Прашања за однесувањето на свештенството

Ники - сепак, вториот пост нема потреба да стои во оваа тема... Ти благодарам за цитатите!

Христос вели: Мат 23 ** Никого на земјата не го нарекувајте свој Отец ... а вие сте сите браќа
Црквата Презвитерите и Епископите ги нарекува ** ОЧЕ, Отци
Праксата на презвитерите да им се обраќаме со Оче, Отец .. потекнува уште од првите векови
Оваа Христова заповед е запишана единствено во евангелие по Матеј
Некои богослови мислат дека ова Евангелие, бидејќи на еврејски изворно било запишано
Во првите години не било присутно во црквите, кои со голема брзина растеле во Рим и Мала Азија
А покасно кога ова евангелие е преведено на грчки, праксата веќе зафатила длабоки корени
А во Византија кога славата на црквата порасна во огромни размери
Епископите со време добиа уште повозвишени титули, како на пример Владика
** Вашата Пресветост, Владико Свети
Дали овие титули му припаѓаат само на Господ, а ние сите сме браќа и сестри ?
Или постои голема тајна во овие мистични титули, за која треба повеќе да се пишува ?
Според предавањата на некои Отци, најправилно е да се обраќаме на презвитерите вака:
Брате Презвитере, Брате Епископе, Брате Ѓаконе

Според искуството на Црквата, овие титули будат стравопочит во срцето на народот
Презвитерите и Епископите се носители на страшни тајни, и со нив мораме да бидеме крајно сериозни
Секоја несериозност може да го навлече Божјиот гнев на нас
Затоа кога се обраќаме на ближните свештеници, најдобро е да ги почитуваме преданијата за Титулите
Сличен е одговорот и за бакнување раце на презвитерите и епископите
Некои монаси не дозволуваат да им ги бацуваш рацете, но тоа е израз на нивното крајно смирение

Кога би ја сватиле буквално заповедта за Отец, не би требало и својот роден татко да го нарекуваме Татко
Ап Павле Авраам го нарекува Татко, и себе си се нарекува Татко, што кажува дека заповедта на Исус не е буквална

Римјаните 4 ** За сите потомци авраамови кој ни е Татко на сите нам, според напишаното
                        ** Те поставив татко на многу народи

1 Коринтјани ** Зашто, ако имавте и десет илјади воспитувачи во Христа;
                             Сепак немате многу татковци, зашто јас ве родив во Христа Исуса преку Евангелието.

Тогаш зошто Господ Исус ги предупредува апостолите, презвитерите и епископите ?
Оаа заповед се однесува на свештенството во црквата
Господ знаел дека народот од ставопочит, ќе почне да се обраќа на старешините во црквата со посебни титули
Господ го предупредува целото свештенство да не се возгордее поради големата слава
Учењето кое тие го пренесуваат на народот во светот е страшно и славно
Некои од учителите во црквата би можеле да си помислат колку се мудри, надарени, интелегентни
Тоа се случувало низ историјата, поради големата слава на евангелието некои да дојдат до големи пари, слава и моќ
Сепак, мора да си помислат дека тоа учење и тие дарови се од Царството Небесно, а не од човек
Значи: кога некој ќе им се обрати на православните презвитери со високите титули, да не се возгордеат
А кога некој ќе им се обрати со Брате Презвитере, Брате Епископе, да не бараат повеќе бидеќи сите сме исти

Nikki напиша: Некои од учителите во црквата би можеле да си помислат колку се мудри, надарени, интелегентни Тоа се случувало низ историјата, поради големата слава на евангелието некои да дојдат до големи пари, слава и моќ Сепак, мора да си помислат дека тоа учење и тие дарови се од Царството Небесно, а не од човек Значи: кога некој ќе им се обрати на православните презвитери со високите титули, да не се возгордеат А кога некој ќе им се обрати со Брате Презвитере, Брате Епископе, да не бараат повеќе бидеќи сите сме исти

Ники, Господ да те благослови, ми спаси 20 мин пишување, а секако и немаше вака точно и со цитати да го напишам моето мислење.
АМИН ! ! !

Прашај го твојот пастор како му се обраќаат студентите од ПМФ... Сигурно не со „Ване“. Си постојат титули и Христос не ги укинува - но го укинува лицемерието, кое за жал ти на големо го презентираш на темава. Поздр.

