IDIVIDI forum Веб сајт
почетна страница почетна страница > Стил на живот > Образование
  Активни теми Активни теми RSS - Писмени состави,семинарски...
  најчести прашања најчести прашања  Пребарувај форум   Настани   Регистрирајте се Регистрирајте се  Влез Влез

Писмени состави,семинарски...

 Внеси реплика Внеси реплика страница  123 113>
Автор
Порака
 Оцена: Оцена на тема: 3 Гласови, Просечно 3,00  Тема Пребарувај Тема Пребарувај  Опции за темата Опции за темата
luckyboy Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 29.Мај.2007
Статус: Офлајн
Поени: 285
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (36) Благодарам(36)   Цитирај luckyboy Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Тема: Писмени состави,семинарски...
    Испратена: 11.Ноември.2008 во 20:37
Ми треба состав или концепт како да напишам еден состав на тема „Партиотизам“ .  Ми треба за писмена по македонски јазик и требало да се пишува за македонштината и сл....


Фала ....
Кон врв
Zlatnik Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 23.Август.2005
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 2605
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (9) Благодарам(9)   Цитирај Zlatnik Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 12.Ноември.2008 во 08:19

Originally posted by luckyboy luckyboy напиша:

Ми треба состав или концепт како да напишам еден состав на тема „Партиотизам“ .  Ми треба за писмена по македонски јазик и требало да се пишува за македонштината и сл....Фала ....
ПАТРИОТИЗМОТ е љубов кон сопствената држава која се изразува на најразлични начини, а не само со пушка во рака. Еден од тие начини е зачувување, негување и правилна употреба на сопствениот јазик. Затоа почни со сопствениот патриотизам. Внимавај на правописот. Секогаш, пред да испратиш порака, прегледај ја, а потоа испрати ја. Исто така, колку можеш избегнувај странски зборови, како што е во случајов српскиот збор „фала“. Македонски е „благодарам“. Или, има уште еден многу убав стар македонски збор „сполајти“, кој во последно време многу ретко се употребува.Понатаму, бараш помош, но не наведуваш дали си во основно училиште или во средно, бидејќи (сигурно ќе се согласиш), стилот на пишување на деца од тие возрасти многу се разликува.И на крај, што е толку тешко за да неможеш самиот тоа да го сториш? Материјалот кој го учите во редовна настава е доволен да се напише убав состав. Исто така, обиди се да најдеш друга, додатна литература меѓу која и таа од интернет.Или во прашање е нешто друго? Немаш време (за да си бидеш со девојчетонамигнување ) или те мрзи да пишуваш?нека%20ти%20е%20срамсреќа

Изменето од Andjelina - 25.Февруари.2011 во 01:24
Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда!
Кон врв
Zlatnik Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 23.Август.2005
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 2605
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (1) Благодарам(1)   Цитирај Zlatnik Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Ноември.2008 во 17:06
СВЕТ ВО КОЈ ЖИВЕАМ

Мојот свет, за разлика од светот на моите родители кои воопшто не ми помагаат при учењето, е светот на компјутерите и интернетот. Таму си имам многу другарчиња од кои си барам да ми напишат домашни задачи, состави и.т.н. Како и секогаш, така и овој пат, од нив побарав да ми го напишат овој состав во кој се раскажува за мојата мрзливост ...
Ете гледаш! Јас не сум како ОноА збунетион и ОнаА навивачкана на Вардарнамигнувањеплазењеголема%20насмевка кои само ве зезаат дека сте играле игриплазење Многу знаат тие. Они Вас   А гледаш како чичко Златник се ти кажува? Барем те насочив кон нешто, а ти продолжи понатамуплазењеголема%20насмевка

Р.Ѕ. Живе, а за кога ти е?збунетост голема%20насмевка
Неоттуѓиво е правото на секој поединец да живее во својата заблуда!
Кон врв
zbunet Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Претседник Зеленковски

Регистриран: 24.Февруари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 15549
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (3) Благодарам(3)   Цитирај zbunet Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 17.Ноември.2008 во 14:59
Originally posted by zive zive напиша:

zdr.Mi treba sostav za makedonski jazik tema "Svet vo koj Ziveam" ve molam da mi napisete mi za vtora godina.cao



