Лазар Колишевски и македонското прашање
Испечатено од: IDIVIDI forum
Категорија: Македонија и Свет
Име на форумот: Историја
Опис на форумот: Александар, Кирил, Самоил, Мисирков, Делчев
URL: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=15585
Датум на принтање: 29.Април.2024 во 16:03
Верзија на софтверот: Web Wiz Forums 10.03 - http://www.webwizforums.com
Тема: Лазар Колишевски и македонското прашање
Постирано од: jole
Наслов: Лазар Колишевски и македонското прашање
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 16:59
|
http://macedonian.atspace.com/knigi/lk_amp.htm - Аспекти на македонското прашање - ЛАЗАР КОЛИШЕВСКИ
Хе, читам тука делови од некоја книга на Лазо Колишевски.. и знаете што испаѓа дека човекот не бил толку лош колку што ВМР(О)вциве и Бугарите сакаат да не нас’скаат. Еве конкретно у статијата насловена “ОСНОВНАТА ОПАСНОСТ ЗА БРАТСТВОТО И ЕДИНСТВОТО НА НАШИТЕ НАРОДИ Е СЕПАРАТИЗМОТ“, можете да прочитате како Лазо одбива на србоманите да им даде школо. Со тоа паѓаат у вода лагите на Бугарите дека Србомани некакви не управувале. ПРОЧИТАЈТЕ ШТО ПИШУВА ВО ПОСЛЕДНАТА РЕЧЕНИЦА ШТО СЕ НАОЃА НА НАЈДОЛНИОТ ДЕСЕН АГОЛ ОД ОВАА СТРАНИЦА: http://1.bp.blogspot.com/_NzpNBfJxkY8/SMulojPBk_I/AAAAAAAABVg/5BEx4cjgIZk/s1600-h/scan0007.jpg - http://1.bp.blogspot.com/_NzpNBfJxkY8/SMulojPBk_I/AAAAAAAABVg/5BEx4cjgIZk/s1600-h/scan0007.jpg Што ќе кажете за ова. И да не сум ве чул уште еднаш некого да наречете Србоман, зошто гледаш дека ни нашите комунисти не подржувале Србомани. |
Коментари:
Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 17:41
|
Од значењето на Бугарофил,Србоман или Гркофил во тоа време до денешно време има разлика. За Лазе гарантирано постојат факти дека политиката му била Србоманска - зошто? Не затоа зошто тој се осеќал Србин а бил Македонец по потекло(такви има денес у Македонија) туку затоа зошто неговата политика била свртена не на самопостоење,независност и централизирана власт туку секаде каде што тој неможел да управува им давал на Србите да управуваат - прост пример е манастирот Прохор Пчињски кој го дал финансиски во управа на Српските власти. Се надевам разбираш што сакам да кажам  ------------- http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство |
Постирано од: DelijaSkopje
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 19:41
|
КРАТКО И ЈАСНО :
Да не беше Лазар Колишевски десна рака на Тито, ние денес сеуште ќе бевме Јужна Бановина... Толку од мене... ЧАО...!!! |
Постирано од: Vladimir88
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 19:46
Чао ------------- 
http://www.youtube.com/watch?v=B9-eAYHooUo - Linkin Park - Crawling |
DelijaSkopje напиша:Постирано од: jole
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 21:19
Изгледа некој не ме разбрал. Сакав да кажам дека тоа што Лазо сакал да бидеме дел од СФРЈ не значи дека не е Македонец. Ајде прочитајте му ја статијата за 11 октомври и ќе сватите какви му се позициите. Ја само сакав да кажам дека Бугариве викаат дека нас не управувале србомани. ТОА НЕ Е ВИСТГИНА. Нас не управувале Македонци што сакале да сме у иста држава со Хрвати, Срби, Словенци, Босанци и Црногорци. Нема тука србомани, дури како што покажува линкот што го дадов горе, Лазо дури и збори против србоманите, и не е согласен да им се дава да учат српски. Тоа сакав да го кажам. Да, Ченто ми е многу помил од Лазо, ама и Лазо е Македонец, не е србоман, само што Ченто сакал независна Македонија, а Лазо сакал да сме у сојуз со другите југословенски народи. |
Постирано од: zabegan
Датум на внесување: 17.Септември.2008 во 18:00
------------- размисли пред да напишеш глупост |
Постирано од: Neanticki
Датум на внесување: 21.Септември.2008 во 20:01
|
Но Тито излезе повешт играч од Ченто. Набргу по Илинден 1944, во Македонија се изврши пуч. Целото раководство на АСНОМ беше сменето. ДОНЕСЕНА БЕШЕ НОВА ВЛАДА НА ЧЕЛО СО ЛАЗАР КОЛИШЕВСКИ, ПРЕДВОЕН КОМУНИСТ, ЧОВЕК КОЈ ПРЕТЕЖНО ЗБОРУВАШЕ СРПСКИ И ОДВАЈ ЗНАЕШЕ ПО НЕКОЈ ЗБОР МАКЕДОНСКИ. Пред војната како сирак бил воспитаник на државните српски сиропатилишта и гимназии, а периодот на војната го помина во затвор во Бугарија. Втопувањето на младата македонска државност во југословенскиот државен субјективитет започна да се одвива со забрзано темпо, при што Македонија добиваше некој вид покраински статус во интеракцијата со соседна Србија. Историјата се повтори. Водачите на вториот Илинден постепено гинеа, сега "во нерамноправна борба со југословенскиот режим". На Методија Андонов Ченто му беше инсцениран судски процес, по којшто помина десет години во Идризово, за да почине една година по излегувањето. Панко Брашнаров, Павел Шатев, Епимонда Попиванов, Емануел Чучков, сите тие на различни начини беа ликвидирани. Затворите се преполнија со луѓе, кои не се согласуваа со државно-правниот статус на Македонија во Југославија и со нејзината поделба. Македонската војска што сакаше да оди на Солун, беше вратена, и пратена на Срем. Водачите на војничките бунтови беа затворени. Многу граѓани, и соработници и несоработници на фашистичкиот окупатор, беа убиени без судење. МАКЕДОНИЈА ИМАШЕ МНОГУ ПОВЕЌЕ ЖРТВИ ПО ВОЈНАТА, ОТКОЛКУ ЗА ВРЕМЕ НА НЕЈЗИНОТО ТРАЕЊЕ. http://www.promacedonia.org/md/md_2807_0b.html - МАКЕДОНСКО ДЕЛО, БРОЈ 352/28.07.2000 |
Постирано од: DarlinG
Датум на внесување: 22.Септември.2008 во 20:04
|
SO TOLKU ZA LAZAR KOLISEVSKI SE KREVA PANIKA KOGA TOJ PRV NE ISKOCKAL ------------- 
|
Постирано од: Neanticki
Датум на внесување: 06.Ноември.2008 во 15:03
|
Новата македонска држава и прашањето за национално обединување
Македонскиот народ со АСНОМ успеал да формира своја држава само на еден дел од својата етничка територија - Вардарска Македонија. Останатите два дела - Егејскиот и Пиринскиот, по завршувањето на војната останале во рамките на Грција и Бугарија, со што македонскиот народ останал територијално разделен и покрај ветувањата што ги добил пред и за време на војната. Веднаш по конституирањето на првата македонска држава дошло до разидување во највисокото раководство по однос на македонското национално прашање. Еден дел од раководството на чело со Лазар Колишевски, сметал дека преку создавањето на македонската држава на дел од нејзината етничка територија била остварена целта на антифашистичката борба и дека иднината на Македонија треба да се гледа во градење на новиот социјалистички поредок во рамките на југословенската федерација. Наспроти нив стоел друг дел од раководството, меѓу кои биле Методија Андонов-Ченто, Емануел Чучков, Киро Глигоров, а подоцна и Венко Марковски, Петре Пирузе и др., кај кои сe уште била жива идејата за обединување на Македонија. И покрај тоа што го прифатиле статусот на Македонија како федерална единица во рамки на Југославија, тие не се откажувале од остварување на идејата за обединета Македонија, било во рамки на постоечката југословенска федерација, било во состов на некоја идна Балканска федерација. Набрзу дошло до политичка пресметка помеѓу овие две идеолошки спротиставени струи во македонското политичко раководство, при што победила струјата на Колишевски поддржана од југословенскиот политички врв. Лидерот на поразената група, Методија Андонов-Ченто, кој уште во првите денови по ослободувањето го кренал гласот против реваншизмот кон идеолошките противници, монтираните судски процеси и убиства, бил принуден во јули 1946 година да