НЕСРЕЌНИТЕ ЛУЃЕ СЕ ЛОШИ

Jas mislam deka pocnavte da mesate mnogu raboti...od luge so psihicki problemi...do siraci, posvojuvani i odgleduvani na nenormalen nacin.

Inaku postojat poveke tipovi na nesrekni luge. Nesrekni vo ljubovta, vo socijalniot zivot, nesrekni semejstva itn. Jas mislev deka za toa pravite celo vreme muabet, i zatoa pisav deka ne sekogas nesreknite luge se losi. Sekoj so svojata maka.

Sto se odnesuva do :
   -"Квалитетната околина не' учи како во одредени ситуации да ги правиме вистинските избори"

Vo sekoja sredina, pa taka i vo kvalitetnata okolina postojat dobri, losi, srekni, nesrekni. Luge sto gi pravat pravilnite ili nepravilnite izbori. Ne mora da znaci deka ako si porasnal vo takva sredina, ne mozes da bides razlicen. Ova od licno iskustvo . Sekade ima i dobro i zlo...nekako mora da se vospostavi ramnoteza. Bitno e sto sakas vo tvojot zivot da napravis bez razlika dali momentalno, ili podolgo vreme si nesreken. Mozebi nekoi luge nesrekata gi naucila na pozitivni raboti, ili gi napravila posilni za narednite predizvici. Toa mislam deka e se do samata individua, i nejzinoto opsto vospituvanje. Site nie imame pravila po koi se drzime, odnesuvame i ja gledame idninata na nasiot zivot, bez razlika kade, so kogo i vo koe vreme se slucuvaat rabotite.

Pred da pisete uste nekoj post na ovaa tema, zaprasajte se dali vo celiot vas zivot ste bile srekni. Ako ste bile drago mi e i pisuvajte sto sakate, poveke nema da komentiram tuka. A ako ne ste bile srekni vo celiot vas zivot, razmislete vo tie momenti kakvi dela ste pravele i dali ste se cuvstvuvale zlobno.



Изменето од bounty_hunter - 22.Април.2009 во 17:26

nesrekata ne e merilo za lugjeto da se delat na dobri i losi.

ANITA11 напиша: nesrekata ne e merilo za lugjeto da se delat na dobri i losi.

EvAngelos напиша: Не верувам дека ова е правило, но можеби да повеќето несрекници живеат со горчина во себе и честопати не се сакаат ни себе си, а камо ли другите. Но се зависи од тоа како човек ќе и пристапи на несреќата. Човек кој доживеал одредена несреќа или континуирано доживува некоја несреќна ситуација може да заземе два ставови.   1. Бунтовнички став.   Таквиот човек секојдневно плука по животот, го проколнува денот кога му се случила несреќата, живее во континуирана депресија, деноноќно се измачува со прашањата "Зошто мене? Зошто баш јас?", не гледа надеж, им завидува на среќните околу него. Доколку верува во Бог го обвинува за неправдата, за незаслуженото, за несреќната судбина. Таквиот човек живее со голема горчина во себе која што несопирливо расте, не гледа надеж, го мрази животот, не верува дека може да биде утешен... иако потсвесно копнее по утеха, по среќа, по излез од несреќната ситуација итн.   2. Помирителен став.   Тавкиот човек се помирува со несреќата, ја прифаќа судбината што го снашла, му простува на оној што му ја предизвикал несреќата (доколку има таков) и на тој начин се ослободува од горчината. Таквиот човек не седи со свената глава во своето мрачно ќоше, туку ја крева главата кон малиот зрак светлина што наѕира од прозорот на надежта, од прозорот на верата. Таквиот човек добива нова сила, сила која честопати дури и ги збунува "среќниците", сила со која несопирливо продолжува напред. Таквиот човек ги потчинува своето срце, нерви и мускули под својата сесилна ВОЉА која им наредува: Издржете! Продолжете! Таквиот човек има поголема сочуствителност кон другите несреќници, затоа што може нелицемерно да им влезе под кожа и да ги охрабри и неговото охрабрување е неспоредливо со она "знам како ти е" кажано од устата на некој што не го преживеал истото или барем нешто слично на тоа. Таквиот човек е позрел, посериозен, похрабаро се соочува со животните предизвици, не трча по секоја пеперутка во животот, не дозволува секој кошмар да го исплаши, ниту пак секој сон да го занесе, задоволен е кога неговите потреби се задоволени, а не нужно и желбите.   Ваквиот човек не е утопија. Вакви луѓе имало во историјата, вакви луѓе има и денес. Ако побарате внимателно, вакви луѓе ќе најдете и околу вас. А доколку не најдете, повелете ѕирнете го следниов линк и запознајте го човекот кој нема ни раце ни нозе, а сепак зрачи со натприродна среќа и верувам дека е релатнивно добар   http://www.lifewithoutlimbs.org/

ОВА е најдобриот пост во цела тема
честитки за авторот, т.е. мојот симпатија

Па јас мислам дека тие луѓе што се добри, добри се и кога се несреќни, а тие што се лоши си се лоши, па не знам колку да бидат среќни. ма да постојат случаи кога на добри луѓе им се случуваат лоши работи, па и они несвесно се менуваат и се олошуваат (мислам од кај го ископав зборов, ама ќе ме разберете што сакам да кажам)
Е така некако јас ги разбирам работиве. Или си олош или си арен без разлика на тоа што ти се случува во моментот

Една стара погховорка вели, Фали ме усто или те скинав.
Сите ние за себе си мислиме се најдобро, односно многу малку прифаќаме критики.Никако да проанализираме дека можеби со некоја наша постапка некого повредивме, па место да бараме прошка ние уште повеќе напаѓаме.
 Но нејсе, во случајов дискутираме за луѓе кои им се случиле лоши работи, работи кои им го пореметиле секојдневието. Некој едноставно ги прифаќа нештата онака, се случиле, се прелажав во некого и точка, животот продолжува. Други никако да се помират па почнуваат да трагаат по метод со кој ќе му вратат со иста мерка на оној кој според нив им го одзел мирот, му дишат во врат. Трети за својата несреќа ги осудуваат сите наоколу. Генерализација нема. 

nepostojat nesrekni lugje
samo postojat takvi
sto mislat deka se nesrekni