МАКЕДОНСКА НАЦИОНАЛНА ПРОГРАМА

(1) Македонскиот народ врз основа на правото на секој народ на самоопределување има неприкосновено природно, историско и цивилизациско право на сопствена, слободна, суверена, самостојна и независна држава Македонија.

(2) Македонија е национална држава на македонскиот народ.

(3) Носител на државноста во државата Македонија е македонскиот народ.

(4) Во Македонија службен јазик е македонскиот јазик и неговото кирилско писмо.

(5) Македонскиот народ нема никогаш, под какви и да е услови и од чија и да е страна, да го промени или да прифати промена на единственото многувековно име на својата држава Македонија, нераскинливо поврзано со името на македонскиот народ.

Македонскиот народ ги отфрла сите додавки пред и после името на неговата Македонска држава, бидејќи истото се состои само од еден единствен збор - Македонија.

(6) Обврска и чест на секој Македонец, по род и државјанство од Македонија и од целиот свет е да ги брани и одбрани самостојноста, интегритетот и името на Македонија и на македонскиот народ и нација.

(7) Македонија мора да го преземе членството во меѓународните органи, организации и заедници и во Обединетите Нации под своето единствено и многувековно име Македонија.
Македонија и македонскиот народ ја прифаќаат Повелбата на Обединетите Нации.

(8) Македонскиот народ нема никогаш да се откаже, ниту ќе прифати кој и да е во негово име да се откаже од неговите државни, земски и национални симболи - шеснаесет-зрачното златно-жолто сонце и златно-жолтиот двоопаш лав на црвен штит - и целосно го отфрла прифаќањето и наметнувањето на референцата “Поранешна Југословенска Република Македонија” или што и да е друго, макар и привремено, освен единственото и многувековно име на сопствената држава - Македонија.

Македонија нема никаков спор во врска со своето име со никого, а најмалку со соседна Грција, ниту пак Македонците кога и да е досега го менувале своето единствено име, како што тоа го правеле Атињаните со нивното име.
Впрочем, Македонија никогаш не била грчка, а Македонците никогаш не биле Грци.

(9) Македонија мора да се изградува како слободна, суверена, самостојна, независна, унитарна, правна, демократска и социјална држава, врз принципите на: парламентарната демократија; пазарната економија; општите, слободни, тајни и непосредни избори; и почитувањето на човековите, граѓанските и малцинските права и слободи утврдени со меѓународните договори, Уставот и законите.

(10) Само слободна, суверена, самостојна, независна и целосна држава Македонија, надвор од какви и да е државни сојузи или заедници со која и да е друга држава, може да биде гарант за мирот и безбедноста на Балканот и фактор на стабилноста за поширокиот регион.

(11) Македонија мора да стане симбол на обединувањето во Европа.
Европа, испитот на демократијата и почитувањето на човековите, граѓанските и малцинските права ќе го положи со праведното и трајно решавање на неотуѓивите права на Македонците и македонскиот народ во целина, зашто токму Македонија е совеста на Европа.
Македонија може да стане дел од обединета Европа само со свој македонски национален идентитет и суверенитет, територијален интегритет и државност. Без свој национален идентитет, без Македонците и македонскиот народ, неслободна, несамостојна, несуверена, нецелосна и зависна Македонија нема што да бара од обединета Европа, бидејќи таква Македонија веќе нема да постои.

(12) Во Македонија мора да се обезбеди и да се гарантира еднаквоста и рамноправноста на граѓаните пред Уставот и законите, независно од нивната етничка и друга припадност и потекло.

(13) Македонија секогаш ќе се грижи за положбата и човековите и граѓанските права и слободи на Македонците и на деловите од македонскиот народ во соседните држави и во целиот свет, како што истото ќе го прави за сите свои државјани.
Македонија ќе се грижи за положбата и правата на имотно-правните побарувања на Македонците од Егејскиот дел на Македонија во соседна Грција и ќе ги искористи сите меѓународни механизми и институции и организации во остварувањето на истите.

(14) Македонија ја гарантира заштитата на верскиот идентитет и ќе се грижи за положбата и правата на Македонците со мохамеданска вероисповед во Македонија и соседните држави - Торбешите, Горанците и Помаците.
Македонците со мохамеданска вероисповед се нераскинлив дел од македонскиот народ.

(15) Македонската држава ја гарантира заштитата на етничкиот, јазичниот, културниот и верскиот идентитет на националните малцинства, односно на етничките, јазичните, културните и верските малцинства во согласност со меѓународните договори, Уставот и законите.

(16) На Македонија повеќе од кога и да е & се потребни Македонците и затоа, обединети околу определбата - Македонија на Македонците, мора еднаш засекогаш да се надминат меѓусебните самоуништувања, предавства и врховизми.
Македонците се горди што се Македонци, а македонскиот народ е горд што е македонски народ.
Македонците никогаш не биле, не се, ниту пак некогаш ќе бидат Бугари, Грци, Срби, Словени, Славо-Македонци, или што и да е друго, туку само Македонци и ништо друго, освен Македонци, од векови за навек.

(17) Македонија никогаш немала, нема, ниту пак ќе има територијални претензии кон Албанија, Бугарија, Грција или Србија. Територијални претензии може да има само некој кон туѓото и насилно присвоеното, но не кон своето и сопственото.
Впрочем, Македонците никогаш не барале, не бараат, ниту кога и да е ќе побараат Албанците да не бидат Албанци, Бугарите да не бидат Бугари, Грците да не бидат Грци, Србите да не бидат Срби, или Турците да не бидат Турци. Секој нека е она што е, на своето и со своето, но не на туѓото и на присвоеното, односно со туѓото и со присвоеното.
Македонија токму затоа прифаќа и нуди склучување билатерални договори за неповредливост на границите и договори за соработка, добрососедство и ненапаѓање со сите соседни држави - Албанија, Бугарија, Грција и Србија.

(18) Во согласност со мирољубивата политика, Македонија прифаќа и им нуди на сите балкански држави - Албанија, Босна и Херцеговина, Бугарија, Грција, Романија, Словенија, Србија, Турција, Хрватска и Црна Гора, заедно со Македонија - свикување и основање на Конференција за Балканска безбедност и соработка, во рамките на процесите на Конференцијата за Европска Безбедност и Соработка, а заради: заедничка безбедност, стабилност и гаранција на сите балкански народи, држави и граници; почитување на човековите, граѓанските и малцинските права и слободи; и почитување на меѓусебната соработка и договарање по секое прашање од заеднички интерес.

(19) Македонија мора да обезбеди национална рамнотежа врз основа на материјалните можности и да води активна и хумана популациона политика.

(20) Македонската држава мора да преземе мерки за заштита на положбата и правата на Македонците во Западниот дел на Македонија, односно во единиците на локалната самоуправа каде што припадниците на националните малцинства се мнозинство, како и за нивниот опстанок.

(21) Македонија мора најенергично да го спречи и оневозможи косовизирањето и албанизирањето на Македонија, пред с#, нејзиниот северо-западен дел со механичко прелевање на Албанците од Косово и огромниот наталитет кај Албанците; дивеењето на албанскиот национал-шовинизам и сепаратизам; албанизацијата и политизацијата на исламот; ширењето на исламскиот фундаментализам; политизацијата на образованието и злоупотребата на албанските деца и жени за политички цели; и политичкиот терор и репресија.

(22) Заедништвото на македонскиот народ и националните малцинства треба да се остварува, пред с#, во и преку воспитно-образовниот систем, и тоа преку образование и воспитание на младите во сите степени на образованието на македонски јазик и неговото кирилско писмо, со право националните малцинства да го изучуваат својот јазик во основното образование.

(23) Македонија мора да води рестриктивна политика кон странците во користењето на правото за добивање на македонско државјанство.
Македонија мора да обезбеди услови за остварување на правото на македонско државјанство за сите Македонци по род од целиот свет.