Светот во кој живеам е составен од прости материи и прости луѓе кои остануваат такви без разлика на удобностите и знаењата што ги стекнале. Простотилакот е дел од нашата традиција и грижливо го негуваме кој потоа дава плодови составен од себичност и незаинтересираност за секој оној од кого немаме корист. Склони сме и кон брутална сила кон оние на кои можеме да ја искажеме, но заради осуда од светот ни ја забранија и затоа ја искажуваме на горенаведените начини. Љубовта кон ближниот ја сваќаме како апел за хомосексуалност или перверзија со која тешко се сложуваме и затоа го правиме баш спротивното во знак на протест и несебично гледаме да се замразиме со интензитет во зависност од блискоста со личноста со која сме во интеракција т. е. што ни е поблизок му ставаме поголеми сопки и гледаме што повеќе да му го отежнеме животот за да имаме со кого да се тешиме кога ќе наидат тешки моменти кога мислиме дека цел свет не мрази, а најчесто е така, но охрабрува мислата дека не сме седеле со скрстени раце и .ние некому сме направиле да му биде лошо, ако не и полошо.
Најдобрите од нас во умешноста на простотилакот се најчесто видни личности кои ги има во политиката, шоу бизнисот и економијата. На пример нашите преставници од власта не бираат средства и начини да не вратат кон нашите корени и да ја побијат теоријата за Адам и Ева и не вратат кон одамна заборавените пештери во кои  нашите предци така убаво живееа и се слагаа на едноставни начини така да сега често вршиме пошумување за да си го повратиме заборавениот рај.
Во секој случај нас ни е добро и нема начин да не натераат или излажат да го измениме нашиот начин на живот...
Кон врв
mamamd Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Почесна конзулка

Регистриран: 02.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 25679
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај mamamd Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Декември.2008 во 21:16
 Deneska so promenite vo obrazovnite sveri, voveduvanje vrednuvanje na razni aktivnosti neophodna  e pomosh pri ispolnuvanje na mnogu zadaci. Najteshka zadaca na mnogu ucenici/studenti  e snaogjanje so literatura za izvrshuvanje na mnogu proektni aktivnosti . zatoa mnogu cesto kje sretneme baranje za pomosh pri podgotovki za pismeni, odgovaranje za ocena so razrabotka na nekoe literaturno delo, pishuvanje seminarska rabota.  .
Na mislenje sum deka na site ni se potrebni odredeni vekje objaveni linkovi od kade mozeme da crpime pocetni idei, a moze i gotovi pismeni sostavi na razni temi. Ima mnogu, sekoj od nas znae po nekoj. da ne talkame, ajde da pomogneme da gi sobereme na edno mesto.

www.seminarskirad.com
http://seminarski.blog.com.mk
 
Кон врв
mamamd Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Почесна конзулка

Регистриран: 02.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 25679
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (4) Благодарам(4)   Цитирај mamamd Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Декември.2008 во 21:39
КЛИМЕНТ   И  НАУМ ОХРИДСКИ

Охридскиот крај уште во втората половина на ВИИИ век станал привлечно подрачје за бугарската држава. За време на бугарскиот цар Борис македонските територии во воено-административен поглед биле опфатени во неколку "комитати". Охрид бил во комитатот што ги опфаќал Охридско-деволските краишта. Со вклучувањето на поголемиот број "склавини" во рамките на бугарската држава, бил прекинат нивниот самостоен развиток.

Во Охридскиот крај христијанството како официјална вера се наложило уште во ИВ век. Градот Лихнид од првата половина на ИВ век постанал дури и седиште со епископ.Со паѓањето на Охридскиот крај под бугарска власт, кнезот Борис и овде го наложил христијанството, затоа што тој сакал и преку црквата да ја зацврсти својата власт. Христинизацијата во Охридско особено се засилила по 864 година кога Борис прифатил грчки свештеници да ги покрстат поданиците на неговата држава.

Во 886 година Климент (Охридски) по краткото задржување во бугарскиот двор бил испратен во Македонија со важна државна мисија. Тој бил испратен во областа наречена Кутмичевица како учител. Областа ја опфаќала Југозападна Македонија и Јужна Албанија, со главните градови Охрид и Девол. Овие два градови тогаш биле седиште на соборните, односно катедралните цркви. За време на својата учителска дејност Климент имал голем број ученици. Бројот на таквите "избрани" ученици изнесувал околу 3500. Изградувајќи толкав број словенски црковен кадар, Климент за кратко време успеал насекаде во Охридско и низ Македонија да ја воведе словенската богослужба во возобновените и новоизградени цркви. Со таквата своја активност Климент ги удрил темелите на словенската црква во Македонија. По седумгодишна учителска дејност во 893 година Климент бил поставен од новиот бугарски владетел Симеон (893-927) за епископ на Дрембица или Велика. Бугарскиот владетел на местото на Климент за учител го поставил Наум. Неговата учителска дејност главно била насочена во градот Охрид, за што сведочи и манастирот, изграден на самиот брег на Охридското Езеро.

Како учител и епископ Климент заедно со Наума ги поставиле основите на т.н. Охридска глаголска книжевна школа. Самиот Климент напишал или превел околу 50 дела со што ги зацврстил темелите на македонската и општословенската литература и култура. Благодарејќи на дејноста на Климент и Наум, градот Охрид, во втората половина на ИЏ век израснал во еден од најразвиените и најпознатите средновековни словенски културни центри. Колку Климент и Наум биле поврзани со овој крај говори и фактот што и двајцата по нивната смрт биле погребани во манастирите што самите си ги изградиле на брегот на Охридското Езеро. Наум умрел 910, а Климент 916 година .

