ТОДОР АЛЕКСАНДРОВ

1. ВМРО, во својство на вистинска револуционерна сила, се бори зо ослободуеањето и обединувањето на раскинатите делови на Македонија во една наполно самостојна (независна) политичка единица, во нејзините природни етнографски и географски граници. Таа смета дека политичкото постоење на Македонија може да биде гарантирано само во сојузот на самостојно определените балканска народи во формата на една Балканска федерација, којашто единстаено ќе може да ги парализира анексионистичките стремежи на постојните балкански држави, да го осигури правилното разрешување на сите национални спорови, да го гарантира културниот развиток на сите етнографски малцинства.

2. Во својата борба за ослободување на Македонија и за образување на Балканска федерација, ВМРО смета пред сe на обединетите сили на целото македонско население во соработка со револуционерните движења на другите балкански народи. А доколку остварувањето на таа задача зависи од меѓународната положба, таа смета исклучително на моралната поткрепа на европските револуционерни и прогресивни струи, а најглавно на сестраната морална и политичка поткрепа на СССР, кој денеска се јавува како единствена држава што се бори за ослободувањето на сите угнетени народи, за нивното вистинско самоопределување и федерирање и кој во својата балканска политика нема никакви империјалистички цели.

3. ВМРО ќе ја засили на најрешителен начин својата борба како против српската а грчката, така и против бугарската влада, кои се јавуваат или можат да се јават како орудија на свои или туѓи империјалистички стремежи спрема Македонија. Во таа смисла организацијата прекинува секаква врска и со софиските влади и ќе води борба против нивната политика.

4. Ценејќи го огромното значење на единствениот револуционерен фронт на Балканот за борба против балканскиот и европскиот империјализам, ВМРО најискрено ќе го даде целото свое содејство за поскорешното остварување на единствениот балкански револуционерен фронт, ќе влезе во близок контакт и ќе ја усогласува својата борба со борбата на сите вистински револуционерни движења во другите балкански земји, кои го прифаќаат и се борат за вистинскато самоопределување на своите народи, за ослободувањето и обединувањета на Македонија во самостојна политичка единица и за нивното рамноправно сојузување во една Балканска федерација. Организацијата ќе влезе во контакт со комунистачките партии во балкамските држави.

5. ВМРО наоѓа дека за образувањето на единствен македански револуционерен фронт од суштествено значење е групирањето на сите револуционерни елементи на македонското движење во единствен македонски револуционерен фронт. Заради постигањето на единствениот македонски ревулуционерен фронт, Централниот комитет ќе го запре прогонот на групите што се борат против него и ќе направи постапка за да го обедини целото македонско движење.

6. За спроведување на горната директива, Централниот комитет ќе пристапи кон следните предходни мерки и дејства:

а) ќе издаде окружница до сите нему потчинети комитети и органи, во која ќе ги изложи политичките и организационите директиви што произлегуваат од оваа платформа;

б) ќе даде јавни изјави од името на организацијата во духот на оваа декларација;

в) ќе образува, од пратениците Македонци во парламентите на балканските држави, самостајни парламентарни групи, коишто ќе ја декларираат својата солидарност со другите парламентарни групи и политички партии што ја прифаќаат оваа платформа во нејзината целост;

г) ќе организира раководство на сите печатени органи што го заштитуваат делото на организацијата, врз коишто последната може да има влијание, така што да им биде доверено на лица кои ќе ја спроведуваат оваа платформа;

д) ќе организира издавање и редактирање на специјален печатен орган во странство, кој, во рамките на леагалната палитичка пропаганда ќе се бори против европскиот и балканскиот империјализам, ќе ја заштитува идејата за самоопределувањето на балканските народи и за Балканската федерација и ќе ги подготвува предходните услови за единствениот балкански револуционерен фронт. Редактирањето и издавањето на тој орган ќе биде организирано по можност преку заемно спогодување на сите заинтересирани фактори.

е) ќе назначи свој специјален делегат и ќе прими кај себе таков за взаемна врска меѓу Централниот комитет на Организацијата и владата на СССР.

Виена, 29 април 1924 г.

Централен комитет на ВМРО
А. Протогеров
П. Чаулев
Т. Александров

ПРВО ПРЕДУПРЕДУВАЊЕ

До Господинот „земјоделски“ министер на Внатрешни работи Ал. Димитров – во Софија.

(Копие до г. г. другите министри, шефовите на партии, главните редактори на главните весници, видни општественици во Бугарија и други).

