Прашања за однесувањето на свештенството

Најпрвин да истакнам дека не сакам ова да биде уште една зајадлива тема која ќе придонесе до тоа да се развие една жестока дебата меѓу едниот и другиот табор. Штом јас ја отварам темава значи дека имам и право да одлучам за тоа во која насока ќе се одвива дискусијава. Искрен сум кога велам дека барам искрени одговори за темите кои мене ме збунуваат.
Се надевам дека нема да дозволиме да преовлада страста да се навредуваме едни со други. Ние треба да бидеме раководени од Бога и љубезно да се однесуваме еден кон друг... така ќе покажеме дека сме Негови чеда.
И ајде доста е од дипломатскиов вовед, да преминам на темава:

1. Свештеникот за да стане тоа, покрај образованието кое треба да го има, треба и да се ожени па да биде ракополаган на тоа место. Но што ќе се случи доколку неговата функција порасне и тој стане, еве да речеме- владика. Како што јас знам тој треба да се откаже од сопствената жена и од сопствените деца. Така имам слушнато дека г-дин г-дин Гаврил се откажал од неговите најблиски за да може да стапи на функцијата. Дали е тоа Христијански? Зар не е тоа грешно? Доколку човек навистина не чувствува потреба од жена тогаш нека не се оженува. Но доколку има потреба (во што нема ништо грешно) зошто да се откаже кога подоцна со него може да завладеат страстите и да блудствува? Не сакам да навлегувам во рекла-казала за некојси владика кој си ја носел жената во канцеларија и слични приказни на овие туку само сакам да добијам објаснување на ова. Па и самиот апостол Павле вели:,,Прво: Да, добро е човек да не се жени. Но, поради опасност од блудства, секој маж треба да има своја жена и секоја жена свој маж. Мажот нека ги исполнува брачните должности спрема својата сопруга, а исто така и жената спрема својот сопруг. Телото на жената не е само нејзино, туку му припаѓа и на нејзиниот сопруг. Исто така и телото на мажот не е само негово, туку и на неговата сопруга.Затоа, не лишувајте се еден од друг, освен, по исклучок, ако така заедно се договорите, и тоа нека биде само за извесно време и со цел да се посветите на молитва. Потоа вратете се на нормалниот интимен живот, за да не ве наведе на искушение Сатаната, користејќи ја вашата невоздржливост. (1. Кор 7:1-5).
Понатаму во истото послание, истата глава се вели:,,Но, ако не можат да издржат, нека стапат во брак, зашто подобро е да се во брак, отколку страста постојано да гори во нив. На оние што се во брак им заповедам да не се разведуваат. Тоа не е заповед од мене, туку од Господ. Жената нека не се разведува од својот сопруг.’’(1 Кор. 7:9,10)

2. Зошто високите по ранг свештеници (и не само тие туку и некои од пониските) носат долга коса? Зар Апостол Павле не вели:,,Секој маж што се моли или пророкува со покривало на главата го срамоти својот поглавар, односно Христос...Мажот не треба да носи покривало на главата бидејќи тој ја одразува Божјата слава и беше создаден според Божјиот лик. Жената пак, ја одразува славата на мажот...Зар самата природа не ве учи дека на мажот не му прилега да носи долга коса? Од друга страна, за жената долгата коса е украс. Таа и е дадена како еден вид покривало на главата.’’(1. Кор 3-15). Од овие стихови произлегува дека долгата коса е еден вид покривало за главата на жената, но не и за мажот. Тогаш зошто тие луѓе одат контра на Библијата?

3. Зошто Православната црква почитува т.н. свети отци? Зар не вели Исус:,,И на никого на Земјава не обрнувајте му се со „Оче“, зашто имате само еден Отец, а тоа е Бог на небото.’’(Мт 23:9)

4. Зошто единствено толкувањето на Библијата направено од Православната црква признаено а се друго негирате?

5. Зошто меѓу Православните цркви кои опстојуваат во повеќе земји, постојат перманентни судири кои се честопати иницирани од политички причини? Дури сведоци сме и на несогласувања во самиот Синод. И не само несогласувања и судири туку и жестоки расправии и непризнавања на некоја црква (така мислам дека сеуште МПЦ не е признаена). Исус вели:,,Нова заповед ви давам: „Сакајте се еден со друг! Како што Јас ве засакав, така и вие да се сакате еден со друг. Ако се сакате еден со друг, луѓето ќе знаат дека сте Мои ученици.’’(Јвн 13:34,35). Значи, оние кои се расправаат (не за теолошки како ние овде на форумов, туку за световни работи) не се Христови ученици. Така барем вели Тој.

6. Со еден студент по теологија еднаш имав жестока дебата. Тој постојано го бранеше Александар Македонски и повикуваше на национализам, притоа се разбира навредувајќи ги Грците. Она што овде мене ми е нелогично е следново: Зар Александар не бил паган? Зар не се прогласил за бог во Египет? Зар омразата кон некој народ е во склад со Христовото учење? Зошто тогаш МПЦ го велича и се повикува на него? Зошто МПЦ подбуцнува на национализам?
   
Свесен сум дека во оваа тема опфатив еден широк спектар на прашања. Но стрплив сум и ќе чекам на одговори кои се надевам дека ги има, дека се поткрепени и дека ќе бидете доволно љубезни да ми одговорите.






