ПОВИК КОН ПОКАЈАНИЕ
Испечатено од: IDIVIDI forum
Категорија: АРХИВА
Име на форумот: Вероисповед
Опис на форумот: право на избор
URL: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=15831
Датум на принтање: 12.Ноември.2024 во 17:51
Верзија на софтверот: Web Wiz Forums 10.03 - http://www.webwizforums.com
Тема: ПОВИК КОН ПОКАЈАНИЕ
Постирано од: Tetratka
Наслов: ПОВИК КОН ПОКАЈАНИЕ
Датум на внесување: 29.Септември.2008 во 16:17
|
Tuka mozeme da iskoristime citati , delovi od krnig pouki i slicno ... mnogu e lesno: COPY-PASTE
za pocetok:
------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
||
Коментари:
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 29.Септември.2008 во 16:45
|
Архимандрит Лазар Витаниски БОГОХУЛСТВО И ЗАКОЛНУВАЊЕ ВО БОГА Овие гревови често се присутни и кај црковните и побожни луѓе. Ова, пред се, се однесува на богохулното негодување на Бога заради наводниот Негов немилосрден однос кон човекот, заради страдањата што на човекот му изгледаат претерани и незаслужени. Понекогаш тоа достигнува дури до хулење на Бога, на црковните светињи и светите тајни. Тоа често се гледа и во зборувањето на непристојни или отворено навредливи приказни (случки) од животот на свештенослужителите и монасите, во смешно-ироничното цитирање на поедини фрази од Светото писмо или од молитвеникот. Извадок од книгата: ПОКАЈАНИЕТО- ПАТ КОН ВЕЧНОСТА ------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 29.Септември.2008 во 17:04
|
АРХИМАНДРИТ СЕРАФИМ- ЗАБОРАВЕНОТО ЛЕКАРСТВО
Светата тајна Исповед со полно право може да се нарече: “Заборавено лекарство”. “ Целиот свет лежи во зло. Секој од нас отделно е заразен од смртоносната болест наречена грев, но може и да се излекува од таа болест. Лекот е даден! При тоа, тој е и чудотворен! Штом го земеш, оздравуваш! Но ние не посегнуваме по него за да се исцелиме и да ни олесни совеста. Зошто? Бидејќи сме го заборавиле и сме го потцениле. „Зошто да умирате вие, доме Израилев? - со тага извикува св. Пророк Језекил. Зошто да умирате во вашите гревови, христијани? - со уште поголема тага извикува нашиот искупител Исус Христос. Зарем за вас нема избавување од смртта? Зошто да го радувате непријателот на вашето спасение – сатаната? Зарем Јас во Својата Црква не го востановив семоќното покајание?” „ Јас не ја сакам смртта на грешникот, туку грешникот да се одврати од својот пат и да остане жив. Вратете се, вратете се од вашите лоши патишта!“ ( Језек.33,11). Покајанието, тој безконечно добар дар, ви е даден: „ Во кој и да е миг од животот и какви и да се гревовите, тоа дејствува со еднаква сила: очистува од секаков грев, спасува се` што прибегнува кон Бога, па дури тоа да е и во предсмртните минути“. За земните болести има земни лекови. За најстрашната болест, наречена грев, семоќниот Небесен Лекар има небесен лек. Тој Лекар е Исус Христос. Бидејќи секој грев претставува нарушување на светиот Божји закон, единствено Бог со Својата прекрасна семоќност може да ги проштева гревовите. Он може да го направи и тоа, гревовите да се излекуваат исто како да не постоеле. „ Гревовите ваши да се и како бакам, - како снег ќе ги побелам: да бидат црвени и како пурпур, - како волна ќе станат бели“ (Иса.1,18 ), ветува Он. Но. За да се случи тоа, од нас бара да исполнуваме еден услов – вистински да се покаеме. „Никој не е толку благ и милостив како Господ, вели свети Марко Подвижник, но и Он не ги проштева гревовите на оној што не се кае“ и „Ние не биваме осудени за мноштвото наши зла, туку затоа што не сакаме да се покаеме“. И така, Господовата семоќност може да ги проштева гревовите на луѓето. Но, погледнете колку е недостижно Божјото милосрдие! Бог ја дал Својата власт за проштевање на гревовите на луѓето – на апостолите и на нивните наследници во лицето на епископите и свештениците! Зошто Бог постапил така? За покајанието, а следствено на него и проштевањето на гревовите, да ни биде уште поблиску, уште подостапно, уште понепречено! “ Примете Дух Свети!“, им рекол Исус Христос на Своите апостоли: „ На кои ќе им ги простите гревовите, ќе им се простат, а на кои ќе им ги задржите, ќе им се задржат” ( Јован 20,22 – 23 ). “Се` што сврзете на земјата, ќе биде сврзано и на небото; и се` што разврзете на земјата, ќе биде разврзано на небото“ ( Матеј 18,18 ). Kако се врши проштевањето на гревовите? – со посредство на Тајната Покајание или Исповед. Христијанинот што е обременет со гревови со длабоко покајание во душата и со искрена желба да се поправи, оди кај свештеникот и во душата и во целосно откриена и потполна исповед, му ги открива тајните на своето срце и на својата совест. Свештеникот, кога ќе се убеди во искреното покајание на христијанинот, по соодветните молитви, му ја чита разрешителната молитва: Господ и Бог наш Господ Исус Христос.... Во мигот кога свештеникот простува на земјата, се простува и на небото! Па, зарем има поголема милост од оваа? Ние немаше да поверуваме дека тоа е возможно ако не ни беше кажано од Оној Кој „ не направи грев,ниту, во устата Негова се најде измама „ ( Петр. 2,22 ). Гревот е едно неизмерно зло, со неизмерно тешки последици – вечни маки во адот! А неговото лекување, востановено од Исус Христос е толку лесно! Тоа е едноставно чудесно! Како што на десетмина лепрозни Исус Христос им рекол “ Отидете и покажете им се на свештениците!“ (Лука 17,14 ), и тие откако отишле се очистиле, така, Тој и на нас грешните како да ни вели: “Вие сте болни од духовна лепра?! Не плашете се! Ќе се очистите! Исполнете го само ова: одете и покажете им се на свештениците!“ Ако ја игнорирате Божјата милост,кажете колку повеќе казни ќе заслужиме што за нашето спасение не сме го направиле и она малку што ни е наложено и што било толку лесно! Светата Библија ни раскажува дека војводата на сириската војска Нееман бил болен од лепра. Кога слушнал дека во Израелската земја има еден Божји пророк – Јелисеј,што може да ги излекува со многу слуги и подароци отишол кај него и застанал пред влезот на неговиот дом. Светиот пророк не излегол да го пресретне, туку пратил да му кажат: “ Оди, искапи се седум пати во реката Јордан, и телото твое ќе се обнови, и ќе бидеш чист „ ( 4. Цар. 5,10 ). Кога ги слушнал овие зборови, Нееман се разгневил и рекол: “ Ете, јас мислев, дека тој ќе излезе, ќе застане и ќе го повика името на Господа, својот Бог, ќе ја стави раката своја на местото и ќе ја симне лепрата, а тој ме праќа да се капам во Јордан! Зарем во Сирија немаме подобри реки?!” И си тргнал налутен. Но, слугите му се доближиле и му рекле: „ Оче, да беше ти кажал пророкот нешто тешко, немаше ли да го направиш. А камо ли сега, кога ти рече само: искапи се, и ќе бидеш чист !“ ( 4. Цар. 5,13 ). Зарем ова што е лесно нема да го направиш? Нееман ги послуша слугите свои и се искапил седум пати во Јордан и телото му се исчистило и му се обновило како на мало дете. Колку страшна болест е лепрата! А колку лесно ја очистил Божјиот човек! Зарем на истиов лесен начин не се случува и лекувањето на најстрашната болест – гревот? Нурни се во длабокото покајание и Божјата благодат ќе те очисти од секаков грев! Ќе излезе од духовна бања на Светата тајна Исповед со обновена и чиста душа, онака каква што е душата на детето! Гревот го симна првиот ангел, Деницата, од небото! Гревот го изгони Адам и Ева од рајот! Гревот го предизвика потопот! Тој грев, ни се заканува и нам, вечно да не` оддели од Бога и да не` испрати во бездните на адот за навек. Ако Бог побара од нас,да го раздадеме сиот наш имот на сиромаси, ако Тој побара сиот наш живот да го поминеме во пост или веднаш да се откажеме од сите земни радости и утехи за да се искупиме за нашите гревови и да се избавиме од тешките злокобни последици, дури и тогаш би требало да се согласиме на се`, само да се избавиме од вечните маки во адот кон кои не` влече нашиот грев. А сега погледнете колку лесно спасение ни востановил Бог.” Отидете и покажете им се на свештениците! Исповедајте ги своите гревови пред нив! Покајте се од срце и ќе се ослободите од веригите на злото!“ По сето ова, кој разумен човек би ја игнорирал Исповедта? Ние можеме да ги спасиме нашите души само на два начина: или никогаш да не грешиме, или да се каеме за нашите гревови. Но, бидејќи меѓу луѓето нема таков што не направил грев, ако сакаме да се помириме со Бог, Кого Го гневиме секојдневно со погазувањето на Неговата света воља ни останува само тоа: искрено и чесно да се покаеме. Инаку нема да го видиме лицето Божјо, бидејќи ништо нечисто нема да влезе во светлиот небесен град! ------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: gospel
Датум на внесување: 29.Септември.2008 во 18:16
|
СЛОБОДАТА НА ХРИСТИЈАНИНОТ - МАРТИН ЛУТЕР ПРЕДГОВОР Во почетокот на Септември 1520 година, беше објавена булата„ Ehsurge Domine“ со која што папата, на Мартин Лутер му се закани со исклучување од Католичката Црква. Како одговор на тоа, Мартин Лутер на папата му го испраќа ова кратко писмо, во кое што тој накратко ја објаснува содржината на својата оспорувана наука. Во своето писмо до папата, Мартин Лутер за ова писмо вели:„Ова претставува еден мал трактат, во кој што е содржан целиот начин на Христијанското живеење.“ Трактатот „Слободата на Христијанинот“ е од голема теолошка важност и тоа од две причини: Прво, тоа излегува директно од перото на Мартин Лутер, на крајот од развојот на неговата теологија и го претставува неjзиното резиме. Второ, во него е содржана како што Лутер вели: „целата сума, поента или срж на Христијанскиот живот.“ Така овај текст претставува Лутеров одговор, на така често поставуваното прашање:„Што значи тоа, да се биде Христијанин.“ ( Напомена: насловите не се најдуваат во оригиналниот текст, туку се вметнати за полесно најдување низ текстот) УВОД ИСУС За да можиме потполно да разбериме што значи тоа, да се биде Христијанин и како тој стои во слободата која што за него ја задоби и му ја дарува самиот Исус Христос, за тоа и самиот Апостол Павле пишува. Јас ќе ги поставам следните две тези: А. Христијанинот е слободен господар на се и на никого не му е подчинет. Б. Христијанинот е покорен слуга на се и на секого му е потчинет. Овие две тези потполно го изразуваат Павловото мислење:„ Зашто, иако слободен од сите, станав роб на сите, та повеќе од нив да ги придобијам.“ (1 Коринтјаните 9:19 ) „ И не должете никому ништо освен да се сакате еден со друг, зошто оној што го љуби ближниот, го исполнува законот.“(Римјаните 13:8) „ Но кога се исполни времето, Бог го испрати својот Син, Кој се роди од жена и го исполни законот.“(Галатјаните 4:4) За да можиме да ги разбериме овие две противречни тези, за слободата и покорноста на Христијанинот, мораме да имаме на памет, дека секој Христијанин има две природи, духовна и телесна.Во врска со душата, тој се вика духовен, нов внатрешен човек, а во врска со телото и крвта, телесен, стар и надворешен човек. Заради тие разлики во Светото Писмо за него се зборуваат противречни работи, како што јас сега зборував за слободата и покорноста. ВНАТРЕШЕН ЧОВЕК Да го земиме внатрешниот, духовен човек, за да видиме што се подразбира кога се вели дека тој е праведен, слободен и се нарекува Христијанин. Очигледно е дека ништо од надвор, било што и да е, не можи да го направи човекот слободен или праведен. Бидејќи неговата праведност и слобода, а од другата страна неговата злоба и ропство, не се телесни ниту надворешни. Што и помага на душата ако телото е слободно, свежо и здраво, ако јади пие и живее како сака Од друга страна: Што и штети на душата ако телото е заробено, болно и паднато, ако гладува, жеднее и трпи, ако живее како што не и е мило Ништо од тоа не допира до душата да ја ослободи или затвори, да ја направи праведна или лоша.Исто така, ништо не и помага на душата, ако телото облечи света облека, како што прават свештениците и духовниците, ниту ако е во Црквите или Светите градови, ако се занимава со свети работи, ако телесно се моли, пости, богослужи и ги прави сите добри работи кои по телото и во него непрекинато можат да се прават. Нешто сосема друго мора на душата да и донесе и да и дарува праведност и слобода. Бидејќи сите тие работи, начинот на однесување и сите тие дела, сам по себе можи да ги има и да ги прави и еден лош човек и лицемер. Со таквото однесување, луѓето не стануваат ништо друго освен лицемери. Од друга страна: на душата ништо не и штети, кога телото носи не света облека, престојува во несвети места, кога јади и пие, не богослужи, не се моли и ги изостави сите дела кои што ги прават горе споменатите лицемери. Ни на небото, ни на земјата, душата нема ништо по кое што живее, по што е праведна, слободна и Христијанска, освен Светото Евангелие, Божјите Зборови кои што Исус ги проповедаше. И самиот Исус вели:„ Јас сум воскресението и животот, кој верува во мене, и да умре, ќе оживее.“ (Јован 11:25) Исто така:„ Јас сум патот, вистината и животот.“ (Јован 14:6) „ Не само од леб ќе живее човекот, а и од секое слово што излегува од устата на Бога.“ (Матеј 4:4) Мораме да бидеме сигурни дека душата може без се, освен без Божјиот Збор, така што ако го нема Божјиот Збор, со ништо друго не можи да и се помогни. Меѓутоа, кога душата го има Божјиот Збор, не и е потребно ништо друго, бидејќи во Зборот Божји веќе има доволно храна, радост, мир, светло, умешност, праведност, вистина, мудрост, слобода и секакво добро во изобилие. Во Псалмите, посебно во 119 Псалм, читаме како пророкот за ништо друго не жеднее освен за Божјиот Збор. Светото Писмо смета дека најголемата невоља и Божјиот гнев е кога Бог ќе го земе својот збор од луѓето. Од друга страна, тоа не знае за поголема милост кога Бог ќе го испрати својот збор, како што е напишано во Псалмот 107:20 „ Го испрати Своето слово, ги излекува и ги спаси од пропаст.