Ако Бог постои, зошто допушта зло и страдање ?
(Тема посветена на MaVnаТа )

Зошто има толку болка на светов?
Зошто умре мама?
Зошто има земјотреси? Поплави?
Зошто ракот не ги промашува ни децата?
Зошто војни, тероризам?
Реални ли се вестиве? Што се случува со светов?
Каде е Бог во сето ова?
КАДЕ Е БОГ?!!

Тешко му на оној кој на своја кожа го осетил трнот на горниве прашања. Речиси и нема човек кој не си ги поставил овие прашања. Но една е нивната интонација кога дознаваме за некоја трагедија од медиумите, а друга е кога таа трагедија ги поткачува нашите соседи, нашето семејство или пак нас самите. Тогаш се подигаат насолзените очи кон небото и со огнен поглед му упатуваат прашање на Бог: ЗОШТО?!!

Во интересен на времето, а и за воведот на оваа тема да не биде предолг, ќе направам синтеза на горните прашања во едно прашање и се надевам дека, доколку оваа тема се разгори, ќе ги досегнеме сите прашања одделно и подетално. Значи сума сумарум, го подигнувам прашањето:

Ако Бог постои, зошто допушта зло и страдање?

Мислам дека ова е најпоставуваното прашање што човекот си го поставувал низ целата историја. Или можеби грешам. Но не грешам сигурно ако речам дека ова е најпоставуваното прашање што атеистите им го поставуваат на теистите, притоа изнесувајќи го како атеистички аргумент.
Но како што ќе видиме сега, има најмалку 2 добри причини зошто ова прашање не се квалификува како аргумент против Божјото постоење.

      1.  Ако нема Бог, нема ни зло.

Точно така, ако нема Бог и ако целиот овој свет е само една случајна рекомбинација на материјата, тогаш терминот "зло" е фиктивна/имагинарна категорија.
Ако не постои Бог, тогаш смртта и убиството се само дел од природната селекција, дел од животинскиот синџир, борба за опстанок на својот вид (народ, семејство). Ако нема Бог, болеста е само една посебна состојба на организмот. Штетните бактерии, вирусите, сидата итн не се наши непијатели, туку се само дел од синџирот на исхрана. Нема духовни категории. Се е материја, енергија.
Солзите се само солена вода, продукт на хемиски реакции предизвикани од некакви си таканаречени "емоции" итн.

      2.  Заклучокот не е каузално доследен.

Што значи ова? Ова значи дека доколку околу нас постои зло и страдање, од тоа не мора, по неопходност, да следи заклучокот дека Бог не постои.
За подобра илустрација, ќе конструираме еквивалентно прашање на даденото:

Ако постои Професор, зошто дозволи да паднам на испит?

Ова е аналоген атеистички (пардон апрофесорски ) аргумент во врска со постоењето на мојот Професор. Дали, бидејќи паднав на испит, јас треба да се посомневам во постоењето на мојот Професор ? Дали тоа е знак дека мојот Професор е лош? Или пак јас можеби не научив доволно?

Или пак следново прашање:
Ако постои семафор, зошто се случуваат сообраќајни несреќи?
Дали семафорот не постои? Дали тој е само слепа вера на возачите-верници? Дали семафорот не работи? Или пак можеби возачите не ги почитуваат неговите наредби?

Како што видовме постојат повеќе можни причини за една последица, било тоа да е случајот со професорот, семафорот или пак Бог. Не е во ред да избзуваме со заклучокот дека штом има зло наоколу, тогаш нема Бог.
Во краен случај може да претпоставиме дека Бог е лош и затоа предизвикува и дозволува зло и страдање меѓу луѓето.

Последниве две причини мене ми изгледаат многу пологични отколку онаа првата "нема Бог". Дури и да не постои трета причина, човекот, со помош на научниот метод, никогаш не би дознал која од тие две е вистинина. Но тоа може да го дознае по принципот на откровение т.е. ако Бог му објави.

