НЕМАМЕ ТЕМА ЗА НЕГО,ДА НАПИШЕМЕ

Crkvata Sv.Ahil na istoimeniot ostrov  vo Maloto Prespansko ezero izgradena  od Car Samoil     

"Smrtta na Car Samoil"Minjatura od Manasievata hronika(XII-XIVvek).Po pre~ekot na 14000 oslepeni vojnici Car Samoil umira vo Prespa na 6 ^-ti oktomvri 1014 god.

Nadgrobnata plo~a na roditelite i bratot David    od 993 god http://www.prespa.org.mk/nadgrobnata_plo.htm - Klikni ovde za istorijatot na istata

Freska od crkvata "Sv. \orgi" vo s.k*rbinovo

Fasadna ikona od crkvata Sv Petar

(14 vek) na ostrovot Golem Grad

Zgradata na "Sarajot" 1925 g.

Spomenikot vo s.Kru{je,posveten na borbata na prviot den na Ilinden so turskiot ba{ibozuk,izraboten vo mozaik od Lazar Li~enovski 

Resen 1923 god,

Spomenikot na narodniot heroj Mite Bogoevski,sega e pred zgradata na

 Op{tina Resen

Spomenikot na Prespanskoto 

sovetuvawe vo Ote{evo

Resen 2001 god.

        Kotlinata Prespa e podelena na Gorna i Dolna Prespa. Gorna Prespa so pogolemiot del od Prespanskoto ezero i del od Dolna Prespa pripa|a na Republika Makedonija (op{tina Resen).Dolna Prespa so pomal del od Golemoto Prespansko ezero i Maloto Prespansko ezero vleguvaat vo sostav na Grcija i del vo Albanija nare~en "Mala Prespa".

        Ova e rezultat na podelbata na Makedonija po Dvete balkanski i I ^ta svetska vojna.

        Samata Prespa ima va`na geostrate{ka polo`ba. U{te za vreme na Rimskoto vladeewe niz Prespa pominuval poznatiot  starorimski pat "Via Ignacia"(1) .Pokraj nego bile izgradeni pove}e naselbi i popatni stranici.Edna od poznatite stanici bila Skiritanija, na ~ie mesto podocna izrasnala slovenskata naselba Resen.

        Niz Prespa,pokraj samoto Prespansko ezero pominuvale u{te i   patot "Via Epirica"- epirskiot pat i Kosturskiot pat.

        Vo VI  i VII vek vo Prespa se naseluvaat slovenski plemiwa od plemenskiot sojuz Bereziti - Brsjaci.

        Vo X i XI vek, za vreme na vladeeweto na Samuil,Gavril Radomir i Jovan Vladislav se spomnuva pokraj Prespanskoto ezero gradot Prespa, prestolnina na prvata srednovekovna makedonska dr`avaOvoj grad istovremeno bil sedi{te i na arhiepiskopot na Aftokefalnata makedonska crkva,~ie sedi{te podocna e preneseno vo Ohrid.Ovde e osnovana i prvata dr`ava na makedonskite Sloveni pod vodstvo na sinovite na knezot Nikola,~etvoricata komitopuli: David,Aron,Mojsej i Samuil. Najmladiot Samuil bil proglasen za car. Uspe{no vladeel so prvata makedonska dr`ava. .Samoilovoto carstvo se protegalo od Makedonija i cela Bugarija na istok, Tesalija, Epir i Albanija na zapad ,do Dukqa, Ra{ka,Srem i Bosna na sever.. Vladeel od 976 god do 1014 god .Taa godina bil porazen od vizantiskiot car Vasilij II vo bitkata na Belasica.Na 14000 zarobeni vojnici im bile izvbadeni o~ite,sekoj stoti imal po edno oko,Caror Samoil gi pre~ekal  vo Prespa i skr{en od bolka umira na 6 oktomvri 1014 god. .Dr`avata opstojuvala se do 1018 god.Vo toj period Carot Vasilij II  ja izgradil tvrdinata Vasilida na Petrinska planina nad s.Evla i Konstantion pokraj zapadniot del od Prespanskoto ezero pokraj naselbata Sirhan.