Има едно големо недоразбирање во целата ситуација, кое за жал пред се постои во православните средини и недоволно е објаснето...
Титулите како "Господин Господин" и слични на неа, не се во контекст во кој во световниот, современ јазик се користи зборот Господин. Додека во современиот јазик овој збор се користи како титула при обраќање кон лице од машки пол и тоа обично се користи како форма на обраќање кон некој кој е материјално над нас, црковната варијанта значи сосема друго, а имено (најблиску што би можело преведено) - Богу Предан или "Човек на Бога"... (не е најточно објаснувањето, ако ми текне поблизок термин на македонски, ќе го пишам).
Причината е тоа што во Православието веруваме во одредени Таинства и реално погледнато се смета дека религијата од тој аспект е доста езотеричка.
Не правете грешка - тоа не е световна титула, не е материјална титула и пред се, не е повод за земна слава и возгордување.

zidarski напиша: ...и пред се, не е повод за земна слава и возгордување.

Е така... Секое првенство (титуларно, административно, почесно...) во Црквата подразбира пред се првенство во служењето. Оној кој се нарекува најголем треба најмногу да им служи на останатите. Во служењето е големината и од служењето произлегува почеста. Оној кој обратно ќе ја сфати работата - е тој ја прекршува заповедта за која збориме.

Епископите и Презвитерите се Божји Пратеинци (Ангели)
Тие никогаш не побарале такво нешто, ние да им се обраќаме со викоки титули
Но народот од огромна и неискажлива радост, им се обраќа со највисоки титули

Ние живееме во време кога насекаде околу нас има Цркви Библии Молитви
Последица на ова време е крајно непочитување, и нечуствување на огромната милост Божја
Во ова време некој да ти подари Библија, ти ќе му кажеш фала
Но во она време, кога Библијата била повредна од Животот
Некој да ти подари дел од Божјото Слово
Најмалку што ќе направиш за тој човек е да го целиваш
Да му се поклониш, многу да се радуваш
И да му ги дадеш сите највисоки титули

Постари луѓе кога ќе им ја донесат пензијата, нели му се радуваат на поштарот, нели го даруваат со разни нешта
Колку повеќе тие што ја знаат силата на Верата им се радуваат на Епископите, кои се назначени од Бога да го кршат Лебот и Виното
Да го служат на Телото и Крвта на Господ Исус Христос

Духот на Православната Црква е Дух на Крајно Смирение и Понизност
Секој за себе си мисли дека е најгрешен, како што советува Апостол Павле
Тоа е најдобриот Лек против најстрашното искушение, ГОРДОСТА
Според преданието на православната Црква, не само што им се поклонуваме на Презвитерите и Епископите
Но и секој на секого треба да му се поклонува, со крајно смирение
Бидејќи само така нашето срце ќе го научиме дека ние сме ништо, а Господ е се
Ние сме темнина, Господ е Светлина
Да не си помисли некој дека е нешто подобар или повреден од својот брат

А најлесно таквите помисли доаѓаат кога ќе видиме Епископ или Презвитер на Црквата
Бидејќи овие луѓе се постојано изложени на погледи на јавноста
Постојано ги оговараат, постојано ги испитуваат
И секако ние грешните, не знаме какви искушенија имаат Овие Божји Англи (Ангел значи Пратеник)
Ете, ние стоиме пред голема опасност да се возгордееме и да ја изгубиме Божјата Слава

Зарем не беше исцелен секој што ќе се допреше до крајот од облеката на ИСУС
Истиот Господ Исус Христос, ни се дава преку рацете на Презвитерите и Епископите, редовно на секоја Литургија
Славата во рацете на Епископите не е Човечка Слава, тоа е Божја Слава

Ние кога ги почитуваме Епископите, кога им даваме Титули
Ние се поклонуваме на Божјата Милост, и неискажлива Слава
Бидејќи Отецот го испрати Синот, и секој што го почитува Синот го почитува и Отецот
А Синот ги испрати Апостолите, Презвитерите и Епископите
Секој што ги почитува овие старешини, го почитува и Синот и Отецот

Како што се моли исус ИСУС:
Освети ги со својата вистина. Твоето слово е вистина. Како ти мене што ме прати во светот и јас ги пратив во светот. И за нив јас се посветувам така и тие да бидат осветени преку вистината. Но не се молам само за нив туку и за оние што по нивните зборови ќе поверуваат во мене, за да бидат сите едно како што си ти Татко во мене и јас во тебе. Па така и тие да бидат во нас едно и да поверува светот дека Ти си ме пратил. И славата што си ми ја дал, ним им ја дадов за да бидат едно како што сме ние. Јас сум во нив и тие се во мене, за да бидат во се едно и да узнае светот дека ти си ме пратил и нив си ги возљубил како мене што ме возљуби. Татко сакам и оние што си ми ги дал да бидат со мене каде што сум јас за да ја гледаат мојата слава што си ми ја дал оти ме возљуби уште пред да се создаде светот. Татко праведен, светот не те позна, јас те познав, и овие познаа дека ти си ме пратил и им го објавив името твое и ќе го известувам и љубовта со која ме возљуби ти, да биде во нив и јас во нив