Петар Чаулев
Испечатено од: IDIVIDI forum
Категорија: Македонија и Свет
Име на форумот: Историја
Опис на форумот: Александар, Кирил, Самоил, Мисирков, Делчев
URL: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=23093
Датум на принтање: 12.Декември.2024 во 14:50
Верзија на софтверот: Web Wiz Forums 10.03 - http://www.webwizforums.com
Тема: Петар Чаулев
Постирано од: mungos80
Наслов: Петар Чаулев
Датум на внесување: 24.Август.2010 во 18:31
|
Македонскиот револуционер, војвода, еден од раководителите на ВМРО и потписник на Мајскиот манифест Петар Чаулев се уште го нема добиено заслужното место во македонската историографија. Таа како да заборави дека се уште има заслужни дејци што треба да ги проучува и да ги вреднува, ако не друго, дека постоеле и дејствувале, а некои од нив оставиле и значајно архивско богатство и книжевна оставнина.
Меѓу нив, секако е Петар Чаулев, кој целиот свој животен и револуционерен пат му го посветил на македонското ослободително дело, односно како што забележала редакцијата на Балканска федерација по веста за неговото убиство: „Петар Чаулев ќе остане еден идеалист, пријател на работниот народ и борец за поголема правда и слобода на своите поробени браќа во Македонија“. Револуционерната врвица на овој охридски револуционер е мошне богата и бурна, преминувајќи низ сите премрежиња и идејни струења во ВМРО. Роден е во Охрид во 1880 година. Се школувал во Охрид и во Битола и на 17 години, како ученик на битолската гимназија, положил заклетва и се вклучил во македонското ослободително движење. По краткото учителствување во охридските села, од 1899 година се јавува како организатор на револуционерните комитети во Охридско, Преспанско и Леринско и како војвода во Охридско за време на Илинденското востание. За време на Младотурската револуција во 1908 година повторно се вратил во својот роден град Охрид, каде што бил уапсен и затворен од новата младотурска власт. Во 1911 година бил избран за член на ЦК на ВМОРО, заедно со Тодор Александров и Христо Чернопеев. За време на Првата балканска војна во 1912 година, ставајќи се под знамето на балканските сојузници за ослободување на Македонија од турското ропство, со својата чета учествувал во ослободувањето на Охрид, Демирхисарско, Дебарца и Кичево. Во предвечерието на Втората балканска војна, во јуни 1913 година, учествувал во Тиквешкото востание, протерувајќи ги српските воени и административни власти од Тиквешијата и ослободувајќи го Неготино и Кавадарци заедно со другите чети на ВМОРО. По крвавото задушување на востанието, Петар Чаулев продолжува за Охридско, каде што во септември 1913 година се става на чело на Охридското востание, односно „Востанието во Македонија против Србите“ и „Македонско-албанско востание“ (како што го нарекува во скоро објавените спомени). За мошне кратко време македонските и албанските востанички чети, на чело со Петар Чаулев, ги протерале српските власти од Дебар, Охрид, Струга, Ресен и Кичево и воспоставиле своја револуционерна власт. Притоа, тој ќе запише во своите спомени: „Дебар ликуваше. Македонското знаме се развеваше на секој прозорец“, а во Охрид „Навистина, целиот народ ликуваше. Собрани толпи на прозорците само чекаа да се јави некој од привремената влада или војводите, за да викне ура!