Како христијанин, јас сум убеден дека Бог ни се објавил преку Библијата и оттаму ќе се обидам да го измолкнам и одговорот на ова толку предизвикувачко прашање.

Дека Бог постои и дека Тој е добар/љубов се библиски аксиоми и одма ги исклучуваат првите 2 претпоставени причини кои ги наведовме (дека Бог не постои и дека Бог е лош). И сега ако ги прочитаме барем првите 2-3 поглавја од Библјиата, веданш заклучуваме дека:
Нешто друго (не Бог) го предизвикало и предизвикува злото и страдањето, а Бог не интервенира веднаш ЗАРАДИ НЕКОИ ПРИЧИНИ.

Бог не го создал човекот робот. Бог му дал/доверил на човекот слобода на избор и не му се меша во истиот. За жал човекот ја злоупотреби својата слободна воља уште во Едемската градина, кога го направи катастрофалниот историски избор кажувајќи му НЕ на Бог, Да на Сатанта, согласувајќи се со Сатаната кој Го обвини Бог за лажливец, искажувајќи непослушност кон Бог, сакајќи да се изедначи со Него, извршувајќи самоубиство на себе и своето поколение.
Бог не е натрапник и присилно не му се наметнува на човекот како суверен владетел, туку чека човекот сам, со својата слободна воља да Му го признае Неговиот Суверенитет и да му го отстапи местото на престолот за едно ко-владеење со Земјата, за која ние самите се покажавме како неуспешни владетели.

Еден од моите најомилени библиски стихови, напишан од перото на пророк Исаија, гласи вака:

"Зашто вашите мисли не се Мои мисли и Моите патишта не се ваши патишта", словото е Господово, "Небото е високо над земјата, така Моите патишта се над вашите патишта и Моите мисли, над вашите мисли". (Исаија 55:8-9)

Овој стих ја скротува човековата гордост, сезнајност, сепредвидливост и неговото избрзување во давањето суд за Божјата интервенција во некоја згода или незгода. Овој стих не подучува дека не секогаш ќе разбереме зошто Бог постапил така и така или пак допуштил нешто да се случи на начин кој на нас (метафорично кратковиидите) можеби и не ни се допаднал, но сепак не повикува на вера и свесност дека ние сме на Земјата и гледаме од ниска, а Тој е на Небото и гледа и делува од висока перспектива.

Тука завршува приказната, а соодветниот библискиот стих гласи вака:

"Знаеме дека се што се случува, Бог ќе го насочи така што да испадне на добро за оние, кои Го љубат Бога." (Римјаните 8:28)

Можеби најглавната причина поради која Бог дозволува зло и страдање е Неговата милост и долготрпеливост кон сите нас.
Да појасниме: ние често се прашуваме зошто Бог не ги уништи сите зла и неправди. Но, што е тоа што Бог треба да го уништи, во тој случај?

Тоа сме ние луѓето. Тој треба да ја уништи нивната омраза, насилство, алчност, себичност, љубомора, нечесност.. и уште многу други работи.
Што мислиш, ако Бог утре реши да го уништи сето зло, неправда и грев на овој свет, колкумина од нас ќе останат живи? Кој е тој човек кој не направил грев во својот живот? Бог може во еден момент да ги уништи сите луѓе, и го има тоа право, бидејќи сите ние имаме грев и заслужуваме казна. Но Тој не ја сака смртта на грешникот, Библијата вели:

"Господ нема да задоцни со својот суд, како што некои мислат, туку долго време трпи, бидејќи не сака да изгинат некои, туку сите да се обрнат кон покајание" (2 Петрово 3:9)

Бог е свесен дека како праведен Бог мора да го казни гревот и неправдата. Но Неговата огромна љубов кон нас луѓето не му го дозволуваше тоа. Затоа Бог, не деградирајќи ја Својата Праведнсот, ниту Својата Светост, ниту пак Својата огромна Љубов кон човекот, Божествено одлучи пресудата за човекот да ја премости од Едемската градина, на Голготскиот Крст.
Казната за нашите гревови ја презеде Божјиот Син, Исус Христос. Тој, на крстот, со Својата смрт плати за секоја неправда и грев на секој еден поединец на планетава кој ќе се покае и лично ќе ја прифати Неговата жртва.