“ Исус не дојде за никаква друга служба освен да го проповеда Божјото Слово. Исто така и апостолите, бискупите, свештениците и целиот духовнички сталеж повикани се и поставени, само заради Зборот Божји, иако сега по црквите поинаку се прави.Ти меѓутоа ќе речеш:„ Кој е тој збор кој што дава толку голема милост, и како треба да го користам“. Одговор: Ништо друго освен проповедта која што Исус ја проповедаше и е запишана во Евангелието. Таа треба да биде таква, и таа е таква, така што преку неа ќе можиш да го слушниш својот Бог, како ти зборува, како целиот твој живот и сите твои дела пред него се ништо, и дека мораш со сето тоа што е во тебе вечно да пропаднеш. Ако правилно веруваш, дека пред Бога си крив, тогаш мораш над себе да очајуваш и да признаеш како се вистински зборовите на пророк Осија:„ Ти пропаѓаш, Израеле, зошто само во мене е твојата потпора.“(Осија 13:9) Но да би можел да излезеш од себе, и од себеси да се ослободиш, т.е. да би можел да излезеш од твојата пропаст, Тој го става пред тебе својот возљубен Син Исус Христос и ти зборува преку својот жив и утешен збор: Предај се со цврста вера и надевај се во Него со радост.На темелот на таа вера, ќе ти бидат простени сите твои гревови и одстранета сета твоја расипаност, а ти ќе бидеш праведен, чист и во мир сите заповеди ќе бидат исполнети, а ти, од се ослободен како што вели апостол Павле во посланието до Римјаните 1:17 „ Праведникот преку верата ќе се спаси.“ Во Римјаните 10.4 се вели: „бидејќи свршетокот на законот е Христос, преку Кого ќе биде оправдан секој што верува.“ Затоа со право теба да постои вежбата за сите Христијани и добро да ги разберат Христовите зборови и со таква вера стално да вежбаат и да јакнат во верата. Бидејќи, како што Исус им зборуваше на евреите во Јован 6.28,29 ни едно друго дело човекот не можи да го направи Христијанин. Кога го прашаа што треба да направат за да вршат дела Божји, Исус им вели:„ Делото Божјо е ова, да поверувате во Оној, Кого го испрати он.“ Отецот единствено него го имаше предодредено за тоа. Затоа вистинската вера во Исуса Христа, е преголемо богатство, бидејќи со себе го носи сето свое блаженство а ја зема сета наша несреќа. Во Марко 16:16 се вели: „ Кој ќе поверува и се крсти, ќе биде спасен, а кој не поверува, ќе биде осуден.“ Пророк Исаија го виде богатството на таа вера и затоа вели: „Се на земјата Бог ќе доврши и во тоа довршување ќе ја излие правдата како потоп.“ т.е. верата во која се исполнети сите заповеди Божји, изобилно ќе ги оправда сите кои што ја имаат, така што, ништо друго нема да биде потребно за да бидат праведни и чисти. Така зборува и апостол Павле во Римјаните 10:10 „Бидејќи со срцето се верува за оправдание, а со устата се исповеда за спасение.“ Но, како тоа само верата може да не направи праведни и без сите дела да даде преголемо богатство, макар што во Светото Писмо се пропишани закони, заповеди, дела, сталежи и начини на однесување? Овдека треба јасно да се согледа и со сериозност да се држиме единствено дека само верата, без сите дела, не прави праведни, слободни и блажени, за што покасно повторно ќе слушнеме.Исто така треба да знаеме дека целото Свето Писмо е поделено на две врсти зборови. На Божји заповеди или закони и на ветувања.Заповедите не учат на многу добри дела и се пропишуваат, но со самото тоа тие не се извршени. Тие упатуваат, но не помагаат, тие не поучуваат што да правиме, но не ни даваат сила за тоа да го направиме.Затоа тие се дадени, за човекот преку тие заповеди да ја согледа својата немоќ да прави добри дела, па да се научи над себе да очајува. Затоа се нарекуваат Стари Завет и сите спаѓаат во Стариот Завет.Така заповедта „ Не посакувај“ докажува дека сите сме грешници и дека нема човек кој што би можел да биде без желба, без разлика колку би се трудел. На тој начин човекот се учи да не полага надеж врз себе, туку да бара помош во друг, за да можи да живее без желба, и така со помош на друг да ја исполни заповедта, што за самиот, му беше невозможно.Исто така , невозможно е да ги исполниме и сите останати заповеди. Кога човекот со помош на заповедите ќе ја спознае и осети својата немоќ, па ќе го опфати страв како да ги исполни заповедите, бидејќи заповедите мора да ги исполни, инаку ќе пропадни, тогаш со сигурност е понижен и во своите очи постанува никој и ништо, тој во себе не наоѓа ништо што би му помогнало да стани праведен. Тогаш доаѓа вториот збор, Божјото ветување и вели: „ Сакаш ли да ги исполниш сите заповеди, да се ослободиш од сите твои лоши желби и гревови на кои ти укажуваат заповедите, тогаш верувај во Исуса Христа. Во Него ти ја ветувам сета моја милост, праведност, мир и слобода. Ако веруваш имаш, ако не веруваш немаш. Бидејќи тоа што ти е невозможно, покрај сите дела што законот ги бара, а тие се многу, само со вера во Христос тоа ќе ти постани лесно и брзо остварливо.“ Јас без воздржување, сето го поставив на верата; кој ја има незе, има се и блажен е; а кој што ја нема, нема ништо. Божјите ветувања го даваат она што заповедта го бара и го исполнуваат она, што заповедите го наредуваат, се да биде Божјо, како заповедта, така и исполнувањето. Тој единствено заповеда и Тој единствено исполнува. Затоа, тоа се ветувањата на Божјиот Збор на Новиот Завет и спаѓаат во Новиот Завет. Овие и сите Божји Зборови се свети, вистински, праведни, миромирисни,слободни и полни со секаква добрина.Према тоа, кој со вистинска вера ќе се наслони на нив, неговата душа потполно со нив ќе се соедини, така што убавината на зборовите ќе стани убавина на неговата душа, а душата со вера во Божјиот Збор ќе биде света, праведна,вистинска, миромирисна, слободна и полна со секаква добрина. Вистинското Божјо дете ќе биде како што во Јован 1.12 пишува: „А на сите што го примија, на сите што веруваа во неговото име, им даде можност да станат синови Божји.“ Од сето ова лесно е да се разбери, зошто верата толку многу можи, така што со незе не можат да се споредат било какви направени дела. Бидеќи ни едно добро дело не можи да се одржи во Божјиот Збор, како што можи верата, и ни едно добро дело не можи да биди во душата,туку само Зборот Божји и верата владеат во душата.Каков што е зборот, таква со вера ќе биде и душата, исто како железото, кое кога ќе се соедини со огнот, станува вжештено како и самиот оган. Гледаме значи, дека на Христијанинот доволна му е верата, и не му е потребно ниту едно дело за да стани праведен пред Бога. Затоа што повеќе не требаат добри дела, со сигурност е ослободен од заповедите и од законот. А ако од тоа е ослободен, со сигурност е слободен. Тоа е Христијанската слобода: единствено верата. Таа прави , не да безделничиме, да бидиме не работници или да го правиме она што е лошо, туку дека никакво добро дело не ни е потребно, за да дојдеме до праведност и блаженство. За тоа сакам подоцна уште повеќе да напишам.Понатаму , со верата стои вака: кој му верува на некого, тој му верува затоа што го смета за праведен и вистински човек. Тоа е најголемата чест која што може човек да му ја искажи на друг човек, како што е од друга страна, најголемо понижување, ако го смета за некорисен, лажливец и лесно умен човек. Исто така е и кога душата цврсто верува во Божјиот Збор. Тогаш Бога го смета за вистински, чесен и праведен, со што се искажува најголема чест која што можи да му се искажи. Бидејќи тогаш му дава за право, му дозволува да биди во право, го воздига неговото име и му дозволува со него да прави што сака, бидејќи не се сомнева дека сите неговите зборови се вистински и праведни. Од друга страна, на Бога не можи да му се направи поголемо обесчестување, тогаш кога во него не се верува. Со тоа, душата го прави Бога неспособен , лажго и лесноумен, така што со такво неверие , колку што можи го негира и во срцето, према своето убедување поставува против Бога некаков идол, како тој да знае повеќе од него. Кога Бог ќе види како душата ја признава неговата вистинитост,со својата вера му искажува почест, тогаш Бог на таа душа и искажува почест, па така, заради таа вера, душта ја смета за праведна и вистинска.Да се признае Божјата вистинитост и праведност е вистински и право; и го прави човекот вистински и прав, бидејќи само на Бога можи да му се препише вистинитост и праведност. Тоа не го прават оние кои што не веруваат, па се мачат и се оптоваруваат, трудеќи се да направат многу добри дела. Сепак, верата не постигнува само толку, за душата да стане еднаква на Божјиот Збор, исполнета со секаква милост, слободна и блажена. Таа исто така ја соединува душата со Исуса Христа, како невеста со нејзиниот младоженец. Од тој брак произлегува, како што вели апостол Павле, Исус и душата стануваат едно тело. Исто така, нивната среќа, несраќа и сите работи стануваат заеднички, така што, она што го поседува Христос, го поседува и верната душа, а тоа што душата го има станува Христово. Христос ги има сите добрини и блаженство.Душата на себе има многу пороци и грев,и тие постануваат Христови. Тука сега започнува радосната размена и такмичење. Затоа што Исус е Бог и Човек кој што никогаш нема згрешено, и неговата праведност е необорлива, вечна и семоќна,кога Тој, по пат на својот венчан прстен, а тоа е верата, ќе ги земи врз себе гревовите на верната душа, и ќе постапи како тој да ги има направено, гревовите мораат во него да бидат проголтани и потопени. Бидејќи неговата необорлива праведност е поголема од сите гревови.Душата значи, станува одврзана од сите свои гревови и од нив слободна и добива вечна праведност од својот свршеник Исуса Христа, и тоа по патот на неговиот свршенички дар, т.е. само на темелот на верата. Не претставува ли ова радосен дом, кога богатиот, племенит и чесен свршеник, се жени за саката, отфрлена и лоша блудница, па ја ослободува од сите свои лоши дела и ја кити со неговите добри дела? Затоа сега е невозможно гревовите да ја осудат, бидејќи сега тие лежат на Христос и во Него тие исчезнуваат. Таа има толку богата праведност, во својот младоженец, што можи да опстани и покрај сите гревови, па макар и тие гревови да бидат на незе. За тоа пишува и апостол Павле во 1 Коринтјаните 15:57 каде вели: „ Да му благодариме на Бога, кој ни дарува победа преку нашиот Господ Исуса Христа.“ Гледаш ли, зошто на верата со право и се припишува дека ги исполнува сите заповеди, така што без дела станува праведна. Овде гледаш, како само верата ја исполнува првата заповед: „ Почитувај го Бога“.Од глава до петици да си исполнет со добри дела, пак нема да бидиш праведен и нема на Бога да му искажиш почит, а со тоа нема да ја исполниш првата заповед. Бидејќи на Бога не можи да му се даде почит, ако само нему не му се припише вистинитоста и сета добрина, како што тој навистина и е. Тоа меѓутоа, не го прават никакви добри дела, туку единствено верата на срцето. Затоа единствено верата е човечката праведнос и исполнување на сите заповеди. Бидејќи кој ќе ја исполни првата главна заповед, тој сигурно и лесно ќе ги исполни и сите други заповеди. А делата, се мртва работа и неможат да го воздигнуваат и слават Бога, иако можат да се прават на слава и чест на Бога. А ние не бараме нешто, што треба да правиме, како што се делата, туку потребен ни е творецот на делата, кој ги прави делата и е на чест на Бога. Тоа може да биде само верата на срцето, која што е глава и сета целокупност (срж) на праведноста.Затоа науката, дека Божјите Заповеди треба да ги исполниме со дела, е погубна и темна. Напротив,тие како што понатаму ќе слушниме, мораат да се исполнат пред сите дела на верата, а делата следуваат после исполнувањето. За понатаму да можиме да видиме што имаме во Христа, и како вистинската вера е добра работа, потребно е да знаеме како Бог во Стариот Завет и многу порано, ги издвојуваше и за себе ги земаше сите машки првородени од луѓето и животните. Првороденчето било драгоцено и имало две големи предности над сите останатите деца: власт и свештенство или кралство и свештенство. Така детето првороденче, било господар над сите свои браќа, а пред Бога свештеник.Оваа слика покажува на Исуса Христа, кој што е навистина машко првороденче, на Бога Отецот и на дева Марија. Затоа е тој крал и свештеник, но во духовна смисла, бидејќи неговото кралство не е земско; ниту е составено од земски, туку од небески добра, како што се вистината, мудроста, мирот, радоста, блаженството и др. Меѓутоа со тоа не му се одземаат временските добра. Бидејќи само Него му е се подложено на небото, на земјата и во пеколот, макар што не се гледа, бидејќи Тој духовно, невидливо владее.И неговото свештенство не се состои од надворешни обреди и облеки , кои што ги гледаме кај луѓето, туку е во дух, невидливо. Тој пред Бог Отецот, без престанок се зазема за своите, се жртвува самиот себе и прави се што еден вистински свештеник треба да го прави. Тој се моли за нас, како што апостол Павле вели во Римјаните 8:34„ Кој е, што ќе суди? Христос Исус, Кој умре, но уште и воскресна, Кој е од десната страна на Бога, и Кој се застапува за нас.“ Исто така не поучува, но не на надворешен начин, туку на внатрешен, во срцето. Тоа се двете служби, вистински и прави служби на еден свештеник. Така молат и поучуваат и надворешните, човечки свештеници и свештениците кои што поминуваат. Како што Исус има првородство со сета негова чест и достојанство, така тој го подарува на сите свои Христијани, како би можеле по вера, со Христос да бидат кралеви и свештеници. Апостол Петар вели: „ Но вие сте род избран, кралско свештенство.“ ( 1 Петрова 2:9) Така Христијанинот по вера , толку е надмоќен над се, да во духовна смисла, станува господар над се, бидејќи ништо не можи да му наштети на неговото блаженство. Уште повеќе, се мора да му биде подложено и да му се помага да дојде до блаженство, како што Павле поучува во Римјаните 8:28 „ Знаеме дека на оние што го љубат Бога и се призвани по негова воља, се им врви по добро.