(24) Имајќи предвид дека македонскиот народ и Македонија беа насилно распарчени и поделени помеѓу балканските држави - Албанија, Бугарија, Грција и Србија и дека Македонската држава се возобнови само во Вардарскиот дел на Македонија, како и дека македонскиот народ е раселен, протеран и прогонет низ целиот свет - во Австралија, Америка, Канада, Западна и Источна Европа и притоа е организиран во безброј одбори, партии, клубови, културно-уметнички, селски и други друштва, здруженија, федерации, општини, македонски црковни општини, сојузи, комитети за човекови права, движења, општествени организации и најразлични други асоцијации, организации и институци - заради културно, духовно и економско обединување на Македонците од целиот свет, се основа Светски Македонски Конгрес како постојана институција, каде претставниците на овие организации и асоцијации ќе ги координираат своите активности и интереси.
Светскиот Македонски Конгрес претставува највисок Парламент на Македонците од целиот свет, заради нивно културно, духовно и економско обединување, а во функција на македонскиот народ и неговата држава Македонија.
Задачите и внатрешната организација на Светскиот Македонски Конгрес се уредуваат со Статутот на Светскиот Македонски Конгрес.
Во рамките на Светскиот Македонски Конгрес се основаат: Светска Македонска Трговска Комора, Светски Македонски Трговски Центар, Светска Македонска Трговска Берза, Светска Македонска Банка или Меѓународна Банка за обнова и развој на Македонија, Светска Македонска Фондација, Светски Македонски Културно-Информативен Центар, Светски Македонски Институт или Центар за мултикомплексно проучување на македонската вистина, Светско Македонско Биро или Меѓународно-правно Биро за заштита на положбата и правата на Македонците и македонскиот народ.

(25) Во духовното обединување на Македонците од целиот свет, огромно е значењето на возобновената автокефална Македонска Православна Црква, нејзината положба и односите во неа.

(26) Македонскиот народ никогаш не се откажал, ниту кој и да е и кога и да е има право да се откаже од неговото праведно и неотстапно право на обединување на сите делови на македонскиот народ и на Македонија како негова етно-историска територија по мирен пат.
Територијалните спорови со соседните држави Македонија ќе ги решава преку Обединетите Нации, меѓународните органи, организации и заедници и меѓусебното договарање.

(27) Македонскиот народ го покренува прашањето за побарување воени репарации и обесштетувања од сите држави кои војувале на неговата етно-историска територија, ја делеле Македонија и македонскиот народ и војувале против него во Првата и Втората Балканска војна и Првата и Втората Светска војна.

(28) Македонија мора: да изврши преструктуирање на стопанството и сопственичките односи; да го иновира даночниот систем; да изгради атрактивен систем за странски вложувања и капитал; да го развие производството на чиста храна, производството на енергија и производството на знаење; да го заокружи системот на гасификација, изградбата на Вардарската долина (слив) и сообраќајното поврзување на коридорот Запад-Исток; да го ревитализира селото; да го зголеми истражувањето и експлоатацијата на рудното богатство и искористувањето на водениот потенцијал со кој располага, преку изградба на хидро-мелиоративни системи, хидроцентрали и акумулациони брани и езерца; да го интензивира научниот и техничко-технолошкиот развиток; да ја стимулира чистата индустрија и да го унапредува системот на заштитата на природата и животната средина создавајќи чиста еколошка средина; да го динамизира процесот на пошумувањето на целата своја територија.

(29) Македонија мора да се грижи и да ја обезбеди заштитата и афирмацијата на етничкиот, јазичкиот, културниот, верскиот и историскиот идентитет на македонскиот народ во целина.

ТРГНУВАЈЌИ од историската вистина дека Македонија е света, благословена и библиска земја, лулка на христијанството, мајка на првославието и центар на светската писменост, и дека во Македонија е пронајдено најстарото писмо во човековата цивилизација старо 5.000 до 7.000 години пред Христос (неколку векови постаро од Месопотамиското - Сумерското),

ТРГНУВАЈЌИ од историската вистина дека Македонија е една од најстарите организирани држави во Европа, основана од Кралот Каран во 814 година пред Христос,

ЗНАЕЈЌИ дека Македонската држава е постара 38 години од Атина основана во 776 година пред Христос, а 61 година од Рим основан 753 година пред Христос,

ИМАЈЌИ предвид дека првото обединување на Македонија е извршено од Кралот Пердика во VII век пред Христос, од што подоцна настанала Македонската Империја на Филип II Македонски и неговиот син Александар III Македонски,

ЗНАЕЈЌИ дека Македонската држава ја наметна својата хегемонија над грчките полиси и Атињаните со победата во битката кај Херонеја на 2 август 338 година пред нашата ера,

ЗНАЕЈЌИ дека грчките полиси (Атина...) никогаш не ги признаа Македонија за грчка, а Македонците за Грци,

ИМАЈЌИ предвид дека Македонската држава за време на Филип II Македонски и Александар III Македонски доживеаја беспримерна слава овековечувајќи го Македонското име засекогаш и оставајќи зад себе силни траги што не можеле да ги збришат многувековните освојувачи после нив,

ИМАЈЌИ предвид дека Македонската Империја од времето на Александар III Македонски, по неговата смрт, во 323 година пред Христос се разложила на 4 односно 3 моќни држави, при што Македонија останала да опстојува како посебна држава во своите тогашни државни граници,

ИМАЈЌИ предвид дека Македонија паднала под јурисдикција на Рим во 148 година пред Христос после четири војни, по што е поделена на четири провинции,

ИМАЈЌИ предвид дека Македонија е лулка на христијанството во којашто Свети Апостол Павле од 46 до 48 година по Христос ги основал првите христијански епископии во македонските градови Бер, Солун и Кавала, и по чие Евангелие и денес се чита низ целиот свет во сите католички цркви,

ЗНАЕЈЌИ дека македонскиот народ ја продолжил својата борба против римската управа (споменувајќи го востанието на Андриск и другите),

ЗНАЕЈЌИ дека во 347 година пред нашата ера Римската Империја се поделила на Западно Римско Царство и Источно Римско Царство (Византија),

ЗНАЕЈЌИ дека од времето на Христа до VII век од нашата ера Македонија станала најпривлечно место и арена на многу цивилизирани и варварски народи, за да ја приграбат територијата и да ја присвојат нејзината голема слава,

ИМАЈЌИ предвид дека во овој период на активни меѓуетнички контакти, превирања, војни и асимилации, македонскиот народ и понатаму ги зачувал своите етнички и културни белези,

ЗНАЕЈЌИ дека Македонија (четирите провинции) целосно влегла во Источното Римско Царство заедно со другите провинции,

ИМАЈЌИ предвид дека во периодот од 866 до 1057 година од нашата ера, Македонците на Византиското Царство му дале една цела династија на македонски цареви (осум императори и две императорки),

ЦЕНЕЈЌИ го големото благородно и свето дело на македонските просветитетли и рамноапостоли солунските бараќа Свети Кирил и Свети Методиј, и нивните најдобри ученици Свети Климент и Свети Наум,

ТРГНУВАЈЌИ од фактот дека Охридската Архиепископија де јуре е создадена 966 година од Македонскиот Владика Дамјан за од неа да се роди на двапати Рашката Архиепископија (Српската Православна Црква) основана од Свети Сава во 1219 и 1354 година, ученик на учениците произлезени од Свети Климентовиот Универзитет и од еленските фанари од Хиландарскиот Манастир; и дека од Охридската Архиепископија произлегува и Бугарската Егзархија основана 1870 година со иреде на турскиот Султан во интерес на бугарската шовинистичка пропаганда,

ИМАЈЌИ предвид дека во Охрид, односно во Македонија, е основан првиот Универзитет на Балканот и во Европа - Свети Климентовиот Универзитет - кон крајот на X век, со школувано 3.500 ученици, чие образование подоцна се пренело по манастирите и училиштата низ целиот Балкан и чиј црковен јазик станал официјален црковен јазик на кој и по 1.200 години и денес се служат литургии во Руската, Српската и Бугарската Православна Црква - ќерки на Охридската Архиепископија,

ИМАЈЌИ предвид дека од Македонија христијанството и писменоста и јазикот ги презеле сите наречени словенски народи и држави со познатите мисии на македонските просветители и рамноапостоли солунските браќа Свети Кирил и Свети Методиј,

ЦЕНЕЈЌИ ја просветителската мисија на Свети Климентовата Охридска Архиепископија во ширењето на првославието, возобновена во духот на Автокефалната Македонска Православна Црква, која за времето на Цар Самоил била и Патријаршија под чија јурисдикција биле епархиите во Далмација, Северна Италија, Сицилија, до Дунав и Црното Море, Романија и Молдавија,

ЗНАЕЈЌИ дека во првата половина на IX век во Македонија се појавува богомилството што ќе се одрази до Средниот Исток и на Запад до Јужна Франција,

ТРГНУВАЈЌИ од историската вистина дека Второто Македонско Царство е создадено од Цар Самоил од 976 до 1018 година,

ИМАЈЌИ предвид дека Цар Самоил владеел од 976 до 1014 година, а после него, уште четири години владееле Гаврил Радомир и Јован Владислав,

ИМАЈЌИ предвид дека по паѓањето на Македонското Царство на Цар Самоил во 1018 година, борбата на македонскиот народ за слобода продолжува со востанието на Петар Делјан во 1040 годдина и востанието на Ѓорѓи Војтех во 1072 година,

