РАЗГОВОРИ ЗА РЕЛИГИИТЕ - ОПШТО И НЕВРЗАНО

Interesen osvrt davas Marko, mozam da kazam deka e mozne izdrzan.

Lugjeto iako bea sopreni od BOG vo toj moment pri gradenjeto na Vavilonskata kula,(bidejki ne ja poslusaa Bozjata zapoved da se mnozat i da se rasejat niz celata Zemja) sepak vo nivnata priroda e da gradat zgradi " za da stignat do neboto".

Toa se odnesuva i na fizicki gradbi so gradenje na visoki oblakoderi, katedrali, piramidi,obelisci, se so cel da stignat do neboto i do Sevisniot.

No toa se odnesuva i na istrazuvanjeto vo duhovnoto, kako sto rece ti,toa e golem poriv, toa go pravele razni mudreci, filozofi i osnovaci na religii za da doprat do nebesnoto, do BOG.

Zatoa deneska imame tolku golemo sarenilo od veruvanja i idei za toa sto e BOG, sto pretstavuva Beskonecnosta i Sevisniot. Fascinantno vo sekoj slucaj!

• null

Da zapomneme: Vo knigata na prorok Daniel ne se pravi razlika megu mnogubozeckiot i papskiot Rim.

Obata se smetaat kako edna sila. Mnogubozeckiot Rim se izdignal otkako propadnalo carstvoto na Aleksandar Makedonski, i toj se uste trae, no sega vo svojata papska etapa.

Istoricarite ni potvrduvaat deka od urnatinite na politickiot Rim se izdignala golema verska imperija, “dzinovskata” Rimokatolicka crkva.
I navistina, koga Zapadnoto rimsko carstvo padnalo pod vlast na germanskite pleminja, rimskiot biskup stanal vazna licnost i nabrgu, pokraj verskata, dobiva i politicka vlast.

Na toj nacin Rimskata crkva go zazema mestoto na Rimskoto carstvo, stanuvajki negov kontinuitet.

Rimskoto carstvo ne isceznalo, tuku samo pretrpelo preobrazba.

Изменето од Messenger - 23.Март.2010 во 10:05

ahmar1 ti blagodaram na tvoite komentari za mene, jas ke prodolzab, bez razlika kakvi se!




                 Istoriskite okolnosti i pogodnosti koi mu ovozmozile na papskiot Rim da se vivne do nevideni razmeri


    Kazavme: Sekoj istoricar oddelno se soglasuva deka papskiot Rim nastanal od urnatinite na drevnoto pagansko Rimsko carstvo, od pepelta na paganskiot Rim.

   Angliskiot istoric ar Tomas Hobs kazuva: “Ako covek go razgleda pocetokot na ova golemo crkovno vladetelstvo, lesno }e zabelezi deka papstvoto ne e nisto drugo osven duhot na pokojnoto Rimsko carstvo koj sedi krunisan na negoviot grob.”

1 Istoricarot K. K. Ekhart (C.C. Eckhardt) pisuva vaka: “Koga Rimskoto carstvo se raspadanlo i koga negovoto mesto go zazele pove}e primitivni, varvarski carstva, Rimokatolic kata crkva ne samo sto stanala nezavisna drzava vo verskite raboti, tuku taa dominirala i vo svetovnite raboti.”

2 Konstantin bil prv rimski imperator koj go prifatil hristijanstvoto, no go prifatil samo formalno, povrsno, bez da ja prifati i negovata sustina. Od togas mokta na Rimskata crkva pocnala da raste, no ne gi kontrolirala svetovnite raboti se dodeka vo sila ne stapile Justinijanovite dekreti vo 533 i 538 godina od novata era so koi imperatorot Justinijan go proglasil rimskiot biskup za duhoven vodac na hristijanskiot svet i go izdignal vo rang na poglavar na site crkvi.
Silata na rimskiot biskup postojano se zgolemuvala i papskiot avtoritet vo svetovnite raboti pocnal da dejstvuva otkako Varvarite vo 476 godina od novata era go podelile Rim. Amerikanskiot katolicki trimesecen pregled od april 1911 god. kazuva: “Pred mnogu godini zapadnite imperatori go zanemarile Rim i toj e prepusten na milost na varvarskite ordi. Togas Rimjanite se obratile na edna licnost, barajki pomos i zastita i molejki go da vladee so niv... so sto go vospostavile svetovnoto vladeenje na papstvoto. Taka, ponizno iskacuvaj}i se na cezaroviot prestol, Hristoviot vikar go zel zezolot pred koj evropskite vladeteli i carevi so pocit ke se poklonuvaat tolku mnogu vekovi.” Kako opagala silata na paganskiot Rim, rastela silata na papskiot Rim, i crkvata se zdobivala so se pogolema mok i vlijanie.