“ Во 1 Коринтјаните 3:21 се вели : „ Се е ваше...било светот, или животта, или смртта, било сегашното или идното, се е ваше.“ Не се работи за тоа да имаме телесна моќ над сите работи, да ги поседуваме или употребуваме, како луѓе на земјата, бидејќи телесно мораме да умриме и смртта никој не можи да ја избегни. Исто така сме подредени и на други работи, како што тоа го гледаме во Христа и неговите свети. Овде се работи за духовно владеење кое трае и за време на телесното живеење. Со други зборови, што се однесува до душата, јас можам да се поправам преку се, така да смртта и тешкотиите мораат да ми служат и користат за постигнување на блаженство.Тоа е висока и чесна достојност и право семоќно владеење , односно духовно царство. Бидејќи ако верувам, ништо не е толку добро или пак толку лошо, да не би можело да ми служи на добро. Сепак, сето тоа не ми е потребно, но доволна ми е мојата вера. Гледај, каква скапоцена слобода и власт за Христијаните.Затоа сме и свештеници. Тоа е многу повеќе отколку да бидиш цар, бидејќи свештенството ни дава достојанство, да дојдеме пред Бога и да се молиме за другите. Никој друг нема право да застани пред Бога и да се моли за другите. Значи, Исус Христос ни овозможи да можиме еден за друг, духовно да се заземаме и да се молиме, како што свештеникот телесно се заземаше и се молеше за целиот народ. Но кој не верува во Христос, нему ништо не му служи за добро.Тој е роб над се и мора над се да биди незадоволен. На крајот ни неговата молитва не му е на Бога пријатна и не доаѓа пред неговото лице. Кој можи да си замисли чест и висока положба како Христијанинот?По своето царување тој има моќ над сите работи, а по своето свештенство има моќ над Бога, бидејќи Бог го извршува сето она за што тој моли и бара , како што во Псалмот пишува: „ Он им ја исполнува желбата на оние, кои се бојат од Него, ги услишува молитвите нивни, и ги спасува.“ ( Псалм 145:19) До таа чест доаѓа Христијанинот само по вера, а не по било какво дело. Од тоа јасно се гледа дека Христијанинот од се е слободен и над се, така да никакви добри дела не му се потребни, за да биде праведен и блажен, а сето тоа изобилие му го носи единствено верата. А кога би бил толку безумен, па да проба да стани праведен, слободен, блажен или Христијанин по добрите дела, со тоа ќе ја изгуби верата и се друго, како што кучето, кое што во забите носи парче месо, па ќе залае на својата сенка во водата, и месото ќе му падни во водата. Тогаш се прашуваш: „ Каква е тогаш разликата во Христијанството, помеѓу свештеникот и лаикот, ако сите се свештеници? “ Одговор: Не е правилно што зборовите, свештеник, поп, духовен татко и на нив слични; прстанале да ги означуваат сите Христијани и започнале да се употребуваат само за една мала група на луѓе, која сега се нарекува „сталеж на духовници.“ Светото Писмо не прави други разлики помеѓу Христијаните, освен што учените и ракоположените ги нарекува: ministros, servos, oeconomicos т.е. ги нарекува слуги, робови и управители, кои требаат на другите да му го проповедаат Христос, верата и Христијанската слобода. Така Павле зборува во 1 Коринтјаните 4:1 „ И така секој човек нека не смета нас за служители Христови и распоредници на тајните Божји“. Меѓутоа, сега од тие слуги настана таква светска, надворешна, раскошна и владеачка сила и власт, да со незе не можи да се спореди правата световна моќ и изгледа како лаиците да претставуваат нешто друго, а не Христијани. Со тоа е прекинато целото разбирање за Христијанската милост, слобода и вера, а од многуте закони и човечки дела, во потполност станавме робови и нај неспособни луѓе на земјата. Од сето ова можеме да научиме, како не е доволно за Христовиот живот и дело да се проповеда површно, како за некој историски настан, по пат на историски извештај, а да не ги спомнуваме настаните кога за него и не се зборува, а се проповеда духоно право или друг човечки закон и човечка наука.Исто така има и од оние кои него го сожалуваат, со евреите се лутат, или при проповедањето се занимаваат со било какви детски работи. Меѓутоа, Исус мора и треба така да се проповеда, та преку таа проповед во мене и тебе да расти и да се одржува верата.А мојата вера расти и се одржува тогаш, кога ќе ми се зборува ; Зошто Христос дојде, како треба спрема него да се однесуваме, како од него да имаме корист, што ми донесе и што ми подари? Тоа се случува таму каде што правилно се изложува Христијанската слобода, која што од него ја добивме: како сме цареви и свештеници, кои што имаат власт над се, како тоа што го правиме е богоугодно и од него прифатено, како што веќе напишав.Бидејќи, кога срцето на таков начин ќе слушне за Христос, мора од темел да се израдува, да прими утеха, да се наслони на Христа и да го љуби. До тоа не доаѓа по законот и делата. Кој ќе му наштети на такво срце или да го уплаши? Ако го нападни грев или смрт, тоа верува дека Христовата праведност е негова, а неговите гревови не се веќе негови, туку Христови. Гревот мора како што веќе рековме, по вера да се изгуби пред Христовата праведност, а срцето се учи да се спротивставува на гревот, како што вели апостолот Павле во 1 Коринтјаните 15:55-57 „Смрт, каде ти е осилката? Пеколу каде тие победата? Осилката на смртта е гревот, а силата на гревот е законот. Да му благодариме на Бога, кој ни дарува победа преку нашиот Господ Исуса Христа. НАДВОРЕШЕН ЧОВЕК Со тоа, доволно е речено за внатрешниот човек, за неговата слобода и праведност, на која не и треба никаков закон нити добри дела. Односно, незе би и наштетило, ако некој се реши на таков начин да посака да стане праведен. Сега поминуваме на вториот дел, на надворешниот човек. Овде сакам да им одговорам на сите оние кои што се имаат спотакнато на претходното излагање, па имаат речено, ако е верата се, и ако само таа е доволна да не направи праведни, зошто се заповедени добрите дела?Тогаш можиме да се отпуштиме и ништо да не правиме. Не, драги човеку, не така Така ќе биде само ако си внатрешен човек, ако си станал потполно духовен и внатрешен, што нема да се случи се до судниот ден. На оваа земја можи само да се почни и да се напредува и тоа е се; само на оној свет се завршува. Затоа апостолот зборува за „primitas spiritus“ т.е. првините на Духот. Зарем овде припаѓа она за што зборувавме на почетокот:„ Христијанинот е покорен слуга на се и на секого му е потчинет.“Доколку е слободен не треба да прави ништо, а доколку е слуга потребно е да ги прави сите возможни работи. Сега сакам да видиме како тоа се случува.Човекот внатре, со обзир на душата, доволно е оправдан преку верата, затоа има се што му е потребно, освен што таа вера мора постојано да расти се до оној живот. Па сепак,тој останува во овој телесен живот на земјата и затоа мора да управува со своето тело и да општи со луѓето. Тука почнуваат да бидат важни добрите дела. Овдека не смее, ништо да не се работи, туку со постови, бдеење, работа и со разноврсни стеги кои што прават умереност, телото мора вистински да се тера и да се вежба да биде послушно на внатрешниот човек и вера, така да се вообличи а не да им смета или да им се спротивставува, како што тоа знае ако не го држиме во стега. Внатрешниот човек е едно со Бога, па затоа, поради Христа, кој што толку многу направи за него, радосен и полн со желба, и сето негово задоволство од негова страна е во тоа што сака да му служи на Бога, бесплатно, во слободна љубов.Меѓутоа, тој во своето тело наоѓа непокорна воља која што сака да му служи на светот и да оди по своите желби и похоти. Верата тоа не можи да го трпи, па затоа многу пати ја фаќа за гуша, со намера тоа да го потисни и да го спречи. Така Павле во Римјаните 7:22,23 вели: „ Бидејќи со својот внатрешен човек наоѓам наслада во законот Божји, но во органите свои гледам друг закон, кој војува против законот на мојот ум и ме прави заробеник на гревовниот закон, кој е во моите органи.“ Исто така во 1 Коринтјаните 9:27 се вели: „ Туку го изнурувам и го поробувам телото, да не би случајно, проповедуваќи им на другите и сам да станам негоден.“ и во Галатјаните 5:24 „Оние пак, кои се Христови, го распнаа телото свое заедно со страстите свои и похотите.“ Но тие дела не смеат да се прават со намера, човекот со помош на нив да мисли, дека пред Бога можи да стане праведен. Верата, која што е единствената човекова праведност пред Бога, а тоа мора и да биде, оваа намера не можи да ја трпи. Делата е потребно да се прават за телото да стане послушно, да се прочисти од сите свои желби, па така да се усмери на тие свои желби, како би ги отстранил. Бидејќи, се додека душата по вера е чиста и го љуби Бога, таа со радост сака и другите работи да бидат така чисти, а најпосле и незиното тело, па така секој заедно со незе да го љуби и прославува Бога. Од тука произлегува, дека човекот заради своето тело не смее да биди без работа. Тој мора да прави многу добри дела да би го совладал. Па сепак, делата не се она добро, по кое што човекот пред Бога станува праведен и чесен, туку тој нив ги прави од слободна љубов, бесплатно, за да му угоди на Бога.Човекот не бара ништо друго, освен да му угоди на Бога, чија што воља со радост сака да ја исполнува и тоа на што подобар начин. Од ова можи секој за себе да си одбере мера и воздржаност при измачувањето на телото. Тој ќе пости, бдее и работи, толку колку што ќе види дека на телото му е потребно за да се скроти неговата желба или похот. Меѓутоа, оние кои што мислат дека со делата ќе станат праведни, не пазат на измачувањето на телото, туку гледаат само на делата, па кога ќе направат многу и големи дела, мислат дека се е во ред и дека ќе бидат праведни.Понекогаш поради тоа, си ги кршат главите и си ги уништуваат телата. Да се посакува без вера, по дела, да се стане праведен и блажен, претставува големо безумие и дава криво разбирање за Христијанскиот живот и вера.За таквото разбирање на делата, сакам да наведам неколку споредби. Делата на Христијанинот, кој што е по чиста Божја милост, бесплатно оправдан, треба исто така да се сватат како делата на Адам и Ева во рајот. Во 1 Мојсејева 2:15 за нивните дела го пишува следното:„ И, земаќи го Господ Бог човекот, кого го создаде, го воведе во градината Едемска, за да ја обработува и пази.“ Адам, Бог го створи праведен и добар, без грев, така да, не по пат на обработувањето и чувањето на градината, Адам мораше да стана праведен и чесен. Но, да не би станал неработник, Бог му дава нешто да работи: да го засадува рајот, да го обработува и чува. Тоа сето беа само слободни дела. Адам не ги правеше за ништо друго , освен да му угоди на Бога. Не ги правеше за да дојди до праведност, која што и пред тоа ја имаше и која што на сите нас ни беше природена. Така е и со делата на еден верник. Бидејќи верникот, по верата, повторно е преместен во рајот и наново роден или створен, па делата не му се потребни да стани праведен. Заповедано му е да прави такви слободни дела , да не би станал неработник, туку со работа да го измачува своето тело и да го чува, како би му угодил само на Бога. Тоа понатаму е слично, како кога еден зареден бискуп ги посветува црквите, или прави било кое друго дело, кое што спаѓа во неговата бискупска должност. Тие дела, не го прават бискуп повеќе, ако претходно не беше зареден за бискуп. Ни едно од тие дела не би му вредело, и сето тоа би било чиста будалаштина. Така и кога Христијанинот, кој што е по вера посветен, прави добри дела, тој по нив не станува подобар, или повеќе „зареден“ Христијанин. Тоа се случува само ако верата расти. Ако предвреме не поверуваше и станеше Христијанин, сите негови дела не би му вределе ништо, туку би биле само глупи, казниви и проклети гревови. Затоа се вистински следните две изреки:„ Добрите и праведни дела никого не го прават добар и праведен човек, туку добар и праведен човек прави добри и праведни дела.“ „ Лошите дела не го прават никого лош човек, туку лошиот човек прави лоши дела.“ Личноста, значи, мора да биди добра и праведна пред сите свои добри дела, а добрите дела следат и излегуваат, од праведната и добра личност. Така и Христос вели во Матеј 7:18 – „Не може добро дрво да дава лоши плодови, ниту лошо дрво да дава добри плодови.“ Очигледно е дека плодовите не носат стебла и стеблата не растат на плодовите, туку обратно: Стеблата носат плодови и плодовите растат на стебла. Како што стеблата мора да постојат пред плодовите, и како што плодовите не ги прават стеблата, добри или лоши, туку стеблата плодовите, така и човекот како личност мора да биди добар или лош, пред да можи да прави добри или лоши дела. Неговите дела не го прават добар или лош, туку тој прави добри или лоши дела. Така е и кај сите занаети. Добрата или лоша куќа не го прави никого добар или лош ѕидар, туку добар или лош ѕидар прави добра или лоша куќа. Ниту едно дело не го прави мајсторот онаков , какво што е неговото дело, туку делото е онакво каков што е мајсторот. Така е и со човечките дела: Каков е тој во однос на верата или неверието, такви се и неговоте дела, добри или лоши, а не обратно: какви се неговите дела, таков е и тој, добар или лош. Како што делата никого не го прават верник, така не го прават ни праведен. Наспроти тоа, како што верата го прави човекот праведен, така таа прави и добри дела. Ако делата никого не го прават праведен и ако човекот мора да биде праведен, пред да почни да прави добри дела, очигледно е дека само верата од чиста милост во Христос и неговиот збор, го прават човекот доволно праведен и блажен, така што ни едно дело или заповед не му се потребни на Христијанинот, за да биди блажен. Тој е слободен од сите заповеди и сето што го прави, го прави потполно слободно, бесплатно, не бараќи при тоа своја корист и блаженство, бидејќи тој е веќе сит и блажен по својата вера во Божјата милост и сака да му угоди на Бога. И обратно, на онај кој што е без вера, не му помага ниту едно добро дело, за да стигне до праведност и блаженство. Лошите дела не го прават човекот лош или проклет, туку неверието која што личноста и „ стеблото“ ги прави лоши; па човекот прави лоши и проклети дела. Спрема тоа, кога човекот ќе стане лош или праведен, тоа не почнува со делата, туку со верата. Во тој смисол зборува мудрецот: „ Почетокот на гордоста е оддалечувањето од Господа, кога срцето на човекот ќе отстапи од Создателот негов.