Испечати | Затвори го прозорот

Внатрешни несогласувања во Христијанствот

Испечатено од: IDIVIDI forum
Категорија: АРХИВА
Име на форумот: Вероисповед
Опис на форумот: право на избор
URL: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=13119
Датум на принтање: 18.Ноември.2024 во 03:24
Верзија на софтверот: Web Wiz Forums 10.03 - http://www.webwizforums.com


Тема: Внатрешни несогласувања во Христијанствот
Постирано од: efendija
Наслов: Внатрешни несогласувања во Христијанствот
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 15:11

Ме интересира на оваа тема да продискутираме за некои внатрешни несогласувања во Христијанството.Имено,во Христијанството постојат огромен број на правци и фракции кои секоја за себе вели дека е НАЈИСПРАВНАТА и најдоследната на Христовото Учење,а другата ја омаловажува и дискредитира како таква.
Како пример ќе го посочам постоењето на следниве деноминации во рамките на Христијанството:
-Православни
-Католици
-Римо Католици
-Протестанти
-Јеховини Сведоци итн...

Се надевам дека ќе имаме плодна дискусија без меѓусебни препукувања.


-------------
"Zadovolen sum Allah da mi bide Gospod,Muhammed pejgamber a Islamot vera"



Коментари:
Постирано од: KGB
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 15:13
Jehovini Svedoci se vistinskite hristijani se ostanato e pleva.


Постирано од: efendija
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 15:14
Во рамките на христијанството постојат разни групи со разни верувања кои прилично се разликуваат од култура до култура и од место до место. Од времето на реформацијата, Христијанството се дели на три главни гранки:

Католицизам: Римокатоличката црква, најголемата од сите — во која се вбројуваат неколку Источно Католички заедници — како и помали заедници (како на пр. Старокатолици), со повеќе од една милијарда крстени членови.
Источно Христијанство: Источно Православни цркви, Асирската црква и Православните цркви, со вкупно членство од 240 милиони крстени членови.
Протестантство: Разни називи и групи како Англиканци, Лутеранци, Реформисти, Евангелисти, Харизматици, Презвитеријанци, Баптисти, Методисти, Анабаптисти и Пентекостици. Најстарата од овие групи се одвоила од Римокатоличката црква во 16-тиот век со Протестантската Реформација. Подоцнежните групи се оформиле како одвојувања од постарите. Некои протестанти едноставно се декларираат како христијани или преродени христијани. Други, особено во англиканизмот и неолутеранизмот, се декларираат како „и католици и протестанти“. Вкупно во светот ги има 500 милиони.
Други цркви кои се самонарекуваат „христијански“, но се оддалечуваат од горенаведената класификација бројат 275 милиони членови. Овие се афричките домородечки цркви со 110 милиони членови (проценките прилично варираат), Мормони) со повеќе од 12 милиони членови, Јеховини Сведоци со 6.6 милиони членови и други групи. Основоположниците на овие групи сите првобитно биле протестанти.

Овие генерални поделби не подразбираат едногласност. Напротив, некои гранки се соочуваат со огромни внатрешни несогласувања, додека во други случаи постојат симпатии помеѓу две различни групи. И покрај тоа, ова е стандарден преглед на разликите, особено како што западниот свет ги гледа.



-------------
"Zadovolen sum Allah da mi bide Gospod,Muhammed pejgamber a Islamot vera"


Постирано од: Templarka
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 15:16
Originally posted by efendija efendija напиша:


Ме интересира на оваа тема да продискутираме за некои внатрешни несогласувања во Христијанството.Имено,во Христијанството постојат огромен број на правци и фракции кои секоја за себе вели дека е НАЈИСПРАВНАТА и најдоследната на Христовото Учење,а другата ја омаловажува и дискредитира како таква.
Како пример ќе го посочам постоењето на следниве деноминации во рамките на Христијанството:
-Православни
-Католици
-Римо Католици
-Протестанти
-Јеховини Сведоци итн...

Се надевам дека ќе имаме плодна дискусија без меѓусебни препукувања.



Samiot sebe se porekuvas bas ovaa ne se nesoglasuvanja tuku sloboden izbor koj nasata vera ni go dava za da veruvame vo onaa sto nie go smetame vredno ne vrzuvajci ne vo stegi i ne naveduvajci ne na edno ucenje i ne postavuvajci ni striktni pravila po koi site mora da se vodime i na kraj site sme pak hristijani.Znaci podelbata e rezultat na pravo na izbor a ne na nesoglasuvanja, a i ako ima nekoi nesoglasuvanja site se soglasuvame vo edno deka sme hristijani taka da efendija nema zbor za nesoglasuvanje ima samo pravo na izbor.

-------------
There is no soundness in my flesh because of thine anger; neither is there any rest in my bones because of my sin.


Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 15:17
taka be efendi.......uci malku........ajde da razgovasrame i za ovaa tema.....nie ne se plasime.......slobodno ti davam poddrska za ovaa tema ......


Постирано од: efendija
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 16:03
Недолично, иако е од владици
Пишува:Емил Зафировски

Наместо да ги решава горливите проблеми што натежнале врз Македонската православна црква, црковниот врв деновиве се занимава со политикантство, кое не му служи никому освен на нечии лични интереси и на суетите на некои великодостојници. Како инаку да се протолкува жестоката реакција на владиката Тимотеј, митрополит на Кичевско – дебарската епархија, за идејата за време на празникот Богојавление - Водици на брегот на Охридско Езеро да богослужи архиепископот г. г. Стефан?

Станува збор за иницијатива на здружението „Богојавление“, кое смета дека Охрид треба да биде централно место каде што во иднина ќе се одржува главната манифестација по повод големиот верски празник. Здружението бара на празникот во Охрид да богослужи поглаварот на МПЦ, архиепископот охридски и македонски, г. г. Стефан.

Што е тука толку лошо и неканонско за да реагира толку бурно владиката Тимотеј? Зарем навистина е нецрковно доколку архиепископот Охридски и македонски служи во градот, кој претставува колевка на Македонската православна црква?

Владиката Тимотеј се истрча да каже дека Охрид и Езерото биле дел од неговата епархија, небаре од Бога му е дадена за да може да му го забрани пристапот на поглаварот на МПЦ.

Се добива впечаток дека тука некој заборавил оти црквата е институција што треба да обединува и да им служи на верниците. Таа не е акционерско друштво поделено на парцели (во случајов епархии) и во сопственост на владиците. Приватни своини не се ниту крстот ниту празникот, а уште помалку езерските води.

Реакцијата на владиката Тимотеј, меѓутоа, наменува неколку прашања. Дали и од кого тој ги чува крстот, езерото и празникот Богојавление – Водици? И зарем е достојно највисокото свештенство со денови да се препукува во медиумите за вакви бесмислени прашања?

Македонската православна црква се соочува со многу посериозни проблеми. Недолично е кога членови на Синодот на МПЦ се расправаат, како мали деца за тоа кој ќе го фрла крстот и кој ќе богослужи на денот на големиот празник.





-------------
"Zadovolen sum Allah da mi bide Gospod,Muhammed pejgamber a Islamot vera"


Постирано од: efendija
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 16:05

Intervju za Politika
so Arhiepiskopot Ohridski i Makedosnski g.g. Stefan


1. Va{e Bla`enstvo, koi se kanonskite osnovi vrz koi se temeli avtokefalnosta na Makedonskata pravoslavna crkva?



Pravoslavnata Crkva e edna, sveta, soborna i apostolska. Nejzinata podelba na samostojni crkvi, avtokefalni ili avtonomni, ne mu protivre~i na edinstvoto na Crkvata, za{to, kako veli poznatiot kanonist Valsamon - "site crkvi Bo`ji se smetaat za edno telo", odnosno deka site pomesni crkvi se soedinuvaat vo Crkvata, ~ija glava e Hristos.



Vo prvite hristijanski vremiwa, sekoj grad ili provincija, koi imale episkop, bile na nekoj na~in samostojni crkvi. No duri podocna, od pettiot vek pa navamu, nekoi se imenuvaat kako avtokefalni, odnosno za crkvi koi {to imaat episkop kako svoja glava, so suverena i nezavisna vlast. Mo`no li e da ima Ruska crkva, bez voljata na ruskiot narod, ruskata erarhija i ruskata dr`ava? Taka e i so Srpskata, i so Bugarskata, i so Romanskata i so site pomesni pravoslavni crkvi! No, obi~no crkovnata ja sledi dr`avnata samostojnost. Taka bilo, eve, i so Ohridskata, taka i so Pe}kata Arhiepiskopija. ]e mo`e{e li taka lesno i sveti Sava vo 1219 da ja osamostoi crkvata, ako ja nemalo toga{nata srpska dr`ava, ili pak da ja obedini patrijarhot Dimitrij vo 1920 godina? Vpro~em, site samostojni crkvi se potpiraat vrz istite kanoni i vrz praktikata, odnosno tradicijata vo Pravoslavnata Crkva! Toga{, ako mo`ea da se vozobnovat ili organiziraat vrz istite kanoni i vrz istiot princip i Srpskata, i Bugarskata i Gr~kata, a pred nekolku godini i Albanskata, zo{to da ne mo`e i MPC? Taa ni{to ne bara pove}e od ona {to, vsu{nost, go imala kako avtokefalna crkva i od ona {to drugite go barale koga bile vo sli~na situacija.



2. Se tvrdi deka Makedonskata pravoslavna crkva e "komuwarski" proizvod i deka se vrzuva za "minlivi kategorii kako {to se nacija, dr`ava". Koi se argumentite koi govorat vo prilog na avtokefalniot duhoven i kanonski razvoj na MPC i nejzinoto pravno nasledstvo na drevnata Svetiklimentova crkva i na Ohridskata arhiepiskopija?



MPC ne e nov proizvod, tuku taa pretstavuva `iva vrska i aktivno prodol`enie na slavnata Ohridska Arhiepiskopija. Ovde, vo Makedonija, vo 1959 godina, a potoa vo 1967 god. ne se sozdade nova crkva, tuku se vozobnovi i za`ivea Svetiklimentovata crkva, ili, ako sakate, i Svetipavlovata crkva vo Makedonija. Toa zna~i deka vo Makedonija, hristijanstvoto i Crkvata Hristova e so apostolsko poteklo i so avtokefalno dostoinstvo. Taa vo vremeto na car Samoil bila izdignata i na stepen na Patrijar{ija, no so propa|aweto na negovoto carstvo, taa ne bila ukinata, tuku bila na rang na arhiepiskopija. Podocna, otkako se sozdale novi dr`avni sostojbi i crkovno-duhoven razvoj na severnite nejzini eparhii, pod rakovodstvo na srpskite knezovi od rodot na Nemawa, od Ohrid se oddelila Pe}skata Arhiepiskopija. Sveti Sava, prekr{uvaj}i go praviloto da pobara odvojuvawe od majkata crkva Ohridskata Arhiepiskopija, oti{ol vo Nikeja, kade {to toga{ se nao|al progonetiot Carigradski patrijarh i od nego pobaral tomos za priznavawe. Toa, Arhiepiskopot i Sinodot na Ohridskata Arhiepiskopija ne go premol~ile, tuku uka`ale deka se prekr{eni kanonskite postapki i deka e zaobikolena majkata crkva, pa zatoa Ohridskiot Arhiepiskop Dimitrij Homatijan go prekinal kanonskoto edinstvo so Pe}skata Arhiepiskopija i ne ja priznal nejzinata avtokefalnost. No, po izvesen period, sporot bil nadminat i Ohrid zapo~nal kanonsko i liturgisko op{tewe i zaedni~arewe so Pe}skata Arhiepiskopija.

Zatoa, ona {to nekoga{ go napravil Ohrid i na{ava za Srpskata crkva, projavuvaj}i qubov i razbirawe za svoite bra}a i sosedi, toa denes ne saka da go napravi SPC za nas, so {to bi ni vratila za dobroto so dobro. Ta od kade sega i vo eden vakov istoriski i realen kontekst na{ata MPC e komunisti~ki proizvod? Samo ~ovek koj {to ne gleda so crkovni o~i i so o~ite na vistinata mo`e slepo da se dr`i za nevistini i nemo`ni raboti! Zarem komunistite, koi se borea protiv crkvata - sozdadoa crkva?! Zarem nevernicite vo eden bezbo`ni~ki period posakuvaa vera?! Zarem ne gi zatvoraa crkvite i manastirite, proglasuvaj}i gi za kulturno nasledstvo i duhovno mrtvi muzei?! Zarem ne pla}avme vleznici mesto da palime sve}i vo makedonskite manastiri?! A i sve{tenici stanaa zarobenici, koi so godini ostanaa v zatvor, a nekoi tamu ma~eni~ki po~inaa... Seto ova go do`ivuvavme kako proizvod na toa antibo`e~ko vreme, a ne kako vreme na crkvoqubie. Pa, ne e damne{no toa vreme za da se zaboravat ovie vistini, za koi dobro znaat i bra}ata Srbi i Crnogorci, i site onie koi{to zlonamerno i zajadlivo ja etiketiraat na{ata sveta Crkva. Naprotiv, MPC e crkva ma~eni~ka a, eve, prodol`uvaat nejzinite stradawa i od onie koi se isti i spored verata i spored kanonite.

Od trite crkovni centri na Balkanot: Ohrid, Trnovo i Pe}, proizlegoa sovremenite tri avtokefalni crkvi - od Trnovo i Trnovskata Patrijar{ija ja imame Bugarskata crkva; od Pe} i Pe}skata arhiepiskopija e Srpskata crkva, a od Ohrid i Ohridskata arhiepiskopija e Makedonskata crkva. Mnogu jasno, mnogu to~no, istoriski potvrdeno e ova pravilno nasledstvo, bidej}i sekoja od ovie tri drevni crkvi be{e duhovno vrzana za svojot narod: Trnovskata za bugarskiot, Pe}skata za srpskiot, a Ohridskata za makedonskiot narod. Niz istorijata se menuvale arhiepiskopi i patrijarsi vo site tri centri, pa doa|ale i nesrbi na srpskiot patrijar{iski prestol i nebugarski na trnovskiot ili nemakedonski na ohridskiot, ama narodot ostanuval ist! Toj narod - taa pastva e na{eto duhovno bogatstvo i pravno nasledstvo na drevnata Svetiklimentova ohridska crkva. Sve{tenoslu`itelite dojdenci, koga im stanuvalo te{ko si zaminuvale od Makedonija, pa doa|ale dru|i tu|inci, no narodot ostanuval. Tie si odele, kako {to se veli vo svetoto Evangelie, bidej}i stadoto ne bilo nivno...



3. Koi se pri~inite za negatorskiot stav na SPC sprema MPC i {to vo toj kontekst zna~i Ni{kata nacrt-spogodba?

MPC e prirodno prodol`enie na Ohridskata arhiepiskopija, koja bila avtokefalna vo celiot period na svoeto postoewe, do nekanonskoto ukinuvawe od sultanot, vo 1767 godina. Edna godina pred toa, istiot sultan ja ukinal i Pe}skata arhiepiskopija, a mnogu porano i Trnovskata. Zna~i, posledna bila ukinata Ohridskata arhiepiskopija. Taa, pak, i posledna se vozobnovi! Imeno, kako {to se osloboduvale balkanskite narodi od ropstvo i sozdavale svoi dr`avi, taka i vo ramkite na tie dr`avi gi vozobnovuvale drevnite arhiepiskopii, koi prodol`ile da `iveat kako posebni avtokefalni pomesni crkvi. Taka napravile i Srbite, i Bugarite, pa najposle i nie Makedoncite. Duri i Albancite, kako i Grcite i Romancite, na toj na~in, po osloboduvaweto na dr`avite, formirale svoi pomesni pravoslavni crkvi. Nie sme posledni vo taa postapka pri vozobnovuvaweto na svojata drevna crkva, zatoa {to, od poznati pri~ini, makedonskiot narod posleden od balkanskite narodi se zdobi so svoja posebnost: i dr`avna, i jazi~na, i kulturna, pa i crkovna. Nie, vozobnovuvaj}i ja Ohridskata arhiepiskopija kako MPC, ne izmislivme ni{to novo tuku samo go sledevme primerot na na{ite sosedi, koi{to sega ne n# priznavaat. Tie istoto go napravija pred nas, spored istite kanoni, soodvetno na novosozdadenite dr`avni uslovi. Seto toa va`e{e i be{e dobro i ispravno koga go pravea za sebesi, a sega koga e za nas - ne va`i! Tie mo`ele toa da go baraat za sebe, a nam ni zabele`uvaat! Zatoa te{ko se nao|aat vistinski pri~ini za nivniot negatorski stav kon MPC. Pri~ini nema! Kanonite se zapazeni! Crkvata postoela i ovoj narod kako {to ja qubel svojata Ohridska arhiepiskopija ja saka i MPC, $ se raduva na nea i ja po~ituva. Zatoa i sega ja brani i ja ~uva!


Ni{kiot nacrt tekst pretstavuva rabotna verzija od dokumentot na koj se rabotelo od komisiite na dvete crkvi. Toj raboten dokument i go nosi epitetot “nacrt” - koj {to nema obvrzuva~ki karakter, bidej}i e proizvod samo na edna faza od razgovorite me|u komisiite. Za da bide so va`nost dokument od takov karakter treba da bide usvoen od Sinodot ili Soborot, a toa ne se slu~i. Toj nacrt tekst Svetiot arhierejski sinod na MPC ne go prifati i za na{ata crkva istiot ostana bez pravno dejstvo. So nego, MPC, se vra}a{e na poziciite od 1959 godina, koga e vozobnovena Ohridskata arhiepiskopija. Vo taa 1959 godina Svetiot arhierejski sobor na SPC donese odluka so koja ja prizna MPC so nejzinoto ime: Makedonska pravoslavna crkva, kako vozobnovena Ohridska arhiepiskopija, koja deluva na teritorijata na toga{nata “Narodna Republika Makedonija, kako samostojna crkva, koja }e se rakovodi so sopstven Ustav i Sinod, ta Ustavot na SPC pove}e ne va`i za MPC i nejzinata erarhija”. Seto ova {to toga{ go dala SPC e i pove}e od avtonomija, bidej}i go upotrebila terminot “samostojna”, a ne avtonomna, a ovoj izraz vo crkovnoto pravo soodvetstvuva na avtokefalna. Ako toa toga{ sme go dobile pred 45 godini, zo{to sega SPC treba da ni go dava istoto, duri i pomalku od toa, formulirano kako nekakva "naj{iroka avtonomija" - termin {to ne postoi vo niedno crkovno pravo i nema kanonska osnova. Nie, nivnata “naj{iroka avtonomija” vedna{ baravme da se zameni so “najtesna avtokefalija”.



