Изворни христијани, нивно основање и учење
Испечатено од: IDIVIDI forum
Категорија: Стил на живот
Име на форумот: Вероисповед
Опис на форумот: Право на личен избор
URL: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=16522
Датум на принтање: 23.Ноември.2024 во 14:54
Верзија на софтверот: Web Wiz Forums 10.03 - http://www.webwizforums.com
Тема: Изворни христијани, нивно основање и учење
Постирано од: Опитен
Наслов: Изворни христијани, нивно основање и учење
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 14:28
|
Макариус даде еден покус осврта за потеклото и учењето на повеќе христијански деноминации, но во списокот нема наведено за потеклото и учењето на изворните христијани.
Ве молам, сите што знаете, напишете нешто. п.с. Молам ова да не се сфати како провокација, туку најискрено, зашто за нив ништо незна, а сакам да знам. Еве за сите некаде може да се прочита, но за Изворните христијани незнам каде? ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Коментари:
Постирано од: AlDra
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 17:20
| За изворните Христијани може да се прочита во една Книга која се вика Библија! Нивните верувања таму се опишани. |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 17:26
|
Ne bi sakal da navleguvam vo detali za pochetokot na hristijanstoto, no osnovnoto e deka toa ushte po Isusovoto raspetie se deli na dve osnovni frakcii - prvata e poznata kako gnostistichka, a vtorata (vo nedostatok na posoodveten izraz) pravoslavno/katolichka. Osnovnata razlika megju ovie dve interpretiranja na Isusovoto javuvanje i propovedanje e deka spored prvite Isus e chovek koj go dava svojot zhivot za spasenie na lugjeto spodeluvajki go svoeto soznanie za Boga i bozhenstvenoto, a vtorite se ubedeni deka Isus e Bog koj lichnoi doagja na zemjata preku svojot ednoroden sin za da gi iskupi grevovite na lugjeto.
Dveve frakcii zhiveat skoro podednakvo popularni megju prvite hristijani do Nikejskiot Sobor, kade sto so pomosh na Konstantin ednata pobeduva i ja dobibva potpolnata podrshka na rimskiot imperator, a drugata konsekventno se proglasuva kako eres i e progonuvana do deneshen den. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Pravoslavie
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 19:06
|
Дали Изворните Христијани имаат пишана историја од минативе 2000 години? Дали од нив може да ја дознаеме?
Дали постојат аргументи во форма на записи за постоењето на Изворна Црква во претходниве 2000 години? Дали од нив може да го добиеме?
|
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 19:25
Алдра, тоа е бегол одговор. Те молам поопширно одговори. Значи, Христос пострадал и воскреснал. Што потоа? Откако умреле апостолите, како продолжил животот на изворните христијани? Како се поучувале тогаш? Библијата потекнува од 6ти век. Која книга ја имале тогаш? |
AlDra напиша:Постирано од: AlDra
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 19:30
| Чекај малку од каде сега оваа невистина дека Библијата потекнува од шестиот век? |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 19:41
Се извинувам. Утнав цел век. Потекнува од седми век. Светото Писмо се градело низ вековите. Но како такво што го имаме денеска, потекнува од 692 година. За ова веќе пишував http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=15892&KW=Canones+Ecclesiastici&PID=1381747#1381747 - овде . Но мене не ми е јасно, како продолжило историски да се развива изворното христијанство, и какво било неговото учење. Ве молам, ако некој знае, нека одговара на ова. Значи, среден историски осврт (почнувајќи после смртта на апостолите), па се до ден денеска. Како било пренесувано христијанството? Толкувањето на Светото Писмо само усно се пренесувало, или имало и пишани документи? Кои се тие? Откако ќе дадете историски осврт, може и краток осврт на учењето. Кои се најистакнати изворни христијани, кои го одбраниле изворното христијанство од ерес? Така, кој знае, нека одговори. |
Постирано од: AlDra
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 19:43
| Е па вака: јас верувам дека Библијата е Светото Писмо кое Бог ни го испраќа на секој од нас. Нема собор на кој е донесена одлука кои книги ќе бидат а кои нема да бидат дел од Светото Писмо, зашто тоа би значело дека некој се дрзнал да му става зборови во устата на Бога. Јас верувам дека е тоа Божја Реч а не дека луѓе се собрале па ја создале. Колку повеќе ја читам Библијата се повеќе сум сигурен дека е Боговдахновена Книга, своевиден водич низ животот, Семудра Книга од која црпам мудрост, утеха, Книга која го покажува Патот, Вистината и Животот. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 19:46
|
Првиот дел од Новиот Завет го сочинуваат Евангелијата. Од нив може да
се види дека биле пишувани од луѓеочевидци на животот на Исус Христос,
и биле сведоци за се она што виделе и чуле. Уште во првите дни од
христијанството се јавила опасност од лажни учења, па Бог не сакал да
ја остави црквата на милост и немилост на тие науки. Затоа избрал луѓе
кои што ќе го пишуваат Новиот Завет.
------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: AlDra
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 19:50
| Писателите на Библијата се четириесетина мажи, но Авторот е Еден. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 19:53
јасно  ама што вели овде!? ти велиш Нема собор на кој е донесена одлука кои книги ќе бидат а кои нема да бидат дел од Светото Писмо а уствари???? ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: AlDra
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 19:56
| Е па така де, Бог ги искористил тие 40 мажи и преку нив ги напишал текстовите, а потоа Бог ги собрал текстовите и ни ја дал Библијата. Секој збор меѓу кориците на Библијата си има свое значење, ништо не е случајно таму. Но, никој нека не тврди дека луѓе се собрале и ја напишале т.е. се договориле кои книги ќе бидат а кои нема да бидат дел од Библијата. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 19:59
Новиот Завет апостолите го пишувале на грчки јазик, иако сите по
потекло биле Евреи. Тоа исто така било Божји план, за да можат многу
безбожни народи да го читаат, бидејќи грчкиот јазик бил светски јазик.
Сепак, се покажала потреба Библијата да се преведува и на други јазици. 
------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 20:03
Алдра, за волја на вистината, верувај, во првиот век Библијата не била таква каква што ти ја читаш денеска. Тоа не е факт што го измуслува православната црква. Тоа е факт, прифатен од светската историја. Прогуглај малце, ќе видиш дека е така. Но, прашањето е друго. Историски осврт и збор-два за учењето, со наведување на истакнати христијани во текот на историјата. |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 08.Ноември.2008 во 20:38
|
Vo pravo si makarios. Faktichki na pochetokot ne postoeshe onoa sto denes go znaeme kako Nov Zavet. Togash imashe tekstovi pishuvani od apostolite i od drugi lugje koi bea vdahnoveni so Isusovata propoved i promenite sto stanaa so nea. Nekoi od tie tekstovi bea poslichni megju sebe, a nekoi bea porazlichni. Nekoi go prezentiraa Isus kako chovek koj se prosvetlil i ja prenesuva svojata mudrost megju lugjeto, nekoi pak go pretstavuvaa kako Bog lichno koj se simnal megju narodot. Del od togashnite hristijani se oddeluvale vo mali grupi i zhiveele oddeleni od ostanatiot narod, a nekoi bile aktivni uchesnici vo sekojdnevniot zhivot.
Za seto toa vreme ne postoela edna edinstvena cvrsto definirana forma na hristijanstvo kako sto nie toa go imame denes. Ushte povekje , razlichnite interpretiranja na zbidnuvanjata i pisanijata uslovuvale sozdavanje na razlichni frakcii i crkvi koi propovedale onaka kako sto smetale deka bilo najispravno spored niv. Pomalu ili povekje toa nalikuvalo kako i ona sto go imame denes so site ovie hristijanski denominacii. Kako sto imame denes raspravii megju niv, taka imalo i togash. Tokmu zatoa Konstantin go svikuva Nikejskiot Sobor vo obid disperziranoto i razlichnoto hristijanstvo da go unificira i da mu dade edna kompaktnost , sila i tezhina koja toa do togash go nemalo. Sekoe deneshno tvrdenje deka hristijasntvoto od sekogash bilo onakvo kakvo sto e denes i deka imalo samo nekoi sporadichni eretichki dvizhenja ednostavno ne odgovara na istoriskata vistina. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: belichka
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 01:27
|
Izvornite Hristijani pojaveni kako proizvod na Luterovata Reformacija vo 16 vek.
Kolku licemerni zaenici go koristat terminot Hristovi , Izvorni, Crkvi.. kriejki se zad imeto IZVORNI HRISTIJANI samite sebe se lazat deka se IZVORNI kako i samite da nesakat da svatat deka se siroti pojaveni posle reformacijata na koja i nemalo kraj, deka se osnovani od luge fanatici gordelivci...a deka site lukavo se krijat zad nesto drugo sto go prisvojuvaat kon sebe e fakt sto go imame i na forum... ------------- Blagosloven e Onoj Koj ide vo imeto Gospodovo |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 01:27
|
Весна, јас веќе напишав во врска со тоа, а http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=15892&KW=Canones+Ecclesiastici&PID=1381747#1381747 - овде го посочив линкот да може да видиш. Уште еднаш ќе се повторам, ова не е измислица на православната Црква, туку е општо прифатен историски факт. Најголемиот дел од тие документи и денеска постојат. Но, не ја разводнувајте темата. За историјата и потеклото на Светото Писмо е говорено. Овде темата е за историјата на изворните христијани, и нивното учење. |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 01:34
|
Еве ти извадок: Од сево ова може да се претпостави, дека најрано во втората половина на II век, а најдоцна до 367 година бил утврден новозаветниот канон во денешниов облик. Но и покрај ова, Црквата комплетниот канон на Стариот и Новиот Завет формално – правно го потврдиле на Трулскиот собор одржан во Цариград (петто - шестиот вселенски собор) од 1-ви септември 691 г. до 31-ви август 692 година. |
Постирано од: belichka
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 01:34
Nikoj tuka ne go interesira zasto ti e tolku mnogu interesno da i repliciras na bluprayer!! A ustvari kje ni kazete koi bile Izvorni hristijani pred Luter?? ------------- Blagosloven e Onoj Koj ide vo imeto Gospodovo |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 03:02
|
Ne gi komentirajte chlenovite, tuku temite. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 10:25
Членовите се дел од темите...
а и од форумот...
Изворната христијанска организација ја мислам дека е оформена после 2001-2 година, ...
чекај, чекај, ... не е така! Таа постои од секогаш, само сега после долгиот социо-психолошки процес на себеспознавање во историјата - сознала дека таа е онаа вистинската...
тоа е период на преродба...
не е така лесно...
------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: Опитен
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 10:31
Јас сеуште ништо незнам за Изворните христијани  ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Постирано од: Pentakostalec
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 10:52
togas ne komentiraj za hristianstvoto naprazno... ------------- Одете мегу сите народи и создавајте од нив мој ученици крштевајки ги во името на Таткото, Синот и Светиот Дух |
Постирано од: Опитен
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 11:17
Јас за Христа и христијанството знам , а за изворните незнам. Првпта на форумот се запознавам со така деноминација и ме интересира, од лична култура. п.с. а што ако сакам и јас да станам изворен, ако ми се увиде издржано нивното учење ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Постирано од: belichka
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 11:34
|
a Sveti Iganatij bil izvoren Hristijanin neli?
Sveti Ignatij Bogonosec bil deteto sto go zel Hristos vo race koga rekol: "Koj ke se smiri kako ova dete, toj e pogolem vo Carstvoto Nebesno.." togash na prav pat sme Opiten
------------- Blagosloven e Onoj Koj ide vo imeto Gospodovo |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 11:45
|
Ај да се прекрстиме и помолиме за изворните христијани кои не ги знаеме а велат постојат, ете весна барем вели а не знае да објасни
------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: AlDra
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 13:54
| Не верувам дека Библијата ја создале луѓе, и дека некој си таму се дрзнал да каже кои книги ќе бидат а кои нема да бидат Свети. Ако пак го прифатите тоа тврдење дека на некој собро било одлучено кои книги ќе бидат дел од Библијата, тогаш секоја религија може да рече дека има света книга. Библијата е од Бог! |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 13:57
Темата е изворно христијанство. А за Светото Писмо ако сакаш може да дискутираме на друга тема. |
Постирано од: nelson
Датум на внесување: 10.Ноември.2008 во 00:39
-Ziti se! I zosto togas na toj jazik i toa pismo? ------------- Zeleo bih da te, vezanih ociju, prepoznajem u hiljadama.Ala bih se napipao! |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 10.Ноември.2008 во 08:50
|
Лелее, ваква тензија не сум видел одамна. Никој не знае да каже нешто за изворните христијани? |
Постирано од: Опитен
Датум на внесување: 10.Ноември.2008 во 16:15
|
Што е работата? Каде исчезнаа сите изворни?