“ (Сирах 10:14) И Исус учи дека не треба да се почни со делата кога вели:„ Или, ако насадите добро дрво и плодот ќе му биде добар, а ако насадите лошо дрво и плодот ќе му биде лош, зошто по плодот се познава дрвото.“ (Матеј 12:33) Тој како да сака да кажи: кој сака да има добри плодови, треба да почни со стеблото и него добро да го насади. Така и оној кој сака да прави добри дела, не смее да почни со делата, туку со личноста која што треба да прави добри дела. А личноста , ништо не можи да ја направи добра , освен верата; и ништо не можи да ја направи лоша освен неверието. Навистина, делата го прават поединецот добар или лош пред луѓето, т.е. тие однадвор покажуваат кој е праведен, а кој лош. И Исус вели: „И така по нивните плодови ќе ги познаете.“ ( Матеј 7: 20) Но сето тоа е само привидно и надворешно. Погледот на тоа, ги збунува многу луѓе, кои што пишуваат и учат како треба да се прават добри дела, за да се биде праведен, а притоа во никој случај да не мислат на верата. Така слепо одат по својот пат и еден слепец секогаш води друг. Тие се измачуваат со многуте добри дела, но сепак никогаш не доаѓаат до вистинска праведност. За нив зборува Павле во 2 Тимотеј 3:5 „ Кои изгледаат побожни, а од силата на Бога се одрекле, кои секогаш се учат и никогаш не можат да дојдат до познанието на вистината.“ (вистината на побожноста) Кој не сака да заскита со тие слепци, не смее да гледа само на делата, заповедите и науката за делата. Тој мора над се да пази на личноста, како таа да дојде до праведност. Таа меѓутоа, не станува праведна и блажена по заповедите и делата, туку по Божјиот збор, т.е. по нејзините милозливи ветувања и по верата, така да се сочува нејзината Божествена чест, со тоа што не’ прави блажени, не по нашите дела,туку по својот милозлив збор, бесплатно и од чисто милосрдие. Од сето ова лесно можи да се разбери, во која смисла треба да се отфрлат добрите дела, а во која не; и како треба да се разберат сите науки кои што учат спасение по добри дела. Таму каде што постојат неисправни додатоци и погрешно мислење, дека по делата може да се биде праведен и блажен, тука делата веќе не се добри и треба во потполност да се проколнат, бидејќи тогаш не се слободни и хулат на Божјата милост, каде што единствено по верата човекот го прави праведен и блажен. Тоа делата не го можат, но сепак се трудат тоа да го направат и со тоа ја напаѓаат милоста со незиното дело и чест. Затоа не ги отфрламе добрите дела поради нив самите, туку поради оние лоши додатоци и кривото и изопачено мислење, кое прави добрите дела само да изгледаат добри, кога тоа во стварност не се. Со тоа тие се лажат самите себе и секој друг, како крвожедни волци во јагнешки кожи. Тие лоши додатоци и искривени мислења за делата, не можат да се отстранат таму каде што нема вера. Се додека верата не дојди и не ги разурни, тие се присутни во човекот, кој што сака да биде свет по своите добри дела. Самата човечка природа не можи да ги истера. Дури повеќе, таа не можи да ги препознае, но ги држи за нешто скапоцено и спасоносно. Затоа се случува многу души со тоа да бидат заведени. Добро е да се пишува и да се проповеда за покајанието, исповедта и за задоволствата, но ако не се стаса понатаму до верата, тогаш тоа со сигурност станува сатанско и заведувачко учење. Не смее да се проповеда само едниот, туку двата Божји Зборови. Заповедите треба да се проповедаат , за грешниците да се уплашат, да се откријат нивните гревови, па така луѓето да станат срушени и да се покајат. Но на тоа не смее да се остани. Мора да се проповеда и вториот Божји Збор, ветувањата на милоста, за да се даде поука за верата, без која е напразно проповедањето на заповедите, покајанието и се останато. Постојат проповедници кои што проповедаат каење за направените гревови и милост, но не ги нагласуваат заповедите и Божјата милост на таков начин, за да можи да се научи од каде доаѓа покајанието, а од каде милоста. До покајание се доаѓа по заповедите, а верата доаѓа по Божјите ветувања. Така човекот се оправдува и се издига по вера во Божјиот Збор, откако по пат на страв од Божјите заповеди ќе биде понижен и ќе дојде до само спознавање. Толку општо за делата и за оние дела кои што Христијанинот треба да ги прави спрема своето тело. Сега сакам да зборувам за другите дела кои човекот ги прави спрема другите луѓе. Бидејќи човекот не живее само во своето тело, туку и меѓу другите луѓе на земјата. Затоа во однос на нив, не можи да биди без дела.Тој мора со нив да работи и да разговара, иако ни едно од овие дела не му е потребно за праведност и блаженост.Неговата намера во сите негови дела, према тоа, треба да биди слободна и усмерена само на тоа, со тие дела да им служи и да им помага на другите. Не треба ништо друго да имаме за цел, освен туѓите потреби. Таков е вистинскиот живот на еден Христијанин. Тогаш верата му пристапува на делото со радост и љубов, како што Павле поучува во Галатјаните. Исто така пишува и во Филипјаните 2:1 , откако ги поучи како по својата вера во Исуса Христа ја имаат сета милост и задоволување. Тој понатаму ги поучува и им вели: „ И така, ако во Христа има некаква утеха, ако има некоја утеха во љубовта, ако има општење на духот, ако има некое милосрдие и сострадание, исполнете ја радоста моја: бидете со едни мисли, имаќи една и иста љубов, и бидете еднодушни и едномислени... Не грижете се секој само за себе, туку и за другите.“ Од ова е јасно дека спрема Павловото разбирање на Христијанскиот живот, сите дела треба да ги правиме во корист на нашите блиски. Бидејќи на секого, му е доволна верата негова, а сите други дела и целиот живот му преостанува, затоа од слободна љубов да им служи на ближните свои. За овај негов став , Павле го наведува Исуса Христа како пример и вели: „ Бидејќи вие треба да ги имате истите мисли, што ги имаше Исус Христос.“ Филипјаните 2:5 Иако беше Божји лик и за себе доволно имаше, па така неговиот живот, неговото дело и неговата мака не му беа потребни, за на тој начин да стане праведен и блажен, сепак од сето тоа се одрече, заде лик на слуга и се направи и претрпи, мислеќи при тоа што е за нас најдобро ; па така, иако беше слободен, поради нас стана слуга. И Христијанинот треба како Исуса Христа, својот поглавар, да биде во потполност задоволен со својата вера и секогаш да ја зајакнува. Бидејќи таа е неговиот живот, праведност и блаженство и му дава се што Христос и Бог имаат, како што погоре истакнавме и како што Павле во Галатјаните 2:20 вели : „ А тоа што сега живеам во тело, живеам со верата во Синот Божји.“ Иако Христијанинот е потполно слободен, треба доброволно да се направи слуга и да му помогни на својот ближен. Тој спрема него треба да се однесува како што Бог во Христос, се понесе спрема него. Сето тоа треба да се прави без плата, и да не се жеднее тогаш за ништо друго освен да се угоди на Бога и да се мисли: „ Добро, мојот Бог, мене како безвреден и проколнат човек, без никаква заслуга и бесплатно од чисто милосрдие во Исуса Христа, ми подари целосно богатство, сета праведност и блаженство, така да од сега ништо друго не ми е потребно, освен да верувам дека сето тоа е вистина. Така и јас за таков Татко, кој што ме облеа со своите преобилни добрини,слободно,радосно и бесплатно ќе го правам она што му е угодно, а на својот ближен ќе бидам „ христос“, како што тоа Христос стана за мене и ќе го правам само она што гледам дека му е потребно, корисно и спасоносно, затоа што по вера во Христос имам се и доволно.“ Гледаш , така од верата течи љубов према Бога и уживање во него, а од љубовта слободен, радосен и исполнет со сила живот, за доброволно служење на ближниот свој. Бидејќи како што е ближниот во потреба и потребно му е сето она што ние го имаме, така и ние пред Бога бевме во потреба и потребна ни беше неговата милост. Па така, како што Бог во личноста на Исуса Христа и нас бесплатно ни помогна, така требаме и ние со телото и со неговите дела, да не правиме ништо друго освен да им помагаме на ближните наши. Гледаме значи, колку е возвишен и племенит животот на еден Христијанин. Меѓутоа ,на жалост тој сега во целиот светот не само да е запоставен, туку за него и не се знае и не се проповеда. Во Лука 2:22 читаме дека дева Марија после шест недели отиде во Храмот, како и останатите жени да се очисти спрема Мојсеевиот Закон, иако не беше нечиса, како другите жени и макар што не беше должна да го направи тоа, а не беше ни потребно тоа да го прави. Но таа го направи тоа од слободна љубов, како не би ги понижила другите жени, туку би се поистоветила со сите нив. Исто така и Павле дозволи да се обрежи Тимотеј, не затоа што тоа беше потребно, туку на маловерните евреи да не им даде причина да се спотакнат, или паднат во верата. Тој меѓутоа, не сакаше да дозволи обрежување, кога се инсистираше дека мора да биде обрежан и дека тоа му е потребно за спасение. ( Спореди: Галатјаните 2:3) И Исус, кога од неговите ученици се бараше да платат порез ( Матеј 17:24), расправаше со Петар за тоа, дали царсаките синови се ослободени од обврската да плаќаат порез. Петар одговори потврдно, но Исус сепак го испрати кон морето велеќи му:„ Но за да не ги соблазниме, оди и фрли ја јадицата во морето, и која риба прва ќе ја извадиш, земи ја: и кога ќе и ја отвориш устата ќе најдиш статир, земи го и дај им го за мене и за тебе.“ Тоа е добар пример на оваа наука. Исус се нарекува себе и своите ученици; слободни царски деца, на кои што ништо не им е потребно. Но сепак Тој доброволно се покорува, служи и плаќа данок. Колку што ова Христово дело беше потребно и служеше за неговата праведност и блаженост, толку беа потребни и сите други негови дела и делата на неговите апостоли , за да станат праведни и блажени. Тие се за слободно служење на другите и за нивно поправање. Такви треба да бидат и делата на сите свештеници: секој треба да прави дела според својот сталеж и ред, само затоа на другите да им угоди и да преовладува со своето тело. Со тоа треба да им се даде пример и на другите тоа да го прават, бидејќи и нив им е потребно своето тело да го држат во покорност. При тоа секогаш треба да се пази , да не се настојува со тоа да се стане праведен или блажен, бидејќи тоа можи да се постигни само со вера. На исти начин заповеда и Павле во Римјаните 13:1 и во Тит 3:1 , Христијаните да бидат покорни на земските власти и да и стојат на располагање, но не затоа на тој начин да станат праведни и блажени, туку затоа, доброволно да им служат на другите и на власта, и слободно и од љубов да ја исполнуваат нивната воља. Кој што ова го разбира, слободно можи да се потчини на многуте заповеди и заповедите на папата, бискупот, свештеникот, самостанот, на властите и господарите. Некои неразумни Прелати настојуваат на тоа, дека тие заповеди и закони се потребни за спасение на човекот и ги нарекуваат „ Свети заповеди на Црквата“ , но во тоа грешат. Слободниот Христијанин мисли вака: „ Јас ќе постам, ќе се молам, ќе извршувам се што е заповедено, но не затоа што тоа ми е потребно или затоа што со тоа сакам да станам праведен и блажен, туку затоа што сакам на папата, бискупот, заедницата или на своите браќа да им дадам пример, дека им служам и трпам заради Господа Исуса Христа, како што Тој за мене многу повеќе работи направи и претрпи, што него многу помалку му беше потребно, него ли мене. И ако непријателите веќе прават неправда со тоа што тоа го бараат, мене тоа не ми штети, бидејќи не е против Бога.“ Од ова секој можи да научи да ги расудува и разликува различните заповеди и дела, а исто така, кои Прелати се слепи, а кои мислат исправно. Ако делото не е усмерено на тоа да служи на другите и да се покорува на неговата воља, доколку другиот не бара да се прави нешто против Бога, тоа не е добро Христијанско дело. Затоа се плашам, дека само мал број цркви, самостани, олтари, миси и заветувања се навистина Христијански. Така е и со постовите и молитвите кои што посебно се упатуваат кон светците. Се плашам дека во сето тоа, секој го бара само своето, бидејќи со тоа сака да ги исчисти своите гревови и да стани блажен. Сето тоа доаѓа поради непознавање на верата и христијанската слобода. Многу слепи Прелати ги тераат луѓето да прават такви работи, ги фалат и ги красат со опроштајници (индулугенции), а не ја учат веќе верата. А јас ти советувам: ако сакаш нешто да основаш, да молиш или да постиш, немој тоа да го правиш со намера, да на себе си направиш некое добро, туку тоа направи го слободно, за во тоа да можат да уживаат, и за нивно добро. Тогаш си вистински Христијанин. Зошто ти е твојот имот и добрите дела кои ги имаш, откако го покори своето тело и за него си загрижен, кога ти е доволна верата , по која што Бог се ти подари Гледаш, така мораат Божјите добрини да течат од еден кон друг и да станат заеднички, па така секој да се грижи за својот ближен, како за самиот себе си. Од Христос течат Божјите добра кон нас, бидејќи тој во својот живот толку многу за нас се погрижи, како да беше тој , тоа што бевме ние. Од нас треба да течат према оние на кои им требаат. Тоа мора да оди толку далеку, да пред Бога за својот ближен, морам на коцка да ја ставам и својата вера и праведност, за да му ги покријам неговите гревови. Треба да ги замам на себе и да се делува како да се мои сопствени, како што Исус за нас тоа го направи. Гледаш, тоа е природна љубов, ако е вистинска. А љубовта е вистинска , ако верата е вистинска. Затоа апостол Павле во 1 Коринтјаните 13:5 вели дека љубовта не бара свое, туку добро на другиот. ЗАКЛУЧОК Од сето тоа следува заклучок, дека Христијанинот не живее за самиот себе, туку во Христос и за својот ближен: во Христос по вера, а за ближниот по љубов. По вера се издига горе во Бога. Од Бога по љубов слегува долу, а сепак останува секогаш во Бога и Божјата Љубов. Како што Христос вели во Јован 1:51„ Од сега ќе го гледате небото отворено и ангелите Божји како се искачуваат и спуштаат над Синот Човечки.“ Гледаш, тоа е права , духовна Христијанска слобода, која го ослободува срцето од сите гревови, закони и заповеди. И таа е над секоја друга слобода, како што небото ја надвисува земјата. Нека ни даде Бог, правилно да ја разбериме и да ја држиме ! АМИН 1.) На почетокот на некои свои списи Лутер пишува „ Исус “. Тоа е формален израз за авторитетот, под кој што Лутер ги пишува своите списи. 2.) „ Прелат “ е име за висок црковен достојанственик, како бискуп, опат и слично. 3.) Во Лутерово време католичката црква на народот му продаваше опростување на гревот која ги нарекуваше „Опроштајници“ или „Индулугенции“. За да се познае мудроста и поуката За да се разберат изреките на разумот За да се усвојат правилата на благоразумието Правосудието, судот и правината Да им се даде на простите разумност На младите – знаење и расудување. ( Соломонови Изреки 1:2 – 4 ) Превод: GOSPEL |
