Евангелие на Марија Магдалена

Ne sakam sega da shiram diskusija sto se sluchuvalo vo "izgubenite Isusovi godini" (za toa mozhebi vo nekoja druga prilika, ako ima interes megju chlenovite), no samo da navedam, dokolku ne ste znele, Josif umira koga Isus imal okolu 15 godini i potoa nego go zema vujko mu Josif od Arimatea, za koj ni priblizhno ne odgovara opisot deka bil obichen chovek od ulicata ...

P.S. gospel, gnosticizmot postoi mnogu porano otkolku sto datira pravoslavieto kako religija. Glavnite neguvachi na ovoj religijski pogled vo tamoshnite teritorii bile esenite i za toa denes poveke se znae od Kumranskite spisi. Zatoa postavkata deka gnostichkite tekstovi bile otfrleni i unishteni kako nekoja novotarija ne drzhi voda od istoriski aspekt.

Мессенгер,

Есените се пред Христос, додека Гностицизмот се јавува кон крајот на 1 век. Овие Мистични апокрифни така-наречени евангелија се пишувани во 2,3,4 век а некои и подоцна. Тоа го тврди науката.

Првите христијани кога се собирале имале обичај да ги читаат 4 евангелија и посланиците, и тие кружеле по сите рано-христијански цркви . Кога почнале да се појавуваат овие наводни евангелија биле отфрлани од страна на христијаните, затоа што не биле боговдахвени и биле во спротивност со Христовото учење.

Ме интересира дали си ги прочитал тие апокрифни евангелија?

Eve sto pisuva vo enciklopedija Wikipedija za Gnosticizmot, koga se pojavuva i koe e negovoto ucenje:


Gnosticizam je dio povijesti platonističke tradicije. Drugi izvori nalaze u mješavini grčkih oblika mišljenja i orjentalnih sadržaja. Povjesničari religija početke gnosticizma rado smještaju na Istok, navlastito u ambijent izvornog perzijskog dualizma dvaju suprotnih počela (božanstva), pomiješanog s grčkim shvaćanjem nadmoći duha i duhovnog nad materijom i materijalnim. Neki povezuju gnosticizam sa židovskim i judeo-kršćanskim ambijentom. Korištenje grčkom filozofskom terminologijom te istočnjačkom simbologijom služi lakšem i prihvaćenijem propagiranju gnostičkih ideja. Osnovni nedostatak i prigovor teoriji o židovskom i judeo-kršćanskom podrijetlu gnosticizma jest kritika i neprihvaćanje Starog zavjeta i Jahve kao pravog Boga. Postoji i mišljenje prema kojem izvor gnosticizma treba tražiti u psihološkom i religioznom raspoloženju prvog i drugog stoljeća, koje karakterizira egzistencijalna tjeskoba. Rješenje te tjeskobe gnostici nalaze u povezanosti s duhovnim elementom, uz istovremenu osudu i odbacivanje materijalnog svijeta. Sigurno se može tvrditi da su gnostički sustavi sinkretistički. Oni nisu isključiv proizvod ni jednog od navedenih izvora, već su sinkretistički plod židovstva, helenizma, istočnih tradicija i kršćanstva, koje upravo u tom razdoblju (I. i II. st.n.e.) pokušava naći najbolji odnos prema religiji i kulturi, a prije svega s helenizmom.

gospel, ne gledam nishto kontradiktorno od onoa sto go rekov do sega. Gnosticizmot mu e prethodnik na pravoslavieto. Toa sto se pronaogjaat prezhiveani pisanija nekoj vek posle Hrista ili se tvrdi deka poteknuvat od toa vreme ne e nikakov dokaz deka i gnosticizmot se ragja vo toj period.

Gnosticizmot kako pogled na svetot se vtemeluva mnogu odamna na dalechniot istok voglavno od lichnosti koi gi razvivale svoite idei za svetot bez da se pretplatat na bilo kakvo vtemeleno religiozno veruvanje. Zaednichkoto za niv e ubeduvanjeto deka samo preku znaenje (gnosis) na transcedentniot Bog, bozhenstvenoto vo svetot i vo nas samite (kako Negovi kreaciii) mozheme da se oslobodime od prangiite na iluzijata vo ovozemniot materijaln svet.

