Православни проповеди - текстови, MP3

Отец Тадеј: За Богородица.          audio

                   За Богородица. (2)   audio

                   За Богородица. (3)   audio




Изменето од Miki_P - 05.Јануари.2009 во 20:08

Светото Предание го дополнува Светото Писмо

Светото Предание, постои и треба да се чува, а за тоа имаме директни и индиректни потврди во Светото Писмо. Индиректна потврда е фактот дека Светото Писмо постанало од Светото Предание. Пред Мојсеј не постоела ниту една книга на Библијата. Тоа што Мојсеј го напишал во книгите Исход, Левит, Броеви и Повторени закони секако претставува лично доживување и искуство на Мојсеј. Но, тоа што го напишал во првата книга на Библијата, во книгата Битие, напишано е според преданието. Значи, во Стариот завет преданието му претходело на Светото Писмо.

Таков е случајот и со Новиот завет. Спасителот ништо не напишал. Во Евангелието е запишан само еден настан, кога Спасителот нешто пишувал. Но, и тоа што го напишал не го пишувал на папирус или пергамент, или некаква глинена плоча за да биде сочувано, туку почнал „со прст да пишува по земјата“ (Јован 8, 6), така што тоа пишување можело да го избрише првиот дожд што ќе падне, или пак да го разнесе првиот ветер како прав во воздухот. инаку, Спасителот не напишал ништо друго, туку своето учење го предавал усно, значи по пат на предание, а го потврдувал со своите дела. Исто така правеле и апостолите. Пред да почнат да ги пишуваат евангелијата и посланијата, Христовата наука ја ширеле усно, со преданија./

Дали е во книгите навистина апишано баш се што Христос правел и учел во текот на три и пол години од своето делување? Очигледно е дека не е. Тоа се гледа од фактот што поедини описи постојат само во едно евангелие, а некои само во одруго. Описите на страдањето Христово, на Неговото воскресение и на јавувањата по воскресението ниту во едно евангелие не се дадени во сите поединости. На пример, речено е дека Христос на своите ученици им се јавувал повеќе пати во текот на четириесетте денови по воскресението до вознесението и дека им зборувал за Царството Божјо (Дела Ап. 1, 3). Но никаде не е запишано конкретно што им зборувал. За вознесението зборуваат само Лука и Марко. Останатите двајца евангелисти ништо не кажуваат. Значи, испуштиле да споменат еден толку значаен настан, каков што е вознесението! Па ни евангелистот Лука во своето евангелие не не известува кога, во кој ден се случило вознесението. А дека тоа се случило во 40-тиот ден по возскресението дознаваме дури од Делата апостолски.

Еве, уште еден пример кој според логичната нужност сведочи дека Светото Писмо не изнесува се што може да се рече за Христа. Во Црквата постои верување, засновано на светото предание, дека Спасителот по своето воскресение и се јавил на мајка му, Богородица. тоа јавување не е никаде запишано во Светото Писмо. Дали е умно, според сектантската логика, да го отфрлиме тоа предание? Зарем едно такво јавување не е блиско до секој ум? а ете, Светото Писмо за тоа молчи. Но, ако списите молчат, не значи дека молчеле и апостолите. Тие по устен пат и предале на Црквата многу повеќе отколку што напишале. Па тоа што усно го примила Црквата од апостолите, тоа е Светото предание. Таквите преданија подоцна Светите отци ги запишувале за да не му ги „дадат на заборавот“. тоа се чувало во Црквата, и тоа морало да се чува. Тоа е историски познато, а тое е и логично.

Исто така, во Светото Писмо немаме речиси ништо за животот на света Богородица, освен дека живеела, дека примила благовест од светиот архангел Гаврил, дека Го родила Спасителот и дека бегала во Египет, дека еднаш при посетата на Ерусалимскиот храм Го барала својот 12-годишен син, додека на крајот не Го нашла во храмот, дека била со Него на една свадба во Кана Галилејска, дека била присутна под крстот на својот Син на Голгота и со апостолите во „горната соба“, очекувајќи го слегувањето на Светиот Дух. тоа е сè. Треба ли тогаш, според сектантската логика, да се заклучи дека таа повеќе немала никакви доживувања, или никакв средби со апостолите и со верниците, дека своето детство не го поминала во храмот Божји каде што, според својот завет, ја одвеле кејзините родители; дури дека не се ни родила ниту, пак, умрела, затоа што во Светото писмо за тие настани не пишува ништо?!

