Што претставува монаштвото?

Nikki напиша: Филм 01 македонските монахињи во Бугарија Филм 02 за истите монахињи

Старец Клеопа за молитвата

Света Дево на грчки јазик

Ако нема монаси,

заради сликата знаеш која

уф

Краток животопис на јеромонах Серафим (Роуз)


Во отец Серафим (Роуз) луѓето, пред сè, гледаат огнена љубов кон Вистината, заради која тој умре за светот и претрпе многу беди. Русија некогаш, со текот на околностите го посеала во Америка зрното на вистинското Православно учење. Американската земја го израсна својот плод во лицето на отец Серафим и со благодарност го враќа на мајката Руска Црква. Отец Серафим многу љубеше; тој живееше, работеше и умре за тоа – неговите современици макар делумно да се просветат со светлината на Православието. Сега од сите краишта на земјата луѓето за него вознесуваат огнени молитви. Него го почитуваат во Америка, Австралија, Западна Европа, но најмногу во Русија.

Мост кон светите отци

Земниот живот на отец Серафим – тоа е историја на духовно истоштување, борба и подвиг кој завршува пред славниот Престол Божји во Царството Небесно, кое веќе две илјади години е надежта на сите христијани. Неговиот живот ги вдахновува сите христијани, кои сакаат посилно да го разгорат оганот на вистинската вера.

Отец Серафим се воспитувал во истата таа атмосфера на нихилизам, материјализам и хуманизам, како и мнозинството наши современици. И сепак успеал да се пробие низ патот на соблазните и заблудите на неговата средина. По милоста Божја тој не само што го пронашол скапоцениот бисер на Православието, туку и го исползува со таква добивка, што се надеваме дека ќе ја добие отплатата што му следува од Господа. Потчинувајќи ги сите свои дарови на една цел – на служењето на Бога, тој правеше сè што можеше за да ги приведе луѓето кон поклонувањето во дух и вистина, во верата на отците наши.

Отец Серафим не беше само современ толкувач на Светото Писмо. Тој беше и е – цврст мост што го соединува откинатиот од корените современ човек со духовното наследство на Правславието.

Денес, кога многу христијани се ни студени, ни огнени кон својата вера, исто како и атеистите кон својата, кога мнозинството луѓе го изгубило идеалот, заради кој вреди да се откажеме од ветувањето на земна среќа, кога сите сакаат да се обединат само заради една цел, која Достоевски успешно ја нарече; „спас на својата кожа,” кога туку-што не настапило ефемерното единство на Царството на Антихристот, зборовите на отец Серафим кои ни се заветувани, стануваат огнен меч – Меч на Вистината на Господ Исус Христос, кој рече: Јас сум Патот, Вистината и Животот, прекален во печката на трпењето таги. Книгите на отец Серафим ја одземаат од нас можноста да ја чувствуваме нашата важност, нè креваат од духовното пијанство. Ако сите негови книги треба да се изразат со неколку зборови, тие зборови може би биле: „Браќа и сестри! Носете го својот крст со трпение и благодарност. Познајте ја Вистината, и Вистината ќе ве направи слободни.”

монах Дамаскин (Кристенсен), манастир Св. Герман Аљаскински, Калифорнија, 1990 г.

Целосно житие на Јеромонах Серафим Роуз

Изменето од Опитен - 26.Септември.2008 во 14:31

Maran Ata 2 напиша: Ни смртта нема сила кога некој Го љуби Бога со сето свое срце, со сета своја душа и со сето свое тело - св.Серафим Роуз радосно упокоен (последната фотографија) Додека студирав, јас имав само почит спрема древните традиции, но повеќе сакав да останам надвор од нив. Во православната црква навратив само за да се запознаам со уште едно учење... Сепак, потребно беше само да го пречекорам прагот на руската црква во Сан Франциско, и со мене да се случи нешто што дотогаш не сум го доживеал во другите храмови. Срцето ми прошепоте ОВA Е ТВОЈОТ ДОМ Конечно го пронајдов она што го барав!                                                                                               св. Еромонах Серафим (Роуз) п.с. Американец по потекло

Го гледам и му се восхитувам, монах чие лице зрачи од љубов, зрачи од топлина, а да не зборувам за фотографијата каде што е упокоен....блеска! За праведниците не е страшно да се умре. Неописливо прекрасно! Мило, мило, мило човече, земно ангелче
Е за вакви луѓе е кажано - Смрт каде ти е осилката?

Изменето од Maran Ata - 26.Септември.2008 во 10:59