Се ближи денот на Божјиот конечен суд. Тогаш ќе биде суден секој човек, според делата негови и ќе биде казнет за неговите недела. По тој чин, целосно ќе биде задоволена Божјата правда.
Ќе бидат помилувани само оние кои се покајале и го прифатиле Христос како нивен Спасител.

Библискиот чесовник вели пет до полноќ.
Кога некои луѓе дојдоа и го известија Исус за едно злодело на Пилат и за дена трагедија што се случила во Ерусалим, Исус им одговори:

"Тој одговори и им рече: „Мислите ли дека тие Галилејци беа повеќе грешни од сите други Галилејци, зашто настрадаа така? Не, ви велам, но ако не се покаете, сите ќе загинете така. Или мислите дека оние осумнаесет души, врз кои падна Силоамската кула и ги уби, беа повиновни од сите луѓе, кои живеат во Ерусалим? Не, ви велам! Но ако не се покаете, сите ќе загинете така.”
(Лука 13:2-5)

EvAngelos

Izvini sto ke ti se izmesam. Mislam deka na ova prasanje bese dosta pati odgovoreno.Eve uste ednas Kopi Pajst

Problemot koj go pokrenuva  prasanjeto e eden od osnovnite vo filizofijata, cie razmisluvanje pak gi podelilo raznite skoli i mislenja. Na nego odgovarame: Bog e milozliv i dobar. Toj ne naredil da se pravi zlo, no od mudrost ne go ni onevozmozil:>>

           „Navistina Allah ne vi nareduva da pravite sramni dela. Zar na Gopspod ke mu go kazete ona sto ne go znaete? Kazi: Mojot Gospodar mi naredil dobri i pravedni dela...” (El-Earaf, 28).>>

           Bog nareduva samo pravda, ljubovi, dobrodetelstvo, oprost i ona sto e dobro, i se zadovoluva samo so ubavoto i prijatnoto. No, zosto togas mu dozvolil na nasilnikot da vrsi nasilstvo, ubiecot da ubiva, kradecot da krade..? Zatoa sto Toj ne' sakal slobodni. A slobodata pretpostavuva moznost za gresenje, inaku toa ne bi bila sloboda. Sloboden e izborot pomegju neposlusnosta i poslusnosta.>>

           Vo mokta na Allah dz.s. bila moznosta da ne napravi site nas dobri i da ne prinudi na poslusnost, sto bi znacelo odzemanje na slobodata na izborot.>>

           Po voqata i mudrosta na Gospod slobodata so bolkata e poblagorodna za covekot od ropstvo so srekja. Zatoa e i ostavena moznosta za gresenje.>>

 >>

           Pravilnoto i objektivno gledanje ni otkriva deka dobroto vo celokupnoto svoe postoenje e princip, a zloto e isklucok. Zdravjeto e osnova, a bolesta e isklucok. Nie pogolemiot del od svojot zivot go pominuvame vo zdravje. Bolesta retko ne' posetuva. Taka e i so zemjotresot koj iznesuva samo nekolku minuti vo zivotot na zemjata dolg so milioni godini. Isto e i so vojnite i katastrofite. Se se toa kratki grcevi vo zivotot na narodite pomegju dolgi periodi na mir.>>

           Prakticno, se ima svoja dobra strana. Bolesta  pottiknuva na cuvanje na zdravjeto, bolkata e izvor na cvrstinata, upornosta i spremnosta na zrtva. Zemjotresite se vozdiski osloboduvanje na vnatresniot pritisok na zemjata, koj ja zastituva nejzinata kora od eksplozija. Vulkanite isfrlaat skrieni rudni bogatsva i pokriena povrsina na zemjata so plodna lavea. Vojnite gi povrzuvaat narodite. >>