Господине Министре,

Од пред неколку месеци го напуштив Царството, угнетувано од тиранскиот режим, натрапен од Вашите другари и Вас, и заминав во мојата поробена татковина Македонија, каде ќе го исполнам, како што јас разбирам, својот долг кон несреќните сонародници. Ако мислевте, навистина, дека имате основа да се плашите од мене, додека бев во Бугарија, бар тука, се надевав, да ве ослободам од грижи од мене Вас, Вашите другари и вашите органи и орудија – јавни и тајни полицајци, комесари за згрижување на бегалците и други слични, кои што имаат не малку работа таму во Царството, ако сакаат да ги исполнат совесно своите служби ..., бидејќи мојата дејност тука, вон од пределите на Царството, ги засега исклучително поробеното население и српските и грчки власти. Каква беше мојата зачуденост, меѓутоа, кога дознав за мерките, кои што ги замислувале да ги преземете внатре во поробена Македонија! Сте помислиле, се гледа, дека сте го уредиле наполно внатрешното управување на Бугарија и ги сметате границите на Царството за тесни за својот полициски талент, или ги сметате српската полиција и војска за неспособни или недоволни да се справат сами со своите внатрешни непријатели, па се јавувате Вие – кој знае за какви интереси.

Веќе неколку седмици наваму Ваши чиновници, инспектори, јавни и тајни полицајци, се растрчале по Софија, Ќустендил и на други места да собираат исфрлени од порано нејзини бивши членови за разни злосторства, како: убиства, грабежи, изнудувања, злоупотреба на пари и др. сл. од редовите на Организацијата – и да убедуваат и поткупуваат мои другари таму, како и многумина симпатизери на Организацијата, за да формираат и испратат чети од Бугарија, со цел тука да ме убијат. Залудни напори: организираното населеление тука сигурно ќе умее лесно да се справи со тие натрапници, како што тоа се правело не еднаш во минатото!

Според најсигурни информации главното Ваше орудие во таа злосторничка акција е Ѓорче Петров, назначен од Вас за претседател на комисијата за бегалците, доскорашен самонаречен претставник на бившата Внатрешна македонско-одринска револуционерна организација и познат на бугарското општество и македонските средини под прекарот „Ѓавол на Организацијата“.

Бугарското општество би се потресло, ако ги изнесам сите факти, кои ми се познати, за таа Ваша злосторничка замисла, и тоа: организирањето на група на детективи во чета, која што веќе ја добила војничката опрема и сите инструкции; обидите за назначување на специјален човек по границата, задолжен со мисија да го олесни влегувањето на проектираната хајка во моите траги тука; полуофицијалната изјава на еден Ваш пограничен администратор, дека најголем триумф за Вашата влада би било моето убиство и сл... Знам, дека за да го оправдате своето злосторство пред оние пристојни луѓе, кои сеуште останале покрај Вас, сте ја пуштиле интригата, дека јас сум правел завера, заедно со демократите, против ценетиот живот на министрите, со цел да падне сегашниот кабинет, за да биде заменет со демократски. Таа клевета ја оставам на Ваша сметка, бидејќи сите знаат, дека јас не и припаѓам на никоја бугарска партија и нема да влезам во партија до ослободувањето на Македонија.

Но што се однесува до Вашите обиди да праќате чети во Македонија, кои што ќе бидат во служба на нејзините поробувачи, јас не можам да ги одминам молкум и го сметав за свој долг да Ви го упатам ова писмо. Се разбира, јас не си правам илузија, дека Вие и Вашите другари ќе се вразумите и ќе престанете да ги правите тие лудории, трошковите за тоа ќе ги плаќа бугарскиот народ, плаќајќи ги скапо Вашите „подвизи“ кај Добро-поле, Радомир и Владаја, - а го испраќам ова писмо, за да се осветли свесниот дел од бугарското општество за новите „подвизи“, кои што му ги готвите.

Знајте го следното: никој не може да ми го одземе правото да располагам со својот живот како што ќе најдам за добро, и во рамките на моите можности и сваќања да и служам на мојата поробена татковина.. Кој ќе се обиде да го стори тоа, уверен сум, - благодарение на закрилата на Провидението и на поддршката на организираното македонско население, - во секој случај ќе си ја скрши главата.

, Септември 1920 год.

Со почит: Тодор Александров

Устав на Македонската тајна револуционерна младешка организација

Цел.

Член 1. Македонската тајна револуционерна младешка организација има за цел да ја потпомага Внатрешната Македонска Тајна Револуционерна Организација во нејзината борба за ослободување на Македонија од српско,бугарско и грчко ропство и за нејзиното воздигање во самостојна држава, а и да работи за подготовка на нови борбени сили.

Состав и устројство.