Inaku, celi 45 godini, od 1958 do sega, SPC, i oficijalno i neoficijalo, i pismeno i usno, na{ata crkva ja imenuva{e Makedonska pravoslavna crkva, a denes saka da go negira toa ime.



4. Kako gledate na idninata na odnosite me|u MPC i SPC?



Najiskreno - sakam idninata da ja napravime podobra od minatoto i od sega{nosta! Samo taka }e se posvedo~ime kako vistinski duhovnici i Hristovi sledbenici. Sakam da gledame so Hristovite evangelski gledawa i da se rakovodime spored Negovata zapoved za qubovta. Kako }e Go sakame Boga, ako ne se sakame me|u sebe. Sveti apostol Jovan ja upatil slednava poraka: “... da se sakame eden so drug, oti qubovta e od Boga, i sekoj, koj saka, e roden od Boga i Go poznava Boga; koj ne saka, toj ne Go poznal Boga, oti Bog e qubov... Ako nekoj re~e, Go sakam Boga, a go mrazi svojot brat, la`ec e: oti, koj ne go saka svojot brat kogo go videl, kako mo`e da Go saka Boga kogo ne Go videl? I taa zapoved ja imame od Nego: koj Go saka Boga, da go saka i bratot svoj” (1Jovan 4,7-8 i 20-21).



Dokolku imame vistinska qubov Hristova, toga{ e vistinska i na{ata vera i }e najdeme vistinsko re{enie. Nema problem koj{to ne mo`e da go re{i qubovta! Po s# izgleda taa ovde otsustvuva i zatoa mesto primer na qubov i razbirawe kako pravoslavni crkvi, sosedi i bra}a, postanavme prezir za svetot! Mislam deka e stasano do dnoto na zloto i ima potreba od duhovno budewe i so evangelska qubov prio|awe na sporot! - [to }e izgubi SPC, a i ostanatite pomesni pravoslavni crkvi, ako imaat so sebe u{te edna vistinska sestra - avtokefalnata Makedonska pravoslavna crkva, koja `ivee i deluva, koja de facto i postoi, a de jure administrativno se osporuva?!




-------------
"Zadovolen sum Allah da mi bide Gospod,Muhammed pejgamber a Islamot vera"


Постирано од: efendija
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 16:07



Ристо, не сакам да се играм са тоа трон. Ја сам егзарх трона и пази што ке зборуваш! (Хепи брздеј)

-------------
"Zadovolen sum Allah da mi bide Gospod,Muhammed pejgamber a Islamot vera"


Постирано од: Pustinski-Lav
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 16:07
Originally posted by aladin aladin напиша:

taka be efendi.......uci malku........ajde da razgovasrame i za ovaa tema.....nie ne se plasime.......slobodno ti davam poddrska za ovaa tema ......


Podobro ti da uces mnogu. I neznam sto se pikas vo Hristijanstvoto. ce vidime kako ce reagiras za evreite koga ce ti bunam edna tema. Samo neka zeme ubav tek ovaa tema, ne sakam da mu se mesam na bratot efendija.


-------------
NEMOZETE DA GO NAUCITE NA DRUGI SO NISTO; MOZE SAMO DA MU POMOGNETE SOZNANIETO DA GO SPOZNAE VO SEBE


Постирано од: efendija
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 16:10

ПРАВОСЛАВНА ОХРИДСКА АРХИЕПИСКОПИЈА
До
Претседателот на Комисијата
за односи со верските заедници во Р.М.
Скопје

Протокол бр. 24 од 24.01.2004
Предмет: Барање за мислење за регистрирање на Православната Охридска Архиепископија
Почитуван г-дине Мојановски,

Задолжени со одлука бр. 16/2004 од Светиот Архијерејски Синод на Православната Охридска Архиепископија, како претседател на истиот, имаме чест да Ве известиме дека на 25/12 декември 2003г. се одржа конститутивната седница на САС на Православната Охридска Архиепископија која во рангот на автономните Цркви, како на пример: Финската, Естонската или Украинската, призната е од сите православни Цркви во светот. Значи, канонската јерархија на Православната Охридска Архиепископија, има литургиско и канонско единство со сите православни Цркви и призната е како дел од Едната Света Соборна и Апостолска Црква.

Таа е епископална Црква, како што се сите православни Цркви, а тоа значи дека ја има следнава структура: епископ, свештеник, ѓакон и народ Божји. За една помесна Црква да биде призната како автономна, потребно е да биде исполнет условот во својот Синод да има најмалку три епископи. Со конституирањето на Светиот Архијерејски Синод и тој услов е исполнет, па од 25 декември 2003г., Православната Охридска архиепископија функционира како автономна Црква. Епископатот е домороден, сите тројца се државјани на Р. Македонија.

Ова го нагласуваме бидејќи во неколку Ваши последни изјави, претпоставуваме заради политичка потреба, сосем неаргументирано, паушално и неспоиво со вашата академска титула, говорите и пишувате за опасноста од српскиот хегемонизам кој го ширела Српската Православна Црква. И покрај тоа што сте малку постара генерација која малку потешко се снаоѓа во информатичкото општество, сепак, заради позицијата на која сте, треба да биде информирани дека сите видови на националромантизми и националистички пропаганци веќе се демодирани. Никој во светот повеќе не сака да владее со територии, туку да владее со економијата. Но, затоа што од Вашите изјави се гледа дека тоа не Ви е многу јасно, потенцираме дека сиот епископат во Православната Охридска Архиепископија е со државјанство на Р. Макдонија и по потекло се Македонци.

Сакаме да веруваме дека не наседнувате на малограѓанските комбинаторики за тоа кои биле предавници, а кои биле патриоти од граѓаните на Р. Македонија, иако од Вашите изјави тоа баш и не се заклучува, освен ако се протолкува низ аспектот на дневнополитичките потреби на институцијата која Ве поставила.

Ви го пишуваме ова затоа што ставајќи се во одбрана на една религиозна заедница, во случајов расколничкиот епископат која себе си се нарекува Синод на МПЦ, Вие ги наврдувате религиозните чувства на оние кои не сакаат тој епископат да го прифатат за свој епископат и не сакаат нив да ги следат во крајната изолација и ерес во кои ги водат. Посматрајќи ги Вашите изјави, човек ќе помисли дека сте во едно крајно замешателство. Иако стоите на едно одговорно место каде пристигаат сите информации за природата и делувањето на верските заедници, Вие сеуште не сте сватиле дека расколот е суштинска потреба на некои епископи кои седат во т.н. Синод на МПЦ. Тие преку расколот ги штитат сопствените интереси, и второ сопствените канонски пречки да носат црковен чин. Не сакаме да веруваме дека Ве врбувале да бидете нивни адвокати.

Впрочем, Вие имате право да имате симпатии кон овој или оној, па дури и да го помагате расколничкиот Синод, но заради позицијата на која сте, да не го правите тоа на штета на другите граѓани кои имаат поинакви верски убедувања од Вашите. Иако, нека ни биде дозволено да ви речеме дека не сме многу убедени оти правите разлика што е тоа Црква, што е раскол, што е ерес, а што секта. Црква постои кога постои погореопишанта структура, но која е призната од другите Цркви во светот. Во колку не е призната, таквата структура е или раскол, или ерес. Меѓутоа, во случајов, во раскол кој постепено преминува во ерес е само високата јерархија на т.н. МПЦ. Не е во раскол народот, односно верниците, кои можат да се причестат со телото и крвта Христови и во храмовите и манастирите на Православната Охридска Архиепископија, и во било која друга Православна Црква во светот. Не може тоа да го прават само т.н. епископи на расколничкиот Синод, кои било каде и да отидат во други православни Цркви, нема да им се признае чинот кој го носат.

Значи Вие, а бидејќи Вие сте орган на Владата, тоа значи и Владата на Р.М., застанува во одбрана на седум непризнати епископи и ги штитит нивните интереси. Тоа не се интереси на МПЦ, бидејќи вистинската Македонска Православна Црква е Православната Охридската Архиепископија. Таа е легитимна Црква, призната од сите други Цркви во светот, па кој сака да биде православен нека повели, вратите се отворени, а кој сака да биде расколник нека оди со расколничкиот Синод. Православната Охридска Архиепископија нема ништо против државата да ги води во својот регистар расколниците како што води на својот список и многу секти, но има против во колку државниот апарат го оневозможува нејзиното духовно и пастирско делување на просторите на Р. Македонија.

Сево ова го велиме во контекст на најавуваните законски промени за делувањето на верските заедници. Веруваме дека на Вашата Ученост, не и е непознато дека Р. Македонија е потписник на меѓународните конвенции со кои се загарантирани верските права на граѓаните. Р. Македонија, како кандидат за Европската Унија не треба, а според нас и не смее да покаже дека е земја од типот на Сауди Арабија во која нема никакви верски права, иако до денес токму тоа го прави. Ние сè до денес го трпиме понижувањето и малтретирањето токму од државниот апарат во чија служба сте и Вие г-дине Мојановски. Но, бидејќи како епископ на Црквата Божја наследници сме на апостолското предание и поддржувачи на нивниот живот, го трпиме тоа со благодатта која Господ неизмерно ја излева, како некогаш на славните апостоли: Петар, Павле и останатите кои не го жалеа својот живот да го дадат за Христос кој е „пат вистина и живот”. Дури и Ви благодариме за тоа, бидејќи со сите гонења, малтретирања и понижувања кои ги презедоа „институциите на системот”, а кои нашата смиреност ги претрпи со силата Божја, ги направивте посилни оние кои се околу нас, ги привлековте монасите поодлучно да ни пристапат. Зашто, одамна е речено: „Крвта на мачениците е семе за нови христијани”. Додуша, Вие сеуште немате пролеано крв, меѓутоа правите крајно нецивилизирани малтретирања, упаѓајќи и вршејќи претрес по приватните станови на верниците, не регистрирајѓи им фирми и граѓански здруженија на оние кои се под сомнение дека се припадници на Православната Охридска Архиепископија и јавно застанувајќи на страна на еден расколнички Синод го унижувате и угледот на православието на овие ранохристијански територии, но и угледот на државата пред меѓународните институции кои ги следат човековите права.

Не е наше да Ве предупредуваме дека имате грешна политичка проценка. Овој народ кој мислите дека сега Ве подржува, утре, кога ќе ја дознае вистината ќе Ве проколнува. Заради ембаргото за јавен настап во средствата за информирање, народот не е неинформиран за природата на проблемот врзан околу Православната Охридска Архиепископија. Но, нема да ни биде непријатно за тоа да Ве обвиниме и Вас, кој во сојуз со претствниците на расколничкиот Синод на МПЦ излегувате на јавен настап, понижувајќи ги и навредувајќи ги верниците на Православната Охридската Архиепископија без да побарате во тој јавен настап да земе учество и нејзин претставник. Не само затоа што тоа не е демократски, по однос на верските права и слободи во Р. Македонија нема ништо дури и од она „Д”, туку затоа што тоа е малограѓански, да седиш со некого и да оговараш друг кој не е во твое присуство.

На крај, она за што во суштина го упатуваме ова писмо до Вас. Бараме во најкраток можен рок да нè информирате, дали Комисијата за односи со верските заедници во Р. Македонија има потреба да го регистрира во регистрарот на верските заедници постоењето на Православната Охридската Архиепископија? Веруваме дека познато Ви е оти тоа име е постаро од македонската држава. Дека во сите цивилизирани држави, една Црква која по својот континуитет е постара од државата, само се прифаќа од истата, без да има потреба да се поднесува барање за регистрација на истата. Меѓутоа, бидејќи иако како држава сме уште многу далеку и од демократија, па дури и од цивилизација, ако се суди според верските права и слободи кои ги имаат верниците на Православната Охридска Архиепископија, го поднесуваме ова барање за да ни дадете мислење, дали имате потреба да ја регистрирате Православната Охридска Архиепископија во регистарот на верските заедници?

Таа суштински постои, го има неопходниот број на членови кои би ги дале своите потписи за евентуална регистрација, со тоа што наместо неоходниот број од 50 лица, пропишан со Законот за верските заедници и религиозни групи, ние наредниот ден после добивањето на известувањето од Вас, ќе ви доставиме 500 потписи на наши членови, а за неколку дена и 5000, ако Ви се потребни. Ова Ви го пишуваме само за да не ја занемарите и политичката сила на членовите на Православната Охридска Архиепископија, бидејќи веќе погоре Ви рековме дека имате грешна проценка при фаќањето на страна. Но, тоа и не е важно, Вие сте должни само да го следите правниот аспект по однос на ова наше барање, а за другото потоа. Секако со длабока одговорност, за која веруваме дека ќе ја имате особено сега кога Р. Македонија треба да замоли за прием во Европската Унија.

За да не се одолговлечи одговорот на ова барање, под изговор дека не одговарате затоа што нема во судот регистрирано субјект со име Православна Охридска Архиепископија, оставаме можност да ни одговорите како на приватно лице кое го упатило горното барање и тоа на адреса:

Јован Вранишкоски
ул. Кочанска бр. 2/23
Битола 7000

Христос се роди!
Претседател на Светиот Архијерејски Синод
М И Т Р О П О Л И Т
+Јован велески и повардарски и егзарх охридски



-------------
"Zadovolen sum Allah da mi bide Gospod,Muhammed pejgamber a Islamot vera"


Постирано од: efendija
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 16:11
Поуките на "Св. Прохор ПЧињски"
ВИКТОР ЦВЕТАНОСКИ

Со прославите на големите јубилеи и датуми, кои ги одредуваат меѓниците на нашата иднина, очигледно немаме среќа. Лани, на 100-годишнината од Илинденското востание, вратите на "Св. Прохор Пчињски" и беа затворени на македонската делегација, годинава ни се случи расколникот Јован во манастирот да го пречека првиот човек на македонската држава. Со знаење или не на Кабинетот на претседателот Бранко Црвенковски, на големиот ден се случи човекот кој работи на разградување на македонската православна црква, по која ние Македонците се препознаваме и се идентификуваме, која е еден и од клучните фактори во нашето минато и нашето самопрепознавање, се најде таму за да му фрли дамка на празникот.

Тоа што се случи во "Св. Прохор Пчињски" беше многу непријатно за секој Македонец, кој на овој 2 Август се најде во манастирот. Македонските новинари беа вџашени кога заедно со двајцата српски владици, Иринеј и Пахомие, што го придружуваа српскиот премиер Воислав Коштуница, го забележаа и расколникот Јован како слегува кон новоизградената капела, каде што беше поставена старата плоча на АСНОМ и каде што требаше да се сретнат двете делегации. Знаеја дека првиот човек на македонската држава не ќе може да избегне да не се поздрави со човекот кој преку Црквата работи на разградување на таа иста држава и на македонскиот национален идентитет. И навистина се случи тоа, и Црвенковски и Јордановски и Бучковски, поздравувајќи се со домаќините, мораа да му подадат рака и на расколникот од својата Црква.

По скандалот, нормално, секој ќе ги постави неизбежните прашања. Дали мораше на 2 Август, на нашиот најсвет ден, да ни се случи расколникот Јован? Дали луѓето што ја договарале посетата знаеле и се согласиле за цело време додека македонскиот претседател престојуваше во манастирот над него и над празникот да виси сенката на човекот што е една од најнепосакуваните личности во Македонија. Дали тоа била една од отстапките спрема СПЦ за таа да дозволи македонската делгација да положи венец на местото каде што е одржано Првото заседание на АСНОМ? Или пак, можеби, тоа е уште една од низата провокации на српските владиците?

Ако навистина Црвенковски знаел дека во манастирот ќе го пречека таканаречениот српски егзарх во Македонија и со тоа се согласил, навистина е платена многу висока цена за да се најде на 2 Август во "Св. Прохор Пчињски". За да се реши секој меѓудржавен проблем се прават разни компромиси, се договараат отстапки, но во никој случај не може да се направи отстапка со нешто кое длабоко навлегува во достоинството на сопствената држава и Црква. Има работи со кои не може да се прави компромис, постои линија преку која не може да се помине, а тоа е достоинството на сопствениот народ и држава. Ако таа била цената што е платена, македонска врвна делегација да положи венец крај манастирот, таа е многу, многу висока.

Најверојатно е дека не постоел никаков договор Зоран Вранишкоски да ја пречека македонската делегација, зашто од неговата појава беше изненаден и самиот Црвенковски, а и луѓето што го придружуваа. Меѓутоа, тие што ја подготвувале посетата требало да претпостават дека тоа може да се случи и македонската делегација да се најде во таква непријатна ситуација. Бидејќи Вранишковски и минатата година беше во "Св. Прохор Пчињски" и на 2 Август имаше богослужба во црквата на манастирот. Во тој случај, требало да се направи сў да не дојде до инцидентот кој фрли сенка и на прославата и на средбата на македонскиот претседател со српскиот премиер.

Српските црковни великодостоинственици на "Прохор Пчињски" очигледно покажаа две лица: од една страна, пратеникот на поглаварот на СПЦ, митрополитот бачки Иринеј, испрати топли поздрави до македонскиот народ по повод Илинден, со желба идните прослави во манастирот да се одблежуваат во духот на братска љубов и разбирање, без поранешните недоразбирања, а од друга страна, на македонската делегација и го подметна расколникот Јован, со што знаеле дека ќе дојде до скандал. И уште нешто, со тоа што дозволија да се врати првобитната плоча на АСНОМ, сигурно направија гест на добра волја. Но, таа не е поставена таму каде што беше и каде што и е местото, на објектот каде што се одржало заседанието, туку надвор од манастирот во една капеличка подигната последните неколку дена, од која сў уште испаруваше влажниот бетон. Секој Македонец кога ќе дојде да го посети "Прохор Пчињски" за да им оддаде почит на луѓето што ја создавале македонската држава не ќе може да го избегне чуството дека српските владици, сепак, Македонија ја протерале од "Прохор Пчињски", со самиот факт што плочата ја поставиле надвор од манастирот. Сигурно во светот секоја црква би се гордеела ако во нејзино светилиште била создадена една држава и тоа би го истакнувала како голем настан, но тоа, очигледно, не може да го разбере сегашниот врв на СПЦ.