“Paks Romana prestanala da postoi. Toa e univerzalna zbrka.   No sekogas koga nekoj biskup pretsedava so dvorot, religijata go stiti se ona sto ostanalo od drevniot poredok. Na horizontot poleka se pojavuva noviot Rim. Toj e naslednik na religijata. Car veke nema... no Pontifeks Maksimus postoi... Toj sega e Hristov vikar koj starata civilizacija im ja nudi na pleminjata od sever. Toj gi preobra}a na svoeto kredo i tie mu sluzat kako na svoj tatko i vrhoven sudija.

Toa e papskata monarhija koja so svojata sila i so svojot podem ja zasencuva istorijata na Evropa za iljada godini.”   3 Koga imperatorot Konstantin ja prifatil formata na hristijanstvoto i koga paganstvoto i hristijanstvoto se sleale vo edna religija, Rim stanal verska prestolnina na svetot. Vo knigata “Rimska istorija”, na str. 236, Abot pisuva: “Premestuvaweto na prestolninata na imperatorot vo Konstantinopol (Carigrad, 1.300 km na istok) pretstavuvalo zalosen udar za prestizot na Rim, i vo toa vreme nekoj bi predvidel negova brza propast. No razvitokot na crkvata i rasteckiot avtoritet na rimskiot biskup, ili na papata, mu dale nova zivotna sila i povtorno go storile prestolnina - ovojpat verska prestolnina - na svetot.”

“Koga imperatorot Konstantin go napustil Rim vo 330 g. od novata era, so cel Konstantinopol ssegasen Istanbul) da go proglasi za svoja nova prestolnina, paganskiot Rim svojata mok i svojot prestol gi prenel vrz papskiot Rim. Kardinalot Henri Edvard Mening od Anglija kazuva deka, koga Konstantin go napustil Rim, rimskiot pontif dobil odvrzani race. So tekot na vremeto, prodolzuva toj, pontifite stanale edinstven izvor na mir, red, zakon i bezbednost”4 vo Zapadna Evropa. Pove}e od jasno e deka vo toj period i vo tie prelomni istoriski godini, koga rimskata prestolnina e prenesena na istok, a i podocna, koga se raspa|a Rimskata imperija, na zapad nastanuva ogromna vremenska i prostorna praznina koja- sto rimskiot pontif (pontif - papa, prvosvestenik) ja prepoznal kako svoja izvonredna sansa da ja popolni.

   I navistina, toj na najefikasen mozen nacin ja iskoristil taa istoriska sansa sto mu se dala vo race i tie istoriski, mosne povolni okolnosti i pogodnosti, i postavil cvrsti temeli i mnogu silni pozicii vrz koi ja izgradil najsilnata verska i politicka institucija na site vreminja na planetata Zemja - Katolickata crkva, na celo so nejzinoto papstvo. Istorijata pred nea sirum ja otvorila vratata i na svetskata scena go isfrlila papstvoto cijsto zbor bil alfa i omega za svetot poveke od iljada godini.

Temelite na papstvoto se tolku cvrsto postaveni sto ne postoi sila na svetot, verska nitu politicka, koja moze da gi raznisa, a uste pomalku da gi urne. Na xinovskiot papski, petrificiran, napolno dogmatski, verski i politicki sistem, ne moze da mu parira i da se spravi so nego nitu eden drug sistem vo svetot. Katolickiot ili papskiot sistem i poredok urival i vo poslednoto vreme celosno ke gi urne site svetski sistemi i poredoci, ke vospostavi nov svetski poredok pod cvijsto cador naskoro ke go stavi svetot.

Katolickata crkva, kako papska institucija, e najcentralizirana apsolutisticka institucija na site vreminja vo koja seta vlast e skoncentrirana vo racete na eden covek, vo racete na nejziniot duhoven tatko, papata (papa - tatko), koj vo se ima posleden zbor i pred kogo bez prigovor i pogovor se poklonuvaat i go slusaat pove}e od edna milijarda luge.

Kako vodac na Crkvata, bara apsolutna poslusnost kon sebe od site svoi vernici, a kardinalite i biskupite, koi toj gi imenuva, mu se zakolnuvaat na dozivotna lojalnost, vernost i predanost.

Za negoviot avtoritet so planetarni dimenzii, pred koj naskoro ke se polkoni cel svet i ke go prifati kako edinstven vodac vo svetski ramki.





Изменето од Messenger - 13.Април.2010 во 17:29

Pravoslavie, тоа е запазено во Христовата Црква, но не и во православната.
Во православната црква верниците се поклонуваат пред иконите, ги бакнуваат, им оставаат пари, им палат кандила, ги осветуваат и самите икони а со тоа и разликуваат осветени од неосветени икони. Се разбира ова се прави со цел да се заштити монополот на МПЦ од оние кои продаваат „неосветени“ икони. Па така „осветеноста“ на иконата му доаѓа нешто како она ТМ - Trade Mark
Понатаму сите добро знаеме какви се не митолошки „чуда“ се внесени во приказните со иконите и какви се не магични особини не им се дадени со што нивното обожување и те како е дојдено до кулминација.

