Фантазија

   За фантазиите сметам дека претставуваат бегство од реалноста.А човекот ако сака правилно да го живее животот,треба да биде свесно присутен во секој момент,тоа е вистински живот.Но,фантазираат сите без исклучоци.Тоа може и да се сфати како манифестација на егото.Во фантазиите секогаш сме некој познат модел,фудбалер,богаташ,ни се случуваат нереални но сепак убави работи.Тие се само его-скршнувања.Тоа што не е реално е илузорно,и ни носи само болка.

   За надежта имам друго размислување.Мислам дека човекот треба да верува,но никогаш да се надева.Ние се надеваме за некои нереални работи што не можеме да ги имаме, и се разочаруваме.Дури и да ги добиеме работите кои ги сакаме,и тие се минливи како што е минливо се на овој свет, и повторно ќе останиме разочарани.Надежта е страдање.

   Еве една приказна:

Прометеј сите знаеме дека му го дал огнот на луѓето и бил казнет од боговите,знаеме каква била неговата казна и не е битна за темата. Но како биле казнети луѓето?Со пандорината кутија.Боговите во оваа кутија ги ставиле најлошите работи кои можат да му се случат на луѓето,убиствата,страдањата,болестите итн.Но,луѓето од оваа казна набрзина ќе умреле и ќе најделе вечен мир.Затоа Атена,божицата на мудроста нашла начин како луѓето вечно да страдаат и да бараат уште.Во кутијата ја ставила НАДЕЖТА.Така луѓето страдале од разните болести,но продолжувале да се борат,да страдаат.

     НАДЕЖТА Е ПАТОТ САМО ДО СТРАДАЊЕТО. НАДЕЖТА НЕ ТРЕБА ПОСЛЕДНА ДА УМИРА,ТРЕБА ВЕЌЕ ДА БИДЕ МРТВА

proizvod na zanesenost????

za mene zivotot ne bi bil ubav bez fantazija....

barem jas denovite gi pominuvam vo zanesenost....pa ako razmislam podobro toa e ona sto me pravi srekjna sekoj den....

kolku vie ziveete vo fantazii????