Сепак, посетата на македонскиот претседател на "Св. Прохор Пчињски" не треба да се мери само со тоа зошто се поздравил со расколникот Јован. Многу позначајно е тоа што тој се виде со српскиот премиер таму каде што се одржал АСНОМ. Воислав Коштуница дојде и во Пелинце за да ги почести домаќините со своето присуство. Црвенковски се сретна и со двајца српски владици, нешто што можеби и ќе помогне во разрешување на црковниот спор што долго време ги оптоварува односите на двете држави.

И по сето ова што се случи во "Св. Прохор Пчињски" со расколникот Јован, нормално е да се очекува опозицијата да започне да удира по сите барабани и да вика на сиот глас: "Тоа е големо предавство на Македонија", манифестирајќи некаков патриотизам. Меѓутоа, тие исти патриоти, кои секој ден се колнат во Македонија, кои организираат митинзи и протести по улици за да ја спасат, наводно, од распарчување, никој не ги забележа на прославите на големиот ден кога е создавана македонската држава. На 2 Август Пелинце беше полупразно, а Мечкин Камен уште попразен. Разбирливо е што на народот му е преку глава од политики и од прослави, па оди таму каде што најдобро се чувствува, далеку од политичарите и од нивните говоранции, но не е разбирливо зошто тие кои живеат од неговите пари, кои секојдневно се удираат в гради за Македонија, глумејќи загрижени патриоти и големи бранители на земјава, не изглумија уште еднаш и не отидоа до местата каде што крвавеле нивните предци за да им оддадат почит на тие што ја создаваа македонската држава.



-------------
"Zadovolen sum Allah da mi bide Gospod,Muhammed pejgamber a Islamot vera"


Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 18:10

Христијанството во Македонија, па и пошироко на Балканот, прв го проповеда и проширува Светиот апостол Павле при своите мисионерски патувања, за што сведочат и Делата Апостолски. На тие негови патувања го придружуваат и апостолите Лука, Тимотеј, Сила и Тихик кои и самите независно од Светиот апостол Павле работат на христијанизација на овие простори. Низ Македонија проповеда и Светиот апостол Андреј Првоповикан кој и го поставува Светиот апостол Урбан за прв епископ во Македонија. Светиот апостол Силуан бил првиот епископ во Солун, а Епафродит во Адрија или Адријакија (погранично место со Тракија). Што значи дека уште тогаш се поставени темели на организирана Црква. Би спомнале тука и дека апостолите Аристарх и Секунд биле Солунјани, Епафродит бил од Филипи, а Гај од Добер (Дервија) кој се лоцира накаде меѓу Струмица и Валандово. Во тоа време Македонија била под римска власт така што често биле менувани нејзините граници. Како резултат на христијанизацијата извршена во првите три века, веќе на почетокот на IV век Христијаните на просторот на Македонија имале организирана Црква со црковна ерархија, чии епископи понатаму редовно учествуваат на помесните и вселенските Собори.

Во V век на просторот низ цела територија на Македонија постојат повеќе митрополии и епископии, од кои попознати биле Солун, Скопје, Хераклеа, Баргала и Стоби. Во тој пероиод и низ цела територија на Македонија никнуваат многу ранохристијански базилики.

За време на владеењето на царот Јустинијан I (527-565), кој потекнувал од с. Таврисион, близу до денешното Скопје, бил изграден нов град наречен Јустинијана Прима, во близината на родното место на царот. Скупскиот митрополит бил издигнат на ниво на автокефален Архиепископ. Кателијан бил првиот Архиепископ на Архиепископијата Јустинијана Прима во тоа време трета по чест меѓу помесните Цркви, после Рим и Цариград. Имало и други архиепископи, како што се: Бененат, Павле, Јован I, Леон, и последниот - Јован IX, кој во 680-681 година учествувал на Трулскиот Собор во Цариград.

Св.%20Климент%20ОхридскиДелото на светиот апостол Павле и светиот цар Јустинијан I го продолжуваат светите браќа Методиј и Кирил и нивните ученици светите Климент и Наум Охридски. Во втората половина на X век, во рамките на Самуиловата држава е организирана Охридската автокефална Архиепископија, врз темели на Јустинијана Прима, во достоинство на патријаршија. Подоцна, по паѓањето на Самуиловото Царство, повторно е сведена на степен на архиепископија и како таква постои цели осум века, сè до 1767 година кога е укината од страна на турскиот султан Мустафа III, а нејзините епархии се присоединети кон Цариградската патријаршија. Од овој момент па натаму, македонскиот народ прави постојани напори за нејзино обновување. Нејзините епархии смениле неколку јурисдикции од соседните православни Цркви. Особено жестоки борби биле водени во втората половина на XIX и првата половина на XX век, но поволни услови за враќање на самостојноста се создаваат дури во текот на Втората светска војна (1941-45 г.). Пред самиот крај на војната, во 1944 г. во селото Врановци е создаден Иницијативен Одбор за организирање на Македонската Православна Црква. Во месец март 1945 година во Скопје е одржан првиот Црковно-народен собор, на кој е донесена Резолуција за обновување на Охридската Архиепископија, како Македонска Православна Црква. Оваа одлука е доставена и до Архиерејскиот собор на СПЦ, бидејќи пред војната епархиите во делот на Вардарска Македонија беа во составот на Обединетата Православна Црква на Србите, Хрватите и Словенците, подоцна - Српска Православна Црква. Архиерејскиот собор на СПЦ не ја прифаќа оваа одлука, заради што во своите понатамошни барања Иницијативниот одбор истапува со одредени редукции: наместо како автокефална, бара да биде признаена како самостојна Црква. Но, повторно не наидува на одобрување. Во 1958 година во Охрид е одржан Вториот македонски Црковно-народен собор, каде што е прифатен предлогот за обнова на Свети-Климентовата Охридска Архиепископија, олицетворена во самостојната Македонска Православна Црква, а за нејзин прв епископ е избран г. Доситеј.

Архиерејскиот собор на СПЦ се согласи со одлуките на Македонскиот црковно-народен собор, во одлуката АС. бр. 47/1959 година и 6/1959 година зап. 57 од 17/4 јуни 1959 година.

Одлуката за самостојност на МПЦ беше потврдена преку отслужувањето на заедничка архиерејска Литургија со српскиот патријарх Герман, на 19 јули 1959 година во црквата на Свети Мина во Скопје, и истовремено е извршена и хиротонија на преспанско-битолскиот владика Климент. Со тоа Светиот Архиерејски Синод на СПЦ ѝ дал самостојност на Македонската Православна Црква, со тоа што таа и понатаму останува во канонско единство со СПЦ преку нејзиниот Патријарх. По неколку дена во црквата на Свети Никола во Штип е хиротонисан за владика на Злетовско-струмичката епархија г. Наум. Конституиран е Синодот на МПЦ според Уставот на МПЦ, како и другите административни органи и тела во Архиепископијата и во епархиите.

Во мај 1962 година во придружба од патријархот Герман, со неколку епископи на СПЦ, во посета на МПЦ дошол Патријархот Московски Алексиј, придружуван од митрополитот Никодим, епископот Пимен и повеќе високодостоинственици на Руската Православна црква. На празникот на Свети Кирил и Методиј во црквата на Пресвета Богородица - Каменско во Охрид беше одржана и архиерејска Литургија, на која што служел патријархот Московски Алексиј, во сослужение со патријархот Српски Герман и Архиепископот Охридски и Митрополит Македонски Доситеј. Ова било прво сослужување на поглаварот на МПЦ со поглавари на други автокефални Цркви.

Во 1966 година односите со СПЦ повторно се влошуваат. По новонастанатите недоразбирања и судири, Светиот Синод на МПЦ на 17 јули 1967 година во Охрид го свикува Третиот црковно-народен собор, и на свечената седница во охридската црква на Свети Климент Охридски ја прогласува Македонската Православна Црква за АВТОКЕФАЛНА. Чинот на прогласувањето на автокефалноста на Македонската Православна Црква е совршен на Светата Архиерејска Литургија, отслужена во црквата на Свети Климент Охридски на 19 јули 1967 година, од страна на Светиот Архиерејски Синод на МПЦ. Точно 200 години по нејзиното укинувањето од страна на турскиот султан.

Диецезата на Македонската Православна Црква не се протега само на подрачјето на Македонската држава, туку и во црковните општини надвор од границите на Републиката.
Според точката 17 од Образложението на Одлуката за автокефалност, Македонската Православна Црква како административен дел од едната, Света, Соборна и Апостолска Црква, ќе ги чува Светото Писмо, Светото Предание, апостолските Правила и прописите на вселенските и помесните Собори и ќе се раководи согласно со нив и со Уставот на Македонската Православна Црква.

Молејќи се смирено за другите, Македонската Православна Црква секогаш ќе се потпира на молитвите, благословот и врз помошта на постарите свети сестрински и помесни православни Цркви.

 

 

 



Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 18:11

Македонската Православна Црква му дава поддршка на секој демократски чин за изразување на македонскиот национален и духовен идентитет. Македонскиот народ има право на мирен и достоинствен начин да го искаже својот став во одбрана на уставното име на Република Македонија, во духот на развиените демократски принципи.

Националниот, културниот и духовниот идентитет се исклучително важни, како за зачувувањето на минатото и сегашноста, така и во градењето на иднината на Македонија. Токму затоа упатуваме апел до сите учесници на вечерашниов собир да ги потврдат нашите македонски особини: мирољубието, човекољубието и богољубието и да не дозволат на ниту еден начин да бидат вовлечени во несакани инциденти.

 

    ОД КАБИНЕТОТ НА АРХИЕПИСКОПОТ

 


Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 18:14


Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 18:18
http://www.mitropolija.cg.yu/dvavoda/index_l.html">

Mitropolit Amfilohije

Ljubav jača od smrti

1985. god.

Izvor: Svetigora, Cetinje, Vaskrs

Vaskrsnu iz mrtvih danas, među koje dole zađe, silni Hristos, i rasprši dalac smrti i razvali mračne dveri ada nenasmešivoga i dušama On slobodu ljudskim dade! Izletev iz groba danas, zemnima si javio se, kojih radi se i rodi, umre i iz mrtvih usta, da rođeni s nova mi, smrt izbegav, s Tobom otud vinemo se sa Vaskrslim! Danas velji i sjaktavi hor angela razdragano himnu Tebi u čast peva. Danas usne zatvorene oslobodih od ćutanja i glas pustih, pa ko harfu himnoslovnu sad me držiš.

Sveti Grigorije Bogoslov

Kako se zadobija vječni život? Samožrtvenom ljubavlju. Hristos nam poručuje svojom naukom, smrću i vaskrsenjem "Novu zapovijest vam dajem, da ljubite jedni druge." Kako? "Kao što sam ja vas ljubio, položivši život za mnoge."

Ovih dana pjevajmo sveradosnu pjesmu “Hristos vaskrse iz mrtvih, smrću smrt uništi i svima u grobovima život darova!” Njenim riječima proslavljamo Hristovo Vaskrsenje, a u njemu i buduće vaskrsenje svih bića i tvari. Kako je radosno i divno biti čovjek poslije Hristovog Vaskrsenja! I kako bi bio besmislen ljudski život bez njega!

Strašnu i najsvetiju tajnu posvjedočuje nam ova pjesma. Ono što je ljudima nemoguće postalo je moguće Bogočovjeku. Hristova smrt se pretvorila u lijek od smrti. Njegovo raspeće i njegova smrt postali su svjedočenje neizmjerne ljubavi Božje i čovjekoljublja. Riječi upućene učenicima: “Nema veće ljubavi od one da ko život svoj položi za bližnje, svoje”, On sam je prvi ispunio i zapečatio svojom krvlju. Njegova ljubav ide i dalje od raspeća i smrti, do silaska u neviđbožni ad. Do granica bogootuženog ništavila. Silazeći, međutim, do smrti i do dubina ada, On je te dubine ništavila prožeo i ispunio silom svog vječnog božanskog života. Jer On koji je bio čovjek, kao jedan od nas, istovremeno je bio i vječni Bog, Svojom čovječanskom prirodom je silazio u smrt, ali je svojim Božanstvom pobijedio smrt, podarivši čovjeku i svijetu mogućnost vječnog života. Tako je njegova smrt postala - lijek od smrti, a njegov grob - živonosni grob. A i jedno i drugo - otkrivenje i darivanje vječne nesebične samožrtvene Ljubavi, živonosne i pobjedonosne, kao jedine osnove i besmrtne potke života.

Ta nesebična, samožrtvena ljubav postala je i ostala od Hrista pa na dalje jedini istinski način čovjekovog postojanja. Nesebičnom ljubavlju je Bog i Hristu na Golgoti otkrio sebe i svoju vječnu istinu, i svoju vječnu istinu, i svoj vječni Lik ljudima; nesebičnom hristolikom ljubavlju čovjek postaje pravi čovjek, otkrivajući pravog sebe Bogu i bližnjima i svima stvorenjima. Tako su Hristova smrt i njegovo vaskrsenje postali za nas ne samo izvor vječnog života i naše proslavljanje u Bogu živome i istinitome nego istovremeno i putokaz svima ljudima: kako da zadobiju taj vječni život.

Kako se zadobija vječni život? Samožrtvenom ljubavlju. Hristos nam poručuje svojom naukom, smrću i vaskrsenjem "Novu zapovijest vam dajem, da ljubite jedni druge." Kako? "Kao što sam ja vas ljubio, položivši život za mnoge."

Koga Hristos voli tom svojom vječnom ljubavlju? Svoje savremenike, Svoje rođake, prijatelje i učenike? Svoj narod? Samo one koji mu dobro čine? Jednu klasu ljudi ili jednu rasu? Samo ljude, kao sebi po prirodi srodne? Pravednike? Bogate ili siromašne, zdrave ili bolesne? - Njegova ljubav nema granica ni ograničenja. Ona je sveobuhvatna i svemilujuća ljubav. Za nju nema Grka ni Jevrejina, crnca ni bijelca, Srbina ni Njemca. Ona sve i sva podjednako grli i svima se podjednako daruje i svima i svemu se podjednako raduje svojom nesmrtnom radošću. Po svojoj prirodi vječna i bogovječna a po svojstvima sveobuhvatna i bezgranična, ona podjednako voli žive i mrtve, pravedne i grešne, ljudi i tvari.

Samo ona ljubav koja je jača od smrti, prava je i istinska ljubav. A upravo takva je Hristova ljubav. Jača je od smrti, šira i beskrajnija od visine i svih znanih i neznanih svjetova. To je ljubav koja nikoga i ništa ne zaboravlja. Sve što je postojalo od iskoni do današnjeg dana i sve što će postojati do kraja svijeta i vijeka, njome postoji i njome se grije, njome se ispunjuje i održava na ravni života, Ljubav koja voli sadašnjost a prošlost ljudi i bića predaje ništavilu - lažna je i demonska ljubav. Takva ljubav vara sadašnjost, odričući se i budućnosti. Ljubav koja nije u stanju da vaskrsne mrtvaca i mrtve svih vremena i svih svijetova, sama je mrtvac. Ljubav koja ne može da pobijedi demonsko zlo, grijeh i smrt i sama se pretvara u obmanu i privid. Prezre li bilo koga ili bilo šta od tvorevine Božje, ljubav prestave biti ljubav. Ljubav koja nije spremna da siđe u najmračnija podzemlja ljudske ogrijehovljenosti i neviđbožne bogootuđenosti, nikada se ne može pretvoriti u život i svjetlost ljudima. Jedino je Hristos obasjao svijet takvom ljubavlju, zato je mogao nazvati sebe "svjetlost svijeta". Kao takav on miri i otvara grobove mrtvih, obasjava srca živih objedinjujući i vaskrsavajući mrtve i žive i ispunjavajući ih neuništivom nadom na život vječni, i stvarnošću tog života.

Takva je i Hristova ljubav, a kroz njega i vjeru u njega, i kroz život po njemu i njegovim zapovijestima takva postaje i ljubav svih onih ljudi na zemlji koji hode njegovim putem koji nose njegov živonosni Krst i koji vole njegovom ljubavlju. Takvi su bili Svetitelji. Na takvu ljubav smo prizvani prvenstveno mi koji nosimo njegovo ime. Zato, onaj koji je Hristov na zemlji i koji želi da bude njegov u vječnosti neka se ispunjava njegovom vaskrsnom, vječnom i od smrti jačom ljubavlju prema svima ljudima i svima bićima. Po toj ljubavi se poznaju i po njoj će biti prepoznati njegovi učenici i priznati na Strašnom sudu.

Ugledaš li, brate, jutarnju zvijezdu na nebu ili cvijet u polju, znaj to te Hristos miluje preko njih svojom ljubavlju i obasjava svojom svjetlošću. Sretneš li siromaha na putu, znaj to ti Hristos dolazi u pohode da isproba tvoju vjeru i tvoje bratoljublje. Vidiš li suzu u oku, sretneš li se sa stradanjem i patnjom ljudi, bića i tvari, znaj, to Hristov krst prodire i prosijava kroz bića, prostor i vrijeme. Radiš li u njivi ili fabrici ili u bolnici, ne zaboravi ni za tren da su svi oni sa kojima se svakodnevno srećeš tvoja hristolika braća i vječna sabraća. Hristos ih je utkao u tvoj život da provjeri tvoju ljubav i tvoje trpljenje. Uvrijedi li te bilo ko ili ti učini nepravdu, sjeti se da je i za njega Hristos prolio svoju krv i ne vraćaj mu istom mjerom. Jer time se zlo umnožava a dobro umanjuje, mržnja trijumfuje a ljubav iščezava i hladi se. A gdje se mržnja umnoži, tu više brat ne poznaje brata, tu čovjek postaje slijep za Boga i za drugog čovjeka. Namjesto života, tu počinje da gospodari smrt, namjesto mira nemir, namjesto svjetlosti mrak i tama. Šta su sitne i bijedne ljudske strasti i uvrede u odnosu na ovu veliku i neizmjernu tajnu vječnost života i ljubavi podarenim nam i otkrivenim u Hristovoj smrti i vaskrsenju?