Дали да си помисли човек дека нема „изворни христијани“ , нивна историја и учење? Вистина чудно  ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 10.Ноември.2008 во 18:48
|
Se izvinuvam sto ovaa ne e na Makedonski no bi gi zamolil Bibliskite koga ce go procitaat ovaa da mi dadat odgvor..Blagodaram
Jednom je jedan Katolički apologetik , nazovimo ga Gabrijel, mirno pio kavu u kafiću kad mu je zazvonio mobitel. Radosno je pozdravio, jer broj koji je pisao na aparatu bio je od njegove stare prijateljice još iz školskih dana. Nažalost, s druge strane dočekao ga je tužan i zabrinut glas. Gabrijel je pitao što ne valja- a ona je odgovorila da treba njegovu pomoć. Sin joj je upao u nekakvu religijsku zajednicu, koja je počela prilično agresivno utjecati na njihovu obitelj. Mladić bi mnogo vremena provodio van kuće, a kad bi i bio kod kuće zatvorio bi se u sobi. Svoje prijatelje praktički je izbacio iz života, a ocijene u školi su mu bile jako loše. Jedino je pastor te Crkve mogao utjecati na njega- a bio je prilično težak čovjek ako ljudi ne bi prihvatili njegovo mišljenje. Gabrijel je pažljivo slušao svoju prijateljicu, te je naveo da organiziraju ručak za pastora na kojem će se svi zajedno moći bolje upoznati. Idućeg vikenda, Gabrijel je posjetio svoju prijateljicu i njenog sina te upoznao pastora. U početku je pastor želio poslati jednog od svojih zamjenika na ručak, ali je Gabrijel preko prijateljičinog sina poručio da bi rado prešao u njihovu vjersku zajednicu ako bi ga netko podučio u što vjeruju. Pastor se brzo pojavio na vratima. Nakon što je ručak bio gotov, a protekao je ugodnoj atmosferi, Gabrijel je počeo dijalog.... Protestant ili Biblijski Kršćanin? «Ako sam dobro razumio»- mirno je rekao Gabrijel- «Vi ste Protestantska denominacija, zar ne?» «Ne»- odgovorio je pastor- «Ne smatramo sebe Protestantima, mi smo jednostavno Biblijski Kršćani.» «A što pod time mislite?» «Nama je Biblija uvijek prva u životu, i temelj je naše vjere» «Oh, kao i nama Katolicima!» Na ovo se pastor sarkastično nasmiješio, kao što je Gabrijel i očekivao. Pastor još ne zna da pred njime sjedi apologetik upoznat s Biblijom i Katoličkom apologetikom, i ne shvaća da ovaj put površni odgovori neće zadovoljiti. «Ne bih se složio»- odgovorio je pastor-«Katolici su Bibliji dodali svoje usmene predaje, a mi smatramo Bibliju jedinim izvorom vjere». «Ali malo prije ste rekli da niste Protestant, a Protestanti tvrde da van Biblije nema istine o Bogu.» «Ima mnogo ljudi danas koji na različite načine tumače Bibliju- ali mi želimo naglasiti da samo potpuna predaja Bibliji može dovesti do istine.» «Ali u tome se ne razlikujete od Protestanata. Svi tvrde da tako vjeruju i da van Biblije nema istine. » «Da, ali nitko nema pristup Bibliji kao mi.» «A taj je?» «Dođite u našu Crkvu pa ćete se uvjeriti.» «Vi ste pastor te Crkve, ako ne možete objasniti svoje vjerovanje na jednom ručku, sumnjam da ćete u Crkvi drukčije postupiti.» Tog trena se pastor malo namrštio, ali je primijetio zbunjenost u mladiću preko puta stola, koji nije naviknuo na bijeg od diskusije svojeg mentora. «Mi smo jednostavno Biblijski Kršćani»- ponovio je pastor. «Ja vjerujem da ste samo jedna religijska zajednica nastala pod utjecajem Reformacije»- odgovorio je Gabrijel- «Danas svaka Crkva za sebe govori da promiče Biblijsko Kršćanstvo i čak niti Katolici nisu drukčiji. S druge strane, postoje Crkve koje za sebe govore da su van-Protestantske iako ništa unutar njihove teologije nije van parametara Sola Fide i Sola Scripture. Tvrde tako samo zato što se žele predstaviti ljudima kao «jednostavni Kršćani» i natuknuti da se ljudi ne bi trebali zamarati kompliciranim izrazima kao što su «denominacija», «kanon» , «Crkvena Povijest», «teologija» i tako dalje.» «Pa što je u tome loše?»- pitao je pastor-« Isus je umro za siromašne i nepoučene.» «U tom slučaju»- odgovorio je Gabrijel-« Zaboravite da su prvi Kršćani smatrali Bibliju jedinim izvorom vjere- pismenost Europskih naroda tek je u posljednjih 200 godina došla na neku opću razinu. Praktički više od jednog i pol tisućljeća samo su visoko školovani ljudi znali čitati, a takvi su mahom dolazili iz imućnih i utjecajnih obitelji. Ako je Božja Riječ jedini izvor vjere, siromasi tom izvoru nisu mogli prići, a ovo je kontradiktorno sa Svetim Pismom.» «Kada su siromasi konačno naučili čitati, došlo je do Reformacije». «Nikako. Luther je bio Katolik dok nije počeo svoj rascijep od Crkve. Tijekom njegove «vladavine» ubijeno je mnogo nepismenih seljaka koji bi digli bunu protiv Protestantskih zemljoposjednika. Dakle, taj argument nema nikakvu osnovu.» «Ja nemam ništa s Lutherom, moja je vjerska zajednica došla stotinama godina nakon Reformacije» «Zanimljivo»- rekao je Gabrijel- «Gdje ste bili dotad?» «Na što mislite?» «Ako se Vaša Crkva pojavila stotinama godina nakon Luthera, gdje je bila dotad?» «Nigdje- nismo postojali» «U tom slučaju, u suprotnosti ste s Biblijom. Isus govori apostolima da Će biti s njima «u sve dane do svršetka svijeta» a da će Njegova Crkva koju gradi na Petru biti jača od vrata paklenih. Ovo znači da je Crkva osnovana prije 2000 godina i ne može se samo «pojaviti» stotinama godina nakon Reformacije. Crkva mora biti prisutna u svakom trenu u povijesti od trena kada ju Je Isus osnovao. Ne možete reći da niste postojali jučer, a danas postojite- jer Crkva postoji već 2000 godina.» «Imate pravo, malo sam se krivo izrazio. Mi kao zajednica nismo postojali jučer, ali naš nauk jest. Mi smo ga preuzeli od nekih ljudi iz Amerike.» «Preuzeli ste čitav nauk?» «Ne baš čitav. Ne slažemo se s nekim dijelovima....» «Opet ste na početku. Ako se ne slažete s nekim dijelovima, znači da ste dodali svoje i opet nemate «stari nauk» već «novi». Ali koji su to ljudi iz Amerike?» «Predivni ljudi inače, ali malo krivo shvaćaju neke stvari. Ipak, treba reći da su shvatili najosnovije- da Biblija govori da se slavi Subotom.» Gabrijelov smiješak na licu se protegao. «Zašto odmah niste rekli da ste Adventist?» «Da, ja pripadam nečem što bi se moglo nazvati Adventizmom, ali nisam njihov pripadnik u užem smislu....» «Dakle, niste Adventist? Koje je vaše mišljenje o Ellen Gould White, ženi koju ta vjerska zajednica smatra prorokom?» «Mislim da je prorok.» «Ali niste Adventist?» «Ne. Ja sam Biblijski Kršćanin.» « Smatrate li druge Adventiste Biblijskim Kršćanima?» Pastor je zagrizao usnu. «Mislim da su blizu istini, ali nemaju je potpuno.» «Ovo, zapravo, i Katolici tvrde za Protestante.» «Ne»- naglo je viknuo pastor- «Katolici vjeruju da imaju potpunu istinu i da je nitko drugi nema!» «Imate pravo. Ipak, gdje se Katolici u tom pitanju razlikuju od vas? Vi smatrate da vi imate potpunu istinu, a da sve druge vjerske zajednice imaju sličnu, ali ne potpunu istinu. Zašto, tijekom ovog razgovora, želite ostaviti dojam kao da je politički nekorektno od Katolika kada tvrde da jedini imaju potpunu istinu, dok vi smatrate da je potpuno u redu smatrati svoju vjersku zajednicu nadmoćnijom u istini čak i od ostalih adventističkih zajednica?» «Katolici nemaju istinu!» «Ne bježite od repliciranja na moj konkretni upit.»- mirno je odgovorio Gabrijel-«Zašto mislite da su Katolici zli zato što tvrde da imaju potpunu istinu, dok vi smatrate da je u redu tvrditi da je imate vi?» «Mi smo Biblijski Kršćani, nemam vam što više reći. Ako vi mislite da ste vi takvi, ja vas ne diram u tom mišljenju.» «U tom slučaju, nemamo što više razgovarati. Katolici misle da su Biblijski Kršćani, vi mislite da ste Biblijski Kršćani. Pustimo jedni druge na miru. Vi ne dirate mene Katolika, ja ne diram vas.» «Da- ali Katolici nisu Biblijski Kršćani.» «Zašto?» «Zato što su dodali Usmene Predaje Svetom Pismu.» «Gdje u Bibliji piše da je Ellen Gould White proročica?» «Nigdje.» «Nije li to isto tako svojevrsna Usmena Predaja?» «U Bibliji piše da Bog daje svojoj Crkvi proroke.» «A tko je vašoj Crkvi dao spoznaju o Ellen Gould White?» «Već sam spomenuo, ovi ljudi u Americi....» «Za koje smatrate da nemaju potpunu objavu jer su «drugi Adventisti»?» «Mi nismo Adventisti, ovo sam već rekao.... a što se tiče Ellen Gould White, jedino je mi možemo ispravno tumačiti jer smo Biblijski Kršćani.» «Drugim riječima, vaša se cijenjena interpretacija zapisa Ellen Gould White razlikuje od interpretacije ljudi koji su vas upoznali s istom?» «Mogli bi tako reći.» «Što mislite da je njihova interpretacija?» «Usmena Predaja s herezama.» «Dakle, interpretacija je Usmena Predaja?» «U njihovom slučaju, da.» «U vašem, naravno-ne.» «Naravno. Mi Bibliju bolje interpretiramo od njih.» «Što oni misle o vama?» «Vjerojatno što i mi za njih.» «A to je?» «Da smo heretici.» Gabrijel je odložio vilicu na tanjur. «Dakle, da rezimiram, sve Crkve u ovoj diskusiji tvrde da su «Biblijske» , uključujući Katoličku, i da druge nisu doli pod utjecajem hereza?» «Recimo tako.» «U tom slučaju, ja ću svakako ostati u Katoličkoj Crkvi. Svaka govori da ima svoju Biblijsku osnovu, da može interpretirati ispravno što želi i što ima.» «Ali Katolici sebe nikad nisu nazivali Biblijskim Kršćanima» «Jel bi to što promijenilo?» «Ne bi.» «U tom slučaju, niti se bilo koja Crkva u ovoj raspravi treba nazivati tako. Ako ja imam potpunu istinu, ne moram se niti nazivati Biblijskim Kršćaninom da bih bio jedan.» Pastor se namrštio. «Ali mi smo jedina Biblijska Crkva....» «I mi isto.»-odgovorio je Gabrijel-«Prestanimo sad s time. Ostavit ćemo dojam na ovu obitelj kao da taj naziv koristimo da prikrijemo naše stvarne teološke smjernice, ja Katoličke, vi Adventističke. Vi vjerujete u Sola Scripturu, Sola Fide, u pravovjernost Ellen Gould White i u slavljenje Subote- vi ste Adventist i nemojte bježati od toga. Klasifikacija i komplicirane podjele na vjere i denominacije i meni su naporne, ali nemam namjeru sebe proglasiti jednostavno Kršćaninom isključivo u svrhu većeg dolaska vjernika u moju vjeru.» Mladić, sin Gabrijelove prijateljice, bio je zbunjen. Dosad nije vidio niti jednog Katolika koji je ovako branio svoju vjeru, nazivajući sebe Biblijskim Kršćaninom. U jednom trenu je čak sumnjao da je Gabrijel Katolik, budući da se tako držao u diskusiji. Kao da se pastorova gorljivost razvodnila- jer mogao je samo držati do retorike «Ja sam u pravu» što je nešto što je uvijek zamjerao Katolicima. Vrijeme je bilo za drugu rundu.... «Raspravljajmo o Bibliji!»- rekao je Gabrijel-«Gdje u NJoj piše da je jedini izvor vjere?» „Smatrate, dakle“- rekao je Gabrijel-„ da je Biblija jedini izvor vjere.“ „Upravo tako“- odgovorio je pastor. „Imate li kakve Biblijske citate koji bi takvo što opravdavali?“ „Naravno. Recimo u 2 Timoteju 3:16 Biblija govori da je svako Sveto Pismo korisno za poučavanje, uvjeravanje, popravljanje i odgajanje u pravednosti da Božji čovjek bude vrstan, za svako dobro djelo podoban.“ „Zanimljiva teorija, ali recite- gdje u tom citatu piše da je Biblija jedini izvor vjere?“ „Upravo sam rekao- svako je Sveto Pismo korisno....“ „Znači, samo je korisno, nije dovoljno?“ „Nemojmo pretjerivati, znate što taj citat znači.“ „S velikim poštovanjem, ali ne mislim da pretjerujem kada tvrdim da taj citat ne brani ideju da je Biblija jedini izvor vjere. Možemo ovu rečenicu slobodno secirati do najmanjeg detalja- ali niti na jednoj razini interpretacije nećemo moći doći do ideje da Pavao tvrdi da je Biblija jedini izvor vjere.“ „Ali tako tamo piše. Ja nisam kriv što vaša religija ne želi prihvatiti tu Biblijsku činjenicu.“ „Jednostavno recite, koji dio te rečenice smatrate obranom ideje da je Biblija jedini izvor vjere ( Sola Scriptura ) ?“ „Recimo, znamo da je Timotej podučen od malih nogu Biblijskom nauku.“ „I? Katolici su jednako tako u školskom vjeronauku učeni Pismom, a nisu Sola Scriptura.“ „Ali ta Pisma vrsna su ga učiniti mudrim po vjeri u Isusa Krista.“ „I tu se slažemo- ja kao Katolik isto tako mislim da su Sveta Pisma vrsna čovjeku dati mudrost po vjeri u Isusa Krista- ali ne mislim da su jedini izvor vjere. “ Pastor se promeškoljio. „Ne znam na koji način da vam to objasnim....“-rekao je u jednom trenu-„Ovo je jednostavno tako.“ „Zapravo, cijelo vrijeme diskusiju stavljate u sfere neispravnih i krivih zaključaka. Želite ostaviti dojam da činjenica da je Timotej od mladosti upoznat s Biblijom nužno znači da ju je smatrao jedinim izvorom vjere, i da mi Katolici nemamo vjeru apostola radi toga. Ali ja kao Katolik vam moram reći da su vaši zaključci pogrešni- nigdje ne piše da je naglasak na Timotejevom učenju Biblije zapravo znak da je Biblija jedini izvor vjere. Osnove za taj zaključak ne postoje. Uzmite najbolji primjer- djeca u Katoličkoj Crkvi u školskom programu uče o Bibliji. Jednog dana će moći za sebe reći da su od najranijih dana upoznati s Biblijom, a ne smatraju je jedinim izvorom vjere.“ „Ali na koji način tada interpretirati „korisno je za poučavanje“? „ „Shvatite, ne trebate biti Katolik da razumijete da će vas čitanje Svetog Pisma upoznati s Kršćanstvom. Sveto Pismo se uistinu koristi za poučavanje i uvjeravanje, te ojačavanje i osnaživanje vjere.“ „Čovjeka koji čita Sveto Pismo nadahnjuje Bog da čini razna djela. Svatko tko čita Bibliju je podoban za mnoga djela.“ „Uopće se ne protivim, ali vaša konstatacija ne brani Sola Scripturu. Dapače, narušava temelje Sola Fide - jer ako je Pismo nešto što ljude čini sposobnima za činjenje djela, tada istiskuje vjeru. Iako se spominje par redova prije.“ „Ta interpretacija nema osnove u Bibliji.“ „Sad mi, iskreno, ličite kao neki od vaših kolega koji Katoličku Crkvu kritiziraju radi nekakvog dogmatizma. Vi ovdje dogmatski tvrdite da Biblija brani vašu interpretaciju, držite da je Biblija jedini izvor vjere, držite da je bilo koja druga interpretacija u sukobu s Biblijom. Ja ne sumnjam u autoritet Svetog Pisma, ipak imam sumnje u vašu interpretaciju Svetog Pisma.“ „Tada se više nemamo što razgovarati.“ „U tom slučaju, nitko sretniji od mene. Ostajem u svojoj Crkvi, a vi se vratite u svoju.“ „Vi idete u Crkvu koja ima Usmene Predaje“. „Doći ćemo i do toga.... ali ne još“ Gabrijel se naslonio na stol. Protivnikova agresija išla mu je u prilog, i nastavio je dalje s apologetskom raspravom. "Ostani u čemu si poučen" „Pavao veli"- ustvrdio je Gabrijel- „ Ti, naprotiv, ostani u onome u čemu si poučen i čemu si vjeru dao, svjestan od koga si sve poučen i da od malena poznaješ Sveta pisma koja su vrsna učiniti te mudrim tebi na spasenje po vjeri, vjeri u Kristu Isusu. Sve Pismo, bogoduho, korisno je za poučavanje, uvjeravanje, popravljanje, odgajanje u pravednosti, da čovjek Božji bude vrstan, za svako dobro djelo podoban.“....Ja vas pitam- ako su u prvoj rečenici Pisma „vrsna“ a u drugom „korisna“, koji od ova dva termina znači „jedini izvor vjere“. Oba samo znače da se koriste da čovjek postane bolji Kršćanin, ali nigdje ne piše da se koriste jedini.“ Pastor je šutio. „A možemo ići i korak dalje- ako je Timotej podučen i to od mnogih, ja vas pitam što je bio podučen? Jer Biblija još nije bila napisana dok je Timotej bio mlad, a Pavao govori da je Timotej od najranijih dana upoznat s Biblijskim naukom.“ „Vjerojatno je bio podučen Starom Zavjetu.“- brzo je odgovorio pastor. „Slažem se, ali što su Usmene predaje koje Pavao doziva u sjećanje svojim vjernicima?“ „Nigdje takvog mjesta u Bibliji nema!“ „Neće ići. Pavao govori da se vjernici drže predaja ( 1 Korićanima 11:2, 2 Solunjanima 2:15 ). Ako su Usmene predaje sastavni dio Kršćanskog nauka, nisam li u pravu kad tvrdim da je Timotej bio i u njima podučen?“ „Ovo nema nikakvu Biblijsku osnovu!“ „Ima- upravo u citatu kojeg ste naveli. 2 Timoteju 3:16 uopće ne brani Protestantsku teoriju da je Biblija jedini izvor vjere, već brani Katolički nauk da se Isusova poruka prenosi Svetim Pismom i Usmenom Predajom!“ „Objasnite mi!“ „Biblijski citat je jasan.... Ti, naprotiv, ostani u onome u čemu si poučen i čemu si vjeru dao, svjestan od koga si sve poučen...... a zatim „i“.... da od malena poznaješ Sveta pisma koja su vrsna učiniti te mudrim tebi na spasenje po vjeri, vjeri u Kristu Isusu. U prvome dijelu rečenice Pavao govori da je Timotej podučen Usmenom Predajom , a zatim da je upoznat s Biblijskim Spisima.