Луѓето едноставно се такви какви што се. И совршен да бидеш, повторно ќе ти најдат некој недостаток. Но затоа нивното мислење не треба да ви прави голем впечаток…Ова приказна ќе ви покаже дека никој не ја цени дури и генијалноста…

Месарот доста се изненадил кога видел дека куче му влегува во месарата, па го избркал. Но, подоцна, кучето повторно влегло.

Му пришол на кучето да види што имал во устата, кога нашол ливче на кое пишувало: „Ако може шест колбаси и јагнешки бут, ве молам… кучето има пари во устата.“

Месарот погледнал и навистина имало 10 долари во устата. Ги земал парите, спакувал сè во кеса, го ставил и кусурот и повторно кесата ја закачил на устата на кучето.

Оваа случка толку го одушевила што одлучил да го затвори дуќанот и да тргне по кучето.

Кучето тргнало по улицата, стигнало на пешачки премин каде што стрпливо чекало зелено светло пред да помине. Месарот по него ја преминал улицата.

Стигнале до автобуската станица, кога кучето го побарало својот автобус во возниот ред. Месарот зачуден, застанал до него и го почекале автобусот. Кога стигнал, кучето се качило и седнало на едно седиште.

Се префрлило кучето и во друг автобус, го пронашло и таму своето седиште и стрпливо чекало да пристигне. Кога конечно дошло време да се симне, со ќесата во уста продолжило да си оди по својот пат, а месарот со неверување, но позитивно изненаден продолжил да го следи.

Одеднаш, кучето стигнува до една куќа, стигнува до вратата, ја остава ќесата на прагот, се залетува и се удира со целата сила во вратата. Уште еднаш земало уште поголем залет и се затрчало кон вратата.

Од куќата никој не одговарал.

Кучето се вратило, ја прескокнало оградата, стигнало до прозорот, удрило со главата неколку пати, а потоа се вратило до влезната врата.

На вратата се појавил еден човек, ја земал ќесата од прагот, а потоа почнал да му вика и да го шутира кучето.

Месарот по малку вознемирен: „Што ви е, зошто го шутирате кога кучето е гениј? Ако мене ме прашувате, би го земал и би настапувал со него на телевизија!“

Човекот: „Ова гениј? Ма ајде… Ова му е веќе втор пат оваа недела да ги заборави клучевите!“

Вреди ли да се трудиме да импресионираме некого? Некои луѓе секогаш ќе бидат слепи за твојата убавина, за твојата добрина, за твоите доблести…Токму тие луѓе не ти требаат во животот!

Во еден град поради многуте обврски еден син татка си го однесол во старачки дом…
Неговиот син враќајќи се од училиште го посетил својот дедо и се запознал со условите во кои старецот живее. Дедото го замолил следниот ден да му донесе ќебе, за да може да се стопли, бидејќи во домот било доста студено. Таткото на момчето му дал пари за да купи ќебе за дедото. Момчето купило две, па едното го однесол кај дедото, а другото го донесол дома.
Кога таткото се вратил од работа и го здогледал ќебето, зачудено ја запрашал сопругата зошто ќебето е тука. Таа му рекла да го праша синот. Кога таткото го запрашал синот зошто не го однел ќебето кај дедото, синот одговорил дека веќе едно ќебе е однесено кај дедото, а ова го донел дома за да го чува до денот кога кога ќе реши својот татко да го смести во старачки дом, па да му го однесе.
После ова таткото се освестил, па го вратил дедото во својот дом, на големо задоволство на внукот.