Австралија или Канада да се оди?

Така е Мамче, првите 10 години се потешки, а потоа се свикнуваш или ти се смилува.....или пак ќе бидеш принуден да си ја свиткаш опашката.

Велат, иселеникот најдобро се чувствува кога е во авион и на одење и на враќање. Тогаш очекувањата му се најголеми и траат се додека не се соочи со реалноста, било ваму, било таму. Значи многу кратко 2-3 недели.

Polar Bear напиша: Не знам за каков и колкав капитал зборуваш... Треба да разберете дека во ПМ се е за ред величина различно од МК. Ако некој продал стан, куќа или нешто земја во МК, мислиш ли дека тие стотина илјади евра, долари ли, ќе му направат некаква суштинска разлика во животот во ПМ? Не разбирате како се топат парите во ПМ. Колку има такви кои се иселуваат со десетици милиони долари и кои можат да си обезбедат живот без работа во ПМ?   Тоа со децата е булшит. Секој носи одлуки за себе. Не можеш да носиш одлука дваесет и пет години однапред, од каде знаеш каде ќе му биде подобро на детето. Тоа ти е како оние родители кои градат по три спрата куќи во селото каде што живеат (по спрат за секое дете), а на крај куќите им остануваат празни (и тие незадоволни), затоа што децата си ги земале животите во свои раце и одлучиле да живеат во град.   Поимот „куќење“ има сосема различно значење во ПМ. И лажичето е со различна форма и големина.   Не е иселеништво за секого. Треба да си флексибилен (образованието помага многу), и промените да ги прифаќаш и правиш без многу тупење. Јас во ПМ не се мачам повеќе од што сум се мачел во НПМ. Е, сега ако некој се иселил без збор јазик, мери му го паметот, требало да му биде јасно дека ќе чисти тоалети и радиоактивен отпад. Замисли некој од некоја друга посиромашна ПМ да се досели во МК, без знаење македонски, шиптарски, бугарски или српски, што ќе работи тој?   Во ниту еден момент не би ја менувал ПМ со НПМ. Неспоредливо.   Брза е легенда, форумов не би бил ист без него. Се надевам сека животот ќе му пружи шанса да прошета малку до ПМ и лично да се увери дека животот не е црно-бел.     Во МК чувањето деца е полесно - пред се затоа што за постарите генерации животот завршува многу рано, па тие ги превземаат родителските обврски, само за да се најдат корисни сиротите. Пробај на канадска свекрва да и го тупнеш детето на чување, секој ден, по цел ден!   Градинките во ПМ се сите приватни и неоспорно се скапи, толку скапи што мајка од средниот слој не може да заработи толку колку што чини градинката, па обично жените остануваат дома во тој период. Е, тука наебуваат немажени со деца... Ако не се екстремно платени, не им останува ништо друго освен социјална помош. Туку не ми е јасно, ако МК се грижи за децата повеќе од ПМ, зошто просечно канадско семејство има три деца, а македонско едно и пол?   Не слушај што ти зборат... Повеќето од нив се водени од сопствените анксиозности. Фолоу јор гатс и не цвикај.

