Има една многу популарна споредба што се користи за да се покаже дека сите религии водат кон Бог. Социолозите и професорите по религија ептен ја сакаат оваа филозофска аналогија, бидејќи ги изедначува сите религии како вистинити кога станува збор за опишување на Бог.

Споредбата се состои од следново:

Секој еден од нив ја опишува истата работа, а тоа е слон. Но сепак, секој ја опишува истата работа на сосема поинаков начин.

Според многумина ова е аналогно на различните религии во светот. Сите тие ја опишуваа истата работа, само на многу различни начини. Затоа човек треба да заклучи дека ниту една религија засебно не полага право на апсолутната вистина, туку дека сите се подеднакво важни.

Ова е навистина моќна и провокативна слика и во најдобар случај изгледа дека осветлува дел од вистината.

Ако Бог е бескраен и вечен, а ние не, тогаш е сосема разбирливо да се очекува дека никој од нас не може потполно да ја разбере Неговата природа.

Прво, примерот е слон. Тоа што слепите луѓе се обидуваат да го опишат е слон, а не нешто друго. Значи слонот постои без оглед на тоа дали слепите луѓе веруваат во тоа или не. Слично е и со Бог. Тој постои без оглед на тоа дали луѓето веруваат во Него или не. Да го поставиш прашањето „Дали Бог воопшто постои?“ е исто како да прашаш „Дали Абрахам Линколн бил некогаш претседател на САД?“ Тој факт е точен без разлика дали човек ќе верува во тоа или не, а да се негира тој факт би било сосема погрешно. Оттука, не сите мислења, било да се работи за слон или Бог, се подеднакво вистинити.

Второ, сите четворица слепи луѓе во основа грешат. Се работи за слон, а не за змија, јаже, дрво или ѕид. Нивните мислења не се еднакви меѓу себе. Според тоа, не можат да бидат сите точни. Во најдобар случај, ваквиот пример за религиозен плурализам само покажува дека сите религии се погрешни, а не точни.

Трето и најважно, оваа филозофска аналогија не зема во предвид посебно откровение. На пример, доколку во сцената наиде петти човек, кој не е слеп (и кој може да потврди дека има вид) и го опише слонот како слон, тогаш суштината на примерот се менува од корен.

Исус Христос како еден и единствен, уникатен религиозен водач во историјата, тврдел дека е „петтиот човек“, посебно откровение од Бог. Четворицата предходни "откривачи на вистината" биле слепи, а Исус за Себе тврдеше дека е "Светлината" и тоа Го докажа и со збор и на дело (кога му ги отвори очите на слепородениот Јован 9:7)

Но Исус нè поканува да Му веруваме ако сакаме нашата потрага по Бог да заврши...

Откровение: 3:20 Еве, стојам на вратата и чукам; ако некој го чуе Мојот глас и ја отвори вратата, ќе влезам при него и ќе вечерам со него, и тој со Мене.

Дали има разлика?

Дали сите религии го обожаваат истиот Бог? Ајде да го разгледаме и ова. New Age поучува дека секој треба да дојде до центарот на космичката свест, но тогаш Исламот треба да се откаже од својот еден Бог, Хиндуизмот ќе треба да се откаже од своето мноштво на божества, а Будизмот ќе треба да утврди дека постои Бог.

Главните светски религии (Хиндуизам, New Age, Будизам, Ислам и следењето на Исус Христос) се доста уникатни. Но само една од нив вели дека постои Бог Кој љуби, Кого човек може да Го запознае дури и во овој живот. Исус Христос зборуваше за Бог Кој сака врска со нас и Кој нè утешува, советува и љуби.

Во Хиндузмот човек мора сам да се обиде да се ослободи од својата карма. Во New Age човекот работи на својата лична божественост. А во исламот, човек се обидува да ги следи религиозните закони за да наследи рај по смртта. Само во учењето на Исус гледаме лична врска со Бог, врска што се пренесува и во наредниот живот.

анакин, брза, стрејтап,

Прочитајте ја прво темата и воведот и потоа коментаријте.

Значи доколку и вие сте против оваа аналогија, тогаш сме на иста страна

Затоа не напаѓајте по инерција, туку ајде да навлеземе во суштината на оваа филозофија за досегнувањето на Бог. Држи вода или не? Ако да зошто да, ако не зошто не

Многу ми се допадна размислувањето на EvAngelos од насловниот пост. Би сакал да дадам УШТЕ ЕДНА НАСОКА за размислување. Факт е дека (според примерот) потреба од петтиот немало да има доколку анализирањата, проучувањата, размислувањата, набљудувањата на четворицата слепи биле поинакви. Што сакам да кажам? Имено, доколку секој од нив не застанел САМО на набљудуваниот дел (сурла, опаш, нога...), туку продолжеле да го истражуваат телото на слонот и понатаму, со сигурност ќе констатирале и други аспекти на тој џин што стои пред нив. Во тој случај, со сигурност оној кој најпрвин ја допрел сурлата, во еден момент ќе дојдел и до опашката, откако претходно констатирал дека слонот и има нозе, стомак... Значи доколку луѓето не биле површни, туку продолжувале да продираат се’ подлабоко и посуштински во нештата што ги опкружуваат, многу нешта ќе дознаеле за Бога.

Споредбава е опасна, бидејќи остава можност слепиве луѓе во еден момент со СОПСТВЕНИТЕ истражувања и набљудувања да МОЖАТ ВО ЦЕЛОСТ да констатираат дека се работи за слон. А дали (Неограничениот) Бог оставил можност да биде во целост откриен од ограничениот човек?!

Од друга страна, слонот е движечки објект и во еден момент може да им избега на слепите луѓе и во еден момент тие да забележат дека го нема, а да не знаат во која насока да продолжат да бараат, па да останат сами и со празни раце. А Бог никогаш не ги напуштал ниту ќе ги напушти луѓето, и не си заминувал од луѓето ниту тоа ќе го направи (Господ Исус Христос ни вети: “Јас сум со вас преку сите дни до крајот на светот“), туку ни Е секогаш близу, секогаш ТУКА!!

Можеби ќе беше поубаво да се земе пример со планина, наместо со слон...