Od ova sindzirno povrzuvanje  nastanale i Obedinetite Nacii i Sovetot za Bezbednost kako dve najgolemi svetski instanci, koi gi resavaat megjunarodnite konflikti. Penicilonot, atomot, avionite, raketite se pronajdeni blagodarejki na vojnite.  Otrovot na zmijata go sodrzi najefikasniot protivotrov. Od mikrobite se pravat vakcini. Mestata na koi sto sme sega ne bi ni pripagjale ako nasite dedovci bea zivi. Zloto vo vselenata e kako senka na slikata: ako i  se priblizis ti se cini deka e nadostatok na slikata i greska, no ako slikata ja gledas od vistinska oddalecnost ke otkries deka toa e neophodno i deka senkata ima prvoklasna zadaca vo estetskoto oblikuvawe na slikata.>>

 >>

           Dali ke znaevme sto e zdravjeto da ne e bolesta? Ubavoto go raspoznavame blagodarejki mu na grdoto, prirodnata polozba blagodarejki na neprirodnata...Vo ovaa smisla se i zborovite na golemiot Gazalija: >>

„Nepotpolnosta na veselenata e nejzinata potpolnost, kako sto e iskrivenosta na lakot negovata ispravnost, bidejki vo sprotivno ne ke mozese da ja isfrli strelata.”>>

           Vtoroto znacenje na teskotiite i bolkite e otkrivanjeto na vistinskata priroda na lugjeto. Ako ne se teskotiite, site lugje bi bile isti. Darezlivosta bi stanala posiromasna a borbata bi ja zagubila slasta na jurisot. Toa e ispitot na sekoj od nas pred samiot sebe si pred Allah dz.s. >>

           Ovoj svet ne e nisto drugo osven edna glava na romanot, koj ima poveke takvi glavi, i smrtta ne e negov kraj tuku pocetok. Nepravilno e da donesuvame sud samo vrz osnova na eden cin, kako sto enepravilno da otfrlime nekoe delo, bidejki nekoja negova stranica ne ne voodusevuva. Pravilniot sud se nosi na krajot.>>

           I konecno, so sto ova,onie koi go postavuvaat ova prasanje go nadomestuvaat ? Baraat li tie zivot bez smrt, starost, nedostatoci, pomos, ogranicuvanja, zal i bolki? Zar ne baraat tie apsolutno sovrsenstvo, iako samo Allah dz.s. e sovrsen?  Sovrsen e samo Eden  i Edinstven. Ova znaci deka tie bi bil nezadovolen se dodeka tie licno ne bi stanale bogovi, a toa e ismejuvanje na samite sebe si. Takvi samo ne nasmejuvaat. Tie sakaat zivotot da bide raj, a sto storile taka da bide? So sto tie zasluzuvaat da bidat Bogovi. Edna baba bese popametna od doktor po nauki koga ni zboruvase ednostavno: >>

           „Dobroto e od gospod, zloto e od nas”>>

           Ova troska zborovi go rezimira i razresuva celiot problem. Bog ja dal rekata i veterot, no kapetanot na brodot ke ja prenatrupa so lugje i roba, pa togas koga ke potone brodot go pcue Gospod i ja krivi sudbinata. Kakov e grevot na Gospod vo toa? Toj ja dal vodata po koj brodi brodot i veterot koj ke go pridvizuva, no coveckata pohota i alcnost go prestorija dobroto vo zlo.>>

Аџија, сигурен си дека односот е 50:50?

Ти текнува на темата што ти ја отвори "Исламски Плагијат"?

Таму само 2-3 збора беа изменети од нивна страна, така да односот би бил, грубо кажано, плагијат : измени = 99.99 : 0.01

Здраво Мави!

MaVnaTa напиша: dali mene, tebe ili bilo koj, Bog ne stava vo iskusenie?