Аха ова ти се вика -Оф мори мајко се замуабетиле  глув и слеп.
Генереализираш-факт или поаѓаш од својот сопствен пробив и снаоѓање таму во ПМ. Јас зборувам за  случки од искуства на мои пријатели и роднини. Ќе ти наведам 2 примера
1. Заминаа за Австралија со некои 300 000 марки и со деца малецки -на времето- откако тука продадоа имање и уште на старт им беше понудено да им се помогне во отворање некој си бизнис соодветен на капиталот и нивното образование. Година дена се мавтаа од поле на поле ама на крај со разноразни дополнителни курсеви и обуки си најдоа место под сонцето и фала богу полека таму во ПМ живеат да речам добро ама јас не тврдам дека е ептен добро додека не одам да видам. Здравје боже ме канат на свадба и не е чудо да одам.
2. Заминаа трбухом за крухом со позајмени некои доларчиња колку да имаат додека се снајдат. Ги дале за кирија (како му оди тоа како некој аванс) и останале без цент во џебот. Заради немањето пари немале време да“ бираат“ па окле некле набрзина се вработиле. Нема да објаснувам како им било само ке ти ги пренесам зборовите на другарками- Да можев пешки ке си дојдев о дома. Сега им е поарно, ама никако не се на исти равниште бидејки другите имаа малку поинаков почеток.
Околу куките на 3 спрата- Па јас наслушнав дека и вие таму нашинците градите/купувате  на  спратови за да ви останат децата до вас и многумина ги жените со наашинки од УПМ оти оние “тукашнине немаат ни вера ни памеет ќе ти се упни дома ни венчана ни крстена“ Така вели една моја тетка
Е за животот на нашите стари-јас тоа го нарекувам семејна поврзаност-  фала ти боже што имав наша свекрва/свекор , мајка/татко кои со својот пример ме научија да почитувам семејни вредности и како се дава иднина на своите деца да не мора да одат онаму неекаде во ПМ туку да си живеат една арна живеачка тука. Малку поодамна изгледа си заминат па не знаеш дека и тука се сменети некои работи (нормално не за сите). И тука некои баби/дедовци работат, тераат проекти,фирми,  шетаат, ама и помагаат на своите деца-тоа ние тука си го викаме малкуцка и непотизам Тука во УПМ градинките работат од 6 до 18 часот, а сега веке се предлага да се зголеми опфатот до 21 за да се згрижат децата на оние од втора смена и тоа САМО за 30 еврички цел месец. Зошто помалку раѓаат? Искрено од ова што слушам од овие околу мене-оти биле млади и сакале да прошетаат. Нивно право.
Околу “гушењето“ на ецата-пак ке речам-генерализираш. Ако збориме лично-еве јас го “пуштив“ милото на мама (значи му потпомогнав со “некое“ доларче да не му теќет лиги кога ке види нешто-да има да си купи додека заработи), нека види свет, нека прошета и преку океанот, ако му чини нека остани, ако не нека се врати. Ако остани јас нема да правам како канадските баби, напротив спремна сум за некои 10 години да одам со „аеропланот“ и да си чувам внучиња ( а можеби ако сте таму наблизу и да ви дојдам на гости и да ви донесам некое пакетче кафе и по некоја тегличка ајвар-како што е ред тука во УПМ-домакински)
За коркачството. Еееее тука морам со јазикот на Брза.Не сме коркачи, напротив патриоти сме. Одлучивме да останеме, да ви ја чуваме домата за да ко ке спечалите да има каде да се вратите оти ако ојдевме сите што ќе биднеше со милата ни сирота земјичка која мака мачи со опстанокот???? Останавме оти и тука нам ни беше арно, додуша и сега фала богу ни е арно иако малку потешко од порано. Околу шетањето, не сме за жалење-ојдовме -се одморивме-видовме и си се вративме. Ако ни платите авионска карта и таму преку барата ќе ви дојдеме на гости “да не останеме прости“
ПС..Од сега ќе си праам муабет само со Платеникот-оти уште го држи “домашниот“ ум и разбра што сакав да кажам. Не спорам со оние кои заборавиле што е наше и нас не замислуваат како да тука е како кога тие заминале.
И како поткрепа на кажаното една сатирична ситуација со „нашинците“. Отишол син ми да посети некои наши одамна иселени роднини. Прво се исплашиле да не им остане,ама кога се увериле дека не му требаат тие да му помогнат, им олесна  па после го шетале низ куќа да му покажат „дека и нужник вкуки имаат“ за да на крај тој културно им уклучи скајпот да ги “прошетам“ низ нашава дома тука да видат дека и ние тука имаме и фрижидери и плазма телевизори, а и сме биле модерни. Искрено незнам што очекувале-Да бидеме “ испиени, исушени“ од работа ко нив. Неееее, ние тука кукаме оти кукањео ни е национален спорт, ама фала богу убаво живееме. Нормално-не сите. Затоа не зборам генерално.
ППС-Гонзичко-напиши го мило уште еднаш она, ме јади јанза да прочитам што си напишал .И другпат, послушај ја мамичка-прво напрај му едно copy на пишуваното, да не ти избега негде преку океанот.

Најкусо и наједноставно кажано - ако човек се снаоѓа во Македонија, тогаш шансите се дека ќе се снајде и во друга земја. Но, ако тоа не е така, тогаш не постои никаква гаранција дека во туѓина ќе му биде полесно и подобро... особено без добро знаење на туѓиот јазик, без формално завршено стручно училиште во туѓина и без пракично работно искуство во таа земја.

Во старт, започнувањто нов живот во странство е потежок отколку продолжувањето на истиот во татковината. А со тоа не можат да се соочат и помират многу луѓе. Најлесно им е на младите со добро познавање на странскиот јазик и без оформени семејства (жена и деца).

