Еве прочитај  ....

Главоболката е чест невролошки симптом. Причините за нејзината појава се многубројни, почнувајќи од психогени, па до тумори на мозокот. Од друга страна, ретко постои телесно заболување кое не е проследено со главоболка. За да се утврди кои се најчестите структури во регијата на главата и вратот кои се болно чувствителни и предизвикуваат болка направени се низа испитувања и многубројни опсервации во текот на пооделни хируршки интервении на главата и горниот дел на вратот. Структурите во самата черепна јама кои се најчувствителни на болка се големите крвни садови, особено a. cerebri media. Истегнувањето на крвните садови е едно од најважните причини за главоболката кај интракранијалните процеси. Структурата на мозочното ткиво сама за себе не предизвикува главоболка, бидејќи мозочната структура е нечувствителна на болка. Друга причина за главоболка се кранијалните нерви и нивните ганглии. Истотака долготрајната контакција на мускулите на черепот, како и заболувањето на тие мускули предизвикуваат болка.
 Инфекцијата или блокадата поради хиперемија на параназалните синуси, секогаш е следена со болка во максиларниот или фронталниот синус. Блокадата од етмоидалниот или свеноидалниот синус е локализирана длабоко во средната линија покрај носот. Механизмот на болката е притисок и иритација на синусниот ѕид. При наведнување болката се засилува.
 Главоболката која се јавува поради слабост или оптоварување на очите, по правило е локализирана во орбитите, челото и слепоочниците. Хиперметропијата и астигматизмот предизвикуваат контракција на екстраокуларните, односно фронталните, темпоралните и окципиталните мускули, што резултира со силна болка. Корекцијата на рефракторните грешки ја отстранува главоболката. Иридициклитот и глаукомот предизвикуваат пораст на интраокуларниот притисок и предизвикуваат постојана болка на регијата на окото која што иридира кон челото.
 Главоболките предизвикани од заболување на лигаментите, мускулите и апофизеалните зглобови на горниот дел на ’рбетот, се протегаат кон окципиталната регија и вратот на истатаа понекогаш се протегаат према челото. Таквата болка се јавува кај повозрасната популација поради ревматскиот хипертрофичен артрит и има тенденција да се јави по повреда или други форми на ненадејна флексија, екстензија или торзија на главата и вратот. Ако болката е последица на артрит, првото движење е секогаш болно.
 Главоболката која е резултат на менингеална иритација (инфекција или крварење) е акутна, силна, генерализирана и е проследена со укочен врат.
 Мигрената е тип на главобилка кој спаѓа во васкуларните главоболки, а дијагнозата не мигрената се засновува само врз книничките критериуми.
 Мигренозниот тип на главоболки, иако не именувани како такви, биле опишани уште од 3 000 година п.н.е. во стар Валилон. Со уште поголеми податоци е опишана мигрената во папирус од 1 550 година п.н.е. кој бил пронајден закопан покрај една мумија во Теба. Дури и таткото на медицината Хипократ во 460 –та година п.н.е. опишал состојба која е повеќе од јасно дека станува збор за мигрена. Тој опишал силна светлина која била видена со едното око по што следувало силна болка која започнувала од слепоочниците и продолжувала да се шири на целата глава и надолу кон вратот. Хипократ бил многу пред неговото време со тоа што прв ги поврзал овие главоболкисо напорот при вежбањето и сексуалниот однос.
 Дефинирано мигрената представува група на симптоми што во себе ги вклучуваат рецидивирачките пароксизмални и обично еднострани главоболки, зафаќајки ја едната или другата страна на главата, често проследена со гадење, повраќање или губење на апетитот. Двата синонима кои се вообичаени при опишувањето на мигрената се „болна главоболка“ и „напад на жолчка“ кое ја потврдува мислата дека болката во главата е честопати проследена со некој вид на гастроинтестинална непријатност. Мигренаската главоболка е честопати здружена со раздразливост на болниот, фотофобија, повраќање, опстипација или дијареа. Обичната болката се ограничува на главата, а може да се прошири и на лицето и вратот.
