Поучни случки

         Lek za srce

Znaev deka mojot tatko ke umre. Imase 81 godina, slabo srce i neizleciv rak. Ednostavno ne mozev da prifatatm deka ke umre. So zborovi toa go priznavav, no ne i so srceto. Tatko mi imase rak poveke od deset godini, no sekogas lekarite davaa nadez. No ovoj pat lekarot izleze od salata za operacii, klekna pored mene, gi zede moite race i mi rece mene i na mojata kerka deka tatko mi nema samo eden rak tuku tri vrsti na rak.

Mozokot mi otkaza. Ne mozev da prifatam nitu da razberam sto lekarot zboruvase; kako da zboruvase so nekoj stranski jazik. Go prasav uste kolku vreme mu ostanalo na tato, a toj odgovori: mozebi edna sedmica, najmnogu dve. Mi rece da se molam na Boga da umre tatko mi od srcev napad bidejki ova vrsta na rak e mnogu bolen.

 Go zaprasav lekarot: "Zarem ne moze da zivee malku podolgo?"

Mirno mi odgovori: "Ne bi ni sakale podolgo da zivee. Premnogu bi se macel."Sledniot den tatko mi povtorno go operiraa da mu go sprecat vnatresnoto krvarewe. Potoa dobi nekoja infekcija. Posle tri sedmici go otpustija da si dojde doma. Pocnaa so zracenje i ja odluciv deka tatko mi ke zivee sto e mozno podolgo.

Mu se lutev na Boga poradi seto ova niz koe pominuvase mojot tatko. Odnadvor izgledase kako jas toa da go prifakav. Odvnatre bev vo vojna so Boga. Se bunev zosto dozvoluva mojot tatko da umre. Go molev Boga da go zastiti sto podolgo, so toa da ne se maci; no seuste sakav da go izleci. Znaev deka Bog moze toa da go napravi pa zatoa se lutev zosto ne go napravi.

Mi bese tesko da vlezam vo crkva so celiot toj gnev i so odbojnosta sto ja imav vo sebe. Mojata majka bese smestena vo eden dom, vrzana za krevetot i paralizirana posle tri mozocni udari. Sekojdnevno skoro 140 km odev da ja posetam, a sega tatko mi mi umirase. Zivotot ednostavno ne bese cesen kon mene. Ne raspolezena otidov so soprugot i sinot vo crkva. Taa sabota peese eden mlad vernik koj bese lekar. Imase bogat, ubav glas i jas sekogas so zadovolstvo go slusav. No toa utro imav odbojnost kon Boga. No odednas zborovite i melodijata mi stanaa taka licni. Kako pejacot da peese za mene. Pocustvuvav kako Bog da go pottikna pejacot da ja pee pesnata "Kazi mu go toa na Spasot."

Zborovite "koga patot pred tebe e mracen" mi go skrsija srceto i jas pocnav da placam. Lekarot gledase vo mene. Probav da gi sprecam solzite, no ne mozev. Placev za celo toa vreme dodeka toj peese. Koga maramceto mi stana vlazno, soprugot mi ja dade negovata. Tivko me prasa dali sakam da izlezam nadvor, odmavnav so glavata. Bog mi zboruvase preku taa pesna: "Isus ima sila da gi zadovoli tvoite potrebi."

 Zborovite i muzikata mi ja ocistija dusata od omrazata, besot i odbojnosta. Pesnata mi pomogna da razberam deka tatko mi umira i mojata dusa povtorno bese vo mir so Boga. Bog mi dade uste edna cudesna godina so tatko mi i toa bez bolki. Vo mojata dusa vladeese mir. 

Bev blagodarna sto mozev da se grizam za tatko mi; poveke ne custvuvav bes i odbojnost znaejki deka ke go izgubam. Pesnata na onoj mlad lekar ja isceli mojata bolna dusa, i jas bev povtorno ispolneta so mir. Mu blagodaram na Boga od se srce.

Изменето од Blagoj_s - 27.Март.2010 во 12:23

Внеси реплика	страница <1 10 111213 14 23 >
Tweet