Кој успеа денес да ве изнервира?

некои бацили

Очигледно само мене ме нервираат


Сабајле одам во маркет, барам мал леб, таа ми вика - немам!!!!! И викам, може тогаш пола леб? - Ми вика: не може, бактерии се шират ако го сечам!!!
Добро, а ако се шират бактерии, зошто не продавате целосно спакуван леб, туку овој со нечисти раце го фаќате? - Немаше одговор..
На каса и носам и други производи за наплата, како го зема да го наплати, така бааам го фрла од висина на страна.. И викам, зошто ми ги фрлате вака производите?! Па за мои пари сум дојдена тука да пазарувам, не ти ги земам од уста?!
Ми се сврти и ми вика - епа тебе ништо не ти чини, што ти е проблемот?!???
Се свртив, ја погледнав и и реков дека слободно може да си ги врати работите на полица. Трчаше по мене да ме врати, имав пола кило сецкан кашкавал, не знаела што да прави со него..
И реков да си го изеде и следен пат да биде љубезна! Можеби и мене не ми е денот, ама од хигиеничарка до генерален менаџер ги дочекувам и испраќам со љубезен тон и насмевка!

Никој 

Едно докторче изгледа беше..Не го загледав баш.
Кога ми рече дека немало од таа крвна група, а плус и државен празник било и НЕ ЗНАЕЛ каде да бара...
Кога му спискав, ги кренав сите на нозе и одма дозна каква била постапката

Nikoj , rabotite se dvizat onaka kako sto treba 

здраво, не знаев каде да се исплачам или едноставно олеснам на душата. Значи вака, пред 2 недели тргнав на работа, бев пресрекна бидејки сум во странство и многу тешко моментално се наога работа но ете заглавив овде, имав проблеми со дозволата за престој и така на таму... кога конечно добив дозвола за престој ме примија на работа .. значиии бев во облаци од срека .. но сто се случува тргнав во хотел на работа, каде целиот персонал е веке по 25 години работи, некои 10.. год.
значи, работев како служител во собите чистенје и некои денови се симнував и во салата за подготвуванје ан доручек. значи конфузија во главата.. еден куп. но не да работам и да учам . туку со едно покажуванје сметаа дека јас треба да ги знам сите порти клучеви, како се запалуваат печките, нивни, машини, за перенје, сушалки.. клучеви од сауна паленје на хидромасажа.. .. чистенје на секој дел од хотелот.. и јас го давав максимумот. но многу неккао тортура .. и преголемо очекуванје дека јас треба да знам се!!! и веднаш да се снаогам ккао да сум тамо 1 година.. и сите очи се во мене секоја моја грешка мала за нив беше смешна.. и голема. примерр.. 1 ден ке ми покажат каде стојат сите работи од ккао се трга доручекот, потоа.. ме оставаат сама .. другиот ден и ако сум згрешела, едни чарсави да не се кај што ги ставаат тие .. е голема грешка...еднаш забравив да ги истресам пепелниците од дворот. одмах грешка. уште првата неделаа. зборам.. закани дека јас не сум ментално ок дека јас сум во облациии.. дека јасс .. не достигам за таа работаа. но верувајте.. знам дека совршено се прилагодувам бидјекии се само 3 недели. работа.. не можам да го знам секој агол. секоја соба секоја порта секој клуч. значи ок да сум само по собите но и доручекеот .... најтешкиот дел го заврсам се качам горе значи чистам како улаваа.. но мал проблем со ги забравам кои беа баш собите од клинетите што се цела неделаа. но не сум сама таму со мене е жената што работи 25 год.. и јас мислев дека ке ја следам неа и ке учам . но не, веднаш на рапорт.еднаш ме оставија сама д аго водам спратот, со еден постар пероснал. и моја задача е да ја водам јас нејзее. но како?таа се чуствува како дома .. пред да се качиме горе има едно мало купатило каде што го оставивив за последно. во еден ходник.. а хотелот лавиринт.. и одмах закана дека јас немам меморија немам .. осет за работа .. господи боже, сум рбаотила многу работи, секогаш сум била мегу првитее. но кога се наогаш на едно ново место.. каде сите се .. по 10,25 годинии.. нз зошто не ми дадат само една пофалница.. нзз. значи морално сум долесум долеее. во животот ми немат речено да не пиеш лекарства за смируванје, дека неам меморија толку многу работи во голем хотел очекуваат и не опростуваат ни најмала грешка а најмногу школо имам од сите таму и зборам добо 2 јазика...нззззззз...оцкуваат да се движза,м ккао да сум израсната таму и да .. знам се.. не опростуваат ни најмала грежска.. па со навредите.. неам волја да станам д аотидам на рбаота а дома, кога дојдам никој ни со прст не мрднал.. не сакам да спомнам на мажот ми бидејки ке реце, тебе не те бива.. а во животот се немам толку почуствувано ккао гомно...не ми е тешко се работи, да знам и ако е.. се се поднесува... но да имаш конфузија кога се ти е ново.. нзз..мислам дека енормлано.. тие сто се во салата не се качуваат горе таа сто е во собите не се симнува доле не знаат ништо а од мене очекуваат да знам се нз молам за искуство, или слично бидејки пукам...


Изменето од AVITAS - 15.Април.2016 во 18:04

Zosto vaka zboris kupuam,nemuzeni ...neli e malku bez vrska.