“. По жестокото крваво задушување на востанието Петар Чаулев се повлекол во Албанија, а во 1915 година, за време на Првата светска војна, повторно се вратил во Охрид, како окружен началник на градот. По Првата светска војна заедно со Т. Александров и А. Протогеров ја обновува ВМРО-автономистичка. И уште во првите години ќе дојде до нивно разединување по програмските цели и оружена стратегија на организацијата. Соочен со новонастанатите политички околности во Македонија и на Балканот, патот за извојување на слободата, автономијата и независноста на Македонија Петар Чаулев го гледал „под заштита на Друштвото на народите или на една голема сила“, а како алтернатива предлагал „Автономна Македонија како одделна единица во федерална Југославија“. Од 1922 година како раководител на Битолскиот револуционерен округ и задолжен за одржување на контактите со албанските и италијанските власти, Петар Чаулев постојано престојува во Албанија и Италија. Стапувајќи во непосреден контакт со претставниците на Коминтерната и Советскиот Сојуз, кај него ќе настапи и извесна еволуција во погледите за ослободување на Македонија и длабоко разочарување од дотогашната политика на бугарската влада и политичките партии. Признавајќи ја само „онаа револуција која единствено се потпира врз сопствените сили и се стреми да постигне целосна победа“, тој во своите писма од Италија, меѓу другото, ќе му напише на својот колега во ЦК на ВМРО, А. Протогеров: „Ние треба да се ослободиме од сите бугарски партии, да работиме само за Македонија и со Македонци, инаку сите ќе не осудуваат и само ќе налеваме вода во нејзините партиски воденици, а Македонија ќе плаче“. Потпишувањето на Мајскиот манифест во Виена во 1924 година, „за обединувањето на сите македонски сили во еден револуционерен фронт“, чиј потпис ќе го плати со својот живот, Петар Чаулев со огромно воодушевување ќе го прифати Манифестот и ќе го нарече „свештен завет и директива за претстојните борби на македонскиот народ“. По откажувањето на Т. Александров и А. Протогеров од своите потписи на Манифестот, Петар Чаулев, загрижен за судбината на овој документ, ќе упати јавен „Повик до македонските револуционери и до македонскиот народ“, во кој изјавува дека Манифестот е „ѕвезда-водилка за Македонската организација“ и „нашиот завет за идната дејност на Македонската револуционерна организација“, како и „програма на целокупното македонско движење“. И покрај притисоците и заканите за откажување и објавување на Манифестот, тој му останал верен и достоен на својот потпис. Во тие пресвртни денови на А. Протогеров ќе му напише: „Сега, сега пред мене е прашањето: кавалер или подлец!“, а во писмото до М. Монев (зет на Т. Александров) ќе си го одреди и своето скромно место во организацијата: „Јас немам други амбиции освен делото да напредува и јас да служам во него како обичен борец, а не како началник“. А во своето писмо до членот на Привременото претставништво на ВМРО и својот сограѓанин, Кирил Прличев, ќе му напише: „Вие заборавате дека ВМРО треба да биде во Македонија, а не во Софија“, давајќи му на знаење дека треба да живеат „со идеалите на една политика, не бугарска, туку македонска“, и дека во Бугарија треба да дејствуваат „непартиски“, за на крајот од писмото да му предочи дека: „Чаулев е син на ВМРО“. Набргу, во септември 1924 година Петар Чаулев беше отстранет од ЦК на ВМРО, а на 23 декември истата година и убиен во Милано од испратениот терорист на новиот водач на ВМРО, Иван Михајлов, заради тоа, како што ќе напише Д. Влахов: „Чаулев беше убиен зашто сакаше чесно да му служи на својот народ. Чаулев беше убиен зашто сакаше Македонската револуционерна организација да ги продолжи своите стари традиции...“. ------------- “Додека ние се боревме,мизерувавме и гиневме,некои од народните пари си купуваат куќи и трупаат богатство“ - Ѓорѓи Сугарев |
Коментари:
Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 24.Август.2010 во 18:31