        Vo 1888 god vo seloto German,Dolna Prespa sega vo Republika Grcija pronajdena e nadgrobnata plo~a  na Samuilovite roditeli, negoviot tatko Nikola-brsja~ki knez,majka mu Ripsimija i bratot David,a datira od 993 godina.Toa e eden od prvite pi{uvani spomenici na slovenski jazik. Momentalno se nao|a Vo Sofiskiot muzej, najverovatno prenesen vo viorot na vojnite.Od toj period na ostrovot Ahil vo maloto Prespansko ezero seu{te postoja ostatoci od Katedralnata crkva podignata od Samoil vo ~est na Sv.Ahil.

Бугарска лага: Цар Самоил бил бугарски цар!

Сeверна и централна Македонија била окупирана од бугарскиот Цар Крум. Не можејќи да го истрпат ропството под туркобугарскиот окупатор, синовите на брсјачкиот кнез Никола во 969 г. креваат бунт против Бугарија. Бугарија е тогаш исцрпена од борбите со Византија, умира бугарскиот цар Петар, а неговите синови Роман и Борис Втори се заробени од Византијците, па македонските благородници ја искористуваат оваа лоша ситуација на Бугарија, за да се оттргнат од бугарскиот јарем. Македонските принцови, Давид, Арон, Мојсеј и Самоил ја ослободуваат Македонија и ја прошируваат слободната македонска територија и на тло на Византија. Од ваквите успеси на македонските господа, Византија е исплашена и во 970 г. ги ослободува бугарските принцеви Роман и Борис Втори, за да ја обноват Бугарија, а воедно ги наоружува во борбата против Македонците (Skylitzes.255.73-80). Скилица, најголемиот самоилов историограф вели дека Македонците и Бугарите биле две најголеми спротиставени сили (Skyl.328f).

Како туркобугарите биле мнозинство во права Бугарија, земјата меѓу Стара Планина и Дунав, византијците ја одделуваат во посебна воедноадминистративна тема Парастрион или Парадоунавис (The 'Second Bulgarian Empire.' Its Origin and History to 1204 , R. Wolff), со цел Бугарите- несловенски народ да ги од оддели словенските народи, кои пак Византија ги сместува во тема Бугарија.

Правите Бугари, од 972 г. почнуваат да бидат нарекуваани од византијците Мизи, а нивната земја Мизија или пак Парастриноци од тема Парастрион. Византискиот писател Лав Ѓакон од 11 век бугарите ги нарекува Мизи, а Бугарија ја нарекува Мизија (ГИБИ, 5. том, стр. 247). Царот Петар е наречен водач на Мизите (ГИБИ, 5. том, стр.248-249). Особено важно да се истакне е, дека тематската поделба во Византија не е етничка и нема никаква врска со етничноста. Ако се земе за пример темата Македонија, во неа живееле Ерменци, словенизирани Траки, Ромеи (Грци и останато гркофонско населени), православни Турци тнр. Карамани, Евреи, итн. Сите тие во Византија биле наречени со едно име- Македонци, иако немале ништо македонско во нив. Впрочем, тоа било и целта на Византија, да ги премавне етничките разлики меѓу различните народи кои ја населуваа Византија и создавање еден Византиски, Ромеjски народ.

Скилица - Кедрин (11 век) исто така пишуваaт за Мизи и за Мизија, а не за Бугари и за Бугарија (ГИБИ, том 6., стр. 293-294). Да потсетам, дека бугарската пропаганда најчесто ги користат Склица-Кедрин за пропагирање на бугарштина на Цар Самоил, а овие средновековни автори јасно кажуваат дека кога пишуваат за Цар Самоил како Цар на Бугарите (Воулгарои), мислат на жителите на темата Бугарија, а правите Бугари ги нарекуваат Мизи. Византија никогаш не ја признала средновековната македонска држава на Самоил, Константинополскиот Патријарх не сакал никако Самоил да го признае за Цар, па како сите знаеме Самоил добил царско признавање од Ватикан, па поради сево ова, за Византијците, секогаш сме биле дел од нивната Византија и Бугари- жители на византиската тема Бугарија.Така, Македонците од 972 г. станаат Бугари за Византија, а Бугарите станаа Мизи. Ако пак Македонците некој византиски писател ги наречел Мизи, веднаш додавал дека тоа не е нивно име и дека само им е ставено тоа име и името Бугари (ГИБИ, т. VI, стр. 160). 