Od tamu gnosticizmot se shiri na zapad doagjajki do biblisjkite teritorii, daleku pred pojavata na Isus, kako razni kombinacii na individualni gnostichki pogledi. Nesomneno e deka zlatnoto vreme na gnosticizam na tie teritorii e nekade vo prvite dva veka po Isusovoto voskresnuvanje koga imalo golemi shkoli i vo koi se sozdadeni znachaen broj pishani dela od nivnite uchiteli. Zaednichkoto kaj site niv e tvrdenjeto deka znaenjeto nemozhe da se otkrie vo ovzemniot svet na temninata, tuku toa mora da dojde od svetot na svetlinata preku prosvetluvanje (iluminacija), objava od profet ili preku transcedenten spasitel. Tokmu zatoa kaj mnogu od tie shkoli spasitelot e Isus (ili Hristos), no razlikata e sto za niv toj ne e spasitel od nikakvi grevovi, tuku spasitel od ignorantnosta, neznaenjeto i temninata na umot. Za niv toj ne nudi nikavo otkupuvanje na grevovi, tuku ponuduva umstveno i duhovno prosvetluvanje preku znaenjeto i spoznavanjeto za Boga. Toj ne bara sozdavanje na nova religija so dogmi i obichai, tuku od sledbenicite ochekuva samo spiritualnost i disciplina.

Inaku, gnostichkite veruvanja i razmisluvanja egzistiraat i denes preku rabotata na razni filozofi i pisateli, taka da nemozhe da se kazhe deka toa kompletno ischeznalo samo zatoa sto spored svojata priroda ne se manifestira kako nekakva organizirana religija.


Изменето од Messenger - 02.Јули.2008 во 00:09

Onoa sto mi se dopagja vo tvojov komentar e faktot sto vleguvash vo diskusija so otvoren um i so zhelba da doznaesh sto se sluchilo, bez da zastanuvash vo odbrana na nikakva dogma.

Sodrzhinata ne veruvam deka ke bide seriozno analizirana bidejki taa oficijalno veke e diskreditirana. Ako vnimatelno chitash ke zabelezhish deka vo osnova toa e gnostichki tekst. Stom e taka, togash pravosalvieto nemozhe da go prifati kako del od svojata dogma, posledovatelno nema nikogash da bide prifateno kako originalno delo na Marija koja ima mnogu vazhna uloga vo Noviot Zavet i sekoe analiziranje ke zavrshi samo so negativen zakluchok. Religijata ne prifakja pisanija samo zatoa sto eventualno proizleguvaat od nekoj nejzin vernik. Taa ne e nauka da go pravi toa. Religijata prifakja samo pisanija koi se vo unison so nejzinata dogma. Drugoto se anatemisuva kako gjavolska rabota, se distancira, se krie ili ultimativno se unishtuiva za da ne ostane traga od nego (vo deneshni uslovi malu poteshko izvodlivo). Primer za toa se samo nekolkute prezhiveani apokrifni pisanija. Ako religijata se vodeshe so tvojata ideja, togash ke imavme na raspolaganje biblioteki so sekakvi tekstovi ili ke gi poseduvavme barem onie koi bea doneseni na razgleduvanje vo Nikea.

Vo sekoj sluchaj, ne me razbirajte pogreshno, ne sakam da obeshrabram nikogo da se nafati so analiza na tekstot. Naprotiv, samo povelete!

Изменето од Messenger - 02.Јули.2008 во 03:21

Templarius, "евангелието на Марија Магдалена" е апокрифно (лажно, фалсификувано) "евангелие". Учењето на Христијанството е во 27те книги на Новиот Завет. Секако и Стариот Завет си има своја улога (поучна, за потврдување на Христос и Новиот Завет, божествени мудрости, историја, поезија итн) ме мрзи да објаснувам на долго и широко. Мора да има некаде граница инаку секој ќе си додава свое "евангелие" и христијанството ќе стане каша попара. А тоа не е тоа што го сака Христос нели?

Кога раните христијани би ги "одбирале/местеле" евангелијата, тие сигурно не би ги одбрале овие.

Доколку сакале да Го направат "со местење" Исус Бог тогаш тие би ги одбрале оние "евангелија" каде што Исус е прикажан само како Бог, а не овие 4 каде што Исус е прикажам и како Бог и како Човек.

Изменето од EvAngelos - 02.Јули.2008 во 17:26