ВМРО - соэдавање и дело

Четата на Стефан Димитров

Убаво пишува дури и Софија не е дома

На Македонците а Софија а Белград,ЊуЈорк или Мелбурн исто им доаѓа - секој си го купил своето со пари кои си ги имале а ако немале пари тогаш биле обеэбедени од Илинденската органиэација - и точно Бугарите биле само клети и постојани предавници на Македонците иако тие се надевале на пријателска рака од нив

Заоа и немале потреба од Софија или било кој друг - тие имале сопствена банка не само хотели и домови - па еве огледни колку пари денес кажуваат дека имале

ВМРО и нејэините пари 1

ВМРО и нејэините пари 2

ВМРО и нејэините пари 3

ВМРО и нејэините пари 4

Изменето од Boogie - 15.Ноември.2009 во 18:48

Па што е нејасно тогаш

Сите објаснуваат како ВМРО е држава во држава

Каде е проблемот - што не ти е јасно

Георги Баждаров пишува во спомените си:
Есента требаше да се свика конференција во Лозана со претставници на Големите сили победителки и на завојуваните страни, за да се замени Севрскиот договор за мир со нов. Бидејќи во оваа конференција ќе се решаваат и балкански прашања - Турција сакаше да и се врати Тракија, Централниот комитет испрати еден меморандум до Премиерите на Големите сили. Меморандумот беше напишан од мене и го предавам овде текстуално:


Г-н министер-председателе,
    Триесет години има веќе, од кага македонското население, организирано во една тајна револуционерна организација, издигна пред светот свое знаме, на кое беше напишано - автономија на Македонија. И од тогаш наваму поменатото население, освен малите интервали, кои се давало намерно, не престануваат да се бори, за да дојдат до ослободувањето си. Големото масовно востание во 1903 година, поради што биде изработена Мjурцщегската реформена програма; борбите потоа за проширување на оваа реформа програма до целосна самоуправа; револуционерните акции по банкротирањето на Младотурскиот режим, кои беа последени од Балканските војни - војната на сојузниците со Турција и оваа меѓу самите сојузници; востанието во Охридско и Дебарско во есента 1913 година, т.е. само 6 недели по несправедливиот Бук*решки договор - тоа се најголемите крупните моменти од напорите на едно поробено население за правда, национална слобода, законитост и мир. Впрочем сето тоа и многу повеќе е добро познато Вам, затоа што е опишано детално во соодветните жолти, сини и зелени книги, издадени по 1902 година од владите на Англија, Франција и Италија.

    За голема несреќа на македонското население, тоа и сега, по Светската голема војна, којашто големите сojузени и здружувани сили водеа меѓу другото за ослободувањето на малите народи, страда под странско власт. А сигурно Македонците не оросиjа свештената си татковинска земја со крвта на најдоблесните од нив, за да заменат еден господар со други такви, кои, макар и христијански, се покажаа полоши. Зошто навистина, денешниот режим во Македонија е непоносим. Грција и Србија, со цел да ги асимилираат насилно народностите во неа, отнеа им културните слободи, нивното право да се молат Богу и да учат децата на својот јазик, нешто што беше дозволено во Турција. Резултатот на таа денационализаторска политика се секojдневните изступлениjа на големи и мали власници во нашата земја. Затворите се преполни, малтретираните, ограбени, мачени, обезчестените и убиените бројат илјадници. По промулгирането на договорите за покровителство на малцинствата Македонците имаа надеж дека Општеството на народите ќе застави Грција и Србија да ги применат предвидените во овие договори права и слободи, бидејќи поменатите две држави доброволно тоа никогаш нема да го сторат: тие не признаваат да има Бугари, Власи и Албанци во Македонија. Но и таа надеж е на исчезнување. За доказ на тоа може да послужи околностите, што многумина мажи се видоа принудени да избегаат со оружје во рака по планините. Означени се веќе неколку крвави судири помеѓу избегалите и жандармеријата. Процесите во Скопје, Куманово, Штип, Прилеп, Тетово исто така сведочат, дека населението во очајот си по свој почин прегрна познатите револуционерни методи за борба.

    Г-н Председателе,

    Македонија во своите природни географски граници - на исток реката Места и Родопите; на север Рилскиот масив, Осоговските планини, Скопска Црна Гора и Шар планина; на запад Албанските планини и реката Црн Дрим; на југ со реката Бистрица и Бело Море - има население 2 301 767 луѓе. Таа е населена со разни народности, како што следи: Бугари - 1 095 355 или 48% од целото население, Турци - 541 615 или 23%, Грци - 253 366 или 11%, Албанци - 184 315 или 8%, Власи - 77 365 или 3.4%, Цигани - 43 370 или 1.6% и Евреи / со разни други / - 106 360 или 5%. Таа е поделена меѓу Грција, Србија и Бугарија. Оваа поделба е сосем произволно и вештачко. Долните струи на реките Места, Струма и Вардар, крај кои врват главните патишта од континентот кон морето, се во пределите на Грција; средните и горните струи на овие реки се во бугарско и српско владение. Поради тоа е и економскиот опаѓање на градовите крај морето и на тие во хинтерланда. Како се додаде и несигурноста како резултат враждата помеѓу владетели и завоjувани, сиромаштијата меѓу населението се зголемува постојано, 90% од жителите на Македонија, имено Бугарите, Турците, Албанците, Власите, Евреите се против тоа раскинување и поради изложените погоре причини, тие држат на својот стар идеал - да се формира од Македонија независна држава, под протекцията на Општеството на народите или на овластени од него сила.

    Г-н Председателе,

    Кога сега е пак сложено за решение Източното прашање, соштествен дел од кое сoставува и Македонското, од името на населението в Македониjа ние Ви молиме да се вслушате во нивните справедливи желби, за да се возцари правда и мир во нашата злочеста Татковина и да се спречат идни неминовно крвопролитиjа како во Македонија, така и воопшто на Балканскиот полуостров.

    Прифатите, г-н Председателе, уверени во нашата извонредна почит.

    Македонија, октомври 1922г.

    Централен комитет на тајната револуционерна организација:
    А. Протогеров
    Т. Александар
    П. Чаулев

          
      

Изменето од lav4eto - 15.Ноември.2009 во 20:44