Постирано од: gospel
Датум на внесување: 29.Септември.2008 во 19:10
|
ОДЛУКАТА ЗА ТВОЈОТ ЖИВОТ Е ВО ТВОИ РАЦЕ
Еднаш едно момче дошло кај својот стар чичко и му рекло:Чичо, честитај ми. Ја завршив матурата. Прекрасно Рекол чичкото. Еве ти 20 марки, купи си за награда нешто убаво. Но, кажими, што планираш сега Сега одговорило момчето, сега ќе студирам.Сакам да станам правник. Убаво, рекол чичкото, а потоаПотоа извесно време ќе бидам судски приправник. Одлично, рекол чичкото, а потоаПосле ќе станам член на окружниот суд. Многу добро, рекол чичкото, а што следи потоаЕ па, тогаш ќе си побарам некоја девојка и ќе се оженам, ќе основам семејство. Супер рекол чичкото. А после Па добро, се надевам после да станам некој славен човек, претседател на окружен суд, или јавен тужител. Одлично, вели чичкото, а што потоа Па добро чичко, младичот почнал да станува нервозен, потоа ќе дојде време и да остарам ида се пензионирам. Многу добро, а што следи потоа Е па, добро, потоа ќе си одберам некој убав плац, ќе си направам куќичка, ќе си насадам јаготки. Добро, вели чичкото, а што потоаМладичот веќе се налутил: После ќе дојде ред да умрам А, така, вели чичкому, а што следи потоа На момчето не му било веќе забавно. Го фатил страв при помислата на смртта. Ќе умрам, а што потоа А што потоа Прашал чичко му. Чичко, одговорило момчето, за ова никогаш не сум размислувал. Како Рекол чичкото, ти си завршил матура и толку ли си глуп, па размислуваш само од денес за утре Зар еден човек, кој од Бог добил разум, не размислува и за иднината Како така Момчето брзо одвратило: Чичко, што има по смртта никој не знае Тоа не е точно, момче мое, рекол чичкото, има Еден кој со сигурнос знае што иде по смртта. Тоа е ИСУС. Тој рекол: Широк е патот што води во пропаст, а тесен е патот што води во вечен живот. По смртта доаѓа Божји суд. Може да се оди во пропаст, но може и да се биде спасен. Морам да ве предупредам дека не е доволно да се испланира животот до гробот. Треба да се запрашате: Што следи потоа Ако имам чифт чевли за поправка, јас не одам кај автомеханичар. Автомеханичарите се добри луѓе, но од чевли ништо не се разбираат. Но кога имам проблем со колата, јас не одам кај чевлар, туку кај авто механичар. Значи, секогаш барам специјалист. Но кога сакаме да знаеме што иде по смртта, се информираме кај незнајковци, или се потпираме на својот “ здрав“ разум. Зар за ова важно прашање – што следи по смртта - Нема да прашаме специјалист А кој е специјалистотКој е стручњакот Има само еден специјалист. Тоа е Божјиот син , кој дојде од другиот свет и кој самиот се спушти во царството на мртвите. Тој умрте на крст и пак оживеа. Тој добро го знае ова и вели: Ти одиш кон пеколотНо можеш да влезеш и во рајот И да се соберат 25 професори и да ми речат: Со смртта се се завршува – јас пак ќе им речам: Секоја чест на вашите големи титули, но вие не сте специјалисти за оваа проблематика. Вие не сте биле од онаа страна на животот, а јас познавам Еден што бил таму: ИСУС. Тој ме учи поинаку. Луѓето денес живеат на свиј ризик, имено, се однесуваат како со смртта се да се завршува, или како да се подразбира дека ќе отидат на небото, под услов да се крстени и да ги погреби свештеник. Но јас ве уверувам дека пеколот ќе врие од луѓе што се крстени и што биле погребани од свештеник. Дали ви е јасно Ние сите, кој порано, кој подоцна, ќе застанеме пред Божјиот суд Пријателе мојата желба е да ти помогнам. Те молам, размисли сериозно за овие предупредувања. Можеби и ти имаш прекрасни планови за твојот живот, но само до гробот. Дали знаеш кога ќе дојде смртта во твојот живот Јас не знам ИСУС ти нуди сигурност не само за овој живот, туку, и за после смртта. Тој дојде од Небото за да умри за твојот грев. Тој не заслужи смрт, но за да не бидеш казнет ти за твоите гревови, Тој ја зеде твојата казна. ИСУС ја победи смртта, гробот не ги осуети неговите планови. Тој воскресна од мртвите и ти нуди живот, во кој гробот и смртта не ќе можат да те разделат од ИСУС. Признај ги твоите гревови и покајсе за нив. Побарај опростување од Бог и моли го да ти помогне да му бидеш послушен. Бог да те благослови. |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 30.Септември.2008 во 05:54
------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
|||||
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 30.Септември.2008 во 12:50
|
Св.Јован Кронштатски
Покајанието е да разбереш дека во твоето срце има лага. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: melhisedek
Датум на внесување: 30.Септември.2008 во 13:01
pametno i vistinito!!!  ------------- ----------osana-------- |
Maran Ata напиша:Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 30.Септември.2008 во 13:11
|
Св. Јован Лествичник
Покаjaнието е обновување на крштението. Покаjaнието е завет со Бога за изправување на својот живот. Оној кој што се кае е купувач на смирение. Покаjaнието е постојано отфрлување на телесната утеха. Покаjaнието е мисла на самоосудување и грижа за себе си, слоободна од надворешни грижи. Покаjaнието е ќерка на надежта и одрекување од очајот. Оној, кој се кае, е затворник со надеж за помилување. Покаjaнието е примирување со Бога преку извршувањето на добри дела, спротивни на гревовите. Покаjaнието е очистување на совеста. Покаjaнието е доброволно трпение на сите скрби. Оној кој се кае сам си наложува казни. Покаjaнието е силно стеснување на стомакот, длабоко наранување на душата. (Лествица 5:1). "Излезете (Ис. 49:9) и оние, кои што се во адот на покајанието, ќе чујат ли: вие сте простени? Нашите воздувнувања стигнаа ли до ушите Твои, Господи?" Не се ужаснувај ако и секој ден паѓаш и не отстапувај од Божјиот пат, туку станувај мажествено; и, без сомневање, Ангелот, кој што те пази, ќе го има во предвид твоето трпение. Кога раната е сеуште нова и лута, тогаш е удобно да се лекува; но застарените и изоставени рани тешко се лекуваат; зашто за лекувањето тие бараат многу повеќе труд, режење и обгорувања. Многу рани стануваат неизлечиви поради задоцнување; но за Бога се е возможно (Мат. 19:26). (Лествица 5:30). Пред нашето паѓање, бесовите ни Го представуваат Бога како човекољбив, а след паѓањето – жесток. (Лествица 5:31). Според Ориген сите луѓе, дури и најнечестивите и бесовите, кои претрпеле големи маки во огнената геена, на крај ќе се очистат и ќе бидат помилувани. Поради тоа Св. Јован Лествичник предупредува: "Сите, а особено паднатите, треба да се пазат да не ги допуштат во срцето невистините на безбожниот Ориген; зашто неговото скверно учење, кажувајќи ни за Божјето човекољубие, е мошне пријатно за сластољубивите луѓе" (Лествица 5:41). "Но јас Ти го открив својот грев и не го скрив своето безаконие; јас реков: "ќе ги изповедам на Господа моите престапленија", та да може со право и заслужено да биде приложено кон нив и следното после ова: "И Ти ја симна од мене вината на мојот грев" (Псал. 31:5). "Нека се потрудиме да се научиме да ги познаваме Божјите вистини најмногу со пот, а не со просто слово; зашто не зборовите, туку делата треба да ги покажеме при излегувањето од овој живот" (Лествица, стп. 26:31). ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 30.Септември.2008 во 15:17
|
Свeти Петар Дамаскин
Со покајанието, секогаш можеме да поставиме почеток. Напишано е: ’ако си паднал’ а ти ’стани’ (сп. Изрек. 24, 16). И ако повторно паднеш повторно стани, и нималку не очајувај за своето спасение, што и да се случи. Сѐ додека ти не му се предаваш волно на непријателот, додека твоето трпение му одолева, придружено со самоосудувањето, ќе најдеш спасение. ’Зашто и нас кои некогаш бевме неразумни, непокорни’ вели апостолот Павле, ’Он нѐ спаси, не според праведните дела извршени од нас, туку според милоста Негова (Тит. 3, 3 - 5). Затоа не очајувај на ниеден начин, отфрлајќи ја така Божјата помош, зашто Тој може да направи сѐ што сака. Ти напротив, положи ја својата надеж на Него и Тој ќе направи едно од овие нешта: или преку испитувања и искушенија или на некој друг начин, само Нему познат, ќе го устрои товето обновување; или пак ќе го прифати твоето трпение и смирение наместо подвиг; или заради надежта во Него ќе подејствува милостиво врз тебе на начин за тебе непознат за којшто самиот не си ни свесен, па така ќе ја спаси окованата душа. Само ти не напуштај Го својот Лекар, зашто инаку ќе пострадш бесмислено, со двојна смрт, како оној што не ги познал скриените патишта Господови. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 30.Септември.2008 во 15:48
|
Свети Исус Христос
"Времето се исполни, и наближи Божјото Царство; покајте се и верувајте во Евангелието!"
(Марко 1:15) ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 01:12
A evangelieto ne e celosno zatoa veruvajte i vo Pravoslavnoto Sveto Predanie zasto Јов. 21:25 А има и многу други работи, што ги направи Исус, но ако се запишуваше едно по едно - мислам дека напишаните книги не би можеле да бидат сместени во целиот свет. Амин! ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 01:43
|
Зошто евангелието не е целосно? Зарем мора да е запишана секоја секунда од Исусовиот живот за да биде целосно евангелието? Знаеш ли ти воопшто што е тоа евангелие, евангелската порака? Таа порака е неколку пати повторена во Библијата, а ти велиш не е доволна Еве што ти вели еден од светите отци:
Светото и Боговдахновено Писмо е сосема ДОВОЛНО за објавување на вистината
(Св. Атанасие Велики)
------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 01:55
Веќе то беше кажано дека кога се повикуваш на некој свет отец, прво провери го неговото житие, затоа што св Атанасиј Велики е оној кој го запишал житието на св Антониј Велики, што значи дека и овој свет отец е следбеник и на Светото Предание. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 02:00
|
"следбеник на Светото Предание" е широк поим. Важно е тоа дека тој рекол дека "Светото и Боговдахновено Писмо е сосема ДОВОЛНО за објавување на вистината", а тоа е важното што треба да му се потенцира на Templarius кој вели дека евангелието не е целосно ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 03:57
Ne mene tuku tebe treba mnogi raboti da ti se objasnat, a evangelieto ne e celosno, zasto nekoi raboti ne se vo nego dadeni tuku se dadeni vo Svetoto Predanie i ti i tvoite sektashi nikogas toa nema da go sfatite.... ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 03:57
Cekam odgovor od tebe kaj Zaslugi na crkvite  ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 04:20
Ткн. "Свето православно Предание" е сосема различно од "католичкото свето предание", а пак и двете се различни од историјата. Секој си ја штимувал историјата согласно неговите сегашни црковни догми. Зарем е толку тешко тоа да се разбере?
Templarius, навистина ми е смешно да разговарам со тебе на оваа тема и не можам добро да се изразам кога ја држам дискусијата на прениско ниво. Од твоите постови очигледно е дека ти не ни знаеш што е тоа евангелие, а се кладам дека доколку почнам да ти цитирам некои муслимани и да ги нарекувам "свети отци" ти нема ни да приметиш
 Затоа бркај работа и не се мешај кај шо не ти е местото. Остави ги другиве што читнале бар по нешто да ја бранат "твојата вера". Извини, не го сфаќај ова како навреда, ама не можам да дискутирам со тебе на вакви теми. Едноставно ти си... прејак за мене Твоето познавање е неколку класи над моето и немам што да додадам на твоите аргументи, на твоето излагање. Едноставно ме занеми. Затоа се повлекувам од дискусијата со тебе и ќе зборам со оние просечните. Ајде сега биди ми поздравен  ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 04:34
|
ЕвАнгелос, ајде не забушавај и тука, затоа што не ти е местото. Ако сакаш да пишуваш нешто за покајанието - пишувај, ако не - отворите си нова тема на верски препукувања и офф топици. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 06:29
Дел од темата ПОКАЈАНИЕ е и тоа НЕКОЈ ДА РАЗБЕРЕ НЕКОИ РАБОТИ!!!
