Зоон Поетикон
Испечатено од: IDIVIDI forum
Категорија: Стил на живот
Име на форумот: Уметност , култура и традиција
Опис на форумот: Литература, театар, сликарство, дијалекти...
URL: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=27225
Датум на принтање: 27.Април.2024 во 19:15
Верзија на софтверот: Web Wiz Forums 10.03 - http://www.webwizforums.com
Тема: Зоон Поетикон
Постирано од: Анастеа
Наслов: Зоон Поетикон
Датум на внесување: 03.Јули.2014 во 00:19
|
Имаме тема за стихови кои ве допреле, за љубовна, за еротска поезија... Темава нека биде за се' што ви е убаво од поезија, а не спаѓа во претходно споменатите. За сите Зоон-поетикони кои сакаат убава поезија, без разлика дали е социјална, ангажирана, политичка, современа, традиционална, рефлексивна, странска, домашна, римувана или во слободен стих... Ќе почнам со една од Јовица Ивановски: Опаку од инаку Вревата ја опишуваш кога е тивко, тишината кога вревата е неподнослива.
Ноќта ти ја красат сончеви зраци а утрата ѕвезди што не виделе облаци.
На море пишуваш континентални песни а за морето кога планините ти се соседи.
Љубовта кога гали, немаш време за стихови, но по неа и сè до следната, ја љубиш хартијата.
За смртта најмногу пишуваш во младоста а за младоста кога на животот му доаѓа крај. ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Коментари:
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 03.Јули.2014 во 00:31
|
Сенки Имам песни кои никогаш не сум ги напишал, а знам дека ги имам и се мои; тоа се песни кои воопшто нема да ги напишам - ним им` е дадено да живеат како сенки. Се` мислам дека штом ќе се обидам да ги пуштам во светот на виделината ќе им` го збришам превезот на магијата како правта од крилата на пеперутката. Па ќе ми паднат немошни пред нозете, и нема повеќе да бидат тоа што биле... После ќе жалам задека сум посакал да им` го дадам она што го немам. Но жалта тука нема да помогне, пеперутките втор пат не ќе полетаат... Не, тие песни нема да ги напишам, ќе ги чувам за да не станат никогаш стварност. Гого Ивановски ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 03.Јули.2014 во 00:41
|
Тагата и дождот Дождот не знае за тага. Тој само така еднолично ромори и ги кисне покривите, тротоарите и гранките. А кога во нашите очи има влага, кога тага во нив ќе проговори, тогаш, лепејќи ги за прозорец дланките, имаме обичај да велиме, дека врне тажен, есенски дожд. И долго од прозорецот не се делиме. Гого Ивановски ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: fiks
Датум на внесување: 03.Јули.2014 во 00:50
Што не ќе ти текни  ------------- Само шлаг пена ќе бидеме. Ни воздух,ни оган,ни вода,туку шлаг пена, само шлаг пена ќе бидеме и можеби неколку жолти ракии. |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 03.Јули.2014 во 00:53
Ќе ми текне и некој Втор Фиксов закон  ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
fiks напиша:Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 03.Јули.2014 во 23:37
|
Парадокс Се наоѓам во расчекор помеѓу желбите и можностите. Можеби сакам повеќе отколку што можам, а можеби можам повеќе отколку што сакам. И во двата случаи, на средина сум. Ниту можам колку што сакам, ниту пак, сакам колку што можам. Вероника Костадинова ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 05.Јули.2014 во 17:04
|
Одмор Спушти ја завесата на прозорецот, да стане полутемнина, притвори ја бесшумно вратата, притаи се. И ништо не ми расправај, ништо не ме прашувај - да биде тишина: сакам за миг да замислам дека сум сам, дека сум стасал на некој завој од вековечноста времето кај што запрело - каде што луѓето не ги познавам, каде што никому нема што да дадам, каде што од никој нема што да земам... Каде што се` е така како што е. Некаде кај што тишината на беспристрасноста ги израмнува нерамнините на желбите и барањата. И како далечен патник без пристигање да го спуштам за миг багажот. Потем леко да поминам со рака врз капките на челото набабрени. Спушти ја завесата на прозорецот, во полутемнината сакам да замислам - дека се одмарам. Гого Ивановски ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 22.Јули.2014 во 01:03