ЗНАЕЈЌИ дека подоцна со Македонија управувале Крал Волкашин со седиште во Прилеп и неговиот брат Углеш со седиште во Серес,

ЗНАЕЈЌИ дека Кралот Волкашин и неговиот брат Углеш, заради расцепканоста на христијанските кралеви не успеале да ја сопрат Османлиската мохамеданска хорда и дека и двајцата загинале во битката кај реката Марица во 1371 година, кога Македонија паѓа под Османлиското турско ропство, а сите македонски градови во 1380 година,

ЗНАЕЈЌИ дека во битката кај реката Марица загинале голем број Македонци бидејќи биле доминантни во војските на Волкашин и Углеш,

ИМАЈЌИ предвид дека синот на Крал Волкашин - Крал Марко станал османлиски вазал, а Македонија под негова управа станала вазалска земја на Султанот,

ПОАЃАЈЌИ од фактот дека македонскиот народ од периодот на Византиската и Српската доминација во Македонија од XI до XIV век од нашата ера ја продолжува својата борба за независност наоѓајќи отелотворение во делувањето на Македонската Охридска Арехиепископија - решавачки фактор за зачувување на македонскиот идентитет, традиција и култура,

ИМАЈЌИ предвид дека со загинувањето на Крал Марко во 1395 година започнал периодот на петипол вековното османлиско турско ропство над Македонија и македонскиот народ,

ИМАЈЌИ предвид дека борбата за слобода на македонскиот народ во периодот на османлиското турско ропство продолжила преку акциите на ајдуците, а подоцна преку акциите на комитите и војводите (Сирма Војвода, Дичо Војвода...) со разни буни и востанија, при што е позната Мариовската Буна во 1564-1565 година, до кога Мариово бил регион ненаселен од турските аги и бегови,

ЗНАЕЈЌИ дека борбата на македонскиот народ за слобода продолжува со Карпошовото востание во 1689 година, кога со неговиот неуспех и повлекувањето на Австро-Унгарската војска, заради турскиот терор како освета на македонското востание, голем број Македонци од Егејскиот и Вардарскиот дел на Македонија предводени од Иван Битолчанецот (именуван за Вице-Војвода во Австро-Унгарија) им се приклучиле на браќата по вера христијани - Србите од Косово и заедно со Владиката Арсеније III Чернојевиќ се населиле на границите на Австро-Унгарија во Воена Краина каде што основале свое Војводство, а подоцна се асимилирале во Срби и Хрвати, а на нивните имоти посебно во Западниот дел на Македонија и Косово се населиле првите албански хорди со благослов на турскиот Султан бидејќи ја прифатиле мохамеданската вера, напуштајќи ја дотогашната христијанска (католичка) вера, со што започнува егзодусот на Македонците во овој дел на Македонија,

ЗНАЕЈЌИ дека Охридската Архиепископија неканонски и од иноверен владетел е забранета 1767 година, а Печката Патријаршија 1766 година, со иреде на турскиот Султан Мустафа III, поради клеветите од Цариградската Патријаршија која сакала да го шири “елинизмот” и во Македонија, праќајќи подоцна грчки митрополити и владици од кои многу македонски црковни учители биле фрлани во зандани,

ЗНАЕЈЌИ дека по Карпошовото востание македонскиот народ се приклучува кон востанијата на соседните христијански народи на Балканот надевајќи се дека на тој начин и самиот ќе се ослободи полесно помагајќи им и на другите - во 1804 година во Првото Српско востание, 1921 година во Грчкото востание, учествувајќи во Руско-Турската војна на страната на Русија - со желба подоцна и овие народи да му помогнат на македонскиот народ во борбата против турскиот окупатор,

ЗНАЕЈЌИ дека во 1822 година македонскиот народ го подигнал Негушкото востание против Турците, во кого учествувале и Власите, а Грците ги предале со надеж дека ослободената Грција ќе се прошири и на македонски територии,

ЗНАЕЈЌИ дека на македонските востанија секогаш им претходело духовното и интелектуалното будење, па така и во овој период значајни се делувањата на браќата Миладиновци, Хаџиконстантинов - Џинот, Димитар Македонски, Ѓорѓи Пулевски, Григор Прличев, Марко Цепенков, Рајко Жинзифов и други, како и круната на развојот на македонската идеја - Димитар Чуповски и Крсте Петков Мисирков - чии дела се вклопуваат во времето на Илинденската епопеја,

ИМАЈЌИ предвид дека македонскиот народ во борбата за национална и социјална слобода ги подига и Разловечкото востание во 1876 година и Кресненското востание во 1878 година,

ИМАЈЌИ предвид дека во XIX век со помош на Големите сили сите балкански народи добија независност и државност - Грција во 1829 година, Србија, Црна Гора и Бугарија со Берлинскиот Конгрес во 1878 година, а Албанија во 1912 година со Лондонската Конференција - додека на Македонија и била ветена автономија во нејзините етно-географски граници со членот 23 од Берлинскиот Конгрес кој никогаш не бил реализиран што довело до продолжување на теророт врз македонскиот народ и за водење на балканските војни заради приграбување на делови од Македонија од сите соседни балкански држави,

ИМАЈЌИ предвид дека македонскиот народ на 23 октомври 1893 година во Солун ја формирал Внатрешната Македонска Револуционерна Организација - ВМРО, како прва организирана политичка организација, поставувајќи ги темелите на семакедонскиот отпор и стремеж за слобода и обединување зачувано до денес,

ИМАЈЌИ предвид дека во 1903 година се појавиле македонските револуционери (гемиџиите) со основна цел преземање на брзи и ефектни вооружени акции во вид на атентати и диверзии, а заради интернационализирање на македонското прашање, при што во историјата се познати солунските атентатори од април 1903 година што доведе и до првата слободна Македонска Република на Балканот во Крушево 1903 година,

ПОАЃАЈЌИ од фактот дека Македонската држава повторно е возобновена со Илинденското востание како Прва Македонска Република на Балканот со седиште во Крушево на 2 август 1903 година, каде што се собрани стремежите и вековните идеали на многу македонски поколенија изразени во една славна и возвишена генерација македонски револуционери, идеолози и солунски ученици како Гоце Делчев, Ѓорче Петров, Дамјан Груев, Пере Тошев, Никола Карев, Јане Сандански, Никола Петров Русински и славните борци и војводи Питу Гули, Ѓорѓи Сугарев, Христо Узунов, Јордан Пиперката, Методија Патчев и цела плејада на македонски револуционери,

ЗНАЕЈЌИ дека по неуспехот на Илинденското востание во 1903 година македонскиот народ доживува уште еден масовен егзодус, приморан да ги напушти своите родни огништа: кога огромен број на Македонци ја напуштија Македонија, посебно Западниот дел на Македонија, и кога под теророт на Турците и исламизираните Албанци ја напуштија македонската земја бегајќи во слободните мали државички Бугарија, Србија и Романија и во прекуокеанските земји, а на нивните имоти повторно се населија исламизирани Албанци, исламизирајќи и определен број Македонци под притисок и терор,

ЗНАЕЈЌИ дека бројот на Албанците после ова, во Македонија и дел од Косово се зголемува, но сепак според пописот на Карнегиевата Фондација во 1913 година нивниот број во сите три вилаети - Скопскиот (во кој влегуваа Прешево, Призрен, Буњаковец, Глина, Глоговец и други места), Битолскиот и Солунскиот, заедно изнесувал околу 28.000,

ЗНАЕЈЌИ дека Првата Балканска војна во 1912 година беше водена од Србија, Бугарија, Грција и Црна Гора за да ги истераат Турците од Македонија, а веднаш наредната 1913 година започна Втората Балканска војна со цел овие држави да си ја поделат Македонија меѓу себе, заради што и овие војни за Македонија се поробувачки, а за жал во Втората Балканска војна дури учествувале Македонци мобилизирани во противничките војски и кои против своја волја се бореле едни против други дури во интерес за туѓите хегемонистички цели и интереси,

ЗНАЕЈЌИ дека и во Првата Светска војна од 1914 до 1918 година Македонија станува светска касапница, зашто на нејзината територија се наоѓаат стационирани над 1.300.000 белосветски војници од Централните сили и Антантата, во чии редови повторно не по своја волја се наоѓаат мобилизирани Македонци - во Бугарската, Српската и Грчката армија,