поднесе оставка од раководната функција. Неколку месеци потоа, на монтиран судски процес и самиот бил осуден на единаесет години затвор. Исто така, и сите негови истомисленици и приврзеници биле политички изолирани, а некои од нив на монтирани судски процеси неправедно осудени. Пред крајот на војната, во Македонија постоеле и политички струи, кои ја заговарале идејата за обединета, самостојна Македонија. Тие се спротиставувале на решенијата од АВНОЈ и АСНОМ, и не го прифаќале фактот дека Македонија останала поделена, а само еден нејзин дел се стекнал со државност во рамки на југословенската федерација. Меѓу нив имало и такви кои под идејата за обединета Македонија се обидувале да делуваат спротивно на интересите на македонскиот народ. Тогашното политичко раководство ги прогласило припадниците на овие политички струи за непријатели на државата. Како последица на тоа, голем дел од нив биле политички изолирани, осудени на затвор, па дури и ликвидирани. ------------- [QUOTE=Platenik] Дали некој би знаел дека е под влијание на пропаганда, ако сем таа пропаганда незнае ништо друго? Не верувам, за таквите луѓе пропагандата станува реалност. [/QUOTE] |
Постирано од: дулето
Датум на внесување: 06.Ноември.2008 во 15:45
баj Лазо едно време беше бугарин:
|
Постирано од: lav4eto
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 10:45
Значи другарот Лазо признава за воjниците во Охрид и за помошта од Бугариjа:
|
Постирано од: lav4eto
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 10:48
И сега видите овде дека бугарите сакат независна федеративна Македониjа од трите дела...да не плукате по нас после... 
|
Постирано од: Neanticki
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 14:03
|
Темата е за Лазар Колишевски. Во право е Владимир, не ги знам внатрешните проблеми.
Сепак дали е вистина ова- „Това е човекът (Лазар Колишевски), на когото са посветени предсмъртните думи на първия министър-председател на Република Македония. На смъртния си одър преминалият през сърбо-комунистическите концлагери Методи Антонов - Ченто събрал синовете си и им казал: "Ще дойде ден, в който Македония ще пита за смъртта на братя Чкатрови и Димитър Гюзелев, за хилядите избити без съд и присъда. Идете и питайте Лазо!".“ ------------- [QUOTE=Platenik] Дали некој би знаел дека е под влијание на пропаганда, ако сем таа пропаганда незнае ништо друго? Не верувам, за таквите луѓе пропагандата станува реалност. [/QUOTE] |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 09.Ноември.2008 во 15:45
Не знам дали е точно ова. Ама одговорно тврдам дека Ченто е Македонец и никогаш не се чувствувал како Бугарин. Ченто сонувал и сакал да види обединета независна Македонија. |
Постирано од: Каснакоски
Датум на внесување: 05.Јули.2009 во 18:49
|
Велешкиот масакр од 15 јануари 1945 година
Јосип Броз и Едвард Кардељ На 15 јануари 1945 година, стрелани се 53 затвореници од велешкиот затвор. Судбината на тие луѓе долго време беше табу-тема во Македонија, а за злосторот почна поотворено да се зборува дури пред 15-тина години. На 7 јануари 1945 година се случил бунтот на македонските војници стационирани на Кале. Поради тоа, Белград во Скопје го испраќа началникот на КОС Јефто Шашиќ (умре во 2000 година) за да ја среди работата со Републиката чии војници повеќе сакале да се борат за Солун, отколку да гинат како топовско месо на Срем. Во Скопје Шашиќ останува цела недела, се додека на 15 јануари не добил известување дека ден пред тоа, бунт се случил и во касарната во Штип. Поради тоа, тој со придружба, во џип, тргнал за Штип. Во попладневните часови, негде во близина на денешното вештачко Велешко Езеро, поради брзање, на една остра кривина џипот слетал од патот во Отовичка река. ПИЈАНА ВЕЧЕР ‘Великиот’ началник поминал неповреден, но бил мокар до ‘гола кожа’. Поради тоа не можел вечерта да продолжи за Штип, туку останал во Велес. Домаќините од Комунистичката партија го нагостиле, а според пишувањето на биографот на Јосип Броз Тито, Владимир Дедиер, вечерта, поднапиен, Шашиќ почнал да се распрашува како функционира новата власт и дали има непријатели. Му одговориле дека има 50-тина затвореници, по што Шашиќ дал наредба веднаш да бидат стрелани. Така започнува масакрот од кој се спасиле само двајца, еден со сокривање зад вратата од ќелијата. Затворениците биле натоварени на камион и однесени на една мала висорамнина во близината на Велес, каде 13 од нив биле стрелани, а другите убиени со некој предмет. Нивните остатоци беа ексхумирани во 1996 година, но Македонија како држвава не продолжи да се занимава со овој случај, кој претставува класично воено злосторство бидејќи сите се ликвидирани без судска пресуда. Хрватите, на пример, се обидоа тоа да го процесуираат виновникот за ликвидација на 140 луѓе во 1945 година - Петар Зинаиќ, против кого поведоа истражна постапка, а ја прекинаа кога Зинаиќ во 2007 година умре во 90-та година од животот. МИНУСИТЕ НА МАКЕДОНИЈА Словенците исто така барем јавно го посочија некогашниот комунистички функционер Митја Рибичиќ како одговорен за воени злосторства. Во Македонија, за жал, на ова поле ништо поконкретно не е сторено, иако по велешките ликвидации, следеа и такви во Ресен и Куманово, а затворениците од прилепскиот затвор за влакно се имаат спасено. Се чини, Македонија се уште е во голема љубов со своето комунистичко минато во кое имаше убави работи, но и одвратни масакри и злосторства. Инаку, според спомените на Методија Андонов - Ченто, злосторствата во Македонија почнуваат откако на 28 декември 1944 година, во Скопје, како гостин на Второто заседание на АСНОМ означено како вонредно, присуствувал Едвард Кардељ. На заминување тој му спомнал на Лазар Колишевски дека Македонија има неколку минуси кај КПЈ - последна почнала со востанието, имала најмалку жртви, нејзиното население удобно ја поминало војната, имала најмалку разурнувања и нејзината војска не учествувала во ослободувањето на Југославија. Колишевски тогаш прашал што да прави, на што Кардељ му рекол дека некои работи не можат да се поправат, но за два минуси може нешто да се стори: ОЗНА веднаш да почне да апси и нечујно да ликвидира и Македонија веднаш да испрати војници на Срем. Спроведувањето на оваа наредба ги крева на нозе војниците на Калето и во Штип, тоа го носи во Скопје Јефто Шашиќ, а едно слетување од патот го задржува вечерта на 15 јануари 1945 година во Велес. Така почнува реализацијата на наредбата на Кардељ. ------------- |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 14.Јули.2009 во 14:38
 Писмо од Лазар Колишевски до партизаните во Пиринска Македонија ------------- |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Октомври.2009 во 21:20
|
Лазар Колишевски за Македонците во Егејска Македонија http://macedonian.atspace.com/knigi/lk_amp.htm - - ЗА ПОМОШ НА НАШИТЕ БРАЌА ОД ЕГЕЈСКА МАКЕДОНИЈА ------------- |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 22.Октомври.2009 во 21:40
По делата ќе ги познаете, а не по зборовите  ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 22.Октомври.2009 во 21:44
Море како што читам, и по зборовите- тој чпвек бил Југословен, а не Македонец. што толку го браните, не знам 
Цитат: „Доколку нашата емиграција или некој друг во Бугарија сака да ни помогне, тоа може да го стори единствено преку патот Софија- Белград- Скопје“ Ако тоа не е србоманија, тогаш не знам што е. ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Октомври.2009 во 21:46