Св. Климентовото дело-поука за Велигден и похфала на нашиот блажен  татко и учител Кирил Филозофот

            Св. Кирил и Методиј на Словените им го дале најсилото оружје во борбата против асимилацијата-азбуката. Нивниот најистакнат ученик, доследен на делото на своите учители, со успех го продолжил нивното дело во ширењето на словенската писменост и култура. Овој ученик, основач на првиот унивирзитет во Охрид и прв словенски писател на патот на писменоста пишувал слова и похвали со кои ги водел верниците кон патот на светлината. Св. Климент во својата просветителска дејност посебно внимание им посветувал на верниците. Со своите дводелни морално-поучни слова ги поучувал верниците да ги почитуваат Божјите заповеди и да ги применуваат во живот,  на основните христијански добрини: вера, надеж и љубов кон Бога и Неговата црква и за прославувањето на празниците.

 Во „Поуката за Велигден“,  во првиот дел почнувајки со зборовите: „ Послушајте возљубени браќа и синови, да ви раскажам за силата и честа на овој ден, во кој нашиот Господ Бог го сотре ѓаволот...“ им го објаснува значењето на овој голем христијански празник. Во вториот дел ги поучува  како да се однесуваат во деновите на пости, во црква и дома. Потоа, на наредните миси со реторски прашања ги прашува за ползата од постите и ги бодри да издржат со зборовите“ Се ближи денот на нашето спасение“. На мисите ги повикува да ги отфрлат: злобата, гневот, срамните мисли,  а да ги возљубат : мирот, кроткоста, постот и чистотата.

Св Климент како писател во своите дела,  посебно место им посветил на своите сакани учители. Во едно од најпоетските и највдахновени творби , химната на љубовта и благодарноста „Похфала на нашиот блажен  татко и учител Кирил Филозофот“ му  оддава признание на својот учител за неговото големо дело. Похфалното слово се состои од 15 нееднакво  долги строфи. Секоја од нив започнува со „блажени“ и ги опева деловите на телото, усни, очите, лицето... на својот првоуичтел св. Кирил  Филозофот. Со избрани зборови ја опева целата негова личност и завршува со опевањето на неговата смрт. Словото обилува со бројни епитети и споредби, со пофалби и со разни украсни средства. Неговите најсакани изрази за споредба се: сонцето, светлината, зората, зраците и слично, кои му даваат на словото живот, светлина, оптимизам и надеж. Св. Кирил се споредува  со орел кој го прелетал целиот свет, со сонце кое ја озарува вселената. Користи цитати од псалмите:”Благодат се излива од Твојата уста, затоа Бог те благословил довека”. Св Кирил Филозофот е опеан како духовен учител и просветител на словенскиот народ и на целиот свет, апостол во кој  Премудроста Божја создал свој храм.  

„Поуката за Велигден“ и ,„Похфала на нашиот блажен  татко и учител Кирил Филозофот“   се од извонредно значење за историјата, литературата и постоењето на словенските народи. Тие беа, се и ќе бидат најбогатиот извор од кои се црпат податоци за првите словенски просветители,за вербата во Бога и христијанската вера.

Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:15
Кон врв
mamamd Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Почесна конзулка

Регистриран: 02.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 25679
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (2) Благодарам(2)   Цитирај mamamd Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Декември.2008 во 20:03
Михаил Шолохов

Хуманата човекова димензија во ликот на Андреј Соколов


Човечката хумана димензија ги досега небесите. Човекот хуманист не бира субјекти, ни време тука спонтано човечки се појавува, заживува во ситуации кога и најмалку се очекува. Судбината човекова предодредува кога тој ќе биде зол, лош, нечовек или пак хуман, човечен.