ИМАЈЌИ предвид дека со: Руско-турскиот мировен договор од 3 март 1878 година во Сан Стефано во близината на Цариград; Берлинскиот Конгрес од 13 јуни до 13 јули 1878 година; Лондонската мировна конференција во 1913 година; Бук*решкиот договор од 28 јули до 10 август 1913 година; Париската мировна конференција од 1919 година во Версај на која се потврдија одлуките од Бук*решкиот договор што се однесува до Македонија, иако Струмица и струмичко & се одзедоа на Бугарија и & се дадоа на Србија, Кралството на Србите, Хрватите и Словенците, со цел да се задоволат српскиот премиер Пашиќ и грчкиот премиер Венизелос чии држави беа сојузници на победничките сили на Антантата во Првата Светска војна; Нејската Конвенција за заемно преселување на населението склучена помеѓу Бугарија и Грција од 27 ноември 1919 година; и Лозанската Конвенција за заемно преселување на населението склучена помеѓу Турција и Грција од 30 јануари 1923 година; е разбиена геополитичката, етничката и економската целина на еден од најстарите народи во светот - македонскиот народ,

ТРГНУВАЈЌИ од фактот дека македонскиот народ во Втората Светска Војна, Народно-Ослободителна Борба водеше на целата своја етно-историска територија на Македонија, но заради влијанието на големите сили, својата Македонска држава ја возобнови само во Вардарскиот дел на Македонија и во постојните гео-политички граници со државно-правните акти на Антифашистичкото Собрание на народното ослободување на Македонија (АСНОМ) одржано на 2 август 1944 година во Македонскиот Манастир “Свети Отец Прохор Пчински”,

ОДДАВАЈЌИ му почит на првиот македонски претседател Методија Андонов - Ченто во обликувањето на самостојноста на возобновената Македонска држава,

ТРГНУВАЈЌИ од фактот дека со Манифестот на Првото заседание на Антифашистичкото Собрание на Народното Ослободување на Македонија од 2 август 1944 година, македонскиот народ, врз основа на своите вековни идеали, пред целиот свет го прокламира своето праведно и неотстапно право за обединување на целиот македонски народ во сите негови делови, во согласност со правото на самоопределување на народите,

ЗНАЕЈЌИ дека АСНОМ е континуитет на Илинденската Епопеја и вековниот идеал на македонскиот народ за слободна, самостојна, суверена и независна држава Македонија на целата етно-историска територија на македонскиот народ,

ТРГНУВАЈЌИ од фактот дека македонскиот народ правото на сопствена самостојна држава го потврди и со гаранциите од Атлантската Спогодба од 14 август 1941 година, Договорот во Техеран и решенијата на Московската Конференција од 19 октомври 1944 година и Техеранската Конференција од 28 ноември до 1 декември 1943 гиодина, со кои се гарантираше правото на слободен живот на секој народ ангажиран во Антифашистичката борба, зад кои стоеја големите сили Англија, Советскиот Сојуз и Америка, а што се обезбеди и со присуството на сојузничките мисии на Првото заседание на АСНОМ,

ПОТВРДУВАЈЌИ го фактот на Првото заседание на Антифашистичкото Собрание на народното ослободување на Македонија, кога повторно е возобновена Македонската држава, имало народни поретставници од сите делови на Македонија и на македонскиот народ - од Вардарскиот, од Егејскиот и од Пиринскиот дел на Македонија,

ПОТВРДУВАЈЌИ го фактот дека Македонија во поранешна СФРЈ пристапи како самостојна и суверена држава и дека дел од нејзините суверени права на поранешна СФРЈ ги пренесе дури со Уставот од 31 декември 1946 година, а државната власт на сопствената територија ја остваруваше самостојно,

ИМАЈЌИ предвид дека македонскиот народ и граѓаните на Македонија, заради претходно изјаснување, на Референдумот одржан на 8 септември 1991 година недвосмислено се изјаснија за “суверена и самостојна држава Македонија”, односно за држава со име кое се состои само од еден единствен збор - Македонија, и дека не постои никаков уставен основ или институција кои можат оваа задолжителна одлука на Референдумот да ја променат,

СМЕТАЈЌИ дека со Уставот од 17 ноември 1991 година Македонија само ги поврати порано пренесените суверени права на поранешна СФРЈ во своја надлежност и повторно почна да функционира како самостојна држава со целосен суверенитет,

СМЕТАЈЌИ дека вториот дел од референдумското прашање од Референдумот одржан на 8 септември 1991 година - “со право да стапи во иден сојуз на суверените држави на Југославија” и “Платформата за идното уредување на југословенската заедница на Претседателот на Претседателството на Босна и Херцеговина и Претседателот на Република Македонија” се целосно исцрпени со Уставот на Македонија од 17 ноември 1991 година и повеќе не прозиведуваат никакви правни последици, односно се ништавни и неважечки,

ИМАЈЌИ предвид дека со меѓународното признавање на Словенија, Хрватска и Босна и Херцеговина како самостојни држави во јануари 1992 година, поранешна СФРЈ дефинитивно се распадна и престана да постои на меѓународната гео-политичка карта,

ИМАЈЌИ предвид дека Словенија, Хрватска, Босна и Херцеговина и Македонија се определија за самостојност и целосен меѓународно-правен субјективитет, а Србија и Црна Гора за заедничка федеративна заедница,

ПОТВРДУВАЈЌИ дека сите републики на поранешна СФРЈ се рамноправни правни наследници на поранешна СФРЈ и врз основа на правното наследство го преземаат членството на поранешна СФРЈ во сите меѓународни органи, организации и заедници, за сметка на испразнетото место на поранешна СФРЈ во нив,

ПОТВРДУВАЈЌИ дека самостојна и суверена држава Македонија е рамноправен правен наследник на поранешна СФРЈ, за периодот од 1945 до 1992 година, кога дефинитивно престана да постои поранешна СФРЈ,

ЗНАЕЈЌИ дека Бадентеровата Арбитражна меѓународна комисија на Европската Заедница, составена од претседателите на уставните судови на пет земји членки на Европската Заедница утврди став дека Македонија треба да се признае како самостојна и суверена држава и дека “името Македонија не имплицира територијални претензии према нејзините соседни држави”,

ТРГНУВАЈЌИ од начелата на Повелбата на Обединетите Нации; од целите и начелата на Универзалната Декларација за правата на човекот; од Меѓународните Пактови за правата на човекот; од Завршниот документ на Конференцијата за Европска Безбедност и Соработка; од начелата на Париската Повелба за Нова Европа; според кои, државите - членки на овие организации и потписнички на овие документи се обврзале дека ќе ја почитуваат рамноправноста на народите и нивното право на самоопределување, што подразбира право на сите народи на целосна слобода за одредување, кога и како што сакаат, на својот внатрешен и надворешен политички статус без мешање од надвор и со слободна волја за определување на своето име и идентитет, како и по своја волја да го остваруваат својот политички, економски, општествен и културен развој и почитувајќи го територијалниот интегритет на државите,

СМЕТАЈЌИ дека македонскиот народ врз основа на правото на секој народ на самоопределување има историско, природно и неприкосновено право на сопствена слободна, суверена, самостојна и независна држава Македонија,

СВЕТСКИОТ МАКЕДОНСКИ КОНГРЕС, изразувајќи ги интересите на огромниот број Македонци и асоцијации на Македонците од целиот свет, на Првото Генерално Собрание одржано на 7 август 1993 година во Скопје, Република Македонија, ја утврди следната програма за конечно обединување на Македонија и Македонците

Грчкото лоби отиде дотаму што протестира до Владата на Викторија со судска закана за повлекување на книгата. Најмногу ги боли што на корицата на книгата ја има Македонија со етничките граници

Грчкиот весник во Австралија "Та неа" ја повикува Владата на државата Викторија да ја стопира книгата "Македонците во Викторија" и нејзината промоција. Грчкото лоби отиде дотаму да протестира до Владата на Викторија со закана дека судски ќе се погрижат да се повлече на книгата, затоа што на корицата на оваа книга ја има Македонија во своите етнички граници, како и знакот на Министерството за мултикултура на Викторија.

Како што веќе пишуваше Вечер, книгата "Македонците во Викторија" е спонзорирана од Владата на Викторија од доделените средства наменети за Советот на македонската заедница за Мелбурн и Викторија. Автори на книгата се Ицо и Роберт Најдовски, Македонци од Мелбурн.

Книгата ја опфаќа богатата историја на Македонците и местото од каде што тие се доселени. Со ова пишано истражување се потврдува посебноста на македонскиот идентитет на македонскиот народ со сите свои елементи во мозаикот на мултикултурна Австралија, место на живеење за повеќе од 180 етнички групи. Книгата вчера ја промовираа проф д-р Миле Терзиевски и адвокатот Розета Стојковска.

Деновиве во издание на Градската библиотека во Штип излезе од печат романот од Александар Донски, под наслов "Тајната на Бакарната книга".

