За од ГОСПОД забранетите желби, мисли, чувства ...

Protiv temninata ce zapalam sveca i nadez blazena ce blesne vo verbata moja. Protiv necastiviot mec na znaenje ce krenam i so negova slobodna misla ce go ubijam . Protiv neprijatelot na nasite dusi ljubov i cvece na sekoj trn ce rasiram, krvta negova da go poi srceto a bojata da go bojadisuva cveceto.







ХА    респект за пишаниот збор.

teodul напиша: Templarius напиша: teodul напиша: По самата природа човекот е греовно суштество заради носењето на првородниот греф со себе и затоа е дадена втора шанса да се излечиме од греовноста зада можеме чисти по благодата Божја да се населиме пофторно во Едемската градина. Заради тоа човекот за време на својот живот постојано пага во грев , но затоа и постојано треба да станува , се исправа и продолжува со трудот да не греши. Секој кој ке рече дека не греши ке излажи , зошто од Бога дозволените искушениа кои ги дава лукавиот постојано не напагаат но преку молитва и пост ке ги совладаме и смирени ке се трудиме по Божјата милост да бидиме оправдани во часот на страшниот суд.Но помалце се страшни гревовите кои ги спомена Спирос кои се плод на сонот кога опуштената душа човечка најмногу може да ја искушува нечестивиот.Зошто тие гревови не се направени со своја воља. Ете и јас сум сонувал многу искушенија и сладострасти , дури и напади гонење на лукавиот и многу пати ми помогнала Исусовата молитва во време на сонот ГОСПОДЕ ИСУСЕ ХРИСТЕ ПОМИЛУВАЈ МЕ МЕНЕ ГРЕШНИОТ А во текот на денот секој е притиснат од многу соблазни кои не можеме да ги избегниме зошто го живееме животот во овој урбан свет , но не ни е оправдание да не се бориме против нив , ужејки го телото да постапува по разумот на Божјото слово а не по околните надразби , и нормално тоа е многу тешко , но и за трудот кој ке го внесуваме Бог ке не награди зошто и тој ја знае нашата природа и слабост но ке го гледа и цени и трудот , затоа трудетесе а кога ке падните не очајувајте , повторно станете и продолжете , нека вашето оружје е смиреност и дух кроток а помошта од Бога постојано барајте ја со молитва и пост ( пост е тема на која можеби и ке се разговара накнадно ) зошто само тоа оружје ке го совлада влијанието на лукавиот.Акога несакајки ке влезиме во грев не е доцна да го прекинеме и со пкјание да побараме прошка од Бога , а тој преку неговата неизмерна љубов ке ни прости и спаси . Ова не ме прави мене безгрешен ами само го пренесувам мислењето во врска со темава . Ne mi e jasno ce saka li nekoj da mi pojasni protiv sto tocno se borime .... ???? Ама ајде Темплариус не се сали , па се разбира дека борбата е против темнината , против лукавиот,против нецестивиот , против непријателот на нсите душиПротив оној кој направи да бидат избркани нашите прародители од рајот    Но таа борба е само за верниците кои веруваат за прародителите Адам и Ева а за оние кои ја следат Дарвиновата теорија ,незнаааазм изгледа нема против кого да се борат зошто се е материја

Protiv temninata ce zapalam sveca i nadez blazena ce blesne vo verbata moja.

Protiv necastiviot mec na znaenje ce krenam i so negova slobodna misla ce go ubijam .

Protiv neprijatelot na nasite dusi ljubov i cvece na sekoj trn ce rasiram, krvta negova da go poi srceto a bojata da go bojadisuva cveceto.

Dali nie ce postoevme ako nasite praroditeli ne bea isterani od rajot????


Hmmmmm ludjeto se sozdadeni od boga vo toa se sl*gam so tebe, a redosledot kako do toa doslo ne mi e jasen, cunki i zatoa go postaviv prashanjeto pogore...

Templarius напиша: Ne mi e jasno ce saka li nekoj da mi pojasni protiv sto tocno se borime .... ????

Витезот на СВЕТЛИНАТА знае кој е неговиот непријател!