Развивајќи некои мотиви од воената репортажа Михаил Шолохов  пишува за   човечка судбина на Андреј Соколов  која  прерасна во стологија на моралната силина на рускиот народ на ниво на поединечна судбина но и како осуда на војната воопшто. Ни опиша виор на војна  во која човекот војник е измачуван и физички и психички, изложен на насилство чии методи се тешко прифатливи за една разумна свест. Ни го формира своевидниот микрокосмос на семејството Соколови преку Андреј и Иринка, за преку нив да ни ја претстави општочовечката димензија на душевни страдања.Свесен дека моралното истрајување единствено може да се практицира преку добрина и љубов, Соколов силно ќе се потпира на христојанството, наоѓајќи во него и смисла и средство за опстанок.Тој тафтолошки ќе го резонира животот,т.е. ќе го живее низ   постојано менување на падови и кревања поточно победи и порази.Ја шири таа микрокосмичка димензија во констатацијата дека ние не сме единствени страдалници на веков што значи не е само рускиот народ анатемисан од војни и страдања ами пошироко во светот. Така доаѓаме до една  многу важна карактеристика,тоа е таканаречената материјална метафизика која подразбира максимална универзализација на слики за животот во трагично видување каде мерилото на вредноста не е во доменот т.е. целта на социјалните борби туку во концепцијата на складот меѓу човечките животи и животот на природата...Прикажана е истрајноста на човекот во најтешкиот момент од неговиот живот,,кога на крајот сепак наоѓа зрак светлина во својата несреќа која му дава причина и сила да продолжи напред не осврнувајќи се назад..Воедно е дадена и една реалистична слика за човекот,,кому војната му одзела се,,но на крајот животот му дава подарок,,сопатник кој ќе му ја врати надежта и желбата за подобро утре.Во тие судбински мигови на својата внатрешна драма, најчесто невидлива однадвор, главниот лик Соколов доаѓа до некоја од крајните точки на својата егзистенција и, стасувајќи до неа, го опфаќа во еден миг целото свое битие, сиот свој дотогашен живот, во едно крајно чувство, во некоја судбинска нишка. Токму тука се крие човековата драма, конфликтите кои произлегуваат од одредените ситуации што се најчесто лоцирани надвор од човекот; во самиот човек.Наоѓајки  свој сосудбеник во детето на кого војната му ги одзема родителите Соколов се одлучува на “хумана” лага. Преставувајки се како татко, ја сплотува својата судбина со судбината на дететето сираче. Тука се покажува човекот хуманист.

‘Судбината на човекот’ е едно од најсилните дела на Шолохов бидејки тој во лицето на еден обичен човек од народот ја дава моралната големина на подвигот на целиот народ.Човекот доага до дното на сопствената трагедија , останува сам на светот , ги губи своите најблиски , удиран е од судбината која му ја наметнува завојувачот но морално истрајува , во омразата и во болката наога сили за натамошна добрина, хуманост и натамошна љубов.

Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:11
Кон врв
mamamd Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Почесна конзулка

Регистриран: 02.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 25679
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (1) Благодарам(1)   Цитирај mamamd Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Декември.2008 во 20:11
Чичко Горио : Љубовта со пари не се купува

Љубовта лугето ги прави среќни или ги фрла во очај. Љубовта која е фабула на романот Чичко Горио ги прави луѓето слепи на постапките на своите сакани.

 Таа го прати обидот на  провинцијалецот Ежен де Растињак да се пробие во високо друштво на  Париз. Овој сиромашен племич  сонува за   успех, слава, пари и љубов, но е приморен  да живее во сиромаштво Во бедниот пансион на Вокер   се запознава со чичко Горио, трагичниот јунак, кого го убива претераната, страсна родителска љубав спрема своите две ќерки. Несреќниот татко чија несреќа станува се поголема колку што расте неговата љубов спрема чедата, неговите две ќерки. По смртта на нивната мајка тој едноставно ги разгалил и незабележувајки ги претворил во нечуствителни, себични и неблагодарни изроди. Поведен од општо прифатениот критериум дека парите се она волшебното стапче во кое е содржана полнотијата на живеењето. Тој уште во нивното детство им купува скапи подароци со тоа искажувајќи им ја својата љубов, но таа релација е ѓаволски круг. Огромната љубов кон двете ќерки го фрла во судир со моралот. Тој  не само што успеал богато да ги омажи, односно да ја направи едната бароница де Нисенжен, а другата, постарата, грофица де Ресто туку одејки им постојано по вољата  полека станал и нивни проводаџија кој им наоѓа љубовници.  Постојано на услуга во исполнувањето на нивните желби тој, инаку успешен производител на тестенини, конечно осиромашува. Тие пак го посетуваат таткото  само кога   од него треба да  добијат пари, срамејки се од него обичниот граѓанин,  бидејки тие се движат во аристократските кругови. Горио умира сам. Во последните мигови го  негувале  Растињак и студентот по  медицине Бјаншо, кои  и погребот му го платиле. На погребот на несреќниот старец не се појавила ни една ќерка.  Немајки веќе што да им понуди, станува наполно неинтересен за неговите убави и богати ќерки, кои се производ на неговиот родителски однос кон нив. Родителот и неговите ќерки се слика на моралниот пад и обезвреднување на семејната врска. Некогашниот господин Горио натрупува богатство и создава положба на своите  ќерќите , кои се однесуваат со него како со "лимон, кој " откато бил исцеден до капка... го фрлаат  .Само парите ли са причина за тоа? Опшеството? Трагичната заблуда на стариот милионер? Несовршенството на човешката душа, која не ја познава благодарноста? Можеме да судиме од секој агол  и секој одговор ќе носи дел од вистината.

