Мисирков

За време на Првата балканска војна бил дописник од јужна Македонија, а веќе во 1913 година се вратил во Петроград каде и се придружил на Македонската колонија која започнала да го издава списанието „Македонский голос“. Мисирков објавувал под свое име, но и под псевдонимот К.Пелски. За време на Октомвриската револуција, тој се враќа во Софија каде било неговото семејство (сопругата и синот).
Поради неговата дејност не бил добредојден, но сепак добил работа во Етнографскиот музеј, во Карлово. Побарал работа во Кралството СХС, но не добил одговор. Под закана дека ќе биде ликвидиран, се разболел и умрел на 26 јули 1926 г., без да им остави никакви средства на своите блиски.


Крсте Мисрков: „Нека ми биде простено, но јас, како Македонец, на прво место ги поставувам интересите на мојата татковина и моите сонародници и само потоа интересите на Бугарија и Југославија. Јас сум Македонец, со македонска свест, и како таков си имам свое македонско гледиште врз минатото, сегашноста и иднината и на мојата татковина и на целото јужно словенство и затоа сакам и нас Македонците да не прашаат за сите прашања што не засегнуваат нас и нашите соседи, а не да се свршува се само со спогодби помеѓу Бугарија и Србија за нас, но без нас.“ („Мир“ - „Македонски национализам“, 12.3.1925)




Изменето од Platenik - 05.Јануари.2010 во 16:04

Platenik напиша: За време на Првата балканска војна бил дописник од јужна Македонија, а веќе во 1913 година се вратил во Петроград каде и се придружил на Македонската колонија која започнала да го издава списанието „Македонский голос“. Мисирков објавувал под свое име, но и под псевдонимот К.Пелски. За време на Октомвриската револуција, тој се враќа во Софија каде било неговото семејство (сопругата и синот). Поради неговата дејност не бил добредојден, но сепак добил работа во Етнографскиот музеј, во Карлово. Побарал работа во Кралството СХС, но не добил одговор. Под закана дека ќе биде ликвидиран, се разболел и умрел на 26 јули 1926 г., без да им остави никакви средства на своите блиски. Крсте Мисрков: „Нека ми биде простено, но јас, како Македонец, на прво место ги поставувам интересите на мојата татковина и моите сонародници и само потоа интересите на Бугарија и Југославија. Јас сум Македонец, со македонска свест, и како таков си имам свое македонско гледиште врз минатото, сегашноста и иднината и на мојата татковина и на целото јужно словенство и затоа сакам и нас Македонците да не прашаат за сите прашања што не засегнуваат нас и нашите соседи, а не да се свршува се само со спогодби помеѓу Бугарија и Србија за нас, но без нас.“ („Мир“ - „Македонски национализам“, 12.3.1925)

Да , сметам дека многу е битен моментот во кој се живеело , опкружувањето , состојбите во политиката и науката во однос на Македонија и македонското прашање , мора да се истакне тој фанатизам кој бил потребен да се опстои на своите ставови и истовремено да се прехрани семејството , некаде далеку , шибан од сите страни , од своите , од другите .

Мисирков , и многу , многу други Македонци кои поради своите ставови не биле примани од заедницата - инстируциите во кои живееле на Балканот - Русија , затоа сметам дека се можни поклекнување , покажување слабост во презентирање на ставот , промена на ставот само за да се преживее да се избегне конфликт , да се добие малку мир .

Доколку нашол некој кој имал разбирање за неговите позиции , нашол некој кој би му бил тутор , веднаш го дефинираат како руски ПЛАТЕН шпиун кој работел потив бугарштината . Тоа што бил стипендиста на “ С. Сава “ му лепат етикета српски платеник и.т.н.

Науката Мисиркив го третира од скоро , нема одговори на сите дилеми , нема пристап до сите извори на информации кои би можеле да се искористат .

Бугарските архиви , историчари , со пипета и со одбрани цитати , дела сакаат да ни го презентираат “ Македонецот на 20 век “ .

Скоро од архивите ги извадија замолниците на Колишевски, Апостолски со кои сакаат да ги деградираат во очите на Македонецот затоа што како осуденици на смрт побарале милост од Царот .
Но бидејки не ја знаеме целата приказна за Мисирков , не знаеме ни зашто “Мемуарите“ му се напишани на руски јазик , но знаеме за нив и за неговиот потпис , благодарение на бугарскиот архив , бугарските историчар потребна е отворена полемика , без резерви и без ....

Изменето од eptendosadno - 05.Јануари.2010 во 17:55

eptendosadno напиша: Јас се извинувам , не е тоа мој текст и немам такви докази . Јас само го пастирав како пример за тоа дека треба да се земе и образованието во обзир . Мсирков не е класичен пример на бугарски “ воспитаник “ .

Приемам извинението ... Сепак сакам да уточним што "текстот во црвено" е класичен опит за манипулациjа на безименниот автор...
За тоа е полезно да се работи со документи, а не со клишета.
Дали знаеш што Мисирков е бил член на ВМОК? /за тоа има документи, ама на некоj не му се сака да бидат извесни/

eptendosadno напиша: Но бидејки не ја знаеме целата приказна за Мисирков , не знаеме ни зашто “Мемуарите“ му се напишани на руски јазик , но знаеме за нив и за неговиот потпис , благодарение на бугарскиот архив , бугарските историчар потребна е отворена полемика , без резерви и без ....

Точно... Многу факти од животот на Мисирков не се познати во Македониjа. На пример дека бил учител во Бугарската гимназиjа во Болград. А дали се знае дека жена му е Русинка? По таа причина можеби рускиот јазик станал вториот роден јазик.

Изменето од Македон - 06.Јануари.2010 во 13:46

eptendosadno напиша: Добро , тоа се лични работи ( Мемуарите ) , не верувам дека така лесно се пруфаќа мајчиниот јазик на жената , како замена на мајчиниот . Не , не ми е верно

Сепак Мисирков е и руски воспитаник... Да пишува дневници на руски јазик не е новост каj него. Види превод на неговиот дневник од почетокот на 1903 г. кога бил учител во бугарската гимназиjа во Битола:

Дневник на Мисирков 1903 г. /превод од руски на бугарски/

Изменето од Македон - 06.Јануари.2010 во 13:55

Има и едни многу интересни писма до професори од Софискиот универзитет на БУГАРСКИ ЈАЗИК (едно писмо е адресирано до В.Н. Златартски), во кои бара да му биде дадено професорско место .... читајте на 376 стр. i slednite

Каснакоски напиша: Кажи за Мисирков, зошто толку сакал да биде бугарски професор, ако и да му била добра платата и таму - 2350 рубли годишно, а идната година ќе му се зголемела платата со уште 400.

Мисирков се пријавил да работи онаму каде добивал повеќе плата и тој бил човек и имал потреба од храна,живот.А ти не одовори моќната бугарија отвора бан во романија