“ „Ne znamo je li Timotej bio podučen Usmenoj predaji“ „Ali čemu bi drugome? Ako je Sveto Pismo u drugom dijelu rečenice, čime su Kršćani još učeni? Otkud bi Timotej čuo za raspravu nad Mojsijevim tijelom Mihaela i demona koja se spominje u Poslanici Jude Apostola 1:9?“ „Čuo sam za taj argument mnogo puta, radi se o običnoj Katoličkoj propagandi!“ „Jeste li ikad čuli odgovor na njega? Ja nisam. Barem ne od Protestantskih teologa- kao što znate rasprava nad Mojsijevim tijelom Mihaela i demona se nigdje ne spominje u Starom Zavjetu već apostol na tome mjestu citira Usmenu Predaju. Ako mi uspijete pronaći takvo mjesto, vrlo ću rado razmotriti prelazak u vašu denominaciju.“ „Mojsije je počinio ubojstvo.“ „I? Gdje piše da je došlo do rasprave nad Mojsijevim tijelom Mihaela i demona zato što je učinio takvo što?“ Pastor je bio uzrujan. Već je odavno shvatio da je cijeli ručak bio organiziran , ali je bio dovoljno mudar da ne pokaže da je svjestan toga. I da nije bio organiziran, nije imao osnove u svojim vjerovanjima. S druge strane, došao je obratiti čovjeka i trebao je očekivati nešto ovakvo da će doći barem jednom. „Apostoli su znali koje su Usmene predaje ispravne“- na kraju je rekao. „U svakom slučaju, ode vaša teorija da je Biblija jedini izvor vjere. Ako su apostoli bili čuvari Usmenih Predaja, znači da vi nemate nauk apostola jer ne smatrate takvu vjeru ispravnom.“ „Mi danas ne možemo doći do Usmenih predaja apostola.“ „Zašto?“ „Zato što je prošlo toliko vremena i ne znamo koje su ispravne a koje ne.“ „Mislite, dakle, da kada je Isus rekao „uz vas Sam do kraja svijeta- u sve dane“ ( Evanđelje po Mateju 28:20 ) nije takvo što mislio fundamentalistički? Mislite da postoje dani kada je Isus ostavio svoju Crkvu i da smo izgubili Usmene Predaje?“ „Mislim da smo izgubili Usmene Predaje, ali ne i Isusa, i mi smo najbolji dokaz!“ „Iako ste svjesni da su apostoli imali Usmene Predaje, a vi ih nemate?“ „ Mi smo najbolje što ljudi imaju danas.“ „Žao mi je, ali ne čini mi se tako. Ako je Duh Sveti preko Svetog Pavla rekao da se držimo Usmenih Predaja, a vi mislite da se danas takvo što ne može činiti jer su Usmene Predaje nestale, tada mi se čini da niste u pravu.“ „A na koji način vi pravdate svoju vjeru da su Usmene Predaje koje imate istinite?“ „Kao prvo, vjerujem da je Crkva pod zaštitom Isusa Krista. Vjerovati u ispravnost Usmenih Predaja koje imamo nije drukčije od vjerovanja da je Biblija nakon tisuća godina i stotina prijevoda jednaka kao kada su je apostoli pisali. Zašto bismo prvo vjerovanje zanemarili radi drugog? Ako vjerujete da Bog brani Bibliju od greški kroz povijest, zašto mislite da isto tako ne bi moglo biti s Usmenim Predajama?“ Pastor je počeo zamuckivati, i odjednom je spomenuo govor biskupa Strossmayera. „Čemu takvo mijenjanje teme?“ –pitao je Gabrijel. „Odgovorite mi, zašto je Strossmayer tako govorio!“ „Može, ali recite mi da se ne vraćam kasnije na ovu temu- gdje se u Bibliji spominje rasprava nad Mojsijevim tijelom Mihaela i demona?“ Pastor je šutio. Gabrijel je pogledao dijete svoje prijateljice koje je s velikim zanimanjem promatralo raspravu.... ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 11.Ноември.2008 во 03:53
Браво, браво, браво, за овој пост, Темплариус. Токму ова е тоа што јас во повеќе наврати го прашав Ев, но тој очигледно немајќи одговор, цело време го прескокаше. Им падна цела теологија на „изворните“! Свето Предание имале дури и Јудеите!
------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 11.Ноември.2008 во 08:50
 |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 11.Ноември.2008 во 09:01
|
И мене ми се виде чудно еднаш, зошто Евангелос како библиски христијанин ја бранеше Реформацијата како добра.
|
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 11.Ноември.2008 во 18:40
Ako dobro ste ja pratile temata za Biblijski Hristijani jas bas ovie prasanja mu gi postavuvav na evangelos i negovite .... odgvoroite bea isti kako na pastorot vo prikaznata ... taka da ...no ajde da kazeme deka nekogas mozebi i ce se osvestat i ce pojdat po vistinskiot pat ako ne pak nisto  ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 12.Ноември.2008 во 09:12
|
Уффф, овде преголемо затишје стана, ќе си помислат луѓето дека навистина нема изворни Христијани, а ако ги нема, значи Христос не лажел дека ќе биде со нас до крајот. Мммм, ама не ќе да е тоа.
Ај да почнеме од самиот почеток. Христос е Господ Кој дојде во светот, примајќи човечко тело, за да пострада за нас и да не искупи од гревот и смртта. Тој дојде на земјата за да го научи човекот како да живее според Бога, и со својата Божествена наука ги привлече сите кои го слушаа гласот на добриот Пастир. Со Својата љубов, вистина и кротост, сите боготрагачи ги собра во едно стадо. Првите Негови непосредни ученици биле дванаесетте апостоли, па оние седумдесет останати апостоли. По Неговото распнување, смрт, воскресение и вознесение, Неговата теософија продолжиле да ја пренесуваат апостолите на нивните ученици. По смртта на апостолите, таа наука нивните ученици ја пренеле на своите ученици.... и се така до ден денешен, па се до второто Христово доаѓање. Христовото житие нема потреба да се пишува, затоа што сите четири евангелија се сведоштво за Неговите зборови и дела, па затоа ќе продолжиме со апостолите, Неговите непосредни ученици. Јас би се задржала само на двајца од апостолите, за да не ја шириме многу работата, а тоа би биле св.ап.Павле и св.ап.Јован Богослов. Па во прилог, еве ги нивните кратки житија. 
Родум од Тарс, од племето Венијаминово. Прво се викаше Савле, учеше кај Гамалиил, беше фарисеј и гонител на христијаните. Во христијанската вера беше обратен преку чудо од Самиот Господ, Којшто му се јави на патот за Дамаск. Крстен од апостолот Ананија. Му се даде името Павле и беше приброен кон службата на големите апостоли. Со пламена ревност го проповедаше Евангелието секаде, од границите на Арабија до Шпанија, меѓу Евреите и незнабожците. Го нарекоа апостол на незнабожците. Колку што беа страшни неговите страдања толку беше натчовечко неговото трпење. Низ сите години на неговото проповедање како на тенок конец висеше ден за ден меѓу животот и смртта. Откако сите денови и ноќи ги исполни со страдања за Христа, откако на многубројни места ја устрои Црквата и откако ја достигна таа мера на совршенство што можеше да рече: „не живеам веќе јас, туку Христос живее во мене“, беше убиен со меч во Рим, во времето на царот Нерон, кога и апостолот Петар. Свети Јован Богослов, апостол и евангелист 
Син на рибарот Заведеј и на Саломија, ќерка на праведниот Јосиф. Повикан од Господ Исус, Јован веднаш го остави татка си и мрежите рибарски и заедно со својот брат Јаков тргна по Христа. И оттогаш повеќе не се одвојуваше од својот Господ до самиот крај. Со Петар и Јаков присуствуваше при воскреснувањето на Јаировата ќерка и на Перображението на Господ на Тавор. На Тајната Вечера ја положи главата на градите Исусови. Кога сите други го оставија распнатиот Господ, Јован заедно со Богородица остана под Крстот. На заповед од Господ тој потоа ѝ беше како син на Пресветата Дева и грижливо Ѝ служеше и Ја чуваше сѐ до Нејзиното успение. По успението на Пресвета Богородица Свети Јован отиде заедно со својот ученик Прохор да го проповеда Евангелието во Мала Азија. Најмногу се бавеше и дејствуваше во Ефес. Со својата вдахновена проповед и со своето чудотворство мнозина ги обрати во христијанството и од темел го расколеба незнабоштвото. Огорчени, незнабожците го врзаа и го пратија во Рим кај царот Дометијан. Пред царот беше мачен и биен, но бидејќи не му наштети ни најлутиот отров што му го дадоа да го испие, ни зовриеното масло во коешто го фрлија, царот се исплаши и сметајќи го за бесмртен го испрати на прогонство на островот Патмос. На тој остров Свети Јован мнозина ги обрати во христијанството со зборови и чуда и добро ја утврди Црквата Божја. Овде го напиша своето Евангелие и Откровението. Во времето на царот Нерва, којшто им даде слобода на сите заробени, Јован повторно се упати во Ефес, каде што проживеа извесно време утврдувајќи го таму своето порано започнато дело. Имаше над сто години кога се престави кај Господ. Кога потоа учениците му го отворија гробот, не го најдоа неговото тело, но секоја година на 8 мај од гробот исходеше некој ситен прав, миризлив и лековит. По долгиот многутруден и многуплоден живот на земјата, овој возљубен ученик на Христос и столб на Црквата, се пресели во бесмртната и мирна радост на својот Господ. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 12.Ноември.2008 во 09:17
|
Интересен заклучок Маран Ата. Само да те потенцирам, дека учењето на втората бранша на ученици (на 70те апостоли), тоа учење за Христос им било пренесено, и тоа усно, затоа што во тоа време го немало Светото Писмо, а и поголемиот дел од апостолите биле неписмени. Баш ќе побарам по книгите да најдам подетално за овие двајца свети Апостоли.  |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 12.Ноември.2008 во 09:20
Thanks bro ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 12.Ноември.2008 во 22:19
|
Дали денешните “изворни христијани“ нивните “свети“ книги (динамични преводи - библии или Библија) ги добиле дирекно од апостолите кои не го виделе Христос? - пример за тоа е ев. Лука... 
------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 13.Ноември.2008 во 07:00
|
Почеток на Црквата - мисионерството на св.ап.Павле
За никој друг од Апостолите не дошле до нас толку многу податоци, како за св. ап. Павле; бил правоверен Евреин, но роден во Тарс, во Киликија, т.е. во дијаспората. Тој во себе ја соединува љубовта кон својот народ и својата религија со вселенска широчина и опфат на својата мисла. Јудејството со старозаветната незгасната «жед за живиот Бог», сосема ја определува Неговата религиозна свест, но тој веќе слободно го диши и воздухот на елинско-римскиот свет, тој е римски граѓанин не само «со документ», туку и според светотогледот. Своето религиозно образование тој го добил во Ерусалим, «крај нозете на Гамалиил» – водач и идеолог на фарисејството. Таквото воспитание во духот на крајно-конзервативното јудејство го направило непријател на христијанството. Уште во тоа непријателство се покажале особените црти на Неговата личност: целостност и максимализм во применувањето на својот религиозен идеал во животот. Св. ап. Павле прв пат го сретнуваме во книгата Дела апостолски, и тоа како го одобрува убиството на архиѓаконот Стефан. Потоа го гледаме како «диши со опасност и убиство», како ја загрозува Црквата, влегува во домовите за да ги одвлече во затвор мажите и жените. Не задоволувајќи се со гонењата во Ерусалим, тој од Синедриониот бара и добива особена дозвола да ги гони христијаните во Сирија. И тука, на патот кон Дамаск, со него се случува оној прелом, за кој тој самиот секогаш ќе тврди, дека тоа било непосреден избор и Негово повикување – «не од човек и не преку човек», туку од Самиот Христос. Св. ап. Павле го осветлила светлина, го слушнал Христовиот глас и се обратил кон Него толку потполно, толку неразделно, како што изгледа, никој ни пред него, ни по него, не се обратил. За обраќањето на Павле се напишани стотици книги, се обидувале да го објаснат «научно»: со психологија, неврологија, безмалку со епилепсија… Но има нешто плитко и жално во тие обиди. Всушност, секое обраќање кон Бога е – тајна која науката не може да ја објасни до крај, дури ни со помош на најосетливи инструменти. За нас е важно тоа, дека секој збор од св. ап. Павле кој стигнал до нас, укажува на таква вкоренетост на целата Негова личност во личноста на Христос, таква навистина лична врска со Него и убеденост во особеното откровение од Христа, што Црквата, без оглед на неразбирањата и противењата кои толку многу ќе го следат ап. Павле низ целиот негов живот, не ќе се двоуми да го признае за Апостол – рамен на Дванаесетте, да го вклучи во бројот на оние «самовидци», врз чие сведоштво и учење таа е изградена. Продолжува.... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 15.Ноември.2008 во 14:41
|
ДЕЛ 2
Откако бил крстен и поминал три години во Дамаск, Павле отишол во Ерусалим, каде го примиле апостолите Петар и Јаков. Ерусалимската општина тој секогаш ќе ја гледа како најстара Црква, како центар на христијанството и секогаш во своите посланија ќе се повикува на помошта од «светите во Ерусалим». Од Ерусалим, гонет од омразата од Евреите, тој заминува во својот роден град Тарс, од каде ќе биде повикан во Антиохија. Овде, во, после Ерусалим, вториот центар на христијанството, каде што според зборовите во книгата Дела ап., «учениците за прв пат почнаа да се нарекуваат христијани», Павле и се поставува на едно од првите места, како «пророк» – т.е. проповедник во христијанското собрание. На проповедањето, на «служењето на Словото» Павле го посветил целиот свој живот. Во проповедањето тој го гледа главното, речиси исклучително свое звање, а плодовите од проповедта – ги смета за печат на своето Апостолство, кое некои му го оспорувале. Таков плод била – цела мрежа Цркви кои тој ги основал во Мала Азија, Грција, а, можеби и во Западниот дел од Римската Империја. Во Дела ап. особено се истакнува дека Светиот Дух ги избира за проповеднички патувања: св ап. Павле, (кој прво се викал Шаул) и неговиот сопатник Варнава. За тие мисионeрски патувања се раскажува во сите наредни глави на книгата. И ете, од самиот почеток на проповедничката служба пред Павле се исправило прашањето за местото во Црквата на обратените од паганството, основно прашање за целата понатамошна судбина на христијанството. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 16.Ноември.2008 во 09:54
|
ДЕЛ 3
Христијанството се утврдило во главните центри на Римската Империја уште пред проповедта на ап. Павле: во Антиохија, во Александрија, во Рим. Но тоа сѐ уште било истото јудео-христијанство; Него го пренесувале во дијаспората Евреите, кои традиционално патувале во Ерусалим за молитви и принесување жртви во храмот. Такви се и дојденците меѓу слушателите на првата проповед на св. ап. Петар, на денот Педесетница. Откако го примале христијанството и се вратиле дома, тие основале општини во еврејските колонии во големите градови. Но, со тоа не се излегувало зад границите на јудејството, спорот за христијанството останувал внатрешно-еврејски спор. Така на пример, според зборовите на римскиот историчар Светониј, во 49 г. императорот Клаудиј ги иселил сите Евреи од Рим, заради немирите што се појавиле меѓу нив по прашањето за некој Христос. Павле, исто така, ја започнал својата проповед од Евреите во Мала Азија. Во Дела апостолски често се повторува следната шема: кога ќе пристигне во некој град, ап. Павле влегува во местната синагога и врз основа на Светото Писмо што се читало во неа секоја сабота ја започнува проповедта за Христа. Евреите, со малку исклучоци, го отфрлаат и тогаш тој се обраќа кон паганите. Павле никогаш нема да се посомнева дека на Евреите «прво требало да им биде проповедано Божјото слово» (13, 46). Тоа што тие го отфрлиле Христа ќе биде Негова «постојана мака». «Јас би сакал – вели тој – самиот да бидам одвоен од Христа за моите браќа, кои ми се сродни по тело» (Рим. 9, 2-3). Но, исто толку несомнено за него сега е и тоа, дека Евангелието е обратено кон целиот свет – «за спасение до крајот на земјата». Отфрлен од Евреите, тој до крај ќе го осознае својот повик – да биде Апостол на паганите и понатаму со нив ја соединува својата судбина. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 16.Ноември.2008 во 19:59
|
Sekoja cest Maran Ata mnogu ubavo napisano uzivam dodeka citam ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: izvoren
Датум на внесување: 17.Ноември.2008 во 00:11
| Maраната, податоциве што ги презентираш покажуваат дека изворните христијани постојат многу одамна, а не се нова деноминација. |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 17.Ноември.2008 во 01:57
За тоа треба ти да се пронајдеш во историјата... бидејќи самиот гледаш дека е така!!!
