Бон тон

Кога одам некаде на гости,... одам за да ги видам луѓето а не за да јадам  како и да е,... се случува,... за некои празници или некакви си вечери,... да ми стават на маса нешто што не ми се допаѓа  ќе чепнам неколку пати,... и после се правдам дека не ми се јаде.... 

бидејќи најчесто кај баба ми одиме за празници ( т.е на ручек ),... знаат што ми се допаѓа ( не само мене, и на сестра ми  ) и тоа и ни го подготвуваат.... бабини галеничиња 

а... се сеќавам еднаш,... кога бев мала... и бевме нагости кај кумовите,... имаа спремено ориз со копанчиња,..... бљак си буцкав само салата и атер заради тоа што мајка ми ми упатуваше погледи преку масата,... каснав малку ориз

Дали е ова дел од менталитетов наш и колку има врска со бон-тон, незнам, ама сигурно сте биле сведоци на следново:

ee pa nasi sme si ke kazam deka ne mozam i gotovo
sekogas ima nekoj so pogolem apetit i ke go lapne mojot del i taka..

bi kasnala 2-3 zalaci zaradi cista kultura ili pa bi kazala ne sum gladna fala

nisto nema da probam kakva sto sum auu na voda ke ostanam ili nekoe sokce ama ako e praveno domasno pa za rastvaranje BLJAK ni bon ton ni nisto ne  pomaga, gadliva sum

Ќе кажам дека не го јадам тоа.... Просто  Ваљда и они имаат јадење што не го јадат па ќе сфатат И ќе земам нешто друго, ако сум ептен гледна (на моја сметка ако сум во ресторам, нормално) а ко не сум гладна ништо

Кажувам дека не го јадам и тоолку нема силење