Ја ти една т’га   и лапај тоа десетката побрзо дури не дошла Анџи кокошката

Кокош, ај не лажи, знам кој ти е симпатија 

Оди џитни едно вино на моја сметка

- извини

+  = 

не ма, така се свршува 

filmadzijka напиша: [

вокабулар и стил својствени за древен запис на пергамент. како еден аматерски коментар да се дрзне и да чепка по толку магиски елементи (бројот три, црни птици, млеко, крв) ? [/QUOTE]

Изменето од kejt-d-grejt - 23.Јули.2009 во 17:48

Quentin напиша: С... Ти го видов гласот во небесен гороцвет, заминат, ненадминат... Глеј, окарина меѓу ѕвездите, а долу усни што се влажнат да засвират. Секогаш така било: со трошка време се затвора смрдеата на животот, а ти достигнуваш облаци и безизлезно ништо... Во сите агли на телото, ти трепкаат иконостаси со мириси и ликови... ...триста кожи врз душата и снегови на ноктите, за да го сакаш сонцето, малку повеќе од болката. (Како да немаме друга работа, па само умираме... ту пред другите, ту во себе...) Меко Соништата се откопчаа пред вечноста што сите ја премолчуваат, за да не биде откриена. Ветрот ќе води љубов со мојата приказна. Таа во него ќе сврши. Ми се чини дека пространствата креваат врвови од моите копнежи, за да ме спречат да копнеам... Овие тмурни очи не жалат што се испостија по тело. Сакам да се сакам себе си, доволно за да не ги заријам прстите во себе, барајќи сила за борба со нова глутница волци. Ноќта им ја мести постелата на тишината и осаменоста. Овде е толку меко... што би можел да го преспијам сиот живот.

само ќе го повторам тоа што ти го напишав во пораки, бидејќи сандачето ти е полно па не можам да ти одговорам...

Nemam zborovi, se nadmina samiot sebe si so pesnata... silni sliki, cvrsti i socni metafori, fluidnost kakva sto moze da posaka sekoja pesna... imam vpecatok deka e posvetena na opsto poznata velicina od koja se gradi legenda... ili za nekoj blizok koj vo tvoite oci imal golema vrednost... pozdrav...

време е да бараш издавач, имаш добар материјал од кој можеш да направиш одлична селекција за деби книга...