Zato, besmrtna djeco Božja, i vječna braćo i sabraćo, oprostimo jedni drugima sve uvrede Hristovim vaskrsenjem. Pozdravimo jedni druge i sve ljude i sva bića živonosnim pozdravom: Hristos vaskrse! Zagrlimo jedni druge i svu tvorevinu svetim Hristovim zagrljajem i zapjevajmo sveradosnu pjesmu života i neuništive nade: Hristos vaskrse iz mrtvih smrću smrt uništi i svima u grobovima život darova! Pjesmu sveobuhvatne ljubavi, jače od smrti.



Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 18:21



http://www.poa-info.org/frameset.php?l=mk&r=video&p=pouki&d=emisija3.html
poglednete:

http://www.poa-info.org/frameset.php?l=mk&r=video&p=pouki&d=emisija3.html - http://www.poa-info.org/frameset.php?l=mk&r=video&p=pouki&d=emisija3.html




Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 18:36


Beograd -- Nekoliko stotina građana probilo je posle ponoći policijski kordon i počelo da razbija stakla na beogradskoj Bajrakli džamiji. Oni su uspeli da uđu u dvorište džamije nakon dužeg sukoba sa policijom, koja se nakon tog sukoba povukla ispred džamije. Kako nezvanično saznaje B92 ima više povređenih, policija se povlači, a na džamiju je bačen molotovljev koktel. Mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije se nalazi ispred džamije i pokušava da smiri okupljene, pozivajući ih da se raziđu. Ministar unutrašnjih poslova, Dragan Jočić, pozvao je putem medija građane da se uzdrže od nasija...

, 17. Mart 2004- Nekoliko stotina građana probilo je poslije ponoći policijski kordon ušlo u dvorište Bajrakli džamije u Beogradu i počelo da je demolira nakon čega su je i zapalili. U sukobu demonstranata i policije, koja je koristila suzavac, bilo je više povrijeđenih na obje strane.Zapaljeno je i nekoliko automobila ispred džamije. Vatrogasna ekipa došla je brzo u blizinu džamije ali joj demonstranti nisu dozvolili da pokuša da ugasi džamiju. Međutim, nakon što se vatra iz džamije i automobila rasplamsala...

i nastala opasnost da zahvati okolne zgrade vatrogascima je dozvoljeno da priđu. Između 1 i 2 sata poslije ponoći vatrogasci su uspjeli da obuzdaju vatrenu stihiju unutar džamije.

Poslije ponoći stiglo je i policijsko pojačanje pa su demonstranti potisnuti dalje od džamije pa sada snage reda imaju kontrolu nad prostorom neposredno uz Bajrakli džamiju.

Začuđujuće, što je potvrdio i jedan od zvaničnika gradskih vlasti, je izuzetno mali početni broj policajaca koji je bio raspoređen na obezbjeđivanju džamije i koji su demonstranti nakon kraćeg sukoba lako potisnuli nekoliko stotina metara.

Nešto poslije ponoći Mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije došao je ispred ispred džamije i pokušao da smiri okupljene, pozivajući ih da se raziđu. Ministar unutrašnjih poslova, Dragan Jočić, takođe je pozvao putem medija građane da se uzdrže od nasija.

ee risto risto ti im gi cuvas dzamiite a tie igraat majtap so tebe!!!!!! pak da gi branis!...




Постирано од: efendija
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 18:42
Е,ако чекаме Ристо ваш и Ти да ни ги браните Џамиите,тешко нас!

Инаку заборавив да те прашам на која Православна Црква припаѓаш ти:
на МПЦ,СПЦ,ГПЦ,ТРПЦ......на која?


-------------
"Zadovolen sum Allah da mi bide Gospod,Muhammed pejgamber a Islamot vera"


Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 18:55
jas ne priznavam takvi klasifikacii  na pravoslavnata crkva ,bidejki nesto sum procital za pravoslavieto---i sum svatil deka pravoslavnata crkva ja delat taka onie koi poveke merat covecki otkolku nebeski, a najiskreno jas bi go priznal za svoj poglavar JUSUFSPAHIC............... a ostaj toa znaes tragajki po nekoi raboti za koi bev inspiriran od tvoite sliki na risto i zoranco najdov edno interesno nesto pogledni go :

http://www.poa-info.org/frameset.php?l=mk&r=video&p=pouki&d=emisija5.html - http://www.poa-info.org/frameset.php?l=mk&r=video&p=pouki&d=emisija5.html

mene me bendisa......epten cok....





Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 18:59
Zaputio sam se stepeništem ka spavaonama medrese. Na stepeništu mi skrenuše pažnju novine koje sunekim čudom dospele tu neoštećene. Bio je to nedeljnik IZ-a Sandžaka – Glas Islama. Na naslovnoj strani je krupnim slovima pisalo: „Inicijativa za objedinjavanje islamskih zajednica na području SR Jugoslavije.“ Pomislih – krajnjeje vreme.
Spavaone medrese više ne postoje. Postoje samo ostaci i urušeni strop (plafon) gornjeg sprata. Nisam išao dalje. Ulažući napore da zadržim čvrstinu i zdravo rasuđivanje vratio sam se i zajedno sa nekim momcima prebirao po šutu tražeći poluoštećene knjige koje su jos uvek mogle da se koriste. Prenosili smo knjige u jednu praznu prostoriju u kojoj nije imalo ništa da gori. Slažući knjige dohvatio sam prvu s gornje strane koja me je privukla naslovom Jesmo li muslimani .Sasvim spontano usne su načinile napor i malo se sakupile načinivši oblik koji neki zovu kiseli osmeh. Odagnao sam misao da je u ovom naslovu odgovor za ono što nam se dešava. Nisam sada hteo o tome da razmišljam, bilo bi previše.U trenutku kada sam hteo da napustim džamiju prišao mi je jedan čovek u uniformi koji je rekao da je zadužen za čuvanje džamije preko noći. Čovek je zapitao: „Hoće li neko od vaših ostati da čuva džamiju preko noći? “
„Ne - odgovorio sam- neka je i večeras čuvaju vaši, jer mi u njoj nemamo više šta čuvati.“
Izašao sam iz dvorišta i osvrnuo se a zatim brzo vratio pogled. Sada, u sumraku sve je delovalo neuporedivo tužnije, kao da sam čuo plač džamije. Odjednom me je obuzeo neki bes pomešan bolom. U tom stanju proleti mi misao o osveti. “Ne - rekoh sebi -to musliman ne radi,jer,kao što reče mitropolit Amfilohije, mi nismi kao oni!“

http://islamjedinispas.blog.ba/index.php?IDpost=79254


Постирано од: efendija
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 19:00
Originally posted by aladin aladin напиша:

jas ne priznavam takvi klasifikacii  na pravoslavnata crkva ,bidejki nesto sum procital za pravoslavieto---i sum svatil deka pravoslavnata crkva ja delat taka onie koi poveke merat covecki otkolku nebeski, a najiskreno jas bi go priznal za svoj poglavar JUSUFSPAHIC............... a ostaj toa znaes tragajki po nekoi raboti za koi bev inspiriran od tvoite sliki na risto i zoranco najdov edno interesno nesto pogledni go : http://www.poa-info.org/frameset.php?l=mk&r=video&p=pouki&d=emisija5.html - http://www.poa-info.org/frameset.php?l=mk&r=video&p=pouki&d=emisija5.html mene me bendisa......epten cok....


Аха,значи и ти си од оние расколниците Јованови.


-------------
"Zadovolen sum Allah da mi bide Gospod,Muhammed pejgamber a Islamot vera"


Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 19:01
ne daj gospode adonaj elohenu........


Постирано од: efendija
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 19:02
Originally posted by aladin aladin напиша:

Zaputio sam se stepeništem ka spavaonama medrese. Na stepeništu mi
skrenuše pažnju novine koje sunekim čudom dospele tu neoštećene. Bio je
to nedeljnik IZ-a Sandžaka – Glas Islama. Na naslovnoj strani je
krupnim slovima pisalo: „Inicijativa za objedinjavanje islamskih
zajednica na području SR Jugoslavije.“ Pomislih – krajnjeje vreme.
Spavaone medrese više ne postoje. Postoje samo ostaci i urušeni strop
(plafon) gornjeg sprata. Nisam išao dalje. Ulažući napore da zadržim
čvrstinu i zdravo rasuđivanje vratio sam se i zajedno sa nekim momcima
prebirao po šutu tražeći poluoštećene knjige koje su jos uvek mogle da
se koriste. Prenosili smo knjige u jednu praznu prostoriju u kojoj nije
imalo ništa da gori. Slažući knjige dohvatio sam prvu s gornje strane
koja me je privukla naslovom Jesmo li muslimani .Sasvim spontano usne
su načinile napor i malo se sakupile načinivši oblik koji neki zovu
kiseli osmeh. Odagnao sam misao da je u ovom naslovu odgovor za ono što
nam se dešava. Nisam sada hteo o tome da razmišljam, bilo bi previše.U
trenutku kada sam hteo da napustim džamiju prišao mi je jedan čovek u
uniformi koji je rekao da je zadužen za čuvanje džamije preko noći.
Čovek je zapitao: „Hoće li neko od vaših ostati da čuva džamiju preko
noći? “
„Ne - odgovorio sam- neka je i večeras čuvaju vaši, jer mi u njoj nemamo više šta čuvati.“
Izašao sam iz dvorišta i osvrnuo se a zatim brzo vratio pogled. Sada, u
sumraku sve je delovalo neuporedivo tužnije, kao da sam čuo plač
džamije. Odjednom me je obuzeo neki bes pomešan bolom. U tom stanju
proleti mi misao o osveti. “Ne - rekoh sebi -to musliman ne
radi,jer,kao što reče mitropolit Amfilohije, mi nismi kao oni!“http://islamjedinispas.blog.ba/index.php?IDpost=79254



Убаво,а сега врати се на темава.Гледам дека го губиш колосекот.

-------------
"Zadovolen sum Allah da mi bide Gospod,Muhammed pejgamber a Islamot vera"


Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 19:03
http://j.b5z.net/i/u/2044088/i/Model_of_Ancient_Jerusalem.jpg


Постирано од: aladin
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 19:04
Originally posted by efendija efendija напиша:

Originally posted by aladin aladin напиша:

Zaputio sam se stepeništem ka spavaonama medrese. Na stepeništu mi
skrenuše pažnju novine koje sunekim čudom dospele tu neoštećene. Bio je
to nedeljnik IZ-a Sandžaka – Glas Islama. Na naslovnoj strani je
krupnim slovima pisalo: „Inicijativa za objedinjavanje islamskih
zajednica na području SR Jugoslavije.“ Pomislih – krajnjeje vreme.
Spavaone medrese više ne postoje. Postoje samo ostaci i urušeni strop
(plafon) gornjeg sprata. Nisam išao dalje. Ulažući napore da zadržim
čvrstinu i zdravo rasuđivanje vratio sam se i zajedno sa nekim momcima
prebirao po šutu tražeći poluoštećene knjige koje su jos uvek mogle da
se koriste. Prenosili smo knjige u jednu praznu prostoriju u kojoj nije
imalo ništa da gori. Slažući knjige dohvatio sam prvu s gornje strane
koja me je privukla naslovom Jesmo li muslimani .Sasvim spontano usne
su načinile napor i malo se sakupile načinivši oblik koji neki zovu
kiseli osmeh. Odagnao sam misao da je u ovom naslovu odgovor za ono što
nam se dešava. Nisam sada hteo o tome da razmišljam, bilo bi previše.U
trenutku kada sam hteo da napustim džamiju prišao mi je jedan čovek u
uniformi koji je rekao da je zadužen za čuvanje džamije preko noći.
Čovek je zapitao: „Hoće li neko od vaših ostati da čuva džamiju preko
noći? “
„Ne - odgovorio sam- neka je i večeras čuvaju vaši, jer mi u njoj nemamo više šta čuvati.“
Izašao sam iz dvorišta i osvrnuo se a zatim brzo vratio pogled. Sada, u
sumraku sve je delovalo neuporedivo tužnije, kao da sam čuo plač
džamije. Odjednom me je obuzeo neki bes pomešan bolom. U tom stanju
proleti mi misao o osveti. “Ne - rekoh sebi -to musliman ne
radi,jer,kao što reče mitropolit Amfilohije, mi nismi kao oni!“http://islamjedinispas.blog.ba/index.php?IDpost=79254



Убаво,а сега врати се на темава.Гледам дека го губиш колосекот.

malku da ti ja osvezam sovesta......................ne mi zameras neli ...ta i muhamed bi go pofalil risto sto se stavil vo zastita na dzamija....a ti????


Постирано од: temimi
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 20:38
Originally posted by Templarka Templarka напиша:

Originally posted by efendija efendija напиша:


Ме интересира на оваа тема да продискутираме за некои внатрешни несогласувања во Христијанството.Имено,во Христијанството постојат огромен број на правци и фракции кои секоја за себе вели дека е НАЈИСПРАВНАТА и најдоследната на Христовото Учење,а другата ја омаловажува и дискредитира како таква.
Како пример ќе го посочам постоењето на следниве деноминации во рамките на Христијанството:
-Православни
-Католици
-Римо Католици
-Протестанти
-Јеховини Сведоци итн...

Се надевам дека ќе имаме плодна дискусија без меѓусебни препукувања.



Samiot sebe se porekuvas bas ovaa ne se nesoglasuvanja tuku sloboden izbor koj nasata vera ni go dava za da veruvame vo onaa sto nie go smetame vredno ne vrzuvajci ne vo stegi i ne naveduvajci ne na edno ucenje i ne postavuvajci ni striktni pravila po koi site mora da se vodime i na kraj site sme pak hristijani.Znaci podelbata e rezultat na pravo na izbor a ne na nesoglasuvanja, a i ako ima nekoi nesoglasuvanja site se soglasuvame vo edno deka sme hristijani taka da efendija nema zbor za nesoglasuvanje ima samo pravo na izbor.
zamisli ja taa matematika kade iako eden i eden se dva, sekoj ima pravo da misli deka se 3, 4, ili beskonecno...?!збунетост
 
kaj bi otisol svetot?
 
epa toa e unazaduvanjeto na tvojata religija, ucenje (ne velam hristijanskoto oti smetam deka ne e takak kao sto veli devojcevo)!!!


-------------
Mozes da mi gi izvrtuvas zborovite, no ne i religijata!


Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 22:20
Matematikata e neshto sto go prifatile site lugje so zaednichki dogovor kako ispravno i toa e neshto sto mozhe sekoj chovek, bez obzir na veruvanja, tradicii i filozofii da proveri bezbroj pati deka e egzkatno tochno: 2+2=4. Zatoa matematikata e nauka, a ne religija.

Veruvanjata i religiite se neshto sosem drugo. Kaj niv, kako sto i samite znaete nemozhe da se dokazhat dogmite, tuku nim edinstveno mozhe da im se veruva i da bidat prifateni onaka kako sto se podadeni. Zatoa religijata ne e nauka i zatoa sekoj ima pravo na svoe veruvanje, bez da bide ismejuvan ili suden od nekoj drug.

Kolku sto pobrzo ke go svatite ova, tolku polesno ke vi bide prifakjanjeto na site Bozhji cheda. Ne bidete arogantni i ignorantni, i ne izigravajte nikakov sudija. Sudijata e eden i edinstven, se ushte e senilen i vo polna sila, nikomu ushte ne mu ja predal svojata rabota i se ushte ne mu treba pomosh od nikomu.





-------------
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.


Постирано од: Pustinski-Lav
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 22:29
a zosto ne dade primer  so 1+1=2   , i da potvrdis deka ne e 3?


da religijata ne e nauka, ama ne moze tolku da e zabegana od naukata.

nikoj ne e aroganten, ama treba da se znae sto da se prifate.

Ako mislis na Bog da toj e eden i edinstven i edinstven sudija, am zosto ne im kazuvas na onie koi tvrdat deka bil povece, i deka i drugi mozel da sudit pokraj nego na denot na golemiot sud?


-------------
NEMOZETE DA GO NAUCITE NA DRUGI SO NISTO; MOZE SAMO DA MU POMOGNETE SOZNANIETO DA GO SPOZNAE VO SEBE


Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 06.Април.2008 во 22:41
Originally posted by Pustinski-Lav Pustinski-Lav напиша:

a zosto ne dade primer  so 1+1=2   , i da potvrdis deka ne e 3?da religijata ne e nauka, ama ne moze tolku da e zabegana od naukata. nikoj ne e aroganten, ama treba da se znae sto da se prifate. Ako mislis na Bog da toj e eden i edinstven i edinstven sudija, am zosto ne im kazuvas na onie koi tvrdat deka bil povece, i deka i drugi mozel da sudit pokraj nego na denot na golemiot sud?


Pustinski, matematikata ke ti dokazhi deka 1+1 ne e 3. Toa e lesna rabota i zatoa e egzaktna i zatoa e nauka. Religijata e vo sostojba so svoite dogmi da te ubeduva deka 1+1 se 3. Do sekoj chovek ostanuva da veruva vo toa ili ne. Ne postoi nachin da se dokazhi ili pobie onoa za sto nema dokaz ili chija dogma ne prifakja porazlichno razmisluvanje.

Zatoa ludost e da se sudi i presuduva na lugjeto spored religijskite dogmi. Toa e grev. Religijata ne e nauka i nema nikogash da bide. Duri i Budizmot, sto e najmalu religija od site religii i sto ima najmalu dogmi od site niv i sto e najblizu do naukata, sepak ne e nauka.

Spored toa, ne postoi znaenje vo prifakjanjeto na religiite od aspekt na racionalno znaenje koe mozhe da se faktualizira i dokazhi vo sekoj moment. Prifakjanjeto na religiite e samo lichno reshavanje za prifakjanje na nekoe veruvanje koe chovekot smeta deka ke go zadovoli na odreden nachin od duhoven aspekt. Sekoj vernik posakuva negovoto veruvanje da e ispravno, no ne postoi nikakov nachin toa da se dokazhe, preku sekoe somnenie, onaka kako sto se dokazhuvaat matematichkite raboti.

