ДАЛИ АЛЛАХ (Бог) Е СЕМОЌЕН?

Епа не ти е ич добра математиката... Еве нап ример:

Колку е:

Бесконечност + Бесконечност + Бесконечност?

Зар не е ПАК бесконечност?

Затоа Отецот, Синот и Св. Дух, се едно, а три. Бесконечни, Вечни, Едносушни...

coolio напиша: аџија напиша: Епа не ти е ич добра математиката... Еве нап ример:Колку е:Бесконечност + Бесконечност + Бесконечност?Зар не е ПАК бесконечност?Затоа Отецот, Синот и Св. Дух, се едно, а три. Бесконечни, Вечни, Едносушни...   jas ke ti ja kazam formulata na tvojata matematik ako pocnes da odbrojuvas nanazad od bezkonecnost ke stinges na 1? i podole nema neka ti stane jasno drugarce pozdrav

Почни да броиш од бесконечност и кажи ми кога ќе стигнеш до 1.

sard напиша: coolio напиша: аџија напиша: Епа не ти е ич добра математиката... Еве нап ример:Колку е:Бесконечност + Бесконечност + Бесконечност?Зар не е ПАК бесконечност?Затоа Отецот, Синот и Св. Дух, се едно, а три. Бесконечни, Вечни, Едносушни...   jas ke ti ja kazam formulata na tvojata matematik ako pocnes da odbrojuvas nanazad od bezkonecnost ke stinges na 1? i podole nema neka ti stane jasno drugarce pozdrav   Почни да броиш од бесконечност и кажи ми кога ќе стигнеш до 1.

Epa coolio, Господ не е едно нешто, туку Тој е се. Тој е бесконечен во сите свои атрибути: знаење, постоење, љубов... Затоа не може да применуваш погрешни математики.

Всушност многу е просто кога ќе размислиш. Совршеното е секогаш Едно, без разлика колку и да се. Затоа иако се Тројца, сите прават ИСТО, бидејќи се Совршени. А совршеното секогаш го одбира истото: т.е. тоа што е најдобро и најсовршено. Затоа меѓу Отецот, Синот и Св. ДУх, нема никогаш конфликт и недоразбирање...

abe ne go karaj
toj ima argumenti breeeeeeeeeeeeeeeeeee

Нема никаква сумлја (!) туку само во вашата глава постои недоразбирање...

Зошто 3? Затоа што така Господ се објавил. Кој си ти да му кажеш на Господ, извини ама ме буниш???

Не биди смешен, те молам...

coolio напиша:   sve ima pocetok, i sve ima i kraj, kako si stignal do bezkonecnost ke stignes i na pocetok, ti dur ibrois do tolku mozda nema da si ziv, i nemoj da sporeduvas 3 nesta vo 1 posto 1 = 1,  a  3 =3. Gospod e 1, nema nitu sin, nitu kerka, toj e sam i nema ortaci.

Ако веруваш дека се има свој почеток и свој крај тогаш ти и не веруваш во Бога.

Но еве ти и научни теории дали се има свој почеток и свој крај. Прочитај го многу е поучно.

„Е, сега прашањето што ни доаѓа на ум на сите нас во некој миг е: што би се случило кога би отпатувале до работ на вселената и кога, како да станува збор за вистински раб, би ја протнале главата зад завесата? Каде ќе биде вашата глава кога веќе нема да биде во вселената? Што ќе најдете од другата страна? За жал, одговорот е дека никогаш не можете да стигнете до крајот на вселената. Не затоа што е потребно премногу долго време за да се стигне дотаму – иако, се разбира би било потребно многу време – туку затоа што, дури и да патувате постојано кон надворешноста по права линија, бесконечно и решително, никогаш нема да стигнете до крајната граница. Наместо тоа, ќе се вратите на истото место од каде што сте тргнале (а претпоставуваме дека во тој миг најверојатно ќе се обесхрабрите и ќе се откажете од потфатот). Тоа се должи на фактот дека вселената е закривена, на начин што не можеме точно да си го замислиме, во согласност со Ајнштајновата теорија за релативитетот (до која ќе стигнеме кога ќе дојде време).
Засега е доволно да знаеме дека не се рееме во некаков простран меур што постојано се шири. Повеќе би можело да се рече дека вселената е закривена на начин што и овозможува да биде безгранична, но ограничена. Не може да се рече дури и дека вселената се шири во вистинска смисла на зборот зашто, како што забележал физичарот и добитник на Нобеловата награда Стивен Вајнберг, „сончевите системи и галаксиите не се шират, и вселената сама по себе не се шири“. Поточно би било ако се рече дека галаксиите се оддалечуваат една од друга. Сиве овие работи претставуваат вистинско искушение за интуицијата. Или, како што вели биологот Џ.Б.С.
Халдан во својата прочуена забелешка: „Вселената не само што е почудна отколку што претпоставуваме ние; таа е почудна отколку што ние можеме да претпоставиме“.

Споредбата што обично се користи за да се објасни закривеноста на вселената бара од нас да се обидеме да замислиме дека на Земјата е донесено едно суштество од некоја вселена со рамни површни, кое никогаш не видело фера. Без оглед на тоа колку далеку ќе талка по површината на планетата, тоа никогаш нема да го најде крајот. Може евентуално да се врати на местото од каде што тргнало и се разбира дека ќе биде збунето до крајност и нема да може да објасни како се случило тоа. Е, па , ние сме во истата позиција во однос на вселената како нашиот збунет вонземјанин од рамната вселена, само што нас не тревожат поголеми димензии.

Како што нема место каде што можете да го најдете крајот на вселената, исто така нема ни место каде што можете да застанете и да речете: „Овде почнало се. Ова е најцентралниот дел од сето тоа.“ Сите ние сме во центарот на сето тоа. Всушност, тоа не го знаеме со сигурност.“

Превземено од фељтон во денешниот број на весникот „Време“.