 ------------- “Додека ние се боревме,мизерувавме и гиневме,некои од народните пари си купуваат куќи и трупаат богатство“ - Ѓорѓи Сугарев |
Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 24.Август.2010 во 18:39
 ------------- “Додека ние се боревме,мизерувавме и гиневме,некои од народните пари си купуваат куќи и трупаат богатство“ - Ѓорѓи Сугарев |
Постирано од: чоли
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 13:49
|
Симеон Радев за Петар Чаулев:
...По прогласувањето на Младотурската револуција кога четите слегоа од шумите, Внатрешната организација можеше да се смета како минато во историјата, Тодор Александров ја воскреси. Самиот тој беше со чета во Ениџе-Вардарско при објавувањето на војната и влезе во Кукуш пред бугарската војска. Невообичаена енергија на овој човек се придружуваше од голема амбиција и способност за водителство. Неговата слика на конспиратор се повеќе излегува на покажа и влијанието му се налагаше. Во 1910 година јас напишав во мојот весник "Волја" дека револуционерното движење мора да престане, бидејќи, по Младотурската револуција тоа нема никакви изгледи, а токму тогаш Тодор Александров му даваше нов размер. Така тој гледаше во мене еден противник. Ние не се сретнавме во Штип. Чујам само оддалеку за некои негови иницијативи. [69] се создава чети кои ќе заминат во Западна Македонија, и ако избувне војната, да подигнат востание во тилот на српската армија и на грчката. Овие чети може да се повеќе, но јас знаев само за две. Чекаларов требаше да замине со едната за Костурско и Петар Чаулев со друга за Битолско. Чаулев сака да ме види и како ме посвети во тајната на својата мисија, ми рече: "Откако ќе прогласиме востанието, ние ќе формирање привремено влада. Истата ќе прогласи соединенија на Македонија со Бугарија. Потребен ни е еден човек, познат во странство и искусен во надворешна политика, кој да влезе во сношение со конзулите и да не претставува пред Европа. Затоа вие треба да дојдете со нас. " Предложи ми, еден вид, да станам министер за надворешни работи на востаналата Македонија. Инсистираше на тоа дека тоа било мој долг, и накраj изрази доверба дека јас нема да откажам. Согласност се. Кога отидов да јавам на Атанасов, тој се провикна: "Ти со умот си? Не знаеш кој е Петар Чаулев? Еден фантазер, еден мегаломан... http://www.promacedonia.org/sr2/sr2_7.html - Симеон Радев --- После да ни ти е чудно зошто Чаулев е бил стрелан од михаjловистите. ------------- Мунгос - цензорот на Мисирков |
Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 14:15
Пред вас е една статија која ми се чини дека ни во бугарија не е позната,затоа што е откриена пред скоро време,се работи за едно интервју на чаулев за руски весник.Па видете добро што тој рекол 
Каснаковски што си толку тивок овде,или и овде пробуваш како кај Абраш да вадиш тези од еден збор 
подобро е да молчеш ------------- “Додека ние се боревме,мизерувавме и гиневме,некои од народните пари си купуваат куќи и трупаат богатство“ - Ѓорѓи Сугарев |
Постирано од: чоли
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 19:00
Каснаковски мислам не е сонце да огрее насекаде.. Ама jас добро знам делото на измислениот хероj Чаулев... Сигурно не знаеш дека е убил една екзархиска учителка коjа била тешка од него? (не му се занимавало со деца). А има додатоци што Чаулев (Чаули) бил Албанец, ама тоа ке го оставим настрана... Ако сакаш - прочети што е написал Георги Баждаров за Петрето Чаулев. ------------- Мунгос - цензорот на Мисирков |
mungos80 напиша:Постирано од: Каснакоски
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 19:21
|
Sega go vidov tvoeto intervju. Nisto interesno, nisto koe moze da te raduva.