Се работи за трилер, мистерија, чија содржина е заснована врз автентични историски податоци.

"Основа на овој роман е таинствената Бакарна книга, која и навистина постои и денес се чува во една приватна збирка. На нејзините страници имало неверојатни пода­тоци, иако најголем дел од содржината се уште не можела да се одгатне", вели авторот. Тој додава дека дотичната Бакарна книга била археолошки предмет со непроценлива вредност: на едно место на латински и на средновековна кирилица било споменато "богатството на благословениот антички цар Александар".

На прашањето дали смета дека телото на Александар Македонски кришум од Египет било донесено во Македонија, (како што навестува во романот), авторот Донски вели дека тоа не се знае, но дека постојат неколку интересни податоци, кои се малку познати на нашата јавност и кои го инспирирале да го напише овој роман мистерија.

На прашањето каде се наоѓа оригиналната Бакарна книга и дали таа е навистина сопственост на штипскиот бизнисмен, Славе Ивановски "Оаза", наследена од неговиот татко, како што пишува во романот, Донски не дава конкретен одговор, туку само посочува дека сопственикот на Бакарната книга е подготвен да ја понуди на располагање и откуп на државата. Инаку, романот на Донски (чии рецензенти се д-р Марија Кукубајска и д-р Мајкл Серафинов, обајцата од САД) веќе се преведува на англиски и цел е негово пошироко презентирање во светот.

Македонската револуционерна организација низ годините наназад, без оглед како се именувала МРО, ТМОРО, ВМРО, во основа ја имала идејата за слободна и независна Македонија. Новото читање на дел од историјата вели дека и покрај бројните расколи и идеолошки струи во Организацијата, секогаш станувало збор само за револуционерна борба за независна Македонија. Таа идеја денес е и наша идеја, која не води напред, велат во ВМРО-ДПМНЕ.
Некои од правнуците на револуционерите како Петар Поп Арсов, Протоѓеров, Чкатров, војводите Бичиклиев и Шамбевски денес се активни под револуционерниот предзнак на нивните предци, како членови на ВМРО-ДПМНЕ. Нивните наследници се момците од портокаловата револуција на Груевски.

***

Шефот на кабинетот на Груевски правнук на револуционерот и масон Протоѓеров

М-р Мартин Протоѓер, шефот на кабинетот на претседателот на ВМРО - ДПМНЕ е трето колено од лозата на генералот Александар Протоѓеров, обновувачот на ВМРО по Првата светска војна и потписник на Мајскиот манифест кога за прв пат бил употребен терминот македонски народ. Учесник во Горноџумајското и во Илинденското востание. Член на ЦК на ВМРО заедно со Петар Чаулев, Тодор Александров и со Христо Чернопеев. Борец за обединување на сите македонски револуционери во Македонски револуционерен фронт. Протоѓеров во свое време важел за дипломат во редовите на ВМРО, особено поради неговите обраќања до Париската мировна конференција и до Друштвото на народите каде ја барал слободата и независноста на Македонија. Неговите наследници се особено горди на дипломатските залагања на нивниот предок, особено на дејноста во Германија, каде истражувачите го нарекуваат министерот за надворешни работи на ВМРО, а од германскиот крал Вилхелм во 1917 бил одликуван со железен крст.
Според масонските списи од 20-те години на минатиот век, фамилијата Протоѓер се наследници на масон. Во 1917 година Големата француска ложа ги обединува трите тогашни бугарски ложи во една Голема ложа на Бугарија на чие чело на 17 јуни 1917 го поставува воениот генерал Александар Протоѓеров. Бил претседател и на Македонските друштва во Бугарија.
Протоѓеров е прадедо на Мартин Протоѓер. Презимето со текот на времето варирало и во Протуѓер. Мартин по мајчина линија е внук и на Леон Огненов, близок соработник на Даме Груев со кого го формирале Охридскиот комитет на Организацијата. Огненов заедно со Петар Чаулев во 1913 го кренале Охридското востание.
Неговиот наследник во ВМРО-ДПМНЕ Мартин Протоѓер е магистер по медиуми и интеркултурни комуникации. Магистрирал на факултетите по филозофија на универзитетите Виадрина во Франкфурт и Свети Климент во Софија. Во моментот е шеф на кабинетот на премиерот Никола Груевски.


***

Нов Петар Поп Арсов

Петар Поп Арсов, чие име последниве 10-тина дена често се спомнуваше како можен кандидат за претседател на македонското собрание, е правнук на еден од основачите на историската Организација, Петар Поп Арсов. Долгогодишен член на ЦК на историското ВМРО заедно со другите основачи Даме Груев, Христо Татарчев, Антон Димитров и Христо Батанџиев. Автор е на уставот на Организацијата. Во Илинденскиот период бил со левицата, а во 1905 на Рилскиот конгрес бил избран за задграничен претставник. Семејната лоза на Поп Арсови доаѓа од велешкото село Богомила од каде се двајцата браќа Андреја и Петар. Денешниот Петар е продолжение на нивната лоза во портокаловата револуција на Груевски. Тој е пратеник во Собранието и член на ЦК на ВМРО како и неговиот прадедо. Претседател е и на кумановското ВМРО-ДПМНЕ.


***

Бичиклиски: ВМРО ни е и семејна историја

Портпаролот на ВМРО-ДПМНЕ Александар Бичиклиски е потомок на двајца истакнати револуционери - Димитар и Јордан Чкатрови и војводата Стоил Бичиклиев. Јордан Чкатров како член на ВМРО во 1924 година заминува во САД за да ги обедини сите македонски друштва таму. Во САД останува до 1927 година како генерален секретар. Како дипломци од Сорбона и двајцата биле едни од најистакнатите интелектуалци во тогашното ВМРО. Во 1945 година Јордан се бунтува против комунистичкиот режим и бара независност на Македонија по што веднаш е затворен. Неговиот брат Димитар оди да му помогне во затворот, но и него го затвараат. Димитар почнува штрајк со глад од што и умира во затворот. Бичиклиски е потомок и на војводата Стоил Бичиклиев кој во 30-тите години на минатиот век со својата чета дејствувал во Источна Македонија. Важел за еден од најблиските соработници на Тодор Александров. Наследникот на Чкатрови и на војводата Бичиклиев е партиски портпарол.

***

Шамбевски го убила УДБА во Париз

Оливер Шамбевски е потомок на еден од воскреснувачите на идејата за ВМРО во македонската дијаспора по Втората светска војна - Благој Шамбевски. Набрзо откако почнал да ја спроведува на дело таа идеа загинува во мистериозни околност. Се испоставува дека го убива тогашната УДБА иако сеуште за тој случај немало никаков судски предмет. Убиството на Благоја УДБА го извршила во Париз.
Наследникот на Благоја, Оливер денес е во ВМРО-ДПМНЕ на функцијата шеф на канцеларијата за односи со јавност. На последните парламентарни избори влезе во новиот парламентарен состав. Тој се спомнуваше и како можен кандидат за министер за култура во новиот владин состав на Никола Груевски.

"Ако сакате да стасате до Македонија, тргнете по Сонцето/

Ако сакате да ја видите Македонија, ставете го Сонцето во обете очи/

Ако ја сакате Македонија.../

Од дното на сопствената душа/

Никогаш не испуштајте го Сонцето од око..."

Во ЗАМП утврдиле дека постојат форми на преземање на песната од Александар Сариевски, употребена во филмот "300". Сега се чека на одговор од американската страна, по што, најверојатно, ќе следи тужба од потомците на Сариевски

Продолжува истрагата околу можниот плагијат за песната "Зајди, зајди" од Александар Сариевски, употребена во филмот "300". Од ЗАМП веќе го завршиле вештачењето на македонската песна, и утврдиле дека има форми на преземање.

- Одбор за заштита ги прегледа материјалите од филмот "300" и песната "Зајди, зајди", и донесе одлука дека постојат форми на преземање од страна на авторот на саундтракот за "300". Се обративме до американското здружение кое го штити авторот Тајлер Бејтс, и побаравме и тие да извршат вештачење. Кај нив процесот е веќе започнат, но се уште трае, велат од ЗАМП. Од таму не можат да кажат кога ќе се знае конечниот расплет на приказната.

Инаку, извесно е дека потомците на Александар Сариевски ќе бараат отштета од авторот на песната од саундтракот за "300", Тајлер Бејтс. Ако во вештачењето се докаже дека Тајлер има украдено повеќе од четири такта од "Зајди, зајди", употребени во песната "Message For The Queen", тогаш таа ќе биде прогласена за плагијат. Бидејќи "Зајди, зајди" е заведена како авторска песна на Сариевски, има основа за правна тужба.

