Кој тоа си игра со животите на пациентите

 

Иронија е затоа што во едно неморално општество во корен се очекува еден слој (лекарите) да бидат морални. Хипократовата заклетва е морална и етичка обврска, и не може, а и не треба да биде основа за судско гонење.

 

Не можете да го судите лекарот за секој пациент што ќе умре. Така никој нема да се нафати да биде лекар, која ќе биде мотивацијата на тие луѓе да го превземат тој ризик. 

 

Луѓето умираат дома, во болница во амбулантни коли, на улица, поради причини кои се најчесто вон човечката контрола. И она што нашите медиуми го прават (крајно неморално и неетички), на денот на погребот ја интервјуираат фамилијата, која нормално е огорчена на се и сешто, затоа што изгубиле свој човек. Најбезобразно се игра со емоциите на таа фамилија и на јавноста. И така, секоја смрт се претвора во хајка против лекарите. Лекарите се должни да пружат она што се вика due diligence, и ако не го пружат тоа, треба да им се одземе лиценцата.

 

На крај, здравството е организирано од политичарите, а не од лекарите. Сигурно дека може да биде подобро. Ако македонските лекари се најмалку платени во светот, треба да мислат како да ја прехранат својата фамилија, немаат опрема, материјали, дежураат дневни и ноќни смени, прават по пет-шест операции во една смена, молат пари кај разни серковци за конференции, не може да се очекува да бидат врвни и фокусирани секој момент.

 

Само за информација, односот на стандардот меѓу МК и Канада е 1 : 10. Канадски абдоменален хирург е просечно платен 800.000 долари годишно (да, да осумстотини илјади). Дали МК хирург не заслужува да биде платен 10% од таа сума?