Секако дека не. Ако за тоа не зборува Светото Писмо, зборува Светото Предание, како природно дополнение на Светото Писмо. Што има „антибиблиско“ во тоа?!

БEСEДА за тoа какo трeба да гo избeгнувамe злoтo и да правимe дoбрo;

(Пс. 33:12)Сака ли човек да живее и да види добри денови,
(Пс. 33:13) нека си го воздржува јазикот од зло и устата своја од лаги,
(Пс. 33:14) нeка сe клoни oд злo и нeка прави дoбрo, да бара мир и да врви по него.      

Сo oвиe збoрoви e искажан цeлиoт наш труд сo кoј трeба да сe трудимe oвдe: на зeмјата и вo зeмјата, т.e. на oваа матeријална зeмја и вo oва матeријалнo тeлo.

Штo трeба да бидe нашиoт труд?

Да стeкнeмe двe навики: eдна, да гo избeгнувамe злoтo, а втoра, да правимe дoбрo. За тoа штo e дoбрo а штo e злo нашата сoвeст ни кажува нeпoтпoлнo и нeјаснo заштo e пoмрачeна сo грeвoт; науката Христoва ни кажува пoтпoлнo и јаснo.

Штo бара нашиoт Гoспoд oд нас, браќа?

Какo штo сe нашитe oлтари сeкoгаш свртeни кoн Истoк, така бара и нашитe души сeкoгаш да бидат свртeни кoн дoбрoтo. Да гo oставамe злoтo зад нас, вo сeнка, вo јама на забoравoт, вo тeмнина на минатoтo а ниe, oд гoдина вo гoдина, oд дeн на дeн да сe прeдавамe на дoбрoтo; да мислимe за дoбрoтo, да мeчтаeмe за дoбрoтo, да збoрувамe за дoбрoтo и да правимe дoбрo.

Гoспoд бара ѕидари а нe урнувачи. Кoј ѕида дoбрo, гo урива злoтo. Кoј, пак, сe свртува да гo урнe злoтo брзo забoрава да гo ѕида дoбрoтo и сe прeтвoра вo злoстoрник. “Oтстранувајтe сe oд злoтo, прилeпувајтe сe кoн дoбрoтo” (Рим. 12:9), нè пoучува апoстoлoт Христoв.

Мрази гo злoтo, нo нe мрази гo чoвeкoт кoј прави злo, бидeјќи тoј e бoлeн.

Акo мoжeш, лeкувај гo бoлниoт, нo нe убивај гo сo твoјата oмраза.

Придржувај сe кoн дoбрoтo и самo кoн дoбрoтo затoа штo тoа e oд Бoга, и затoа штo Бoг e ризница на ситe дoбра.      

O Гoспoди, дoбар и сeдoбар, научи нè да гo избeгнувамe злoтo и да правимe дoбрo заради Твoјата слава и заради нашeтo спасeниe. На Тeбe слава и вeчна пoфалба. Амин.

Изменето од Miki_P - 04.Јануари.2009 во 22:20

За Вселенските Собори

Одлуки на Вселенските Собори

Соборите – израз на верата и полнотата на Црквата

Историјат на Вселенските Собори

Соборите – израз на богооткриената Вистина





Изменето од Miki_P - 09.Јануари.2009 во 00:53

Aпостолска проповед

Поуки: Отец Јоил, Ман. Ќириловац. Прва.
            Отец Јоил, Ман. Ќириловац. Втора.
            Отец Јоил, Ман. Ќириловац. Трета.


Изменето од Miki_P - 03.Јануари.2009 во 23:07

Христос - живот на светот