Да, точно, колку што бил Македонец, тој бил и Југословен, јасно е дека решението на македонското прашање го гледал во рамките на Југославија. Никој никого не брани, само дискутираме, убаво е да проанализираме се, не треба да судиме веднаш. ------------- |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Октомври.2009 во 21:52
Пат, не заборавај дека тоа се случува во периодот по Втората Светска војна, кога владее т.н. административен социјализам, од 1945 година до 1951 година, познат и како етатизам, кога федерацијата ја централизира сета власт во републиките, кои и покрај формалниот статус на држави, сепак, ги немаат сите овластувања кои треба да ги имаат, а и нормално е во една федерација самата федерација да располага со поголема власт отколку државите-членки на истата, самата дефиниција на федерацијата го подразбира тоа. ------------- |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 22.Октомври.2009 во 22:00
|
Македон, едноставно кажано, Колишевски бил полтрон, кој шѕо го дал Прохор Пчински на Србите, и кој што имал вазалски менталитет, што не бил случајот кај Ченто, затоа тој бил и тргнат, а овој поставен на власт, како инструмент за отуѓување на македонскиот народ од своите браќа во Пиринска и во Егејска Македонија. Што се случува денес со таа емиграција, имаме ли ние денес контакти со нив, со нивните потомци, со потомците на некои наши славни личности од минатото, а кои денес живеат таму? ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Октомври.2009 во 22:07
Колишевски бил многу вешт во политиката, знаел дури и на самиот Тито да му се спротивстави, меѓутоа точно е тоа дека во однос на македонското прашање направил неколку големи грешки, за што и самиот подоцна признава, сепак, во тоа време и политичките прилики биле доста тешки. Сепак, тој а и доста други, па и самиот Тито, во однос на Македонците во Егејска Македонија направија нешто, не сторија се, но и толку можеа, не случајно британскиот амбасадор во Југославија е крајно вознемирен од односот на македонските власти кон Македонците во Егејска Македонија, напротив, Македонците од Егејска Македонија не се оттуѓени од Македонците тука, не случајно таму и ден-денес се приврзани кон нас и се чувствуваат како неодвоив дел од нас ( погледни ја темата Македонците од Егејска Македонија, таму има доста докази за тоа што го зборувам ), па и се изјаснуваат како Македонци, додека прашањето со Бугарија посебно се политизира по 1948 година ( резолуциите на Информбирото во однос на ФНР Југославија), а и блискоста меѓу нас и нашата емиграција замрува пред се поради тоа што македонската емиграција во Софија и другите делови на Бугарија, односно голем дел од неа не сака да се сврзе целосно со НР Македонија, туку лојалноста кон Бугарија е поголема, а и самата бугарска политика е вешта, па одлично успева да го ползува тоа. ------------- |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 22.Октомври.2009 во 22:13
|
Да, за тие во Егејска Македонија знам, нормално е дека ќе се приврзани кон нас, но што мислиш, дали ќе се отуѓевме и од оние во Пиринска, доколку не победеше таа, полтронската опција. А за Тито не ми зборувај. Знаеш ли за сликата која му ја дал Тито на Ченто, со ветување дека ќе се заложи за македонското прашање, и со зборовите „ти ја давам оваа слика, за ако ве изневерам, да покажувате кој ве изневерил“!!! Па каков цинизам е тоа?! А најголемиот парадокс е тоа што југоносталгијата најмногу ја боледуваат- Македонците! ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Октомври.2009 во 22:21
Тие од Пиринска Македонија беа приврзани кон нас, меѓутоа по резолуцијата од информбирото, политиката на Бугарија кон Македонците и Југославија се менува, па следствено на тоа и Македонците се оттуѓуваат едни од други, а и голем дел од Македонците во Бугарија ( не говорам за тие од Пиринска ) беа повеќе лојални на Бугарија, отколку на Македонија. Сепак, тоа е веќе политика во која ниту Југославија не била играч, туку големите сили, Велика Британија, САД и СССР, тие се оние кои ја скроија капата на Македонците. Кога зборував за Тито мислев на периодот кога им помагал на Македонците, се до интервенцијата на амбасадата на Велика Британија, кога јасно му е порачано дека Титова Југославија ќе биде препуштена на СССР ако продолжи да им помага на Македонците во Егејска Македонија и дека Грција е во британската сфера на влијание. Сепак во 60-тите Тито ги повика Македонците да се вратат во Македонија, на што Македонците од Егејска Македонија ширум светот одговорија позитивно и се вратија овде. Сепак, да не се одалечуваме од темата, темата е за Лазар Колишевски, има тема за македонската емиграција. ------------- |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 22.Октомври.2009 во 22:51
|
Македон, со сета почит, ама ние не зборуваме за односите на Колишевски со жена му, туку за последиците на неговото владеење со Македонија. Прво прашање, зошто македонската ениграција во Бугарија била повеќе лојална кон Бугарија отколку кон Македонија? Зар не се тоа потомците на македонската интелегенција која се борела за независна Македонија во минатото, како и потомците на оние кои српската власт ги протера во периодот 1913-41? Па уште имаме и потомци, како што реков, на некои многу познати личности, на пример од македонската преродба. Одговорот според мене е- поради тоа што во Македонија била инсталирана просрпска власт, а Македонците не биле баш толку приврзани кон Србите во минатото. Што правиме со велешкиот масакр, со масакрот на Кале, со убиството на Кочо Рацин, а за Ченто, Шатев и Брашнаров да не зборуваме?! ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 23.Октомври.2009 во 00:10
|
Сето тоа беше политика - Македонците кои иэбегаа эа Бугарија беа верни на Инфорбирото како и самите Бугари - нормално неможеме да ги наречеме и едните и другите дека се Руси,едноставно тие бранеле политика а се покажа дека таа политика е погрешна ------------- http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 23.Октомври.2009 во 00:53
|
Ахаа...Сакаш да кажеш дека овие нашиве што ја бранеле политиката на Тито бранеле правилна политика и биле поголеми Македонци од нив или од македонските дисиденти во ФРМ? Има ли на овој форум тема за Тито или јас да отворам една каде ќе пуштам линкови кон видеа каде се гледа колку Маршалот бил филантроп, всушност?! ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 23.Октомври.2009 во 02:12
|
Никој не тврди дека биле поголеми Македонци од сите други, најмалку од дисидентите, кои за македонштината платија со глава. Сепак, темата за Тито многу повеќе би разјаснила некои работи, па од мене имаш поддршка за отворање таква тема, одлично ќе биде да се разговара за тоа, секако од историски аспект! П.С. Прееска тоа не беше опомена за држење до тема, туку намерно спомнав, за да се држиме до темата, да не и ја изместиме насоката. ------------- |
Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 23.Октомври.2009 во 02:15
|
Да се суди од оваа временска дистанца, а кога се има ментален склоп кој априори е предодреден да го отфрла политичкото опкружување во кои се наоѓала Македонија, па ако сакате и Југославија, тогаш нема да бидеме во состојба објективно да ги анализираме настаните и мотивите за донесувањето на одредени полтички одлуки.
