ИСПРЕПЛЕТЕНИТЕ СВЕТОВИ НА ЧУВСТВАТА И МИСЛИТЕ

И ќе повторам уште еднаш, иако знам дека многумина нема да се сложат со тоа - чувствата се оноа вистинското Јас.

Вистинското е оноа што автоматски извира од нас, оноа што се манифестира во моментот, без да му се даде време за празно филозофирање, демагогија и трговија. 

Пример за тоа може да биде паѓањето на мало дете во длабок базен... секој кој тоа ќе го забележи веднаш ќе скокне да го спаси. Во тој миг никој не застанува да размисли дали навистина знае добро да плива и дали ќе успее да го извлече дететето, дали водата е студена и дека може да добие грч на мускулите, дали облеката ќе го повлече и него во длабочините кога ќе се натопи со водата, дали со тоа можеби ризикува да ги остави и своите деца без родител и т.н.  

Друг пример, среќавање на личност во која едноставно го препознавате боженственото што го носите во себе и во неа се заљубувате бидејќи е идеална ваша половина. Тоа е оноа вистинското. Но потоа, ако го вклучите умот и мислите, па почнете да размислувате околу чувствата, ќе се случи трговијата... што добивате, а што губите во евенталната врска со личноста, каква вера има другиот, каква националност, какво образование, каква економска состојба...