Тажна е  приказната за   пожртвованиот татко на   себичните и неблагодарни ќерки, Уште потажна е сликата на младиот скороевич Растињак, кој ги истражува патиштата кои   водат во   високото друштво, откривајки ги парите како основна движечка сила.  Најтажно е што и двајцата на крај разбираат дека љубовта со пари не се купува.

Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:13
Кон врв
mamamd Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Почесна конзулка

Регистриран: 02.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 25679
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај mamamd Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Декември.2008 во 20:16
Црноризец Храбар

Да се зборува за словенската средновековна литература  значи да се зборува за Црноризец Храбар. Псевдонимот на овој анонимен писател- Црноризец Храбар значи храбар калуѓер. За него се знае дека е автор на делото О писменех- За буквите. За него нема многу податоци, освен што се претпоставува дека живеел во десетиот век и дека зад овој псевдоним се крие името на Наум Охридски.

          Делото О писменах е пронајден во еден препис во Света Гора.   О писменах е трактат со јасен и жив стил,  со тема, појава и постоење  на словенската писменост. Идејата му е одбраната на словенската писменост од нападите на тријазичниците. Тие ја негирале и сакале да ја уништат.  Црноризец Храбар храбро ја докажува оправданоста на нејзината појава и постоење. О писменах  е напишан во вид на теоретска статија. Композициски е составена од два дела: историски и полемички дел. Во првиот дел, со историско-јазичен карактер се проследени развојните фази на појавата на првата словенска азбука. Во првата фаза  ни е претставен периодот кога Словените биле пагани, многубошци и се користеле со рецки и црти бидејки немале своја азбука. Словените се служеле со фигуративно писмо кое немало гласовна вредност, со кое ја изразувале потребата да се остави нешто важно, некој податок. Во втората фаза во развитокот на словенската писменост се совпаѓа со времето на нивното прексрување и откажувањето од многубоштвото, односно нивното примање на христијанската вера. Со примањето на новата вера тие биле принудени да учат грчко и римско писмо. Но писмото кое го учеле било туѓо  ин е било погодно затоа што ги немало словенските гласови: ч, ж, б, ѕ и други. Третата фаза од писменоста се софпаѓа со мисионерската дејност на Кирил и Методиј. Овие двајца апостоли на словенската писменост, за полесно да го спроведат покстувањето сватиле дека Словените мора да имаат свое писмо, азбука со која лесно ќе се служат. Црноризец Храбар тука го фали филозофот Константин- Кирил кој на Словените им приготвил азбука, глаголица со 38 букви од кои 24 биле по образец на грчката азбука, а 14  нови кои сам ги измислил според гласовниот систем на словенскиот јазик.

Во вториот дел од О писменах, Храбар полемизира со  прашања и одговори, со тези и доминантни антитези со тријазичниците. На сите нивни аргументи им наоѓал против аргументи. Тој со своето знаење докажал дека е многу образован Словен со голема ораторска дарба. Отворено ја покажувал омразата кон непријателите и ги омаловажувал Грците и ги исмевал дека за нивната азбука биле потребни 70 мажид а ја напишат. Отворено ја искажувал   својата голема љубов кон словенските народи  .  Верувал во надареноста и способноста на Словените. Истакнувал дека за создавање на словенската писменост биле потребни само двајца храбри мажи.
Во завршниот дел на трактот истакната е големата љубов на словенските писатели кон творците на словенската писменост браќата Кирил и Методиј и  општествено значење на нивното дело и нивната прогресивна идеја дека секој народ треба да има свое писмо и култура. Секој народ има право на своја самобитност.

Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:14
Кон врв
mamamd Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Почесна конзулка

Регистриран: 02.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 25679
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај mamamd Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Декември.2008 во 20:18
Јоаким Крчовски

Патот на ослободување од заостанатоста и стапување во редот на културните народи е непрооден и тежок.  Трасирањето на патот  на писменоста е од во трње. Само желбата и потребата за запишување на животописите на своите чеда и нивното оставање за идните поколенија  го прави издржлив одот низ трње.  Токму таков е одот низ историјата на македонскиот народ. Живеејки во темницата на неписменоста опстанал благодарение на своите чеда желни за зачувување на верскиот  и националниот идентитет. Таков од низ трње имал и Јоаким Крчовски.