Од овие цитати гледаме дека уште пред уништувањето на бугарската држава, на Бугарите им било дадено ново, политичко, име, па нивниот последен реален цар кој 42 години владеел со Бугарите од "цар на Бугарите" наеднаш се престорил во "цар на Мизите" (Цитати по Сарита Параос од „Македонско Сонце“, македонски историчар од Бугарија). 

Мапа на Темите во Византија 1025 г., Македонија со Србија се тема Бугарија, па затоа Византијците од 10 век ги нарекуваат Македонците (и Србите) Бугари, односно жители на темата Бугарија. Денешна Бугарија е тема Паристрион, а јужна Бугарија - Тракија е тема Македонија, па сите жители од географска Тракија, а тема Македонија, се наречени Македонци, а оние од Паристрион- Мизи, Паристрионци. Ако Македонците во 10 век биле Бугари,  следува дека денешниве Бугари не се Бугари оти не се наречени Бугари после 972 г., туку Византијците ги нарекуваат Македонци и Паристрионци- Мизијци, според темите на кои припаѓаат.

Најважно е да се истакне дека византијците, секогаш,  Бугарите и нас Македонците не разликуваат и ни даваат две различни имиња! Бугарската пропаганда иде дотаму, па вели дека античките Македонци се иселиле во Тракија, со цел жителите од темата Бугарија да ги направи Бугари. Тоа тврдење е абсурдно, нема ниту еден историски извор за такво нешто; Македонската Династија е етнички ерменска, но поради нивното место на живеење во темата Македонија, наречени се Македонци, како и сите останати етникуми таму: Ромеи, Евреи, славотраки итн.. Притоа, „забораваат“ бугарските пропагатори да спомнат дека правата Бугарија е византиска тема „Паристрион“, што следствено на бугарската пропаганда, во денешна Бугарија живеел народ Паристрионци, а не Бугари и не би требало да се нарекуваат Бугари, ами Паристрионци.

 За византиските историчари и писатели, Македонци се жителите на темата Македонија, а тоа е територија на источна Тракија со метрополис Адријанопол, денешно Едрене (Leonis Grammatici Chronographia, ed. Bonn, 1842, pp.208, 231-233; cf. GSBH, V, pp.155-156;) . Во темата Македонија, околу Едрене, живееле главно словенизирани Тракијци, Ромеи и Ерменци, но според византиската номенклатура, тие биле Македонци. По логиката на денешниве Бугари, требаше и ние Македонците да полагаме право на југоисточна Тракија со Едрене, бидејќи по византиските книги, Македонци живеат до Босфор!  

Како што истакнав погоре, не само Македонците, туку и сите жители на темата Бугарија од страна на византиските хроничари се наречени Бугари (Воулгарос). Михаил Псел, цела денешна Србија ја окарактеризира како земја на Бугари. Трибалите (име за средновековни срби, а инаку тоа е предсрпски народ кој живеел на тлото на денешна Србија ) т.е. србите, истите византиски автори ги нарекуваат Бугари, бидејќи и тие се жители на темата Бугарија.  Византискиот историчар Лаоник Халкондил вели “Трибалите (средновековно архаично име за Cрби т.е. рашкани) сега (средниот век) се нарекуваат Булгари” (Laonicus Chalcondyles, P.G., т. 159, Op. cit., кол. 26). Дали и Србите се Бугари, бидејќи и Србите во истите историски извори кои Македонците ги  нарекуваат Бугари, се наречени Бугари?

Кедрин, најголемиот хроничар на средновековната македонска држава и Црногорците ги нарекува Бугари, а црногорскиот принц Константин Бодин, син на црногорскиот кнез Владимир и Самоиловата ќерка Косара го нарекува „Цар на Бугарите“, а целата негова војска составена од црногорци, која потоа собирала и косовари, е, окарактеризирана како војска на „Бугари“ (Georgius Cedrenus loannis Scylitzae ope ab L Bekkero suppletus et emendatus 11, Bonnae, 1839, pp 714-719) т.е. војска составена од жители на темата Бугарија. Според бугарската историја, ова би значело дека и Црногорците се Бугари. Не само Бодин, туку и неговиот татко Јован Владимир, кнез црногорски, византиските хроничари го нарекуваат секогаш Бугарин (жител на тема Бугарија), па затоа и бугарската црква побрза да го прогласи црногорецот за бугарски светец и денеска неговото име се слави од БПЦ на 22 мај (Види православен календар на Бугарската Православна Црква).