 ------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 17.Ноември.2008 во 02:07
Тоа де, не се. Нивното учење и предание денеска се среќава исклучиво во православната Црква. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 17.Ноември.2008 во 02:12
|
Ова за сите љубители на вистината која се потврдува низ историјата
ДЕЛ 4 Но, сега тоа веќе не се поединични обраќања, не се исклучоци, туку христијанството го прифаќаат цели општини од паганите. А, дали за христијаните важат ритуалните прописи на Стариот Завет кои, како што видовме, Ерусалимските јудео-христијани биле ги запазувале во сета нивна сила? На тоа прашање Павле решително одговора: Не! И за него тоа не е прашање на «тактика», т.е. не е заради полесно обраќање на паганите; со тоа прашање за ап. Павле е поврзана целата суштина на христијанското благовестие, целата смисла на спасението кое Христос го изврши. Во посланието кон Римјаните тој го развива своето учење за односот меѓу законот и благодатта и за тоа дека христијаните се ослободени од законот. Св. ап. Павле најмалку сака да го одрекува значењето и вредноста на законот, односно – значењето на Стариот Завет. «Законот е Свет и заповедта е Света и праведна и добра». Но во тоа е и значењето на законот, што тој го прави неопходно своето сопствено надминување, какво што е спасението во Христа, а тој се покажува «педагог//детеводител кон Христа». Зашто, законот само установува дека постои зло и грев, но не дава сили за спасение од гревот. Дури и знаејќи, што е добро, а што е зло, човекот е бессилен да уништи злоот: «желба за доброто постои во мене, но за да го правам доброто, тоа не го наоѓам. Доброто, кое го сакам – не го правам, а злото кое не го сакам – го правам»… (Рим. 7, 18-19). Гревот го поробил човекот, тој е роб – и веќе не може сам да се ослободи од тоа робство. И ако законот – т.е. знаењето на нормите – би било доволно за избавување од гревот, тогаш не би било потребно спасението во Христа. Но, откако го дал законот, Бог од една страна му открил на човекот дека злото е «ненормално» – дека е грев, нарушување на Божјата волја за човекот и светот, од друга пак, го осудил човекот. Но, тогаш останува само спасението на човекот од самиот Бог и тоа спасение е извршено во Христа. Божјиот Син стана човек и како безгрешен, го зел на себе сето бреме од гревовите, целата осуда од законот и до Својата смрт нѐ откупил од тоа осуда. Но, со самото тоа во Него умрел законот и се зацарила благодатта: преку верата во Христа, преку соединувањето со Него во крштелното уподобување со Неговата смрт, човекот го добил Неговиот живот, престанал да биде роб, за да стане Божји син. И тоа спасение е дарувано не само на јудеите, туку – на сите луѓе. Зашто, паганите, макар и не знаејќи го богооткриениот и совршен закон на Стариот Завет, во себе го имаат законот на совеста, кој го осудува злото и затоа се наоѓаат под истата осуда како и јудеите. За ап. Павле превосходството или избраништвото на јудеите, (кое тој никогаш не го порекнува) не е во тоа, што тие го имаат законот на доброто и злото, туку во тоа, дека им е «доверено Божјото слово», т.е. преку нив се извршува подготовувањето за Христовото доаѓање. Но, Христос доаѓа да ги спаси сите, «зашто како јудеите, така и Елините сѐ под гревот» (Рим. 3, 9). Со мојсеовиот закон или со законот на совеста, «Бог ги заклучил сите за непослушноста, за сите да ги помилува» (11, 32). «Сите вие кои во Христа се крстивтие, во Христа се облековте. Нема веќе ни јудеец, ни елин; нема ни роб, ни слободен, нема машки пол, ни женски, зашто сите вие сте едно во Христа Исуса»… (Гал. 3, 27-28). Оној што поверувал во Христа, учествувајќи во Неговата смрт, имајќи го Неговиот живот, и сѐ уште ги прави тие разлики, сѐ уште мисли оправданието да го добие преку исполнување на надворешните прописи на законот, тој нема «никва полза од Христа, тој отпаднал од благодатта». Зашто, целата смисла на законот е само во љубовта, а законот во себе никогаш немал сила да ја даде таа љубов.Таа е дарувана, како дар е дадена во Христа и затоа преку Него и во Него, законот станува ненужен. Во него веќе «нема сила ни обрезанието, ни необрезанието, туку верата што дејствува со љубов»… ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Asya
Датум на внесување: 17.Ноември.2008 во 03:07
Biblijata e proizvod na Crkvata Hristova, koja shto na pochetokot se sostoela od chetiri jurisdikcii: Erusalimska, Aleksandrska, Antiohiska i Rimska. So podelbata na Rimskoto carstvo na Istochno i Zapadno, i premestuvanje na rimskata prestolnina vo Konstantinopol, bila formirana i petata - Konstantinopolska crkva. Site zaedno ja sochinuvale Crkvata Hristova. Rimskata crkva otpadnala vo XI vek poradi eres, a kako shto se pokrstuvale narodite i Crkvata rastela, i se pojavila potreba od novi crkovni jurisdikcii, koishto se odnesuvaat na teritorijalnata (crkovna) administrativna uorava. Taka nastanale upravite na RPC, SPC, GPC i drugi, koishto izrasnale od Konstantinopolskata patrijarhija. Crkvata Hristova e zhiv organizam, a po dvaeset veka ne mozhe da ostane ista po forma i golemina, bidejki prirodno raste i se razviva. No, nejzinata sushtina e neizmenliva. A tvojata "izvorna crkva", od kade poteknuva? |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 17.Ноември.2008 во 07:10
|
ДЕЛ 5
«Старото помина, сега сѐ е ново» (2 Кор. 5, 17). Св. ап. Павле никогаш не се заморува да возвестува; за новиот живот, за дарот на слободата, за причестноста кон благодатта и тоа евангелие на слободата им го спротивставува на сите кои сѐ уште сакаат да се вратат кон ропството на закоништвото. Од паганите тој не барал ништо друго освен вера во Христа, т.е. свесно, целосно обраќање кон Него и нов живот «во Христа». Кога ап. Павле и неговиот сопатник Варнава се вратиле во Антиохија и раскажале за своето патување, биле пречекани со противење и прекор од оние јудео-христијани кои продолжиле да го сметаат запазувањето на Мојсеовиот закон задолжително за сите членови на Црквата, без исклучок. Започнал долг и мачен конфликт кој на ап. Павле му донел многу страдања и грижи. Од Неговите посланија се гледа дека постојано требало да ја брани својата проповед, своето апостолство, своето учење од клеветите на непријателите кои се обидувале да ги одвојат од него Црквите кој токму тој ги основал. Во книгата Дела апостолски тој конфликт го разгледуваат и решаваат Апостолите и Ерусалимската Црква на апостолскиот собор во Ерусалим. Превземено од http://ortos.wordpress.com/2008/11/12/%D0%BF%D0%BE%D1%87%D0%B5%D1%82%D0%BE%D0%BA%D0%BE%D1%82-%D0%BD%D0%B0-%D1%86%D1%80%D0%BA%D0%B2%D0%B0%D1%82%D0%B0-%D0%BC%D0%B0%D0%BB%D0%BE%D1%82%D0%BE-%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%B4%D0%BE/ - Свиток ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 18.Ноември.2008 во 00:46
|
А сега продолжувам со подеталното житие на св.Јован Богослов, за сите оние кои уживаат да ја читаат оваа тема
ЈОВАН БОГОСЛОВ  Свети апостол и евангелист Јован Богослов беше син на рибарот Зеведеја и Саломија, ќерка на Јосиф, вереникот на свете Богородица. Повикан од Господ Исус, Јован веднаш го остави татка си и мрежите рибарски, и појде со својот брат Јаков по Христа. Од Господ Христос тој беше наречен "син на громовите", затоа што неговото богословие претстоело како гром да се расчуе по целиот свет и да ја исполни целата земја. И одеше по својот благ Учител, учејќи се на премуддроста која излегувала од Неговата уста; и Господ Христос многу го љубеше ззаради неговата савршена незлобивости и извонредна девствена целомудреност. Божествената љубов на Спасителот кон него беше толку голема, така што во светото Евангелие за него се вели дека тој е "ученикот кого Исус го љубеше". И меѓу дванаесетмината Господ го издвоил како најпосебен, и тој беше еден од тројцата најблиски ученици Негових на кои Господ многу пати им ги откривал Своите божествени тајни. Така, кога ја воскреснал Јаировата ќерка Господ со Себе ги зел само Петар, Јаков и Јован, да бидат сведоци за настанот. Исто така, кога се преобразил на Тавор и ја покажал Својата Божествена слава, Господ повторно тоа го направил само во присуство на овие тројца одбрани ученици. И кога се молеше во Гетсиманиската градина, Господ ниту тамо не беше без Јован, зашто им рече на учениците: „Поседете тука, додека отидам онаму да се помолам.” И кога ги поведе со себе Петар и двајцата Заведееви синови, се натажи и почна да тагува. (Мт. 26, 36-37). Како возљубен ученик, Јован никаде не се одвојувал од Христос. А колку Господ Христос го љубеше Јована се гледа по тоа што на Тајната Вечера Јован ја навали својата глава на Исусовите гради. Зашто кога Господ на Тајната Вечера објави дека еден од учениците ќе Го предаде, и учениците почнаа да се гедаат меѓу себе и се чудеа за кого зборува, тогаш учениког кого го љубеше Исус, се навали на Исусовите гради и го праша: Кој е Господи?” Исус одговори: „Оној е, на кого Јас ќе му натопам залак и ќе му го подадам.” И кога натопи залак, му го подаде на Јуда Симонов Искариот. (Јн. 13, 21-26). Господ така го љубел Јован, што само тој имал слобода да ја стави главата своја на Неговите гради и смело да го праша за тајната на предавството. Но и Јован имаше поголема шубов кон својот Учител од останатите: затоа што за време на доброволното страдање на Спасителот, сите ученици Го оставија својот Пастир и се разбегаа, а само тој единствено и неодстапно ги гледше сите маки Христови, сострадувајќи со сето свое срце, плачејќи и ридајќи заедно со Пречистата Дева Марија, Мајката Господова, така што заедно со Богородица дури до самиот крст и смрт не отстапи од Синот Божји Кој пострада за нас. Затоа и беше посинет од Пречистата Дева Марија под крстот на Господа. Зашто Господ висејќи на крстот, и гледајќи ја Мајка Си и ученикот кого го љубеше како стојат, и рече на Својата Мајка: Жено, ете ти син! Потом му рече на ученикот: ето ти мајка! И од тој час ученикот ја зеде кај себе. (Јн. 19, 25-27). И ја сметаше за своја мајка со секоја почит, и и служаше се до нејзиното чесно и славно успение. А во денот на нејзиното успение, кога чесното и свето тело на Божјата Мајка го носеа да го погребаат, свети Јован пред неа го носеше необично царски-блескавото палмово гранче, која на Пречиста Дева и го донесе Архангел Гаврил известувајќи ја за нејзиниот премин од земјата на небото. Продолжува... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Опитен
Датум на внесување: 18.Ноември.2008 во 15:52
|
Ме немаше извесно време и за сето тоа време гледам дека на мојата тема скоро никој ништо не постирај освен со чест на исклучоци.