Член 2. Член на ММТРО може да биде секој студент или ученик од повисоките гимназијални одделенија и кој е македонец по потекло, доволно е да е препорачан од тројца постари членови и да изјавил желба да се посвети на Делото.

Член 3. ММТРО се состои од 5 члени групи, сврзани една со друга со посрество на своите петари.

Член 4. Штом една група стане полна, секој нејзин член може да формира друга таква. Кандидатот за член на новата група не може да биде прифатен, ако ја нема препораката, освен на предложителот, и на двајца членови од првата група.

Член 5. Основачот на групата е по право нејзин петар, додека го заврши своето образование или пак додека го смени местото на учење. Во таков случај петарот го остава за свој заменик избраниот со општа согласност помеѓу членовите на групата или добиеното одобрение на постарата група.

Член 6. Секој петар ги знае своите членови и членовите на групата, образувана од последните.

Член 7. Првата група, којашто е централна, ги знае сите членови на ММТРО. Таа е директно потчинета на Централниот комитет на ВМРО и одржува врски со него директно или преку еден секретар, кој го избира од својата средина.

Член 8. Групата или групите во секое населено место во Македонија се потчинети и во услуга на најблискиот револуционерен комитет, од кој добиваат заповеди со посрество на првиот петар во тоа населено место, директно од него /за членовите од првата група/, или преку нему потчинетите петари /за членовите на другите групи/.

Член 9. Секоја група се собира бар еднаш во неделата на заседание, а денот и часот се определуваат од секоја група по општа согласност. На овие собранија се разменуваат мисли по делото. Секој член реферира што разбрал, што се однесува до делото, се разгледуваат предлозите за примањето на нови кандидати, се читаат соодветни дела и др.

Должности на членовите.

Член 10. Помошта, којашто ММТРО му ја дава на ВМРО, се изразува во следното:
а/ Пренесување писма, книги, оружје, алишта и други материјали, нужни на организацијата.
б/ Криење на организациони луѓе.
в/ Поднесување на извештај на петарот за сe, што некој член чул, што се однесува до организационите работи.
г/ Претпазливо заштитување на целта на револуционерната организација од критики, изобличување на хулителите и популаризирање на идејата.
д/ Воопшто извршувањето на сe, што е во интерес на ослободителното дело и во согласност со уставот на ВМРО.

Член 11. Петарот ќе го изврши сам тоа, со кое што е лично задолжен, а со другите порачки задолжува соодветен член од својата група.

Член 12. Никој член не може да се откаже од исплонувањето на доверената работа, колку и да е тоа ризично, освен од причини, коишто се уважуваат од петарот или целата група.

Член 13. Секој член треба да биде пример на чесност, совесност, скромност, трудољубивост и правдољубие.
Пијанството и развратот на членовите најстрого им се забрануваат.

Член 14. Идеалот на секој македонски младининец треба да биде да подготви од себеси борец за ослободувањето на Македонија.

Член 15. Секој член по завршувањето на гимназиското или универзитетското образование, кога ќе се врати во своето родно место, или на друго место во Македонија, е по правило член на ВМРО и е на нејзино располагање по сите права и должности.

Казни.

Член 16. За мала престапка казната е карање, а за поголема - исклучување. За издавање на тајните на нечленовите/предавство/ - смрт. Исклучениот, ако издаде нешто, и по неговото исклучување, подлежи на смрт по казна.

Член 17. Карањето и исклучувањето стануваат по решение на групата, кон којашто припаѓа членот. Пресудата за смртна казна се изговара од погорната група и се исполнува по нејзиното потврдување од соодветниот окружен револуционерен комитет/ за во Македонија/, а за групи надвор од нејзините граници, со нејзиното потврдување од Централниот комитет на ВМРО.

Клетва.

Член 18. секој член на ММТРО пред да биде посветен во делото, ја дава последната клетва:
“Се заколнувам пред Бога и својата чест, дека ќе чувам во тајна сe, што дознам сега, или би дознал во иднина, за дејноста на Внатрешната Тајна Револуционерна Македонска Организација и ќе ги исполнувам прописите на уставот на ММТРО, а следствено и заповедите на раководството. Во спротивен случај нека бидам убиен со оружјето, кое што тука го целувам.”

Член 19. Сегашниот устав влегува во сила по неговото потврдување од Централниот комитет на ВМРО.

*Уставот беше составен и потврден во зимата на 1922 г. и оттогаш е почетокот на ММТРО.

Уште еден подарок на Македонија од Тодор Александров,треба да е јасно дека тој организацијата ВМРО ја довел до толкава перфекција што самиот Бугарски цар и припадниците на Бугарската влада се плашеле дека Пиринска Македонија е држава во држава.Нема човек во ВМРО како што е Александров десничар до крајот,потполен националист и демократ

ПРВО ПРЕДУПРЕДУВАЊЕ

До Господинот „земјоделски“ министер на Внатрешни работи Ал. Димитров – во Софија.