На една минијатура на Манасиевиета хроника глостарот од XV век „го ставил - покрај кирилскиот текст - изаразот „De Cruma rege Macedonie“ [Се однесува бугарскиот кан Крум (802-814).] и „Cruma rex Macedonie“. На една друга страна, пак, на минијатурата, под ликот на бугарскиот цар Иван Александар (1331-1165) напишал дури: Sanctus Johannes Alexander Macedo (Македонец - С.А.), односно Иван Александар Македонец! Да не заборавиме дека преводот на Манасиевата хроника е направен по нарачка на бугарскиот цар Иван Александар (1331-1371), кој ете самиот си се декларирал како Македонец.

Случај Василиј Втори Македонецот- Бугароубиецот

Најубаво ќе ја разбереме византиската терминологија на луѓето по теми, ако го разгледаме случајот со византискиот император Василиј Втори Македонецот, Бугароубиецот. Василиј Втори Македонецот припаѓа на лозата на Македонците, чиј родоначенлик е Василиј Први, по потекло Ерменец, од ерменска фамилија или мешано словеноерменска, која стотина години живеела во Адријанопол-Едрене, и, поради тоа што е роден (811 г.) во тема Македонија,  во сите византиски извори е наречен Македонец, а неговата династија Македонци - „Македонос“ (Извори: 1. Ibidem, p. 228; cf. GSBH, V, p. 155 / 2. "Basil I." Encyclopædia Britannica. 2005. / 3. Abstracts from the International Conference ARMENIAN CONSTANTINOPLE organized by R.G. Hovannisian, UCLA, May 19-20, 2001, UNIVERSITY OF CALIFORNIA, LOS ANGELES, DICKSON AUDITORIUM). Така, Ерменците и сите останати националности што живееја во темата Македонија (историски Тракија) станаа по византиските книги Македонци, а Македонците оти живееја во тема Бугарија станаа Бугари. Василиј Втори Македонецот е најлутиот непријател на Самоил. Во 1014 г. кај Беласица, Василиј Втори Македонецот ја победува македонската армија на Самоил, каде убива неколку илјади македонски војници. По оваа битка,  Василиј Втори Македонецот од страна на византиските хроничари е наречен Бугароубиецот т.е. убиец на жители од темата Бугарија, а не етнички Бугари. Како што Ерменецот Василиј II стана Македонец за Византијците, така и Македонецот Самоил стана Бугар за Византијците.

Ѓорѓи Војтех, внук на царот ни Самоил, во 972 г. од Унгарија доаѓа во Македонија, каде крева востание против Византија, со цел обнова на средновековната македонска држава.  Главен византиски војсоводец во задушувањето на македонското востанието е Управникот на Драч,  Никифор Вриениј, кој Македонија ја нарекува Бугарија (како тема), но сите жители на Македонија по народност ги нарекува „племето на Словените“ (ГИБИ, том 7, стр. 115, цитат по  Сарита Параос од „Македонско Сонце“, македонски историчар од Бугарија). По востанието на Ѓорѓи Војтех, Никифор Вриениј бил назначен за управник на цела Македонија. Целта на ова назначување била, како што признава самиот Вриениј, "...преку него да се смири засилениот словенски народ" (ГИБИ, том 7, стр. 116, цитат по  Сарита Параос од „Македонско Сонце“, македонски историчар од Бугарија).

Венецијанскиот дипломат Јован Ѓакон, во најстарата Венецијанска хроника (која го опфаќала времето од 980 - 1008 год., т.е. од времето на цар Арон и на брат му Самуил), во описот за решението на венецијанскиот дож Петар Урс (980-1009) да го испрати на заточение својот син во Византија, го соопштува следното:"По извесно време Јован, кој бил на заточение во Зара (Стара Загора, з.м.) избегал најпрво во Славинија, а потоа отишол во Италија." (ЛИБИ, 7. 2. стр. 348). И одовде се гледа дека Јован Ѓакон ја нарекол новата македонска држава, т.е. Самуиловото царство, со името Славинија!