И се прашувам каде се сите тие изворни христијани што толку се бунеа и дигаа прашина до сега? Кога само ги запрашав да ми објанат за нив затоа што ништо незнам за нив ги снема , а кога се збореше против Православието толку врева дигаа. Така ли се брани верата, бараќа? Или човек да помисли дека немаат ништо и како што вели Маран Ата ако неплукаат на Православието не ке има што да проповедат. Од се ова изгледа е така. Ти благодарам Маран Ата за житијата на овие двајца врховни апостоли кои многу ги сакам и почитувам. А имам прочитано дека св.Јован бил сведок и на разговорот со самаријанката и на многу други разговори со Господ Исус Христос. Но ме чуде едно? Каде му е сето тоа знаење и зашто го закопал и не го напишал во Евангелието и посланијата или има и нешто друго? ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 19.Ноември.2008 во 04:09
|
ДЕЛ 2
После успениeто на Пресвета Богородица, свети Јован со својот ученик Прохор тргна во Мала Азија за и таму да го проповеда словото Божјо, бидејќи таа област му припадна со ждрепка. Одејќи натаму, св.Јован тагуваше, затоа што ги предвиде несреќите што ги чекаат на море, и тоа му го претскажа на својот ученик Прохор. И кога во Јопија се качија на лаѓата и запловија, во 5 часот попладне настана голема бура, и вечерта лаѓата се разби, така што сите што беа на лаѓата, пливаа по морските бранови држејќи се кој за што ќе најде. Утредента напладне морето сите ги однесе на обала, на пет стадии од Селевкија, а само ап.Јован останал во морето. Откако Прохор многу го опака Јован, тргна сам за Азија. Во 40-тиот ден од своето патување, тој стигна на едно место крај морето, наречено Мармареот и застана тука да се одмори. И кога еднаш го гледаше морето и тагуваше по Јован, морските бранови со голема сила ја заплискаа обалата и го исфрлија Јован жив. И кога Прохор притрчал да види морето кого исфрли, го виде Јован, го прегрна, го дигна од земјата и двајцата почнаа да плачат благодарејќи Му на Бога за се. Така св.Јован 40 дена и и ноќи помина во морето, и со благодатта Божја остана жив. Кога влезе во Мармареот, тој побара леб и вода, па откако се укрепија, тие заминаа за Ефес. Продолжува... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 20.Ноември.2008 во 07:27
|
ДЕЛ 3
Кога влегоа во градот Ефес, ги пресретна една жена по име Романа, која беше прочуена по својата злоба дури до Рим; таа во градот ја држеше јавната бања. Ги најми Јован и Прохор да работаат во бањата и стрешно ги мачеше. Јован го одреди да го ложи оганот, а Прохор да достава вода, и тоа се додека се живи. Во таква неволја тие поминаа доста време. Но, во таа бања имаше демон, кој секоја година давеше по еден човек кој се капел во бањата – младич или девојка. А кога таа бања се ѕидала, по демонски совет, во нејзините темели биле живи заѕидани едно момче и една девојка. Од тогаш и почна да се случуваат давењата секоја година. Се случи во тоа време да дојде едно момче по име Домн, син на градскиот старешина Диоскорид. И кога Домн се миеше во бањата, го нападна демонот и го удави. Тоа силно ја потресе Романа, и таа многу плачеше за Домн. Веста за Домнината смрт брзо се пренесе по целиот Ефес; а Диоскарид кога слушна за смртта на својот син, му препукна срцето од болка и умре. Меѓутоа, Романа многу се молеше на Артемида да го васкрсне Домн, и молејќи се го кинеше своето тело, но ништо од тоа не и помогнало. Во тоа време Јован го распрашуваше Прохор шта се случило. Кога ги забележа дека разговараат, Романа го фати Јован и почна силно да го тепа, навредувајќи го и фрлајќи ја вината на него за Домновата смрт. Најпосле му рече: Ако не го воскреснеш Домн, јас ќе ја одвојам твојата душа од твоето тело, - тогаш Јован се помоли на Господ и го воскресна детето. Романа се ужасна, и го нарече Јован Бог или Син Божји; меѓутоа Јован ја проповедаше силата Христова и поучуваше за верата во Христа. Потоа свети Јован го васкрсна и Диоскорид; и Диоскорид и Домн и Романа поверуваа во Христа и се крстија. Сите луѓе ги обзеде страв и се восхитуваа на тоа што се случи; и едни велеа дека Јован и Прохор се врачари, а други одговараа дека врачари не воскрснуваат мртви. Јован, пак, го избрка злобниот дух од бањата, и заедно со Прохор пребиваше во домот на Диоскорид, утврдувајќи ги новопросветените во верата и учејќи ги на добродетелен живот. Прдолжува... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 22.Ноември.2008 во 14:31
|
Житие на св.апостол и евангелист Јован Богослов
ДЕЛ 4 Еднаш во Ефес многу свечено се празнуваше празникот на Артемида: народот бше во бела облака, славејќи и ликувајќи кај храмот на Артемида; а спроти храмот стоеше идолот на таа божица. Тогаш свети апостол Јован се качи на една висинка блиску тој идол и громогласно го разобличи слепилото на незнабошците, дека тие не знаат кому се клањаат и наместо Бога ги почитуваат демоните. Народот страшно се разгневи и почнаа да го каменуваат светиот апостол, но ниту еден камен не падна на него, туку сите камења се враќаа и ги погодуваа оние кои ги фрлаа. Свети Јован, поддигајќи ги рацете кон небото, се помоли на Бога, и веднаш настана страшна жештина и топлина, од која 200 луѓе паднаа и умреа. А останатите едвај доаѓајќи на себе од страв, го молеа светиот апостол да се смилува на нив, затоа што ги снајде страв и ужас. А кога свети Јован се помоли на Бога, сите умрени воскреснаа, и сите припаднаа кон Јован, и поверувајќи во Христа се крстија. И таму, на местото наречено Тихи, светиот апостол го исцели раслабениот кој 20 години лежел, и тој Го прослави Бога. Продолжува... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 24.Ноември.2008 во 04:34
|
Житие на св.апостол и евангелист Јован Богослов
ДЕЛ 5 Меѓутоа, затоа што свети Јован вршеше и многу други чудеса и знаци, и гласот за тоа се пренесе на сите страни, демонот кој живееше во идолот на Артемида, плашејќи се и самиот да не буде изгонет од Јован од таму, зеде на себе облик на војник, седна на видно место и горко плачеше. Минувачите го прашуваа од каде е и зошто така силно плаче. А он им велеше: Јас сум од Кесарија Палестинска, старешина сум над тамниците, и ми беа доделени на чување двајца познати врачари од Ерусалим, Јован и Прохор, кои се осудени на смрт заради многубројни зли дела, и денеска наутро требаше да бидат погубени. Но они со помош на своите маѓии избегаа ноќта од оковите и темницата, и јас заради нив паднав во смртна опасност, зашто кнезот сакаше да ме погуби мене наместо нив. Јас го смилостивив кнезот да ме пушти да одам во потера по нив, и еве, слушам дека тие врачари се наоѓаат овде, но немам никој кој би ми помогнал да ги фатам. – Зборувајќи го тоа, демонот покажа и писмено уверение за тоа; а покажа и многу злато, ветувајќи дека ќе го даде на оние кои ќе ги погубат тие врачари. Слушајќи го тоа, некои војници се сожалија на него, па го поттикнаа народот против Јован и Прохор, и кога дојдоа пред домот на Диоскорид, рекоа: „Или предај ни ги врачарите, или ќе ти ја запалиме куќата". Но Диоскорид повеќе сакаше куќата да му изгори, отколку да им го предаде светиот апостол и неговиот ученик Прохор. Меѓутоа, светиот апостол преку Духот дозна дека овој народен метеж ќе излезе на добро и се предаде себеси и Прохора на масата неверници. Водени од нив, тие стигнаа до храмот на Артемида. Свети Јован се помоли на Бог, и идолскиот храм одеднаш се руши, но никого не повреди. И светиот апостол му рече на демонот кој обитава таму: „Тебе ти зборувам, нечист демоне, кажи ми, колку години живееш овде, и ти ли го дигна овој народ против нас? - Демонот одговори: Јас тука пребивам 249 години, и јас го дигнав овој народ против вас. - Светиот апостол на тоа му рече: Во името на Исуса Назареецот, ти наредувам да го напуштиш ова место. - И демонот веднаш излезе. А сите присутни луѓе ги опфати ужас, и тие поверуваа во Христа. А свети Јован направи големи чудеса и знаци, така што голем број народ се обрати кон Господа. Продолжува... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 26.Ноември.2008 во 04:57
|
Житие на св.апостол и евангелист Јован Богослов
ДЕЛ 6 Во тоа време римскиот цар Домицијан поддигна големо гонење на хридтијаните, и свети апостол Јован беше наклеветен пред него. Епархот Асиски го фати светиот апостол и го прати окован во Рим кај ќесарот, каде заради исповедување на Христа прво беше биен, па потоа испи чаша полна со смртоносен отров. А кога отровот, според Христовите зборови: "Ако и нешто смртносно испијат, нема да им наштети" (Мк. 16, 18), не му наштети, го фрлија во котел полн со зовриено масло, но светиот апостол и оттаму излезе неповреден. И народот викаше: Голем е христијанскиот Бог! - А ќесарот, не смеејќи веќе да го мачи Јована, затоа што го сметаше за бсмртен, го осуди на прогонство на островот Патмос, токму како што во сон му кажа Господ: Многу треба да пострадаш, и ќе бидеш прогонет на еден остров, на кој ти си му многу потребен. Војниците ги однесоа Јован и Прохором на лаѓата и отпливаа. Еден ден, за време на пловидбата, седнаа царските велможи да ручаат, и при изобилството храна и пиење се веселеа. А еден од нив, момче, играјќи се сврте и падна од лаѓата во морето и потона. Тогаш нивното веселење се претвори во плач, и радоста во тага, затоа што не можеа да му помогнат на оној кој падна во морската длабочина. Особено силно ридаше таткото на тоа момче, кој исто така беше на лаѓата, и сакаше да се фрли во морето, но другите го задржаа. Знаејќи ја чудотворната сила на Јована, сите усрдно го молеа да им помогне. А тој секој од нив ги праша кој каков бог почитува. Еден рече: Аполон, друг - Зевс, трет - Херкул, некои - Ескулап, други – Артемида Ефеска. И им рече светиот апостол: Толку богови имате, и тие не можат да спасат еден потонат човек! - И ги остави тако расплакани до утредента. А утредента се сожали светиот апостол на погибелта на момчето, и усрдно со солзи се помоли на Бога. И морето веднаш се разбранува, и еден талас ја заплусна лаѓата и го исфрли момчето живо пред нозете Јованови. Гледајќи го тоа, сите се восхитија и се зарадуваа на спасението на момчето. Јована почнаа многу да го почитуваат и му ги тргнаат железните окови. Една ноќ, пред самата полноќ, настана голема бура на морето, и сите во очајание почнаа да плачат, зашто и лаѓата почна да се руши. Тогаш повикаа кон Јована молејќи го да им помогне и да го смилостиви својот Бог да ги спаси од погибел. А тој им наредив да молчат, и почна да се моли, и веднаш престана бурата и настана голема тишина. - Еден војник на лаѓата се разболе од страшна срдоболка, и беше пред смрт; светиот апостол го оздраве. - На лаѓата снема воде, и многумина, изнемштија од жед, беа пред умирање. Свети Јован му рече на Прохора: Наполни ги садовите со морска вода. - И кога садовите беа наполнети, светиот апостол рече: Во името на Исуса Христа црпите и пијте. - И кога нацрпија видоа дека водата е слатка, и откако се напија тие оддивнаа. Гледајќи ги таквите чудеса, сопатниците на светиот Јована се крстија и сакаа да го пуштат Јован на слобода, да оди каде сака. Но тој ги посоветува да го одведат на одреденото место. Доаѓајќи на острвот Патмос, тие го предадоа писмото на игемонот. А тестот на игемонот – Мирон, ги зеде Јован и Прохор во својот дом. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 27.Ноември.2008 во 06:21
|
Житие на св.апостол и евангелист Јован Богослов
ДЕЛ 7 Мироновиот најстар син Аполонид имаше во себи гледачки демон, кој ја претскажуваше иднината; и сите го сметаа за пророк. Но во времето кога свети Јован влегуваше во домот Миронов, Аполонид тој час исчезна без трага; тој побегна во друг град, плашејќи се Јован да не го истера од него погодувачкиот дух. А кога во домот Миронов настана тажење поради Аполонид, му стигна на Мирон писмо од Аполонид, во кое го известуваше дека неговиот врач Јован со своите маѓии го истера од куќата, и дека тој не може да се врати се додека Јован не биде погубен. Откако го прочита ова писмо, Мирон отиде кај својот зет игемон и го извести за оваа работа. Игемонот го фати Јован и сакаше да го фрли ѕверови да го изедат. Но Јован го замоли игемонот малку да причека и да му дозволи да го прати својот ученик кај Аполонид, ветувајќи дека ќе го врати дома. Игемонот му дозволи да го прати ученикот, а Јована го врза со две вериги и го стави во темница. Прохор тргна кај Аполонид со Јовановата посланица, во која беше напишано вака: "Јас, Јован, апостол на Исус Христос, Синот Божји, му наредувам на погаѓачкиот дух кој живее во Аполонид со името на Отецот и Синот и Светиот Дух: излези од творението Божјо и никогаш не влегувај во него, туку биди сам надвор од овој острв, на безводни места, а не меѓу луѓето". - Кога Прохор дојде кај Аполонид со ваква посланица, демонот веднаш излезе од него. Аполанид дојде на памет и, како да се разбудил од сон, појде со Прохор назад во својот град. Но не отиде право дома, туку најнапред поита во тамницата кај Јован, и припаѓајќи кон неговите нозе му принесе благодарност што го ослободи од нечистиот дух. Дознавајќи за повратокот на Аполонид, родитељи, браќата и роднините, сите слегоа и се радуваа, а Јован беше ослободен од тамницата. Аполонид за себе го велеше следново: Многу години проминаа од оној час кога јас, одмарајќи се на својата постела во длабок сон, од левата страна од постелата здогледав човек кој ме протресе и разбуди; тој човек беше црн како арап, очите му светеа како свеќи, а јас затреперив од страв. А тој ми рече: "отвори ја устата своја"; јас ја отворив, и тој влезе во устата моја и ја исполни мојата утроба; и од тој момент тојнаправи да ми стане јасно и доброто и злото, и се што се случува во куќата. А кога апостолот Христов влезе во нашата куќа, тогаш оној што обитаваше во мене, рече: "бегај од овде, Аполониде, да не би умрел со зла смрт, зашто овој човек е врач и сака да те умртви". И јас веднаш избегав во друг град. А кога јас обидував да се вратам, тој не ми даваше, зборувајќи: "ако Јован не умре, ти не можеш да живееш во својата куќа". Но кога Прохор стигна во градот во кој бев, и јас го здогледав, - нечистиот дух, во тој момент, излезе од мене на ист начин на кој и влезе во мојата утроба; и мене ми олесна, големиот терет го снема, умот мој дојде во здрава состојба, и јас се почувствував добро. Слушајќи го ова, сите припаднаа кон нозете Јованови. А тој ја отвори устате своја и ги поучи во верата во Господа нашиот Исус Христос. И поверува Мирон со жената и децата свои, и сите тие се крстија, и бише радост голема во домот на Мирон. А после и жената игемонова Хрисипа, ќерката Миронова, го прими светото крштение со синот свој и сите свои слуги; а после неа се крсти и нејзиниот маж Лаврентије, игемон на островот Патмос, слегувајќи од власта на која беше поставен, за да може послободно да му служи на Бога. Свети Јован со Прохор поминаа три године во домот Миронов, проповедајќи го словото Божјо. И со силата на Исуса Христа направи многу чудеса и знаци: болни исцели, и демоне прогони, храмот Аполонов со сите негови идоли го сруши само со еден свој збор, и многумина кои се обратија во верата во Христа ги крсти. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 22.Јануари.2009 во 22:51