Бог никого никогаш не искушува со зло. Во Библијата јасно и гласно пишува:
"Ниеден, кој е искушуван, да не рече: „Бог ме искушува.” Зашто, Бог не се искушува од злото, и Самиот никого не искушува." (Јаков 1:13)

MaVnaTa напиша: Zosto dobrite lugje stradaat vo bolka, a zosto zlobnite ljugje ne znaat za bolka?

Се сложувам дека најчесто ние добиваме впечаток дека ова е токму така, дека добрите луѓе се тие кои страдаат, а лошите се тие кои не знаат за болка.
Но сепак сметам дека ова е една илузија, една оправдано субјективна проценка на нашата, за жал, расштимана совест.
Еве на што мислам...

Кога злобниот човек страда, нашата совест размислува вака:
"Ако, така му е, да види он како е да се страда, други страдаа заради него, сега и он нека страда малку, си го заслужи тоа..итн."
Како што гледаме тука Бог и воопшто не се сопмнува, тој е надвор од фокусот, а ние сме тие кои проценуваме дека ова страдање на злобниот е праведно и Божјата правда тука не ни е потребна.

Кога добриот човек страда, нашата совест размислува поинаку:
"Како можеше ова да му се случи, зошто баш на него? Зошто Боже му го направи ова? Зошто му го сврте грбот? Зошто молчиш? Каде си да ја српечиш оваа неправда? итн."
Тука е малку поинаква ситуацијата. Бог не само што се спомнува, туку Тој е и фокусот на нашите критики и обвинувања за настанатата "неправда". Зошто ставив наводници тука? Затоа што сметам дека на човекот не му е дадено правото и сопсобноста да дели правда, да биде Судија, да ја зазема позицијата и местото што Му припаѓа на Бог.

И така, водени од нашата расштимана совест, во првиот случај заклучуваме дека се работи за праведност, а во вториот за неправедност.
Во првиот случај го забораваме Бог, а во вториот случај тој ни е фокусот. Па така кога некој ќе не праша кои луѓе најмногу страдаат? Ние велиме добрите, затоа што нашето незадоволство од таа неправедност не е заборавено од нашата совест. Но дали е навистина така?

Отидете во државна болница, во институтот за Онкологија (таму се лечат заболените од рак и тумор) и направете една анкета колкумина од нив се, условно кажано, "добри". Навистина незнам како ќе ја направите оваа анкета, но сигурно ќе забележите дека тие луѓе не се многу различни од оние надвор, сосема исти, воопшто не се карактеризираат со некоја посебна добрина.
Или кога некој авион ќе се урне, дали настрадуваат само добрите?
Кога беше извршен терористичкиот напад врз кулите близначки во Њујорк, дали тој ден само добрите луѓе беа на работа таму?

Не, надвор од горната илузија, реалноста говори дека страдаат и добрите  и лошите, но ние субјективно, провоцирани од "неправеднста" го броиме само страдањето на "добрите".

Но грешката не ја правиме само тука. Ние правиме една уште поголема појдовна грешка во самиот почеток. Едни луѓе ги класифициравме како добри, а други како злобни. Квалификација направена од нашата самоправедност и нашиот расштиман критериум за добар-злобен човек.
Но кој е добар човек? Има ли таков кој не направил грев?
Ние луѓето најчесто се етикетираме како добри при споредувањето меѓу себе. Се споредуваме едни со други и тој што (сопред нас) е подобар од останатите го нарекуваме "добар човек". Критериумот за добрина или нормалата ја сведуваме на просечниот добар човек меѓу нас.

Но не е се така релативно. Бог поставил еден друг, многу повозвишен критериум, и споредувајќи се со тој апсолут, сите ние, заради падот во гревот, се наоѓаме далеку под таа нормала.

Заклучок:
Сите ние сме, повеќе или помалку, признале ние или не, злобни.