И археолошките извори целосно докажуваат дека Цар Самоил немал врска со Бугарите, ниту со царевите од првото бугарско царство. Во 1965 г. грчкиот археолог, проф. Николос Муцопоулос во црквата Св. Ахил на островот Голем Град  го отворил гробот на Цар Самоил. Грчкиот археолог во интервјуто за бугарскиот весник Стандард Њувс од Софија вели дека нашиот Цар бил завиткан во скапоцена пурпурна облека  (Standard News, Sofia, 03.09.2001, наслов: Счупена ръка доказва, че гробът е на българския монарх); во ваква пурпурна облека погребувани се само античките македонски цареви, додека ниеден бугарски цар од првото бугарско царство не е погребан по антички обичаи, во пурпурна облека. Воедно, во царската катедрала Св. Ахил се најдени записи на старословенски, најверојатно од 998 г., со содржина „тоа се троновите на Патријархот Герман, на Митрополите на Скопје, Велбужд, Сердика, Бер итн., но никаде не пишува нешто за Бугари или Бугарија  (Standard News, Sofia, 03.09.2001, наслов: „В църквата има списък на епископствата“). Во Св. Ахил мора да постои и запис на која држава и на кој народ Цар Самоил бил Император, но дефинитивно не се работи за Бугарија и бугарски народ, туку за нешто што не им одговара на нашите соседи, оти грците и бугарите по однос на ова прашање мудро молчат! По обичај, македонската историографија воопшто за ништо не се интересира, а целата историја нашите „историчари“ ни ја препишуваат од Бугарите или Србите, па затоа имаме доста контрадикторности.

1. Македонците (заедно со Србите, Црногорците, Власите и Албанците) после 972 г. од страна на Византија се крстени со политичко име Бугари, по византиската традиција, како жители на византиската тема Бугарија, додека правите Бугари се наречени Мизи, а нивната земја, правата Бугарија- Мизија. Македонци се наречени жителите на темата Македонија, која била околу Адрианопол, денешно Едрене. Во Византија, луѓето ги декларирале по административната тема од која што потекнувале, а не по народноста.

2. Затоа, Василиј Втори Македонецот, поради што потекнувал од Едрене, византиската тема Македонија, е наречен Македонец, а по ослепувањето на неколку илјадна самоилова војска е наречен Бугароубиец т.е. убиец на жители од темата Бугарија.

3. Најверојатно името на средновековната македонска држава е Славинија.

На бугарските историчари специјализирани за средновековна бугарска и византиска историја, сево ова многу добро им е познато. Самоил и бугарската држава биле непријатели, кој подоцна создал самостојна македонска држава. Но, големобугарските апетити на буржујската бугарска држава за македонската територија, од крајот на 19 век и почетокот на 20 век, мораа нешто да сторат за Бугарија да полога право на Македонија; тоа што мораа да го сторат е фалсификација на македонската историја и представување на се’ македонско како бугарско, бугаризација на Македонците итн. Затоа, во тој мрачен период за Македонија, бугарите се најактивни во фалсификација на македонската историја: фабрикуваат божемни натписи од Цaр Самоил и членови на неговото семејство во кои тие се декларираат како Бугари; тие плочи бугарските пропагандисти ги закопувале низ македонската земја. Така, до сега се пронајдени неколку такви фалсификат плочи, во Битола, Воден, Петрич, Благоевград. Сите од нив се напишани со доцна аглеста кирилица, која не е користена во 11 век, кога е користена валчестатат кирилица. Во Бугарија, испитана е воденската фалсификат плоча во Бугарскиот Национален Музеј од Софија, чиј директор г-н Божидар Димитров јавно кажа дека е фалсификат, по што се најде на тапет од бугарските шовинисти, па сега и тој сиромашкиот со сите сили сака да „докаже“ бугарштина на Македонците. Интересна е битолската плоча, каде може да се види дека бугарин е напишано како „Блъгарїнь“ или бугари како „Блъгаромь„  (Р.У. - Скаловска, Записи и летописи. Скопје 1975. 43-44.), запис во бугарска словенска редакција од 13/14 век; поимот бугар во 11 век се пишувал „болгар“. Се мисли дека битолската плоча е поставена во јули 1916 г. во Чауш Џамијата во Битола, од страна на  Стефан Л. Костов, „етнограф при Първа българска армия“, кој ја харал Македонија за време на бугарската окупација на Македонија.

