Критики позитивни/негативни на личните тв

anakin напиша:

Убава слика, ама некако како да му припаѓа на минатото, јас сум во современоста...

...kritikata na literanova, spored mene, e krajno tendenciozna ...taka da shoznam...sho saka nek si pishue, negovo pravo si e toa, posho za delata koi se tuka opishani i postirani postojat i materijalni dokazi deka se prodadeni za dobra cena i posakuvani i chitani od ogromna publika po drugi javni forumi, taka da moz samo da se izblamira so takvite odmaznichki komentari-povtorno, a crveniot bus, moz da si go parkira, ama od pozadi kaj nego...

$BlackDevil$



.........Сонувам дека станувам од мојот кревет,излегувам од собата,слегувам по скалите,ја отворам влезната врата,излегувам на улица.Надвор е ноќ осветлена од месечината.ПОд проѕирните сенки на дрвјата минуваат чудно убави жени,ме повикуваат да појдам некаде со нив.Патувам со нив во празните градски автобуси,се качуваме потоа во некој воз,поминуваме неверојатно зелени реки,слушаме музика во еден парк.Жените ме бакнуваат , ме водат во една необична куќа полна со статуи,трчам со нив по некакви големи скали...........Премногу доживувања за една ноќ.Се враќам назад дома ја отворам вратата,се искачувам по скалите,влегувам во мојата соба.Но таму креветот,веќе лежи некој.Гледам-тоа сум јас,односно некој мошне сличен на мене. Како можело тоа да се случи?Дали во мојот сон се замешал некој друг,дали сонот се удавил,да сум влегол во некоја споредна димензија на сонот,дали некаде при враќањето сум погрешил?Но каде се случила таа грешка?...........Се обидувам пак-вратата , скалите,собата.....Непознатиот е пак тука.Тој лежи како во свој кревет,сонувајќи веројатно некој друг сон и не мисли да исчезне.Се обидувам уште еднаш ,па уште еднаш.Залудно.Стојам долу пред влезот и очајувам и се надевам..............А наскоро ќе осамне и оној горе ќе се разбуди во мојот кревет и во мојот лик и тогаш се е готово.

Мотивот физичко соочување со себе, односно присутност на ликот на две места и негова средба со самиот себе го многу успешно го третира Славко Јаневски во својот расказ „Поштарот“, кој е едне од реткитке раскази со фантастична тематика во неговиот огромен опус... Додуша, фантастиката ќе заземе значајно место во неговиот циклус романи за Кукулино, но се работи за еден посебен вид фантастика, за фантастични слики доживеани во примитивната свест на ликовите кои авторот во натамошниот тек на романот ги демистицира ( постапка екфразис)..
Но овој мотив е сосема независен од мотивот во споменатиот расказ од Јаневски, бидејќи овде авторот не води низ пределите на својата потсветс, односно од еден сон, за кој станува свесен во сонот дека е сон, не воведува во друг сон, во кој се сочува со својот двојник, или со оној дел од себе од кого што стравува, со што се елиминира условот за фантастична приказна.
На технички план, убаво раскажана приказна, вешто развивање на дејствието, со кроки потези, при што авторот води сметка да оствари проток на време, иако истиот е поблизок до реалистичкиот метод на раскажување. Единствена замерка, што можам да му ја најдам, е преобременоста со реторички прашања во завршниот дел, кои негативно се одразуваат на севкупниот впечаток кај реципиентот....

Quentin
Во боите на виножитото

Ќе се најдеме пресликани во
боите на виножито
и без запирки
ќе си ги прераскажуваме
миговите откорнати
од едно збогум,
што долу на земјата
боли повеќе
од отворена рана.
Ќе ми споделиш
дека грижливо си
ги собирала сите мои стихови
и сега е моментот да
ја замениш тагата во нив
со божествени ноти
на една небесна харфа.
Пушти ја харфата, душо,
ќе ти речам.
Размрдај ги прстите
и засвири по мене.
Ќе излезат најубавите звуци
од едно тело што цела вечност
те посакува.
Ќе блеснат најмилните погледи
од едни очи што четири години те гледаа,
а уште четириесет ќе те сонуваат.
Дождовите и сонцето оттогаш
везден ќе се љубат,
но виножито веќе ќе нема...

ми се допадна многу...можеби неможам да оставам некоја критика или добар коментар..ама навистина многу ми се допадна

...pa i jas koa gi chitam delava na site, probuvam da pronajdam gram poveke emocii od lugeto sho gi pishuvaat...probuvam eventualno da ja svatam smislata na napishanto, ili temata, ako e dvosmislena mi se dopaga poveke, nemam zasho da kritikuem negativno nikogo, ako e nesho posebno i za izdvojuvanje sekako ne bi ja kriel svojata voodushevenost od toa-bi komentiral, inaku koj bi bil efektot na druga kritina osven deka sum ljubomoren na nekoe delo...there's no point in such a thing to do-mi izglea toa kao pljukanje po nechiva dusha-bezveze rabota...poezijata ne e gramatichka disciplina, taa ne e olimpijada i ne e konk*rs nekoj za himna...poezijata e del od nas, nisho poishe...

...Well... напиша: ...pa i jas koa gi chitam delava na site, probuvam da pronajdam gram poveke emocii od lugeto sho gi pishuvaat...probuvam eventualno da ja svatam smislata na napishanto, ili temata, ako e dvosmislena mi se dopaga poveke, nemam zasho da kritikuem negativno nikogo, ako e nesho posebno i za izdvojuvanje sekako ne bi ja kriel svojata voodushevenost od toa-bi komentiral, inaku koj bi bil efektot na druga kritina osven deka sum ljubomoren na nekoe delo...there's no point in such a thing to do-mi izglea toa kao pljukanje po nechiva dusha-bezveze rabota...poezijata ne e gramatichka disciplina, taa ne e olimpijada i ne e konk*rs nekoj za himna...poezijata e del od nas, nisho poishe...

time out

Аман бе луѓе....ту што ме изненадивте БРЕ....Пак почнавте да се пукате а ?
Абе остајте се тоа глупостите на страна...јас овој го сакам,а оној не и сега ми му се**м за поезијата!!! Што викате да почнете само да читате? На крај краишта, па и не мора да се коментира,без разлика дали се има позитивен или негативен коментар!!!
Ве поздравувам сите и само продолжете да пишувате (по можност) поезија