Момент на менување

Messenger напиша: Od prviot den na nasheto ragjanje, so ljubov i ignorantnost ne turnuvaat pod voda... i ostanuva samo do nas da isplivame na povrshina... ako voopshto uspeeme vo toa.

 

...и потоа се поставува прашањето како понатаму?

Messenger напиша: Joshua_Tree напиша: So kogo li treba ti da se dogovaras?Go citam toa veke 1000 pati,i navistina nemozam da te razberam? Jas mozham da gi otkrivam i osoznavam sebe si i svetot. So drugite mi ostanuva toa da go razmenuvam i eventualno da se dogovaram za zaednichki pogledi, normi, vrednosti i kvaliteti od vzaemen interes. Ne znam zoshto toa ne mozhesh da go razberesh? Zarem na ovoj forum ne go pravime tokmu toa?

мислев дека на форумов постои добра основа` т.е. подлога да се пробијат тие „норми“ за полесно комуницирање на членовите, па и до степен на менување. особено клучно го сметам (што барем на момент) ставањето себеси во позиција на „табула раса“ , бидејќи и онака мислиш дека никој не те знае, па имаш шанса да се „промениш“.

Anarchy напиша: А променувањето зависи од тоа дали го правиш пред некој (не) познат?:-)

за мене тоа нема никаква врска, ама барем може да помогне ако на некој тоа му треба

Abe,conected,zarem ne ti e jasno dosega deka menuvanjeto trgnuva od sebe i nezavisno od okolinata?

Koi drugi be....toa si ti vo svoeto menuvanje....

Се тоа зависи од личноста. Некои едноставно НЕ се менуваат. :toae: 

Благодарение на темава Јоши, јас гледам една игра во мене кога станува збор за менувањето. Јас сум научена да бидам здрвена во однос на емоции... и кога треба да се предадам (уффф, тоа е драстична промена, нели) да, ќе се пуштам малку, ама после скокам и рипам и се повлекувам затоа што имам страв од непознатото.

У право е бившиот кога ми шлапна у фаца: да беше некој друг со тебе до сега одма ќе си отидеше. Е јбг, можда ја ќе го претицав, никад се не знае