|
Залегнат врз стихови Стихови имам насекаде околу мене, лебдат низ воздухот ми треперат под прстите како оган пред цигара ми се пикаат во косата ме чешаат под носот ми го гребат грбот ме пречекуваат во креветот како нежна топла мазна жена ми лазат по нозете ми ги лижат градите стиховите ми се пикаат во папокот и таму длабат насекаде околу мене стихови врз мене стихови и под мене стихови како нежни пеперутки како златна прашина бегаат пред допирот како јато неми риби во рибникот на небото кое златно свети златно како молчење Игор Исаковски ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 22.Јули.2014 во 11:06
|
Ентропија Дозволивме Дел по дел Скоро внимателно Да се гради Ентропијата. На крајот се најдовме Некако... Зачудени од хаосот. Јана Колева ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: zamislena
Датум на внесување: 01.Август.2014 во 15:16
|
Портрет на животот Почнав да си го цртам животот Се во него преживеано Доловував моменти среќни и тажни Бои плетев како баба џемпер Црната, асоцијација на болката Белата, асоцијација на среќата Цртав и ги оцртував местата Оние, чинам немаат ни среќа ни тага Нив со црвено ги обележав И на крај забележав Како в срцето имиња има испишано Твоето, чинам прво беше Го обележав со црвена, онаа како на ружите Беше обвиткано со булките на една ливада Бог ми беше сведок на испишувањето Буква по буква, шест се вкупно И вечно обележано со среќа За вечната среќа од Бога дадена За таа сакам во тебе Бог да ја излее Изобилно на оваа проклета земја Изобилно, за вечно да трае Сакам и вечно би се молела за неа Бог тебе да ми ти ја даде Бидејќи, среќата твоја, мене ми е благослов Како што и Бог ми те даде во животот мој Благослов врз благослов, твој да биде! Јули, 2014 С. Трповска |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 27.Август.2014 во 00:05
|
Не заборавај да бидеш среќен Полека умира оној кој не патува, оној кој не чита, оној кој не слуша музика, оној кој е незадоволен со себе. Полека умира оној кој ја уништива сопствената љубов, оној кој не прифаќа помош. Полека умира оној кој е претворен во добри навики,поставувајќи си секој ден исти ограничувања, оној кој не ја менува рутината, оној кој не се осмелува да облече нова боја, оној кој не се осмелува да разговара со некој што не го познава. Полека умира оној кој бега од страста од нејзиниот бунар на емоции оној кој дава сјај во очите или напуштените срца. Полека умира оној кој не се менува кога е незадоволен од животот, работата или љубовта, оној кој не сака да се откаже од својата сигурност поради несигурност, оној за кој истото важи и за неговите соништа, оној кој нема да си дозволи ниту еднаш во животот да оди подалеку од дадениот совет ... Живеј денес,прави денес,ризикувај денес! Не дозволувај да умираш полека, Не заборавај да бидеш среќен! Пабло Неруда ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 27.Август.2014 во 11:20
|
Патувам Патувам затоа што ја надраснав замаглената шпиунка од вратата на мојот дом низ која ја мерев среќата на луѓето според големината на нивните чекори. Патувам затоа што низ прозорците на старите вагони со секој нов крик на шините ја поседувам најголемата колекција на слики кои никогаш не се исти, патувам затоа што мојот патнички багаж го носат сите реки покрај кои поминав додека се обидував да најдам доволно широко речно корито кое ќе ја собере радоста на мојата мисла, патувам затоа што сакам да ги нижам годините како прегледани билети на кои се потпишани сите мои спомени. Патувам затоа што не сакам илјадниците очи што ѕиркаат од необраните распукани калинки во мојот двор секојдневно да ми ја мерат среќата низ големината на моите чекори. Мане Манушев ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 13.Септември.2014 во 00:43