Јоаким Крчовски се појавил на македонската сцена на преминот на 18 во 19 век. Неговиот животопис е некомплетен и не се знае каде се родил и каде умрел. Според народните преданија негови места на раѓање се Осломеј, Кичевско според кое се претпоставува дека и го добил презимето Крчовски или некое Кривопаланечко село. Биогравски податоци  не можат да се прочитаат ни во неговите дела. Во нив според редоследот на издавање може само да се прочита за неговиот напредок од “даскал до монах и од монах во јеромонах”. Тој е еден од првите учители во манастирските училишта во кои наставата се изведувала на народен јазик. Овој деец и просветител животот го посветил во пишување и печатење книги на маедонски народен јазик. Пишувал на кратовско-кривопаланечки говор со јазични примеси од западномакедонскиот и старословенскиот говор. Стилот на пишување му е раскажувачко-полемички. Речениците му се долги со вметнати зборови и изрази кои ја отежнуваат јасноста и разбирливоста. Користи и прашални реченици кои звучат како одговори.  Напишал 5 книги кои ги отпечатил во Будим ,центарот на културниот развој на многу народи од тоа време. Неговите дела се со верско поучување.

Првото дело на Крчовски е “Слово исказаное заради умирание”. Иако е анонимно ова дело според стилот и јазикот на кој е напишан му припаѓа нему. Второт дело “Повест ради страшного и втораго пришествија Христова” е излезено од печат во 1814 година. На насловната страна стои дека е “списана од хаџи Јоаким даскала”. Книгата има 46 страници и содржи две беседи: едната за Исус Христос, а другата за пророкот Даниел. Со оваа книга им порачува на “некнижните” и “простејши” луѓе да се придржуваат кон Христовото учење бидејки Исус пак ќе дојде на земјата и ќе им суди за лошите дела. и третото дело “Митарства” е со верско морализаторски карактер. На 62 страници се на напишани апокрифни легенди за патувањето на човечката душа  по смртта. Таа на својот пат до рајот треба да помине 20 митници (царински станици).  Во 1817 година излегува од печат “Чудеса пресветија Богородици” а две години подоцна “Различни поучителни наставленија”.  Последното дело на Крчовски е најголемо. Тоа е зборник од 310 страници. Во него со текстови од “Евангелието” и “Стариот завет” ги подучува луѓето да живеат според христијанскиот морал. Ги набројува “грехови” на луѓето: пијанството, лакомисленоста, суеверието, грабежот и др.  Ги напаѓа богатите дека богатството го стекнале со труд на сиромасите. Им порачува на луѓето дека треба да читаат бидејки читањето е храна за душата, а книгата го подигнува умот. Во оваа книга, во “Словото заради завист” кое е преземено од Библијата  ја открива својата желба да поучува и воспитува за зависта како негативна особина. Зависта е извор на сите невољи како на небото меѓу ангелите, така и на земјата меѓу луѓето. Зависта била причината поради која братот убива брат и поради што на земјата почнало да се лее крв.

Просветителскиот дух на Крчовски воглавно бил насочен кон ширење на морални поуки.  Учејки го народот да ја сака верата, го научил да го сака и националното. Само со љубов кон христијанството опстанало и националното. Делата на Крчовски одиграле голема улога во тој долг пат на опстанок, пат полн со “прокљатија” и “всепоганија”.

Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:16
Кон врв
mamamd Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Почесна конзулка

Регистриран: 02.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 25679
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај mamamd Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Декември.2008 во 20:19
Кирил Пејчиновиќ

Патот на ослободување од заостанатоста и стапување во редот на културните народи е непрооден и тежок.  Трасирањето на патот  на писменоста е од во трње. Само желбата и потребата за запишување на животописите на своите чеда и нивното оставање за идните поколенија  го прави издржлив одот низ трње.  Токму таков е одот низ историјата на македонскиот народ. Живеејки во темницата на неписменоста опстанал благодарение на своите чеда желни за зачувување на верскиот  и националниот идентитет. Таков од низ трње имал и Кирил Пејчиновиќ, еден од претставниците на верските просветители од 19 век.

