Нашата душа во огледало-имате ли храброст

лепота је скупа

мојата душа во огледало......во последно време составен дел од денот ми стана ѕиркањето во сопствената душа...
понекогаш останувам запрепастена од потребата да се приклучам на глутницата волци...а секогаш инстинктите ме воделе кон стадото срни...можеби мојата попустливост,толерантноста на се околу мене која понекогаш ме доведува до лудило  ме тера да почнам да трагам по групата која растргнува,која напаѓа,која се брани...
понекогаш ме стаписува чувството на празнина иако просторот околу мене е толку густо населен што ми го одзема  воздухот...
можеби сум волк самотник кој по логика на нештата се втурнал вртоглаво во гужвата и никако да го најде својот пат до духовниот мир...
а можеби е само бесцелното лутање во потрага по разбирање...по убав збор...кој ќе знае...
огледалото секојдневно ми проектира извртени слики...


Изменето од Andjelina - 23.Ноември.2009 во 15:08

Ajde IQ forumdzii da go vidam ogledalceto.....

Зошто мислам дека темава е за во Филозофија а не тука во љубов?

Оти ако стои тука во Љубов треба исклучиво за нашиот Љубовен одраз во огледалото да говориме,вака се сведува на чиста филозовија одделена од Љубовта.

Оти нашата надворешност кога је гледаме во Огледало не ја покажува нашата Љубов,таа е скриена и ниеден одраз не може да ја визуелизира,Љубовта се чувствува и забележува само доколку некој не гледа од другата страна на алуминиумската фолија и ни ги прати нашите делувања, и има способност да ја осети таа наша Љубов која се манифестира од нас независно од нашиот одраз кој може и да се изглуми и да прелаже.
Гледањето во огледалото може да не одведе по стапките на Нарцис,а одејќи по неговите стапки прво ќе се уништиме самите себе си а потоа и сите околку нас.
Во огледало можеме да видиме две работи на нас самите.
Убавината и грдоста на ликот а потоа да се восхитуваме на себе доколку сме убави или да си ја изгризиме душата доколку не сме,а тоа го правиме бидејќи ни недостига убавината за да може да ни ја погледнат душата која е втората работа која ја гледаме директно во очите.
На крајот му иде не сум убав но имам душа,ама џабе вреди добрата душа кога нема убавина за да некој ја види.

Тешка тема ти е оваа Џошуа за муабет,затоа има малу коментари не секој е подготвен да да си ја отвори душата.

Нарцисот знаеме како завршил,јас реков само одење по негови стапки ништо друго,доброто или лошото во тоа секој нека си го пресмета и нека си го разбере на свој начин.
Јас се раководам од митот

Џошуа темава е дефинитивно за во Филозофија,абе сигурен сум.

Морфолошки сите сме луѓе,ама духовно малку мина од нас можат да речат дека ги исполнуваат стандардите за Човек,и со дела и постапки.

Не ти треба моето огледало Џошуа.
Во него може да пишам се и сешто,и пак да не знаеш какво е.
Може да го исмислам,да го накитам да има совршен кристално чист одраз,исполнет со милост,добрина и убавина.

Мојот одраз на форумов ти е преточен во овие 17733 поста.
Многу е знам,ама ако почнеш да читаш барем наназад неколку месеци ќе си формираш една визуелизација на моето огледало.

За да стане некој подобар човек,прво треба да ги согледа сите свои негативности и да почне елиминација на нив едно по едно.


Иначе Џошуа не знам дали знаеш но не пишувај со големи букви во постовите,тоа се смета за викање,и јас така пишував на почеток се додека не дознав за тоа
Прифати го ова и стануваш одма со една негативна работа помалку,стануваш подобар човек