Во меѓувреме, во Македонија се случија уште две преземања на песна во филм. Есма Реџепова најавуваше дека ќе го тужи актерот Саша Барон Коен, и тоа за 800.000 евра, бидејќи во ултрапопуларниот филм "Борат" ја употребил "Чаје шукарије" без нејзино знаење. За бесправно користење на нивна песна, тужба најави уште еден македонски музички крал, Неат Велиов од "Кочани оркестра", на кои им беше употребена песната "Сики, сики баба", исто во саундтракот за "Борат".

Потрага по пајонскиот град Еударист

Архитектонски камени елементи од јавна градба, која во минатото била главна градска порта, можеби храм, открија археолозите на локалитетот Градиште кај Дреновската Клисура на патот Градско-Прилеп. Раководител на ископувањата е археологот Виктор Лилчиќ, професор на катедрата за археологија на Фолозофскиот факултет во Скопје. Тој вели дека трагаат по престолнината на пајонското кралство. Според него, најголемиот град во тоа кралство, Еударист, бил токму на локацијата на која се поставени првите археолошки откопи.

- Можно е токму овде да била престолнината од која раководеле пајонските кралеви. Станува збор за моќен град со површина од околу 17 хектари. Тоа бил еден од најголемите градови во кралството, град мамут - објаснува Лилчиќ.

Зачетокот на градот најверојатно треба да се бара во железното време, а најголемиот процут го имал во класичниот период. Во времето на пајонското кралство, Стоби било пајонско село во однос на Еударист.

- Ова е археолошки локалитет од прва категорија за Македонија - дециден е Лилчиќ.

Градот постоел и во римското време, а подоцна со него владеел и Крале Марко. На локалитетот биле пронајдени венециски сребреници, кои говорат дека луѓето таму живееле и во османлискиот период.

Во минатото, на Градиште биле откриени многубројни археолошки предмети од злато и од сребро, а била откопана и мермерна статуа на коњ во неговата природна големина. Но, Петре Камчевски, директор на Музеј-галеријата во Кавадарци вели дека тие одамна биле однесени од земјава.

- Некои од тие археолошки пронајдоци и денес се наоѓаат во Народниот музеј во Белград или музеите во Бугарија. Првите археолошки ископувања на локалитетот биле во 1932 година под раководство на археологот Никола Вулиќ. Истражувачите пронашле црква со мозаик, златна статуетка и многу други предмети што биле однесени во Белград - вели Камчевски.

Парите се најголем проблем што локалитетот не бил доволно истражуван во изминатите години.

- Археолошките локалитети во Македонија беа препуштени на стихијата, за разлика од другите земји во кои археолошкиот туризам носи милијарди евра - нагласува професорот Лилчиќ.

Ископувањата се реализираат во рамките на годишната програма на кавадаречкиот Музеј-галерија од Кавадарци, со дозвола од Управата за заштита на културното наследство.

Македонија е присутна во европската наука многу години пред формирањето на државите по Втората светска војна. Дел од фактите, кои се од огромно значење за нас, наскоро ќе бидат печатени од МАНУ, во делото "Откривање и проучување на Македонија во европската наука до формирање на македонските државни институции". "ВЕЧЕР" ексклузивно пренесува делови од книгата што ќе се појави следната година, преку презентациите на научниците присутни на истоимениот меѓународен собир

Македонските говори, особено јужните, како периферни за словенскиот јазичен свет, и како претпоставена основа на старословенскиот (кирилометодиевскиот) јазик, го привлекле вниманието на научниците уште со зародишот на славистиката. Ова го тврди проф. д-р Коста Пеев од Филолошкиот факултет, во "Откривање на македонскиот јазик од европските лингвисти".

- Уште Вук Ст. Караџиќ, во Виена, 1822 година, напечатил 27 народни песни од пиринскиот дел (Разлошко) врз кои, и уште врз некои евангелски текстови, правел обид да ја претстави граматичката структура на споменатиот македонски говор, вели професорот Пеев. Тој ја потенцира и книгата на рускиот професор В.И. Григорович, која се појавила кон крајот на првата половина од 18 век. Во неа, според Пеев, се пишува за македонските говори, и уште тогаш се нагласува дека во Корчанско се чуваат остатоци од назализам.

На Тумба Маџари откриен нов жртвеник - куќа

Археолозите претпоставуваат дека на локалитетот се наоѓа и првиот двор од периодот на неолитот

Новооткриениот жртвеник - куќа

Археолозите од Музејот на Македонија кои од крајот на октомври ја истражуваа неолитската населба на локалитетот Тумба Маџари во Скопје, деновиве открија нов жртвеник - куќа, под печка на огниште, лоцирана врз јужна страна на исто така, во оваа прилика откриените подници (црепни).

„Жртвеникот - куќа е постара варијанта на познатиот жртвеник од типот на Големата Мајка, откриен во археолошкото истражување во 1981 година од археологот Воислав Санев“, вели археологот Елена Стојанова - Канзурова и посочува дека при оваа кампања се продолжени истражувањата на отворениот простор од 2004 година, а паралелно се отворени и два контролни профили, кои заради временските услови ќе продолжат да се истражуваат следната година.

Посебно внимание кај археолозите предизвикува и откривањето на систем од 11 објекти на длабочина од еден метар, изработени од лепеж/глина, со приближно исти димензии и облици, распоредени едни до други од кои дел имаат квадратна, а други кружна форма. Лепежот на објектите е многу трошен, поради што тешко и се одредува нивната форма, а истите се со димензии од 0,37 до 0,60 см, со ѕидови високи од 0,5 до 0,17 см.

„Подобро сочуваните објекти имаат добро замазнето дно“, посочуваат истражувачите, кои поради недостаток на аналогии претпоставуваат дека се работи за подници кои се постари форми на црепните за печење на погачи леб. “Доколку, пак, станува збор за подници, тогаш не се исклучува и можноста дека овде се одвивало еден вид мало занаетчиско производство кое ги задоволувало потребите на жителите од населбата и покрај тоа што, во секоја досега истражена куќа (истражени се 8 куќи од 1981 година па наваму), се откриени печки и огништа за подготвување на храна. Подоцна, по престанувањето на нивната употреба, врз нив е подигната платформа од камен и керамика и е изградена печка. Од неа се останати многу пепел и гареж. Од западната страна на овие кадички се откриени и две дупки за дрвени, носечки столбови од кровната конструкција на објектот. На источна страна, откриени се две големи отпадни јами кои сеуште се истражуваат, велат археолозите од тимот со кој раководи Драгиша Здравковски, а со него истражуваат и археолозите Игор Толевски и Марија Атанасова, како и апсолвентите по археологија Василија Чали, Дарко Карасарлидис и Борче Ивановски.


Откриените 11 објекти за кои се претпоставува дека претставуваат подници, односно постари форми на црепни за печење на погачи леб

Поради евидентираната поставеност на дел од посочените јами за столбови, археолозите претпоставуваат дека објектите биле сместени надвор од куќата, под настрешница и велат дека на Тумба Маџари, можеби за првпат и се открива двор на неолитска куќа. Откриле и сад со траги од пепел и остатоци од животински коски, кој укажува на можноста дека целиот простор бил во служба на подготвување на храна за неолитскиот човек на тумбата.

Дефинирањето на низа од добиените сознанија ќе продолжи идната година, а во текот на зимскиот период, во постојаната археолошка поставка во Музеј на Македонија ќе се работи на реализирање на идејата за целосна или делумна реконструкција на една неолитска куќа, која треба да го приближи духот на неолитската култура до публиката, а пред се до децата и учениците.

Македонија е присутна во европската наука многу години пред формирањето на државите по Втората светска војна. Дел од фактите, кои се од огромно значење за нас, наскоро ќе бидат печатени од МАНУ, во делото "Откривање и проучување на Македонија во европската наука до формирање на македонските државни институции". ВЕЧЕР ексклузивно пренесува делови од книгата што ќе се појави следната година, преку презентациите на научниците присутни на истоимениот меѓународен собир

На 2 август 1944 година, во манастирот Прохор Пчињски, македонскиот народен јазик беше прогласен за официјален јазик во Македонија. Четири години подоцна, гер­манскиот славист Рајнхолд Траутман го нарече македонскиот јазик, "мајчиниот јазик на Кирил и Методиј" и "најмладиот официјален и кодифициран јазик кај Словените", цитирајќи опсежно реченици од книгата на Леонхард Шулце-Јена. Токму Шулце-Јена е т.н. германски "откривач" на македонскиот јазик.

