Власи

mamamd напиша: Ајде сега малку историско-литературен час zborlu- збор- не е наше наша е само додавката лу. Ние велиме graiu (имаме додавки лу, шти...zbur-ashti).. muabet-незнам дали е турцизам...pal`vri...зборови, ама често се користи и како  лажни зборови. или фалба за кој пак постои друг- alavdare bocea- глас sinia- се однесува на она ниската масичка на која едно време се ручаше, вечераше, но и на сегашните, значи на маса за јадење dor-болка ud- воден hris -веројатно на некој племенит метал оти злато е  malme а златарот   -hrisik.... од таму незнам како му доаѓа сега со ---hristolu--нешто многу вредно leg...legare- врзување Лично, мака мачам да се сетам на сите зборови со кои зборуваа баба ми и дедо ми оти тие зборуваа стар-чист влашки. Додека мајка ми и татко ми малку модифициран, јас полн со примеси од други јазици, а моите деца интернационален влашки. Кога ги читам книгите од старите автори се среќавам и потсетувам) на чистиот влашки јазик. За жал, со додавањето на додавката лу, шти интернационализмите ми ги расипуваат јазикот и му оставаат многу малку простор за изворниот оригиналниот (како и кај сите впрочем) Има уште еден чуден феномен...многу зборови не се извлекуваат од основниот (пр. овца, овен-овчар...во македонскиот, кај нас oai...birbecu, picurar ...која ли логика

Е стварно имавме еден “инзвонреден” историско-литературен час.
Едноставно немам коментар (за да небидем погрешно разбран).

Кој признава пола му се простува, а кој јавно признава, се му се простува.

1. Да потсетам:

Ајде присети се на основните зборови: "yiu" (јиу), "yie" (јие), "anyie" (анјие)...... ќе сакаш ли да помогнеш во преводот, толкувањето.

Се работи за основни, елементарни зборови од секојдневна употреба.

2. "zborlu- збор- не е наше наша е само додавката лу. Ние велиме graiu (имаме додавки лу, шти...zbur-ashti).. "

Ајде те молам прашај некој кој и најмалку го познава јазикот како се вели за "збор, зборува".

-" graiu" - е со едно единствено значење "наречје".

3. " muabet-незнам дали е турцизам.. " - турцизам со рогови. На македон-армански е "збурãм, нã збурãм".

4. "pal`vri...зборови, ама често се користи и како лажни зборови. или фалба"

-     "palavri, palavre" (зајадливи зборови), "pãlãvrеashte" (ломоти).
-     Зборот на овие простори постои од праисторијата. Во Илијада е запишан како "паравлидин" (зајадливи зборови). Во шпанскиот јазик е "палавра" (збор, реч).

5. "siniе" - ќе си прашаш некој од постарите во што правеле "пита".

6. "dor-болка", да болка, но и "желба", "чувство", "осеќај".

Македон напиша: g-1 напиша: Не ја немам оргиналната верзија на Светото Писмо. Нити било кој ја има. Ја имам најстарата позната верзија на Илијада. Ги има коментарите на светите Отци, таму можеш да видиш како изгледаат писанијата на св.Павле и да ги споредиш со овие. А тоа што го кажа Пат за логосот, кој се споменува во Евангелието по Јован, е уште еден доказ дека е точно тврдењето дека Евангелието се појавило во подрачје каде што се говорел грчкиот јазик. А на тие простори поминал и св.Павле, па дури и праќал посланија до жителите таму.

Ако мислиш, и си сигурен дека е така, ај да видиме што значи Евангелие. Како појмовно го разбираш.

g-1 напиша: 3. Словени, Армани(Пелазги, Трако-илири), Келти,.... Сигурно е дека во праисторијата, па се до денес има мешање, и позајмување на зборови, но факт е дека терминот “с-бор, с-борување” е оформен во праисторијата точно кај Арманите.

А што значи предлогот с во ароманскиот? Сега останува само да веруваме или да не веруваме. Мене логиката ми вели дека според сите показатели зборот збор си е словенска дума, ајде така да се изразам. Ти кажа дека збор на влашки може да биде и говор одржан на собор - како се вели собир на аромански?

Ако ние сме го зеле тоа „збор“ од вас, би било логично со тој збор да немаме никој друг  збор поврзан со него. Значи поврзан, а не изведен. На пример, муабет - муабетење. Но, разговор - говор; збор, збир, собир, собира итн. Ме разбираш? Вообичаено страните зборови во еден јазик се како една црвена чорапа во куп бели, како што е примерот со зборот муабет. Меѓутоа со зборот „збор“ тоа не е така.

А што се однесува до Словените, проблемот е во тоа што пред шестиот век не можеме да знаеме кои биле и каде биле. Можеби се Скитите на Херодот, можеби Сарматите, можеби Аланите. Можеби и сите заедно. Тука ги имаме и Венетите.

Друг проблем - кои биле Пелазгите? И тоа не знаеме. Сите податоци се од грчки извори. Дали Тракијците себеси се нарекувале Тракијци, или тоа бил грчки егзоним? И за тоа не можеме да бидеме сигурни.

