Драг ИДИВИДИ

не знам вчера што К*р ме натера да истражам се живо од толку мрачна тема кога знаев дека на крајот ќе ме остави да се осеќам само немоќно затоа што знам дека јас не можам ништо да направам во врска со тоа. Тоа што го видов и слушнав ми се врежа во глава толку длабоко, едвај заспав вчера... и не само што помирисав дел од ужасот во светот, јас сум крајно немоќно суштество. Ѕирнав и фатив дел од мрачниот свет и посакав да избегам засекогаш од планетава... затоа што со мојата добрина (каква таква) и со моето разбирање и емпатија не може да ги искорени траумите... оние најужасните. И еве го, перфекционизмот во мене... мора да се прави многу повеќе, но што? И како? Го мразам светов со секој негов молекул и атом и електрон... секое негово најминијатурно делче.

Последен пат сум ти пишала во 2018, па нема смисла да те изоставам сега во 2019. 

Добра сум, новости има кај мене на секое поле , битно здрава и жива сум. Годинава направив многу промени. 

Поздрав до следно читање.  И на смртна постела нема да те заборавам идивиди, форумот со кој пораснав 

Те сакам со цело мое срце, никој друг форум нема да те замени. НИКОГАШ 

super.no baram bas frendove.od vreme ono. ocevidno retko navrakjat.

Слободен викенд, после подолго време

Ќе се дружиме малку повеќе