Ова го тврди германскиот македонист, проф. д-р Волф Ошлис. Тој изнесува еден интересен и важен податок за Шулце-Јена и Македонија. Имено, Шулце-Јена, заедно со триесет други германски научници (и шест бугарски), во текот на Првата светска војна бил член на т.н. "Македонска земска комисија". Таа постоела при германскиот генералштаб во Ниш, и имала зада­ча да собере што повеќе материјали за Македонија. Планирано било по победата, собраните материјали на научниците да бидат објавени во една повеќетомна ни­за на студии. "Но, немаше ништо од победата и следователно на тоа ни од низата книги. Фала Богу, самите автори се погрижија за своите публикации и така ние тогаш добивме неколку одлични (и обемни) книги за Македонија, меѓу кои и онаа од Шулце-Јена под на­слов "Македо­нија - слики од пејсажот и културата". Оваа книга за нас, совре­ме­ните македонисти, е од извонредна вредност, бидејќи во неа првпат наоѓаме живи сведоштва за македонскиот јазик и долги списоци македонски зборови", објаснува професорот Ошлис.

Тој открива и дека петнаесетина години во Скопје лежи еден целосен превод на оваа книга на македонски јазик, вкупно 500 страници со вовед од неговото перо. "За жал, овој превод се уште не е објавен и затоа Македонците и понатаму ништо не знаат за една од најубавите книги за својот народ и својот јазик", вели Ошлис.

Македонците не се ни Бугари ни Срби
- Германците скоро никогаш не го забележувале проблемот на јазикот кај Македонците: дека Македонците не се ни Бугари ни Срби, тоа им беше го­ре-долу јасно. Меѓутоа, дека Македонците ја изразиле својата не­припадност кон другите народи преку медиумот на својот сопствен јазик, тоа Германците не го осетиле, потенцира Ошлис.

Германија ја проучувала Македонија во XIX и раниот XX век
- Оној којшто ќе ги прегледа трудовите на германските научници, публицисти и други лица кои во XIX и раниот XX век се занимавале со Македонија, ќе добие впечаток де­ка ниту еден друг народ толку (и толку длабоко) не се интересирал за Македони­ја како Германците, коментира професорот Ошлис.

ВО МУЗЕЈ НА МАКЕДОНИЈА

Изложба за војводата Дедо Иљо Малешевски

Изложбата "Војводата Дедо Иљо Малешевски" ќе биде отворена утре (12 ч.) во Музеј на Македонија. Изложбата се поставува по повод 130 години од двомесечната слобода на Пијанец и 110 години од смртта на познатиот ајдутски војвода Иљо Марков Малешевски. На изложбата ќе бидат презентирани бројни документи, карти и фотографии на оваа значајна историска личност, како и неколку лични предмети.

Поставката ќе ја отвори доцент д-р Никола Жежов. Автор на концепцијата е Мирјана Нинчовска, виш кустос во Историскиот оддел на Музејот на Македонија.

МУЗЕЈ НА МАКЕДОНИЈА

Нови документи за дедо Иљо Малешевски

Неколку нови документи, факсимили од писма, лични предмети, карти, насликан портрет на беровскиот војвода, за прв пат се презентираат пред македонската јавност, благодарение на неколкугодишното истражување на Мирјана Нинчовска

- Личноста на Илија Марков Поп-Георгиев или попознат како дедо Иљо Малешевски е длабоко врежана во свеста на македонскиот народ. Станува збор за легендарна личност. Од неговото излегување во ајдутство да го брани македонскиот народ, па се до учеството во војните во соседните држави насочени против турската власт. Тој ги пробива и македонските граници, станува европски познат, вели историчарот д-р Никола Жежов, по повод отворањето на изложбата во Музејот на Македонија, посветена на овој војвода од 19 век.

Неколку нови документи, факсимили од писма, лични предмети, карти, насликан портрет, за прв пат се презентираат пред македонската јавност, благодарение на неколкугодишното истражување на Мирјана Нинчовска, виш кустос во Историскиот оддел на Музејот на Македонија. Изложбата е по повод 130 години од двомесечната слобода на Пијанец и 110 години од смртта на познатиот војвода.
Историчарот Жежов вели дека многу преписки, факсимили и документи се наоѓаат во ќустендилскиот музеј во Бугарија. Документи за животот и делото на Малешевски има и во Србија, Русија, односно сите земји коишто имале контакт со неговото дело.

- Посебно место во изложбата зазема и факсимилот од еден чешки весник каде уште во 1867 година е објавена биографија на Дедо Иљо Марков, а тоа јасно говори дека станува збор за личност позната на европската јавност, вели Жежов. Тој додава дека архивите во соседните земји се отвораат за истражување на ликот и делото за оваа историска личност и веќе не може да се зборува за табу-тема во однос на таа документација.

- Донесена е голема архивска граѓа за истражување, но потребни се средства. Но, полека се откриваат и се доразјаснуваат сите процеси и личности, додава историчарот.

Авторот на концепцијата, Мирјана Нинчовска вели дека личните предмети на Малешевски и биле поттик да почне да го истражува неговот лик и дело.

- Претставена е и фотографија на Илија Марков Поп-Георгиев со неговата сопруга, потоа сликан е и непосредно пред својата смрт. Оваа изложба е значајна, бидејќи Малешевски првпат се обработува од музејски аспект, вели Нинчовска.

Иљо Марков Малешевски, роден 1805 во Берово, македонската историја го познава како голем револуционер кој ја бранел својата христијанска вера и честа на своите блиски од неправдите на османлиските владетели. Со своето дејствување станал еден од најистакнатите ајдутски војводи не само во Македонија, туку и на Балканот.

Македониїя майка наша станА й плаче съ горки выкове подь огънтъ и іатаганъ турскій. Умученнытъ и съ крвъ облеаны наши родители, сынове и братя ньі выкагъ на оружіе противъ петвЬковнитЬ наши мучители и насилницы, а обезчестеныте наши майки, супруги и сестры съ горкы солЬзи на очитЬ си подъ гнусный й безчеловЬчный турскій произволъ кукатъ около опустошаемй наши домове и чекать да имъ се отзовеме. Юунаци Македонски й Бъгарски! СвЬтлый нашъ левъ реве по наши македонски гори и долины, планины и пустины и ны вика сички на оружіе. ГдЬ и да сте вы, побързаіте да се собереме съ оружіе въ рАцетЬ ни, за да ги избавиме тыА невиноваты жъртвьі отъ ова гнусно и позорно безчестіе. Донесете си на умъ шо наши татковцы й дЬдовцьі се бориха и си проливаха своа кръвъ за свобода гръчка и сьрбска... ПоглЬдъ свой и на ланскн годины и ке видите, шо кръвъ отъ наши... оψе стои на Алексинскиы и Шипканскы проходы, коҗто кръвъ они не пожалЬха за обψа свобода наша... Македонцы! Сега е време да увЬриме нашитЬ просвЬтены предатели, ψо Македонiæ й сега в петьвЬковното си робство ражда и има въ себе си сынове юнацы! 1879 год. 2-й Маіа Малешъ-Планина Македонскій возстанническій Комитетъ". Извор: Научен архив, Българската академия на науките, София, (НА-БАН-С), Фонд: Сбирка IX, оп. 1, а.е. 55, л. 1.

As for the ancient Macedonians being Greek? First, for a Macedonian, especially for a Macedonian soldier, there was no greater honour than being Macedonian. So, why would they want to be any less? As for being Greek, the word "Greek" was not invented until the Roman times, so how could they be Greek?

Lastly, just because modern Greece decided to associate itself with the non-existent so called "ancient Greece" that does not mean that modern Greeks have the right to claim the ancient Macedonian heritage. Just because some modern Greek said koine was a Greek language it doesn't make it so. More than fifty percent of the words in the koine language are similar to those of today's Macedonian language. How do you explain that? So my foolhardy Greek friends GIVE IT UP, Macedonia has always belonged to and will always belong to the Macedonians. What you were taught to believe, by your modern Greek progenitors, was only a 19th century myth, the dream of a few mad men, a dream that has turned into a nightmare for all of us.

References:

Josef S. G. Gandeto, Ancient Macedonians, The differences Between the Ancient Macedonians and the Ancient Greeks, Writers Showcase, New York.

M. M. Austin, The Hellenistic World from Alexander to the Roman Conquest, London, Cambridge University Press, 1981

F.W. Walbank, The Hellenistic World, Fontana History of the Ancient World, Fontana Press, 1992.

Peter Green, Alexander to Actium, The Historical Evolution of the Hellenic Age, University of California Press, Berkley Los Angeles, 1990.

Peter Connolly, Greece and Rome at War, Macdonald Phoebus Ltd, 1981.