|
Песна на една певица Најважно е случајното, мигновеното, единственото, тоа како се допреле во неповторлив допир дрвце до кибрит, вода до оган, рака до гради - ете го основното! Најважни, велам, се ефемерните работи, еднаш случени, забележани, видени, чуени само еднаш - како твојата песна од која премре душа! Зар таа не кружи далеку некаде околу нашите нимбови и орбити и зар јас не сум единствениот под кубето на вселената што постојано таа песна ја слуша. Блаже Конески ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 13.Септември.2014 во 00:48
|
Струмиче Еве ќе развијат в бавча струмичињата. (Така, по наше, ги викаме хризантемите). Набабрува споро жолтиот напон на нивниот цут, уште е тој како стиснато детско раче. Мое струмиче, ти го пречека со треперлива мисла овој човек што зачекорил кон староста. Јас сум тој што ја откри убавината на твоето чело, мекиот повев на влакненца по двете слепоочници; но ти се исправаш со самосвеста става, со меки жолти реси во чудна чистота. Се оцртува твојот лик во проарачниот воздух на есента — и немам јас право, не можам ни да ја допрам чистата душа што ме надраснала. Минаа така убавите денови на оваа есен. Многу те засакав, а сум беспомошен да задржам макар привид на среќа. Залудно вети да ги снема моите тажни песни — шумоли есента, вене, сета во моите жили. Блаже Конески ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 02.Октомври.2014 во 00:09
|
Пак Блаже Конески, меланхолично-есенска... Починка Есенва е мирна, просветлена сета. Човек сака негде далеку да шета. Убавино, ти ме заморуваш веќе. Сè ќе минам кое со возбуда мами. Има такви места каде што сме сами. Убавино, ти ме заморуваш веќе. Смирноста е мудра, страсноста е глупа. Ќе седнам во паркот на некоја клупа. Убавино, ти ме заморуваш веќе. И долго ќе седам, со цигара во рака. Вечерта што иде ќе ја чекам така. Убавино, ти ме заморуваш веќе. ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: zamislena
Датум на внесување: 17.Октомври.2014 во 23:03
|
ЖИВОТ Точка ...и ...Вселена. Тоа е животот... Пространство волшебно, од многу Светови... Вртлози и бури, сончевина и сјајност. Умор и одмор, нектар и пелин. Амброзија Боговна, в срце засадена... Чекорот во него времето го засекува, расфрла светулки по патот мрачен... Марија Конеска |
Постирано од: outlook123
Датум на внесување: 13.Ноември.2014 во 23:09
|
Tе пуштив во моја близина На блискоста на љубовта не и требаат причини, не и требаат услови, не и е потребна проверка, не и треба ниту голема импресија - сето тоа може да биде храна, на гулабите на сопствениот балкон. Те пуштив во своја близина - дури тогаш, кога можеше да засакаш од мене-себе. Од тој час ништо друго и не правеше, туку проверуваше дали ти ја исполнувам желбата. Од тој час, постојано ти докажував дека сум. И чекав, да се откажеш од проверка и да со доказите, ги нахраниш гулабите на својот балкон. "Бела кула" , книга 28. ------------- едно е - не се две |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 16.Декември.2014 во 23:49
|
Таа соба Тоа е таа соба во која научи како да се справуваш со студ и празнина, со чад, секогаш премногу чад околу тебе, и звуци кои само од тебе доаѓаат: тоа е таа соба во која разговаравте, во која безумно се љубевте, и мирисавте еден на друг, и заедно сонувавте. Таа соба е вашето засолниште од светот, тоа е нешто кое ќе мораш да го понесеш со себе каде и да тргнеш. А како се носи една соба, за две души, насекаде низ животот? Како да се понесе таа соба во која си ги завршувавте речениците, небаре слапови во поток од глечери? Додека некаде напред светка, заедно го наоѓате патот. Звуците, како што треба, доаѓаат од вас, двајцата. Одеднаш, како од едно, така доаѓаат звуците... Игор Исаковски  ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: outlook123
Датум на внесување: 17.Декември.2014 во 17:27