За времето на Самуил сто мостови на Дрим

Виктор Цветаноски

http://www.kultura-struga.com.mk/gallery.asp?lang=mac&izdanie=01&avtor=993&mediaid=2230">         Струга е словенски град, сместен на двете страни на Црн Дрим, опкружен со питоми ливади и градини.
        Се претпоставува дека античкиот град Енхалон се наоѓал во самата близина на рекичката климетица. Стариот историчар Полибие дава податоци за тоа дека Енхалон во 334 г. П.н.е. Во борбите меѓу древните Македонци и Илирите кои живееле во воие краишта, бил освоен од страна на Филип II. Во 148 година п.н.е. Градот потпаднал под власта на Римјаните, кои го изградиле прочуениот пат Виа Егнација, кој поминувал низ Енхалон.
        Со навлегувањето на Јужните Словени во Македонија, на брегот на Охридското Езеро стигнале припадниците http://www.kultura-struga.com.mk/gallery.asp?lang=mac&izdanie=01&avtor=993&mediaid=2231"> на племето Берзити (Брсјаци). Се претпоставува дека Берзите, кон крајот на VI век и во почетокот на VII век ја основале денешна Струга. Во тоа време околу устието на црн Дрим се протегало мочуриште, кое вероватно го опфаќало целото денешно Струшко Поле, и кое било богато со растителен свет и со диви животни. Околината на овој град, со Охридското Езеро, со реката Црн Дрим и мочуриштето, Берзитите ги потсеќала на нивната татковина и им давала можност за развојот на ловот и риболовот, а за што биле големи ловци и риболовци.
        Струга вистински влегува во историјата за времето на Климент Охридски, чија што просветна мисионерска деј http://www.kultura-struga.com.mk/gallery.asp?lang=mac&izdanie=01&avtor=993&mediaid=2232"> ност постепено ги опфаќала Струга и Струшко. И во овие краеви, како и во другите делови на Македонија, Климент имал свои ученички групи, и помага да се оформуваат училишта во црквите и манастирите. За време на Климент, во Струга се вршени плански оплеменувања на дивите дрвца со калеми од Грција. За присуството на Климент Охридски во Струга зборуваат, покрај другото, и следниве топонимски имиња: реката Климетица и Клемент Маало.
        За време на своето владеење цар Самуил пројавил големо интересирање за Струга. Тој наредил да се исуши мочуриштето околу Црн Дрим, за да се користи за земјоделство и за отстранување на маларичните комарци. Работите биле бесплатно завршени и биле ископани многубројни к http://www.kultura-struga.com.mk/gallery.asp?lang=mac&izdanie=01&avtor=993&mediaid=2233"> анали. Самуил, исто така, наредил да се изградат сто мостови, кои се изградиле, и на градот му дале многу поубав изглед.
        Со пропаста на Самуиловото царство, и со доаѓањето на Византинците. Струга била изложена на сурова експлоатација. Подоцна потпаѓа под бугарска власт.
        Со ширењето на српската власт, цар Душан ја вклучил и Струга во неговата држава. Во тоа време, за Струга и охрид за управител бил именуван таткото на Вук Бранковиќ, Бранко Младеновиќ. И тогаш Струга била позната како рибарско ловиште. Цар Душан во една повелба, градот Струга го споменува како рибарско ловиште подарено на храмот Света Богородица Перивлепта, во Охрид.
        Со цепкањето на Српското царство Струга едно одредено време била под власта на крал Волкашин и Крале Марко, кои со неа владееле еден мал временски период.
http://www.kultura-struga.com.mk/gallery.asp?lang=mac&izdanie=01&avtor=993&mediaid=2234">         За време на турското владеење, Струга ја доивува речиси истата судбина како и другите македонски градови. За тоа време градот станал верско средиште. Црквата Свети Ѓорѓија во тоа време станала центар на препишувачка, а веројатно и на оригинална книжевна дејност. Градот имал повеќе свештеници. Во тој период, Струга се развива во друг правец. Положбата на патот Битола-Охрид-Елбасан, условува градот да стане големо распаќе, трговски центар и богат житен пазар. Во тоа време се споменува и Струшкиот панаѓур, кој привлекувал голем број трговци од Македонија и Албанија и од другите краишта на Османлиското царство. Струга сè повеќе се развивала така што при крајот на XIX век имала повеќе од 4.500 жители.