МОЛИМТЕ ОБЈАСНИ МИ ШО Е НАШТИМАНО ЗА СЕГАШНИТЕ ЦРКОВНИ ДОГМИ?!
ЗАРЕМ ПОСТОИ И ТАКВА РАБОТА?!
п.с.
абе ти велам ја упорно да пиеме кафе!!! ------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 16:01
Hahahahahaha tebi je najverovatnije dadilja duvala u supu, pa si mnogo fiiiiin ..... se sluzis so evtini trikovi kako nekoja prostitutka i begas od tema na tema ne sakajci da odgovoris, se so ce kazes go pobivam , site te rasturaa uka na forumov .... ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: ggstefan
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 16:21
| lugje, kolku pati treba da povtoruvam: Ne postoi Sveto predanie. toa e samo metod i nacin da se izmisluvaat nepostoecki veruvanja, sprotivni na isusovite. |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 19:00
Каков доказ имаш за ова? Лично мислење и анализа? Па истото го прават и илјадници други луѓе, исто толку или дури многу повеќе учени и способни - и доаѓаат до спротивен на твојот заклучок. Така што - на што го базираш тоа тврдење? ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: ggstefan
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 19:06
| go baziram na toa sto predanieto vase go negira istorijata na crkvata. odnosno, raboti koi navodno se prenesuvale vo svetoto predanie spored vas uste od samiot pocetok, kako na primer ikonite, se bez dokazi vo naucnite istoriski istrazuvanja. istorijata tocno definira koga odredeni praksi zapocnale, i so toa se negira svetosta na predanieto, odnosno se potvreduva negovata laznost. |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 01.Октомври.2008 во 20:03
|
Историјата не дефинира точно кога се појавиле иконите, но тоа е друга тема... ако сакаш ќе дискутираме друг пат за тоа.
Но - ако тргнеш со идејата дека мора историчарите да потврдат за да биде точно... Тогаш одговори ми ти (на нешто што Евангелос не сакаше или не можеше да одговори) - каде има потврда од историчарите за постоењето на Исус - нешто што е напишано во периодот од 1-та до 33-тата година или покасно дури - можеш и до 40-тата или 60-тата од првиот век... Првите спомнувања за "Христијаните" се по 70-тата година, а и тие се доста спорни како автентичност. Ниеден од настаните во Евангелијата не е потврден од историчарите од тој период (а и од подоцнежниот нема потврди, а има само повикување на усно предание за настаните). Дали тоа значи дека не треба да веруваме на светоста на евангелието?! ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 02.Октомври.2008 во 14:43
Точно така!!!
не е лошо и евангелос да ми одговори на тоа погоре!!! ------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: Sunny
Датум на внесување: 02.Октомври.2008 во 15:43
|
Како не кажувала историјата за постоењето на Исус ај сите историја за 6-то да земите да учите, историјата кажува дека Исус постоел од тука историјата почна да го брои времето по новата ера ------------- Пријателите се како ѕвездите. Не ги гледаш секогаш, но знаеш дека се тука некаде! 
|
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 02.Октомври.2008 во 15:51
|
Originally posted by EvAngelos
[QUOTE=Templarius] [QUOTE=EvAngelos] Ткн. "Свето православно Предание" е сосема различно од "католичкото свето предание", а пак и двете се различни од историјата. Секој си ја штимувал историјата согласно неговите сегашни црковни догми. Зарем е толку тешко тоа да се разбере? Дел од темата ПОКАЈАНИЕ е и тоа НЕКОЈ ДА РАЗБЕРЕ НЕКОИ РАБОТИ!!!
МОЛИМТЕ ОБЈАСНИ МИ ШО Е НАШТИМАНО ЗА СЕГАШНИТЕ ЦРКОВНИ ДОГМИ?!
ЗАРЕМ ПОСТОИ И ТАКВА РАБОТА?!
п.с.
абе ти велам ја упорно да пиеме кафе!!!
А И ТУКА ПОДОБРО КЕ ТИ СЕ ГЛЕДА
------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 20:51
Епа нема баш да е копи-паст ко што рече пријателчево ама ке е за Покајание  Без исповед нема покајание, а без покајание не може да има спасение. Покајание-исповед Една од седумте свети тајни на светата Православна Црква. Победи го гревот, закрепни го духот, покај се и појди на Исповед! 2 Петрово: http://www.mkbible.net/biblija/search.php - 3:9 Господ не го забавува тоа што го ветил, како што некои мислат за тоа бавење, туку го покажува Своето трпение кон вас, зашто не сака некој да пропадне, туку сите да дојдат до покајание. ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: izvoren
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 21:31
|
Затоа, покајте се и обратете се, за да ви бидат избришани гревовите, за да дојдат, од лицето на Господа времиња на освежување,
Дела 3;19 Покајанието е многу важна работа.Не треба само да се каеме за направениот грев туку да го промениме умот. Исповедањето не е битно за спасението.Уште една измислица од т.н. свештенски ред. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 21:39
|
Жити се???? А зашто на едно место во Библијата се вели Јаков: http://www.mkbible.net/biblija/search.php - 5:16 И така, исповедајте си ги гревовите еден на друг и молете се еден за друг, за да оздравите! Делотворната молитва на праведникот има голема сила. А пак на друго место ИСТО ТАКА ВЕЛИ 1 Јованово: http://www.mkbible.net/biblija/search.php - 1:9 Ако ги исповедаме своите гревови, Тој е верен и праведен: да ни ги прости гревовите и да нè очисти од секоја неправда. Матеј: http://www.mkbible.net/biblija/search.php - 3:6 и тој ги крштаваше во реката Јордан, а тие ги исповедуваа своите гревови. Викаш не е битно, а брат?! Евреите: http://www.mkbible.net/biblija/search.php - 3:1 Затоа, свети браќа, вие кои учествувате во небесното призвание, насочете ги вашите мисли кон Исуса, Апостолот и Првосвештеникот на нашето исповедување, ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: Majkl
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 21:52
|
Нема опростение на гревовите без препознавање на истите, исповедање - т.е. признавање, молење за прошка, простување и надокнадување на штетата, и што е најбитно откога ова ќе се направи: Не повторување на истите. Тоа се вика активна вера.
Во таа смисла Исус говореше: „Гревовите твои ти се простени, појди и не греши повеќе!„ Притоа е многу битно да знаеме дека треба да појдеме кај ближниот кому сме му згрешиле и него да го молиме за прошка(ако е починат, тогаш го молиме Христа) оти секој грев освен Бог, мора да ни го прости и оштетениот. Бог не би бил праведен кога би го избришал гревот на покајникот а да не го земе в предвид оштетениот. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 21:59
|
Исповедта прави човек трајно да се кае за гревовите притоа да не ги повтори истите. Затоа и постои таа. Често велам, ако нешто не ти е јасно кога си го кажуваш во себе, кажи си го на глас, појасно ке ти биде. И уште нешто за другарот Изворен Римјаните: http://www.mkbible.net/biblija/search.php - 10:10 Зашто со срцето се верува за праведност, а со устата се исповедува за спасение, ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: izvoren
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:07
Со устата се исповедува верата.Инаку лошо се изразив, да потребно е исповедање во смисол признавање на гревовите пред Господ. А ако мислите на исповедање пред свештеник тоа не го бара Библијата. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:15
|
Свештеникот и не ни е битен во моментот на исповедта...тој е само „поштар“ што се вели...од друга страна да не сме малце оф топик!? Мада пак си грешка.... http://www.mkbible.net/biblija/search.php - 16:32 Покривањето на гревовите нека го изврши оној свештеник, кој е помазан и посветен за вршење на свештеничка служба место татка си. Нека се облече во ленени облеки - свети облеки. ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:22
|
Исповедувањето е многу важна дисциплина во животот на еден христијанин. Треба да создаваме навика тоа да биде дел од секоја наша молитва.
Исповедувањето е вклучено и во Христовата поука за тоа како треба да се молиме "... и прости ни ги долговите наши... ".
Една од задачите на Светиот Дух е да не поттикнува кон исповедување на нашите гревови. Мене често ми се случува кога се молам одеднаш да ми текне за некој сторен грев, кој воопшто не би ми дошол напамет доколку не би се молел. На тој начин јас дознавам дека Светиот Дух е Тој Кој ме потсетува на тие гревови, за да ги исповедам.
Исто така важно е Кому се исповедаме, дали на човек, или на Бог. Исповедувањето мора секогаш да е пред Бог, а секако дека е препорачано и да си ги споделуваме гревовите и со некој близок брат или сестра и да се молиме за нив. Но библиски погрешна е тезата дека исповедувањето мора да го праиме пред "свештено лице". Од стихот што ни го наведе blueprayer читаме дека гревовите треба да си ги исповедаме "еден на друг", а не нужно пред свештеник.
Многумина сведочат дека почуствувале големо ослободување од гревовите кога истите ги исповедале пред свештеник, но тоа е субјективно чувство, затоа што многумина го чувстуваат истото и кога ги исповедаат своите гревови пред некој близок брат или сестра. За жал има и такви кои не "чувствуваат" ништо кога ги исповедаат своите гревови дирекно пред Бог кога се сами во молитва, а пак "чувствуваат" харизматски ослободувања и простувања кога истото го прават пред некој свештеник. Ова е веќе проблем и индикатор за погрешна или слаба вера дека Бог ги слуша нашите молитви и дека е спремен во секое време да ни прости доколку искрено се покаеме.
Мора да разбереме дека верата не е чувство, туку дека верата е вера. Христијанинот живее живот воден од вера, а не од чувства. А Божјото Слово му претставува духовна светилка по патот по кој чекори. ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: izvoren
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:23
Свештениците се потребни во Стариот Завет,а во Новиот се технолошки вишок,директно преку Христос одат сите работи. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:24
|
Ев жалам брат ама мислам последниот пост повеке кажува од тој ти што мислиш. Патем каде во Библијата стои дека треба на брат сестра да се исповедаме!?
------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:25
Новиот завет не го прешкртува Стариот  ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: izvoren
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:28
| Конретно свештениците ДА.Само да не избегаме од темата. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:30
|
Ај дај цитат каде ги става под технолошки вишок жити ја?
------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:32
Ќе ти дадам цитат и тоа од твојата уста
------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:33
|
Ај и на комшиите тогаш.....Добро знаеме дека нема во заграда напишано на овој или оној во Библијата. Еве ти таков пример... Не убивај. -пишува дали тоа важи за човек или свиња???? Не пишува! Така да слабо ти е ова не држи вода ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: izvoren
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:43
24 а Тој пак има свештенство, што не може да мине на друг, зашто останува довека. 25 Затоа и може наполно да ги спасува оние, кои преку Него доаѓаат при Бога, зашто секогаш живее, за да посредува за нив. 26 Зашто таков Првосвештеник ни требаше и нам: свет, невин, непорочен, одвоен од грешниците и повозвишен од небесата, 27 Кој нема секојдневна потреба како првосвештениците, да принесува жртва прво за своите гревови, а потоа за гревовите на народот, зашто тоа го направи еднаш за секогаш принесувајќи се Самиот Себе. 28 Зашто, Законот поставува слаби луѓе за големи свештеници, а зборот на заклетвата - дадена после Законот, Синот, Кој е усовршен довека. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 22:45
 аман те бре луге......Изворен не ти реков да ми го опишуваш свештеникот туку да ми дадеш цитат каде Бог збори дека НЕ Е ПОТРЕБЕН СВЕШТЕНИКОТ.ПАТЕМ.....Другар....а ти дали си свесен јас од КОЈ ЗАВЕТ ТИ СТАВАВ ЦИТАТИ???? Изгледа не си пошо викаш во Новиот биле свештениците вишак ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:02
|
блу, па нели ти самата наведе цитат каде што се вели да си ги исповедаме гревовите "еден на друг"? Зарем не е од тој цитат од јасно појасно дека не е морално да се исповедаме пред свештеник? ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:03
Парафразирам: И се она што ќе го сврзете на земјата, ќе биде сврзано на небесата... односно, секој грев кој ќе го простите на земјата, ќе биде простен и на небесата, и секој грев кој ќе го задржите на земјата, ќе биде задржан и на небесата... Ова е од Светото Писмо. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: makarios
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:06
Не е. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:10
|
ЗА Православните е морално е сеа за другите нека ме извинат...ај добра нок
------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:36
|
Повторно едно недоразбирање... како многупати до сега... се разбира - заради неразбирање на православието од неговите критичари.