Роден е во 1771 година во село Теарце , Тетовско И зад себе ставил многу малку биогравски податоци. За него дознаваме од Епитафот на неговата надгробна плоча што самиот го напишал. Потекнувал од побожно  семејство. Татко му и  чичко му, заедно со него  го продале својот имот и заминале на Света Гора каде се закалугериле. Тие останале да живеат таму, а Кирил се вратил во Скопскиот  Марков манастир. Како старешина на манастирот се зафатил со негово обновување и собирање стари ракописи, како и збогатување на манастирската библиотека. Почнал да бележи записи со позначајни настани на маргините на црковните книги, сакајки да остави трага за себе и своето време. Во овој манастир живеел 20 години. Тука отворил манастирско училиште и се посветил на просветување на населението. Во овој период  ја напишал и својата прва книга “Огледало” која била отпечатена во 1816 година во Будим. Ова  книга била требник-прирачна книга за свештениците, која ја користеле за вршење црковни обреди. Содржи неколку молитви, прозни текстови за разни обреди и една голема проповед “Слово за празниците”. Молитвите и обредите се напишани на црковнословенски јазик, а Словото на народен тетовски говор. Ова негово дело доживеало голем успех и го имал секој свештеник во Македонија. Во него излегувајки од традиционалните рамки поуките за селаните ги земал од секојдневниот живот. Го анализирал животот на селаните и го критикувал она што било надвор од христијанските норми, поучувајки како да се поправи она што не чини.  Ги потсетувал селаните на нивните христијански должности и ги советувал како да ги празнуваат големите празници Водици, Прочка, Велигден. Во Словото ја критикува и неукоста на поповите кои наместо духовни водачи станувале ограбувачи и со своите постапки  го оддалечувале народот од црквата и верата и наликувале на турските бегови и аги. За него јакнењето на верата било јакнење и на националноста, а со тоа и заштита од претопување и потурчување. Иако бил полуучен калуѓер кој не знаел да чита граѓанска кирилица и пишувал на тетовски говор со старословенски примеси и турцизми, во своите дела  им порачувал на луѓето да читаат и да го отфрлат суеверито.  Во 1818 година по добиениот благослов од татко му заминал во село Лешок  каде го обновил манастирот Св. Атанасие, ја уредил и збогатил библиотеката со стари ракописи и богослужбени книги и отворил манастирско училиште. Тука ги напишал делата “Житие кнеза Лазара”.  и“Утешение грешним”. “Утешение грешним” го  напишал во 1831 година, а го отпечатил во 1840 година, бидејки не можел  да најде пари за објавување. Бил принуден да ја даде својата заштеда за отварање на изгорената печатница на Теодосие Синаетски каде книгата била објавена со предговор од самиот Синаетски. Ова книга е продолжение на “Огледало”. Содржи неколку молитви и една долга беседа. И оваа книга на Пејчиновик поради големата потреба  била препишувана на рака.  Во 1835 година  десет години порано од денот на смртта, 24 март 1845 година,.го врежал Епитафот на сопствената надгробна плоча. Во него на македонски народен јазик напишал каде е роден, каде се школувал, што работел и каде сака да биде закопан.  Ова последно дело на Пејчиновиќ е напишано во стиховна форма.

Пејчиновиќ е верски просветител и моралист. Со својата литературна дејност на народен јазик прави преод од средновековната кон новата македонска литература. Тој има посебно место во оформувањето на македонскиот писмен јазик.

 

Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:16
Кон врв
mamamd Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Почесна конзулка

Регистриран: 02.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 25679
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај mamamd Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Декември.2008 во 20:24
Данте Алигери и Франческо петрарка- Љубовта во нивните дела

Љубовта како мотив, воздишките за саканата жена, која е воздигната и недостапна, болката, тагата и страдањата од невозвратената љубов  се  инспирација за уметничко творештво кај многу уметници низ вековите.   

         Судбинскиот  ден во    живот на францеско Петрарка бил  денот  кога  прв пат ја здогледал  убавата Лаура. Тоа се случило на Велики петок  кога ја видел во црквата  Св.Клара и смртно се заљубил во таа  плавокоса убавица, Тој безнадежно се вљубил во неа иако била мажена за грофот  Хугот и имала  11 деца. Овој сеизмички емотивен настан доведе до излив на стихови кои траеја многу години. Лириката за Лаура создаде долго патување во себе - испитување во невидени рамки, речиси психолошка автобиографија во стихови. Иако не  му ја возвраќала љубовта  и останал  верен и после  смртта била муза на   неговото поетско творештво и ја  воздигнувал  до симболот на славата, Во нејзина  чест  напишал голем број песни со  трајна  убавина  , Додека  Данте својата Беатриче ја воздигнувал до свемирот  ,Петрарка го носел свемирот во Лаура и така од нејзе и себе створил свој свет. Неговата  љубов не е боженствена  туку вечна препрека  за која   тој е  свестен,па против нејзе секогаш се  бори,за да за час повторно и се  препушти, Лаура како симбол често се поистоветува  со ловорот,а љубовната страст  со желбата  за слава. За разлика од него Данте бил   заљубен во Фирентинката  Беатриче Портинари, така речи цел живот. Прв пат  ја видел  како 9-годишник и  после десетина   години повторно се  заљубува во нејзе. По смртта на  Беатриче телесната  љубов спрема неа  преминува во  духовна во  неговата ''Боженствена комедија''. Колку неговата љубов конБеатриче е голема зборува и тоа што тој  нејзе  ја сместува во рајот, во последната свера наречена Емпириј односно почеток на сите почетоци, таму каде што бил Божјиот престол, каде до него седела Богородица,а пред нозете на Богородица,Беатриче. како симбол на чисто суштество кое  моќ да го поведе низ деветте кругови на рајот,каде што според заслугите се наоѓаат распоредени душите.Кај Данте наидуваме на три различни нивоа на љубов: најниското:  телесната, земската љубов, високото, духовната: љубовта спрема мртвата Беатриче  највисокото ниво, љубовта спрема сопствениот дух.

