Австралија или Канада да се оди?

Розово нема никаде,исто и јас во Македонија работам и државно и приватно просек 14 саати дневно и јасно е дека ако не беше работата со тешкотии и препреки ке се викаше уживање.Easy Money Flow беше дефиниција за оние кои одеа на гурбет до 90 години но сега сме 2012 и ситуацијата е изменета.И јас го чекам одговорот на апликацијата за работа во една странска земја и сум целосно подготвен на предизвикот кој ме чека таму.
Менаџирањето со човечки ресурси е цела наука и оние кои добро ја применуваат имаат огромен успех пошто сигурно кадар кој е перфектно обучен со техники и знаење не би сакал да премини во конкурентна фирма и времето потрошено на тренинг да го купи со 15 или 20 % повисока плата.Затоа се применува диверзификацијата која и те како успешно ја применуваат во Холандија,Германија,Америка,не во секоја фирма да бидиме јасни.
И уште нешто да им се објасни на форумџиите,на пример денес некој да оди и во кеш да си купи BMW од автосалон во македонија во вредност од 80000 евра нема да има никаков проблем...во Америка ако купите BMW од 80000 долари а особено во кеш ке ја имате цела федерална служба на врат да ве прочешла од каде ви се парите и само еден цент на прикриен данок ке ве кошта целосен пропаст.
Ја посетив Америка во неколку наврати пошто имам роднини и во Америка и во Австралија и таму нема заебанција.Парите тешко се сработуваат но ,можностите,начинот на живот,условите,енергијата која ја имате е неспоредлива со Македонија.


Изменето од Alekxandar - 24.Јули.2012 во 12:45

Диверзификација по хоризонтала и вертикала значи дека можиш да напредуваш со кариерата во одделот каде шо работиш но и можиш да бидиш префрлен во друг оддел како линиски менаџер,менаџер на маркетинг или во унапредување на квалитет.Тоа е она шо кај нас го нема колку и да си способен и креативен и затоа многу високо стручни кадри заминаа надвор од земјата.
А за за богаташите во источниот блок навистина многу брзо се создадоа но генерално тоа се луге кои имаа корени во политиката и службите за разузнавање од 70-80 години но таму како брзо се создава капиталот брзо и се умира.

бе доста бе

замрзнав

Ви ги читам дечки постовите и со некој работи се согласувам со некој не.Во Австралија,Канада,Нов Зеланд и сеуште Америка има добар квалитет на живот.Високи се можности за успех поради шо во секоја фирма има хоризонтална и вертикална диверзификација на работните места шо значи дека ако си квалитетен и стручен имаш големи шанси за напредок во кариерата.Навистина се проблем кириите но и ако имате кука плакате данок.Тоа значи дека потрошувачкото опшество ве тера да ги задоволите апетитите со тоа шо или ке работите додатна работа или ке треба да земите кредит и отпочните сопствен бизнис.И да не се лажиме ,не можи со 5-6 години работа да се направи капитал,потребно е време и првата генерација е жртва,таа го носи цел товар за втората или третата генерација да има услов за ширење на капиталот.

хм ладно изгледа во канада

Здравственото осигурување е универзално во Австралија, барем така велат. Тоа повеќе важи за примараната медицина. За се нешто што е поспецифично и поспецијализрано тогаш се плаќа.

Системот наречен Medicare покрива дел од трошоците, а процентот на покриеност зависи од сериозноста на болеста и установениот приоритет. Забарските услуги и некои други специјализрани медицински услуги не се покриени.

Некои категории на луѓе се ослободени од партиципација, но мнозинството не.

Секој еден вработен плаќа 1,5% така наречен medicare surcharge од својата бруто плата за оваа намена. Оние кои заработуваат над 75000 плаќаат дополнителен surcharge доколку немаат приватно осигурување. Значи парите секако ќе ти бидат земени и е озаконет рекет.

Приватното осигурување е опција и како секое осигурвање нуди можности да го прилагодиш на своите потреби. Дури и да избереш се’ незначи дека ќе бидеш 100% покриен. За да платиш помалку, го избираш она кое според твоето убедување ќе ти биде најпотребно.

Моето приватно осигурување ме чини 312 долари месечно и тоа по добиениот поспуст од 30% кој го дава админситрацијата. На име забарски услуги можам да побарувам 1500 долари годишно по член на семејство. Другото, се разбира, од џеп. Има некои данаочни ослеснувања кои стапуваат на сила одкако ќе ги потрошиш првите 1500, сопствени пари.

Пример. Забната протеза на ќерками чинеше 6500 од кои осигурувањето покри 1500, а за другите се испруживме. За артроскопската операција на коленот која ја направив пред извесно време платив 1800 долари, додека остатокот го покри Medicare и приватното осигурување. Целата сметка беше некаде околу 5500 долари. Единствена предност кога имаш приватно осигурување е дека нема потреба да одиш на листа на чекање и можеш да го избереш својот доктор.

За ваква операција, која не е опасна по живот листата на чекање е многу долга. Се чека и до 24 месеци, се разбира доколку сакаш трошоците да бидат покриени од фондот. Во меѓувреме или ќе треба да смениш спортот или воопшто да не се бавиш со спорт.

Значи не е само до храната односно, јајцата, млекото и лебот!

Овде на западот се вели users pay или по наше, простачки, плати, па клати!



Изменето од Platenik - 24.Јули.2012 во 07:18

Рошелије јавно изјави дека не ја напушта земјата по никоја цена.

Останува на бојното поле докрај, надевајќи се дека со инает и критиката ќе ја промени општествената свест. И кај народот,и кај власта!