Овде сакам да се оградам и заштитам пред се од можноста да бидам етикетиран како “комуњара“ или југоносталгичар, а уште помалку имам намера да ги бранам позициите на одредени личности од тоа време, вклучувајќ го и Колишевски. Немојте да заборавате во каква состојаба беше пошироката територија на Македонија гледано од историски, воен, економски и политички аспект. Немојте да заборавате низ какви турболентни времиња поминуваше македонскиот народ по формирањето на ново создадените монархии во нашето соседство и распадот на Отоманската Имерија. Немојте да заборавате дека последиците од нивните пропаганди, за жал и ден денеска ги чувстуваме. Немојте да заборавате дека сите тие мали монархии беа создадени за да ги штитат интересите на големите сили. Немојте да заборавате дека тие беа само сателити преку кој ќе се реализираат нивните империјалистички цели. Последователно на тоа Егејска Македонија станува англиска сфера на влијание, Пиринска Македонија станува советска сфера на влијание, она што денес го имаме како Република Македонија станува југословенска сфера на влијание. Се чини единствено лево ориентираните сили имале платформа и капацитет врз која ќе може да се реши проблемот на Македонија и нејзиниот народ. Не случајно е тоа што има блики контакти меѓу партизаните од Вардарска и Егејска Македонија. Не случајно е тоа што Македонците масовно се приклучуваат во Демократската Армија на Грција. Не случајно е што Титова Југославија ги подржува во текот на граѓанската војна се до онај момент кога големите сили не се вклучуваат да ги обезбедат своите сфери на влијание и одлуките од Јалта. Не случајно се донесува Резолуцијата на Инфорбирото. Не е случајно што македонските родљуби се сотрени кај Грамос и Вичо. Не е случаен егзодусот на Македонците од Егејска Македонија и нивното раселување во Узбекистан, Полска, Романија, Чехословачка, Унгарија, Југославија (во тоа време сите припаднички на тој лево ориентиран блок). Немојте да заборавате, додека беше жив еден Георги Димитров, националните права на Македонците се почитуваа, се формираа македонски училишта, весници, институции, дека Македонците се појавија на пописите во Бугарија. За жал оваа кусо траеше, а бугарскиот „социјализам“ почна да наликува по донос на Македонците на системот кој владееше до 1944 година. Немојте да заборавате дека тој Тито ги прибра раселените македонци на кои им беа обезбедени нормални услови за живеење, образување на сопствениот македонски јазик, простор за домување, вработување, културна и духовна изградба. Немојте да заборавате што бугарската и грчката држава направија од Македонците кои останаа таму и одбиваа да се бугаризираат или хеленизираат. Јас отворено се прашувам, дали ние денеска ќе ги уживаме благодетите и привилегијата да се носи македонскот име и на интелектуален план да можеме рамноправно да се носиме со сите наши негатори доколку не победеа тие лево ориентирани сили?! Не треба да гледаме подалеку од нашето соседство, убеден сум дека мнозинството од нас денес ќе беа Срби, како мнозинството во Бугарија што се чувстуваат Бугари или Грци во Грција. Малцинството кое ќе останело да си ја држи македонската линија ќе било маргинализирано и отфрлено од општеството, баш онака како што се отфрлени таквите луѓе и во Грција и во Бугарија. Несакам погрешно да бидам разбран дека ги оправдувам грешките кои ги направила таа гранитура на Македонци, но во едни такви луди времиња, каде во прашање бил опстанокот и исполнувањето на вековниот сон на македонскиот народ, барем на еден дел од територијата на Македонија, веројатно била жртва која македонскиот народ требало да ја поднесе. Врз основа на тие поденсени жртви ние денес ја имаме Република Македониј. Членка на поголем број светски организации, а прашање е на време кога таа наша Македонија и официјално ќе постане дел од интеграциските текови на таа Европа, блудница вавилонска. Ние сме во повластена положба во однос на нашите Македонци од соседните земји кои за жал ги немале истите прилики како и ние во Република Македонија. Но, тоа нетреба да не обесхрабрува, напротив ние треба да ја гледаме Република Македонија како мајка која ќе биде во состојба да помогне во рамките на своите можности нашите обесправени сонародници да си ги добијата своите светски загарантирани права, без разлика каде и да се. Во целата оваа приказна ниту Колишевски, ниту Тито, ниту Македонија или Југославија биле клучните фактори кои ја одлучувале судбината на Македонија. Тој истиот Тито, требал да направи компромис за Трст, Корушка, Штаерска.....и не заборавете бил словенчко-хрватска комбинација. Колку и тие неправди мене како Македонец ме болат, сепак сакам да останам со нозете на земја, (иако понекогаш главата ми е во облаци) и одговорно да изјавам дека не е се црно или бело, не се се дели на добро и зло, а тоа најмалку важи за политичките процеси или општествата во кои живееме. Македонија си останува Македонија и без Европа и без разлика на политчкото уредување, вусшност како и што била во изминатите 4000 години. Оставете ги протагонситете на различните политчки опции да се борат и докажуваат која од нив ќе не доведе да стигнеме до совршеното општество. Дел од македонската историја се и Алекснадар , Самоил, Карпош, Гоце Делчев, Алекснадров, Влахов, Рацин, Ченто, Пинџур, Ацев, Тито па према тоа и Колишевски,па и еден Љубчо Георгиевски сакал тоа некој да го признае или не. Кој повеќе кој помалку имал , а некој воопшто немал заслуга за она што денес го знаеме како Македонија. Знам само едно, Македонија се изборуват за својата државност во еден историски период во кој се појавува наушна потреба да се раскрсти со националшовинситичките платформи кои ја доминарале Европа во иминатите 2 века. Ајде запрашај те се кому му смета што Македонија ја стекан својата државност во овај период, па према тоа и си зема за право да го доведува до прашање легимитетот на таа државност, а со тоа и вековната борба на македонскиот народ да стигне до својата независност?! Поставете се во нечива кожа (улога) па после донесувајте судови или едноставно поставете си го прашањето, каква одлука јас би донел да сум на негово место? Имајте ги во предвид консеквенците. Големи борци, историчари, стратези, политичари и лидери се чини можат да се сретнат на секое ќоше. ------------- Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“ |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 23.Октомври.2009 во 03:24
|
Не, немам намера никого да етикетирам со било какви именувања, од проста причина што сите сме Македонци и сме ставени во една идиотска апсурдна позиција токму од тие, комуњарите, а не од лево ориентираните сили, бидејќи, кои се всушност левите сили? Тргнувајќи од левото крило на ВМРО, па завршувајќи до Влахов, Шарло, Шатев, Марковски, Рацин, Брашнаров, Ченто се се тоа дејци на левите сили. Ама ако ние под „леви сили“ подразбираме имиња како Колишевски, Страхил Гигов, Михајло Апостолски и др. е тогаш имаме голем проблем. Што се однесува до Тито, дај да бидеме реални. На Тито му било гајле за Македонија, Македонците и македонското прашање воопшто. Единствената работа за која тој се грижел била Југославија, наследничката на стара Југославија, а инструменти за одржување на истата во рамките на нејзиините постојни граници биле токму овие горе спомнатите. Преку нив тој буквално ги почистил потенцијалните закани за територијалниот интегритет на таа измислена држава во која Македонците не влегле доброволно, како што тоа го пишуваше до неодамна во учебниците по историја (не знам дали е така се уште)Од 1918 година Македонија влегува во составот на Кралството СХС, како да сме излегле на референдум и сме го изгласале тоа. Сме биле поробени! А струјата на Ченто барала да му се овозможи на Македонецот неговото неприкосновено право самиот да одлучува за себе, нели тој се залагал во уставот на ФНРЈ да се вметне член со кој секоја република би имала право на отцепување. Епа против тоа се борел Колишевски, против оттргнувањето на ФР Македонија од сферата на српските интереси. Каде се школувал тој? Кога дошол во Македонија, не знаел ни да зборува македонски! ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 23.Октомври.2009 во 08:55
|
Сакал некој да признае или не и тие личности изиграле одредена улога во сосздавањето на македонската држава. Велам македонската држава во која за првпат Македонците добиваат статус на засебен народ, кога за првпат се создаваат сопствени академии, научни и образовни иституции, акдемски кадар, стучњаци, поети, писатели сликари, глумци дипломати.... кои достојно ќе ја ширата и преставуваат македонската нација. Нивни потомци сме и ние, кои можеме гордо да се наречеме Македонци.