| Знае ли некој да ни каже за учениците на свети Јован Богослов, како што е Свети Игнатиј Богоносец? |
Постирано од: spiros
Датум на внесување: 23.Јануари.2009 во 22:21
Дали се сомнева некој во тоа дека одсекогаш - во сите можни деноминации - имало следбеници на ВИСТИНАТА кои во тајност си ја обавувале својата Богослужба, не се бореле за власт и слава во светот, не се накитувале со надворешни украси, не се грабале за високи столици, не се бореле за своите телесни татковини на земјата, не ги навредувале своите браќа од другите деноминации, не се фалеле како единствени правите итн.? ------------- https://www.youtube.com/watch?v=IYjUGBIpD8I" rel="nofollow - Through the Blood of His Grace, we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 31.Март.2009 во 02:00
|
Многу интересен лик од изворните христијани е Свети Игнатиј Богоносец (она дете кое се споменува од Светото Писмо, кое Христос го држеше во раце). Овој светител ни ја пренесува изворната христијанска вера, онака како што ја примил од своите учители, и нам ни ја оставил во предание. Тој вели дека ние, христијаните, треба да имаме почит кон својот Епископ, како кон Самиот Христос. Еве што вели друго: Така, колку повеќе некој го гледа епископот тивок, толку повеќе почитувjате го. Колку повеќе некој го гледа епископот како премолчува, односно „покажува снисхождение“, толку повеќе треба да го почитувате. Зашто ние треба да го примаме секој што Господарот на куќата го поставува над Својот дом, како што би го примиле Тој кој што го пратил него. Така што, јасно е дека треба да гледаме на епископот дури како што би гледале и на Самиот Господ, стоејќи, како тој што прави, пред Господа. Зашто „подобно е човек кој внимателно гледа на него, и е дејствен во својата должност, да стои пред цареви, а не пред мрзелив човек“. И навистина самиот Онисим многу го фали вашиот добар ред во Господа, дека сите вие живеете според вистината, и дека никаква ерес не нашла место на пребивалиште меѓу вас. Навистина, вие не се вслушувате во некој друг освен во Исус Христос, вистинскиот Пастир и Учител. И вие сте, како што Павле ви напиша, „едно тело и еден дух“, затоа што вие исто така бевте повикани во една надеж на верата, бидејќи „има само еден Господ, една вера, едно крштение, еден Бог и Отец на сите, кој е над сите, и преку сите, и во сите“. Такви сте, значи, вие, кои бевте научени од такви раководители - Павле Христоносецот и Тимотеј најверниот. А кој бил Онисим? Кол 4:9 заедно со Онисим, верниот и омилен наш брат, кој е од вас; тие ќе ви раскажат сe што станува овде Филимона 1:10 те молам за моето чедо Онисим, што го родив во оковите свои |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 02.Април.2009 во 01:41
|
Еве еден текст од еден изворен христијанин, Свети Игнатиј Богоносец: Верата на лажните учители Не грешете, браќа мои. Тие кои ги поткопуваат домовите нема да го наследат Божјото царство. Ако тие кои го вршат ова со уважување кон телото претрпеа смрт, колку повеќе тие кои со лукави науки ја поткопуваат верата Божја, за која Исус Христос беше распнат! Тој што ќе се оскверни со такво нешто, ќе оди во вечен оган, и секој кој што се вслушува во него. Не грешете, браќа мои. Тие кои ги поткопуваат домовите нема да го наследат Божјото царство. И ако тие кои ги поткопуваат сaмо човечките домови се осудени на смрт, колку повеќе ќе претпрпат вечна казна оние кои се трудат да ја поткопаaт Црквата Христова, за која Господ Исус, единородниот Син на Отецот, го претрпе крстот, и поднесе смрт! Кој и да е „згоен“ и „одвратен“, кој не го смета за ништо Неговото учење, ќе оди во пеколот. Така, секој кој примил сила од Бога да прави разлика, е сепак го следи неспособниот пастир и стекне лажно мислење за вистината, ќе биде казнет. „Што општо има меѓу светлината и темнината? или меѓу Христа и Велијар? Или, што општо има меѓу верник и неверник?“ Така јас ви велам, што општо има меѓу вистината и лагата? Или праведноста со неправедноста? Или вистинското учење со она кое е лажно? |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 03.Април.2009 во 01:14
|
Уште еден текст од изворниот христијанин, Свети Игнатиј Богоносец. Призиви кон молитва, смирение итн. И постојано молете се во полза на другите бидејќи во нив има надеж за покајание и можат да достигнат до Бога. Гледајте, ако не подруго, тие да бидат поучувани од вашите дела. Бидете благи кон нивната јарост, смирени како спротивност на нивната самофалба, на нивните хулења враќајте со молитва, за разлика од нивните грешки, вие бидете непоколебливи во верата; и на нивната жестокост покажувајте ја вашата благост. Додека ние се грижиме да не го подражаваме нивното управување, ние да бидеме нивни браќа во секоја вистинска добродетелност; и да се стремиме да бидеме следбеници на Господ (кој друг некогаш бил пообесправен, повеќе лишен, повеќе осудуван), така што никакво ѓаволско растение да не се најде во вас, туку да останете во сета светост и трезвеност во Исус Христос, со почит кон телото и духот. И постојано молете се во полза на другите бидејќи во нив има надеж за покајание и можат да достигнат до Бога, зашто „зар паднатите не стануваат, и оние што скршнале од патот не се враќаат?“. Допуштете им тогаш тие да бидат поучени од вас, така што бидете пратеници Божји и уста Христова. Затоа, вака рече Господ: „ако извлечеш скапа работа од ништо, ќе бидеш како Мојата уста“. Бидете благи кон нивната јарост, спротивно на нивните хулења, вие настојувајте во молитвата; додека тие се отклонуваат, вие стојте непоколебливо во верата. Победете го нивниот нечувствителен нарав со благост, нивната страст со кротост, зашто „блажени се кротките“. И Мојсеј бил кроток со сите луѓе; и Давид беше извонредно кроток. Зашто Павле поттикнува на следново: „А слугата Господов не треба да влегува во расправии; туку да биде кроток кон сите, поучлив, трпелив, со кротост да ги поучува оние што се противат.“ Не барајте да им се одмаздувате на оние кои ве повредиле, бидејќи се вели (во Писмото): „Ако зло вратив на оние кои мене ми направија зло“. Да ги направиме наши браќа со нашата добродетелност. Велете им на оние кои ве мразат, вие сте наши браќа, така што името на Господа да се прославува. И да Го подражаваме Господ, “Тој, Кој беше навредуван, не возвраќаше со навреда“ кога беше распнат, Тој не возвраќаше; „кога страдаше - не се закануваше“ туку се молеше за Неговите непријатели, „Оче, прости им, оти не знаат што прават!“ Благословен е оној кој повеќе е оскрбен и покажува поголема трпеливост. Ако некој е измамен, ако некој е презрен за името Господово, тој навистина е Божји слуга. Бидете претпазливи никакво ѓаволско растение да не се најде меѓу вас, затоа што таквото растение е горчливо и солено. „Бдејте и бидете трезвени“ во Исус Христос. |
Постирано од: Опитен
Датум на внесување: 06.Април.2009 во 03:14
|
Се смета дека св.Игнатиј било детето кое било во крилото Исусово и на кое тој посочил дека ако не се смириме како „ова дете“ нема да го наследиме Царството Небесно.
И Самиот Исус Христос посочил на св. Игнатиј ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 06.Април.2009 во 03:28
|
Po koja osnova se smeta deka toa dete bilo sv.Ignatij?
------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Опитен
Датум на внесување: 06.Април.2009 во 06:43
|
spored Svetoto Predanie ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 06.Април.2009 во 11:29
|
Житие на св.апостол и евангелист Јован Богослов ДЕЛ 8 На острвот Патмос имало некој маѓесник по име Кинопс; тој живееше на пусто место и многу години се познаваше со нечистите духови. Заради измамите кои тој ги изведувал, сите жители на острвот го сметаа за бог. А жреците Аполонови, бесни на апостол Јован затоа што им ги сруши идолопоклоничкиот храм на Аполон и затоа што сите луѓе ги обрати во својата христијанска вера, отидоа кај Кинопс и му се пожалиле поради апостолот Христов, молејќи го да се одмазди за посрамувањето на нивните богови. Но Кинопс не сакаше сам да оди в град, затоа што многу години живееше на тоа место не одејќи никаде. Меѓутоа граѓаните се повеќе доаѓаа кај него со истата молба. Тогаш тој им вети дека во Мироновиот дом ќе прати зол дух да ја земе Јовановата душа и да ја предаде на вечен суд. И утредента тој кај Јована прати еден од кнезовите на злите духови, заповедајќи му да му ја донесе душата на Јован. Доаѓајќи во домот Миронов, демонот застана на местото каде што беше Јован. Гледајќи го демонот, Јован му рече: „Ти наредувам во името на Исус Христос да не се поместиш од тоа место додека не ми кажеш зошто си дошол ваму кај мене. – Врзан со Јовановите зборови, демонот остана неподвижен и му рече на Јована: „Аплоновите жреци дојдоа кај Кинопс и го замолија да дојде во град и тебе да те наведам на смрт, но тој не сакаше, велејќи: „Многу години живеам на ова место без да одам никаде: зарем сега да се мачам себеси заради еден беден и безвреден човек? Вие одите по вашиот пат, а јас утре ќе го пратам својот дух и тој ќе ја земе неговата душа и ќе ми ја донесе, а јас ќе ја предадам на вечен суд“. – И Јован го прашал духот: „Дали тој некогаш те пратил да земеш некоја човечка душа и да му ја однесеш? – Демонот одговори: „Сета сатанска сила е во него, и тој има договор со нашите кнезови, и ние сме со него, така што Кинопс не слуша нас, а и ние него. – Тогаш св. Јован рече: „Јас, апостолот на Исуса Христа, ти наредувам тебе, зол духу, веќе да не влегуваш во човечки обиталишта, ниту да се враќаш кај Кинопс, туку да заминеш од овој остров и да се мачиш. – И демонот веднаш се оддалечи од островот. Но, Кинопс гледајќи дека духот не се врати, пратил друг, но и овој така пострада. И уште други два кнезови на темнината пратил тој, на едниот му наредил да влезе кај Јована, а другиот да стои надвор и да му донесе одговор. Влегувајќи кај Јован, демонот пострадал како и другите пред него, а другиот демон кој стоеше надвор, гледајќи ја неволјата на својот другар, избега кај Кинопс и му раскажал што се случило. Тоа го разјарило Кинопса, и тој земајќи големо мноштво на демони, отиде во градот. И сиот народ се израдува гледајќи го Кинопс и сите доаѓаа и му се клањаа. Наоѓајќи каде Јован ги поучува луѓето, Кинопс страшно се налутил и му рекол на народот: „Луѓе слепци, залутавте од правиот пат, чујте ме! Ако е Јован праведен, и се што тој го зборува, вистина, нека тој поразговара со мене и нека направи чуда какви што правам јас, па ќе видите кој е поголем, Јован или јас. Ако тој се покаже како поголем од мене, тогаш и јас ќе поверувам во неговите зборови и дела. И Кинопс се обратил на едно момче и му рекол: Момче, жив ли е твојот татко? – Момчето одговорило: - Умрен е. – Го праша Кинопс: Со каква смрт умре? – Овој одговори: -Беше морепловец, и кога се разби лаѓата, се удави во морето. – Му рече Кинопс на Јована: Сега, Јоване, покажи ја својата сила, за да поверуваме на твоите зборови – донеси го таткото жив пред својот син. – Јован одговори: Христос не ме прати да подигам мртви од морето, туку заблудените луѓе да ги поучувам. – И му рече Кинопс на присутниот народ: Барем сега поверувајте ми дека Јован е измамник и ве мами: земете го и држете го додека не го донесам таткото на момчето жив. – И тие го фатија Јован, а Кинопс ги рашири рацете и плесна со нив, и се чу плисок на морето и сите се уплашија, а Кинопс стана невидлив. Тогаш сите повикаа: Велик си, Кинопсе. И одеднаш тој излезе од морето, држејќи го, како што рече, таткото на момчето. И сите се восхитија. Кинопс го праша момчето: Овој ли е твојот татко? - Да, господине! – одговори момчето. Тогаш сите му се поклонија на Кинопс и сакаа да го убијат Јована. Но Кинопс им забрани, велејќи: Кога ќе видите поголеми чуда од ова, тогаш тој нека биде мачен. После тоа, Кинопс повика друг човек и го праша: - Си имал ли син? Овој одговори: - Да, господине, имав, но некој од завист го уби. Тогаш Кинопс гласно ги призвал и убиениот и убиецот, и тие веднаш се појавиле и Кинопс го прашал човекот: - Овој ли е твојот син? – Да, господине – одговори тој. Тогаш Кинопс го прашал Јована: - Се восхитуваш ли, Јоване? Свето Јован одговори: Не, јас не се восхитувам на тоа. Тогаш Кинопс рече: Поголеми чуда од ова ќе видиш, и тогаш ќе се восхитуваш и нема да умреш се додека не те заплашам со чудеса. Свети Јован му одговорил: - Твоите чудеса брзо ќе се срушат. Слушајќи вакви зборови, народот се фрли на Јована и го тепаа се дотогаш додека не заклучија дека е мртов. Му рече Кинопс на народот: Оставете го непогребан, да го разнесат птиците небесни. И тие си заминаа од тоа место радувајќи се со Кинопс и славејќи го. После тоа Кинопс слушајќи дека Јован е жив и го поучува народот на местото наречено Каменувалиште, го повика демонот со чија помош правеше маѓии, повикување мртви и кога отиде кај Јована, му рече: Сакајќи да ти приредам поголем срам и осуда, затоа те оставив до сега жив; ајде на морскиот брег и таму ќе ја видиш мојата сила и ќе се посрамиш. А него го следеа тројца демони, кои народот ги сметаше за луѓе воскреснати од мртвите од страна на Кинопс. Кинопс силно заплеска со рацете, нурна во морето и стана невидлив за сите присутни. И народот повика: Велик си, Кинопсе, нема друг како што си ти. А Јован им нареди на демоните кои беа во човечки облик да не се поместуваат од место. И се помоли на Господ Кинопс да не се појави веќе жив и така и стана, затоа што одеднаш морето се разбесни и разбранува и Кинопс не излезе веќе од морето, туку остана во неговите длабочини, како некогаш бедниот фараон. А на демоните кои народот ги сметаше за луѓе воскреснати од мртвите, Јован им рече: Во името на Исуса Христа распнатиот и во третиот ден воскреснатиот, напуштете го овој осстров. И тие во тој час исчезнаа. А народот седеше на брегот три дена и три ноќи чекајќи Кинопс да излезе од морето, така што од глад, жед и сончева топлина многумина од нив изнемогнаа и лежеа безгласни, а три деца умреа. Тогаш Јован сожалувајќи се на народот, се помоли за нивно спасение, многу им говореше за верата, ги воскресна трите умрени деца, ги исцели болните, и сите тие еднодушно се обратија кон Господа, се крстија, и се разотидоа по куќите свои славејќи го Христа Бога. А Јован се врати во Мироновиот дом и често одеше кај народот и ги учеше на верата во Господа Исуса Христа. |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 08.Април.2009 во 01:34
|