Љубовта како мотив, воздишките за саканата жена, која е воздигната и недостапна, болката, тагата и страдањата од невозвратената љубов  кои беа  инспирација кај  Алигери и  Петрарка во нивната поезија  кои ја достигнаа светската слава, станаа вечна инспирација кај многу нивни следбеници.



Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:17
Кон врв
mamamd Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Почесна конзулка

Регистриран: 02.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 25679
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај mamamd Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 06.Јануари.2009 во 09:56
Obredni pesni
 Ne mozejki da gi objasni pojavite vo prirodata  covekot nivnoto postoenje go vrzuval so voljata na natprirodnite sili. Vo svojata glava sozdal pretstavi za postoenje mnogu bogovi od cija blagonaklonost zavisela negovata srekja i zdravje, plodot od rabotata, napredokot vo stocarenjeto, uspehot vo lovot. Za da ja dobie naklonosta, da gi smilostinji covekot pocnal da vrshi obredi, veruvajki vo magicnata mokj na penite, zborovite.
So prifakjanjeto na hristijanstvoto i veruvanjeto vo isus hristos ovie obicai ne prekjinale. Na niv se dodale novi. Tuka ubavo e da si prispomnime za obredite koi se vrshele na Gjurgjovden, Veligden, Vodici, Bozikj, Kolede.
Koledarskite pesni spagjaat vo grupata obredni pesni odnosno pesni koi se posveteni na Bozikj. Niv gi ispolnuvaat decata ili mladi momcinja. Sobrani vo mali grupi shetaat niz seloto, maaloto i na domakjinite im izrazuvale zelbi za zdravje i srekja vo zivotot, uspeh vo rabotata i dr. Za upatenite zelbi od domakjinite se nagraduvani so pari, ovoshje, bonboni, slatki, koledarcjinja, odnosno zavisno od imotnata sostojba na domakjinot. 
Koledarite radosnata vest za pristignuvanje na praznikot i rozdenstvoto hristovo ja soopshtuvale so razni pesni megju koi i
Koledica, medenica,
i po nea Vasilica,
ednash mi e vo godinata,
kako cvekje vo gradina,
Kolede babo Kolede,
daj mi babo, kolace!
******
Aj stanete, domakjinkji,
teshki porti otvorete,
Dobri gosti vi nadoshle,
dobri gosti koledari,
shto vi nosat doba aber..
Bog se rodi vo peshtera...
 Docule ovcarite,
gi sobleklje gunjite,
pokrile slamata

**********
 Deneska mnogu popularni pesn se i onie koi se so shegobijna sodrzina, koi na go navestuvaat praznikot,
kolede lede
padnalo grede,
utepalo dete
dede se maci, baba go kvaci
za cetiri jajca
shatkini guskini
******
Vo mnogu kraishta na Makedonija se peat razlicni pesni.
ajde da naucime i nekoi novi!големо%20гушкање

Кон врв
Lithium Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 01.Декември.2008
Статус: Офлајн
Поени: 9407
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (3) Благодарам(3)   Цитирај Lithium Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 14.Март.2009 во 16:27
Пиши нешо како: ``Светот и животот многу денес се разликува многу од она што беше пред неколку години. Технологијата, науката, медицината од ден на ден напредува со цел да му овозможи на човекот подобар живот и побрз пристап до најпотребните работи. Ако во минатото основен алат за работа беше каменот денес таа работа се извршува со најсовремени машини. Ако во минатото ни беше потребно од еден во друг близок град да стигнеме за 3 саати денес за 3 саати може да отиднеме во друга држава . Условите за живеење денес се многу подобри за разлика во минатото. Имаме поголем избор на најразновидни нешта ( тоа у бизнисот се вика асортиман ) Во минатото денес имало и многу неизлечливи болести. Денес скоро секоја болест може да се излечи само со еден единствен лек благодарејќи на години и години истражувања на научниците. Ако во минатото автомобилот беше луксуз денес него може да си го дозволи скоро секој Човековата љубопитност кон она непознатото замина до таму што луѓето успеа дури и да заминат на Месечината и да сфатат многу повеќе за она што им било до тогаш НЕПОЗНАТО.
И погледот на живот е многу изменет. Денес за разлика од робовладетелското општество немаме робови кои се малтретирани и им се укинати човековите права. Денес сите луѓе мора да ги почитуваат човековите права. Како што се менува времето се менува и државното уредување. Живеевме во капиталистичко општество, сега сме демократија а во иднина....Којзнае, најверојатно безредие - АНАРХИЈА ``
Ти сега изврти го малку ова додај нешто, зш толку од мојата инспирација....
You think you are perfect? Well, try walking on water...
Кон врв
 Внеси реплика Внеси реплика страница  123 113>
  Сподели тема   

Скок до Овластувања Кликни и види ги опциите

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd.

Страницата е генерирана за 0,172 секунди.