Македонците под СХС биле Срби, под бугарска окупација Бугари, под Грција Грци, а во ФНРЈ/СФРЈ биле Македонци, а и конститутивен народ. Македонскиот бил еден од трите државни јазици. Дали на Тито му чуело за Македонија или не, незнам, ама според погорното можам да заклучам дека не му било баш сеедно. Ако не му било галје за Македонија, негледам причина зошто не би му било гајле за дежела, а од друга страна резултатот бил ист. Зошто не издржал до крај ќе оставиме на историчарите да проценат, дали ради неговата слабост, негиржа или заради моќта на “сојузниците“. Велам, жалосно е што останатите делови на Македонија останале надвор од тековите кои се одвивале во СРМ/РМ. Штета е што и во Грција не победила ДАГ, а штета е и што Георги Димитров непоживеал подолго. Но времето работи за нас. Јас повоторно прашувам, кому му е криво што Македонија ја добила својата државност во такви историски околности? На бугарските, грчките и српските монархисти и фашисти, на денешниве бугарски и грчки демократи, на кого?! Или пак на таквите кои потајно, а сега и јавно се изјаснуваат дека се поборници на една од пропагандите на сателитите на големите држави. Еден Колишевски или било кој друг, замене е само маргиналец, единка, кога во прашање е Македонија и нејзиниот опстанок. Дај да не се доведуваме во ситуација каде не ќе можеме да ја видиме шумата, заради тоа што има премногу дрва! Познато е дека рволуцијата некогаш си ги јаде своите чеда, ама ние сами се јадеме и без раволуција. ------------- Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“ |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 23.Октомври.2009 во 13:30
|
Платеник, во твојот пост има само многу релативизирање и некое чудно повикување на разумност, не би знаел како да го наречам тоа, но и не е важно, ајде. Кои токови се случувале во ФРМ/СРМ? Гушење на националниот идентитет, местени процеси и преследувања, политички и физички ликвидации итн. Зборуваш за академии, ајде еве едно конкретно прашање- зошто во тој период беше табуизиран Тодор Александров и редица други револуционери? И прашуваш, „кому му е криво што Македонија ја добила својата државност“- и навистина, кому му е криво? Сите македонски дејци се бореле за тоа. Но ФРМ/СРМ не била независна држава, и во голема мера и тие академии и политичкиот врв гледале на север. Блаже Ристовски дури и сега си кажува дека во многу нешта се угледува на САНУ. Револуцијата не ги јаде своите деца- тие деца биле изедени од мршојадци. ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 23.Октомври.2009 во 23:55
Во времето на Лазар Колишевски, многу работи се случувале во Југославија, многу политики, интриги, сплетки и слично од кои страдале сите народи, па и македонскиот. Прво, како што кажав, административниот социјализам-етатизмот. Се настојувало сојузната власт да ја приграби сета власт за себе, а секој противник на таа идеја бил прогласуван за државен непријател и елемент несраснат за федерацијата кој веднаш треба да биде елиминиран. Второ- НР Македонија не била независна држава, била држава членка на федерација ( од самата дефиниција на федерацијата произлегува дека сојузната власт има поголеми ингеренции од власта на државите членки на истата ), па следствено на тоа, ако го додадеме и фактот дека имаме административен социјализам, веднаш е јасно дека НР Македонија имала мали ингеренции во почетокот, па и не можела да спречи ништо, дури и самиот Лазар Колишевски во многу наврати зборувал дека за македонското прашање повлечени се погрешни потези. Во книгата за Егејските Македонци, јасно пишува дека е потребна комплетна мобилизација на фронтовците за помош на нашите браќа таму, особено жесток по ова прашање бил Лазар Мојсов, за што интервенирала и британската амбасада, нарекувајќи го "бесен македонски националист" и барала негова смена бидејќи во тоа време веќе се чувствуваат првите немири во НР Македонија и загриженоста на народот за тоа што се случува таму. Не случајно "Нова Македонија" ќе излезе со критика за пасивноста на Југославија по тоа прашање, меѓутоа при собирот на ИЗ на КПЈ британската амбасада јасно ќе им стави до знаење дека следната грешка ќе резултира со затворање на границите кон Југославија и економска блокада на земјата, па оттогаш Југославија ќе го промени и односот кон македонското прашање. Прочитај ги сите дела на Лазар Колишевски, а особено прочитај ги и изјавите на оние кои разговарале со него за низа прашања, како на пример за Венко Марковски и слично. ------------- |
Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 24.Октомври.2009 во 07:44
Пат, Во дават мои поста се содржани сите одговори на твоите прашања. Јас неможам да најдам подобри зборови со кои би ги објаснил моите мисли на поедниставен и поразбирлив начин. Се разбира би требело да напишам книга или некоја студија со која би ги објаснил тековите кои се одвивале во рамките на ФРМ, а подоцна и во СРМ. Меѓутоа што јас и ти комуницираме на литературен македонски јазик, тоа што Македонскиот народ бил конститутивен во Југославија, македонскиот јазик бил еден од трите официјални јазици, понатаму се образувале стручни кадри од сите област на сопствениот мајчин јазик, имање сосптвени медиуми, културни институции, влада парламент, претставници на федерално ниво, амбасадори... се факти што тешко некој ќе може да ги побие. Јас ќе те прашам, што добиле Македонците кои останале под бугарска и грчка окупација? На кое ниво останале во однос на зачувувањето на сопствениот македонски идентитет? Па ако сакаш и ниво на образованост доколку не е на грчки и бугарски. Жално! Кому му бил задушен националниот идентитет? Македонија и македонството биле испеани многу повеќе одколку сите други народи и народности кои живееле во Југославија заедно. Чија култура претставувал ТАНЕЦ, една од трите нареномирани професионални асамбли кои постоеле во Југославија? Јас би рекол и најреномиран асамбал, кој и ден денеска постои. Ако зборуваш дека некому му бил гушен националниот идентитет, тогаш сигурно зборуваш за оние екстремните, како четниците, усташите и балистите. Во Македонија никогаш не се развил екстремен национализам ниту пак имало услови за тоа. И денешниот