Животински и растителен свет

Кога ќе наполни четириесет години неговите долги и еластични канџи повеќе не можат да ловат плен, а со тоа не можат ни да се исхрануваат.

Митот за орелот кој започна да кружи и на интернет е стар исто толку колку што постои оваа моќна птица. Се пренесувал од колено на колено симболички објаснувајќи го созревањето на човекот. Порано човекот живеел во многу поголема хармонија со природата, а созревањето, животот и смртта тогаш можеле да си ги објаснат само преку митовите и легендите.

Според овој мит, орелот, таа моќна птица просечно живее речиси исто колку и човекот но само доколку го помине патот на болното умирање и повторното раѓање. Не е многу поинаку ни со човекот. Негде кон четириесетитте, ако не и порано, и орелот и човекот се одлучува по кој пат ќе тргне, кон прерана смрт или кон долг живот.

Орелот има најдолг животен век помеѓу птиците.

Кога ќе наполни четириесет години неговите долги и еластични канџи не можат веќе да го ловат пленот, а со тоа ќе не може ниту да се исхранува. Неговиот долг и остар клун се извиткува, се троши. Крлијата не го служат како некогаш.

Тогаш на орелот му преостануваат само две опции - или да умре или да помине низ болен процес на промени кој трае 150 дена. Тој процес од орелот бара да одлета на врвот на некоја планина. Тука орелот клука по карпите додека клунот сосема не му отпадне. Откако клунот ќе му отпадне, орелот чека да му порасне нов, па со новиот клун си ги вади старите канџи. Кога ќе му пораснат нови канџи тој со нив започнува да ги кубе старите пердуви и да чека да му пораснат нови. Така, по пет месеци, орелот тргнува во летот на повторното раѓање и живее уште 30 години.

Митот за орелот всушност зборува за промените кои се случуваат речиси кај секого од нас во одредена животна доба.

Многу пати, за да си го подобриме животот мораме да започнеме процес на промени. Треба да се ослободиме од некои лоши сеќавања, штетни навики, лоша околина и ослободени од товарот на минатото и со зајакната надеж подобро да ја искористиме сегашноста