Zatoa, ne treba da se bide slep i da se dozvoli arogancijata da zavzeme vodechka pozocija vo nash*te zhivoti, a so toa da ne napravi potpolno ignoratni prema site drugi chovechki duhovni refleksii. Na krajot od kraishtata, site nie sme Bozhji cheda i sekoja nasha kreacija e delo od bozhenstveniot dar vgraden vo nas.

-------------
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.


Постирано од: La Ninja
Датум на внесување: 07.Април.2008 во 15:00
Originally posted by KGB KGB напиша:

Jehovini Svedoci se vistinskite hristijani se ostanato e pleva.
Прво ке го пишам истото што го пишав на темата за внатрешни несогласувања во Исламот-секаде го има и секогаш ке го има тоа!
 
Второ КГБ-ке ти поверував можеби ако имаше докази за тоа, второ глупо е за секое прашање чекаш на сон да ти се јави одговор па да ми одговориш. Да не дојдеше тогаш твојот херој ЕвАнгелос (големо%20гушкање) ке останеше подзинат па почна со празни моабети да се вадиш.


-------------
Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam....


Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 08.Април.2008 во 23:41
Originally posted by KGB KGB напиша:

Jehovini Svedoci se vistinskite hristijani se ostanato e pleva.



Плева = Католици
Плева = Православни
Плева = Протестанти
Плева = Адвентисти
. . . .

вака?

Ако ги прашаш Католиците, би изгледало вака

Плева = Јеховини Сведоци
Плева = Православни
Плева = Протестанти
. . . .

Ако ги прашаш Православните, би изгледало вака

Плева = Протестанти
Плева = Јеховини Сведоци
Плева = Католици

. . . . .

И откако ќе ги испрашаш сите, ќе заклучиш дека СИТЕ тие се плева, вистински Христијани нема, Христијанство нема



Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 08.Април.2008 во 23:44
Almahdi, odish po epten tenok mraz... veke puka... mozhe da se skrshi i da potonesh za nedela dena ili podolgo...

Nemoj da rechesh deka ne sum te predupredil.




-------------
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.


Постирано од: butel2
Датум на внесување: 08.Април.2008 во 23:49
zosto otvarate po 2 temi, podobro edna - vnatresni nesoglasuvanja vo religiite , otkolku posebna za islam, posebna za hristijanstvo.... istoto e i so polozbite na zenite.... i so sto veke ne


Постирано од: Gazija
Датум на внесување: 09.Април.2008 во 20:24
Originally posted by butel2 butel2 напиша:

zosto otvarate po 2 temi, podobro edna - vnatresni nesoglasuvanja vo religiite , otkolku posebna za islam, posebna za hristijanstvo.... istoto e i so polozbite na zenite.... i so sto veke ne


Jas mislam deka vaka e podobro .Ce imame povece prostor i komocija za sledenje na postovite.

Koga sum vece na ovaa tema,bi zaprasal zosto Pravoslavnite ne go priznavaat avtoritetot na Papata,i si imaat svoj vselenski sobor?



Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 09.Април.2008 во 21:46
A zoshto bi go priznavale?!


Постирано од: Gazija
Датум на внесување: 09.Април.2008 во 22:49
Originally posted by zidarski zidarski напиша:

A zoshto bi go priznavale?!


Pa toa i jas prasuvam,zosto ne go priznavate?
Temava e otvorena tokmu za tie vnatresni nesoglasuvanja vo hristijanstvoto koi dovele do vakvi grupiranja kade sekoj za sebe tvrdi deka e ispraven,i edinstveno ispravno go sledi i prakticira Hristijanstvoto.

Eve kazi mi ti zosto ne go priznavate Papata,se nadevam deka imas nekakov odgovor za ova prasanje.


Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 09.Април.2008 во 22:53
Ajde povtorno jas, onaka neriligiozen...

Pa neli ortodoksnite si imaat svoj sobir na crkvi i svoj stareshina, a katolicite si imaat svoj... Sto im a prvoslavnite da go priznavat katolichkiot stareshina, a katolicite pravoslavniot? Veruvam deka megjusebno se pochituvaat kako hristijani.

-------------
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.


Постирано од: svemirski_duh
Датум на внесување: 09.Април.2008 во 22:59
Originally posted by Messenger Messenger напиша:

Ajde povtorno jas, onaka neriligiozen...

Pa neli ortodoksnite si imaat svoj sobir na crkvi i svoj stareshina, a katolicite si imaat svoj... Sto im a prvoslavnite da go priznavat katolichkiot stareshina, a katolicite pravoslavniot? Veruvam deka megjusebno se pochituvaat kako hristijani.


Toa mozevme da go vidime pred nekoe vreme,,, za vreme na ratot kolku se pocituvaat.

EvAngelos nesaka ni da gi spomne pravoslavnite kako Hristijani,nitu pak Katolicite,toj e nesto sosema drugo.


Постирано од: Gazija
Датум на внесување: 09.Април.2008 во 23:01
Originally posted by Messenger Messenger напиша:

Ajde povtorno jas, onaka neriligiozen...

Pa neli ortodoksnite si imaat svoj sobir na crkvi i svoj stareshina, a katolicite si imaat svoj... Sto im a prvoslavnite da go priznavat katolichkiot stareshina, a katolicite pravoslavniot? Veruvam deka megjusebno se pochituvaat kako hristijani.


Znam za toa,zatoa i prasav,oti mnogu e jasno deka RASKOLOT VO HRISTIJANSTVOTO dovel do toa da imame deneska Hristijani koi go smetaat Papata za avtoritet-poglavar,Hristijani koi go smetaat Vselenskiot Patrijarh za poglavar,Hristijani koi ne prifacaat nieden od ovie,itn.

Znaci koj e toj presuden moment koj dovel do Raskol vo hristijanstvoto i do pojava na otcepuvanja,frakcii i tn.

Konkretno ce prasam:Koja e razlikata vo veruvanjeto pomedju Pravoslavnite i Katolicite?


Постирано од: mudzahid
Датум на внесување: 10.Април.2008 во 09:33
Разликата е толку голема што имаат посебен поглавар, едните сметаат дека другите се грешни и обратно, не си ги признаваат верските храмови едните на другите, кога би ги признале би станале едно, ама тоа тешко да ќе се случи.

-------------
И НЕ СЛЕДИ ГО ОНА ШТО НЕ ГО ЗНАЕШ.
И ИЗБЕГНУВАЈ ТЕ ГОВОР ЛАЖЕН.


Постирано од: Gazija
Датум на внесување: 10.Април.2008 во 11:45
Originally posted by mudzahid mudzahid напиша:

Разликата е толку голема што имаат посебен поглавар, едните сметаат дека другите се грешни и обратно, не си ги признаваат верските храмови едните на другите, кога би ги признале би станале едно, ама тоа тешко да ќе се случи.



Tokmu zatoa i prasuvam!!-Znam deka imaat posebni poglavari,znam deka ima vnatresen RASKOL VO HRISTIJNASTVOTO,i zatoa prasuvam:Koja e razlikata vo veruvanjeto pomedju Pravoslavnite i Katolicite?

Se nadevam deka ce bidam udostoen so ubav odgovor.


Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 10.Април.2008 во 11:52
~Vnatreshen raskol~    

-------------
http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg


Постирано од: mudzahid
Датум на внесување: 10.Април.2008 во 11:57
Ајде објасни малку подобро околу тоа.

-------------
И НЕ СЛЕДИ ГО ОНА ШТО НЕ ГО ЗНАЕШ.
И ИЗБЕГНУВАЈ ТЕ ГОВОР ЛАЖЕН.


Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 10.Април.2008 во 12:03
Originally posted by Vlad Tepesh Vlad Tepesh напиша:

~Vnatreshen raskol~    
*Ovaa e provociranje i neformulirano prashanje .

-------------
http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg


Постирано од: mudzahid
Датум на внесување: 10.Април.2008 во 12:06
Темата е внатрешни несогласувања во Христијанството, прашањето е на место, па ако знаеш одговори.

-------------
И НЕ СЛЕДИ ГО ОНА ШТО НЕ ГО ЗНАЕШ.
И ИЗБЕГНУВАЈ ТЕ ГОВОР ЛАЖЕН.


Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 10.Април.2008 во 12:13
~Da go nemashe toa *raskopl* mozhebi i ce dadev nekoj odgovor,no postot e provokativen i bezobrazen~

-------------
http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg


Постирано од: Halid ibn Velid
Датум на внесување: 10.Април.2008 во 12:22
Originally posted by Vlad Tepesh Vlad Tepesh напиша:

Originally posted by Vlad Tepesh Vlad Tepesh напиша:

~Vnatreshen raskol~    
*Ovaa e provociranje i neformulirano prashanje .


Batka,ti sam se Provociras!!
Sam si go formuliral prasanjeto i vikash bilo proovociranje

A ovde vikash!!!

Originally posted by Vlad Tepesh Vlad Tepesh напиша:

~Da go nemashe toa *raskopl* mozhebi i ce dadev nekoj odgovor,no postot e provokativen i bezobrazen~


Pa ete izbrishigo toa Raskol,i daj odgovor!!!
Ili koga se nemat odgovor,che navaghame izgovori!?
Ako nemash,zdravje!!Ce pocekame drug da dojde i da odgovoret!!!


-------------
Хасан ел-Басри рекол:О Човече,ти си само збир на Денови,кога денот ќе замине и дел од твоето тело заминуват!!


Постирано од: Pravoslavie
Датум на внесување: 10.Април.2008 во 15:37
Originally posted by efendija efendija напиша:


Ме интересира на оваа тема да продискутираме за некои внатрешни несогласувања во Христијанството.Имено,во Христијанството постојат огромен број на правци и фракции кои секоја за себе вели дека е НАЈИСПРАВНАТА и најдоследната на Христовото Учење,а другата ја омаловажува и дискредитира како таква.
Како пример ќе го посочам постоењето на следниве деноминации во рамките на Христијанството:
-Православни
-Католици
-Римо Католици
-Протестанти
-Јеховини Сведоци итн...

Се надевам дека ќе имаме плодна дискусија без меѓусебни препукувања.
Дали некој од Протестантите или Јеховините Сведоци може да аргументира дека својот корен(почеток) го има во Христово Време? Не да ти каже “Библијата е стара 2000 години и толку сме и ние ВИСТИНСКИТЕ Христијани стари“, туку со хронолошки и историски податоци и аргументи (од овие 20 века) да потврди дека како заедница постојат 2000 години и истовремено да ти потврди со аргументи од Господа (Чуда, Благодатно Божјо Делување) дека Тој Е со нив?
 
Може да одговори било кој!


-------------
Да погледнеме околу нас, таму има МНОГУ СТРАДАЛНИЦИ. Да им помогнеме!
Оди на подфорумот http://forum.idividi.com.mk/forum_topics.asp?FID=100 - Хуманост на дело
Запамети, ЉУБОВТА ДЕЛОТВОРИ!!


Постирано од: Omer El Faruk
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 15:13
Originally posted by Pravoslavie Pravoslavie напиша:

Originally posted by efendija efendija напиша:

Ме интересира на оваа тема да продискутираме за некои внатрешни несогласувања во Христијанството.Имено,во Христијанството постојат огромен број на правци и фракции кои секоја за себе вели дека е НАЈИСПРАВНАТА и најдоследната на Христовото Учење,а другата ја омаловажува и дискредитира како таква. Како пример ќе го посочам постоењето на следниве деноминации во рамките на Христијанството: -Православни -Католици -Римо Католици -Протестанти -Јеховини Сведоци итн... Се надевам дека ќе имаме плодна дискусија без меѓусебни препукувања.

Дали некој од Протестантите или Јеховините Сведоци може да аргументира дека својот корен(почеток) го има во Христово Време? Не да ти каже “Библијата е стара 2000 години и толку сме и ние ВИСТИНСКИТЕ Христијани стари“, туку со хронолошки и историски податоци и аргументи (од овие 20 века) да потврди дека како заедница постојат 2000 години и истовремено да ти потврди со аргументи од Господа (Чуда, Благодатно Божјо Делување) дека Тој Е со нив?

Може да одговори било кој!



Гледам дека ова прашање сеуште останало отворено и неодговорено.Вероватно Православие е во право,па затоа Јеховините Сведоци и Протестантите сеуште молчат.

-------------
I LOVE ISLAM


Постирано од: Pravoslavie
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 15:25
намигнувањеголемо%20гушкање

-------------
Да погледнеме околу нас, таму има МНОГУ СТРАДАЛНИЦИ. Да им помогнеме!
Оди на подфорумот http://forum.idividi.com.mk/forum_topics.asp?FID=100 - Хуманост на дело
Запамети, ЉУБОВТА ДЕЛОТВОРИ!!


Постирано од: Omer El Faruk
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 15:26
ОТВОРЕНО ПИСМО ДО СИТЕ ДИПЛОМАТСКИ ПРЕТСТАВНИШТВА И РЕЛЕВАНТНИ МЕЃУНАРОДНИ ИНСТИТУЦИИ ПО ПОВОД ПОВИЦИТЕ ЗА „ПЕДАГОШКИ МЕРКИ“ Т.Е.ЗАГРОЗУВАЊЕ НА ЖИВОТОТ НА АРХИЕПИСКОПОТ ЈОВАН И ПРИПАДНИЦИТЕ НА ОХРИДСКАТА АРХИЕПИСКОПИЈА

Ваши Екселенции, Високо Почитувани,

загрижени заради најновите случувања на нарушување на човековите права, верската дискриминација и ксенофобија коишто стануваат неотуѓив дел од современата политика на македонските власти, Ви се обраќаме со нескриена надеж дека ваквата анти евро-атлантска тенденција во нашата татковина наскоро ќе биде заменета со свежиот воздух на европеизацијата т.е. со дејствителното исполнување на Конвенциите за почитување на елементарните верски слободи на коишто Р. Македонија само декларативно е потписник.

Повод за нашето обраќање е морничавиот и застрашувачки текст на митрополитот Наум припадник на Македонската православна црква (МПЦ), којашто е во доктринарно несогласување со Константинополската патријаршија и не е признаена од ниту една помесна православна Црква.

Во неговиот текст објавен во весникот „Дневник“ од 30-ти Јули 2005 г., тој пишува дека одговорот на „македонската Држава и Црква“ на Архиепископот Јован и припадниците на Православната Охридска Архиепископија е „благ“ и претставува „обична педагошка мерка или детска играчка“.

Овојпат нема да навлегуваме во објаснувањата дека Охридската Архиепископија е автономна Црква, призната и во заедница со сите православни цркви, со свој Архиепископ и најголем дел од припадниците со македонско етничко потекло. Она што за нас е индикативно е неколкупати повторената фраза на митрополитот Наум: „македонската Држава и Црква“ коишто спроведуваат жестока педагогија врз сите што не мислат како нив!!! Зар не е тоа кршење на Уставот на Р. Македонија според којшто државата е одделена од верските заедници?! Зар тоа не значи дека „македонската Држава и Црква“ се испреплетени и заедно спроведуваат цезаропапистичка инквизиција?! Зар не е тоа опасен вокабулар од страна на религиозна индивидуа?! Зар сите Македонци мора да припаѓаат на Македонската православна црква?! Зар не е вистина дека постојат и такви коишто се припадници на Охридската Архиепископија, потоа Македонци муслимани, будисти, па според нивниот слободен избор и атеисти?! Зар не е убавината во почитувањето на различностите!

Сега сакаме по хронолошки редослед, сосема накусо, да прикажеме само дел „обичните педагошки мерки и детски играчки“ со коишто децата на марксизмот - власта на Р. Македонија и епископите на МПЦ (помеѓу коишто Наум има истакнато место како идеолошки водач), си играат во манирот на тоталитаристички магови:

Во Јуни 2002 г., Архиепископот Јован на брутален начин беше протеран од својот дом – митрополијата во Велес, од страна на вооружената полиција, без судски налог. Случајот е прифатен од судот во Стразбур.

Во Јануари 2004 г., монасите од четири манастири беа протерани од страна на вооружената полиција од нивните манастири без судски налог и рок за изселување. Некои од нив затоа што се молеле на приватен имот со Архиепископот Јован беа притворени и судени. Случајот е прифатен од судот во Стразбур.


Архиепископот Јован и монахињите притворени во битолската полиција

Во Февруари 2004 г., беа тероризирани монахињите од манастирот во с. Нижеполе со тоа што беа насилно истрижени, а манастирот запален. Напаѓачите до денес не и се познати на полицијата.

Во Октомври 2004 г. македонската власт со силно полициско обезбедување го сруши храмот во с. Нижеполе со образложение дека нема дозвола за градба. Дозвола, се разбира, беше побарана, но истата таа власт одговори дека селото е надвор од урбанистичка зона и дека ниту една куќа во тоа село не е изградена со дозвола. Срушен беше само храмот.


власта го сруши храмот во с. Нижеполе, Октомври 2004 г.


Невозможно е да се доброи колку пати полицијата „си играше“ со монасите на Охридската Архиепископија претресувајќи им ги возилата по граничните премини и патиштата без ниту еднаш да издаде потврда за претрес. Од друга страна, пак, никогаш не заборави вербално да ги злоставува и да им се заканува на припадниците на Охридската Архиепископија.


претрес на граничниот премин Табановце

За овие тортури извести и Народниот Правобранител г-динот Иџет Мемети укажувајќи дека полицијата постапува противзаконски. Но, таквите малтретирања продолжуваат и до денес.

На почетокот од Јули 2005 г. прво беше брутално претепан свештеникот Борјан Витанов, а потоа пред очите на полицијата, групата предводена од клирикот на МПЦ, поп Горан, од храмна МПЦ во населбата Драчево, го демолира приватниот имот каде што припадниците на Охридска Архиепископија се собираа за молитва.


демолираниот дом на којшто злосторниците се потпишаа „МПЦ“
Полицијата, како и секогаш - ги нема откриено сторителите.