национализам кој постои во Македонија повеќе е реакција на нашите оспорувања отколку што е природен, генетски, ако можам така да се изразам. Што е битно од оваа цела дискусија? Дека Македонија ја стекна својата државност, национално и културно се афирмира, интелектуално воздигна, а по степен на образованост ги стигна, дури можеби и ги надмина соседите. Демократските процеси во Македонија се спроведуваат како никаде на Балканот, па и пошироко. Дали треба да ги дискутираме само “прифатливите“ политчките опции до кои Македонија требеше да дојде до својата независност или пак ќе ги дискутирам резултатите од конфронтацијата на политичките ривали?! Во тоа време немало западен тип на демократија и било или си со нас или си против нас. Но, кога ќе размислам подбро, дури и ден денеска во западните демократски општества тоа паравило е на сила. Зарем Буш не го изјавиотоа јавно?! Историски гледано, во тој временски период мислам дека непостоеше друга политичка опција која на Македонија ќе и го обезбедеше она за кое долги години се бореше. Она што сме го стекнале со ФРМ или СРМ. Таа етапа е завршена, а сега одиме понатаму, самостојно. Целата е постигната, а поекогаш целта не ги бира средствата. Гарнитурата на Колишевски беше само една фаза од нашата борба да се стигне до самостојна, независна и суверена Македонија. Чест секому, вересија никому. Секој според заслугите, а тоа важи и за мене и за тебе и за Колишевски, па и за Александров. Несакам да се мерам со никого, поготово што можеби никогаш нема ни да го достигнам резултатите кои нашите предходници ги потигнале за нашата македонска кауза. Нека пукнат душманите на Македонија, а меѓу нив и домашните издајници, петтоколонашите. ------------- Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“ |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 24.Октомври.2009 во 15:30
Во што е Колишевски позаслужен од Александров жити се? „По окупацијата на земјата, српското раководство го испраќа Колишевски во Македонија, каде што тој се вклучува во подготовките на востанието против бугарската власт. На 6 ноември 1941 година е уапсен од бугарската окупаторска полиција[1], заедно со 15 други дејци на Охридската партијна организација[2] и на судскиот процес во Охрид заедно со Петре Пирузе[3] комунистички партизан, инаку македонци по род, е осуден на смрт. На 7 декември Колишевски поднесува додека престојува во окупаторскиот затвор[4] поднесува молба за помилување до бугарскиот цар, по што смртната казна му е заменета со доживотен затвор. Во март 1942 година е префрлен од Скопскиот затвор во затворот во Плевен и таму останува се до капитулацијата на Бугарија и доаѓањето на власт на Отечествениот фронт на 9 септември 1944 година.“ http://mk.wikipedia.org/wiki/Лазар_Колишевски Веднаш после тоа започнуваат политичките и физичките ликвидации на вистинските борци. По своето ослободување, Колишевски се враќа во Македонија каде ја презема функцијата Секретар на Комунистичката партија на Македонија, на која бил избран во отсуство, при основањето на КПМ на 19 март 1943 година. На оваа функција останува до јули 1963. „На Третото собрание на АСНОМ на 16 април 1945 година е избран за прв претседател на Владата на Демократска Федеративна Македонија. Лазар Колишевски активно учествува во прогонот на македонските противници на новата власт. Со негово знаење истите биле или убивани или праќани на Голи Оток. За противници на новата власт, ги сметал сите напредни интелектуалци како и негови поранешни соборци, кои јавно ја истакнувале идејата за Независна Македонија. Голем дел од нив биле елиминирани дури и во затворите, без можност, некогаш да бидат помилувани или ослободени. Во текот на својата политичка кариера, Колишевски бил на различни државни и партиски функции, при што игра важна улога во политичките настани и општествените процеси во СРМ и СФРЈ.“ Да видиме уште некои интересни детали за него: http://star.dnevnik.com.mk/default.aspx?pbroj=2292&stID=24716&pdate=20031031 - Жителите на Зррле не се помируваат- председателот гази врз коските на нашите предци http://www.m-p-c.org/Vesti/ProhorPchinski_Svetlenik.htm - Прохор Пчински http://my.opera.com/ancientmacedonia/blog/show.dml/1408692 - Шарло http://velesnews.mk/index.php?option=com_content&task=view&id=218&Itemid=9 - Масакрите „...Поради тоа Ченто го повикал секретарот на ЦК КПМ, Лазар Колишевски, истовремено и потпретседател на АСНОМ, кој божем извинувајќи му се дека не се виделе порано поради божикните празници кратко и јасно објаснил дека тоа е сторено по налог на Едвард Кардељ!? "Кога го испраќав по (Второто) заседание на АСНОМ (28 декември 1944 година во Скопје - н.з.) ми рече дека е многу зачуден што за време на Војната во Македонија имало толку многу малку жртви во споредба со другите краишта на Југославија. (Кардељ) ми рече дека за да се потврди сликата која е создадена кај сојузниците, треба од ОЗНА нечујно сите затвореници да бидат стрелани. Мислев дека и ти треба да си согласен со овој став, бидејќи и Партијата се согласува сите народни непријатели да се ликвидираат. Следните вечери треба да бидат ликвидирани и во другите градови" - рекол Колишевски...“ Петоколонаши велиш...Да, Колишевски бил типичен петоколонаш. ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 25.Октомври.2009 во 02:01
|
Јас не ги глорифицирам работите и “успесите“ кои Колишевски ги постигнал. Наполно се сложувам дека тој бил анонимус на македонската политичката сцена, а со тоа и како лидер или идеолог во комунистичката организација. Во НОВ се појавува кон крајот на втората светска војна и под чудни околности се вивнува до највисоките можни позиции во ново создадената рамноправна федерална единка, ФР Македонија. Ако ме прашаш дали по заслуга, ќе речам не. Човекот немал ниту интелектуален капацитет, ниту лидерски, а ниту организатосрки способности. Имал едно нешто да понуди, а тоа е способноста да се прилагоди на идеите за решавањето на јужнословенството, а со тоа и на болното македоснкото прашање. Се чини дека во тоа време на мнозинството од македонскиот народ не им сметала таа опција и од се срце ја прифатило идејата за Македонија да постане рамноправна федерална единка.