 Мигрената е фамилијарно заболување. Се смета дека 70 % од болните со мигрена имаат фамилијарна предиспозиција. Таа започнува во детството на околу 5 годишна возраст, може да се јави во адолесценцијата или до 30-годишна возраст.
 Од мигрена боледуваат 10 % од активната општа популација. Од 16 годишна возраст, мигрената е 2-3 пати почеста отколку кај мажите.
 Нападот на мигрена може да биде умерен, силен или толку силен што ќе го онеспособи болниот за било каква активност. Може да се појави еднаш во две години, или пак еднаш до три пати неделно. Некои болни со мигрена се прикажани како „мигренозни личности“ бидејќи се перфекционисти, присилни и опсесивни личности, ситничари, амбициозни и секогаш многу интелегентни. Тие се склони кон создавање тензија, пречувтвителни се, наклонети се кон опсесивност и лесно се фрустрираат.
 Нападот на класичната мигрена се јавува во три дела:
1. Аура
2. Главоболка
3. Пост-главоболна состојба

Главоболките во хомеопатијата се третиратт симптоматски или конституциски. Терапијата на главоболките е подолготрајна, и резултати може да не се почуствуваат неколку месеци од терапијата. За почеток се намалува бројот и интензитетот на главоболките. А по подолготрајна терапија може и целосно да исчезнат.
Препарати кои се користат симптоматски се следниве:
Belladona тоа е првиот препарат на кој ни текнува кога станува збор за главоболки. Симптомите на овој препарат се јасни и остро дефинирани. Бревтањето е главен знак, но не се за занемарување и насилните јаки главоболки, кои го излудуваат пациентот. Пациентите со овој вид на главоболки неможат да легнат, мораат да бидат седнати, истотака неможат да поднесат светлина, провев, бука. Болката е главно локализирана во фронталната регија, или десностарно. Пациентот е со зацрвенето лице со дилатирани зеници. Glonoine  е единствениот препарат кој има симптоми на бревтање како и Belladonna-та. Но симптомите на Glonoine се смируваат со рздвижување, лицето не е толку темно црвено, главоболката се подобрува со зафрлање на главата наназад. Главоболката на Glonoine најчесто се опишува како стегнат затегнат стегач. Belladonna има слични симптоми како и Nux vomica и Bryonia тоа е симптомот дека главата ќе експлодира. Главоболките кај Belladonna-та се појаќи околу пладне.
 Сепак Nux Vomica е најчесто издаван препарат во денешницава. Бидејќи главоболките пред се се предизвикани како презултат на ѕлоупотреба на алкохол, тутун, кафе, од прејадување, или пак главоболки кои се јавуваат при долготрајна опстипација, и во случај на автоинтокцикација при хепатална исуфициенција. Како додатни сиптоми кои може да го определат овој препарат се присуството на хемароиде или проблеми со жолчката. Болката е локализирана над едното или другото око, но за овој препарат се карактеристични и главоболки низ целата глава. Ништо карактеристично не ја намалува главоболката. Чувството на матност е постојано присутно. Главоболките се поизразени во текот на утрото, движењето на очите и воопшто движењето ги влошува симптомите.
Iris versicolor  е карактеристичен за главоболки кои се придружени со делумно слепило, или замаглување на видот. Со овој симптом препаратот наликува на Gelsemium и Kali bichromicum. Инаку Iris е карактеристичен за главоболки кои се предизвикани поради проблем со желидникот или жолчката. Главоболката најчесто се јавува откако замагленоста на видот ќе исчезне. Овој препарат помага за така наречените „Неделни“ главоболки, односно моментот на ослободување на затегнатоста, во периодот на одмор. Главоболката најчесто се јавува над очите, во супраорбиталната регија, најчесто е едностана и тоа почесто е деснострана. Главоболката може да биде или тапа или многу јака. Често провоцира повраќање, и при тоа повратеното е толку кисело од што трнат забите. Главоболката кај овој препарат се подобрува со силни движења, ладен воздух и кашлање. Ако главоболките и гадењето се резултат на јадење благо, овој е најсоодветниот препарат.