Za mene bese interesno ova 
Toa ne go znaev. /mnogu ti golemi slikite, na nacinot po koj vleguvam ovde e nevozmozno da citam tolku golemi sliki, treba da citam kako gost/ ------------- |
Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 19:24
|
Темата е за Чаулев,не забегувајте ------------- http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство |
Постирано од: чоли
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 19:45
|
Христо Матов обвинува Петар Чаулев за главен виновник за крвопролитбата во ВМРО. Тоj смета Чаулев за Албанец по потекло, додека на други места се вели дека е Влав. Раскажуваа историјата за охридска учителка убиена од Чаулев, бидејќи е забременела од него. Браќата Христо и Милан Матови бегаат од Петар Чаулев, а подоцна Милан Матов опишува случките во "Спомени на Милан Матов". Комитата раскажува: "Определат Чаулев за советски шпион давал пари за кауза на Коминтерната." ------------- Мунгос - цензорот на Мисирков |
Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 19:50
|
Бреееееее - има ли некој што ви одговара бе - што ме мене интересира што Христо Ботев спиел со мажи,вие мислете му тоа ------------- http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство |
Постирано од: чоли
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 19:54
|
За Петар Чаулев и крвопилитиjата во ВМРО
В.: Да се вратиме на историјата. Сакам да прашувам ... Хр. Матов: Велите сега што има? В.: Мисли се, Дека ако Милан Матов е најавен во ЦК на ВМРО, наместо ... Т. Г.: Петар Чаулев В.: ... Петар Чаулев, нема да има таква крвопролитба потоа. Хр. Матов: Види што, јас не можам да влијаем на ова прашање, но татко ми никој друг човек не колне колку Петар Чаулев. Петар Чаулев е од Тоските, Албанец е по потекло од Тоските во Охрид. Тој влегува под кожата на Тодор Александров, влегува под кожата на други, на Протогеров -охриганин влегува под кожата. Со Протогеров Петар Чаулев прави својата кариера во ВМРО. Тој стигнува дотаму ... Татко ми го забележува како претседател на Битолскиот револуционерен округ-Чаулев е Охридски војвода-забележува го со убиство на една учителка од регионот на Охрид, која е забременела од него. http://suzercatel.blogspot.com/2007/06/blog-post_16.html - интерву со Хр. М. Матов ------------- Мунгос - цензорот на Мисирков |
Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 20:00
|
За Христо Ботев и Бугарските машкољубци од Велчо Македонецот
Х.: Да се бакнеме,братски ..... В: Трипати во обраэ како православците? Х.: Не не ние Бугарите во уста се бакнуваме! И ке најде после Бугарин да каже татко имал,или поубаво мајка. Еден виц у Македонија вика / Што е исходот кога ке се спарат Коњ и Магаре - одговорот е Бугарин ------------- http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство |
Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 20:02
|
Kasnakovski vakva sansa da vidis za prv pat intervju,a ti se fati za eden del koj e pre lesen za objasnuvanje.
Pa sudirot na VMORO so vrhovistite ne bil od starite vreminja??? ------------- “Додека ние се боревме,мизерувавме и гиневме,некои од народните пари си купуваат куќи и трупаат богатство“ - Ѓорѓи Сугарев |
Постирано од: чоли
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 20:04
|
Се види што Петар Чаули има внашни белези на Албанец ------------- Мунгос - цензорот на Мисирков |
Постирано од: Каснакоски
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 20:05
|
I sto e interesnoto vo intervjuto, osven deka bil naklonet kon SSSR i Komintern? ------------- |
Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 20:19
Eve na primer zosto duri vo 2008 godina se doznava, a na internet go ima blagodarenie na mene  ------------- “Додека ние се боревме,мизерувавме и гиневме,некои од народните пари си купуваат куќи и трупаат богатство“ - Ѓорѓи Сугарев |
Постирано од: Каснакоски
Датум на внесување: 25.Август.2010 во 20:22
|
Evalla za toa sto iznesuvas fakti. Znaes deka zaradi toa te /kako vi e uvazavam?/ ------------- |
Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 26.Август.2010 во 00:05
|
Evalla Bugarski li e zbor