Од таквата еуфорија и радост меѓу народот дека ете конечно и Македонија и припаѓа на Македонците, произлегува и мандатот на ганитурата на Колишевски да се пресмета со политичките конк*ренти. Класична политичка борба без пардон. Кога ќе размислам, ништо поразлично од политичките пресметки меѓу Македонците од 20-30тите години од минатиот век. Полтички опортунист, кој ја искористил секоја една прилика кој му се укажала. Лесно му било да излезе како победник од причина што тој имал силна подршка од повисоките федерални истанци, а за кои верувам дека имале повозвишени идеали одколку тесно градите националшовинистички ориентирани елементи, кои биле остатоци од минатото. Со таквите елемнти тие безмилосно се пресметувале не само во Македонија туку и на целата територија на ФНРЈ. Сметај го тоа како борба на две спротивставени идеологии, а од таа борба повторно Македонците излегуваат со “најмал“ допринос и на Голи Оток и по другите политички затвори. Велам жалосно е што голем број македонски борци се жртвувани, но тоа само покажува дека конфронтацијата на идеолошки план, често пати ги разединува луѓето, ма колку тие да и припаѓаат на еден народ, нација. Колку и да несакам да двојам некого, сепак постои разлика меѓу Колишевски и Александров. Алекснадров, е и ќе остане контраверзна личност. Се бори за независна Македонија, а од друга страна како Бугарин чија крајна цел ќе му биде присоединување на Македонија кон Бугарија. Тие негови ставови се косат со интерсите на Македонскиот народ и постоењето на Македонија како независна држава или како федерална единка. Под претпоставка тоа да се случело, дали значи дека во Бугарија, Македонците ќе станеле Бугари?! Познавајќи ги историските прилики, не се сомневам дека тоа и ќе станело. Затоа Бугарите и Бугароманите играат на таа карта. За разлика во времето на НОВ и понего, а и во времето на Колишевски се раѓа Македонската држава, прво како федерална единка, за да тој процес во 90тите резултира во независна, самостојна Република Македонија. Во тој процес Македонците остануваат Македонци, не Срби, не Бугари. Во тој процес ние културно се издигнуваме, образуваме, формираме македонски организации и институции. Македонците се афирмираат, градат кадар, спремен да се носат со проблемите во секој еден сегмент од општествено политичкиот, економскиот и кутурниот живот на новата федерална единка, а подоцна и на Република Македонија. Ниту Платеникот, ниту Пат, ниту било кој друг немало да бидат оние кои се, доколку непостоела Македонија. Сигурно дека ова не се заслуги на Колишевски, туку допринос на долготрајна и макотрпна работа на многу луѓе кои грижливо го чуваа и негуваа македонскиот бит. Тој како учесник во сето тоа сигурен сум дека мешал во манџата, да не загори случајно. Дали можеш да видиш каде е разликата меѓу Колишевски и Алекснадров? Што е битно за мене, а верувам и за сите руги Македонци? Битно е што Македонија ја постигна целта! Немам никаква грижа на совест кој, како и на кој начин ја постигнал целта. Се друго може да биде само злоба и љубомора на успесите кои Македонија ги постигнала во изминативе 70тина години, а пред се од губитниците на оваа или онаа политичка опција или пак од петоколонашите и нивните спонзори. Дали сега ќе ја доведуваме под знак прашање и легитимноста на НОВ и околностите под кои Македониај ја стекна својата државност?! Ќе ми простите, ама тоа е само една алка од синџирот на вековната борба на македонскиот народ. Пордолжеток на Илинден кој по некоја случајност кулминраше во 1944/45, па ако сакате и во 1992 година. Македонија победи во однос на Србија, Македонија победува во однос на Бугарија и Грција, се друго е ирелевантно. Македонскиот сон стана јаве. ------------- Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“ |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Октомври.2009 во 02:22
Од ова што го приложи можам да кажам дека сепак нешто сторил за Македонија, имено лежел затвор две години поради тоа што сакал да крене востание во Македонија, бугарски затвор ( прашај некој од постарите, нека ти објаснат што е бугарски затвор и нека ти ја објаснат максимата 10 удри едно брои ). Не е точно дека српското раководство го испраќа, го испраќа југословенското, односно раководството на КПЈ.
Ликвидациите започнуваат во текот на борбите ( примерот со Шарло и Кочо Рацин ), ама за организирани ликвидации може да говориме дури по ослободувањето на Југославија и Македонија.
Колишевски реално немал моќ во времето на етатизмот и централизацијата на моќта, сите тие кои биле испратени на Голи Оток да ги изведе од затвор без да добие благослов од највисокото раководство на КПЈ. Само за пример, Колишевски не се согласувал Венко Марковски ( патем, сосед на фамилијата на баба ми, две улици подолу од нас ) да отиде во затвор, ама по наредба од "горе" морал да премолчи. Сите конци во тоа време биле влечени од највисокото раководство на КПЈ. Ете, дури и во книгата негова стои дека требало да им се помогне на Македонците од Егејска Македонија, ама откако Тито, по наредба на британската амбасада, забранил помош и ги затворил границите, никој не смеел ниту да помисли да помогне.
Ова е повеќе поврзано со процесот на експропријацијата национализацијата на средствата за производство, не лично со Колишевски. И кај нас е истото сторено, национализирано е земјиште и слично ( партизанска фамилија ), тоа не значи дека Колишевски го стори тоа. Сега на тоа место се наоѓаат претседателска вила и куќите на други големци. А за рушење цркви, тогаш беше комунизам, нека не те чуди тоа, сепак добро поминавме ние, народот не ја заборави верата и не ги даде црквите за разлика од другите комунистички цркви, вклучително и некои републики од Југославија.
За ова си во право, во името на братството и единството направена е оваа катастрофална грешка. Во однос на Србите, Колишевски не дозволи враќање на 200.000 Срби во Македонија, во наредба лично потпишана од него право на враќање имаат само Србите во брак со Македонци/Македонки, додека другите немаат. Дури и имотите на колонистите не им ги врати.
И за ова си во право.
За ова не си во право. Дали знаеш дека Едвард Кардељ бил највлијателниот човек по Тито во рамките на Југославија? Тој успеа на многу Републики да им ја скрои капата, тој беше човекот кој ги пишуваше Уставите на Југославија и тој ја проверуваше "чистотата на верата ( марксизмот )". Колишевски не бил воопшто моќен да му се спротивстави. Сите кои го сторија тоа, мораа подоцна да ја напуштат функцијата. Како што гледаш, јас не го бранам Лазар Колишевски, се што е позитивно го истакнав, но и се што е негативно! Не можеме да гледаме црно-бело на работите, секогаш треба да се истакне позитивното, но и негативното. ------------- |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 25.Октомври.2009 во 13:24
|
Платеник, во твојот пост има многу спротивставени на себе гледишта, а ти ги поддржуваш и едните и другите:
-Колишевски бил некомпетентен анонимус -народот му дал на Колишевски мандат да се пресметува со политичките противници -македонскиот народ сакал своја самобитност -цитирам: Лесно му било да излезе како победник од причина што тој имал силна подршка од повисоките федерални истанци, а за кои верувам дека имале повозвишени идеали одколку тесно градите националшовинистички ориентирани елементи, кои биле остатоци од минатото Кои се тие тесногради националшовинистички елементи кои биле остатоци од минатото- дали Ченто, Шарло, Шатев, Брашнаров, Марковски итн.? Уште еден цитат: Велам жалосно е што голем број македонски борци се жртвувани, но тоа само покажува дека припадноста кон некоја идеологија, често пати ги разединува луѓето, ма колку тие да и припаѓаат на еден народ, нација. Човеку, како не можеш да разбереш, истиот тој анонимус не се вивнал на врвот, туку бил вивнат на врвот. Бил поставен од неговите ментори чиишто наребди тој ги извршувал слепо и безкомпромисно. Затоа што народот толку еуфорично се согласувал во такви услови да влеземе во таа федерација, затоа и ги имало тие масакри. Останатото е само рационализација. ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 25.Октомври.2009 во 13:35
Македон, дали ти можеш да направиш разлика помеѓу на пример Мирче Ацев, Коле Неделковски и Никола Вапцаров од една страна, и Колишевски, кој што се изјаснил како Бугарин само за да биде помилуван, од друга страна ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Октомври.2009 во 14:46
Секако Pat, за тоа збор не станува, зарем мислиш дека ќе ги ставам на исто рамниште?!  Јас само пишувам што и како се правело тогаш, во времето на Колишевски, негативното, но и позитивното, сакам објективно да се гледа на нештата. ------------- |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 25.Октомври.2009 во 15:07
|
Епа, објективно гледано на нештата, Колишевски бил полтрон и петоколонаш, со чиј амин се направени големи злосторства и во поглед на обичниот народ, и во поглед на прогресивните македонски дејци и во поглед на многу други нешта. Ти велиш, направил позитивни нешта, ама акде вака да ги поставиме нештата- зошто?