-------------
http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

St Sophia - Ohrid

Plaosnik - Ohrid

St Naum- Ohrid

ОД „ХРОНИКА" НА ВИЗАНТИЈСКИОТ АВТОР ЈOAH СКИЛИЦА /XI ВЕК/

ОПИШУВАЊЕ НА НАВЛЕГУВАЊЕТО НА ВАСИЛИЈ II БУГАРОУБИЕЦ"...Императорот Василиј Бугароубиец, кој сакал да одмазди на Самуил за стореното ги собрал ромејските војки и решил сам да навлезе во Бугарија. Тој навлегол во Бугарија през Родопите и реката Хеброс /Марица/. Го оставил во тил магистар Лав Мелисин и му заповедал да ги, пази проходите, а самиот тој, како преминал през теснините и горите, крај Триадица, наречена порано Сердика /Софија/, стигнал до едно село, наречет Стопонион /Ихтиман/, се разположил на логор там и започнал да обмислува како да ја овладее со обсада Сердика..."


ЗА ВОСТАНИЕТО НА ЦАР ПЕТАР ДЕЛЈАН ВО „ХРОНИКА" ОД СКИЛИЦА„Тој разгласил, дека е син на Роман, синот на Самуил и го бунтувал народот на Бугарите, кои одскоро го положиле вратот под јарем и силно се стремеле кон слобода. И така луѓето му повервували на зборовите и го провозгласили за цар на Бугарија. Кога тргнал од таму преку Ниш за Скопје, кој е главниот град на Бугарија, тие известувале за него по патот и го славеле."

ЦАР ИВАН ВЛАДИСЛАВ ВНУК НА ЦАР САМУИЛ

и син на Арон води долга и нерамна борба за запазување на државната независност на земјата. За народноста на Самуиловиот род сам Цар Иван Владислав споменува во еден каменен надпис одкриен во град Битола во 1956 година при дособорувањето на Чауш џамия. Надписот е широко познат на историчарите и се запазува во Историскиот музеј во Битола.

НАДПИС ВРЗ ПЛОЧАТА НА ЦАР ИВАН ВЛАДИСЛАВ„Во 6523 година од сотворението на светот се обнови таа крепост sидана и правена од Јоан самодржец Болгарски и со помошта и со молитвите на пресветата владичица наша Богородица и застопувањето на врховните апостоли таа крепост беше направена за убежиште и за спасување и за животот на Болгарите. Започната беше крепостта Битола во месец октомври во 20 ден, а се заврши во месец ... во крај. Тој самодржец беше Болгарин по род внука на Никола и Рипсимија благоверните, син на Арон, кој е брат на Самуил цар самодржавен и кој двајцата ја разбија во Штипон грчката војска на Цар Василиј каде беше земено злато ... а този в ... цар бидува разбиен од Цар Василиј во /6522 година од сотворението на светот во Клуч и почина во крај на летото."

 

“After the death of John Tzimisces, a revolt broke out in the Macedonian region, led by the provincial governor of Macedonia. The rising took on serious proportions and became a war of liberation, which spread over the whole of Macedonia and sought to remove the greater part of the Balkans from Byzantine rule. On hearing the news of the rising, Boris II, the Tzar of the Bulgars, together with his brother, Romanus, fled from Constantinople, but was killed crossing the border; Romanus reached home, but could lay no claim to the crown because he had been castrated by the Byzantines.”

“Little by little he (samoil) gathered under his sway the whole Macedonian reion except Thessalonica, the old Bulgar territory between the Danube and the Balkan range, Thessaly, Epirus, part of Albania including Dyrrachium, and finally Rascia and Dioclea. The Bulgarian Patriarchate, abolished by Tzimisces, was also able to celebrate its revival under Samuel…………Politically and ecclesiastically, the new empire was the direct descendant of the empire of Symeon and Peter, and was regarded by Samuel and the Byzantines alike as being simply the Bulgarian Empire. For apart from Byzantium, only Bulgaria at that time possessed a tradition of empire with a patriarchate of its own. Samuel was entirely committed to these traditions. But in reality his Macedonian kingdom was essentially different from the former kingdom of the Bulgars. In composition and character, it represented a new and distinctive phenomenon. The balance had shifted towards the west and south, and Macedonia, a peripheral region in the old Bulgarian kingdom, was its real centre.”
Page 301-2.

