Моето образование- Мој/избор на родителите

Epa aj jas da ja presecam lentata tuka Koga trebase da se zapisam vo sredno,sakav da se zapisam kulturoloska (togas uste imase mnogu smerovi)...no...tatko mi ne sakase da cue,oti sum bila zensko i ako se omazm posle sredno sto ke sum rabotela so toj smer,pa toj mi ja poplni molbata za ekonomski smer...Znaci ne po moja zelba zavrsiv sredno ekonomski.Na fax ne uspeav da se zapisam vo 1 upisen rok na filoloski,pa na 2 upisen rok tatko mi me zapisa vo ohrid na turizam,posto tamu imase prijateli,ama ne go zavrsiv faxot oti toa ne bese moja zelba.posle edna godina se otkazav.Epa sega videte kolku se ostvaruvaat ocekuvanjata na roditelite....ic...nemojte da insistirate kaj decata VIE sto sakate da ucat...Ostavete gi sami da odlucat,oti taka nema rezultati

Мајка ми многу сакаше средно да се запишам фармација,јас иако во тоа време не знаев точно што значи фармација ја прифатив идејата на мајка ми, но една недела пред поднесување на документите решив дека тоа не е она што јас сакам и се одлучив за природно-математичка гимназија бидејќи ми одеа природните науки.Кога дојде ред да се запишам на факултет мајка ми влечеше за економски, но јас гледајќи го изборот што го нудеше нашиот Универзитет се одлучив за дефектологија, тоа беше она што навистина го сакав (деца,образование,помагање).Со задоволство студирав, немав проблем со испити и предавања, но сега откако 3 години барам работа и чат-пат има по некој оглас за дефектолози, си викам па Зошто не студирав економски, ако не друго барем има огласи и има кај да аплицираш,вака си седам дома, чат-пат работам со некое дете колку да не барам пари од моите и се останува на надеж дека ќе го работам она што го сакам.
За разлика од мене, родителите на другарка ми ја "натераа" да се запише во економско средно училиште и факултет (иако не ја влечеше тоа, но сепак заврши) и се вработи, си зема плата.

Така да сега навистина не знам која е подобра варијанта, дали да ги послушаш твоите родители или да одлучиш сам,па потоа целиот товар поради немање работа и плата паѓа на тебе.

јас си ја одбрав гимназијата, и имав подршка за тоа од дома... е сега, иде време да си одберам смер, и иако знам дека мајка ми би сакала да одам на природно - математички ( аха мало морген  ) или пак на општествено економски,... јас сепак ќе одам на јазичен  убаво им имам кажано дека ако пробаат да ме натераат да одам некаде,... ќе отидам, ама нема да фатам книга...  бидејќи, мене најмногу ми лежат јазици, пишување итн, додека природните науки ги учам затоа што морам... не сакам цел живот да бидам заглавена во професија кон која што немам афинитети... 

Vo sredno use od 5 odd imav dilema se mislev megu Boris (ekonomsko) ili Korcagin. Moite gi prasuvav za sovet ali ne mi pomognaa mnogu zatoa sto mi vikaa kade jas sakam moj izbor jas ke ucam ne oni jezda majka mi imase zelba da idam u medicina ali jas use na start i rekov deka ne ni razmisluvam za taa opcija. Izbrav Korcagin. Pred 4 meseci imav TRIlema za toa na koj smer da se zapisam prvicno uste 1va 2ra godina si mislev prirodno matematicki-A za posle da idam na programerstvo ali podocna sakav da idam i na prirodno matematicki B za da idam na medicina pa da specijaliziram plasticna hirurgija i tretata opcija mi bese Opstestveno i da studiram neso menadzment ekonomija. Za site smerovi si imav pozitivni i negativni strani i odlukata mi bese poveke od teska. Majkami bese za opcijata medicina, tatko mi za ekonomija ali onaka go vikaa kako uzrecica zoso nejkea da vlijaat na mojata konecna odluka. A jas ja izbrav opcijata za programerstvo    Kolku sum bila u pravo ke doznaam nekogas vo idninata ama bar koga ucam si vikam ako emi ti toa si go odbra ti ke se macis. I sega nemozam radi moite eventualni neuspeci da krivam nikoj kako opravduvanje na istite i zatoa se trudam da nema takvi.

Jas luge eve sega kaj da e treba da se zapisuvam na fax i sacma mi e mozokov kade da odam da se slusam sebesi ili roditelite abe vrska nemam so da pram, ali kako i da e, roditelot so toa iskustvo sto go ima moze samo da te sovetuva a obrazovanieto e tvoj izbor

'Родители ко родители' сите тие сакаат да ни биде подобро отколку на нив и ако може и да имаме сигурна егзистенција во живот.
И сите родители, интересна работа сонуваат децата да им бидат инжињери, доктори и адвокати притоа често не согледувајќи ги вистинските капацитети и афинитети на своето дете.
Бидејќи и моите родители се од оние луѓе кои мислат дека за одредени професии стално има работа ми вршеа пристисок да се запишам во средно медицинско и отука да го креирам својот иден професинален пат.
Бидејќи сметаа дека правници и економисти ги има „да ги ринеш со лопата„ сметаа дека медицината е помалку оптеретена.
Но за мене и медицината, и останатите ми беа апсолутно неатрактивни, досадни и го немаа животниот позив за мене.
Не ги послушав и им кажав дека нема можам да го учам тоа ни под разно, мојот ум едноставно одбива да прифати нешто за кое што нема интерес.
Се запишав на уметност, по завршувањето не ме примија на академијата и отидов во сосема различен правец, работев нешто што нема допирни точки со уметноста.
После години и години при смена на животни околности, еве ме работам нешто што никогаш не помислив дека би го работела. Поддршка при обука на возрасни. И сега знам!
Уметноста е мое хоби ское никогаш не го запоставив и покрај крајот на професионално школување, работата со компјутери и странски јазици, ме ја формираа желбата да работам со луѓе на кои ожам да им го пренесам своето знаење.
И како никогаш не е доцна да конечно сфатите не само што сакате туку и каде најдобро се вклопувате, секогаш постои опција за надообразба. Тоа и го правам сега и да ви кажам моите родители скоро и да немаа никаков удел во сетто ова туку оставив мојата интуиција и желби да ме водат. Некогаш ќе погрешиш ама сам најдобро учиш.

Од мои 5 години знаев дека сакам да студирам ветерина. Викаат дека ветерината е нешто што стварно треба да го сакаш. Имав среќа да го имам разбирањето на моите родители за изборот, комплетно имав поддршка. Иако мислам дека мајка ми потајно сакаше јас како мала да запишам музичко заради нејзината голема љубов - виолината, ама немаше теоретски шанси затоа што сум тотален антиталент. И друго што можеби потајно го сакаше за мене мајка ми е да студирам фармација, и се мислев, ама ако го одберев ќе беше ради неа. Не би можела сама да го избуткам тој факултет, едноставно ја немам желбата во мене за фармација..
А татко ми не знам, можеби како доктор некогаш посакал јас да запишам хумана, а не ветеринарна медицина. Меѓутоа во 4та година средно, убаво расчистивме дома дека ветерината е мој конечен избор и одтогаш имам 100% поддршка од нив, која многу ми помага и ми значи.