Ваквите, според зборовите на митрополитот Наум „обични педагошки мерки и детски играчки“ коишто ги превземаат „македонската Држава и Црква“ јасно покажуваат кои се индивидуите што го осудија и Архиепископот Јован на две ипол годишна робија во централниот затвор Идризово. Архиепископот Јован е единствениот верски лидер којшто во Европа е осуден на затвор, само заради тоа што се молел на приватен имот и затоа што има различно мислење и вера од државно спонзорираната МПЦ. Тој на неговиот пат доброволно да влезе во затворот, што многупати и го најави на јавноста, на скандалозен начин, како што мнозина се изразија, беше киднапиран од полицијата и однесен во затворот. На влезот од затворот, како психолошка тортура, дури од страна на полицијата му беше фрлен на земја Новиот Завет, со забрана да го понесе во неговата затворска келија.


полицијата на сред улица го грабнува Архиепископот Јован
Тука напомнуваме дека Православната Охридска Архиепископија нема ништо против начинот на којшто Македонската православна црква одбира да постои, но протестира против тоа што врз граѓаните припадници на Православната Охридска Архиепископија систематски, овојпат по нивно, сопствено признание - од страна на „македонската Држава и Црква“ се врши терор несфатлив за 21-вовековна Европа.

Државата одбива да ја регистрира Православната Охридска Архиепископија, ги брка нејзините студенти од факултетот, херметички ги затвора границите за православни свештеници граѓани на Европската Унија, полицијата упаѓа по приватни домови вршејќи притисок, новинарите спроведуваат говор на омраза - ова е само дел од „педагошките мерки или детските игри“ коишто се нотирани и од страна на „Хелсиншкиот комитет за човекови права“ на Р. Македонија, ОБСЕ, Проксима и Одделот за Внатрешна контрола при МВР.


говор на омраза, новинарот Бранко Ѓорѓевски

Но, текстот на митрополитот Наум за нас претставува најморбидното нешто искажано досега. Според кој критериум за митрополитот Наум горенаведениот терор е „обична педагошка мерка или детска играчка“? Ако за него тоа е така, можете ли да замислите на што е подготвен тој човек доколку вистински „македонската Држава и Црква“ решат да ги казнуваат граѓаните припадници на Православната Охридска Архиепископија, па и сите други коишто имаат различни верски чувства од оние на МПЦ?! Зар тој текст не е во спротивност на добрососедските односи толку неопходни за интегративните процеси и зар тој текст не е отворен повик на терор и линч од страна на човек којшто не поседува капацитет за вербално решавање на проблемите со коишто сите заедно се соочуваме?! Тој, во лукавата замена на тезите во неговиот текст, веројатно би спровел „педагошки мерки“ и кон припадниците на другите православни цркви коишто не ја признаваат МПЦ, иако тие не ги затвораат, ниту ги судат, ниту им забрануваат влез во нивните земји на припадниците на Македонската православна црква. Мнозина наши сограѓани текстот на митрополитот Наум го доживееа како милитантен крик за воскреснување на тоталитаризмот и повторно претворање на нашата татковина во земја на шепот! Ставовите изнесени во неговиот текст претставуваат демоде и актуелизирање на националшовинизмот и нетолеранцијата, во време на негување на цивилизациските вредности какви што се космополитизмот и меѓусебното разбирање. За нас овој текст, според стиховите на Т. С. Елиот претставува „Коњаник на Пеколот“!

Затоа ја молиме целокупната добронамерна меѓународна јавност да се погрижи за безбедноста на Архиепископот Јован за којшто со сигурност Ви тврдиме дека од затворот ги благословува оние коишто го колнат, да го посети во Идризово, а да се погрижи и за свештениците, монасите и припадниците на Православната Охридска Архиепископија.

Овој краток приказ примете го и како АПЕЛ од нас, луѓето коишто сме вчудоневидени од безобѕирноста на „македонската Држава и Црква“ кон своите граѓани, АПЕЛ за заштита на животите на Архиепископот Јован, свештениците, монасите и сите граѓани припадници на Православната Охридска Архиепископија од „благите и обични педагошки мерки и детските играчки“ коишто ги заговара митрополитот Наум. Затоа што доколку нешто им се случи, виновникот однапред Ви е познат.

Со надеж дека нашите молби ќе бидат услишани и дека сите нас не очекува подобра иднина, остануваме со почит и срдечно Ве поздравуваме.

Од името на граѓаните припадници на
Православната Охридска Архиепископија,
Дипл. филолог Игор Радев,
Дипл. електроинжинер Гордана Лазаревска



Молам некој да ми прокоментира зошто МПЦ не сакаше да ја признае Православната Охридска Архиепископија.

-------------
I LOVE ISLAM


Постирано од: mudzahid
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 15:48
Абе овој Јован отпадник е?

-------------
И НЕ СЛЕДИ ГО ОНА ШТО НЕ ГО ЗНАЕШ.
И ИЗБЕГНУВАЈ ТЕ ГОВОР ЛАЖЕН.


Постирано од: lazanski
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 15:51
jovan ne e otpadnik ... on e clen na SPC ....  nitu malku slicno kako bin laden ili pak salman ruzhdi ....


Постирано од: lazanski
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 15:53
gorespomenatiot g-din Jovan e clen na pravoslavna crkva koja sto nema nikakvi ingerencii vo delot kade ima MPC .... otpadnik e onoj koj se ograduva i zboruva loso za svojata vera ... nesto kako Salman Ruzhdi i negovite nasiroko poznati " Satanski Stihovi " ....


Постирано од: Omer El Faruk
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 15:53
ПИСМО
испратено од Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот велески и повардарски и Егзарх Охридски г.г. Јован до повеќе меѓународни институции кои се занимаваат со човековите права и слободата на вероисповест
Протокол бр. 10 од 08 Февруари 2005


Почитувани,

И покрај тоа што сме уверени дека за вас не е непознат проблемот кој го создаде Владата на Р. Македонија, не почитувајќи ги ниту меѓународните конвенции за верска слобода, ниту пак Уставот на Р. Македонија во делот за слободата на вероисповеста и во делот за одвоеноста на државата од Црквата, го упатуваме ова писмо до Вашите Екселенции, затоа што не само што Владата не го променила својот однос кон почитувањето на верските слободи на граѓаните на Р. Македонија, туку како минува времето, сè повеќе го зголемува теророт над членовите на Православната Охридска Архиепископија која ние како Митрополит ја претставуваме.

Нека ни биде дозволено на кратко да Ве потсетиме на историјата на проблемите кои на Православната Црква во Р. Македонија и ги создаде Власта во Р. Македонија. Во 1967г. Владата на тогаш Социјалистичката Република Македонија единствено за потребите на комунистичката идеологија да ја растури Црквата, натера некои од епископите на Македонската Православна Црква да прогласат автокефалност и со тоа да влезат во раскол со Српската Православна Црква под чија јурисдикција беше до 1967г. Но, тој раскол не беше само со Српската Православна Црква, туку и со сите други Православни Цркви во светот, затоа што ниту една Православна Црква не ја призна самопрогласената автокефалност на МПЦ.

Тој раскол траеше сè до 2002г. кога нашата смиреност, како Митрополит на велеската и повардарска света Митрополија влезе во литургијско и канонско единство со Српската Патријаршија. Неколку години пред тоа се водеа интензивни преговори помеѓу Српската Православна Црква и Македонската Православна Црква за признавање на вторава од Православната икумена. На 17 мај 2002г. во Ниш беше потпишан договор од епископи кои ги претставуваа двете Цркви дека статусот на Црквата во Македонија ќе биде автономен, а не автокефален како сами го прогласија комунистите во 1967г. и дека името на Црквата ќе биде Охридска Архиепископија, а за внатрешна употреба и за оние кои ќе сакаат така да ја прифатат: Македонска Православна Црква.

Под голем притисок на Власта, Светиот Архијерејски Синод на МПЦ го отфрли веќе потпишаниот договор, додека Соборот на Српската Православна Црква истиот го прифати. Притисокот кој го вршеше Власта над повозрасните епископи кои беа поставени уште во времето на комунизмот беше исклучително од политичка природа. Власта сметаше, а тоа не го крие и денес, дека промената на името на Македонската Православна Црква во Охридска Архиепископија ќе ги ослаби позициите во преговорите со името на државата Р. Македонија.

Сепак, дури и во услови сето тоа да е така, Власта нема право, особено во држава каква што е Р. Македонија каде државата е оддвоена од Црквата, грубо да се меша во работите на Црквата за да оствари своја политичка добивка. Најнечесно е што сите тие политички придобивки Власта сака да ги добие со присила над своите граѓани, со укинување на нивните верски слободи, со судења, затвори, па дури и обиди за линч.

Откако беше отфрлен договорот од Ниш од страна на Светиот Архијерејски Синод на МПЦ, ние како Митртополит велески и повардарски со сите свештенослужители од кои имаме потписи и верниот народ од Митрополијата пристапивме во литургијско и канонско единство со Српската Патријаршија. Тоа го направивме исклучително од црковни побуди. Како Епископ на Црквата Божја знаеме дека не може да се нарече Православна Црква онаа верска заедница која не е во врска и единство со другите Православни Цркви во светот. Исто како што не може да се нарече Римокатоличка Црква онаа верска заедница која не е во единство и врска со римскиот папа, или Лутеранска, Методистичка или Баптистичка Црква онаа која нема врска со својот центар. Така, не може ниту Македонската Православна Црква сама од себе да се нарекува Православна Црква, а при тоа да е во раскол, односно да нема единство со Православните Цркви во Константинопол, Александрија, Антиохија, или пак Москва или Белград.

Значи, причината за нашето пристапување во единство со Српската Православна Црква беше исклучиво од црковна побуда. Заради канонскиот поредок кој постои во Црквата, Православната Црква во Р. Макдонија можеше да биде во единство со сите други Православни Цркви, само преку Српската Патријаршија која веќе со договорот во Ниш и призна автономија на Црквата во Македонија.

Но, како што рековме погоре, тоа не и се допадна на Владата во Р. Македонија и откако на 20 јуни 2002г. велеската и повардарска Митрополија беше примена во единство со сите православни Цркви (уверување за тоа се писмата од Константинопол, Александрија, Антиохија, Москва и Атина), полицијата со своја вооружена специјална единица, на 6 јули 2002г. упадна во зградата на Митрополијата каде живеевме со неколку монаси, претходно кршејќи ја влезната врата. Направија претрес во сите простории на Митрополијата без никаков налог од судија и веднаш потоа нè избркаа насилно на улица, вперувајќи ни пиштол во главата. Тоа беше по наредба на сега притворениот, а тогашен министер на полицијата и осомничен за злосторства против човештвото г. Љубен Бошковски.

После неговото заминување од министерското место во полицијата, неговиот наследник го продолжи теророт против епископите, свештенослужителите и верниците на Православната Охридска Архиепископија. Во една прилика полицијата ме уапси во храм додека извршував крштевка на малолетно дете. Крштевката беше прекината, јас бев ставен во притвор, а потоа и осуден со една година затворска казна, условно ако во рок од една година не го повторам кривичното дело „самовластие” за кое ме осудија. Родителите на детето ја тужеа полицијата за кривично дело „спречување на верски обред”, но во најкорумпираното судство во светот, какво што е во Р. Македонија, не може да се случи државата да биде осудена. Ние исто така ја тужевме полицијата затоа што без судски налог, насилно, со примена на сила нè избрка од местото на живеење, но и тоа беше залудно. И првостепениот и второстепениот суд ја одбија нашата тужба.

Само неколку месеци после тоа, четири манастири со сите монаси и монахињи од МПЦ пристапија во единство со Православната Охридска Архиепископија. Тоа беше повод власта повторно да се вмеша, и на сред зима, во месец јануари да ги избрка од нивниот дом, од манастирите, голораките монаси и монахињи кои голем дел од животот го вградиле во тие манастири и тие се нивни домови. Шеесет монаси и монахињи во една вечер да се најдат на улица во студена јануарска ноќ. Тие кои ги напуштиле своите домови за да му служат на Бога, заради нечии политички сфаќања да бидат избркани на улица. Каде да се сместат толку луѓе, особено во услови кога нивниот духовен водач, нашата смиреност Митрополит Јован, истата таа вечер го задржаа во притвор?

Ми подигнаа обвинение дека сум распалувал „национална и верска омраза”. Тоа е закон од бившата Југославија кога имаше политички судења. Но, тие политички судења не престанаа во Р. Македонија, а тоа се гледа и по овој случај кој Ви го споменуваме, каде ме држеа во притвор 20 дена, а после тоа ме осудија на една година и шест месеци затворска казна. Се жалевме до апелациониот суд, но тој сеуште не се произнесол иако поминаа повеќе од четири месеци.

Полицијата секојдневно ги малтретира и ги испитува припадниците на Православната Охридска Архиепископија, а во последно време тоа почна да го прави и со цивилите кои немаат свештенички чин. Или нив ги повикува на разговор во полициска станица, повторно без никаков судски налог, или ги посетува по домовите. Ги испрашуваат што се проповеда на службите кои се држат во приватни куќи во кои насилно беше одведена Црквата во Р. Македонија бркана од храмовите и манастирите токму од полицијата, потоа дали знаат од каде им се парите на Епископите, дали свештениците земаат плати и во колкава висина се истите, колку членови има Црквата и уште ред други прашања што се под човечко достоинство. Таквите малтретирања на граѓани кои ги прави полицијата пријавени се и на посматрачката мисија на ОБСЕ, на Хелсиншкиот комитет во Р. Македонија и на посматрачката мисија на Проксима, но сè до денес полицијата тера по старо.

Малтретирањата ќе се издржат, затворите ќе се одлежат, но тоа што власта почна да ги руши храмовите на Православната Охридска Архиепископија, тоа тешко дека ќе се преболи и тешко дека историјата ќе го заборави. На 15 октомври 2004г., стотина полицајци, вооружени со автоматско оружје го обиколија теренот каде се гради манастирска црква во с. Нижеполе (Битолско) и без никакво решение, без да покажат било каков налог за тоа, ја обезбедуваа тешката механизација која дојде да ја руши скоро изградената манастирска црква. Точно е дека црквата немаше градежна дозвола, но во околината во која се гради, која е селска околина, не постои урбанистички план и не се издава градежна дозвола. Ниту една куќа од педесетте колку ги има во околината нема градежна дозвола. Тие не срушија ниту една друга куќа, само црквата. Со тоа ги поставија граѓаните на Р. Македонија во нерамноправна положба. Се рушат само објекти на припадниците на Православната Охридска Архиепископија, која патем речено токму заради тоа не сакаат да ја регистрираат како верска заедница. Упативме жалба до второстепената владина комисија затоа што без да ни се достави било какво решение од подрачното министерство за градежништво, полицијата дојде и ја сруши црквата, но, искрени да бидеме, не веруваме дека нашата жалба ќе вроди со плод.

Пред само неколку дена дојде известување од Врховниот суд на Р. Македонија за одбивањето на тужбата на една наша монахиња, заведена во судот под У.бр. 2435/03, поднесена значи уште во 2003 година за тоа што власта не и дозволува да отвори приватна фирма за да се може легално да работи и да егзистира. Судот и одговори дека не можел да одлучува затоа што недостасувало решение од второстепената владина комисија која е една инстанца пред Врховниот суд. Но, тоа е потполно неточно. Сите документи неопходни за одлучување беа доставени и за тоа имаме доказ. Од текстот на самата тужба се гледа дека било приложено и споменатото решение, но некој го сокрил намерно за да нема елементи за судење и судот да ја отфрли тужбата без да одлучува по неа бидејки сите факти беа во полза на споменатата монахиња.

Ете со такви ниски и мизерни удари се сретнуваме и тоа само заради нашата религиозна определба. Последните две и пол години за припадниците на Охридската Архиепископија се тешки и болни. Да не ги спомнуваме моментите кои сакаме што поскоро да се заборават кога маскирани и наоружени луѓе, во месец март 2004г. влегоа насилно во манастирот Св. Јован Златоуст во с. Нижеполе, им ги стрижеа косите на таму присутните монахињите, а потоа го запалија конакот каде тие живееја. Тоа е страшно и морничаво и многу од монахињите до денес носат последици од тој претрпен страв, но најжалосно е тоа што најверојатно тие маскирани луѓе се на платниот список на полицијата. Еден од нив, кој брзо потоа направи тешка сообраќајна несреќа, во покајание и страв од Бога сево ова го призна.

Тужбите на монасите и монахињите кои беа избркани од нивните манастири на улица од страна на полицијата, без судски налог, судот ги отфрли. Тужбата на приватни лица против полицијата која ги злоставува, кои се припадници на Православната Охридска Архиепископија, Јавниот обвинител не сака да ги спроведе, но истовремено не ги враќа назад за да може да се превземе приватна тужба. Така прави веќе неколку години, за оној кој тужи да ја изгуби волјата да се суди со полицијата. Корумпираност значи од прва до последна инстанца во државните органи, што секако не е непознато на Вашите екселенции.

Како хронолошки последен, но најверојатно и најважен би го споменале случајот со одбивањето да се регистрира Православната Охридска Архиепископија од страна на власта во Р. Македонија. Секако без никакво сериозно објаснение, Владата на Р. Македонија одби да ја регистрира Православната Охридска Архиепископија како една од верските заедници во Р. Македонија. Истото го направи и второстепената владина комисија до која имавме право на жалба, повторувајќи го безмисленото образложение. Сега имаме право да поднесеме тужба до Врховниот суд и секако дека и тоа право ќе го искористиме. Неофицијалниот одговор кој го добивме е дека така ќе постапуваат сè додека не добијат притисок од западните земји, кои според нашето скромно мислење во споменатиов случај се премногу пасивни.

Нека ни биде дозволено, на крајов од ова наше известување да излеземе со нашата замолница до Вас: Да помогнете Владата во Р. Македонија да ја признае Православната Охридска Архиепископија како една од верските заедници во Р. Македонија, како што се признати Адвентистите, Баптистите или Јеховините сведоци. Да не нè третираат како нелегални пред законот и кога сакаат да нè апсат, затвараат и насилствуваат. Лично за мене како Претстоител на Православната Црква која се нарекува Охридска Архиепископија не барам милост и застапништво. Ако сум за нешто виновен спремен сум да бидам затворен и да ја издржам казната. Но да ме осудат на година и пол затвор во политички процес својствен во комунистичките владеења, за „распалување на национална и верска омраза”, во време кога се вели дека во Р. Македонија имало демократија и слобода на говорот, е повеќе од бесмислено. Бараме и молиме да се застапите да излеземе од катакомбите во кои нè воведе Владата на Р. Македонија, бркајќи нè од сите цркви и манастири, како и тоа да можеме да изградиме своја црква, а не да ни ги рушат црквите и објектите во кои живееме како што тоа до сега го прави Власта.