|
Ако сакаш да ти бидам пријател, тоа веќе сум! Ако мислиш дека сум ти непријател, зарем веќе не сум? И во двата случаи е до мене - дали ќе го поделиме искуството на спротивности а на тебе дали ќе се сложиш со мене Eдно без друго, не e. Марина.Ј ------------- едно е - не се две |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 31.Декември.2014 во 02:13
|
ПЛЕМЕ ОД ДВАЈЦА Не е само тој мирис што ме распаметува: Игор Исаковски ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: outlook123
Датум на внесување: 16.Мај.2015 во 17:41
|
mi se aresa temava .. Ženiš se pre tridesete, jer tako treba. Normalan si. Imaš dvoje dece. Diplomu. Posao. Račune za struju. Račune za telefon. Letovanje od deset dana. Možda 15. Escape weekend u Beč. Plus zdravstveno osiguranje. Plus životno osiguranje. Penzijsko osiguranje. Račune za grejanje. Žuriš kući iz kancelarije. Danas je nedelja. Vodiš ljubav svake druge nedelje. Sa ugašenim svetlom. Mirno. Misionarski. Nekada i četvrtkom kada ti otkaže psihijatar. Budi normalan. Petak je dan kada ti tvoja jednostavna žena kuva boraniju. Odustao si od sna da gajiš pčele. I od toga da se često smeješ. Ideš u teretanu, jer tako treba. Voziš se u koloni. Nikada ne pretičeš. Nešto ne umeš više da voliš. Želeo bi. Kasnije i to nestaje. Lažeš da si dobro. Lažeš da se smeješ. Lažeš. Ne smeta ti prašina na omiljenoj ploči. Na celom gramofonu. Pušiš krišom. Psuješ vozače. Psuješ pešake. Psuješ bicikliste. Psuješ komšije. Psuješ ženu. Psuješ decu. Psuješ Boga. Psuješ život. Računi, računi, računi. Imaš previše bora. Imaš par godina u inostranstvu. Neka bežanja od sebe stvarnog. Opiješ se nekada Nikad sam. Sa društvom. Jer tako treba. Pevaš, jer kažu da su takvi ljudi radosni. U avgustu otplaćuješ kredit. Imaš 20 godina više. Čekaš lift. Jezivo si miran kad se pokvari. Čekaš u redu. Čekaš u banci. Čekaš da ti žena ponovo kaže "volim te". Čekaš da je opet zavoliš.Čekaš leto. Čekaš da odškoluješ decu. Čekaš da udaš ćerku. Čekaš da oženiš sina. Čekaš da se penzionišeš. Čekaš sledeću godinu. Čekaš sledeću godinu. Čekaš sledeću godinu. Čekaš sledeću godinu. Čekaš sledeću godinu. Čekaš svetla vremena. Čekaš bolje sutra Da budeš srećan. Izuj se. Hodaj bos. Tada smeš da hodaš i po travi. Kupaj se dok sviće. Pričaj o stvarima koje voliš. Nikada ne obrći palačinke nožem ili rukom, samo bacanjem u vazduh. Odlepićeš je sa plafona, ne brini. Nauči da razbijaš jaje jednom rukom.Igraj se u supermarketu uslužnom kasom, to je blagodet. Ljuljaj se u tri ujutru. Naruči 5 kugli sladoleda. Nasmej se upozorenju ‚‚samo za decu ‚"Prođi ispod prskalica u parku! Stani ispred vrata sa senzorom, pljesni, pa se pravi da su se otvorila na tvoju komandu. Baci kap, dve vode na vrelu ringlu i zamisli da si čarobnjak koji baca čini (ako nemaš ‚‚senzor vrata" blizu kuće) Šetaj pored reke. Gurni prst u reku, nećeš ostati bez njega. Vodi ljubav. Ujutru. U podne. U sumrak. Uveče. U dva. U tri ne možeš, tada ideš da se ljuljaš. Vodi ljubav stalno. Svuda. I ne sa svakim. Nikako ne sa svakim. Ako imaš priliku da vodiš ljubav na nekom krovu zgrade, po slikarskom platnu uvaljan u boje, umočene kose u temperu URADI to. Ako nemaš tu mogućnost, prvo kupi platno, stvori je. Slikaj - sa njom. Ili njim. Okačite sliku iznad kamina. Neka vas svi gosti uvek pitaju čija je slika. Zagonetno se smešite. Držite se za ruke ispod stola. Pomazi je po stomaku gde je remek delo vaše slikarske tehnike. Ljubi. Grli. Golicaj. Pleši. Praštaj. Maštaj. Putuj. Ne propusti pravljenje figurica od plastelina - kako kaže divna Dženita iz Tuzle - bez prijatelja da ga upotpune ovaj spisak i ne vredi mnogo, još je bolje kada su prijatelji ovako maštoviti Ne propusti prvi jorgovan. Ni poslednje lubenice. I to da se umažeš jogurtom. Ili da pričuvaš nečijeg mezimca. Smej se. Mnogo se smej. I ne pokrivaj usta rukama, jer imaš jedan krivi zub, samo neka je zdrav. Više bole