Аутистични личности

Мене ми фали Да, често, но бидејќи го нема како избор избрав Да, секојдневно. И покрај тоа што професионално се занимавам со овој проблем, сметам дека секој од нас има по некоја карактеристика која што може да се најде и кај аутистичните лица (затворање во себе, потреба да некои нешта ги направите сами и на свој начин,избегнување на непознатото).

Lithium,незнам дали си имал контакт со аутистична личност. Дали некогаш си воспоставил контакт со аутист?
Интровертноста не е изразена кај сите во иста мера. Денес со процесот на деинститунализација, кога децата и младите дома ги негуваме, интровертноста речиси и не ја приметуваме. Децата бараат внимание 24 часа и во семејствата каде еден член од семејството постојано е посветен на детето (игра со него, заедно прават се, му помага да се снаога во различни ситуации) интровертноста не е многу изразена. Значи денес со новите методи на третмани, децата се поотворени кон оние кои се грижат за нив.
Додека за човек кој за прв пат го среќаваат во своето постоење, не верувам дека воопшто ќе го приметат.
Значи интривертноста не се манифестира исто и на ист начин кај сите, нема некоја теорија или клише за неа. Само ти треба многу подолг и поинтензивен контакт со некој аутист, додека му влезеш во неговиот шаблон на однесување и .... ќе го имаш контактот.
Се разбира во пишаната литература можеш да најдеш различни наблудувања, од различни аспекти, ама .....додека ги читам не сум нашла дел од оние моменти кои ние како родители ги доживуваме со нашите деца. За родителите тие никогаш не се и не можат да бидат интровертни, бидејки ги храниме, заспиваме, шетаме. Ние сме светот за нив.
А за синдромот Defma може повеќе од стручен аспект да ти даде информации. Јас само може да те информирам дека и тие се исти со секој од нас. Имаат повеќе потреба, од здравите луѓе, да се сакани, да им се посвети внимание. Сакаат да се со луѓе, ама со луѓе кои ги разбираат. Здравите луѓе за жал многу малку ги разбираат и затоа мислат дека аутистите не сакаат луге и се самотници. Моето дете неможе ни минута само, постојано е во друштво со некој од домашните.
Се надевам ти помогнав да се припремиш за средба со некој кој е аутистичен. Немој да му се чудиш, биди подготвен на различноста во однесувањето.
Светот е направен за сите да уживаат во животот. Ако некој е различен од другите, не значи дека е болен.

......Колку е чуден резултатот од анкетата!.....

I shto sugerirash sega, kako da im pomogneme?

Lithium напиша: А може малку повеќе да напишете за аутистите, нешто поопширно за интровертноста кај нив и за синдромот?