Gelsemium е другиот препарат кај кој еден од првите симптомите е делумното слепило, и овој препарат е најкарактеристичен за главоболки кои се испровоцирани од подолго напрегање на очите. Главоболката која е карактеристична за Gelsemium започнува во тилот ја обзема целата глава и се задржува на очите. Чувството во главата е како да е меѓу два чинели (була која несака да стивне) и при тоа има многу изразено печење со секој обид да се придвижат очите. Карактеристично за главоболките на Gelsemium е што болката олеснува по долго уринарење. Пациентот воопшто не  е жеден. И исто така добар сон помага при овие главоболки.
Друг препарат за тилна главоболка е Cocculus. Главоболката започнува во долниот дел на тилот и се движи кон вратот. Овој тип на главоболки најчесто се придружени со вртоглавица и гадење. Овој препарат е за главоболки испровоцирани од патување во автомобил или некое друго превозно сретство. Специфичен симптом за овој препарат е чувтвото како тилот да се отвора и затвора.
Silicea-та е многу корисен препарат кај главоболките, но многу ретко издаван. Ако пациентое ја има свиткано главата во крпа или шал за да си ја олесни главоболката има два препарати кои може да дојдат во обзир Argentum nitricum ако главата е свиткана и силно затегната. Бидејќи главоболката кај овој препарат олеснува со притисок. Доколку причината е затоплувањето на главата, и ако топлото ја олеснува главоболката тое е важен симптом за издавање на Silicea. Најчесто лицето на пациентот е бледо, но како што се зголемува главоболката така лицето се зацрвенува, а низ телото поминуваат морници. Бука и движење ги влошуваат симптомите. Како додатен симптом за да се издаде препаратот Silicea e екстремната сензитивност на скалпот.
Cimicifuga (Actea racemosa) е најчестиот препарат кој се издава за неуралгична форма на главоболка. Овој препарат одговара на главоболки кои се јавуваат кај студенти и кај луѓе кои се истоштени од замор. Почетокот на главоболката го предводи чувството како темето на главата да се подига. Потоа чувството дека мозокот се движи како на бранови, и чуство на силна главоболка која се шири од темето до челото, како клин забиен во главата. Главоболките најчесто се поврзани со некои гениколошки проблеми. Накратко тука може да го споменеме препаратот Sepia кој добротворно би делувал на мигрени кај пациентки со долгогодишна леукореа.
Во случаите кога главен симптом е чувството дека главата е огромна како прв препарат кој би го издале е Argentum nitricum. Друг симптом е досадната болка на левата страна на челото. Thuja има сличен симптом, но е по изразен. Кај Thuja чувството е како шајка да е забиена бо челото. Ignatia и Coffea исто така го имаат тој симптом, но болката е остра и појако изразена. Пациентот кај кој би го издале препаратот Argentum nitricum многу често има чувство дека ќе полуди. За да ја олесни главоболката пациентот многу често ја врзува главата и силно ја затега.
Natrum muriaticum се издава за главобока кај која доминира чувтвото дека повеќе мали чекани удираат во главата. Симптомите се влошуваат со движење на главата или очите. Главоболката се јавува најчесто наутро, околу 10 часот. На главоболката и предходи делумно слепило, слично на симптомите на Iris и Gelsemium. Чувството на малите чекани кои удираат како симптом се среќава и кај Psorinum. Natrum muriaticum e препарат кој се издава кај млади девојчиња кои имаат главоболки во периодот на менструалниот циклус. Овој препарат се издава и кај млади луѓе кои патат од главоболки и изнемоштеност како резултат на подолготрајна анемија. Болката е локализирана во пределот на увото, потоа се движи кон слепоочниците или тилот.