Ако е многу, Ве молам да ни кажете дека бараме многу. Дека бараме нешто што како луѓе немаме право да го имаме, не ни следува како право кое го здобиваме од денот на раѓањето. Тогаш ние би се преиспитале, можеби навистина само ние немаме право на слобода, на избор на веросповеста, на живот.

Со почит и надеж,
М И Т Р О П О Л И Т
+Јовен велески и повардарски и Егзарх охридски
ул. Кочанска 2/23
Битола 7000 - MACEDONIA


Во прилог ви доставуваме:

Решение од Комисијата за односи со верските заедници и религиозни групи
Жалба од Православната Охридска Архиепископија до Второстепената комисија при Владата на Р. Македонија
Решение од Второстепената комисија при Владата на Р. Македонија


-------------
I LOVE ISLAM


Постирано од: Omer El Faruk
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 15:57
Вавилонците и нашите градители на цркви

(Отворено писмо до премиерот)

Почитуван господине премиер, не се сомневам дека има луѓе што и' аплаудираат на Вашата одлука да градите православна црква на скопскиот плоштад, иако немам впечаток дека се толку многу колку што Вие сакате да верувате. Ваше право е да имате свои визии и уверувања, но со правата оди и одговорноста, нели. И пред Бога и пред луѓето. Повеќе луѓе веќе со право Ви укажаа дека со ваквата одлука го кршите Уставот (и секуларниот карактер на државата и еднаквоста на верските субјекти). Ни не обидувајте се да го порекнувате тоа. Зашто, ако се извлечете де јуре, виновни сте де факто. Укажано Ви е и тоа дека оваа своја одлука ќе ја остварите со парите на сите граѓани, иако најмалку 40 отсто не се православни, а реакциите во јавноста недвосмислено покажаа дека ни сите православни не го поддржуваат овој проект. А ни сите муслимани не ја поддржуваат проѕирната компензација со џамијата во Тетово. Јас, како христијанин, сакам да Ви укажам дека со ваквиот чин ги кршите и принципите на етиката, особено на христијанската етика. Еве зошто.Да му дадете подарок на најбогатиот, највлијателниот и најмногубројниот, не е никаква доблест. Таквиот чин може да биде конформизам, умилкување, лична суета, суеверие или нешто слично, но не и доблест. Барем не според христијанската етика, зашто Христос го учел токму спротивното. Верската заедница спрема којашто сте безрезервно наклонети има две илјади објекти. Една дузина помали христијански субјекти во Република Македонија воопшто немаат свој верски објект. Меѓу нив има и такви што на светот му дале по 3-4 нобеловци. Не им давате ни наменско земјиште, ни маркица за верски објект, ни дозвола за градба, ни одговор на барањата, а камоли државни пари. Ние сме горди што владите на претежно протестантските земји не и' го прават тоа на верската заедница којашто Вие овде ексклузивно ја протежирате.

Можеби ќе имавте чувство на правичност во оваа сфера ако во Вашиот стан се собираа на богослужби стотина верници 2-3 пати неделно. Или за симболични измени во ДУП да молите и да чекате 3-4 години. (Дали толку ќе трае и измената на ДУП за да се овозможи изградба на Вашата црква, останува да видиме). Или, ако министерот за транспорт и врски не ве удостојува ни со одговор на Вашите уредно архивирани дописи. А во сојуз со него и куп скопски градоначалници, кои се убедени дека им е света државна должност, на верниците кои не се припадници на нивното религиозно милениче, да не им дозволат ни да дишат од воздухот на нивната правоверна општина, а камоли да градат верски објекти!

Понатаму, со вакви и слични постапки, Вие станувате директен соучесник во протежирање на религиозен етнофилетизам, кој несомнено е типичен за вероисповедта што Вие ја устоличувате, но докрај е спротивен на Христовото учење. Ако Христос и Неговите апостоли имаа етнофилетистички дух, христијански цркви ќе се основаа само во Израел.

Сте размислиле ли за својата одговорност пред Господ, зашто барем Тој знае дека во многу храмови, наместо вера во Бога, се проповеда етнофилетизам, се практикуваат пагански обичаи, идолатрија, суеверие, празноверие, трговија... На едно такво место Христос отишол со камшик!

И Вас и сите други помпезни црквоградители сакам да Ве потсетам на една основна библиска вистина, силно нагласена од Светиот апостол Павле - да, токму оној што го донел изворното христијанство и во Македонија: „...Господ на небото и на земјата не живее во ракотворни храмови, ниту, пак, прима служба од човечки раце...“ (Дела на Светите апостоли, глава 17, стихови 24-25).

Конечно, заради сигурност во Вашите мотиви, добро ќе сторите ако се потсетите и на градителите на вавилонската кула, на нивните мотиви и на Божјото неодобрување: „И рекоа: Да си соѕидаме град и кула, висока до небото, И ДА СЕ ЗДОБИЕМЕ СО ИМЕ...“ (Прва книга Мојсеева 11:4). Ми се присторува дека препознавам современи вавилонски градители во нашата земја. Не знам зошто ми се наметна таквата асоцијација. Можеби затоа што ја читам Библијата.
Проф. д-р Иван Грозданов, припадник на христијаните баптисти во РМ







-------------
I LOVE ISLAM


Постирано од: lazanski
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 15:57
apsolutno nepotrebno za diskusija ... ni najmalku .... vprocem , povrsnoto poznavanje sekogas ve doveduva vo zabludi i samo se obiduvate da gi tolkuvate rabotite na nacin kako sto samo vam vi odgovara ... isto kako i so temata za vahabiite kade siot toj konflikt i seta taa situacija e pofundamentalisticka i poradikalna za razlika od nekakov si raskol vo hristijanstvoto намигнување .. kako i da e , i dokolku ima raskol , toj ce se resi na hristijanski nacin , mirno ... za razlika od nekoi poradikalni formi na razresuvanje na sudir pomedju vernici prepoznatlivi isklucivo i samo vo edna druga religija намигнување


Постирано од: mudzahid
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 15:58
Ме интересира кој е признат од другите цркви:
МПЦ или
Јован



-------------
И НЕ СЛЕДИ ГО ОНА ШТО НЕ ГО ЗНАЕШ.
И ИЗБЕГНУВАЈ ТЕ ГОВОР ЛАЖЕН.


Постирано од: Omer El Faruk
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:00

Европски сехристијански собор во Романија

Билјана Ставрова Коментари (0)     


11.09.2007 00:00
Г.г.Стефан


Христијанството во промоција на европското единство. Ова е пораката на претседателот на Европската комисија Жозе Мануел Баросо до Европскиот сехристијански собор.

Религиите да ги зајакнат вредностите врз коишто се темели единството на европскиот континент, истакна тој.

По пауза од 20 години, и МПЦ имаше свој претставник во Романија на средба со христијанските лидери. Архиепископот Стефан денеска со оценка, мал чекор кон признавањето на МПЦ, учество кое заслужува внимание.

„Она што е актуелно меѓу сите христијански цркви треба да го знае МПЦ, а и да им каже што е ново, што се случува, како живее МПЦ“, изјави г.г.Стефан, поглавар на МПЦ.

На Сехристијанскиот собор беше отворено прашањето за заедничко признавање на крштението меѓу католичката и православната црква, како далечна интенција кон христијанско обединување на Европа.

Последниот Сехристијански црковен собор се одржа во Сибиу, Романија, пред 10 години во Грац, а во 1989 година во Базел. На претходните два не беше поканет ниту еден претставник на МПЦ.

За учеството на МПЦ главно се противеле делегациите на Грчката и Српската православна црква.

Инаку, годинава врз средбата во Сибиу фрли сенка неодамна издадениот документ од Ватикан, во кој се вели дека протестантите, јеховините сведоци, баптистите не се цркви во вистинска смисла на зборот.



-------------
I LOVE ISLAM


Постирано од: Omer El Faruk
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:03
Originally posted by lazanski lazanski напиша:

apsolutno nepotrebno za diskusija ... ni najmalku .... vprocem , povrsnoto poznavanje sekogas ve doveduva vo zabludi i samo se obiduvate da gi tolkuvate rabotite na nacin kako sto samo vam vi odgovara ... isto kako i so temata za vahabiite kade siot toj konflikt i seta taa situacija e pofundamentalisticka i poradikalna za razlika od nekakov si raskol vo hristijanstvoto намигнување .. kako i da e , i dokolku ima raskol , toj ce se resi na hristijanski nacin , mirno ... za razlika od nekoi poradikalni formi na razresuvanje na sudir pomedju vernici prepoznatlivi isklucivo i samo vo edna druga religija намигнување



Ајде да ти реплицирам во твој стил:Темата е за внатрешните несогласувања во Христијанството,не мешај сега баби и жаби,остави го Бин Ладен,Вехабиите и другите.Кажи ако имаш што да кажеш по оваа тема,оти јас како добар познавач на РАСКОЛОТ ВО ХРИСТИЈАНСТВОТО гледам дека ти само се вртиш во место,како некое кученце кога го лажеме со некоја коска.

-------------
I LOVE ISLAM


Постирано од: lazanski
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:04
za ona poslednoto , slobodno dokolku se inetersiras , moze da se obratis kaj katolickiot nadbiskup vo tirana ili licno kaj papata голема%20насмевка ... seto toa e von domen na Hristijanskata Pravoslavna Crkva i kako takvo , nepotrebno za diskusija ....


Постирано од: im happy
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:05
Омер, не се замарај со тој Јован. Батали го. Тоа ти е српски поп кој сака македонската црква да ја претстави како српска. Си основал Православна охридска архиепископија, а факт е дека МПЦ е возобновена Охридска архиепископија. Е сега затоа што СПЦ не ја признава, СПЦ решава да внесе раздов меѓу македонските верници. Мислам познат начин на крадење туѓа историја.

-------------
middle is best... i believe in science


Постирано од: lazanski
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:06
a sto se odnesuva do epitetite " kucence " i slicno , bi te zamolil da se obides da vo izlivi na gnev gi izostavis od svojot ne taka kulturen i civiliziran recnik ... ne bi bilo ubavo da pocne nekoj da te sporeduva so vahabiite .... намигнување 


Постирано од: lazanski
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:08
od prosta pricina sto toa e nacin na koj se izrazuvaat istite vo odnos na pripadnicite na site ostanati religii ... toa samoto po sebe dovolno govori koj i na kakov nacin gi tolkuva nestata i so koj stepen na civilizacija i kultura raspolaga ....


Постирано од: Omer El Faruk
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:09
Originally posted by im happy im happy напиша:

Омер, не се замарај со тој Јован. Батали го. Тоа ти е српски поп кој сака македонската црква да ја претстави како српска. Си основал Православна охридска архиепископија, а факт е дека МПЦ е возобновена Охридска архиепископија. Е сега затоа што СПЦ не ја признава, СПЦ решава да внесе раздов меѓу македонските верници. Мислам познат начин на крадење туѓа историја.



Во право си.Но,ме интересира зошто постои толкав раздор помеѓу Црквите?-Ете СПЦ неја признава МПЦ,ГПЦ(грчката ),исто така не ја признава МПЦ,БПЦ (бугарската) не сум сигурен но мислам и таа дека не ја признава МПЦ,итн...Што е проблемот,дали може некој да ми објасни на што се должи ова непризнавање на МПЦ?

Однапред ви благодарам.


-------------
I LOVE ISLAM


Постирано од: im happy
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:25
Па се должи на тоа што како што бугарија не ни го признава народот, грција името, да не одам понатаму, така србија не ни ја признава црквата. А факт е дека СПЦ е основана подоцна од Охридската архиепископија. Е сега тоа е како ќерката да и рече на мајката дека е постара од неа. Сфаќаш? Политика е тоа. Политика и македонска судбина, сите да сакаат нешто да и украдат. Ај можеби некој поупатен ќе ти објасни со повеќе детали.

-------------
middle is best... i believe in science


Постирано од: Aisha
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:31
Mislam deka predhodno nekoj objasnuvase deka stanuva zbor tokmu za politika.
No ne razbiram, pa neli site ovie zemji se sekularni, kako mozat svojata nacionalna propaganda (istorija) da ja mesaat so religija.

Zarem ne im e istot spasitel i sl.
Znaci i vo crkvata ima CISTA politika....
A nekoj bi pomislil deka site se hristiijanski braka, obedineti pod edna pravoslavna crkva.....No relanosta e drugo!

-------------
PROUD TO BE A MUSLIM!!!!


Постирано од: im happy
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:35
Абе Аиша, самата црква е основана од политички причини. СПЦ знаеш што правеше на Косово, ГПЦ знаеш какви зулуми врз Македонците прави и ден денес. Преку црквата дејствува државата. Иако се вели дека се башка, не е така. Секуларна држава е само реклама. Вистината е дека СПЦ е многу јак партнер на српската држава.

-------------
middle is best... i believe in science


Постирано од: Aisha
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 16:42
Da znam sto pravese SPC vo bosna.
Gi blagoslovuvase srpskite zlostorstva i ne sekoe AMINASE!
Zalno e.

Pa neli imase pred nekoj den, kako makedonskiot (neznam sto, mislam patrijarh) vo Grcija bil napadnat od strana an nekoi ultra nacionalisti!
Eh ete sto se slucuva koga nacijata ke se stavi pred VERATA!!!

-------------
PROUD TO BE A MUSLIM!!!!


Постирано од: im happy
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 17:02
Не дека МПЦ е безгрешна, но сепак македонските православни христијани се сплотени под МПЦ и навистина е идиотски некој од страна да ти вели дека не може да постоиш.

-------------
middle is best... i believe in science


Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 17:07
Во денешнава дискусија тука има два различни проблеми...
Прво - Јован.
Црквата е структура која се води во два правци - едниот - од таканареченото високо-свештенство, вториот - од народот, преку црковните општини.
Јован, своеволно ги игнорираше и двата правци за водење на црквата и своеволно донесе одлуки кои се на штета на самата црква и не се во согласност со нејзиниот устав и прописи, кои се согласил да ги почитува во моментот во кој станал нејзин член. Соодветно, како и насекаде (па дури и на форумов) при нарушување на тие правила - следува исклучување. Секој доброволно стапил во служба на тие правила и секој е свесен за последиците од нивното нарушување.
Но - таму има уште нешто - многу поголемо потешко како проблем - а тоа се криминалните активности на Јован во периодот околу напуштањето на црквата. Колку и да тврди тој дека е уапсен и преследуван заради црквата, тоа едноставно не е точно - тој е уапсен и преследуван затоа што е обичен криминалец и крадец. Кога обичен човек ќе направи криминал или ќе украде, тоа е лошо. Кога човек кој треба да биде пример за чистота и столб на верата ќе направи криминал - тоа е страшно, и треба да се казни на најстрог можен начин.
Да не заборавиме дека МПЦ му даде речиси две години за да се покае и да се врати на правиот пат, што според мене е многу Христијанска постапка.
Вториот проблем кој се спомнува - признавањето на МПЦ.
Дали МПЦ е признаена или не, не го менува нејзиниот статус. И отежнува работа во странство, доколку сакаат да вршат заедничка богослужба со странските цркви, но нема никаква улога во нејзиното домашно работење. Тоа е како Македонија - голем дел од светот не призна како ФИРОМ и сеуште на многу меѓународни натпревари или манифестации се користи таа скратеница, но тоа не значи ништо за внатрешното функционирање на земјата, таа продолжува да си биде Македонија.
Проблемот со признавањето на МПЦ, лежи во неспособноста на СПЦ да се оддели од државата и од национализмот. Дури не навлегувам во историските факти и причини зошто не смеат да го прават тоа што го прават, но доволно е да погледнеме денес што се случува - тие го изгубија седиштето на сопствената патријаршија, а сеуште продаваат национално и историско право.
Останатите цркви - имаат две причини да не не признаваат. Прво - некои од нив патат од истиот национализам, но искрено тоа е помал проблем и повеќето од нив би не признале, но во тој случај ќе влезат во судир со црква со која се во сестрински однос веќе со векови, а тоа е Српската. Токму затоа се водат преговори и договори околу признавањето.
Црковното прашање не е како световните. Нема потреба да се брза со неговото решавање. На луѓето им се чини дека премногу време поминува, но тоа се само неколку години. Црквата има време и може да чека децении ако треба. Како што реков погоре, тоа не влијае врз нејзиното домашно работење.


Постирано од: trebo.r.a
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 23:17
pred nekoj den slucajno naletav na edna prvoslavna stranica na internet .interesno e toa deka makedonskata crkva ushte nebila priznata kako samostalna crkva.nitu od srpskata a nitu od grckata crkva pa me interesira.dali vije makedoncite pripadzate na druga religija poinakva od srpskoto i grckoto prvoslavje.dali treba toa da znaci deka makedoncite i nemaat nivna crkva a i sveshtenicite nemaat pravo vo drugi drzavi misa da odrzuvaat.


Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 23:37
Македонците имаат своја црква. Многу добро објаснив што точно значи непризнавањето - дека не македонските свештеници да одржат заедничка богослужба со свештеници од други народи. Тоа нема никаква врска со верата.


Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 23:47
Priznavanjeto ili nepriznavanjeto na Makedonskata crkvata od bilo koja druga crkva nema apsolutno nikakvo znachenje za verata na lugjeto. Toa e samo administartivna rabota megju crkvite na posebnite drzhavi.

Zarem Bog pravi razlika megju drzhavi, nacionalnosti, rasi i nekakvi samonaznacheni administracii ?

-------------
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.


Постирано од: trebo.r.a
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 23:56
pa kako shto izglea rabotava bog ne pravi razlika.ama makedonskata crkva izgleda pravi.zoshto togash na makedonskijot sveshtenik mu beshe zatvorena crkvata vo bitolsko?


Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 18.Април.2008 во 23:58
Затоа што законот не дозволува тој да има црква. Повторно - административни причини.


Постирано од: Omer El Faruk
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 00:04
Originally posted by zidarski zidarski напиша:

Затоа што законот не дозволува тој да има црква. Повторно - административни причини.