На Идивиди има неколку теми кои го разработуваат проблемот на децата со посебни образовни потреби (ПОП) во кои се разработува и проблемот на родителите со деца со аутизам. Оваа  тема како засебна за децата со аутизам добро е да го разработи токму аутизмот.
Заради степенот на непознавање на проблематиката или заради некој внатрешен страв многу малку се дискутира или дискутираат луѓе кои се непосредно врзани со децата со ПОП во процесот на работа, или како родители.
За жал постојат и коментари кои покажуваат бесчуствителност со своето иронизирање за проблемот на другите луѓе. Но  нејсе, не има секакви.
Во литературата (за полесно справување и запознавање) се среќаваат неколку објаснувања за аутизмот.
Накратко ке напишам нешто што мене ми е прифатливо и кое сум го научила одејки на семинари и читајки за аутизмот. Секој од нас може со свои познавања да даде  придонес во запознавањето на другите.
Зборот аутизам ако се проанализира во својот корен го има спортскиот израз АУТ, кој е синоним за надвор од игра, надвор од теренот, значи аутизмот би значело надвор од нормалните животни текови.
Кај нас просветните  работници се запознаваат со 3 основни карактеристики врз чија основа се поставува дијагноза кои треба да ги знаат ако се нафатат да работат со деца со аутизам (кој можеби некогаш и не с екомлет точни-односно некогаш има отстапувања)
1 Комуникација со околината-пореметување во јазикот и говорната комуникација
Детето е однесува како да е глуво, не реагира на повик,зборување, наредби, не ги разбира апстракните поими па и изразите кои искажуваат милост (ако му речеш јагне мое-тоа се врти и бара јагне) ги повторува прашањата затоа што не разбира дека од него се бара одговор. Интересно е што кога некој збор ке ги ’’заинтересира’’ го повторуваат нон-стпо.
Многу пати кажуваат и јасно кажани реченици кои не се функција на комуникација туку затоа што некогаш ги запамтиле .
2. (Не) Изразување на емоции- пореметување во неможност на искажување емоции и склоност кон оскудни, еднолични повторувања
Не знаат да заиграат како сите деца, не ги интересираат играчки. Може да играат со нешто што ним им е интересно ама сето тоа го прават со еднолични движења, се клатат со телото напред-назад. Често знаат многу лошо да изреагираат на одреден звук кој ним им е непријатен (обично чкрипење на столчето може да ги натера да ги покријат ушите и д апочнат да вриштат-исплашено).
Нивните емоции се изразуваат изменето,без јасна причина а со силен интензитет покажуваат лутина, плачење, смеење. Не ги разбираат срамот, нелагодноста. Сакаат да јадат еднолична исхрана (често знаат на другите деца без прашање да им земат од рака нешто што нив им е омилено-пр, смоки,чипс)
Нема д апобара вода-но ке те фати за рака и ќе те однесе-покаже дека сака да се напие вода.
Се добива впечаток дека се нечуствителни а во суштина ако ве засакаат тоа го покажуваат на нивни својствен начин.
3. Социјална (Не) интеракција-Пореметување кое спрежува интеракција со средината, другите лица.
Не ги забележува другите околу себе, не реагира ако некое дете падне, ако некој плаче, се смее, не се одзива- не се приклучува во игра со другите деца, стои настрана без да следи што и како играат другите деца. едноставно се однесува како да не постојат затоа што тоа живее во свој свет. Ако му се доближат други наставници, деца, знае да отиде зад завесата и да се смота во неа/сокрие зад завеса, плакар и да стои тами долго.
Нормално дека ова не е се онака како што е тука опишано- не може 100% да се генерализира,  бидејки кај некои деца има и отстапки на полошо (ако има и одредена ментална ретардација)  акај некои на подобро, се случува да се здружат со некое детенце кое тие го одбираат по свој инстинкт.
Работата е мачна и тешка но убаво е кога ќе се направи и еден чекор напред, кај некои дава мали разултати, кај некои се стекнува впечаток дека нема никаков напредок, кај некои има резултат, па како некој со крпа се да избришал- едноставно се научено  однемува.
Вклучувањето во редовните паралелки е со цел каква-таква социјализација на другите деца со нив, да научат да прифатат,да научат дека постојат и други деца кои не се како нив.





Изменето од mamamd - 05.Јуни.2009 во 10:27

За оние кои не ја гледале емисијата а сакаат повелете:

http://www.a1.com.mk/video-home.asp?VideoID=828

http://www.a1.com.mk/vesti/default.aspx?VestID=109994




Изменето од defma - 13.Јуни.2009 во 23:02

http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=6522&PN=17 

На Опра, гостуваше една позната актерка чие дете било аутист. Мајката (незнам која беше актерка) копала како и секоја мајка, се што може повеќе да дознае за состојбата и на интернет на GOOGLE нашла дека со промена на режимот на исхрана, исрлање на јаглени хидрати и млечни производи може да се подобри состојбата бидејќи постоела голема поврзаност помежу некои мозочни процеси-и цревата (се сеќавате на оној вицот за тоа кој е главен орган..мала шега)

И така, вовела режим на исхрана за својот син. По некое време тој и рекол “Маммо, да појхдеме на базен“....Детето почнало да комуницира и се излечило.
Самата актерка заклучи дека ова е како хемотерапија, кај некои пациенти делува а кај некои може и да не даде резултати, затоа вреди да се проба.

Се надевам и јас дека овој пост ќе помогне на некој кој не е упатен...