Садо-Мазо

За љубовта и водењето љубов обично се размислува во рамките на нежноста. Постои, секако, и "пожешка варијанта" - малку погруб секс кој исто така може да биде доста пријатен ако и двајцата партнери се за тоа расположени. Меѓутоа, желбите на некои луѓе одат и подалеку. Зборуваме за оние кои не можат да почувствуваат сексуална возбуда ако при тоа не трпат болка и ако не се понижувани.

Некои за ваквите луѓе мислат дека "не се нормални", а многумина се прашуваат: од каде воопшто таква желба и што е тоа што ги поттикнува на тоа?

Многу стручни лица се занимавале со тоа прашање и дошле до следнава теорија. Личностите на кои болката и понижувањето им се неопходни за сексуално да се возбудат, доживувале различни понижувања и беспомошност како деца, па и во зрелите години тие чувства ги сексуализирале. Своите негативни чувства ги сублимирале во еротски. На тој начин, ваквите личности значително полесно ги поднесуваат негативните чувства од тој вид. Како тоа?

Според теоријата, за време на примањето удари и понижувањето во текот на сексуалниот чин, ваквите личности се идентификуваат со оној кој им нанесувал болка и понижување и низ таа идентификација доживуваат чувство на моќ. Во суштина, тие се без никаква моќ, но не се чувствуваат така.

Мала доза на овие склоности, т.е. мала доза мазохизам не е ништо невообичаено. Се смета, на пример, дека извесни мазохистички склоности имаат и жените кои ја сакаат позата "од позади". Поголема доза мазохизам, меѓутоа, сепак не е баш толку вообичаена. Е, сега, некои поставуваат прашања дали поголема доза мазохизам бара лечење.

Одговорот е: не, освен ако самата личност тоа не го посака, или освен ако нејзините склоности се такви да би можеле да загрозат свој или туѓ живот. Доста е веројатно таа личност со изразени мазохистички склоности би се чувствувала подобро ако таквата потреба се ослободи, ама дотаму додека никого не повредува со своите склоности, лечењето не се смета за задолжително.