Македонскиот јазик и македонската азбука

ke go proveram Psevdo-Kalistenot jas

Каснакоски напиша: Македон напиша: Во делото на Псевдо-Калистен јасно се прави разлика меѓу македонскиот и грчкиот јазик. Македонскиот јазик Александар го употребува на својата смртна постела, кога им говори за тоа каква да е судбината на државата I ti pravish razlika megju bugarskiot i makedonskiot, neli? Pa denes imame i srpski i bosanski i hrvatski i crnogorski jazik. Dali ima tekstovi na antickomakedonski jazik, oti zborovite koi gi vidov si se varijanti na grckite.

Правам разлика, но не верувам дека во X век некој правел разлика меѓу текстовите на старословенски во Охрид и Преслав, освен секако писмото, кое ги разликувало.
Текстови на античко-македонски јазик не сум сретнал, иако некаде пишува дека познати се неколку зборови.



Изменето од Македон - 05.Август.2010 во 17:36

Каснакоски напиша: Македон напиша: Текстови на античко-македонски јазик не сум сретнал, иако некаде пишува дека познати се неколку зборови. Само тие од Википедијата ли?

Не знам дали само тие, во учебниците по историја пишува дека се познати десетици такви зборови. Дали се мисли на тие, не знам.

d4 b3 напиша: Македон напиша: Не знам дали само тие, во учебниците по историја пишува дека се познати десетици такви зборови. Дали се мисли на тие, не знам. ima li gi ovie 10 zbora vo deneshniot makedonski

Не знам, не сум проверил.

Изменето од Македон - 06.Август.2010 во 00:03

Јас энам - сите эборови се раэбираат како денешен Македонски јаэик

Ѓорѓи Јакимов Киселинов (Охрид, 16 мај 1888 - Скопје 29 септември 1961) бил македонски славист, лингвист, преведувач, дијалектолог, граматичар, етнограф. Основното образование го добил во родниот град, а потоа завршил Битолската машка класична гимназија (1907), како и к*рс по грчки јазик. Потоа бил две години учител во Хрупишча и Костур. Завршува Историскофилолошкиот факултет во Одеса (1909–1915). Учествува во Балканските војни, а потоа е професор по старословенски јазик. По Првата светска војна се враќа во Македонија и постојано се мести како гимназиски професор во Охрид, Подгорица, Ресен, Сента, Алексинац, Бијело Поле, Плевља, Ќуприја (Србија), Скопје, Сомбор, Велика Кикинда, и пак во Бијело Поле и Подгорица (1920–1941), а за време на бугарската окупација работи во гимназиите во Скопје (1941–1944).

Неспоредно по Ослободувањето подготвува за печат „Кратка македонска граматика“ (25 октомври 1944) и учествува во првата Конференција за македонската азбука и македонскиот литературен јазик (27. XI – 4. XII 1944). Потоа работи како хонорарен преведувач во книгоиздателствата „Култура“ и „Просветно дело“ (1945–1947) и како професор во Економското (1947–1948) и во Средномедицинското училиште (1948–1950). До пензионирањето службува како библиотекар во Ректоратот и во Народната и универзитетска библиотека (1950–1961). Уште како студент во Одеса издава списание „Театръ и танцы“ (1911), а потоа станува коиздавача на „Къ Свету“ и „Славянскiй Югъ“ (1912). Тогаш бил и во блиски односи со Крсте Петков Мисирков. Подоцна објавуа бројни публикации од областа на фолклорот, лингвистиката и етнографијата, а го уредува списание „Луч“ (Скопје, 1937– 1938) и соработува во повеќе списанија, зборници и весници. Автор е и на средношколски граматики и преведувач на публикации.