Живееме во едно време кое не познава вредности, не знае за морал, нема перспектива... Живееме во време кое го фрламе за да жалиме по она што некогаш било. Време во кое љубовта која сите ја бараат не постои, не сфаќајќи дека ја уништуваме самите ние. Време во кое има повеќе луѓе кои не веруваат во институцијата брак, одколку што веруваат. Парови кои вечно живеат несврзани под исти кров. Деца кои не знаат што е родителска љубов, татковци кои не си ги познаваат своите родени деца, мајки кои бркаат кариера и заборават на фамилијата...

Време во кое има многу фини, згодни, млади, слатки девојки во океанот... Но, носат еден мал детал со себе - детето од претходниот брак!

Замислете се вие во една ваква ситуација - запознавате гром девојка. Во секој поглед. Таа ги поседува сите карактеристики кои ги бара вашиот критериум кога бирате жена. Таа е млада, згодна, паметна, амбициозна, прекрасна... МАЈКА!

Знам, знам можеби не очекувавте таков завршеток на реченицата, но знаете секогаш мора да има нешто, едноставно не може сè да е розево. Ете тоа е што е, земи или остави.

Кој би бил вашиот избор? Што би направиле во една таква ситуација?

...И пред да ми одговорите... замислете ја сликата на „вашето“ дете кога ќе го види својот „оригинален“ татко, кој му доаѓа во посета секоја недела...

 

 

Исто размислувам, иако сум поконзервативна по овие прашања кога станува збор за мене самата и дека отсекогаш знаев дека многу тешко би прифатила разведен човек со деца од претходниот брак, оти воопшто не е лесно да се балансираш помеѓу сопствените желби и обврските кои ќе се наметнат спрема тоа веќе постоечко семејство, НО ги поддржувам сите кои се решени да ја прифатат личноста која ја сакаат со се што носи со себе како наследство од минатото. Никогаш не сум сакала да се плеткам со мажи кои се веќе Разведени татковци, сепак сакав некој сличен на мене, слободен без обврски,некој со кој би можела да отпочнам свеж почеток, без никакви оптеретувања.

Во мојот потесен круг на пријатели постојат невенчани парови со деца од претходните бракови, мои другарки кои живееле со маќеи и оќуви,нивните деца од претходните бракови,полубраќа и полусестри....сите тие се нормални семејства, добро функционираат и општото мислење на околината е апсолутно нерелевантно за нивната семејна хармонија.

НО, бидејќи имам близок увид во нивната секојдневица само едно нешто ќе напоменам, дека, главните расправии или несогласувања се јавуваат околу децата. Тогаш секој родител застанува на страна на своите деца и се јавува тоа твоите деца и моите деца, што сигурно не е случај со пар кој живее со исклучиво заеднички деца.

Сепак сметам дека е погрешно да се анатемисуваат луѓето кои донеле одлуки во живот да бидат самохрани родители, да се разведат и сл. бидејќи како и сите други и тие имаат право на љубов и да го живеат својот живот како сметаат дека е правилно.