------------- http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство |
Постирано од: Каснакоски
Датум на внесување: 26.Август.2010 во 07:18
|
Од протобугарските. ------------- |
Постирано од: чоли
Датум на внесување: 26.Август.2010 во 07:44
|
Участието на П. Чаулев,(макар и од Виена), во убиството на Т. Александров, за нас беше несомнено. Поради неговите отцепување од другарите во Централниот комитет била е донесена одлука во конгресите на Струмичкиот и Серскиот револуционерни окрузи дека тој подлежи на најголемата казна. Кога во декември 1924 година се состанаа конгресот на Солунскиот револуционерен округ во кој и јас бев делегат, се доби известување дека П. Чаулев беше убиен во Милано од Д. Стефанов [46]. Ал. Протогеров и Задграничното претставништво, поткрепени со одлуките на Серскиот и Струмичкиот револуционерни окружни конгреси, беа решиле да се стави најголемата казна на П. Чаулев, загдето се беше продал на Москва за 500 долари, кои ВМРО му даваше да ги врати и загдето е заговарал против Т. Александров. Ал. Протогеров, како член на Ц.К и Задграничното претставништво, беа зеле тоа решение со целиот риск да одговараат пред општиот конгрес. А не дочекаа последниот да осуди П. Чаулев, па тогаш да биде егзекутиран, затоа што беа останале живи само двајца членови на Централниот комитет, од кои П. Чаулев со Влахов беа се изјасниле за тие оторизирани претставници на ВМРО, а тоа носеше секој ден пакост за делото и недоумение во светот кој всушност претставува ВМРО и има право да зборува и дејствува од нејзино име, Протогеров или П. Чаулев. Впрочем до општиот конгрес ние имавме веќе и одлуките на три од окружните конгрес од општо пет дека П. Чаулев заслужува смртна казна. Ив. Михајлов испрати Д. Стефанов да изполни казната и Организацијата потоа направи сите напори како потроши значителни суми за адвокати и сведоци, за да биде ослободен екзекуторот на П. Чаулев. Миланскиот суд навистина го ослободи...
http://www.promacedonia.org/gb/gb_3_3.html - Спомени на Георги Баждаров ------------- Мунгос - цензорот на Мисирков |
Постирано од: чоли
Датум на внесување: 26.Август.2010 во 08:32
|
Другото лице на П. Чаулев:
Петар Чаулев охридски војвода, е избран во 1911 година за член на Централниот комитет. Млад човек, тој беше многу суетен. Можеби развратително му подеjстваа и хвалебствиjaта на весникот "Камбана" во хуриетските дни во 1908 година "Камбана" беше оставила на Петрета Чаулев колонка во неколку броја да опише своите патни импресии низ Македонија во режимот на слободата. На овој начин младиот војвода, револуционер, наскоро самиот се почуди дека е писател! При оскадицата на големи луѓе за револуционерна дејност по хуриетот во режимот на младотурците, поработи касметот на Чаулев и стана големец во ВМРО - член на Централниот комитет. Со тоа неговата амбиција беше повеќе од задоволна, толку повеќе дека конк*рент за тоа високо место му беше Милан Матов, поранешен член на Битолскиот окружен комитет, војвода и брат на Хр. Матов. Во 1911 и 12 година Петре Чаулев беше во Битолско, но не разви посебна активност. Повеќе се криеше, наместо да работи. Смеевме се со најголемата негова револуционерна акција: заложено било едно магаре со бомби и со запален фитил било испратено низ пазарот во Кичево, за да експлоадира. Така во историјата на нашата револуционерна борба беше запишано како бомбаш и едно магаре. Во пролетта на 1915 година вкупната војна беше во текот си, Чаулев учествува во Валандовската акција [37] од страна на Турци и Бугари-Македонци. Сепак, тој се држел на премногу чесно растојание назад и со тоа го посрами донекаде името на македонскиот револуционер, за кое Турците се однасуваха со почит. Во големата војна замина со една партизанска единица во Крушово, каде што влегол откако бугарските војници беа предизвикале бегството на Србите, но бидејќи Чаулев беше влегол прв во градот, фалеше се дека тој го ослободил. Кога бугарските војници освоиха Охрид, П. Чаулев беше назначен таму за градоначалник и кликаше со шашката по калдарамите на цар Самуилова престолнина. Помислил дека Македонија е веќе за секогаш ослободена, без да прашува другарите си Александров и Протогеров, П. Чаулев беше дал изјава до централната канцеларија на Либералната партија и беше се објавил Радославист (Радославов – председник на Либералната партиjа б. м.), санким да не го ja испревари некои друг! Но поради катастрофалното завршување на големата војна за Македонија и Бугарија, на законска основа, П. Чаулев си остануваше во Централниот комитет по Неjскиот договор за мир. Сметан за несериозен од кафене на кафене разправаше масали и се држеше со сите пријател. Тој не беше прогонуван од дружбашите. 