Со куќата на Карев ловат политички поени

Освен плочата што ја поставија пред избори со натпис дека куќата е споменик под заштита и дека во неа живеел Никола Карев, државата не дала ни денар за нејзино одржување, вели Ставре Карески (61) од Крушево, подалечен потомок на претседателот на Крушевската Република, кој има чест да живее во куќата каде што војводата поминал дел од својот живот.„Да не го правите ова само за избори“, ги прашав претставниците од Министерството за култура, кои во 2006 година свечено ја открија плочата на фасадата. Рекоа: „Не, ние ќе бараме пари од министерот за да се реставрира надворешниот лик на куќата“. Но, до денес никој не ни дал ни денар. Се извитка и плочата што ја поставија - вели Карески. Тој со свои пари ги зачувал нејзиниот автентичен внатрешен и надворешен изглед, со мали корекции. За разлика од овој објект, куќата каде што се родил Карев, поради дотраеност била срушена, а на нејзино место изградена нова, со поинаков изглед.

- Според наши информации, во Крушево не е зачуван ни објектот каде што живеел војводата Питу Гули. Најмногу не' боли тоа што кога ги преселуваа коските на Никола Карев од Историскиот музеј, пред да ги стават во споменикот, со години останаа во магацин пред кој чуваа кучиња. Народот не знаеше за тоа - додава Карески. Во куќата од сите страни ѕиркаат портрети и статуетки на војводата. Сопствениците располагаат со стари фотографски материјали на кои се прикажани илинденските чети и прославата на 15-годишнината од Илинденското востание. Иако куќата е сместена непосредно пред Гумење, на Илинден немаше посетители.

...na ova i nema shto da se dade komentar...ova e nashata realnost...ova e nashata vistina...

"Thus prior to the 20th century Macedonia was never Greek, not during Roman times when both Macedonia and Greece were Roman colonies, not during the Middle Ages, not during Ottoman times and certainly not until after the 1912, 1913 Balkan Wars when Greece, for the first time, by virtue of conquest, was awarded Macedonian lands including SOLUN and parts of Thrace. And this Greece did not do alone but with help from its neighbours Serbia, Bulgaria and Montenegro and with the blessings of the Great Powers. Thanks to the Great Powers, for their support of the four Balkan monarchies which united and declared war on the Ottomans without themselves being swallowed up by Austro-Hungary or Romania."  - said Hans Lothar Schteppan.

МАКЕДОНИЈА НЕ ЧЕПКА ВО МИНАТОТО

Масовните гробници погребани во заборав

Околината на затворот „Идризово“ и Зајчев Рид во Скопско, локации во Кумановско и во Ресенско... се само дел од местата за кои постојат сигурни показатели дека таму се погребани неколку стотици егзекутирани без какво и да е судење или пресуда

Најмалку три масовни гробници со стреланите „народни непријатели“ во Македонија во првите години по Втората светска војна се' уште чекаат да бидат откриени за жртвите да добијат достојни почивалишта, укажуваат македонските историчари.Тие посочуваат дека постојат многу сознанија што може да помогнат да се најдат точните локации за да се извршат ископувања со кои би се расветлиле се' уште мистериозните исчезнувања на многу луѓе.

Околината на затворот „Идризово“, подрачјето на Зајчев Рид во Скопско, локации во Кумановско и во Ресенско... се само дел од местата за кои постојат сигурни показатели дека таму се погребани неколку стотици луѓе, најчесто егзекутирани без какво и да е судење или пресуда.Македонски историчар, вработен во Институтот за национална историја, кој сакаше да остане анонимен, вчера изјави дека со сигурност знае каде е една од локациите околу затворот „Идризово“.

- Таа е во самата близина на затворот. Информацијата ја добив од еден поранешен висок офицер на тогашната полициска управа ОЗНА, а наскоро ќе објавам и каде е точно тоа место. Кога разбрав каде е таа, се шокирав од помислата што човечкиот ум може да смисли за да си ги скрие трагите на ликвидацијата - вели историчарот.Тој посочува дека не знае точно колку луѓе таму се погребани, но дека истражувањето сигурно би помогнало за да се дознае дали таму се личности за чија судбина досега ништо не се знае.

КРВАВИ ТРАГИ ОД МИНАТОТО

Неодамна, прво во Словенија, а потоа и во Хрватска, на две локации беа пронајдени масовни гробници со остатоци од повеќе илјади лица застрелани во 1945 година од новиот комунистички режим во тогашната Југославија. Словенечките власти во пештерата Худа Јама, во близина на Љубљана, најдоа мумифицирани остатоци од најмалку триста луѓе, најверојатно убиени со отровен гас. Во близина на граничниот премин Ригонце на хрватско-словенечката граница се најдени остатоци од 4.500 тела на тогашни германски војници, усташи и словенечки бранители. Министерот за внатрешни работи на Хрватска Томислав Карамарко рече дека на територијата на поранешна Југославија има над илјада такви гробници, 600 во Словенија, 840 во Хрватска и 90 во Босна и Херцеговина.

Ѓорѓи Банев-Доцев, поранешен македонски политички затвореник и претседател на Здружението на политички затвореници судени за идеите на ВМРО, истакнува дека наш цивилизациски долг е тие луѓе да се погребат на достоинствен начин.

- Истражувањето на најмалку две локации околу затворот „Идризово“ сигурно ќе покаже дека таму има остатоци од ликвидираните. Треба да се бара на местото каде што се копала земјата за тогашната тулана и на левиот брег на Вардар, на околу 300-400 метри од затворот. Само на тој начин ќе се дојде до повеќе сознанија за луѓето што во темницата на ноќта исчезнуваа од ќелиите, за судбината на еден Ѓорѓи Карев, братот на Никола Карев, Глигор Чулев, Трајко Попов и други - вели Ѓорѓи Банев.

ПОД ПРЕВЕЗОТ НА ТАЈНОСТА

Историчарот Ѓорѓи Малковски, чии сознанија најмногу помогнаа да се најде велешката гробница на педесетина ликвидирани граѓани, вели дека кај нас работите со откривањето на ваквите локации е одамна запрена.

- Останаа уште многу работи што треба да се откријат но, за жал, не се одвојуваат пари за тоа. Сите досегашни истражувања сум ги правел со сопствени пари. Сега имам доволно сознанија за да се откријат две гробници на шеесетина ликвидирани граѓани од Куманово и од Ресен. Таква локација има и кај затворот „Идризово“ - истакнува Малковски.Тој посочува дека дел од луѓето се ликвидирани без каква и да е судска пресуда, а за некои смртните казни ги изрекувал воениот суд по брза постапка затоа што тие лица „соработувале со окупаторот“.

- Најчесто или немаше пресуди или пресудите беа монтирани. Егзекуциите во еден период добија толкави димензии што самиот Јосип Броз Тито мораше да интервенира за да запрат. Благодарение на таа интервенција, шеесетина прилепчани останаа живи откако беше планирано да бидат стрелани. Ликвидациите неретко се правеа и од лични мотиви или од нетрпеливост на поединци од новата власт кон луѓе што биле „од спротивната страна“ - објаснува Малковски. Неодамна и во Делчево беше побарано да се истражи локацијата нарекувана Стар монопол, на само еден километар од градот, поради сознанија дека и таму има масовна гробница на егзекутирани Македонци како жртви на комунистичкиот режим во 1946/47 година.Историчарите укажуваат дека информациите за таквите гробници имаат превез на најголеми тајни поради стравот на наредбодавците за нивната подоцнежна одговорност за извршените убиства.

За тоа по каква постапка се вршеле егзекуциите покажува и еден документ, писмо на функционер на ОЗНА. Тој во писмото ги прекорува подредените полициски функционери затоа што дозволиле луѓето да се стрелаат без судска пресуда и без докази за вина. За да се најде некакво оправдување за егзекуцијата, тој во писмото им порачал „откако ќе ги ликвидираат да најдат докази за нивната вина“, вели Малковски.

ИНФО-Над 1.000 гробници

На територијата на поранешна Југославија има над илјада масовни гробници во кои биле закопани жртвите на комунистичкиот режим. Егзекуциите биле извршувани без судска одлука. Наводи за масовна гробница во близина на затворот „Идризово“.

Бранко Ѓорѓевски

ИРСКИТЕ ПАТРИОТИ УШТЕ ВО 1916 ГОВОРЕЛЕ ЗА МАКЕДОНИЈА

Овие Македонци се Македонци уште пред времето на Тито!

Знам дека Македонците знаат дека се Македонци уште пред времето на Тито, пишува Џон Ши во книгата "Македонија и Грција: Борба за дефинирање на нова балканска нација", во која го истражува македонското прашање.

 

Промоција на проектот „Македонските просветители и преродбеници“