Свештеникот не е неопходен за да се исповедаш, а е потребен за да те посоветува потоа што да направиш. Свештеникот е советник, некој кој ќе знае да ти посочи примери од Светото Писмо и Предание со кои да ги победиш својот немир и своите страсти. ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:39
|
zidarski, јас се согласувам со тебе, ама за жал православните не се согласуваат со нас, и покрај тоа што ти веруваш дека нашиот став е идентичен со православниот ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:41
|
Евангелос - не ме разбра, ама не е битно... ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: izvoren
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:41
| Ама вие сите на свој начин си го толкувате православието.Во твојов случај свештеник не треба може да се поучиш и од преданијата. |
Постирано од: Majkl
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:46
|
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:50
Tочно е дека свештеникот, односно духовникот, е тој што ќе може да те води во духовниот живот. Но за да бидеш разрешен од гревовите - СВЕШТЕНИКОТ Е НЕОПХОДЕН. Никој не може да ти разврзе грев, освен свештеник, а инаку можеш да се исповедаш и да си ги кажуваш своите гревови кај кого сакаш, но дали тоа ќе биде од корист и дали ќе ти бидат разврзани... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 28.Октомври.2008 во 23:53
|
Ете гледаш zidarski? Затоа, послушај го мојот совет што неколкупати сум ти го дал, и не пишувај во името на православието, затоа што твојата вера (фала Му на Бог ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 00:06
Епа чекам твое толкуање на стиховите каде што што Господ им вели на апостолите дека се што ќе простат на земјата ќе биде простено на небесата... Ајде... ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: *moon*
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 00:16
|
pokajanie i prostuvanje ima za onie koi znaat vistinski niz dela da go pokazat toa ------------- Ако го победиш моментот ти си најсилниот човек на светот |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 00:22
Како што реков Евангелос, не ме разбра... Верувам дека е ненамерно, па затоа, еве прочитај уште еднаш:
а еве што вели Маран Ата за официјалниот став на црквата:
Како што гледаш - за да се исповедаш, не треба свештеник, можеш да го направиш пред било кого. Но... за да си разрешен од гревовите - не можеш без свештеник. ------------- Do what is right, come what may... |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 00:25
|
А зашто па пред било кого? Кога добро знаеме дека -Исповедта свештеникот не смее да ја злоупотребува-тоа е смртен грев. Исповедта треба да ја чува како света тајна. Додека секој еден друг може да те издаде....тоа ли е права исповед? Да се пазам што ке кажам за утре да не ми е префрлено!? ------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 00:26
|
ЕПИТРАХИЛОТ НА ПРЕЗВИТЕРОТ (СВЕШТЕНИК) Е РАКАТА (МИЛОСТА) ХРИСТОВА КОЈА НЕ МИЛУВА И ГАЛИ ... ------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: izvoren
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 00:32
Ако си го прифатиш Христос за свештеник и ги баталиш овие земниве нема од што да се пазиш. |
Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 00:35
------------- Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam.... |
Постирано од: Pentakostalec
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 00:35
|
Boze prosti mi za site moji prestapi grevovi menuvajme vo imeto na ISUS amin ------------- Одете мегу сите народи и создавајте од нив мој ученици крштевајки ги во името на Таткото, Синот и Светиот Дух |
Постирано од: izvoren
Датум на внесување: 29.Октомври.2008 во 00:38
| Никаде не пишува точно дека свештениците ти требаат да им се исповедаш.Ако има такви напиши. |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 03.Ноември.2008 во 00:44
 ------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: Miki_P
Датум на внесување: 08.Декември.2008 во 22:54
Maran Ata: Tочно е дека свештеникот, односно духовникот, е тој што ќе може да те води во духовниот живот. Но за да бидеш разрешен од гревовите - СВЕШТЕНИКОТ Е НЕОПХОДЕН. Никој не може да ти разврзе грев, освен свештеник, а инаку можеш да се исповедаш и да си ги кажуваш своите гревови кај кого сакаш, но дали тоа ќе биде од корист и дали ќе ти бидат разврзани... Овој став е во согласност со учењето на СВЕТАТА ПРАВОСЛАВНА ХРИСТОВА ЦРКВА. |
Постирано од: *moon*
Датум на внесување: 09.Декември.2008 во 01:46
|
najvazno e da se pokaeme znaci si ja priznavame greskata ------------- Ако го победиш моментот ти си најсилниот човек на светот |
Постирано од: Опитен
Датум на внесување: 09.Декември.2008 во 01:56
i da si go smenime zivotot. Priznavanjeto na greshkata e samo vrakanje na pochetnata tochka. ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 09.Декември.2008 во 04:21
Sveshtenikot nema nikakov avtoritet da razreshuva ili prostuva nichii grevovi. Toa e edna najgolemite teoloshki arogancii! Samo eden mozhe da razreshi i da prosti i nikoj drug. Onoj koj pravi takvo neshto samoinicijativno ili pod naredba na bilo koe organizirano telo neka se sprema samiot pred edinstveniot i vechen sudija za VISTINSKO pokajanie. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Опитен
Датум на внесување: 09.Декември.2008 во 07:32
Ова го зборуваш брате, од незнаење. ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 09.Декември.2008 во 10:51
Меси, за покајание - три пати Аве Марија!
Messenger - Shegatat ti beshe dobra, ama ne e za ovoj podforum.... ------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: Tetratka
Датум на внесување: 09.Декември.2008 во 11:21
Е стварно вицов ти е “врв на покајанието“... Алал да ти е ... ова така во твој стил... многу интересно, само не знам јас дали има 1/2 секс и каков е тој? и ако има верувај ми, римокатоличките свештеници се доволно учени за да можат да сметаат дропки
 ------------- за секој случај - користете ГРОМОБРАН!!! |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 09.Декември.2008 во 13:27
Prosvetli me brate. Citiraj mi kade Isus veli deka sveshtenstvoto treba da stoi megju chovekot i Boga kako medijator, razreshuvach i prostuvach na grevovi. Ova me potseti na sluchkata koga posledniot pat bev so semejstvoto i rodninite vo Sv.Jovan Bigorski. Eden od moite rodnini go prasha tamoshniot duhovnik tokmu za ovaa rabota. Chovekov decidno kazha deka nema nishto od prostuvanje na grevovite dokolku greshnikot samiot mu se obrati so molenje na Boga! Veli "nishto nema od toa se dodeka ne se obratish na tvojot duhovnik, ne mu se ispovedash nemu, pa TOJ SO SPECIJALNA MOLITVA NE MU SE OBRATI NA BOGA i ne iskupi razreshenie na grevovite za tebe. Ako samiot se obidesh da go napravish toa nema nishto da storish!" Zgora na toa, ni reche "ako ne mi veruvate, dojdete so mene da vidite edna freska". I ne odnese do eden zid da vidime kako e naslikano ona sto ni zboruvashe - chovek doagja do nekoj sveshtenik, mu se ispoveda i od ustata mu izlagat zmii. Znachi ako ne mu veruvavme na duhovnikot, togash ova trebashe da bide nepobiten dokaz. Se razbira, nemashe sto da komentirame... samo koga si odevme po avtopatot sin mi spomna deka farizejstvoto se ushte e zhivo i zdravo. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Опитен
Датум на внесување: 09.Декември.2008 во 15:10
Важи брате, ке ти идговорама но не сега, можи? Прости и помоли се за мене , но не како Златникот. ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 09.Декември.2008 во 19:35
|
Opiten, se molam samo ISUS da bide so tebe.
Samo negovite zborovi neka ti go osvetluvaat tvojot pat vo zhivotot... ostavi gi drugite neka si odat po nivnite. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: anakin
Датум на внесување: 09.Декември.2008 во 19:49
|
nekogas mi odi da se pokajam oti gi sakam site lugje no jbg koga se prekrasno nesovrseni ------------- SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas. |
Постирано од: Asya
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 01:36
|
"И Јас ти велам tebe: Tи си Петар, и на тој Камен ќе ја изградам (sozdadam) Црквата Моја, и портите на пеколот (adot) нема да ja надвладеат (ne kje i odoleat). И ќе ти ги дадам клучевите od царството небесно, и што kje сврзеш на земјата, ќе биде сврзано на небeсaтa; и што kje да разврзеш на земјата, ќе биде разврзано на небeсaтa.” (Matej 16: 18, 19).
Toa, znachi deka se shto ne e svrzano (sklucheno, izvrsheno, odobreno, razresheno) vo Crkvata Hristova na zemjata, nema da bide priznato na nebesta. Odnosno, sekoe krshtenie, miropomazanie, POKAJANIE, prichest, brak, sveshtenstvo, eleosveshtenie, koeshto ne e svrzano vo Pravoslavnata Crkva, Gospod ne go priznava vo Carstvoto Nebesno. Sveshtenicite se ovlasteni od Boga da razreshuvaat pokajnici od grevovi, a sekoj shto misli poinaku, e vo zabluda. Ni edno chovechko mislenje ne mozhe da bide pogolemo i poznachajno od Slovoto Bozhje! "Pokajanie" e Sveto Tainstvo, vo koe, vernicite usno gi otkrivaat svoite grevovi pred Boga, vo prisustvo na sveshtenik. |
Постирано од: KINGDAVID
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 01:40
Mislis niedno chovecko mislenje ne moze da bide pogolemo od Svetoto Predanie? Takov vpecatok steknuvam od tvojot post. Jas mislam deka niedno covecko predanie ne e pogolemo od Biblijata. Moze samo da se nadopolnuvaat. Pozdrav! |
Постирано од: Asya
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 01:43
Ovde ne stanuva zbor za "Predanie", tuku za chovechki mislenja nasproti Slovoto Bozhje. |
Постирано од: KINGDAVID
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 01:52
|
"Sveshtenicite se ovlasteni od Boga da razreshuvaat pokajnici od grevovi, a sekoj shto misli poinaku, e vo zabluda."
Za ovaa recenica sakav da ti kazam deka ne e od Biblijata, tuku e od Svetoto Predanie. Jas go priznavam Svetoto Predanie, ama nekoi raboti od niv se kontradiktorni od Biblijata. Jas sekogas koga razgovaram so lugeto za nekoj stav go kazuvam Bibliskiot stav, a ne "Starecot Efrem ili Starecot Sofronij veli vaka" . Gi pocituvam Crkovnite Otci ama i tie samite kazuvaat deka ne se vdahnoveni od Svetiot Duh i deka ne se nepogreslivi. Tie gi tolkuvaat pismata i nisto drugo. Sekako ima mnogu golemi umovi megju Otcite, za pocit e toa, no ima i sprotivstaveni tvrdenja, zatoa treba da gi proveruvame so Biblijata site tvrdenja, bez razlika od koj doagaat.
Na pr,ne se soglasuvam deka ako grevot ne go prostis pred svestenicite ni Bog nema da ti prosti. Apsolutno sprotivno na Biblijata!!! |
Постирано од: Asya
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 05:28
Prethodno dostaviv citat od Svetoto Pismo po Mateja, kade Hristos veli deka kluchevite od Carstvoto Nebesno kje i gi dade na Crkvata Svoja, i shto taa kje svrze na zemjata, toa kje bide svrzano na nebesata, i shto kje odvrze (razvrze, razreshi) na zemjata, toa kje bide odvrzano (razresheno) na nebesta. Megjudrugoto, kako shto objasniv pogore, toa znachi deka grevovite na chovekot mozhe da gi razreshi samo ovlasten crkoven (duhoven) avtoritet vo Crkvata Hristova. Evangelieto po Mateja e kniga na Noviot Zavet, koj e del od Biblijata, koja shto se sostoi od knigite na Stariot i Noviot Zavet. Sveshtenikot (episkop, erej - prezviter) e duhoven avtoritet vo Crkvata Hristova, komu e dadena vlast od Boga da krshteva, da svrzuva vo brak, da razreshuva od grevovi, itn, t.e. da izvrshuva sveti tainstva. Odnosno, sveti tainstva mozhe da izvrshuva samo ovlasteno duhovno lice - sveshtenosluzhitel: Episkop (patrijarh, mitropolit, arhiepiskop, t.e. arhiereji) ili erej (prezviter), protoerej, ili jermonah (arhimandrit). Gjakonite (protogjakoni, jerogjakoni, arhigjakoni, ipogjakoni) se isto taka sveshtenici, no so ponizok sveshtenichki chin, koi mu sluzhat na episkopot ili erejet pri Bogoluzhbata i izvrshuvanjeto na tainstvata, no sami ne mozhat da gi izvrshuvaat istite. Tochno e deka Svetite Otci ne se nepogreshlivi i mozhat da zgreshat, no nivnite svakjanja (filosofii) na odredeni temi, sigurno ne ja sostavuvaat dogmata na Pravoslavnata Crkva, nitu se del od Svetoto Predanie. Teoloshkata nauka ostava mal prostor za filosofija (filosofski aspekt na Teologijata), i nema nishto pogreshno ako ima sprotivstaveni stavovi po nekoi prashanja, koishto nemaat dogmatski karakter. Bezdrugo, tvoeto mislenje deka Svetoto Predanie sodrzhi "nekoi kontradiktorni raboti" vo odnos na Svetoto Pismo (Biblijata), e neosnovano i pogreshno. |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 15:58
Е добро де! Уште поубаво. Нема да ги враќа назад и веднаш ќе преминат на покајување! 
Мислиш на онаа молитва „Оче наш, иже јеси на небеси...“?------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: Опитен
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 16:38
Нема што, многу си смешен. Ептен ме насмеа, браво.  ------------- Господи Исусе Христе помилуј не |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 17:03
Ova e oficijalnoto teoloshko interpetiranje na Isusovite zborovi koi se zemeni bukvalno kako sto se kazhani, bez razbiranje i spored toa ne e tochno bidejki ne se soobrazni so kompletnoto Isusovo propovedanje. Isusovata radosna vest e deka Bog e vo nas i toj odreknuva sekakov posredik megju nas i Nego. Od toa pokuso i pojasno nemozhe da se kazhe - nikakvi sveshtenici, nikakvi hramovi, nikakvi organizacii. Isus mu veli na Petar deka na negovata cvrstina ke mozhe Isus da go gradi svoeto uchenje, deka toj e pogoden za da go razbere onoa sto Isus go donesuva kako vest koja drugite nemozhat da ja razberat vo toj moment. Predavajeto na toa uchenje na chovek kako Petar ke go osigura istoto od sekakvi soblazenija i nepogodi. Toj mu veli na Petar deka dobienoto soznanie ke mu ovozmozhi da postigne unison megju neboto i zemjata, pa toa sto toj ke postigne tuka vo materijalniov svet ke bide prifateno i tamu vo duhovniot vo sekoj aspekt. Znaenjeto sto Isus ke mu go prenese ke bide kluchot na prosvetluvanjeto za nego. Isus ne zboruva za nikakva institucija kako Crkva, za nikakvo sveshtenstvo, duhovnici, svetci i teologii koi bi izlegle od niv. Toj ne ovlastuva bilo kogo vo idnina da razreshuva nikogo za nishto. Toa e sosem ivitoperena interpretacija na zborovite so cel da se vostolichi ushte edna sveshtenichka hierarhija kako sto beshe so farizeite, no sega oblecheni vo novo ruvo i smesteni vo novi hramovi. Isus govoreshe tokmu protiv toa! Nikakv medijator megju chovekot i Boga! P.S. Isus nikogash ne se pojavuval kako sudija koj ke presuduva i prostuva grevovi (ushte povekje, toj decidno veli toa da ne se pravi), velejki deka negoviot Otec resjava za toa, a ovde sveshtenicite si dale za pravo vo Negovoto ime da razreshuvaat i prostuvaat! Demek dobile Bozhje opolnomoshtuvanje. Bog da chuva od vakvi grevovi i iskrivuvanja na Isusovoto propovedanje! ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Zlatnik
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 17:06
Добро луѓе! Зарем толку сте преокупирани во таа ваша определба на смирување на страстите, на емоциите? Зарем доттаму оди вашето воздржување од се што го прави човек среќен? Зарем до толку ви се потиснати тие ваши емоции, чувства да неможете да сфатите (или поточно да прифатите) една шала? Па макар таа била и на ваша сметка? За разлика од вас јас сум човек кој ги изразува своите емоции, на шала се смеам, на страшно се плашам, на неправда се лутам, на мртво плачам. Не заборавете, човекот е емотивно суштество. И тој не е осамен животински вид кој го прави тоа. Многу други животинските видови ги изразуваат тие емоции. Сте виделе солзи на очите на елен кога ќе го изгуби своето срнче? Сте виделе некое кутре како весело скока околу ногата на свјот стопан или во меѓусебна игра со некое друго кутре? А кај вас забележувам само една лажна претстава на вашата „смиреност“. Или можеби не е лажна? Можеби навистина сте такви? ------------- Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда! |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 17:19
|
Tie duri i Isus go napravija najnesrekjniot, najtragichniot i najbolniot lik vo chovekovata istorija - nasekade go slikaat so lik vo koj nema nitu trunka zhivost i radost.