- Доколку дозволил да се вратат српските колонисти, можеби би ризикувал немири во СРМ, бидејќи сеќавањата биле сеуште свежи за тоа како се заграбале имоти од Македонците. - Кој издејствувал да бидат пратени на Голи Оток и во Идризово истакнати дејци од НОБ? Кој издејствувал да се тргне Венко Марковски, а кој дал амин за тоа? Има многу нешта кои допрва треба да излегуваат на виделина. ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 26.Октомври.2009 во 02:29
Кои се тие спротивставени гледишта во мојот пост? Јас неможам да видам ништо спротивставено! Но, ако треба дополнително објасување, ќе го сторам и тоа. Колишевски каде ја поминува втората светска војна и каква функција имал во ПК КПЈ до 1943, а од 1943 во ЦК КПМ па до крајот на војанта? Во тоа време тој бил политички анонимус. Треба ли да споменувам кои биле главните организатори и лидери во тоа време и каква судбина имале?! Како тој успеал да го потполни ваккумот е посебно прашање. По се изгледа играл на добитната комбинација. Народот не му дал мандат на Колишевски да се справи со неговите лични политички противници. Мандатот произлегува од фактот што бил на победничката страна, мандатот произлегува од успехот кој го постигнала опцијата на која тој и припаѓал. Нетреба да се заборави и еуфоријата и ентузијазмот на народот, дека ете тие конечно ќе си ја добијат својата македонска земја. Сигурно онаа народната имала голема улога во градењето на односите, подобро врпче в рака, отколку гулаб на гранка. Да, народот ја сакал својата независност, макар таа била и во рамките на федерацијата. Јас ќе додадам, камо среќа и Пиринскиот и Егејскиот дел да беа приклучени кон “неправдите“ кои нам ни беа направени во ФРМ и СРМ. Кога зборував на тесноградите националшовинистички елементи пред се мислев на елементите од поширокиот југолсовенкси простор, со кои претсавниците на новата власт безмилосно се справеле. Веќе реков во Македонија таков екстремен национализам не постоел ниту пак имало услови да се развие. Ченто, Брашнаров и останатите може да се каже дека биле колетерална штета, се ловат вештерки насекаде, па ајде ќе ловиме и во Македонија.(Како и со случаите на Бошковски и Тарчуловски) Немој ќе те молам да ми го споменуваш Венко Марковски, кај него барем е повеќе од јасно како се чувстувал и кому му ја покажал својата лојалност. Кога зборувам за непожелните елементи, зборувам за тие кои и ден денска ја оспоруваат засебноста на македонскиот народ и неговиот национален идентитет. Сакал да признаеш или не разединувањето меѓу припадници од ист народ или националност на политичка основа е непобитен факт, факт кој бил безброј пати потврден низ историјата. Борбите на спротивставените политчки опции не ретко резултирале и до физичко истребување помеѓу нивните протагонисти. Македонија, за жал не е исклучок од сето тоа. Мислам во мојот пост беше многу јасно кажано, додуша не толку директно како ти, како Колишевски се вивнал до највискоите позиции. Со смаиот факт што тој бил политички опортунист кој ја искористил секој можна прилика која му се укажала (и покрај неговиот лимитиран интелектуален капацитет)е факт кој зборува сам за себе. Сепак имал нешто да понуди, нешто што некој сакал да чуе. Јас имам потполно разбирање, кога човек ќе дојде до раководна позиција треба сам да си ги бира соработниците. Јас би сакал да имам некој околу мене кој ќе биде спремен да ми го штити грбот, ама и јас нему. Тој кој ќе го направи спротивното е осуден на пропаст. Затоа во современите демократски општества имаме политичка позиција и опозиција, каде нападите претежно се фронтални и екстерни. Интерните треба да бидат помалку или минимали. Гледам дека имаш селективен пристап при конструкцијата на твоите одговори. Се што неодговара ставено е под “се друго е само рационализација“. Па види, рационализација или не, целта е постигната, Македонија е самостојан и суверена држава. Мене лично не ми пречи што Македонија ја постигнала својата цел, ма колку околностите под кои таа цел била постигната некому не му одговараат. Сметам дека тој треба да биде ставот на секој еден Македонец. Незнам дали си ученик, студент или возрасен, веќе вработен, ама би сакал да знам каков ти тоа однос градиш со своите претпоставени? Дали си рационален или пак можеби си бунтовник или пак и едното и другото во зависност од ситуацијата? Ако не си рационален со своите претпоставени, а имаш цел која сакаш да ја постигнеш, што мислиш до каде ќе стигнеш? Лесно е да се суди, тешко е да се игра тактички и да се донесуваат одлуки кои ќе имаат најмали консеквенци. А не има разни, од полтрони, влекачи, лигуши, борци, патриоти, петоколонаши, разумни и неразумни, лојални и нелојални....убави и грди, лоши и добри.... ------------- Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“ |
Постирано од: Pat
Датум на внесување: 26.Октомври.2009 во 23:55
|
Хахаха! Абе само те задевам, затоа што браниш нешто што не може да се одбрани Вистинските македонски патриоти ја изгубија таа битка по втората светска војна и тоа е факт. Меѓутоа, она што е битно сега, е ние да не го признаеме поразот и да потпишеме историска капитулација. ------------- Zero Tolerance For Silence |
Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 27.Октомври.2009 во 00:52
Апсолутно си прав за правите борци, обично така бива, јунаците не умираат в кревет. Опртунистите чекаат и дочекуваат или пак начекуваат. Не сум сигурен со тоа, потпишување на историска капитулација. Јас ги гледам работите во одреден контекст, политчкото опкружување и амбиент во кои биле донесени одлуките, мотивите на тие кои ги донесувале истите, а на крајот на краиштата и резултатите од тие одлуки. Свесно ибегавам да бида емотивен по однос на идеологиите на спротивставените опции и се трудам да бидам прагматичен. Македонија на Македонците. ------------- Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“ |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Март.2010 во 19:58
Не би се сложил со тебе дека бил обичен предавник. Во времето на етатизмот, сите биле на своевиден полтрони, се знаело кои биле оние кои ги влечат конците и на кој начин. Сите оние кои не дозволиле да бидат повлечени од тие конци, завршиле таму каде што завршиле. Не само што не дозволил, туку по негова наредба се запалени сите крштеници издадени од СПЦ во Македонија. Ниту самиот не ги сакал Србите, прочитај ги неговите дела, каде тој лично забранува отворање српски школи за србоманите. Во однос на тоа кој издејствувал, тој лично сигурно не, иако да, Колишевски бил про-југословенски настроен, секако не и просрпски. Колишевски е инаку и еден од првите кои бара книгите на Венко Марковски да не бидат забранети, при истражувањата на академиците на МАНУ за случајот поврзан со Венко, самиот тој вели дека Венко треба да биде читан и анализиран слободно, независно од тоа каков бил. Дури и земал копија од сите документи поврзано со Венко, иако според мене Марковски не заслужува почит, ама тоа е мое мислење. Во однос на Кардељ, сите знаеме дека никој не можеше да се спротивстави на неговата моќ, сите кои се спротивставија завршија онака како што завршија. Како што кажа Platenik, тоа се политички сплетки, каде не постои зборот мислот и жал, тоа е факт. Таму единствено важи начелото: целта ги оправдува средствата. Секако, Колишевски има и свои гревови, тоа е факт, пример е тоа што и се направи на внуката на Делчев, за кое тој знаел. Eве нешто напишано од него. Ова е остварено, навистина сојузната влада одвоила толку колку што е напишано, има сведоштво од странски новинар за тоа. Колишевски и Мојсов, какви и да биле, навистина се застапиле за народот од Егејска Македонија. Колишевски во едно интервју подоцна дури и ја критикува власта дека не направила доволно за прашањето на Македонците во Егејска Македонија.   Во однос на топлиот прием, во интервјуот со еден Македонец од егејска Македонија, што го приложи Депо, се говори и за организираниот пречек во Скопје на Македонците од Егејска Македонија. ------------- |
Постирано од: Македон
Датум на внесување: 18.Април.2010 во 01:07
Се надевам дека си слушнал за Коцаров. Сосема во право бил Лазо затоа што не покажал милост и не прифаќал поткупи за таквиот http://217.16.70.245/?pBroj=785&stID=4604 - воен злосторник кој стрелаше невино население . Другите војници можеби и биле невини, секако, не биле сите исти, ама на ваквите како овој, чинам арно им сторил народниот суд. ------------- |