(Копие до г. г. другите министри, шефовите на партии, главните редактори на главните весници, видни општественици во Бугарија и други).

Господине Министре,

Од пред неколку месеци го напуштив Царството, угнетувано од тиранскиот режим, натрапен од Вашите другари и Вас, и заминав во мојата поробена татковина Македонија, каде ќе го исполнам, како што јас разбирам, својот долг кон несреќните сонародници. Ако мислевте, навистина, дека имате основа да се плашите од мене, додека бев во Бугарија, бар тука, се надевав, да ве ослободам од грижи од мене Вас, Вашите другари и вашите органи и орудија – јавни и тајни полицајци, комесари за згрижување на бегалците и други слични, кои што имаат не малку работа таму во Царството, ако сакаат да ги исполнат совесно своите служби ..., бидејќи мојата дејност тука, вон од пределите на Царството, ги засега исклучително поробеното население и српските и грчки власти. Каква беше мојата зачуденост, меѓутоа, кога дознав за мерките, кои што ги замислувале да ги преземете внатре во поробена Македонија! Сте помислиле, се гледа, дека сте го уредиле наполно внатрешното управување на Бугарија и ги сметате границите на Царството за тесни за својот полициски талент, или ги сметате српската полиција и војска за неспособни или недоволни да се справат сами со своите внатрешни непријатели, па се јавувате Вие – кој знае за какви интереси.

Веќе неколку седмици наваму Ваши чиновници, инспектори, јавни и тајни полицајци, се растрчале по Софија, Ќустендил и на други места да собираат исфрлени од порано нејзини бивши членови за разни злосторства, како: убиства, грабежи, изнудувања, злоупотреба на пари и др. сл. од редовите на Организацијата – и да убедуваат и поткупуваат мои другари таму, како и многумина симпатизери на Организацијата, за да формираат и испратат чети од Бугарија, со цел тука да ме убијат. Залудни напори: организираното населеление тука сигурно ќе умее лесно да се справи со тие натрапници, како што тоа се правело не еднаш во минатото!

Според најсигурни информации главното Ваше орудие во таа злосторничка акција е Ѓорче Петров, назначен од Вас за претседател на комисијата за бегалците, доскорашен самонаречен претставник на бившата Внатрешна македонско-одринска револуционерна организација и познат на бугарското општество и македонските средини под прекарот „Ѓавол на Организацијата“.

Бугарското општество би се потресло, ако ги изнесам сите факти, кои ми се познати, за таа Ваша злосторничка замисла, и тоа: организирањето на група на детективи во чета, која што веќе ја добила војничката опрема и сите инструкции; обидите за назначување на специјален човек по границата, задолжен со мисија да го олесни влегувањето на проектираната хајка во моите траги тука; полуофицијалната изјава на еден Ваш пограничен администратор, дека најголем триумф за Вашата влада би било моето убиство и сл... Знам, дека за да го оправдате своето злосторство пред оние пристојни луѓе, кои сеуште останале покрај Вас, сте ја пуштиле интригата, дека јас сум правел завера, заедно со демократите, против ценетиот живот на министрите, со цел да падне сегашниот кабинет, за да биде заменет со демократски. Таа клевета ја оставам на Ваша сметка, бидејќи сите знаат, дека јас не и припаѓам на никоја бугарска партија и нема да влезам во партија до ослободувањето на Македонија.

Но што се однесува до Вашите обиди да праќате чети во Македонија, кои што ќе бидат во служба на нејзините поробувачи, јас не можам да ги одминам молкум и го сметав за свој долг да Ви го упатам ова писмо. Се разбира, јас не си правам илузија, дека Вие и Вашите другари ќе се вразумите и ќе престанете да ги правите тие лудории, трошковите за тоа ќе ги плаќа бугарскиот народ, плаќајќи ги скапо Вашите „подвизи“ кај Добро-поле, Радомир и Владаја, - а го испраќам ова писмо, за да се осветли свесниот дел од бугарското општество за новите „подвизи“, кои што му ги готвите.

Знајте го следното: никој не може да ми го одземе правото да располагам со својот живот како што ќе најдам за добро, и во рамките на моите можности и сваќања да и служам на мојата поробена татковина.. Кој ќе се обиде да го стори тоа, уверен сум, - благодарение на закрилата на Провидението и на поддршката на организираното македонско население, - во секој случај ќе си ја скрши главата.

, Септември 1920 год.

Со почит: Тодор Александров