Неколку коментари од оваа тема беа преместени во темата: http://www.forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=3047 - Чуда

Cuda  se  natrirodni i natcovecki akti koi gi pravele edinstveno  Bozjite pratenici. Sepak cestopati se moleme na Boga za nesto preterano  a toj ni ja uslusuva molbata pa smetame deka e nekakvo cudo,ili ne spasuva od beznadezna ili bezizlezna situacija i pak smetame deka e  cudo.

CUDO MILOSTI BOZJE UKAZANE NA DAN RODJENJA PRESVETE BOGORODICE 2002. god u MANASTIRU LEPAVINI

Na dan Rodjenja Presvete Bogorodice 2002. godine nasu svetovavedenjsku obitelj posetila je prvi put  jedna http://www.manastir-lepavina.htnet.hr/grupabeograd.html - poklonicka grupa iz Beograda . Po pricanju i svedocenju poklonika, kada je autobus skrenuo ka manastiru, sve je obuzela neopisiva, nezemaljska radost. Osecanje radosti se pojacavalo sa svakim predjenim kilometrom. Kada su ugledali hram  posvecen Vavedenju Presvete Bogorodice radost je bila neizreciva. Sa suznom molitvom i molitvenim trepetom usli su  u hram.  Kazu da su se osecali kao u raju jer je citav hram bio ispunjen nekim posebnim, blagouhaonim mirisom, koji se pojacavao kako su se priblizavali svetim ikonama. Ispred cudotvorne ikone Presvete Bogorodice Lepavinske to je posebno bilo izrazeno i svi koji su joj prilazili bili su na poseban nacin, onako kako to moze samo Nebeska Milost da pruzi, bili uteseni i ukrepljeni. Bilo je to pravo osecanje umiljenija. "To je nesto neopisivo i neobjasnjivo - to se mora doziveti i osetiti, ne vredi pricati, nema tih reci koje mogu da iskazu osecanja"  govorili su kasnije. Jedan od vernika imao je sa sobom i fotografski aparat te je tokom sluzbe Bozje slikao ikonu. Moze samo da se pretpostavi koliko je bilo njegovo zaprepascenje kad je razvio film i video ono sto se dusom osetilo, ali je covecjem oku ostalo  nedostupno. No Bozja je volja bila da se projavljena milost vidi i ostane zabelezema mehanickim okom neutralnog posmatraca - foto-aparata. Svetlost iz kandila iznad ikone i svetlost koja se pruzala po hramu potpuno je nalik na onu, koju su poklonici, takodje fotoaparatom zabelezili u hramu Groba Gospodnjeg na Veliku Subotu. Presveta Bogorodica nije ostavila svoja verna ceda bez utehe i dokaza prisustva blagodatne sile Bozje u ovoj svetinji Svojoj. Njene posrednicke molitve stalno ukrepljuju, snaze i jacaju sve one koji joj sa verom i iskrenom molitvom priticu.

Ne vi e  sveto voopsto. Kako tebe ne ti e  sram da kazuvas deka  Allahovite pratenici bile tolku golemi gresnici.

Da  ne te potsetuvam na site raboti koi gi pravele prorocite prikazani

vo biblijata na koi Bog im oprostil,a na Muhammeda ne saka.

 

Nemozam da  svatam zasto ste  tolku napolneti so omraza prema

Allahoviot din, i do koga ke tropati nevistini vo koi 100 pati ve imam

fateno. Abe imate sreka sto sme slabi i nemokni ,inace  site

ovde od forum ke pocnea  da prifakaat ISLAM

CUDATA SE NASEKADE OKOLU NAS

A sto mislite vide deka nema cuda koi se slucuvaat sekojdnevno?

За проповедта на Христос и на Јован Крстител за покајанието

Владика Антониј Сурошки                                              (1914 – 2003)                                                              Во име на Отецот и Синот и Светиот  Дух! Свети Јован Крстител и Спасителот Христос излегоа на првата проповед токму со овие зборови: покајте се, затоа што се приближи Царството  Божје... Царството Божје – тоа е хармонијата на љубовта, тоа е она царство, она општество, кое ги  обединува Бога и луѓето  под совршениот закон што е пројавен во љубовта. А за да можеме да влеземе во тоа Царство ние навистина треба да  се покаеме.    Зборот “покајание” не значи само “скрушение”; во зборот “покајание”  е содржана мислата за тоа дека е неопходно да  се разделиме од  некое нешто и да се стремиме кон нешто друго. А има нешта од кои треба да се разделиме  доколку сакаме да почнеме да живееме заедно со Бога и со другите луѓе во Царството во кое се е љубов. Ние сме должни да се откинеме од себељубието, од таа исклучителна, жедна, жестока љубов која   ја имаме за себе самите на  штета на другите. Ние сме должни да се  разделиме од  лажните претстави за  себеси, во кои небаре стоиме во центарот на се и се  е должно да ни служи нам. Евангелието не учи дека,  ако  стоиме во  центарот на се, тогаш  само заради тоа да  им служиме на сите. Ние сме должни да се одделиме од она за што се прилепило нашето срце, од оние поврзаности кои не означуваат љубов, туку  ропство. Ние треба  одново да ги разгледаме  сите свои човечки односи за да остане само духот на  слободата и  духот на љубовта; слободата која ние им ја даваме на другите и ја добиваме од нив; љубовта која е служење на другите луѓе, благоугодно и самозаборавно.  Ние треба да  го напуштиме ропството за да можеме да стапиме  на слобода и само  тогаш можеме да  стапиме во Царството на љубовта. Во царството на љубовта не може да има робови, во царството на љубовта можат да бидат само слободни луѓе: ослободувајќи се  и ослободени од Бога.   Има нешта од кои ние треба да се одделиме, но исто така има и каде да одиме: кон Оној Бог, Кој е нашето помирување еден со друг, помирување со него, Кој е ослободителот, Кој сака секој од нас да израсне  во вистинската мера на својот раст, да стане тој самиот, да не се раководи од ништо друго, освен од внатрешниот закон на животот – и тоа на животот во изобилие.    Ете, за тоа  говори проповедта на Спасителот  и проповедта на Јован Крстител: променете ја насоката, одделете се со погледот, слухот, срцето, чувствата, мислите, плотта – со се - од она што е поробеност, ропство и излезете на слобода. Кадешто е Духот Господов, таму е слободата и Христос ни го дава тој Дух.Јован дојде да  ги крсти луѓето, Спасителот Христос дојде за да го донесе Духот на земјата и да ни  Го подари нам. Да помислиме за тоа  на што сме повикани. Ние сега сме  како што беше  на самиот почеток на проповедта  на Христос и на Јован; ние можеме  веднаш, токму во овој момент да започнеме онака како што започнувале луѓето  кои  се  среќаваа  со Претечата и со Христос. Токму сега е вистинското време заедно со нив да го започнеме патот, да ја чуеме првата проповед и да почнеме да ја исполнуваме. И потоа од ден на ден да ја следиме евангелската проповед, словото Христово, кое ќе не води,како децата за рака, од едниот до другиот, се додека не  израснеме до вистинската мера на  нашата слобода, на нашето достоинство, се додека Царството Божје не се  всели во нас, се додека  од нашите срца, кои станале Царство Божје, Тоа не се излее наоколу, како море,  и да ги  опфати сите. Амин!

Ne znam koj ti kazal za potop deka ke ima na krajot na svetot

ЧУДОТО И НАУКАТА

Испитувања на чудата во Киево-Печерската лавра

So mnogu cuda gi proslavuva Bog svoite Svetii!

Dali veruvame vo Bozjite cuda ?