Изменето од AlDra - 15.Јули.2008 во 07:47

Не се сразбира дека тоа не е грешно сто јас ке се откажам од моето семејство за да се замонашам засто и самиот Бог вели кој ги љуби мајка си и таткаси повеке одмене не е достоен за мене но има и правила поради кои мозе и кога може да го напушти семејството
ако има малолетни деца неможе да замине во манастир се додека не станат полнолетни или додека кумот не ја преземе обрвската да ги гледа како свои деца и да добие согласност од женаси за тоа па и таа да замине во манастир

секоја православна помесна црква ина право на смостојно автокефално раководење секој има право да го прима словото на неговиот мајчин јазик
а она за александар македонски објасни за што црквата говелича а да гио мразиме грците не не ги мразиме само им даваме сразмерна љубов колку тие нас колку они нас не сакаат толку ние нив  јасно ко бел ден христос е љубов тој е совршен ние несме па нема да ги сакам грците

За 2 и 3, ќе проверам малку повеќе, па ќе ти дадам одговор.
За 4 - зарем не е тоа случај со сите останати цркви? Секоја црква смета дека само нејзиното толкување е исправно. Баптистите не го прифаќаат толкувањето од Православните на пример... сигурно имаат причини за тоа, и не навлегувам во тоа - но истото е и од другата страна.
5 - пак ќе речам - зарем не е тоа случај со сите останати цркви? Тоа е феномен кој го има насекаде. Во една таква дебата или кавга, секој си отстојува на тоа што мисли дека е праведно. Ако отстапи без да е убеден во спротивното, тоа ќе значи дека отстапил на нешто што е погрешно, а со самото тоа на гревот, само затоа што немал доволно истрајност, сила и верба да оди до крај. Оној кој верува во својата праведност, не треба никогаш да отстапи од неа.
Да, има и многу дискусии и полемики кои воопшто не треба да се случуваат во црковните средини... но - зарем не е тоа случај со сите цркви? Ако ти во твојата конкретна црква немаш такви проблеми и не си наишол на такви ситуации, не значи дека во целата деноминација на која припаѓаш е така. Погледни само што се случуваше со Јужните Баптисти сега за време на изборите за претседателски кандидат во САД.
(Проштевај што давам такви примери - не е за да навредам или да ја префрлам топката. Секогаш сметам дека е подобро да се дадат примери кои се познати на оној кој прашува, затоа што така може полесно да ги разбере и да направи потребна аналогија!)
6. Повикувањето на национализам е погрешно. Повикувањето на заштита на националните вредности не е. Ако влезеш во една битка, во една дебата со верба во тоа кое што го застапуваш, отстапувањето од тоа би било погрешно. Особено во конкретниот случај, затоа што познавајќи ги работите со Грција и особено прашањето на бегалците, без многу размисла можеме да кажеме дека во таа битка се бориме на страната на доброто .
Но, сериозно ако зборуваме за овој проблем. МПЦ не повикала никогаш на омраза кон Грците. Ако некој студент или некој свештеник тоа го направил, тогаш тој нека се замисли за гревот кој го сторил. Од друга страна, јас неколку пати сум го слушнал самиот Владика како порачува да се помолиме за нивните души (на грците), да побараме од Бога да ги дари со разум и да им ги прости гревовите кои ги сториле кон македонскиот народ... Тоа е она што еден Христијанин може и треба да направи, зарем не?

Не, Исус е многу јасен. Тој не вели:,,Никого на Земјава не нарекувајте ,Оче’ ’’. Овде е наведено со голема буква што значи дека во самото ословување има голема почит- која ја заслужува единствено Оној Кому Му припаѓа славата во вечни векови. Истата забелешка би им ја упатил на католиците заради нивниот Папа.   

AlDra напиша: Но што ќе се случи доколку неговата функција порасне и тој стане, еве да речеме- владика. Како што јас знам тој треба да се откаже од сопствената жена и од сопствените деца. Така имам слушнато дека г-дин г-дин Гаврил се откажал од неговите најблиски за да може да стапи на функцијата. Дали е тоа Христијански? Зар не е тоа грешно?

За жал во сите религии од кога постојат свештениците, повеќето од нив имаат дискутабилно однесување - едноставно затоа што свештеничката каста секогаш тендира да се постави себеси над Бога и над верниците.

Но ако некој, на пр. свештеник се вози во лимузина тоа според мене не значи дека тој веднаш е среброљубец. Зависи за што ја користи таа кола и на чија сметка ја вози и одржува.

EvAngelos - знаеш дека имам доста висок праг на толеранција кон стари членови... ама овој пат имаш опомена! Такво генерализирање е навреда за оние кои се чувствуваат православни! Не очекував од тебе таква груба навреда...
Имаше јасно објаснување во врска со напуштањето на семејството - кога се прави и под кои услови се прави. Факт - има свештеници кои ги имаат нарушено тие правила и постапиле погрешно! Дали се тие свештеници можеме да ги земеме како репер за православните христијани? Се разбира дека не - исто како и кај сите останати деноминации кај што има грешни свештеници и погрешни постапки.
Внимателно со такви генерализирања, затоа што отвараат пандорина кутија... а после таа тешко се затвора.