A toj beshe tokmu sprotivnoto od seto toa! Toj beshe poln so energija, vibranten, zhiv sto ne mozhe pozhivo da bide! Poradi toa beshe vistinski magnet za site okolu nego. Pozitivnata energijata ednostavno se izlivashe bez nikakvi granici kon site onie sto samo ke go poglednea duri i bez da go slushnat negoviot glas i bez da go dopirnat. Takviot bozhji sin hristijanite go pretochija bo beda, taga, mizerija i bezzhivotnost isto onaka kako sto se chuvstvuvaat tie samite. Inaku kako bi mozele da prifatat neshto sosem sprotivno od niv, neshto sto postojano ke gi potsekja na nivnata slabost, nesigurnost i strav? ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Asya
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 17:26
Hristos i go veti Svetiot Duh na Crkvata Svoja, shto e jasno recheno vo Evangelieto. No, ne e jasno, so koe pravo ti si dozvoluvash da go tolkuvash Svetoto Pismo, koga sam ne si chlen na Crkvata Hristova? Dali imash nekakov duhoven avtoritet za da opredeluvash, shto e tochno ili ne? Ili, smetash deka tvoite misli se merilo za tochnosta na Svetoto Pismo? Mozhebi, sakash da povtoram shto e "hula na Svetiot Duh?! |
Постирано од: Petre Vojnicki
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 17:29
| А кој го доделува духовниот авторитет,мафијаши во мантили? |
Постирано од: Asya
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 17:33
Nikoj ne te prisiluva da bidesh hristijanin, a toa shto go chinish se vika "hula"! I koja ti e celta? Zarem mislish deka hristijanite, pokraj Hrista i duhovniot (crkoven) avtoritet, kje gi poslushaat tvoite misli? Se shto chinish, e samo na shteta na tvojata dusha. I razumno bi bilo da prestanesh, bidejki ne samo shto nemash solidno poznavanje na hristijanstvoto i Svetoto Pismo, ami tvoeto "znaenje" ne e dovolno, a povekje e prozvod na tvoeto slobodoumie (umuvanje). Svetoto Pismo e proizvedeno od Crkvata Hristova, pod dejstvo na Svetiot Duh. Znachi, Svetoto Pismo se sostoi od duhovni knigi, koishto ne mozhat da se svatat umstveno (dushevno). Za da se razbere Svetoto Pismo, prvo e neophodno DUHOVNO DA SE PRIMI, no i togash, opasno e da se tolkuva samovolno. |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 17:43
Bozhe Asya, zarem nekoj mora da e chlen na Crkvata Hristova spored tvoeto razbiranje za da mozhe da gi tolkuva Isusovite zborovi??? Jas treba da baram odobrenie od nekogo za da se zapoznaam so Isusovite zborovi??? Nekoj ima avtorsko pravo na duhoven avtoritet i dobiva avtomatsko merilo za tochnost vo momentot koga ke stane chlen na tvojata Crkva Hristova? Bozhe moj, Isuse Hriste, vrakjas se sto pobrzo na zemjava oti rabotata e zabegana do nemaj kade...  ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Petre Vojnicki
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 17:49
|
Постирано од: Asya
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 17:53
Ako ti ne zhiveesh duhovno vo Crkvata Hristova, i ne si ispolnet so Svetiot Duh, kako bi mozhel da go razberesh Svetoto Pismo, koe se sostoi od SVETI DUHOVNI KNIGI? Se razbira, avtorsko pravo sekogash ima avtorot ili ovlasteniot proizvoditel/izdatel, a vo dadeniot sluchaj, Tvorec (avtor) e Bog, Koj ja ovlastil Crkvata da go napishe i izdade Svetoto Pismo. Znachi, avtorsko pravo na Svetoto Pismo ima Crkvata Hristova. |
Постирано од: Petre Vojnicki
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 17:59
| Нема никој авторски права на зборот божји.Бидејќи црквата не го створи светото писмо,туку поединци. |
Постирано од: Asya
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 19:09
Na pochetokot, "Crkvata" se sostoela od apostolite, koi go propovedale i shirele hristijanstvoto, a za da se sochuva vo tochnost najbitnoto Hristovo uchenje, za idnite generacii, tie go zapishale vo Sveto Pismo. Sledstveno, tie rakopolozhuvale episkopi (sveshtenici), t.e. koi ponatamu go predavale apostolskoto preemstvo (nasledstvo).. Apostolot Petar gi osnoval prvite crkovni jurisdikcii vo Ersalim, Aleksandrija, Antiohija i Rim. Po padot na Rim, i podelbata na Rimskoto Carstvo na Istochno (Vizantija) i Zapadno, Rimskata prestolnina bila premestena vo Konstantinopol (Nov Rim), kade bila osnovana petatta crkovna jurisdikcija, od koja izniknale jurisdikciite na SPC, RPC, GPC, itn., dodeka Rimskata crkva otpadnala vo XI vek poradi eres. PRAVOSLAVNATA CRKVA E EDINDSTVENA, KOJA MOZHE DA GO POTVRDI SVOETO APOSTOLSKO NASLEDSTVO, SO REALNI ISTORISKI FAKTI. Vie (ti i Messenger), tvrdite neshto bez da imate znaenje od oblasta na Istorijata na Crkvata i Teologijata, koishto se realni nauki. I ne mozhe vasheto mislenje da bide povistinito i ponauchno, od toa na postoechkite nauki. Ili, mislite deka samo Matematikata i Fizikata se nauki? Vprochem, sekoj shto temelno gi poznava ovie prirodni nauki, sigurno znae deka tie ni malku ne i protivrechat na hristijanskata Teologija. |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 19:40
|
Petre Vojnicki, ne znam kolku si star i dali si zhenet, no da ti kazham deka so zhena nemozhesh nikogash da izlezesh na kraj.
Duri i ako mislish deka ke pobedish, toa ke ti izleze na nos i kje plakjash cel zhivot. Vsushnost, pobedata ke bide eden beskonachen gubitok. Zatoa kazhi deka e vo pravo i teraj si go zhivotot...
Sto mislish, zoshto Simon Petar reshil da ja distancira zhenata od Crkvata? Ima tuka dlaboka filozofija... ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: spiros
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 20:29
Асја, со радост го очекувам денот кога сите што се повикуваат на Апостолите и изјавуваат дека само тие се правата црква ќе се покајат и ќе речат: Ние сме само една од повеќето будни но недостојни невести Христови! Те молам спореди со: Извештајот според Св. Матеја глава 25 ------------- https://www.youtube.com/watch?v=IYjUGBIpD8I" rel="nofollow - Through the Blood of His Grace, we are Forgiven and Free, in Time & Eternity! БОГ да го благослови Авраам, Исаaк, Израил ...! |
Постирано од: Petre Vojnicki
Датум на внесување: 10.Декември.2008 во 23:21
Vo pravo si deka samo pravoslavnata crkva do nekade mozi da polaga prava na apostolskoto nasledstvo bidejki katolicite epten se izbega(od pravecot). Ama nemozis da tvrdis deka nekoja crkva posle 3 vek od nasa era e ista so crkvite sozdadeni od Apostolite. Koga Rim go priznava hristijanstvoto kako drzavna religija vo imperijata,crkvata stanuva rimska i vo sluzba na imperatorot ne vo sluzba na boga.Od togas stanuva poveke politicko odkolku religiozno telo.Rimskite papi od togas pa navamu se odnesuvaat poveke kako imperatori odkolku duhovni vodaci i se glavni inicijatori na site golemi vojni do den denes.I zatoa odbivam da priznaam avotiritet na nekoj sto ne zasluzuva. A Messenger,pametni zborovi
|
Постирано од: KINGDAVID
Датум на внесување: 11.Декември.2008 во 00:08
"Sveshtenicite se ovlasteni od Boga da razreshuvaat pokajnici od grevovi, a sekoj shto misli poinaku, e vo zabluda." Asya, vo Biblijata pisuva deka koga nekoj ke gresi pred Boga, treba da se pomoli pred Bog i da go ispoveda svojot grev pred nego, a ne pred covek. Matej 6-6-12, kade sto e vklucena i primer molitvata Oce nas veli: " No ti, koga se molis, vlezi vo svojata skrisna soba, i otkako ke ja zatvoris vratata, pomoli mu se na tvojot Otec, Koj e vo tajnost, i On, Koj gleda tajno , ke te nagradi javno". Vo 12 stih od Ocenas molitvata vo prodolzenie stoi: "i prosti ni gi dolgovite nasi kako sto im gi prostavame i nie na nasite dolznici" Znaci ovoj stih e kontradiktoren na onoj tvoj stav deka samo svestenicite mozat da razresuvaat grevovi. Psalm 31:5; "No jas go poznav grevot moj i ne go sokriv bezzakonieto svoe, pa rekov:' Ke gi ispovedam na GOSPODA moite prestapi, i TI mi go prosti grevot moj. Psalm 32:6 ; I zatoa sekoj pravednik neka Ti se pomoli navreme, i togas pritisokot od mnogute vodi nema da go dostigne." 1 Jovanovo 2:1; Ceda moi, ova vi go pisuvam za da ne gresite; i ako nekoj zgresi, kaj Otecot imame zastapnik, Isusa Hrista, pravednikot. 1 Jovanovo 2:2; a On e ocistuvanje za nasite grevovi, a ne samo nasite, tuku i grevovite na celiot svet. Nikade vo Biblijata ni na edno mesto ne stoi deka apostolite slusale privatni ispoovedi, a potoa proglasuvale osloboduvanje od grevovite.... Ako postoi , citiraj kade go ima toa. Sekoe dobro. Pozdrav! |
Постирано од: Asya
Датум на внесување: 11.Декември.2008 во 07:40
Vo Biblijata mnogu neshto pishuva, no nishto ne treba da se vadi od kontekst, nitu samovolno da se tolkuva. Matej 6:6-12, ne se odnesuva na Svetoto Tainstvo na Pokajanie, tuku naglasuva deka na licemerite (hipokriti) im nedostiga duhot na molitva, koja e neophodna za lichno opshtenje so Boga. Licemerite se molele javno, vo sinagovite i na ulichnite agli, za da bidat videni od lugjeto (Matej 6:5). A Hristos povela da vlezeme vo "svojata soba" i da mu se molime na Otecot na "skrishno mesto", shto e metafora za srceto chovechko i vnatreshnata (srdechna) molitva. Toa, pak, ni najmalku ne znachi deka ne treba da gi ispoveduvame nash*te grevovi vo prisustvo na sveshtenik. Molitvata "Oche Nash" ne e razresh*telna, t.e. vo 5tiot stih, nie se molime na Boga da ni gi prosti dolgovite (grevovi) nashi, kako shto i nie im proshtevame na nash*te dolzhnici, shto ne znachi deka grevovite se razresheni. Psalm 31:5, e poinakov, a ti najverojatno si gi zgreshil broevite. No, koj i da e po broj, se odnesuva na Pokajanieto. Obrati vnimanie deka poznanieto i nesokrivanjeto na bezzakonieto, znachi negovo priznavanje i otkrivanje, se podrazbira - javno, pred drug chovek ili lugje. Vo ranohristijanskata Crkva hristijanite javno gi otkrivale svoite grevovi vo prisustvo na sveshtenik, pred seta Crkva. "Kje gi ispovedam na Gospoda moite prestapi", znachi deka grevovite kje bidat usno otkrieni, shto sekako podrazbira prisustvo na sveshtenik ili drugo lice, bidejki, vo sprotivno, ne mozhe da bide ispoved. Nie mozheme da gi ispoveduvame nash*te grevovi pred bilo koj chovek, no samo sveshtenicite se ovlasteni da razreshuvaat grevovi. I Jov. 2:1-2, se nadovrzuva na 1:6, kade Jovan upatuva na lazhnite gnostichki uchenja za grevot, a da se ima Hristovoto zastapnishtvo kaj Otecot, potrebno e da se zhivee bogougoden zhivot, vo shto spagja i pokajanieto. Chitaj: IJov. 4-7. Hristos Sam e ublazhenie (milostiv) za nash*te grevovi, i ne samo za nash*te grevovi, tuku i za grevovite na siot svet. No, siot svet (se misli na sekoj chovek oddelno) ne gi priznava i ispoveduva svoite grevovi. Znachi, za Hristos da gi prosti chovechkite grevovi, neophodno e chovekot da se pokae. "Pokajanie" e usno otkrivanje na grevovite pred Boga, vo prisustvo na sveshtenik. Isus Hristos im dal vlast na svetite apostoli, a preku niv i na site sveshtenici, da razreshuvaat (prostuvaat) grevovi: Primete go Svetiot Duh. Komu kje gi prostite grevovite, na toj kje mu se prostat; na koj kje gi ostavite, na toj kje mu ostanat" (Jov. 20: 22-23). "...I se krstija od nego site vo rekata Jordan, ispoveduvajki gi grevovite svoi " (Mark.1:5). Svetite apostoli go izvrshuvale sv. tainstvo na pokajanie: "Mnogu od vernicite priogjaa, gi ispoveduvaa i otkrivaa delata svoi" (Dela 19:18). [SIZE] |