Како последица од промовирањето на иконите од страна на православните цркви, кај луѓето тие станаа предмет на обожавање. Па така речиси секоја втора кола на својот ретровизор има мала икона која наводно го штити возачот од сообраќајни несреќи. Понатаму неретко се случувало и учениците да си носат мали икончиња во џебовите кога иделе да полагаат тест или испит за иконата да им даде повеќе концентрација или евентуално лесни прашања на тестот.

И ред други примери кои покажуваат дека иконите станале предмет на обожување во православните земји. Да не ги внесеше православната црква иконите во црквата, тие немаше да станат предмет на обожување кај верниците. Но бидејќи таа не извлече поука од она што се случувало во Шпанија во крајот на 3-от век и од Елвирскиот собор, затоа ни се повтори истото и кај нас - луѓето и те како ги обожаваат иконите.

Бидејќи нема смисла да ја трупаме темата „Цркви во Македонија“ со споредни работи, нека тука се развие една дискусија, која неизбежно ќе произлезе од „коментарот“ кој го напиша Рита:

Maran Ata напиша: Рита, коментари „изигрување христијанско преподобие“ од личности коишто ми се појавуваат на мојот Фејсбук профил под лажно име, за да се расправаат со сите мои пријатели, тврдејќи дека сопствените ставови се и Библиски, што нема апсолутно никаква врска со реалноста, за потоа како пијавица да ми се залепи и по лични пораки и така “христијански“ да се исмејува на се’ што не е во согласност со фантазиите кои си ги има увртено во глава, сметам дека не се вредни за реплика.

Rita.MD напиша: Јас не се расправав. Само искоментирав нешто и ти и твоите пријатели ми се џитнавте.

Можеби треба да наведеш што точно рече, не мислиш? Всушност, чудно е малку тоа, некој само да искоментира нешто, а сите да му се џитнат.

1. Или ти си искоментирала нешто недолично, невистинито, некакво клеветење или нешто слично, за некој да ти се „џитне“ (што е многу веројатно, штом се криеш под туѓи имиња и профили);
2. Или јас и моите пријатели (ги имам на број повеќе од 700) во твојата фантазија сме многу злобни личности што едвај чекаме да налетаме на некое младо мевце (по можност пубертетлија или адолесцент), па да му се џитнеме и да му ја исцицаме крвта за да се „подмладиме“.

Give me a break...

EvAngelos напиша: А што, требаше од вистиснскиот профил да те аднам?

Е ова веќе е за некоја мала пофалба. Барем си признаваш. А кој признава, пола му се проштева...

EvAngelos напиша: Ти си таа која ги исмејува баптистите, а воопшто сите оние кои не се православни. Треба сега да ги лепам тука линковите кои си ги копала по интернет, а што ми ги праќаше?

Нема потреба ти да ги залепиш линковите, затоа што јас ќе го сторам тоа. Се надевам дека ќе се развие интересна тема, или ќе се продолжи онаа веќе постоечката Историја и учење на Баптистичката Црква.

Бидејќи мојот соговорник не знаеше да наведе ниту еден христијанин после први век, ниту пак кога се појавија баптистите, морав да ги залепам следниве линкови како едукативна информација:


Прва баптистичка црква основана је 1612. године када се Смит вратио у Енглеску...

Книга за првата баптистичка црква во Англија, основана од Џон Смит.


Е сега се поставува едно прашање, кое веќе речиси две години виси на овој форум, и никој, освен Православните Христијани, не сака да даде свој одговор:

Како е можно баптисти, кои никнале во 17-ти век, да тврдат дека се „изворни“ христијани и дека го имаат вистинското учење од Христа? Како може нешто што нема континуитет, кој го ветил Господ Исус Христос на Својата Црква, да вели дека е вистина?

Се надевам дека некој ќе се најде кадарен да одговори разумно.

Прости, ЕвАнгелос, тоа е мој превид затоа што на двајцата во исто време ви одговарав. Се разбира дека ти никогаш не признаваш кога си во грешка („христијанска“ доблест), по тоа може да се види дека цитирањето е погрешно. И не грижи се, ако ми се појавиш во сон, во право си, кошмар ќе биде. Ама добро е што досега се нема тоа случено

Туку, моето прашање беше:

Maran Ata напиша: Како е можно баптисти, кои никнале во 17-ти век, да тврдат дека се „изворни“ христијани и дека го имаат вистинското учење од Христа? Како може нешто што нема континуитет, кој го ветил Господ Исус Христос на Својата Црква, да вели дека е вистина?

Ти што мислиш?

Изменето од Maran Ata - 13.Април.2010 во 01:58