И точно е оноа што го наведе Платеник, дека денес не е исто како што беше порано. Додека фабриките си одат во Кина и Индија, доаѓаат с'е повеќе емигранти кои ги отежнуваат шансите за наоѓање било каква работа.

Додека пред триесеттина години можело своеволно да се даде отказ во четврток (за да се има "голем викенд" петок-сабота-недела) и потоа во понеделник по желба да се бираат секакви работни места , денес за едно ослободено работно место пристигаат по неколку стотина молби за вработување.

Не сакам да оставам некаков негативен впечаток дека општото живеење е полошо од оноа во Македонија, туку да посочам оти не е онака како што беше и само пред 15-20 години и дека тревата во туѓиот двор не е секогаш позелена од онаа во сопствениот. Токму затоа сестра ми одби да се пресели кај мене и реши да си остане во Македонија. И мислам дека не погреши.




Изменето од Messenger - 24.Јуни.2012 во 15:32

Bela mecko.....mora da se seguvas neli...?

Сите ние, стотици и илјадници, дојдовме со полно образование, со 100% познавање на јазикот, и имаме можности кои никогаш не би ни биле достапни во МК, не само од аспект на пари, парите за нас се секундарни. 



Koga stignavte 100% da go naucite jazikot vo Makedonija...ziti se
Koga golem del od tie sto se rodeni tamu ne go znaat ni 99%
Mora mnogu da ve ucele vo toa vreme...

Polar Bear напиша: mamamd напиша: Аха ова ти се вика -Оф мори мајко се замуабетиле  глув и слеп. .......................................................................................   Ти се жалиш или се фалиш?     ПС. Американската снаа ќе се извади од памет кога ќе те види на аеродромот со зимбиљите полни со тегли ајвар.

Ти праам мака.
И не се ни обидувај да надзбориш
Ај сега на темата- Пак генерализирање и малку преувеличување. Стотици илјади образовани нашинци нема тука, а не пак таму. Сите знаеме дека најголем бој заминаа трбухом за крухом, ама денови ли се денови-аргатски маки големи-останаа и не се вратија назад.А јазикот онаму кај што се во ПМ не го научиле -најголемиот број-оти не им ни требал.
Јас реков-има и што заминаа заради немњето можност тука-дома да се изреалиираат во одредена област, па дури имаме и нобеловци од Македонија, но тие се бројат на прсти.
Во едно сее согласуваме дека на денешниве гурбетчии им е полесно, знаат јазик, одат со некое париче во џебот и имаат можност ако не се снајдат да се вратат дома.
Е арно ама не се согласуваме дека сите ние кои останавме тука сме „закоравени традиционалисти“. Прифати или не  дека не има и такви кои сакаат да прошетаат, сакаат да одат надвор, да видат, ама пак да се вратат дома.Верувале или не и од нашава (просветарска) бранша имаа можност да одат надвор (Англија, Ирска, Холандија) да следат други образовни системи, ама си се вратија пак дома оти дома е дома Зарем да одиме со чадор в рака во она Англијана кога си имаме тука припек сонце со 9 УВ зрачење, ама свети ко нигде.
Знам и убедена сум дека секому Америка му е онаму кај што му е арно. И ко што рече Меси-може да се експериментира одека се нема семејство-после оди потешко.
ПС-Море стопанкина снаа не само што не се извади од памет од зембилите со теглите со  ајварот туку бара и по пошта да и се пушти уште И се заарни и милото на мама и ајварот

Polar Bear напиша:   Брза ме загрижува...  Вака ватрена ајвар-дискусија, а тој мудро молчи. Да не е неарен, скраја да е?

Молчи бре... не е работава за смеење.

Човекот чувствува дека после сето напишано од мамамд излага дека и таа, како нејверен соборец до сега, полека ама сигурно му го свртува грбот... сепак, меѓу него и милото на мама, предност секогаш ќе има милото на мама. 

Messenger напиша: Polar Bear напиша:   Брза ме загрижува...  Вака ватрена ајвар-дискусија, а тој мудро молчи. Да не е неарен, скраја да е?     Молчи бре... не е работава за смеење. Човекот чувствува дека после сето напишано од мамамд излага дека и таа, како нејверен соборец до сега, полека ама сигурно му го свртува грбот... сепак, меѓу него и милото на мама, предност секогаш ќе има милото на мама.

Меси бе, сакаш да ме скараш со другар ми Брза Чек само да се врати тој од Грција, исончан па ќе му ја лафиме.
Платениче