krivi putevi u životu. Pravi musaku. Pravi porodični turnir u kartama. Čitaj ceo vikend. Pokisni. Slušaj muziku rizičnih decibela. Okreči sobu u žuto. Pevaj, ako tako osećaš. Plači, ako tako osećaš. Kupi šator. Najveći u radnji.I opremu za kampovanje. Slaži sl*galice. Zovi redovno roditelje, jer tako želiš. Javi se iako je prekasno. Posoli ako nije slano (osim ako imaš visok pritisak, onda samo prazan slanik tresi iznad jela, videćeš da će postati slano samo od sebe)Mmm... ipak nemoj cipelama na kauč NE zaboravljaj prijatelje. Ne zaboravljaj stvari po ‚‚džepovima", tu su neke važne sitnice. Stavi malo više pene u kupku. Uuu, i pravi balončiće. Pričaj "po starinski". Nemoj baš UVEK kakiti o tome da zapravo, kada vidimo dve duge postoji samo jedna duga, a da je druga njena refleksija i da je to obmana našeg oka i uma. Nekada se samo obmani ( Uh, kako bi mi ovde, umesto samo legla neka psovka, iako ne treba psovati ) Zato ispravka – Nekada se samo jebeno obmani i uživaj u dve duge! Pričaj o stvarima koje voliš. Pričaj o ljudima koje voliš. Nije teško naći ljude prema kojima nisi ravnodušan. Nije teško voleti. Pričaj i o stvarima koje te muče. Pričaj.I slušaj. Budi brižan i samilostan. Pomoli se onda kada iskreno osećaš. Neguj ljubav. Govori MI, umesto Ja. NE beži od sebe.Ne plaši se. Lep si i nasmejan i namršten. Pa šta ako znaš samo dva akorda na gitari. Izgradi u sebi, ne oko sebe. Zasadi hektar kalemljenih trešanja. I praske, ako tako želiš. Donesi joj seme za nanu i origano sa službenog puta. Čekaj, pa ti nemaš službeni put. Postao si ono što želiš. Onda se odvezi biciklom do pijace i kupi. Budi kreativan, NIŠTA NIJE GLUPO ako je namera prava. Oboji svoj svet.  ------------- едно е - не се две |
Постирано од: zamislena
Датум на внесување: 30.Јуни.2015 во 20:26
 Milicu Stojan voleo Stojan plati haljinu Bogat nece Stojana Majka zakuka, uze haljinu Bog ih sastavi |
Постирано од: Анастеа
Датум на внесување: 01.Октомври.2015 во 23:25
|
Политички коректна песна Си ја продавам асистентката на продажба одбивам да носам градник месо боја, најдобро ми прилега сопствената кожа дури и одрана. Елена Пренџова ------------- http://www.youtube.com/watch?v=QCQTr8ZYdhg&feature=related" rel="nofollow - Прав сме и ќе бидеме. Ни воздух, ни оган, ни вода, туку земја, само земја ќе бидеме и можеби неколку жолти цветови. |
Постирано од: outlook123
Датум на внесување: 25.Октомври.2015 во 12:19
|
Насмеана си душо моја Насмеана си душо моја и во толпата одлично се снаоѓаш весело разговараш на сите теми вртејќи ги зборовите вешто како жонглер кому топчињата никогаш од раце не му паднале освен, освен можеби делови од животот кој го составуваш по неколку пати во денот и секој пат ко ќе го натокмиш излегува дека имаш вишок делови знаеш, како секој поправен апарат и се прашуваш дали еден ден ќе успееш да се составиш од едно големо НИШТО еве си душо моја насмеана во усните и тага во очите со тој црвен кармин чија нијанса одлично ти стои го топиш во црно вино за да може срцето да ти се обои и со кралско движење на раката косата си ја местиш небаре даваш некому благослов и пееш, ах пееш како никогаш досега ѕвониш и гласот ти е мирен како мајчина рака ама душата, ете таа ти знае таа ти трепери како по жица да одиш а удолу амбис кој право во очи ти гледа и колку погласно пееш, толку подлабоко нуркаш и само едно лесно движење те дели од онаму, долу па заќутуваш и трепнуваш неколкупати отпочнуваш неврзан муабет без никакво значење ја земаш ташната која наликува на куфер во која освен шминките и паричникот си ги чуваш и спомените за сопствениот мир и еве си, чепркаш по несесерот со навезени пилиња несвесно со прстот ги галиш како да ќе оживеат ги мамиш да ги отворат клуновите ете барем тие да го кажат она што го има премолчено твоето пиле она што ти седи замолкнато во градите, во срцето и еве си, повторно насмеана со чашата во рака наздравуваш проклетство, ќе пиеме за животот а за нас по смртта ќе пијат и знаеш дека силна си и ова да го истуркаш дека плеќите ќе ти го искрепат и овој товар и дека што и да е, добро ќе е ма по ѓаволите се’ да оди, добро ќе си и ќе пееш повторно но овојпат навезените пилиња во ташната ќе ти спијат а ќе пееш заедно со она што во срцето од раѓање го носиш со отворени дланки и душа распослана ќе седиш спокојна во силата која во секое ковче ја носиш душо, душо моја Aна Бунтеска ------------- едно е - не се две |