Еве што има да каже изворниот христијанин Свети Игнатиј Богоносец во врска со црковната ерархија, поточно Епископите и свештениците: Не правете ништо без Епископ или свештеник Како што Господ ништо не правел без Отецот, бивајќи во единство со Него, ниту Сам од Себе ниту од апостолите, така и вие не правете ништо без Eпископот и свештениците. Ниту пак, да се обидувате нешто да гледате како разумно и соодветно за вас самите; туку собрани заедно на исто место, да биде една молитва, една просба, еден ум, една надеж, во љубов и во радост неосквернета. Еден е Исус Христос и од Него нема ништо повозвишено. Бидете значи, едно, како кон еден храм Божји, како кон еден жртвеник, како кон еден Исус Христос, Кој дојде од Отецот, и Кој е со Него и е Едно со Него. Kако што Господ не прави ништо без Отецот, за што вели: „Јас ништо не можам да правам Сам од Себе.“ така и вие свештениците, ѓаконите и мирјаните, не правете ништо без Епископот. Не дозволувајте нешто да ви се пристори како достојно за пофалба, а е лишено од одобрение на Епископот. Секое такво дело е грешно и спротивно на Божјата волја. Соединете се сите вие на исто место за молитва. Да биде една молитва, една просба, со непорочна вера во Исуса Христа, од Кој ништо не е поголемо. Така сите вие, бидете едно, како кон еден храм Божји, како кон еден жртвеник, како кон еден Исус Христос Првосвештеникот на безначалниот Бог. |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 10.Април.2009 во 04:06
|
Второ послание на Свети Игнатиј Богоносец до Светиот апостол Јован Неговиот Игнатиј до Јован, светиот презвитер Ако благоволиш да ми дозволиш, сакам да појдам до Ерусалим и да ги видам верните светии кои се таму, особено Марија Мајката, за која велат дека e предмет на восхит и наклонетост на сите. А кој нема да се радува да ја гледа и да беседи со онаа која го роди вистинскиот Бог од нејзината утроба, при услов тој да е пријател на нашата вера и нашата набожност? Исто така, сакам да го видам блажениот Јаков, кој е наречен Праведен, за кој велат дека навидум многу наликува на лице на Исус Христос, по живот, и во начинот на поведение, како да е едноутробен брат близнак. Велат дека ако го видам него, како да сум Го видел Самиот Исус според сите карактереистики и надворешноста на Неговото тело. Освен тоа, сакам да ги видам другите светии - мажи и жени. Леле, зошто одолговлекувам? Зошто се задржувам? Учителе добар, заповедај ми побрзо да ја исполнам својата желба, и добро да патувам до тебе. Амин. |
Постирано од: vaskapraska
Датум на внесување: 10.Април.2009 во 09:24
Според рекла-казала. |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 10.Април.2009 во 16:22
Да ја појаснам малку реченицата. Свети Игнатиј бил духовно чедо на Свети Јован Богослов, и тој со таа реченица всушност бара благослов од својот духовен отец. Или поинаку речено, тој не би одел да ја посети Богородица, доколку Свети Јован Богослов не му заповедал (заповелал, благоволил). Значи, уште во изворното христијанство постоело послушание на духовното чедо кон својот духовен отец. |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 10.Април.2009 во 16:34
|
Некако ни тргна со изворниот христијанин Свети Игнатиј Богоносец, па да продолжиме и со останатите негови дела. Послание на Свети Игнатиј Богоносец до Смирјаните, глава 7 Да се држиме настрана од еретиците Тие (еретиците) се воздржуваат од Евхаристијата и од молитва, затоа што не исповедаат дека Евхаристијата е Телото на нашиот Спасител Исус Христос, Кој пострада заради нашите гревови, и Кој Отецот, поради Неговата добрина, повторно Го воскресна. Тие, значи, кои говорат против овој Дар Божји, принесуваат смрт во средината на нивните препирки. Но, подобро ќе беше за нив, да се однесуваат со почит (кон Даровите), та можеби и тие ќе воскреснат. Затоа е добро, вие да се држите настрана од такви луѓе, ниту пак да зборувате со нив тајно, ниту јавно, но да се поучувате од пророците, а пред се од Писмото, во кое ни е откриено страданието на Христос, а Воскресението целосно посведочено. Избегнувајте секакви поделби, кои се зародиш на секое зло. |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 10.Април.2009 во 17:16
|
Што учеле изворните христијани за Епископот, за клирот, и за послушанието? Тоа може да го видиме од Посланието на Свети Игнатиј Богоносец до Смирјаните, глава 8 и 9. Ништо не правете без Епископот Внимавајте сите да го следите Епископот, како што Исус Христос го следи Отецот; свештениците следете ги како што ги следите апостолите, а ѓаконите почитувајте ги како востановени од Бога. Ниеден човек да не прави ништо поврзано со Црквата, без Епископот. Имајте веродостојна Евхаристија, началствувана од Епископот, или од некој поставен од Епископот. Каде и да се појави Епископот, таму да биде и мноштвото народ; исто како што, каде и да е Исус Христос - таму е Соборната Црква. Не е законски без Епископ да крштевате, ниту пак да празнувате на трпеза на љубовта, но што и да благоволи (Епископот), тоа е умилно и на Бога, та се што се прави да биде сигурно и исправно. Почитувајте го Епископот Уште повеќе, разумно е да се вратиме кон трезвено поведение, и додека имаме можност, да се покаеме пред Бога. Добро е да оддаваме почит на Бога и на Епископот. ОНОЈ КОЈ ГО ПОЧИТУВА ЕПИСКОПОТ, ПРИМИЛ ПОЧЕСТИ ОД БОГА, А ТОЈ ШТО ПРАВИ НЕШТО БЕЗ ЗНАЕЊЕ НА ЕПИСКОПОТ, ВСУШНОСТ МУ СЛУЖИ НА ДЕМОНОТ. Изобилувајте со многу благодатни нешта, затоа што сте достојни. Ме ободревте, нека и вас Исус Христос ве ободри. Ме сакавте кога бев отсутен, исто како и кога сум присутен. Бог да ве награди, поради Кого, додека трпите се`, ќе стигнете во Него. |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 10.Април.2009 во 20:33
|
Изворниот христијанин Свети Игнатиј Богоносец не бил во заблуда кога им пишувал на Смирјаните, затоа што за истите работи ги советува и Ефесјаните. Еве што им пишува Свети Игнатиј во своето послание до Ефесјаните (глава 5): Прозба за единство Кога за она кратко време, добив благопријатност од присуството на вашиот Епископ - мислам на присуство не од човечка, туку од духовна природа - колку повеќе ве сметам за радосни, вас, кои сте соединети со него, како што е Црквата со Христос, и како што е Исус Христос со Отецот, така што сите нешта се согласни во единството! Ниеден човек нека не се залажува: ако некој не е покрај олтарот, тој е лишен од Лебот на Бога. Зашто, ако молитвата на еден или двајца е толку силна, колку ли повеќе е силна молитвата на Епископот и на целата Црква! Тој, значи, кој не е соборен во Црквата, се возгордеал, а со тоа си навлекол осуда. Напишано е, „Бог се противи на горделивите“. Да бидеме внимателни, да не се ставиме во противење на Епископот, за да може да бидеме Божји. |
Постирано од: monitor
Датум на внесување: 11.Април.2009 во 16:06
| ?????????? јас просто не можам да се иначудам на оваа тема |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 11.Април.2009 во 16:44
Што ти е чудно братче? |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 11.Април.2009 во 18:04
Не се разочарувај. Не се ни прв ни последен. Се сомневам дека и самиот автор на темава може да разбере што пишува. ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 11.Април.2009 во 18:47
|
Изворниот христијанин Свети Игнатиј Богоносец, во своето послание до Филаделфијците вели (глава 2 и 3): Останете во единство со Епископот Каде и да сте, деца на светлината и вистината, бегајте од поделби и изопачени учења; но каде е пастирот, таму да го следат овците. Затоа што има многу волци, кои се јавуваат достојни за почит, кои со погубни страсти ги држат во заробеништво ги измамуваат оние кои итаат кон Бога; но во вашето единство, за таквите да нема место. Избегнувајте поделби Чувајте се од тие зли тревки, на кои Исус Христос не им е наклонет, затоа што не се посадени од Отецот. Не дека најдов на поделби меѓу вас, но повеќе од чистота. Затоа што колкумина да се со Бог и со Исус Христос, тие се и со Епископот. Колку и да треба, при обраќањето во покајание, се вратат во единство на Црквата, тие ќе бидат Божји, и ќе живеат според Исус Христос. Не паѓајте во заблуди, браќа мои. Ако некој кој Го следи Него, прави поделба во Црквата, таквиот нема ад го наследи Царството Небесно. Ако некој се раководи според чудно мислење, тој се противи на страданието Христово. |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 12.Април.2009 во 00:01
|
Никој не верувам дека спори дека тоа е така. Тоа што е спорно е кој е Епископ и која е Црквата? За мнозина, неприфатливо е Епископи да бидат алчни луѓе и црква да изигрува онаа која отстапила од Светото учењето на Господ Исус Христос. За други, како што гледам, прифатливо е... ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 03:52
Ако не е така, зошто тогаш немаш Епископ, и не се смируваш пред учењето на Црквата, и на изворните христијани, каков што е Свети Игнатиј Богоносец? Внимавај, Свети Игнатиј кога вели Епископ, не мисли на Христос, туку мисли на човек (види од погорните постови). Црквата е соборна заедница од конкретни личности, собрани заедно околу Христос. Црквата е Една, Света, Соборна и Апостолска. Се` што е надвор од тоа Една, Света, Соборна и Апостолска - може да звучи и престрого - но изворните христијани (Свети Игнатиј, Свети Јован, Свети Иринеј, Свети Поликарп - Отците од првиот век) не го сметаат за Црква. Можеби и уште пострашно - тие даваат совети да бегаме од таквите кои не се дел од таа Црква, а само да се молиме за нив, да им дојде памет, односно да се покаат и да се вратат кон својата Мајка Црква. За алчните Епископи... еве што вика Свети Игнатиј: ОНОЈ КОЈ ГО ПОЧИТУВА ЕПИСКОПОТ, ПРИМИЛ ПОЧЕСТИ ОД БОГА, А ТОЈ ШТО ПРАВИ НЕШТО БЕЗ ЗНАЕЊЕ НА ЕПИСКОПОТ, ВСУШНОСТ МУ СЛУЖИ НА ДЕМОНОТ Да бидеме внимателни, да не се ставиме во противење на Епископот, за да може да бидеме Божји. Ако ние не го почитуваме Епископот, макар бил и алчен (Слава Му на Бога за сите и за се`!!), ние всушност се противиме на Епископот, а со тоа се ставаме во служба на демонот. Та, и од најмалите да осудиме и да обвиниме, во нас нема љубов - па не може да се сметаме ни за Христови во вистинската смисла на зборот. (Светите Отци велат дека кога ние осудуваме некој за некаков грев, всушност, самите ние сеуште се немаме ослободено од тој грев, и истиот го исполнуваме, а гледањето на таквиот грев кај другите е всушност, гледање на нашиот непреобразен грев во другите.) Не паѓајте во заблуди, браќа мои. Ако некој кој Го следи Него, прави поделба во Црквата, таквиот нема ад го наследи Царството Небесно. Ако некој се раководи според чудно мислење, тој се противи на страданието Христово. Протестантите и баптистите (и останатите неправославни деноминации), токму тоа го прават: се раководат според свое (чудно) мислење, и прават смут, поделба и раздор меѓу верните. Прават поделба во Црквата, односно се отцепуваат од неа. А еве кој не се држи до изворното учење (според изворните христијани): Тие (еретиците) се воздржуваат од Евхаристијата и од молитва, затоа што не исповедаат дека Евхаристијата е Телото на нашиот Спасител Исус Христос, Кој пострада заради нашите гревови, и Кој Отецот, поради Неговата добрина, повторно Го воскресна. Ова не се мои зборови, туку на изворниот христијанин Свети Игнатиј Богоносец. Ваква изворност (каква што ја опишуваат апостолите и отците од првиот век) денеска единствено е задржана во Православната Црква, која е Една, Света, Соборна и Апостолска! |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 08:48
|
Повторно, твојот проблем е што немаш појма што е Црква. Ти си ја замислуваш Црквата како Кока-Кола или како Пивара. Таму сите наредби се слеваат од директорот се до чистачката без поговор. Црквата е живо ткиво, која прожима многу меридијани, култури, деноминации и организации. Во неа постои Еден Дух, но не и една институционална хиерархија. Како што гледаме и во Новиот Завет, првите цркви беа основани од мирјаните кои се распраснаа низ светот по прогонството во Израел. Апостолите (Павле, Петар и другите) некако каскаа зад нив (најчесто) и никогаш не воспоставија институционална хиерархиска управа над целото христијанство. Значи тие ваши замисли за Православниот Епископ како неприкосновен паша, се средновековна измислица, со која можеле да се лажат неписмените. Епископ не е оној на кој авторитет му дал вашиот синод, а кој е неписмен за верата, световен во своите пороци и корстиљубив во својот повик. Оние кои заради љубовта кон парите, го продаваат Спасителот и го искривуваат Неговото Евангелие, ниту една титула или почест доделена од вашите синоди, не го пере. Христијанинот е должен на таквиот Епископ не да му се потчини, туку да му се противстави. Важен е авторитетот даден не од луѓе, туку оној на кој авторитет му дал Господ. Така и Апостолот Павле многупати нагласува, дека авторитетот не го примил од луѓе (од тогашниот, условнокажано Синод), туку од Светиот Дух. Црковната хиерархија е воспоставена од Светиот Дух, а не од CEO-то на вашата фирма. На вистинскиот учител, апостол, пастир, епископ, секој христијанин е должен да му покажува голема чест. Подобро е со понизност да учи за верата од таквиот. ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 10:52
Мил мој, па токму тоа е поимањето на баптистите и протестантите за Црквата. Реално, вие немате црква, затоа што вие си сте црква на самите себе. Вие не се собирате на Евхаристија, не верувате дека Евхаристијата се Тело и Крв Христови, а според учењето на Свети Игнатиј Богоносец, (на кој патем пред неколку поста ти рече дека право збори), таквите кои не веруваат во Евхаристијата - се нарекуваат еретици! Еве: Да се држиме настрана од еретиците Тие (еретиците) се воздржуваат од Евхаристијата и од молитва, затоа што не исповедаат дека Евхаристијата е Телото на нашиот Спасител Исус Христос, Кој пострада заради нашите гревови, и Кој Отецот, поради Неговата добрина, повторно Го воскресна. Тие, значи, кои говорат против овој Дар Божји, принесуваат смрт во средината на нивните препирки. Но, подобро ќе беше за нив, да се однесуваат со почит (кон Даровите), та можеби и тие ќе воскреснат. Затоа е добро, вие да се држите настрана од такви луѓе, ниту пак да зборувате со нив тајно, ниту јавно, но да се поучувате од пророците, а пред се од Писмото, во кое ни е откриено страданието на Христос, а Воскресението целосно посведочено. Избегнувајте секакви поделби, кои се зародиш на секое зло. А еве ти што велиш:
Со ова повторно си во контрадикторност на самиот себе. Сега сакаш да кажеш, дека не есапиш никаква хиерархија, ниту авторитет (така е, во збиралиштето во кое самиот си си црква, ти си единствениот авторитет). Е сега, ако е така, пак ќе кажам, зошто кога Свети Игнатиј Богоносец баш вели дека треба да се покоруваме на Епископ, ти рече, не спорам со тоа, а сега со оваа реченица, спориш!