An almost IDENTICAL situation to that of the East-West Roman Empire(s).

Just so you can see how irrelevant medieval terms are when it concerns today, on page 266 Ostrogorski says that the Bulgar Khan Symeon has refered to himself as Emperor of Romans on a seal, such was his desire to become the global emperor of all.

“For Basil II, the struggle with Samuel became his chief task and the annihilation of Samuel’s empire his life’s ambition. He seems to have sought the support of other Balkan rulers against the powerful Macedonian Empire….”
Page 307.

With the introduction of Christianity and Slavonic learning in Bulgaria, Boris assured that the Bulgar-Turks had seen their last days of influence in Bulgaria, it was now, due to the missionary work of Kiril and Metodi, a solidly Slav state.

“Constantine’s first step was to invent a Slavonic script (the so-called glagolithic alphabet); he then proceeded to translate the Bible into Slavonic (using the Macedonian Slavonic dialect).”
Page 229.

JOHN SKYLITZES, SYNOPSIS HISTORION

The Battle of Kleidion, 29 July 1014

Reigns of Basil and Constantine, c. 35 (ed. Thurn, pp. 348-9)

naemnik напиша: Boogie напиша: Mnogu ubav primerok, ima gi poveke i stojat vo Ohridskio Muzej, gi vidov Letovo. Od Citadelata na Samuil sa!

Најголемиот дел нови археолошки откритија на локалитетот Цареви кули се од раниот антички период и укажуваат на фактот дека таму пред и по изградбата на тврдината континуирано постоел живот во различни историски фази, а не само во средниот век како што досега се сметаше. - Последните ископувања покажаа дека тврдината најверојатно постоела и во македонско-хелинистичкиот период односно во 2 или 3 век пред нашата ера. Во претстојните конзерваторски и реставраторски работи ќе можеме да извршиме одредени интервенции, пред се на јужниот влез, каде што има најмногу сочувани артефакти - вели Зоран Рујак, археолог во Заводот-музеј од Струмица и раководител на проектот за археолошко истражување на овој локалитет.
Интензивните археолошки истражувања моментално се насочени кон дефинирање на источниот и западниот бедем од крепоста, а јужниот е веќе истражен, при што се потврдени и некои досегашни, но утврдени се и нови сознанија. По завршувањето на археолошките работи, веќе во текот на наредниот месец ќе биде изработен комплетен елаборат за конзервација и реставрација на тврдината Цареви кули, чијашто реализација ќе почне напролет. За оваа намена од Европската агенција за реконструкција и од буџетот на општината Струмица се обезбедени околу 460.000 евра.

...military "revolutions which accompanied the growth of absolutist despotism. 
With the powerful and astute upstart BASIL I. the MACEDONIAN (867-886) the 
so-called Macedonian Dynasty came to the front, the first representatives of 
which after Basil (like himself and Caesar Bardas before him) are of outstand 
ing importance for the fostering of the accepted Greek culture and science ; they 
have much less importance in their character as rulers. These were LEO VI. 
the PHILOSOPHER (886-912) and CONSTANTINE VII. PORPHYROGENITUS (945- 
959), who attained the throne when seven years old, but only obtained govern 
ing power after the fall of ROMANUS LEPAKENUS and his sons. Under the 
youthful ROMANUS II. (959-963), who lived only for pleasure, Byzantine military 
capacity obtained the re-conquest of Crete by NICEPHORUS PHOCAS, who was 
raised to the throne by THEOPHANO, the widow of Romanus, as NICEPHORUS II. 
(t 969). In him and his successor, JOHANNES TZIMISCES (t 976) the Empire found 
two capable soldiers and powerful men, and BASIL II. (976-1025) broke the 
power of the Bulgarian Khan SAMUEL with terrible energy, restored the autho 
rity of the Empire in the north ...

khan Samuel пишува

и сигурен сум дека наемник го видел

From the book "A Woman In The Balkans" by Winifred Gordon, 1918

наемник - ова е од твој извор

It was during the reign of the Tzar Samuel that one of 
the most tragic events of past history occurred an episode 
which has been kept alive in the hearts of every Bulgarian 
by poems which as children they have learnt and sung round 
the fireside on whiter evenings. King Bazile of Byzantium, 
" the Bulgar Slayer " as he was called for his atrocities, had 
defeated the Bulgarian forces