1920 и 1921 година тој помина во Софија. Еден охридчанец, кој беше дошол во Софија, како го гледа на едно прослава му вели: "Па што ние те знаеме оти си онаму вото Охридско, пак ти си бил тука" - "Пред три дена се вратих" - одговорил невозмутимо Петре Чаулев, а не беше бил таму. Конечно во март на 1922 година го склонихме да замине. Вечерта пред да тргне, имав последен разговор со него - јас, Прличев и наоѓаштиот се случајно таму професор Милетиќ. Чаулев почна да ми се фали дека како влезе во Македонија, ќе собере 800 Бугари и Арнаути и ќе нападне Скопје. „Никаков напад на Скопје или Охрид, а ќе влезеш да ги обновиш организациите во Битолскиот округ, пријателе” му кажавме. - Влезот ми внатре - та тоа е лесно: колку широка е Албанија! Слегувам во Валона и на третиот ден од таму сум во Охридско. Навистина П. Чаулев слегол во Валона, отишол во Тирана, бил во Подградец и Корча , но внатре во Македониjа не влезе. Три дена не, три недели, три месеци, две години поминаа, но П. Чаулев не отиде во Македонија. Додека беше во Албанија, повеќе стои по кафенетата на Тирана, а српските весници пишуваа од време на време дека војводата П. Чаулев се подготвува со чета да помине низ Преспа и напаѓаат албанската влада. Последната конечно го избрка од Тирана, П. Чаулев се најде во Рим. И бидејќи не влезе, па го беше срам да бара пари, еден ден господството му се најде во советската делегација во Рим, го честеле со шампањско, даваал изјави за македонското прашање, а по неколку дена побарал и пари и му дали 500 долари. П. Чаулев, и како излезе од Бугарија, беше почнала да се занимава со тенка дипломатија. Во Цариград се сретнал со Димко Ачков и таму двајцата нашле за мунасиб да убеди Димко Ачков Стамболиски во бугарската делегација за Генуезката конференција да влезе Димитар Влахов, кои бидејќи близок со Кр. Раковски, може да биде многу корисен и за Бугарија и за Македонија. И навистина, Димко Ачков, национал-либерал и голем националист, успеа да наведува на Стамболиски тоа и тој зеде Д. Влахов во Џенова. Бидејќи на Петрета Чаулев не му се најавите внатре, почна да пишува писмо до пријатели, наши и негови, на пример д-р Николов во Цариград, дека треба да се промени драматично тактиката и треба да се оставаат претходните револуционерни средства за борба. Препорачуваше некаква си нова легална, културна мглива борба. А кога му се каже дека и легалната борба да се води во Македонија, дека за неа е потребно упатство од интелигентни луѓе заплиташе се сиромахот. Тој беше тргнат да влегува во внатрешноста, за да подготвува, да организира населението за нелегална борба, член беше во Врховното тело на една револуционерна организација, а пишува за легалност. Конечно секое убедување заслужува почит. Но, П. Чаулев како чесен човек, штом се убедил во неможноста да се води нелегална борба или во пакоста од неа, требаше да си даде оставка од членството во Централниот комитет на ВМРО. Тој не го стори тоа, а почна да прави "дипломатија" со Московци, Италијанци и други во поменатото свое качество. А П. Чаулев беше со незавршена средно образование, VI клас и без некакви лични дарованија кои ќе пополнат недостатокот од знаење. Еднаш замине ли се по наклонена површина прекинувањето е тешко, а за некои и невозможно. Тоа се случи со Петре Чаулев. Еве, за да го внесе во вистинскиот пат, за да го убедат да оди во Битолскиот револуционерен округ, другите двајца членови на Централниот комитет, Ал. Протогеров и Т. Александров, отидоа да го најдат и да се разберат лично. ------------- Мунгос - цензорот на Мисирков |