Интересна работа,поради политички причини МПЦ не е призната од соседните Цркви,додека пак таа не ги признава внатрешните деноминации кои ги има.Јас Зидарски би рекол дека Христијанството од сите вери убедливо најповеќе се рацепило на фракции,а со тоа убедливо има и најповеќе внатрешни несогласувања.

-------------
I LOVE ISLAM


Постирано од: trebo.r.a
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 00:17
dali biblijata vi dizvoluva povece crkvi da imate od povece nacii ili samo eden narod edna crkva


Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:19
Makedonska crkva e najstara i site tie gluposti so koi sakate da ja omalovazite ne vi drzat voda otvorete istorija i citajte... I edno prasanje koje postar Majkata (makedonska crkva) ili Cerkata (Srpska, Grcka, Ruska crkva)...????

-------------
Give me your secrets
Bring me a sign
Give me a reason
To walk the fire
See another dawn
Through our son's eyes
You give me a reason
To walk the fire.


Постирано од: Aisha
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:22
Nikoj nikoga ne omalovazuva, i nemoj nesto da ni pripisuvas sto ne sme kazale.

Nam ednostavno ne ni se jasni previranjata pomegu crkvite. Bidejki razmislivame na toj nacin deka verata pred nacijata, a da ne govoram POLITIKATA.
Sigurno ne ni paga na pamet DA JA BRANIME ILI PREFERIRAME SPC.
ZATOA ubavo citaj gi postovite!


-------------
PROUD TO BE A MUSLIM!!!!


Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:25
Da Templarius, no koga administartorite na raznite sobori i zdruzhenija ke zameshaat svoi prsti, koga ke se donesat pravilnici i zakonici na tie zdruzhenija, odednash veke ne e bitno koj e najstar, a koj namlad. Odednash pochnuvaat da vazhat novite pravila i rabotite se sreduvat preku niv.

Makedonskata crkva ja izgubila svojata aftokefalnost vo tursko vreme, istata ja spechalila srpskata crkva i sega, ajde neka se otkazhi sprskata crkva od jurisdikcija na makedonskata teritorija ...

-------------
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.


Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:27
Aisha tebe nikade ne te spomnav.
Previranaj medju crkvite nema obidot na SPC preku Vraniskovski da ja butne MPC ne im uspea inaku znaeme deka Srbite se povrzani so Grcite i deka seto bese orkestrirano so cel da se pobie vkupniot Makedonski identitet. Inaku vo Bosna bese vodena slicna kampanja koga Srbite sakaa da ja podelat Islamskata Verska Zaednica na Bosna bas pred i posle ratot koj se sluci tamu...

-------------
Give me your secrets
Bring me a sign
Give me a reason
To walk the fire
See another dawn
Through our son's eyes
You give me a reason
To walk the fire.


Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:28
Originally posted by Messenger Messenger напиша:


Zarem Bog pravi razlika megju drzhavi, nacionalnosti, rasi i nekakvi samonaznacheni administracii ?
 
Точно, Бог не прави разлика меѓу држави, националности, раси итн, но православните цркви прават. Етнофилетизмот во православните цркви е толку голем, што тие дури и во самите нивни имиња ја вклучуваат нацијата т.е. името на државата. Па оттаму имаме и МПЦ, СПЦ, ГПЦ, РПЦ итн.
 
Originally posted by zidarski zidarski напиша:

Затоа што законот не дозволува тој да има црква. Повторно - административни причини.
 
Законот дозволува Јован да има црква, но влијанието на МПЦ во власта и наклонетоста на власта кон МПЦ (особено премиерот) е толку големо што законот си останува само на хартија. Значи тој де јуре може, но де факто не може да си направи црква. Да беше законот дециден околу ова прашање, немаше воопшто да има толкави дебати околу ова прашање.
 За тие што се малку подобро информирани сигурно знаете дека ова (недемократскиот верски закон и неговото неспроведување во пракса) е еден од непремостливите ѕидови за влез во Европска Унија. Европската унија налага обавезна верска слобода и демократски верски закон (еднакви права на сите вери) на сите нејзини членки. Заради овој многу важен услов Македонија правеше неколку ревизии на верскиот закон во последниве години, но неколку пати тој закон (кој беше наметнат со силни ургенции на МПЦ) падна на уставен суд, а новиов кој треба да излезе сега во Мај, којзнае дали и тој ке помине на уставен суд и дали ке биде одобрен од Европската Унија.
Така да, колку и да не ни е мило, ако сакаме да влеземе во Европа, ќе мораме Јован (и на сите други) да им дозволиме да си формираат верски заедници и еднакви права како и другите верски заедници.


-------------
Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите.


Постирано од: Aisha
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:29
tOKMU TOA GO RASPRAVAME NA DRUGA TEMA.

-------------
PROUD TO BE A MUSLIM!!!!


Постирано од: trebo.r.a
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:35
Originally posted by Templarius Templarius напиша:

Makedonska crkva e najstara i site tie gluposti so koi sakate da ja omalovazite ne vi drzat voda otvorete istorija i citajte... I edno prasanje koje postar Majkata (makedonska crkva) ili Cerkata (Srpska, Grcka, Ruska crkva)...????
ako bila najstara zoshto togash niedna druga crkva neve shisha ni 2 posto.ako bila najstara vashata crkva trebeshe vije da odlucuvate koja crkva treba dase priznava a koja ne treba dase priznava.a ne vije dase molete nekoj dave priznae


Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:35
Pozdrav do tebe EvAngelos! Se vrati na forumov. Ni nedostigashe vo kometarite.

-------------
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.


Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:37
Originally posted by trebo.r.a trebo.r.a напиша:

Originally posted by Templarius Templarius напиша:

Makedonska crkva e najstara i site tie gluposti so koi sakate da ja omalovazite ne vi drzat voda otvorete istorija i citajte... I edno prasanje koje postar Majkata (makedonska crkva) ili Cerkata (Srpska, Grcka, Ruska crkva)...????
ako bila najstara zoshto togash niedna druga crkva neve shisha ni 2 posto.ako bila najstara vashata crkva trebeshe vije da odlucuvate koja crkva treba dase priznava a koja ne treba dase priznava.a ne ije dase molete nekoj dave priznae


trebo, ne si informiran za istorijatot na problemot i zatoa ne inflamiraj nepotrebno na tema koja e bolna tochka za makedoskite hristijani, a ne se gleda skoro reshenie za toa.

-------------
Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.


Постирано од: trebo.r.a
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:47
pak nemate nikakvi argumenti .ikstorijatot mije do nekade poznat pa zatoa i prashuvam zoshto nikoj neve priznava kako crkva.


Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:49
Originally posted by trebo.r.a trebo.r.a напиша:

pak nemate nikakvi argumenti .ikstorijatot mije do nekade poznat pa zatoa i prashuvam zoshto nikoj neve priznava kako crkva.


Pa ne sme priznaeni zato sto nekoi tvoi istomislenici mislat deka znaat se a nemaat osnovno poznavanje od istorijata, plus nie so sila na nikogo vera ne sme mu nametnale niti pak sme so sila delele ili unistuvale zemji ....

-------------
Give me your secrets
Bring me a sign
Give me a reason
To walk the fire
See another dawn
Through our son's eyes
You give me a reason
To walk the fire.


Постирано од: trebo.r.a
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:55
Originally posted by Templarius Templarius напиша:

Originally posted by trebo.r.a trebo.r.a напиша:

pak nemate nikakvi argumenti .ikstorijatot mije do nekade poznat pa zatoa i prashuvam zoshto nikoj neve priznava kako crkva.


Pa ne sme priznaeni zato sto nekoi tvoi istomislenici mislat deka znaat se a nemaat osnovno poznavanje od istorijata, plus nie so sila na nikogo vera ne sme mu nametnale niti pak sme so sila delele ili unistuvale zemji ....
pa ajde ti posho imash barem malce poznavanje na istorijata objasnini nam shto poima emame zoshto nikoj neve priznava? ako ste imale najstara crkva.


Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 01:58
Ajde be ma nemoj, kako sto ti rekov nemam namera da te ucam na istorija zasto ti se gleda kolku si naucil istorijata a jas sigurno nema da bidam toj koj ce ti ja objasnuva zatoa idi setaj...najdi nekoj drug da ti ja objasnuva..

-------------
Give me your secrets
Bring me a sign
Give me a reason
To walk the fire
See another dawn
Through our son's eyes
You give me a reason
To walk the fire.


Постирано од: trebo.r.a
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 02:00
Originally posted by Templarius Templarius напиша:

Ajde be ma nemoj, kako sto ti rekov nemam namera da te ucam na istorija zasto ti se gleda kolku si naucil istorijata a jas sigurno nema da bidam toj koj ce ti ja objasnuva zatoa idi setaj...najdi nekoj drug da ti ja objasnuva..
smiris bes nervozi.sekogash koga nemate argumenti vaka reagirate.najcesto so baniranje ili kako tebe vaka so navredi.istoricaru.


Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 02:03
Originally posted by trebo.r.a trebo.r.a напиша:

Originally posted by Templarius Templarius напиша:

Ajde be ma nemoj, kako sto ti rekov nemam namera da te ucam na istorija zasto ti se gleda kolku si naucil istorijata a jas sigurno nema da bidam toj koj ce ti ja objasnuva zatoa idi setaj...najdi nekoj drug da ti ja objasnuva..
smiris bes nervozi.sekogash koga nemate argumenti vaka reagirate.najcesto so baniranje ili kako tebe vaka so navredi.istoricaru.



Jas so argumenti izlegov sto ne gi gledas tvoja rabota inaku jas tebe nikade ne te navrediv a toa sto ne sakam da diskutiram so tebe ne e tvoja rabota i te molam ne me provociraj ....

-------------
Give me your secrets
Bring me a sign
Give me a reason
To walk the fire
See another dawn
Through our son's eyes
You give me a reason
To walk the fire.


Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 04:23
Ајде едно мало историско објаснување на проблемот...
ЕвАнгелос - го разбирам твојот став и јас апсолутно ја бранам идејата дека треба секоја верска заедница да има право да регистрира своја црква, односно здружение, но случајот со Јован и не е така едноставен. Од повеќе причини.
Пред се - Македонската Православна Црква, со сите свои недостатоци и административни проблеми кои ги има, сепак е и била стожер на македонската култура, традиција и бит. Опстојувањето на македонската нација е тесно врзано со неа. Причина за ова е тоа што повеќе од 500 години, припадници на друга вера биле владетели (окупатори) на тој регион и народот единствено наоѓал потпора и некаков национален идентитет во Црквата. Затоа - треба да имаме почит кон неа, ако ништо друго само заради тоа.
Уште нешто - токму тој период има пресудно влијание за црквите да бидат поделени на нации, а не да бидат обединети, како што е католичката или многу од протестантските деноминации, затоа што голем дел од православните народи во тоа време биле под муслиманска управа. Тоа налага модел на формирање на национални цркви. Тие само го зацврстуваат претходно прифатениот средновековен источен модел секој император да назначува патријарх кој ќе управува со црковниот живот.
Меѓудругото, ако добро ја познавате историјата на Европа, ќе знаете дека и во Западна Европа имало можност да се случи токму истото нешто, во средниот век, заради разните конфликти кои се јавуваат меѓу Рим и Германските владетели или Рим и Француските владетели... за нивна среќа - успеваат да изнајдат решение и католичката црква да остане обединета.
Една од главните причини за таквите национални цркви, се токму луѓето кои најактивно го шират Христијанството на истокот - Кирил и Методиј. Нивната идеја дека треба да се проповеда на локалниот јазик, со текот на времето создава јазична невозможност да се служи заедничка литургија на на пример - бугарски и грчки свештеници... И токму тоа во времето кога националниот идентитет е во опасност - за време на османлиите - станува симбол за нацијата и национализмот, бидејќи нема друг.
Католичката црква многу долго го задржува моделот на проповедање на латински, и соодветно, има посилно чувство на еднаквост и на припаѓање на една група.
Затоа - прашањето околу Јован е повеќе прашање на национален идентитет, кој за жал е наметнат на црквата (а не би требало да биде). Но - исто како што проблемот е наметнуван неколку векови, така ќе бидат потребни барем неколку децении за да се разреши. Не гледам никаков проблем во тоа, и не гледам зошто тоа би го засегало обичниот верник.
Јас ако сакам да влезам во црква и да присуствувам на богослужба во Бугарија, Грција, Србија, Албанија или Русија - никој нема да ме спречи, ниту пак ако седнам да зборувам со свештеникот по службата ќе имам проблеми (ова веќе го зборувам од лично искуство).
Затоа, повторно велам - признавањето е чисто административно прашање и нема никаква врска со верата и верниците.


Постирано од: trebo.r.a
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 11:38
a ako obavuvash misa kako makedonski vladika dali togash ceti bide dozvoleno vo drugite dzavi.se nadevam deka so ova prashanje nikogo nesum isprovociral posho vece imam zakani od modertorive za banianje.


Постирано од: im happy
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 12:12
За сите што не се Македонци а живеат во оваа држава, ги молам, да не подржуваат по вакви национални прашања, а не да се ситат на нашата мака. И јас имам многу замерки за МПЦ, но во врска со непризнавањето од сите други православни цркви и во врска со дејствувањето на Јован во Македонија, апсолутно стојам зад МПЦ. Дајте и вие подржете ги. Затоа што сите велите дека ви е убаво да живеете тука, но нема да ви биде толку убаво доколку СПЦ, ГПЦ или БПЦ е државна црква! Размислете малку! Ова е прашање од огромна важност за Македонците, па ве молам, пружете ни рака.

-------------
middle is best... i believe in science


Постирано од: gospel
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 14:39
Originally posted by im happy im happy напиша:

За сите што не се Македонци а живеат во оваа држава, ги молам, да не подржуваат по вакви национални прашања, а не да се ситат на нашата мака. И јас имам многу замерки за МПЦ, но во врска со непризнавањето од сите други православни цркви и во врска со дејствувањето на Јован во Македонија, апсолутно стојам зад МПЦ. Дајте и вие подржете ги. Затоа што сите велите дека ви е убаво да живеете тука, но нема да ви биде толку убаво доколку СПЦ, ГПЦ или БПЦ е државна црква! Размислете малку! Ова е прашање од огромна важност за Македонците, па ве молам, пружете ни рака.




Сакам да те прашам: Дали само МПЦ како православна црква му е мила на Бога, а останатите СПЦ; ГПЦ; БПЦ; и другите православни цркви во светот не му се мили на Бога?

Библијата не учи, браќата и сестрите што се нарекуваат Христијани треба да живеат во мир и во слога.
Не можам да замислам како Православните цркви во светот си ги вадат очите, не сакаат едни со други да се признаат, а се нарекуваат Христијани. Сето тоа го прават заради власт и кој да ги држи уздите, кој да ја собира печалбата, кој кого да го држи потчинет и кој над кого да владее.

Но да се запрашаме дали тоа го учеше Исус и апостолите. Дали кога апостол Павле ќе отвореше нова црква, другите не се сложуваа со него. Напротив радоста беше голема секаде каде што ќе се отвореше нова црква, и браќата и сестрите христијани неизмерно се радуваа.

Дали библијта не поучува кога ке се судиме да одиме на светски судови, неверници да не судат? Тоа е забрането според Библијата.

Па зошто тогаш во австралија години и години, МПЦ си ги вади очите со своите верници кои што меѓу себе се нарекуваат браќа и сестри? Зошто трошат енормни богатства пари за некој да се прави стопан на тоа што го дал народот?

Па нели Библијта не учи споровите да ги решаваме внатре во црквата а не светски судии да ни ги решаваат споровите. Зарем тоа не е страмота за Македонската православна црква?

И да се запрашаме:Дали Православието во светски рамки е вистинска Христијанска деноминација (Црква или вера),кога неможи да си стави ред во внатрешното уредување на црквата.
Кога сите православни цркви не се радуваат ако некоја црква се признае или нова се отвори, кога се тепаат кој да ги држи парите и заработувачката, кога сите цркви не се единствени, кога љубовта не царува помеѓу црквите, кога едни со други се нарекуваат расколници затоа што проблемот не е во учењето на црквата туку кој да управува со црквата, кој кого да го држи во покорност.    

И еве што вели Библијата за ова:

Да зборувам на сите човечки јазици, па дури и на ангелски, штом љубов немам, ќе бидам бакар што ѕвони или кимвал што ѕвечи.
Љубовта е долготрпелива, полна со добрина, љубовта не завидува, љубовта не се превознесува, не се гордее, не прави што не е непристојно,не бара свое, не се срди, не мисли зло, на неправда не се радува, а на вистина се радува, се извинува, во се верува, на се се надева, се претрпува.
Љубовта никогаш не престанува.
(Коринтјаните 13 глава)


Сакам да прашам дали еден од овие атрибути Православието во светски рамки ги има?
Ако ги нема да се запрашаме дали православието треба да се нарече Христијанска вера или Христијанска црква.

Со почит, Госпел.


Постирано од: mudzahid
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 15:07
големо%20гушкање


-------------
И НЕ СЛЕДИ ГО ОНА ШТО НЕ ГО ЗНАЕШ.
И ИЗБЕГНУВАЈ ТЕ ГОВОР ЛАЖЕН.


Постирано од: im happy
Датум на внесување: 19.Април.2008 во 17:29
Како што реков, и јас имам замерки на МПЦ, не една туку милион. Милијарда замерки имам општо на православната црква. Но кога некој од страна сака да го уништи она што со векови го сплотувало македонскиот народ, е тогаш тоа ми пречи најмногу! ОК??

-------------
middle is best... i believe in science


Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 21.Април.2008 во 01:56
МПЦ не го сплотувало македонскиот народ, ни една деценија, ни еден век, а камо ли "со векови".
 
Поповите, како денес, така и порано, секогаш биле врзани со власта, без разлика дали тоа е наша власт или пак окупаторска. Монахот Кирил Пејчинович во своето дело Огледало јавно кажува дека кога поповите не успевале да си земат пари од народот, тие ја викале окупаторската власт за сосила да изнудат пари од бедниот македонец. Ако тоа ви личи на сплотување, бујрум, сплотувајте се уште со МПЦ среќа


-------------
Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите.



Испечати | Затвори го прозорот

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03 - http://www.webwizforums.com
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd. - http://www.webwiz.co.uk