Со ова не би се служил. Уште апостолски времиња е утврдено дека Црквата е ЕДНА, СВЕТА, СОБОРНА И АПОСТОЛСКА. Во Црквата нема многу деноминации и организации, има само насобрано стадо Божјо!
Па не би рекол. Не биле мирјаните, туку епископите кои ги воздигнувале помесните цркви. И тоа не си го земај како многу цркви, туку тие и натаму биле ЕДНА Црква.
Не? Дела 5:19 Петар и другите апостоли му одговорија: „Треба да Му се покоруваме првенствено на Бог, а потоа и на луѓето што ни се претпоставени. 1 Тим. 3:10 Пред да бидат назначени за ѓакони, тие треба да се докажат како луѓе без пороци. Тит 1:5 Те оставив во Крит за да го довршиш она што остана недовршено: по сите градови да назначиш водачи во црквите. Како што ти наредив Проштевај, но во место каде што нема водачи, владее безредие, а во безредието нема љубов.
Ова е „измислица“ на Свети Игнатиј, кој живеел во првиот век!
Па не знам, Свети Игнатиј не вели така (а тој е изворен христијанин). Тој вели и кон таквиот да се однесуваме со почит, а да се молиме (сите заедно), за негово поправање. И каква врска има личниот грев на епископот, со суштественоста на еден Епископ? Ти кажи ми, кој е твојот овоземен епископ? На која епархија припаѓаш, и кој е возглавен епископ на таа епархија?
Е сега, ако е така, зошто апостолите натаму ја воспоставувале и утврдувале хиерархијата? Тогаш тоа би значело дека уште од првиот век, секој би можел да си биде епископ, оти секој би се повикувал на тоа дека е поставен од Светиот Дух. Но, сите се ПОТЧИНУВАЛЕ на апостолите, и во нив гледале Епископи, а исто така гледале како на Епископи и кон оние кои биле поставени од апостолите.
Кој е твојот учител, апостол, пастир, епископ, презвитер и ѓакон? И повторно да потенцирам, не мислам на Христос, мислам на човек поставен да биде тоа. И повторно, цело време провејуваш за анархија, а сега одеднаш, оп! Требало да му се покажува чест на Епископ??? Решете се веќе еднаш, треба или не треба? |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 11:26
|
Братче, со вакви аматерски теологии, можеш како што спомнав, да замајаваш некои неписмени бабички. Нема никаква контадикторност меѓу тврдењето дека христијанинот треба да се покорува на духовните авторитети (што не е исто со и црковните авторитети, ако црквата ја гледаме толку слепо-тесноградо како што ти тврдиш како институција, како кока-кола а.д., или во овој случај МПЦ А.Д.), и со тврдењето дека не треба да им се покорува на еретичките институции и да го отфрла авторитет даден ним од ним сличните отпадници од верата. Впрочем, ти си самиот во толку голема теолошка небулоза, што ако се родеше во друго време ќе беше покорен и послушен до Пеколот на Епископите и попоите како што се на пример Арије, Ориген, Марцион, Несторије, Новатиан, да не ги редам цела историја на Епископи и попои... Ништо мене не ме убедува дека не треба на таа листа да се додадат и Стефан, Кирил, Пимен, Наум, Иларион, итн. Ништо не е различно, ако отстапиле од верата, од Христовото и Апостолско учење, китењето со крстои и титули не им вреди пет пари. ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 11:54
Па, Светото Писмо не верувам дека е аматерска теологија. Јас од него ти посочив цитати. А впрочем, нели е тоа разбирливо самото по себе?
Јас морам да се сложам со Асја овој пат, дека некои работи се премногу толерирани. Не се согласувам со нејзиниот тон, и начин како го изразува тоа, но сепак е во право. Премногу се дозволува исмевање и напад на православната вера и Црква, а еве на пример, мики_п, кога баптистите ги нарекува еретици, добива опомени за бан. Ова не го кажувам како замерка за модераторите, затоа што тие најдобро си ја знаат работата, туку само воочувам некои недоследности. А можеби згодно е да отвориме тема за дискусија токму на ова прашање: Кои се рамките во кои може да дискутираме, т.е. треба ли во одбрана на верата, да се напаѓаат и исмеваат останатите верувања? Под напаѓање не подразбирам искривување на учењето, или на влегување во жестока дискусија, ами мислам на изјавите од стилот: „МПЦ А.Д.“
Па многупати сме кажале дека Епископот треба да се следи се додека не почне да шири ерес. Алчниот Епископ не шири ерес, а тој што има искривено учење шири ерес.
Еве, повторно во недостаток на теологија и аргументи, дискусијата се сведува на плукање и напаѓање на православната Црква. Ама ако, со овие камења ние и ја градиме Црквата. И за крај, повторно во немање аргументи, дискусијата се замајува, и не се одговара на поставените прашања, и правење тактики „збунити непријатеља“: „Свети Игнатиј е во право за Евхаристијата, ама ние не веруваме во тоа, Свети Игнатиј е во право за Епископот, ама ние немаме Епископ“ - вакви се вашите „збунити непријатеља“ тактики. |
Постирано од: KINGDAVID
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 12:03
|
Najloso e ismejuvanja i navredlivi govori eden sprema drug, toa na se lici samo na Hristijanstvo ne, bez razlika od koja strana doagaat vakvite ismejuvanja..... Treba da se razgovara so pocit ako se razgovara za razlikite vo veruvanjata, a ne da se omalovazuvaat verskite zaednici i eden na drug da si ja vregate inteligencijata..... Izvinete sto se postavuvam nasrede vasata raspravija, ama ne cini toa ni od dvete strani. Smirete ja topkata malku.... |
Постирано од: ahmar1
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 12:05
|
„Свети Игнатиј е во право за Евхаристијата, ама ние не веруваме во тоа, Свети Игнатиј е во право за Епископот, ама ние немаме Епископ“
По големо харикири од ова Неправославен, здравје!!!  ------------- Илја дин,Илја бил ел Месија+++ нема друга вера освен правоверната,Христос е Месијата+++ |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 12:11
Се сеќаваш што ти кажав? Не замавнувај со стапот, затоа што кога ќе ти се врати, ем ќе те удри по муцката, ем ќе го изгубиш достоинството. Но сепак, благородно е кога човек под силата на аргументите ќе ја прифати вистината. За ова ти честитам на храброста. ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 12:14
А од кај знаеш кога епископот ќе почне да шири ерес? Кој ќе ти го каже? Други двајца со двотретинско мнозинство ќе изгласаат дека овој третиов шири ерес?
Штом Светото Писмо не ви е краен авторитет, туку неговите толкувачи (ткн. "свети отци"), тогаш вие зависите од тоа кој од нив ќе го следите и на кој од нив ќе му верувате, а исто така и како попот ќе ви ги толкува толкувањата на тој "свет отец".
Ако земеме предвид дека и самите ткн. "свети отци" имале спротиставени и честопати контрадикторни учења, колку повеќе пак ќе бидат неусогласени нивните толкувања во локалните цркви.
Затоа, се додека не се вратите кон учењето на Христос и апостолите во Светото Писмо, вие ќе талкате во лавиринтот на толкувањата на толкувањата на луѓето кои вие ги нарекувате "свети отци".
А што шири алчниот епископ? Ланец од хотели?
Што ви е критериум за "искривено учење"? ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 12:16
|
Типично за сектантското делување е да не ја докажува целата вистина. Еве што реков: Па многупати сме кажале дека Епископот треба да се следи се додека не почне да шири ерес. Алчниот Епископ не шири ерес, а тој што има искривено учење шири ерес. А тоа мое кажување се однесуваше за еретиците како Ариј, Несториј, Македониј и тн. Некои од нив биле со висок морал, не биле алчни, биле високо морални, но Црквата ги анатемисала, затоа што имале неисправно учење. |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 12:16
Одлично е кога некој ќе си се радува во своето незнање. Дури е и брутално таквиот човек да се освестува, бидејќи смеењето навистина е здравје. Во овој случај имаме класичен пример на лажење. 1. Игнатиј никаде не сум го спомнал. 2. Дека бил во право за евхаристијата исто така. 3. Дека не верувам(е) во неа исто така. 4. Дека немам(е) епископ исто така. Од четири непостоечки изјави, си формулираше параграф. Те молам престани, затоа што како колатерална штета ми доаѓаат слики од догмите на самонаречената „православна црква“. Изгледа во добрата традиција продолжуваат некои од воздухот да вадат догми. ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 12:20
Макариосе, пак го издаваш својот аматеризам. Ако епископот треба да се почитува и следи се додека не западне во ерес, тоа што би се рекло на англиски the end of the story. Што запна пред 3 страни ни сам не можеш да се сетиш. Немаме никаква должност, ни јас ни ти, да ги послушуваме Епископите на МПЦ, кои западнале не само во неморал, туку и (еве како што бараш ти) во ерес. Затоа ослободи се од стегите, бидејќи со таква милитантна тесноградост, ти реков во минатото ќе беше послушен до пеколот, ама тоа требаше да те предупреди да не го повториш истото и во сегашноста. Ќе се молам за твојата душа. Има во тебе ревност, ама таа ревност не произлегува од знаење. ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: ahmar1
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 13:34
Навистина!!Лелее изгледа многу сум бил неинформиран за баптистите во Македонија.Па ајде дај кажи од кога и кој ви е епископ и кој ви го ракоположил. поздрав ------------- Илја дин,Илја бил ел Месија+++ нема друга вера освен правоверната,Христос е Месијата+++ |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 14:06
|
Како прво, ниту сум рекол дека сум во Македонија, ниту пак дека сум баптист. Ти изгледа имаш навика да вадиш догми од воздухот, и не ти доаѓа памет. ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 14:41
Само за мало потсетување. Откако Господ му се открива на Свети Апостол Павле, Тој не го праќа директно да проповеда, туку најпрво го испраќа Ананија кој бил еден од 70те апостоли за да ги положи рацете над него. Лука 10:1 Потоа Господ избра и други седумдесет ученици и ги испрати пред Себе по двајца во секој град и место, каде што и Сам сакаше да оди А Ананија бил испратен и овластен директно од самиот Исус Христос додека сеуште бил на земјата меѓу луѓето. Дела 9: 17 И Ананиј отиде и влезе во куќата, и, откако ги положи рацете свои над него, рече: <Брате Савле, Господ Исус, Кој ти се јави по патот, по кој доаѓаше, ме прати, за да прогледаш и да се исполниш со Дух Свети.” Доколку Господ ја одобрува анархијата, како вие тоа што го претставувате, тогаш немало потреба Ананиј да го праќа кај Павле.
А изгледа ти си во некоја три и пол небулоза затоа што не правиш разлика помеѓу искривено теолошко и догматско учење и личните гревови на поедници. Ако не требаше да се слушаат епископите кои имаат лични гревови (како и секој човек, освен протестантите и баптистите кои се сметаат себеси за безгрешни и немаат потреба од каење, бидејќи веќе се откупени со крвта Христова и по автоматизам наследуваат царство небесно), тогаш за џабе рекол Господ: Матеј 23: 2, 3 говорејќи: "На Мојсеевото седиште седнаа книжниците и фарисеите. Затоа, се што ви кажат да правите, пазете и извршувајте; а според делата нивни не постапувајте, оти тие говорат, а не извршуваат
Вистина?? Ај еден пример да наведеш, може? Да разгледаме дали тоа се надоплонувале или се контрирале, што велиш? п.с. Неправославен, ќе ни кажеш конечно што си? |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 17:14
Ајде за потсетување, кога првпат Павле се сретнал со апостолите? И со колкумина гласови Апостолскиот Синод ја одобрил неговата Апостолска титула? ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 17:39
|
Vnimvajte na upotrebenite zborovi.
Ne mora da se slozhuvate so sogovornikot, no toa ne znachi deka poradi toa bilo koj od vas dvajcata e popameten ili poprosvetlen. Denovide vekje imashe opomeni za nachinot na komuniciranje i ovaa neka bide posledna. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 22:04
Благодарам на опомената. Сега ни е на сите јасно дека е недозволиво на членовите да им се обраќаме погрдно негирајќи го нивниот самоизграден идентитет. Како прв чекор очекувам сите членови да ме нарекуваат според мојата православна вера. Ако тоа не го прават, очекувам од вас модераторите втора опомена, а потоа и банирање. Благодарам за добрата работа што ја вршите. Навистина не ви е лесно. ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 15.Април.2009 во 23:13
|
"Православен" - нема да го дозволиме тоа, од проста причина што утврдениот и општо-прифатен назив "Православна вера", се однесува на доктрината проповедана од Православната Црква, која ти отворено ја негираш.
Само за да не мислиш дека е нешто лично против тебе - пред извесно време имаше ист проблем со членот Спирос, кој упорно користеше терминологија како "Исусов Ислам" и слични формулации - и тоа истотака го забранивме. Не си играјте непотребно со формулации кои се утврдени и кои се користат со векови, затоа што единствена цел на таквото подигрување е создавање на тензии на форумот и ништо друго! Затоа - да не навлегуваме во непотребни објаснувања и демагогии - без провокации! ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 16.Април.2009 во 00:04
|
Јас мојата вера ја искажувам преку мојот идентитет. Ако сметате дека така лесно може да се навредува туѓото без никакви санкции од вас, немој да се буните што макариос од сега ќе биде проклет. Бидејќи што е неправославен спрема православен, тоа е проклет спрема макариос. Значи ако сте доследни, бидете доследни за сите. Фала, пријатно. ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |
Постирано од: Pravoslaven
Датум на внесување: 16.Април.2009 во 01:29
|
Сега читав Дневник. Изјава на попот Петар од брегалница. „Верниците треба да знаат дека благодатта на тие расчинети свештеници не
дејствува во оној период додека тие се под забрана на свештенодејство,
а уште повеќе кај оние свештеници на кои им е одземен чинот“ Еве од кај му тие забегани идеи на макариос. Прво и основно, благодатта не ја носат поповите во џеб, па да ја делат по нив пресметаниот ценовник. Нејзе ја дава Бог на кој Тој ќе благоволи и ниеден поп не може да даде благодат на дом, на кој Бог не сака да даде благодат. Тоа сепак, не ги спречува поповите да наплатуваат за услуга која не можат да ја извршуват. Ова е кривично дело измама. Второ, ако попот Петар и останатите му другари, се толку благородни христијани, зошто би забранувале некому да ја споделат благодатта со оние на кои им е потребна? Кога навистина би имале таква моќ да дадат авторитет, зошто ги спречуваат другите да ја споделат таа со другите? Ова е кривично дело спречување на пружање помош. Трето, ако попот Петар и останатите, се толку благочестиви христијани, кои „бесплатно добиле“, зошто и не даваат бесплатно? Зарем благодатта што ја даваат им е од мајка им и татко им? Или е од Бога наменета за сите луѓе? Ова е кривично дело злоупотреба на туѓ имот. ------------- Православен значи правилно да ја славиш верата. А критериумот за правилност е Божјиот Збор - Светото Писмо ! |