Зашто, иако во тело одиме, телесно не се бориме.
Оружјето на нашето војување не е телесно, но со помошта Божја е силно да се разрушува тврдини; со него ние уништуваме мудрувања, и секое превознесување, што се крева против познавањето на Бога 2 Коринт. 10

По самата природа човекот е греовно суштество заради носењето на првородниот греф со себе и затоа е дадена втора шанса да се излечиме од греовноста зада можеме чисти по благодата Божја да се населиме пофторно во Едемската градина. Заради тоа човекот за време на својот живот постојано пага во грев , но затоа и постојано треба да станува , се исправа и продолжува со трудот да не греши. Секој кој ке рече дека не греши ке излажи , зошто од Бога дозволените искушениа кои ги дава лукавиот постојано не напагаат но преку молитва и пост ке ги совладаме и смирени ке се трудиме по Божјата милост да бидиме оправдани во часот на страшниот суд.Но помалце се страшни гревовите кои ги спомена Спирос кои се плод на сонот кога опуштената душа човечка најмногу може да ја искушува нечестивиот.Зошто тие гревови не се направени со своја воља. Ете и јас сум сонувал многу искушенија и сладострасти , дури и напади гонење на лукавиот и многу пати ми помогнала Исусовата молитва во време на сонот ГОСПОДЕ ИСУСЕ ХРИСТЕ ПОМИЛУВАЈ МЕ МЕНЕ ГРЕШНИОТ
А во текот на денот секој е притиснат од многу соблазни кои не можеме да ги избегниме зошто го живееме животот во овој урбан свет , но не ни е оправдание да не се бориме против нив , ужејки го телото да постапува по разумот на Божјото слово а не по околните надразби , и нормално тоа е многу тешко , но и за трудот кој ке го внесуваме Бог ке не награди зошто и тој ја знае нашата природа и слабост но ке го гледа и цени и трудот , затоа трудетесе а кога ке падните не очајувајте , повторно станете и продолжете , нека вашето оружје е смиреност и дух кроток а помошта од Бога постојано барајте ја со молитва и пост ( пост е тема на која можеби и ке се разговара накнадно ) зошто само тоа оружје ке го совлада влијанието на лукавиот.Акога несакајки ке влезиме во грев не е доцна да го прекинеме и со пкјание да побараме прошка од Бога , а тој преку неговата неизмерна љубов ке ни прости и спаси .

Ова не ме прави мене безгрешен ами само го пренесувам мислењето во врска со темава .

верувам дека господ нема да не казни за нашите мисли, на човек секакви нешта може да му прелетаат низ глава во текот на денот, па и кога не е буден-не можеме да ја контролираме содржината на сонот,и нормално може да имаме секакви соништа и мисли кои се одвратни или соблазителни или какви не, ама тоа не е нешто за што ќе бидеме казнувани.логично е да сносиме одговорност за она што свесно го правиме

DDarko напиша: И овде ли застанува сега темава, ајде верниците доколку сакаат нека напишат како тие се сравуваат не со искушениата, но со веќе сторениот грев, дали мислат дека се далеку од Христос, дали има и такви кој се слаби и мали во верата и после сторениот грев се толку оддалечени од Христа што во нивната глава си мислат дека и Тој не постои...Па ќе ви кажам јас некој случки за мене..

Секако дека после секој грев се чувстувам се подалеку од Христос, меѓутоа после сторениот грев најважно е искреното покајание и настојувањето да не се повтори истиот.
При искушенијата ми помага молитвата: Господи Исусе Христе, Сине Божји, помилуј ме грешниот!

polzavce напиша: А за темата еве го мојот став..... Борбата со страстите е најголемиот предизвик на секој верник. Полесно е да се бориш против некој друг...тешко е да се избориш против себе си....своите грешни мисли, чувства, постапки итн.....

Баш така сестричке!. Тоа е големиот џихат! Џихатот што Исус ни го покажа до смрт. Да, смрт на крст![/SIZE

polzavce напиша: Овде единствениот лек е МОЛИТВАТА...друго нема...

Молитвата ... медитацијата, .... контемплацијата, .... што води во БОГА, - Оној БОГ што е ВИСТИНСКА ЉУБОВ и МИР - е навистина најголемото оружје! [/QUOTE]

polzavce напиша: Знаеш што спирос...јас мислам дека е добро тоа што се бориш против гревот на самиот почеток, уште кога тој е на ниво на грешно р’кулче (како мисла)и се трудиш да не му дозволиш да премине во превземање акција, односно постапка која би била грев сторен на дело...

Самото сознание дека дури и кога гревот спротивно на Божјата Волја би се (Боже сочувај!)
“отелотворил“, тоа сепак ништо не би променило во однос на големата Љубов БОЖЈА, која чудесно ослободува од моќта и оштрината на гревот!

Фацит: Милоста БОЖЈА (за нас Христос) е единствениот спасителен Пат што нё води надвор од ѓаволскиот вртлог.


Халелујах!