Постирано од: outlook123
Датум на внесување: 01.Февруари.2016 во 11:38
|
За чоек треба пилето да ти пее душата да ти е ширум отворена без ќепенци и капии без синџири и катанци срцето да ти љуби незатруено и чисто без да става на кантар без да фаќа кусур ама чоек чоек да имаш пред себе треба оти само тогаш вреди да се дава без резерва без задршка и мерење за чоек пилето во гради да ти запее оти инаку ко во кафез е та лажи го задевај го ќе молчи и ќе се прпелка ама глас не ќе пушти оти ништо нема да го прелаже “да најдеш...чоек за себе да најдеш” покојната ми баба велеше “ќе го видиш ама не со очи ќе го чуеш ама не со уши ќе го сетиш со срцето со душата ќе знаеш кога внатре ќе ми ти запее пилето ќе ми ти се разбуди ете тогаш ќе знаеш и не биди будалче да го сочуваш горделива да не си биди умна мудра биди оти се’ друго е лага освен песната на пилето во срцето што ти е” за чоек само за чоек вреди чоек да пати да прегори од љубов да се стопи пепел да се стори и од пепел пак да никне заедно со пилето она во срцето што го носиме она што пее само кога чоек со чоек ќе се најде ana ------------- едно е - не се две |
Постирано од: outlook123
Датум на внесување: 23.Март.2016 во 12:22
|
· Молчи, ако на чоека немаш нешто убо да му кажиш Ако на чоека немаш нешто убо да му кажиш Ако на чоека немаш нешто убо да му кажиш Молчи си пиле и не си ја погани устата Оти чоек сам знај за шо арен не е И не му треба твојот отров за да го дотепа Кажи му ја убајната во него Погали му ја со збор душата Јазикот да ти биди ко да си го гушнал Со милост во очите кажи му збор-два Ама убај да се Да бидат миризливи ко на доенче здивот И чисти ко детска игра Нека бидат невини ко млада невеста И мудри ко стар чоек Гали го чоек Кажи му го убото во него Оти некогаш оќоруваме Некогаш, ете така низ животот ослепуваме Та сами себе не можиме да се видиме И троа лоши стануваме Троа полни нетрпение и нервоза Пиле На таквите луѓа нешто убо да им кажиш Оти подзаборајле Та потсети ги на чоештината Покажи им ја љубовта Во твоите очи себе да се видат како во огледало За да можат да се засакаат За да можат глата да ја кренат Над сите јадови да се исправат И чекорот посигурен да им е Да знаат оти сами не се Оти уште некој љубов во срцето за нив има И ќе видиш Ех пиле, ќе видиш како ликот им се менви Како ќе засветат Како од милост и боја во образите ќе им се врати И грбот како кроце им се исправа Та смеата ѕвонлива им станува Како од болест да оздравеле А несреќата и тагата болест се Зато Ете зато треба чоек со чоек да се чува И со убост да се гоштева Со збор и рака подадена Ама не за да турни и навреди Туку да го избавиш чоек некогаш од сам себе Како што некој некогаш и тебе од себе ќе те спаси Гали ги луѓето Гали и сакај ги Оти векот тука на сите ни е краток А часот дур да дојди, чоек биди И памти ми ги зборојте Молчи пиле, молчи и врви си по патот само молчи и устата не погани ја ако на чоек немаш ништо убо да му кажиш Ана Бунтеска ------------- едно е - не се две |
Постирано од: outlook123
Датум на внесување: 20.Април.2016 во 16:00
|
знаеш ли нешто погрдо од непрекинато додирнување на битието? - во кое не можеме да влеземе! се сакаме како да сме поврзани едни со други, со испружени раце а не успеваме да се споиме имаме желба да се вплетеме, но нашиот занос е судир еден со друг го препознавате? ма не битно кој е авторот и каков е преводот ------------- едно е - не се две |