Решение:
Христовата жртва на Голготскиот крст го покрива нашиот грев и нашата неправедност. Преку Христос ние сме оправдани пред Бог.
"Оној (Христос), Кој не знаеше за грев, Бог Го направи грев за нас, за ние да станеме Божја праведност во Него." (2 Коринтјаните: 5:21)

Совет:
Затоа, да се понизиме пред ова Божјо совршено решение, да признаеме дека сме грешни пред Бог, немоќни да се ослободиме од гревот во нас и немоќни да ја исполниме Божјата очекувана праведност од нас.
И да Му дозволиме на Христос, преку Неговата жртва, да не ослободи од гревот, за да можеме во потполност и без никакви пречки да ја примаме Божјата љубов и заштита кои ни се неопходни во овој зол и испревртен свет.

Повикајте го Христовото Име и ослободете се од гревот кој ве разделува од Бог, кој го заглувува Неговото уво кога викате кон Него, кој го крие Неговото лице од вас кога ви е најпотребно и кој и оневозможува на Неговата десница да спаси кога вам ви е потребна помош.

Pred da bidam pogresno svaten Dzaba bi bilo i trud da vlozat za da postanat bogovi,sakav da kazam za da iscezne zloto.

Bog dozvoluva da ima stradanja,za da znaat lugeto sto ke ja naselat novata zemja i novoto nebo kakvi posledici donese grevot.Da im sluzi za pamet,no isto taka i da se potsekaat na golemata zrtva na nasiot spasitel Isus Hristos i prekrasniot spasonosen Bozji plan. A da ve potsetam deka preku stradanje se proveruva verata.Lesno e da bides vernik koga se ide podmackano.Zatoa izdrzete braka Bog nema da ve tovari poveke od sto mozete da nosite.Caos. 

EvAngelos, zadovolstvo mi e da diskutiram so tebe , i bas interesni postovi imas...

Vaka, vo vrska so tocka 1:

- ne sfakjam zosto ako materijata i energijata se promenlivi, nivniot kvantum ne moze da bide vecen

- inaku, da, formata im e vremena, no tie ne se gubat, tuku se menuvaat

- a, za konecnosta na vselenata, hmmm... jas nemam problem so mislata deka vo beskrajniot univerzum (kako poim sto opisuva se' sto postoi) postojat bezbroj vseleni, slicni ili razlicni od nasata, nadvor od nasite momentalni dostreli. Isto kako sto ne se znaelo za drugi galaksii osven Mlecniot Pat.

Za tocka 2, citav edna interesna...kako anegdota  :

"Mu kazuvate na covek od anticka grcija deka so dopir na dva kamena, ke dobiete ogromna energija. Ke kaze - toa e nevozmozno, zatoa sto e sprotivno na zdraviot razum, no nema da ima kontraargumenti. Na istoto toa, naucnik od XIX vek ke kaze deka toa e nevozmozno i ke go potkrepi so eden kup termodinamicki zakoni. A, dvata kamena se uranium , a naukata koja toa go dokazuva e nuklearna fizika (kvantna mehanika)". E, ova mi e stalno na um, zatoa sto sum svesen deka koga za edna rabota covekot baral resenie i ne go naogjal so zdravo-razumsko mislenje, ne znaci deka nekogas i nema da go najde. Negovite soznanija za okolinata koja go opkruzuva se zgolemuvaat sekoj den... I ne mora se' da e vo sklad so termodinamikata (kakva sto e sega). Primer, Ajnstajn so svojata relativnost ja dopolnuva Njutnovata mehanika, iako za naucnik od XVII vek toa izgleda nerazumno.

Drugo sto citav, vo ovoj kontekst, e interesna teorija za vlijanieto (ne-zdravo-razumsko ) na temnata materija vo univerzumot, za koja, da ne zaboravime, malku se znae (osven toa deka e cudna), a gradi 90% od...se'.

Znaci, samo sakam da sum sto e mozno poobjektiven, da ne se ogranicuvam vo mislenjeto, da zemam sto poveke raboti vo predvid - sepak ovaa problematika e vazna za covekot....

Moze propustiv nesto, ama ke ima i drugi postovi. Rado cekam komentar. Pozdrav!