ce se nasmeam kako sto mi se nasmea edna draga prijatelka od forumov :

BUHAHAHAHAHAHAAAAAAAAAAAA

pa gledas kako se odviva anketata .... makedoncite velat patriotizam a drugite , ne ti kazuvam koi , znaes i samiot , sovinizam

нивниот национализам дали ке се претвори во шовинизам?

Па тие се најголемите шовинисти кои постојат на Балканот.

србија до токија

Национализмот се појавил во Европа во XIX век со појавата на романтизмот во уметноста и книжевноста и како одговор на универзалноста на ренесансата и хуманизмот, истовремено претставувал општествено – политичко и културно движење на граѓанските класи кои што се бореле за будење на националната свест, за заштита на националните права и за создавање на национална држава. Пред појавата на национализмот, критериум за разликување на луѓето била религијата, а од новиот век до Берлинскиот конгрес 1878 година, односно со појавата на национализмот критериумот бил националната држава. Тоа заначи дека национализмот доведе до појавата на националните држави (држави чии граници се дефинирани со јазикот и културата, а не со освоените територии како што било порано). Овој феномен доведе до една од најголемите промени на картата на Европа. Меѓу новонастанатите (национални) држави се Германија и Италија кои прераснаа во светски велесили.

Национализмот е сложен поим кој ги опфаќа различните нивоа на национална свест. Во основа тоа е големата национална свест која подразбира љубов кон сопствената нација, добро познавање на националната историја и култура, истакнување на националните обележија и залагањето за национален просперитет. Развиениот поим на национализмиот подразбира политичка идеологија, систем на вредности, начела, ставови, предрасуди и стереотипи. Наспроти екстремните случаи на национализам, во однос позитивен или негативен сегмент, воде кон патриотизм или шовинизам.

 Национализмот претставува идеолошки и политички израз на затворањето, самодоволноста и култот на сопствената нација што се карактеризира со националшовинизам и со потценување на правата и вредностите на другите нации. Ернест Гелнер во неговото дело “Нациите и национализмот”  вели: “Јасно е дека проблемот на национализмот не се јавува кај бездржавните општества. Ако нема држава, очигледно е дека не можеме да се прашаме дали нејзините граници се совпаѓаат или не се совпаѓаат со границите на нацијата”¹. Но со ова Гелнер се негира и себеси, зашто тој како Евреин знае дека Евреите со години немале држава, па тоа не ги спречувало да си имаат свој национализам во било која средина и да се нашле. Тој е посебно изразен низ самоизолацииите во која и да било држава, во финансиите, трговијата и слично. Можеби на тоа ги терала средината која тешко ги прифаќала, но тоа само значи дека уште посилна мора да биде поврзаноста помеѓу нив, сакале тие или неќеле. Дури и малку расчепкување по нивната историја, веќе пали некаков нивни посебен, а нејасно од каде толку лесно запалив национализам.

Раикалната политичка идеологија и државно уредување на екстремната десница комбинирана со елементи на национализам, милитаризам, анти-анархизам, анти-комунизам, анти-либерализам и други истозначајни елементи доведува до појава на една нова идеологија позната под името фашизам.