Но како што кажав, Словените се навистина тврдоглави кога станува збор за јазикот. Вера менувам, ама јазик не менувам.

Абе седи не ме знаеш. Точно е дека во македонскиот и во бугарскиот нема падежен систем, нема инфинитив. Вие имате инфинитив, ама него веројатно сте го зеле од Римјаните. Туку ајде, не ги земај предвид странцизмите во македонскиот јазик, коишто се познава дека се странцизми бидејќи како што спомнав и погоре, не се навлезени подлабоко во македонската граматика, барем не се уште - кажи ми еден изворно македонски збор кој што да не е словенски?

g-1 напиша:     2. а во врска со "Вера менувам, ама јазик не менувам", веке и двете си ги сменил.

Се надевам дека ова има преносно значење, а не се однесува директно на Пат.

g-1 напиша: Современиот словенизиран македонски

Македонскиот јазик се нарекува македонски јазик, а не словенизиран македонски јазик. Поправи го ова, за да не интервенирам јас во постот.

И ќе ве замолам двајцата, доколку темата ја развиете во насока на историјата на македонскиот јазик, или пак, другите словенски јазици, да се префрлите на соодветна тема, а оваа сепак е за Власите. Доколку корените на зборовите се бараат од аспект на влашкиот јазик и поврзаноста со македонскиот или другите јазици, тогаш може да се продолжи со дискусијата на оваа тема.

Изменето од Македон - 07.Април.2011 во 21:21

g-1 напиша:

Е стварно имавме еден “инзвонреден” историско-литературен час.
Едноставно немам коментар (за да небидем погрешно разбран).

Кој признава пола му се простува, а кој јавно признава, се му се простува.

1. Да потсетам:

Ајде присети се на основните зборови: "yiu" (јиу), "yie" (јие), "anyie" (анјие)...... ќе
сакаш ли да помогнеш во преводот, толкувањето.
машки род-жив, женски род жива, а анјие е оживеа.

Се работи за основни, елементарни зборови од секојдневна употреба.

2. "zborlu- збор- не е наше наша е само додавката лу. Ние велиме graiu (имаме додавки лу, шти...zbur-ashti).. "

Ајде те молам прашај некој кој и најмалку го познава јазикот како се вели за "збор, зборува".
http://giony.ro/dictionar

-" graiu" - е со едно единствено значење "наречје".
да не ти објаснувам, еве види дека е и по мое и по твое
http://giony.ro/dictionar/index/letter/z/page/8
http://giony.ro/dictionar/index/letter/g/page/32

3. " muabet-незнам дали е турцизам.. " - турцизам со рогови. На македон-армански е "збурãм, нã збурãм".

4. "pal`vri...зборови, ама често се користи и како лажни зборови. или фалба"

-     "palavri, palavre" (зајадливи зборови), "pãlãvrеashte" (ломоти).
-     Зборот на овие простори постои од праисторијата. Во Илијада е запишан како "паравлидин" (зајадливи зборови). Во шпанскиот јазик е "палавра" (збор, реч).

5. "siniе" - ќе си прашаш некој од постарите во што правеле "пита".
не во што, на што сукале со shtsala

6. "dor-болка", да болка, но и "желба", "чувство", "осеќај".
да ама фондот е поголем...тука пак има турцизaм-mirakea, панашиве  vreare... suflit
[/QUOTE]
Искрено, на многу зборови се присетувам вртејки го дикционарот. Пак ќе речам, не навлегувам во докажување кој збор чив е..или од кого е преземен или кој го презел.
Иначе Илијада  и Одисеја ги има на арманеашти. Бранислав Стефановски и Дино Кувата имаат направено анализа на бајаги зборови кои ги има кај Хомер а кој ги имаме денеска во влашкиот јазик.

g-1 напиша: Pat напиша: Абе седи не ме знаеш. Точно е дека во македонскиот и во бугарскиот нема падежен систем, нема инфинитив. Вие имате инфинитив, ама него веројатно сте го зеле од Римјаните. Туку ајде, не ги земај предвид странцизмите во македонскиот јазик, коишто се познава дека се странцизми бидејќи како што спомнав и погоре, не се навлезени подлабоко во македонската граматика, барем не се уште - кажи ми еден изворно македонски збор кој што да не е словенски? не еден два, три, ......: капа, ораница, бач, .....

Не знам баш чиј збор е капа изворно, можеби е латински од caput, capitis, но како и да е, и англичаните го имаат тој збор, па оди кажи им дека се Власи. Покрај зборот капа ние имаме и шапка. Чесите на пример имаат чапка,  Русите шапка итн. За ораница, абе глаголот оре аромански ли е? Прашувам бидејќи и Словаците го имаат. А гледам дека и Романците имаат бразда, а и Русите имаат бразда. Тоа веројатно бидејќи Романците долго време пишувале на кирилица, од некои причини. Бач, тоа како бачило?

П.С. Како бе ораница, па и наставката си е словенска